Jump to content

Space: 1999 (1975-1977)


pantits
 Share

Recommended Posts

OK, η σειρά των επεισοδίων είναι λίγο αλλοπρόσαλλη κι εδώ αλλά μικρό το κακό.

 

The Metamorph   Το κύριο ενδιαφέρον του επεισοδίου είναι η πρώτη εμφάνιση της Maya. Η εξωγήινη κοπέλα, κόρη του Mentor από το Psychon δείχνει έξυπνη και συγχρόνως αθώα αφού δεν ξέρει καν τις δολοπλοκίες και τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας όπου ζει, ούτε και τον πραγματικό εαυτό του πατέρα της. Αν και ο πατέρας της της έμαθε την τέχνη της μεταμόρφωσης, η Maya δείχνει από την αρχή τάσεις ανεξαρτησίας μια που σχολιάζει πως και να μην της την είχε δείξει, θα είχε μάθει αυτή την τέχνη από μόνη της. Η πλοκή θα μπορούσε να είναι καλή αλλά το στόρυ με τον υπολογιστή Psyche είναι τόσο lame που απλά δεν πείθει. Η επαφή της Maya όμως με τους κατοίκους της Σεληνοβάσης, και τελικά η βοήθεια που τους προσφέρει έχει ενδιαφέρον, μια που αναγκάζεται να κάνει μια επιλογή που έχει τρομερά αποτελέσματα για τον κόσμο της και για τον πατέρα της. Πολλά ερωτήματα όμως δεν απαντιώνται με κύρια δύο: Πού είδε η  Maya Γήινα ζώα για να μεταμορφωθεί σε αυτά, αφού είναι εντελώς απίθανο στον υπόγειο, ηφαιστιακό κόσμο Psychon να υπάρχουν λιοντάρια, σκύλοι, και περιστέρια. Το χειρότερο ερώτημα όμως είναι

γιατί ο Mentor που από ό,τι φαίνεται μπορούσε να μεταμορφώνεται κι αυτός, κρίνοντας από το context της συζήτησης του με την κόρη του, δεν μεταμορφώνεται σε κάτι για να γλυτώσει στο τέλος τη ζωή του!

 

 

The Exiles   Το επεισόδιο ξεκινά καλά, αν και όχι πρωτότυπα. Ανακαλύπτουν αρκετές κάψουλες να περιφέρονται στο διάστημα με ζωντανά όντα σε στάση. Αφού επαναφέρουν δύο, έναν νεαρό άντρα και μια κοπέλα, οι δύο εξωγήινοι αποκαλύπτουν πως είναι εξόριστοι ενός μακρινού και απίστευτα ανεπτυγμένου κόσμου. Όμως . . . και αναμενόμενα . . . οι δύο νεαροί δεν είναι αυτό που φαίνονται. Έτσι ξεκινά μια μπερδεμένη, κακοπαιγμένη, ιστορία. Το σενάριο είναι ένα mess, η εξωγήινη τεχνολογία δείχνει περισσότερο σαν μαγεία, χωρίς συνέπεια, χωρίς συνοχή, και το επεισόδιο προχωρά σε ένα αποκορύφωμα τόσο κουτό που νιώθει κανείς πως είδε ένα συνονθύλευμα από ξεκομένες σκηνές, δεμένες με ένα λεπτό σκοινί. Χειρότερο δε είναι πως ο Koenig και οι άλλοι δεν σκέφτονται καν να μεταφερθούν στον κόσμο του Golos, λες και έχουν ξεχάσει το βασικότερο "prime directive" της ζωής τους. Και εδώ έχω την εντύπωση πως ο συγγραφέας δεν είχε ιδέα για τη σειρά και έγραψε, ή προσάρμωσε, μια generic scifi ιστορία (και κακή μάλιστα) για να ταιριάξει με το Space 1999.

 

 

 

Journey to Where Oh, god. Και εδώ από πού να ξεκινήσει και πού να καταλήξει κανείς. Από την προσπάθεια, σε όλο το επεισόδιο, του Tony να φτιάξει καφέ, έτσι για το χιούμορ που εδώ φαίνεται άκαιρο και παράταιρο, ή από το χάλι και το μπέρδεμα, άσχετο, αντιεπιστημονικό (καλά, τι λέω τώρα?) και μια ιστορία που είναι ακόμα πιο μπερδεμένη από το προηγούμενο επεισόδιο? Εδώ έχουμε ένα μήνυμα από μια μελλοντική Γη του 22ου αιώνα, όπου η φύση έχει καταστραφεί και όλοι ζουν σε μεγαλουπόλεις. Η τεχνολογία είναι αρκετή για να τηλεμεταφέρει όλους τους κατοίκους της Σεληνοβάσης Άλφα στη Γη (από κάτι εκατομμύρια έτη φωτός μακριά), αλλά λόγω κάποιων σεισμικών δονήσεων στον κόλπο του Μεξικού, κάτι πάει στραβά και ο Άλαν, ο Τζον Κόενιγκ και η Ράσελ μεταφέρονται μεν αλλά . . . στη Σκωτία του 14ου αιώνα, όπου η Έλενα Ράσελ πέφτει και άρρωστη με πνευμονία. Well! Αν ισχύει αυτό με τους σεισμούς στο Μεξικό που επιρεάζουν μια τεχνολογία ικανή να τηλεμεταφέρει ανθρώπους στη Γη από άλλο γαλαξία, τότε πρέπει και γω να προσέχω πολύ μην μου σπάσει κανένα ποτήρι στο σπίτι προτού επιβιβαστώ σε αεροπλάνο για τη Νέα Υόρκη γιατί το ποτήρι μπορεί να επηρεάσει την πτήση! :lol:

