Jump to content

Χαλαρή ή Σφιχτοδεμένη πλοκή;


Μπόρχες
 Share

Recommended Posts

Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν κατά την γνώμη σας ένα κείμενο πρέπει να έχει σφιχτοδεμένη πλοκή για να είναι καλό ή αν κι ένα κείμενο με χαλαρή πλοκή μπορεί να είναι εξίσου καλό.

 

Όταν διαβάζετε ένα κείμενο προτιμάτε να έχει σφιχτοδεμένη πλοκή και ας υστερεί σε κάποια άλλα σημεία ή προτιμάτε να είναι χαλαρότερη η πλοκή του, αρκεί να σας "ερεθίζει" λογοτεχνικά; Ή θεωρείτε ότι ένα λογοτεχνικό κείμενο για να είναι τέτοιο πρέπει να έχει και σφιχτοδεμένη πλοκή;

 

Σας ευχαριστώ.

 

Link to comment
Share on other sites

Πάντα κερδίζει η σφιχτοδεμένη πλοκή για μένα. Αν υπερτερεί η λογοτεχνική γραφή της πλοκής και πάλι θα συνεχίσω το βιβλίο, αλλά θα σκέφτομαι πόσο ωραίο θα ήταν να είχε και περισσότερη πλοκή.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Ούτε εγώ είμαι της σχολής λογοτεχνικής φιοριτούρας (με μία εξαίρεση). Θέλω σφιχτοδεμένη πλοκή και να πηγαίνω απ' το Άλφα στο Βήτα χωρίς πολλές νταντέλες.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Αν κρίνω από αυτά που γράφω εγώ, αλλά και από το πως πηδάω παραγράφους σε βιβλία με πολλές λογοτεχνικές σάλτσες, θα έλεγα ότι προτιμώ την σφιχτοδεμένη πλοκή.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Η συζήτηση αυτή επιβεβαιώνει την υποψία μου ότι ανήκω σε μία μειοψηφία που δεν ενδιαφέρεται αν η πλοκή είναι σφιχτοδεμένη η χαλαρή. Ο λογοτεχνικός "ερεθισμός" που αναφέρθηκε, είναι ένα στοιχείο που το αναζητώ στη λογοτεχνία που διαβάζω, αλλά νομίζω ότι δεν επηρεάζει την άποψη μου για την πλοκή του ίδιου έργου που για εμένα μπορεί να είναι εξ' ίσου σφιχτοδεμένη ή χαλαρή αρκεί να είναι καλή.

 

 

(με μία εξαίρεση)

 

πού είναι; :rolleyes:

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Τείνω να προτιμώ σφιχτοδεμένη πλοκή, αν και οι χαλαρές πλοκές δε με ενοχλούν σε ένα καλογραμμένο βιβλίο

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

 

Sonya, on 23 Jun 2014 - 10:06, said:snapback.png

(με μία εξαίρεση)

 

πού είναι; :rolleyes:

 

Spoilers! ;)

Edited by Sonya
Link to comment
Share on other sites

Επιπλέον, αυτό με το να πηδάω παραγράφους (για να μην πω σελίδες) που δεν εξυπηρετούν την πλοκή κι απλά είναι είτε ατέλειωτες περιγραφές ή μπλα μπλα για το μπλα μπλα, το κάνω και χωρίς ίχνος από τύψεις πλέον. Ο Martin κι ο Abercrombie (κι ένας σκασμός κλασικοί, ο Ουγκώ βασιλιάς ανάμεσά τους) μ' έχουν κάνει να ξεστηλιώσω το πλήκτρο της επόμενης σελίδας στο kindle. :p

Link to comment
Share on other sites

What Nihilio said. Αν κάτι είναι καλογραμμένο, θα καταφέρει να με κρατήσει και στο χαλαρό σημείο της πλοκής.

Edited by Naroualis
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

What Nihilio said. Αν κάτι είναι καλογραμμένο, θα καταφέρει να με κρατήσει και στο χαλαρό σημείο της πλοκής.

 

Ακριβώς αυτό. Μπορεί να μη συμβαίνει ΤΙΠΟΤΑ σε όλο το βιβλίο, τα σημαντικά να έχουν ήδη συμβεί και το βιβλίο ΟΛΟΚΛΗΡΟ να τα μασάει απλώς, να τα εξηγεί, να τα ξεδιπλώνει, να τους κεντάει λουλουδάκια στις άκρες, αλλά να είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον και καθόλου δυσνόητο μάλιστα. Ένα από τα αγαπημένα μου είναι έτσι γραμμένο (http://www.politeianet.gr/books/9789603609506-tigka-toula-patakis-i-boi-ton-udaton-37476). Και έχω την εντύπωση πως και του G. R. R. Martin αυτό το στυλ του αρέσει. Για να μην αναφέρω και το "Τρίτο Στεφάνι", που η δομή είναι "αρχίζουμε από δω με τη μία αφηγήτρια, κάνουμε ένα εκατομμύριο τεράστιες παρεκβάσεις με την άλλη, προχωράμε διάφορες ιστορίες-βιογραφίες προς διάφορες κατευθύνσεις την καθεμία, μαθαίνουμε την ιστορία της ζωής όλων των μελών δυο σογιών παράλληλα με τα σημαντικά πολιτικά-κοινωνικά γεγονότα της Ελλάδας του 20ού αιώνα και στο τέλος πεθαίνουν κάποιοι βασικοί και βάζουμε τελεία επιτέλους".