H συνέχεια και το τέλος είναι ακόμα χειρότερα και φυσικά δεν καταφέρνουν να μεταφερθούν στη μελλοντική Γη γιατί βλέπετε είχαν μόνο τρεις μέρες καιρό γιατί μετά ένας αστερισμός(!) θα έκανε μια γαλαξιακή έκλειψη που μπλα μπλα μπλα . . . Καλούτσικος ο σχεδιασμός της μελλοντικής Γης και των κατοίκων της αλλά δεν αρκεί με τίποτα για να σώσει ένα κάκιστο επεισόδιο!

 

 

 

One Moment of Humanity To επεισόδιο ξεκινά ευχάριστα με τη Maya και την Helena να δοκιμάζουν φορέματα για κάποιο πάρτυ. Και τι φορέματα! Εξωτικό και avant garde για τη Maya και μια από τις πιο σέξυ, και αποκαλυπτικές τουαλέτες, που πέρασαν ποτέ από σειρά ε.φ. για την Helena. Η Barbara Bain είναι μια εξαιρετικά όμορφη γυναίκα και ακόμα και στα 40-κάτι της σ'αυτό το επεισόδιο, θα έβαζε κάτω πολύ νεώτερές της στο sex appeal! Ωραίο και το κολπάκι που παίζουν στον Koenig. M'αρέσει να βλέπω και την καθημερινή ζωή φανταστικών χαρακτήρων που συμπαθώ. Τους κάνει πιο τρισδιάστατους!

 

Το σενάριο του επεισοδίου είναι σχετικά απλοικό, αλλά όχι χωρίς ενδιαφέρον. Μια αλλόκοτη φυλή, αρκετά ηδυπαθής, απαγάγει αρχικά τον Tony και τη Russell και μετά τον Koenig και τη Maya. Μάλιστα έχουν τη δύναμη να κλείσουν τα life support συστήματα της βάσης, προκαλώντας το θάνατο όλων, αλλά τα αφήνουν να λειτουργούν για 48 ώρες μέχρι να πετύχουν το σκοπό τους. Μεταφερόμενοι σε έναν κόσμο που θυμίζει decadent αρχαία Ρώμη, οι εξωγήινοι φέρονται παράξενα σαν να θέλουν να προκαλέσουν συγκεκριμένα συναισθήματα στους απαχθέντες. Βία, θυμό, ζήλια. Κάποια μασκοφόρα ρομπότ όμως, λένε στους Alphans να μην δείξουν κανένα αρνητικό συναίσθημα. Θα είχε ενδιαφέρον το επεισόδιο γιατί το στόρυ δεν είναι κακό, αν δεν υπήρχε ένα βαρύγδουπο plot hole. Δηλαδή

Τα ρομπότ τα οποία είναι οι αληθινοί κάτοικοι του κόσμου, με σάρκα και όστά, προειδοποιούν τους Γήινους να μην "διδάξουν" στους σέξυ κατοίκους που είναι ανδροειδή πώς να σκοτώνουν. Τα ανδροειδή που επαναστάτησαν και έχουν σκλαβώσει τους αληθινούς κατοίκους δεν ξέρουν από συναισθήματα που μπορούν να οδηγήσουν σε φόνο, και αν το μάθουν θα τους καθαρίσουν όλους. Το πρόβλημα βρίσκεται πως οι σέξυ ανδροειδείς έχουν ήδη δείξει πως μπορούν να σκοτώσουν αφού με εκβιασμό μεταφέρουν τους Alphans αφού τους απειλούν πως θα κλείσουν για πάντα τα life support systems της βάσης.

Το όλο μπέρδεμα και σ'αυτό το επεισόδιο, που είναι θέμα σεναρίου και σκηνοθεσίας, κάνει και τις ηθοποιίες - ειδικά του συνήθως εξαίρετου Martin Landau - βαρετές και καθόλου πειστικές. Ειδικά στη σκηνή της "ζήλιας"! Το design γενικά του επεισοδίου όμως είναι πάρα πολύ καλό. Αρκεί αυτό? Δυστυχώς όχι.

 

 

 

 

 

Brian the Brain Εδώ έχουμε ένα καλό στόρυ που θα μπορούσε να δώσει ένα καλό επεισόδιο, επηρεασμένο αρκετά εμφανώς από μια ιστορία του Isaac Asimov με ένα ρομπότ και τη Susan Calvin. Moυ διαφεύγει ο τίτλος αυτή τη στιγμή. Μπόρεσα να μη δώσω και μεγάλη σημασία στα χρωματιστά "κουτιά" από τα οποία αποτελείται ο Brian, ένας κινούμενος υπολογιστής-ρομπότ, κι ας θύμιζε κακά σκίτσα από pulp scifi  περιοδικά της δεκαετίας του '30. Αν και δεν κατάλαβα γιατί είχε αυτό το σκοινί πίσω του (που αποκαλούσε αντένα) και θύμιζε την ουρά του Μίκυ Μάους, και σ'αυτό δεν έδωσα σημασία αν και αποδείχτηκε μια από τις γελοιότερες ιδέες που έχω δει ποτέ. O ϊδιος ο Brian μιλά με πολύ χιούμορ και η γλώσσα του θυμίζει "cool Aμερικάνο τυπάκο που είναι η ψυχή του par-tay!! Yay!!" Φυσικά υπάρχει μια εντελώς σκοτεινή πλευρά και ο Brian αποδεικνύεται επικίνδυνος και σαδιστής. Καλά ως εδώ. Έλα όμως που η λύση της ιστορίας είναι τόσο γελοία που βόγγηξα. Και σαν να μην έφταναν αυτά, όταν αποφασίζουν να επαναφέρουν τον Brian με έναν πιο φιλικό και ακίνδυνο "ηθικό" κώδικα, o John Koenig δεν λέει τίποτα για "νόμους της Ρομποτικής" (οκ, είναι και θέμα copyright βέβαια), ή έστω κάποιο άλλο προγραμματισμό αλλά προτείνει να τον προγραμματίσουν με

τις Δέκα Εντολές! Ναι, με τις Δέκα Εντολές! Και δε λέω . . . οκ, είναι ένας αξιοπρεπής ηθικός κώδικας . . . οκ . . . αλλά ήθελα να ήξερα σε τι θα χρησιμεύσει το "Μνήσθητι την ημέραν του Σαββάτου αγιάζειν αυτήν, εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου." ή το "Ου μοιχεύσεις" για ένα ρομπότ!!!!!!!!!!!!!!

 Ομολογώ πως το σημείο αυτό με έστειλε τόσο αδιάβαστο που δεν ήξερα από πού να φύγω. Μάλιστα σταμάτησα το επεισόδιο και κοίταζα το πρόσωπο του Martin Landau να διακρίνω, ίσως, τι αισθανόταν όταν αναγκάστηκε να πει αυτό το πράγμα. Όμως το συνήθως εκφραστικότατο πρόσωπό του ήταν κλειστό και ανέκφραστο . . . 

 

 

 

New Adam New Eve Όταν βλέπω τέτοιους τίτλους, είτε σε σειρές είτε σε βιβλία, συνήθως με ζώνουν τα μαύρα φίδια. Κυρίως γιατί ξέρω πως στην καλύτερη περίπτωση θα δω/διαβάσω μια χιλιοχρησιμοποιημένη κλισεδούρα, και στη χειρότερη ένα ψευτοθρησκευτικοπνευματικό συνονθύλευμα. Και δεν διαψεύστηκα. Το επεισόδιο αυτό είχε και από τα δύο. Ο "Θεός" έρχεται στη Moonbase Alpha και αφού τους εντυπωσιάζει με διάφορα κόλπα, τους λέει πως "επιθυμεί" να τους στείλει σε μια νέα Εδέμ για να αρχίσουν μια νέα ζωή. Βέβαια οι Alphans δεν πείθονται κιόλας (καλό αυτό) αλλά εντυπωσιάζονται και αναρωτιούνται  . . .  "βρε, λες?" Yποθέτω πως το όνομά του "θεού" που είναι Magus δεν τους λέει και πολλά. Έτσι ο Tony και η Maya ( που από την αρχή είναι ήδη ερωτευμένοι έτσι στο άσχετο κι αυτό όπως η παρουσία του Tony Verdeschi) μαζί με τoν Koenig και η Russell μεταφέρονται από τον "θεό" σ'αυτή την Εδέμ, αλλά - όπως είναι πρέπον για κάθε αξιοπρεπή βιβλικίζοντα θεό - τους λέει πως δεν πρέπει να απομακρυνθούν από τη μικρή κοιλάδα που τους δίνει. Μάλιστα αποφασίζει πως, για τους δικούς του θεικούς σκοπούς που είναι άγνωστοι για μας τους κοινούς θνητούς, πρέπει να ζευγαρώσει ο Tony με την  Ηelena, και ο John Koenig με τη Maya. Για να σιγουρευτεί βάζει και ένα ενεργειακό, ηλεκτροφόρο πεδίο γύρω τους, οπότε όταν ο Tony πάει να αγγίξει τη Μaya . . . ηλεκτροπληξία. Αυτό βέβαια αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κάνουν σεξ μεταξύ τους οι δύο γυναίκες, ή οι δύο άντρες, αλλά ας μην το πάω εκεί! Αφήνει επίσης ανοιχτό το άλλο ενδεχόμενο αν συμβεί κάποιο ατύχημα π.χ. στην Helena και τύχει να είναι ο John κοντά, δεν θα μπορεί να τη βοηθήσει με τίποτα! Μετά έρχεται το όλο στόρυ, μια που βέβαια ο Magus δεν είναι θεός, αλλά η λύση είναι τόσο βλακώδης επίσης που με άφησε άναυδο κάνοντας ένα επεισόδιο που θα μπορούσε να ήταν μέτριο προς καλούτσικο, (τουλάχιστον υπάρχει μια κάποια επιστημονικοφανής εξήγηση για τις δυνάμεις του Magus) ένα μαύρο χάλι. Δυστυχώς!