Ούτε εγώ είμαι της σχολής λογοτεχνικής φιοριτούρας (με μία εξαίρεση). Θέλω σφιχτοδεμένη πλοκή και να πηγαίνω απ' το Άλφα στο Βήτα χωρίς πολλές νταντέλες.

Εσύ ειδικά, μανδάμ "Εφτά Μέρες", να το θυμάσαι αυτό στο επόμενο ακαταλαβίστικο-mman style που θα γράψεις (αν και τολμώ να ελπίσω ότι το έχεις ξεπεράσει το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό).

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Επιπλέον, αυτό με το να πηδάω παραγράφους (για να μην πω σελίδες) που δεν εξυπηρετούν την πλοκή κι απλά είναι είτε ατέλειωτες περιγραφές ή μπλα μπλα για το μπλα μπλα, το κάνω και χωρίς ίχνος από τύψεις πλέον. Ο Martin κι ο Abercrombie (κι ένας σκασμός κλασικοί, ο Ουγκώ βασιλιάς ανάμεσά τους) μ' έχουν κάνει να ξεστηλιώσω το πλήκτρο της επόμενης σελίδας στο kindle. :p

Καλά ο Ουγκώ είναι ειδική περίπτωση, να θυμίσω ότι για να μας ξεκινήσει για την Τιτίκα βλέπουμε όλη τη μάχη του Βατερλό με λεπτομέρειες.

Από την Κρήτη είσαι; Εκεί το χρησιμοποποιούν το ξεστηλιώσω.

Link to comment
Share on other sites

Πιστεύω πως και τα δύο παίζουν τον ρόλο τους. Όταν διαβάζω κάτι, χρειάζομαι την πλοκή, για να μου τονώνει το ενδιαφέρον, αλλά και την λογοτεχνική πλευρά, για να είμαι σίγουρος πως δεν θα βγω έξω από το κείμενο και να το απολαύσω όπως πρέπει.

Τώρα, εάν ο συγγραφέας το παρακάνει με περιγραφές που δεν ικανοποιούν τη ζητούμενη λογοτεχνική όρεξή μου, θα προσπεράσω μερικές σελίδες χωρίς τύψεις επίσης.

 

Παρ' όλ' αυτά, υπάρχουν βιβλία που δεν έχουν σχεδόν καθόλου πλοκή, αλλά έχουν μια καλλιτεχνική ροή, όπως η σκακιστική νουβέλα που διάβασα πρόσφατα (Εξαιρετικό). Εκεί γνωρίζεις τι θα διαβάσεις και δεν ισχύουν τα παραπάνω.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Δεν με ενοχλεί κανένα από τα δύο αρκεί να είναι καλά γραμμένο.

Όσο αφορά τα δικά μου γραπτά προτιμώ να είμαι κάπου στη μέση. 

 

Αυτό που με ενοχλεί αφάνταστα είναι το άσκοπο άπλωμα για να μεγαλώσουμε τον όγκο του. Πολλά κείμενα των 10.000 - 20.000 λέξεων θα μπορούσαν να σταθούν άνετα και με τις μισές λέξεις...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

 

Όταν λες σκακιστική νουβέλα;

 

Εννοώ αυτό και το χάρηκα πάρα πολύ:

https://www.goodreads.com/book/show/11724327

 

Σκακιστική νουβέλα

by[/size] Stefan ZweigΜαρία Αγγελίδου (Translator)[/size]

Το εχω διαβασει κι εγω και συμφωνω οτι ειναι καλο. Αλλα νομιζω οτι εχει πλοκη μια χαρα, εστω κι αν ειναι με παρεκβασεις και πισωγυρισματα. Γιατι λες οτι δεν εχει πλοκη; Πλοκη=σειρα γεγονοτων.

Link to comment
Share on other sites

 

 

Όταν λες σκακιστική νουβέλα;

Εννοώ αυτό και το χάρηκα πάρα πολύ:

https://www.goodreads.com/book/show/11724327

 

Σκακιστική νουβέλα

by[/size] Stefan ZweigΜαρία Αγγελίδου (Translator)[/size]

Το εχω διαβασει κι εγω και συμφωνω οτι ειναι καλο. Αλλα νομιζω οτι εχει πλοκη μια χαρα, εστω κι αν ειναι με παρεκβασεις και πισωγυρισματα. Γιατι λες οτι δεν εχει πλοκη; Πλοκη=σειρα γεγονοτων.

 

Είμαστε λίγο offtopic, αλλά μου φαίνεται πως μας παίρνει για λίγο.

Χαίρομαι που σου άρεσε :)

Έγραψα πως "σχεδόν" δεν έχει πλοκή, διότι η σειρά γεγονότων περιορίζεται σε μερικές παρτίδες σκάκι και σε 2 flashbacks. Όλο το υπόλοιπο είναι στοχαστικού περιεχομένου και ανάλυση φιλοσοφική (ακόμη και μέσα στο "γερμανικό" πισωγύρισμα). Δεν έχει δηλαδή κάποια ροή διαφορετικού τύπου γεγονότων, τόπων, χαρακτήρων. Γι αυτό έγραψα "σχεδόν".

Παρ' όλ' αυτά, το έχει γράψει με τέτοιο τρόπο που σου προκαλεί και αγωνία. Εγώ το λάτρεψα...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Δεν νομίζω πως παίζει κάποιο ρόλο. Αν κάτι είναι καλό, είναι καλό!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..