 

 

 

Για τα υπόλοιπα επεισόδια, όταν δω πάλι καμμια εξάδα.

Edited by Oberon
Link to comment
Share on other sites

Μερικά τα θυμάμαι, αλλά πολύ αμυδρά. Είχα χάσει πολλά όταν παίζονταν για πρώτη φορά γιατί είχαν αλλάξει οι σχολικές και φροντιστηριακές μου ώρες. Θυμάμαι ένα με ένα τέρας σαν μαρουλοσαλάτα ή κάπως έτσι, και ένα άλλο με κάτι γυναίκες με ασημένια ρούχα. Αναρωτιέμαι πόσο χειρότερα μπορεί να μου φανούν ύστερα από αυτά της 2ης σεζόν που ήδη είδα . . .

Link to comment
Share on other sites

Διονύση θέλω να προλάβω να μπω πρώτος στη σειρά, να σε δελεάσω να δεις μια σειρά από αυτές που έχω δει, μόνο και μόνο για να απολαύσω αργότερα την αναλυτική σου εκτίμηση, θετική ή αρνητική. Keep at it! :)

Link to comment
Share on other sites

Διονύση θέλω να προλάβω να μπω πρώτος στη σειρά, να σε δελεάσω να δεις μια σειρά από αυτές που έχω δει, μόνο και μόνο για να απολαύσω αργότερα την αναλυτική σου εκτίμηση, θετική ή αρνητική. Keep at it! :)

 

Ευχαρίστως. Σκεφτόμουν όταν τελειώσω με το Space 1999 να ξαναέβλεπα μια άλλη σειρά που παίχτηκε λίγο αργότερα, το Buck Rogers in the 25th Century. Έτσι να δω πως θα μου φανεί, αλλά είμαι ανοιχτός σε ιδέες. Αρκεί να μην είναι ψυχοπλακωτική ή τρόμου για τώρα.

 

 

Αν κατάλαβα καλά το σχόλιο σου, λες πως δεν έχεις δει τη 2η σεζόν του Space 1999?

 

 

Link to comment
Share on other sites

Αν κατάλαβα καλά το σχόλιο σου, λες πως δεν έχεις δει τη 2η σεζόν του Space 1999?

Και βέβαια την είδα. Όχι πρόσφατα σε dvd, αλλά ούτε και όταν ζούσα στο Λος Άντζελες 1982 με 1988, όπου δεν το έπαιζε κανένα κανάλι σε reruns. Ό,τι θυμάμαι, και δεν είναι πολλά, είναι από τότε, την προβολή της στην ελληνική τηλεόραση. Τότε που ήμουν μικρός, δεν είχα ιδέα από κύκλους ή σεζόν, δεν ήξερα γιατί άλλαζαν τα κοστούμια ή οι ηθοποιοί, δεν μπορούσα ακριβώς να εκτιμήσω σενάρια, και μου άρεσε πολύ η Μάγια ως χαρακτήρας (χωρίς να αναρωτιέμαι καθόλου πως ήξερε να πάρει την μορφή τίγρης ή άλλων γήινων ζώων). Τα αθώα χρόνια!

Link to comment
Share on other sites

Right!

 

Ε, όπως και να έχει εύκολα θα μπορούσε κάποιος να τα ξαναδεί.

 

Αναρωτιέμαι αν από τότε που επιτράπηκε στην Ελλάδα η ιδιωτική τηλεόραση, έπαιξε πάλι το Space 1999 κανένα κανάλι.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Αναρωτιέμαι αν από τότε που επιτράπηκε στην Ελλάδα η ιδιωτική τηλεόραση, έπαιξε πάλι το Space 1999 κανένα κανάλι.

Νομίζω όχι. Αυτό θα το θυμόμουν.

Link to comment
Share on other sites

Συνεχίζω με τα επεισόδια της 2ης σεζόν. Κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις, όπως η επιστροφή της Sandra Benes (ως Sahn) και τα γενικά καλύτερα σενάρια. Αν και η σειρά είναι εμφανώς σειρά περιπέτειας και μόνο, αρκετά από τα επεισόδια είναι καλά παρά τις περιστασιακά "ανατριχιαστικά κακές" στιγμές.

 

 

 

The Mark of Archanon Εδώ δεν ξεκινάμε πολύ καλά. Είχε υπάρξει publicity πως στη 2η σεζόν η Moonbase Alpha θα μεταφερόταν στο υπέδαφος της Σελήνης, είτε για λόγους μεγαλύτερης ασφάλειας, είτε για ενεργειακούς ή και για κάποια επέκταση. Έτσι το επεισόδιο ξεκινά με την ανακάλυψη δύο ανθρωποειδών σε στάση. (Τι κακό είναι αυτό με την κρυογονική και τον βαθύ ύπνο σ'αυτό το σύμπαν? Οι πιο πολλοί εξωγήινοι είναι κοιμισμένοι και όσοι είναι ξύπνιοι είναι συνήθως εχθρικοί). Το cringe-inducing σημείο είναι πως, σε αντίθεση με πολλά άλλα επεισόδια, εδώ οι Alphans αναπνέουν και περπατούν στο υπέδαφος της Σελήνης σαν να είναι στη σπηλιά του Νταβέλη στην Πεντέλη. Αναπνεύσιμος αέρας και Γήινη βαρύτητα. Επίσης η "σπηλαιολογία" που ήταν χαρακτηριστικό πάμπολλων επεισοδίων στο, κυρίως tongue-in-cheek, Lost in Space, αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της και στο Space 1999. Έτσι, όταν είδα και το design των δύο εξωγήινων, σκέφτηκα πως το επεισόδιο θα ήταν πατάτα. Βλέπετε, συχνά ένα design που λειτουργεί πολύ ωραία σαν σχέδιο, ή σε κόμικς, ή και σε φωτογραφίες, όταν το βλέπουμε στη μικρή ή μεγάλη οθόνη δείχνει γελοίο. Ειδικά μάλιστα όταν ο ηθοποιός που επιλέγεται για το ρόλο έχει body type κλπ που δεν ταιριάζει με τίποτα στην αισθητική του design. Αν μάλιστα έχεις και κακοφτιαγμένα κοστούμια και make-up που θα ταίριαζαν πολύ περισσότερο στη, γενικά, πολύ φτωχότερη παραγωγή του Doctor Who της εποχής, τότε ακόμα και με καλό σενάριο το όλο look δεν είναι επικίνδυνων και εξωτικών εξωγήινων αλλά καρνάβαλου!

 

Όμως η ιστορία είναι ιδιαίτερα gripping. Οι εξωγήινοι από τον Archanon που, όπως όλη η φυλή τους, ταξιδεύουν στο σύμπαν λειτουργώντας σαν δάσκαλοι και σαν ειρηνιστές για πολλούς πολιτισμούς, είχαν επισκεφτεί και στο απώτατο παρελθόν τη Γη. Μάλιστα, από το design τους μπορεί κανεί να βγάλει το συμπέρασμα πως είχαν έρθει σε επαφή με αρχαίους πολιτισμούς της Μεσοποταμίας ή και της Ινδιάνικης Αμερικής. Δυστυχώς μια αρρώστια που, για λόγους που γίνονται γνωστοί στο τέλος του επεισοδίου, μετατρέπει τους Archanons σε δολοφόνους, και από αυτή την αρρώστια πάσχει ο πιτσιρικάς Εtric - τον οποίο συμπαθεί πολύ ο Alan - και ο πατέρας του Pasc. To πότε και πώς εκδηλώνεται η αρρώστια δεν μπορεί να καθοριστεί, αλλά η Helena Russell πιστεύει πως μια που οι δύο Archanons είναι κατά . . . 92% άνθρωποι μπορεί να τους θεραπεύσει. Αλλά ο Pasc αντιδρά πολύ και είναι, θα λέγαμε, ο "κακός" της ιστορίας. Όμως ακόμα κι όταν κυριεύουν τα δολοφονικά του "ένστικτα" τον Pasc και προσπαθεί να σκοτώσει διάφορους Alphans δεν μπόρεσα να αισθανθώ πως ήταν επικίνδυνος. Κι αυτό γιατί ο ηθοποιός που επιλέχτηκε είναι μικρόσωμος, με αδύνατα ποδαράκια και κατάλευκο δέρμα που δεν ταιριάζει καθόλου ούτε στο επιβλητικό (αν και λίγο αστείο) κοστούμι, ούτε στο Βαβυλωνιακό μαλλί και μούσι. Ήταν κάπου σαν ο Woody Allen να φορούσε κακοφτιαγμένη στολή Ρωμαίου Gladiator!! Στο δε πιτσιρίκι, το make-up που εκθήλυζε πολύ το πρόσωπό του ήταν distracting και ενοχλητικό, αν και ο νεαρός Michael Gallagher που παίζει τον Etric όπως και ο  John Standing που παίζει τον πατέρα του Tasc δίνουν καλές ερμηνείες, με πολλές συγκινητικές στιγμές στο τέλος. Αντίθετα, οι δύο γυναίκες Archanons που βλέπουμε είναι εντυπωσιακότατες και το design τους λειτουργεί πολύ καλύτερα από τους άντρες. Η ιστορία καταλήγει ωραία, αν και λίγο τραγικά, όμως πολύ ανθρώπινα. Βλέπουμε δε και μια βαθύτερη πλευρά, πατρική πλευρά του Alan Carter που, φαντάζομαι πως αντικατοπτρίζει και τα συναισθήματα πολλών Alphans που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, αφού αυτό έχει απαγορευτεί στη βάση για λόγους, προφανώς, resources και ασφάλειας.

 

 

 

 

The Rules of Luton   Είναι το καλύτερο επεισόδιο της 2ης σεζόν, ως τα τώρα, και ένα από τα καλύτερα του Space 1999 γενικά! Όχι τόσο για λόγους πρωτοτυπίας, αφού ήδη έχουμε δει παρόμοια στο Σταρ Τρεκ και - στο πολύ πιο αστείο - στο Lost in Space, αλλά από characterization και πλοκή σκίζει! Η ιστορία επικεντρώνεται στον Koenig και τη Maya οι οποίοι πρέπει εξαναγκαστικά να πολεμήσουν ενάντια σε τρεις εξωγήινους (που αν και γενικά ανθρωποειδείς, τουλάχιστον δείχνουν εξωγήινοι) πάνω σε έναν κόσμο όπου η κορυφή της τροφικής αλυσίδας, όπως και τα όντα που απέκτησαν νοημοσύνη, δεν είναι ζώα, αλλά τα φυτά! Η ιδέα ενός πανπλανητικού νοήμονος δάσους δεν είναι  πρωτότυπη. Ήδη είχε γραφτεί το The Word For World Is Forest της Ursula Le Guin λίγα χρόνια πιο πριν, και το βλακωδέστατο επεισόδιο ""The Great Vegetable Rebellion" του Lost in Space, που ξεπερνά τα όρια της κάκιστης φάρσας, είχε παιχτεί ακόμα παλαιότερα. Εδώ όμως δεν έχουμε καροτάνθρωπους να κατηγορούν τον Doctor Smith για φόνο επειδή έκοψε ένα λουλούδι, αλλά μια παγκόσμια συνείδηση, πανίσχυρη, που υποχρεώνει όσους κατηγορούνται πως έκαναν κακό στον φυτικό κόσμο τους, να πολεμήσουν μέχρι θανάτου μεταξύ τους. Έστω κι αν η κατηγορία βασίζεται στο ότι έκοψαν ένα λουλούδι ή έφαγαν ένα φρούτο. Και ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε, στο κάτω κάτω τι είναι ή τι δεν είναι σημαντικό και για μια εξωγήινη νοημοσύνη? Έτσι, με αυτή τη βάση και με πάμπολλους σκελετούς ζώων ανάμεσα στα φυτά και τα δέντρα του πλανήτη, ξεκινά ένα επεισόδιο που θυμίζει αισθητά το Arena του κλασσικού Τρεκ. Όμως πέρα από την περιπέτεια, ο Τζον και η Μάγια έρχονται πολύ κοντά και η άνεση των δύο χαρακτήρων, και ηθοποιών, μεταξύ τους είναι εμφανέστατη. Μαθαίνουμε δεν ΠΑΡΑ πολλά και ενδιαφέροντα τόσο για τον χαμένο πια Psychon, όπως π.χ. για τη φυγή των περισσότερων Psychonians από τον καταδικασμένο πλανήτη και για τα κίνητρα του πατέρα της Μάγια να μην στον κόσμο τους, όσο και - με ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον - για τη ζωή του κυβερνήτη στη Γη, για τον πόλεμο του 1987 όπου όλοι ήταν εναντίον όλων (τάξεις, θρησκείες, φυλές) και για την αλλαγή που επήλθε στην ανθρωπότητα από αυτό το φρικαλέο πόλεμο και για το νέο πολιτισμό που μέσα σε λίγα χρόνια έκανε θαύματα! 

 

Φανταστείτε όμως την έκπληξή μου όταν αναζήτησα πληροφορίες για το συγγραφέα του επεισοδίου Charles Woodgrove και ανακάλυψα πως δεν ήταν παρά ένα ψευδώνυμο του

Fred Freiberger, του νέου παραγωγού που τόσα του έχουμε σούρει οι φανς της σειράς!

Sci-fi tv never ceases to amaze me! Eν κατακλείδι θα έλεγα πως το επεισόδιο αυτό είναι άξιο αρκετών, και στο ίδιο πνεύμα, επεισοδίων του Star Trek: The Next Generation και θα έστεκε σαν μια ωραία ιστορία ακόμα και σήμερα! Σαν trivia δε μαθαίνουμε και κάποιες λεπτομέρειες για τις ικανότητες της Maya, όπως π.χ. ότι μπορεί να διατηρήσει μια άλλη μορφή για μία μόνο ώρα (περιορισμός που δίνει ακόμα περισσότερο σασπένς στο επεισόδιο) και πως δεν μπορεί να μεταμορφωθεί από ένα πλάσμα σε ένα άλλο αν δεν ξαναπάρει πρώτα τη συνήθη μορφή της. 

 

 

 

All that Glisters   Eίναι το 4ο επεισόδιο σε σειρά παραγωγής, αν και παίχτηκε αρκετά αργότερα. Αν και ήταν ήδη γνωστό πως συχνά οι ηθοποιοί, κυρίως ο Landau, ασκούσαν κριτική στα σενάρια γράφοντας σχόλια στα αντίτυπά τους, αυτό ειδικά το επεισόδιο φαίνεται να δημιούργησε ένα τρομερό ρίγμα και τις ανάλογες συγκρούσεις σε βαθμό να πει ο Tony Anholt, που ενσάρκωνε τον Tony Verdeschi, πως κόντευαν να εγκαταλείψουν όλοι το το σετ! Αφορμή υπήρξε η πλήρης επιμονή του Fred Freiberger (και κει που κόντευα . . .) ο οποίος όταν είδε πως οι ηθοποιοί αντιδρούσαν, αποφάσισε να παίξει ένα "I'm-Da-Boss-Around-Dese-Parts-Pal-And-I-Got-Da-Powa!!" παιχνίδι και μουλάρωσε ακόμα περισσότερο. Καταλαβαίνω βέβαια, εκ των υστέρων, κάποιους λόγους που τους έκαναν να μη συμπαθούν την ιστορία αυτή, αλλά έχουν υπάρξει και πολύ χειρότερες! Η ιστορία έχει να κάνει με ένα ταξίδι σε κάποιον ξερό κόσμο όπου πάνε για να βρουν ένα ορυκτό που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία της βάσης. Η Helena Russell δεν ξέρω γιατί πήγε μαζί σε μια τέτοια αποστολή, αλλά μια που η Zienia Merton είχε ψιλοφύγει από τη σειρά, και μια που δεν σκόπευαν να κάνουν τη Yasko κάτι περισσότερο από "φίκο στη ρεσεψιόν", η μόνη άλλη γυναίκα εκτός της Maya που ήταν διαθέσιμη, και γνωστή, ήταν η Helena. Και εντάξει, ανακαλύπτουν ένα ορυκτό (μέσα σε άλλη μία Lost in Space παπιέ μασέ σπηλιά πασπασλισμένη με μισό τόνο γκλίτερ) που δεν είναι ορυκτό αλλά παράξενη μορφή ζωής κλπ κλπ κλπ. Πόσα τέτοια έχουμε δει στο Τρεκ? Τίποτα το πρωτότυπο μεν, αλλά ούτε και αναγκαστικά κακή ιστορία. Θα ήταν λοιπόν ένα μέτριο προς καλούτσικο επεισόδιο αν δεν υπήρχαν κάποιες γελοιότητες που έβγαζαν μάτι και ίσως πάνω σ'αυτές να είχε τις αντιρρήσεις του το κάστ.

 

Κατ'αρχήν ένας από τους πιο ηλίθιους χαρακτήρες που παρουσιάστηκε ποτέ σε σειρά ε.φ. και που είναι σαν να είχε βγεί από τα χειρότερα επεισόδια του Lost in Space είναι ο Τεξανός καουμπόυ γεωλόγος! Ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ φορά το καουμπόικο καπέλο, ένα μάγκικο τζάκετ και τις ανάλογες μπότες, μαζί με ένα σκάνερ ως ρεβόλβερ, όλα αυτά πάνω από τη συνήθη στολή των Alphans  και αρχίζει τις τσαχπινιές με όλους και ειδικά με τη Maya. (Κι αυτό γιατί δεν τον έπαιρνε με τη Helena αφού εκείνη θα τον είχε στείλει αδιάβαστο, ενώ ο Koenig θα τον είχε εκπαραθυρώσει να μαζεύει πετρούλες στη Θάλασσα της Γαλήνης μέχρι να γυρίσουν στη Γη!) Στο μεταξύ η ορυκτή μορφή ζωής, ένα κομμάτι της οποίας κόβουν και, ηλιθιωδώς, μεταφέρουν στον Εagle, τους επιτίθεται με πολλές και παράξενες δυνάμεις κάνοντας κατ'αρχήν τον Τόνυ ένα ζόμπι. (Τόνμπι?) Κι αφού το Τόνμπι κάνει τα δικά του, οι μαγκιές του Τεξανού πανύβλακα θέτουν σε κίνδυνο όλους ακόμα και τη ζωή της Μάγια, μέχρι που γίνεται ζόμπι και ο γεωλόγος καουμπόυ!(Ζομμπόυ?) Έτσι, έχοντας το Τόνμπι και το Ζομμπόυ να κάνουν ό,τι κάνουν γενικά τα ζόμπι, με τον Κόενιγκ (και τα νεύρα του Martin Landau σε όλη τη διάρκεια του επεισοδίου είναι ορατά) να προσπαθεί να σώσει και τη Μάγια και την κλεισμένη στον Eagle Έλενα, η λύση έρχεται κυρίως από τις δύο γυναίκες που ανακαλύπτουν πως η ορυκτή μορφή ζωής απλά θέλει να επιβιώσει και της λείπει το νερό, που λείπει για διάφορους λόγους από όλο τον πλανήτη (Αυτό δεν είναι απίστευτο. Κλιματικές αλλαγές μπορούν να φέρουν μια παγκόσμια ξηρασία και την ερημοποίηση εύφορων περιοχών. Στην τηλεοπτική ε.φ. θα βλέπαμε 20 χρόνια μετά κάτι τέτοιο στον κόσμο των Ocampa στον πιλότο του Star Trek: Voyager).  Kαι έτσι τέλος καλό, όλα καλά. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο βέβαια, ο  Patrick Mower που ενσαρκώνει τον Τεξανό γεωλόγο Dave Reilly παίζει καλά το ρόλο του, αλλά ο ρόλος αυτός και η ζομποποίηση κάνουν το επεισόδιο μάλλον γελοίο, αν και όπως έλεγα και πιο πριν, έχουν υπάρξει και χειρότερα! 

 

 

 

The Taybor  Δεν είναι τυχαίο πως αυτό το επεισόδιο ξαναπροβλήθηκε 1-2 χρόνια μετά σαν Χριστουγεννιάτικο. Βλέπετε σχετίζεται με τον ερχομό ενός χαρωπού, παχύ άντρα, με στεντόρια φωνή που φέρνει δώρα! Αν και ο Taybor δεν φέρνει ακριβώς δώρα αλλά εμπορεύματα, οι παραλληλίες με τον Αη-Βασίλη είναι πολλές! Φορώντας μια μαύρη κελεμπία με χρυσά σύμβολα, μαλλί μεταξύ mohawk και cthulhu και με φαινομενικά τεράστιες δυνάμεις, ο Taybor φαίνεται βροντερός αλλά μάλλον ακίνδυνος, μέχρι που αρχίζει τα κόλπα και ερωτεύεται τη Maya! Θα ήταν ένα ανάλαφρο επεισόδιο, και σίγουρα είχε αστείες σκηνές, όπως όταν πιάνει το μηρό της Maya και κείνη πιάνει το δικό του αλλά το χέρι της είναι πράσινο, φολιδωτό και με τεράστιες νυχάρες (Ouch!) Ή όταν ο Taybor δίνει στη Russell ένα τρομερά αφροδισιακό άρωμα. Βέβαια ο Aη-Taybor δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται (how original!) αλλά ούτε και villain ακριβώς. Το κακό είναι πως και εδώ το επεισόδιο μου θύμισε Lost in Space, με ένα αποκορύφωμα κουτό. (Just for the record, μ'αρέσει το Lost in Space αλλά δεν είναι και σειρά να την κρίνεις στα σοβαρά, ειδικά στην 3η σεζόν.) Glaring plot holes και inconsistencies είναι δύο: Ο Taybor δεν μπορεί βέβαια να βρει πού ακριβώς είναι η Γη (και είναι γελοίο πως αναγνωρίζει τα ονόματα κλπ ουρανίων σωμάτων του New General Catalogue που χρησιμοποιούμε στη Γη), και οι Alphans απογοητεύονται. Εντάξει, οκ, fine.

Θα μπορούσαν όμως να του ζητήσουν να τους βρει έναν άλλο κατάλληλο κόσμο, διάβολε! Τόσοι υπάρχουν, και στην 1η σεζόν αυτή ήταν η κύρια μέριμνά τους!!

Δεύτερον, η Helena

φτιάχνεί ένα ρομπότ-ομοίωμα της Μάγια για να το δώσει στον Taybor να ξελυσσάξει! Hello????? Από πότε υπάρχει τέτοια τεχνολογία στη Moonbase Alpha? Kαι αν υπάρχει, γιατί δεν τη χρησιμοποίησαν για να φτιάξουν κι άλλα ρομπότ για επικίνδυνες ή, έστω, και βαρετές δουλειές? Και τέλος, από πότε η γιατρός Russell είναι ειδική και στη ρομποτική?

Εδώ φαίνεται πολύ ξεκάθαρα η έλλειψη του Victor Bergman που ήταν ο επιστήμονας της σειράς, για να αντικατασταθεί από τον . . . chief of security Τony Verdeschi. OK, αντικαταστάτης είναι η Maya κανονικά αλλά και πάλι η φάση δεν στέκει. Για όλους αυτούς τους λόγους το επεισόδιο, αν και οπτικά πολύ όμορφο ειδικά στο πλοίο του Taybor και στο ταξίδι σε άλλη διάσταση, είναι μάλλον κακό και δεν αφήνει καν διασκεδαστική αίσθηση.

 

 

 

Seed of Destruction    To επεισόδιο είναι καλό γενικά. Βέβαια έχουμε και το σύνηθες κλισέ του αστεροειδούς (με σπηλιά και glitter), και η αντικατάσταση του Koenig από ένα "κακό" ομοίωμά του, δεν είναι και ό,τι πιο πρωτότυπο, αλλά υπάρχει σασπένς, υπάρχει μυστήριο, δίνεται η ευκαιρία στον Martin Landau να δείξει για μια ακόμα φορά τη γκάμα των υποκριτικών του ικανοτήτων και δεν θυμάμαι να έχουμε ξαναδεί conspiracy σενάριο ανάμεσα στους βασικούς χαρακτήρες ενάντια σε άλλο βασικό χαρακτήρα. Υπάρχει ωραίο characterization μια που ο Tony, o Αλαν, η Mάγια, η Έλενα, και η Σάντρα (που επιστρέφει στη σειρά πάλι! Υay!!) αντιδρούν ο καθένας με ιδιαίτερο τρόπο, όπως π.χ. ο staunchly loyal Alan που είναι ο τελευταίος που πιστεύει πως κάτι δεν πάει καλά. Επίσης, βλέπουμε για πρώτη φορά τη Μάγια να μεταμορφώνεται σε άλλο μέλος του προσωπικού της βάσης, δηλαδή σε άνθρωπο, κάτι που είχε συμβεί για λίγο σε μια σκηνή που όμως κόπηκε του επεισοδίου Metamorph όπου πρωτοεμφανίστηκε η μεταμορφική καλλονή. Και μαθαίνουμε και κάτι για το πώς λειτουργεί αυτή η δύναμή της. Πολύ ωραία και η ιδέα ενός πολιτισμού σε σμίκρυνση (πιθανότατα ψηφιοποιημένου) σε στάση μέσα στον υπέρπυκνο αστεροειδή. Θα το έλεγα κορυφαίο επεισόδιο αλλά δεν μπορώ γιατί υπάρχει κάτι που μου τάραξε τα νεύρα και φρίκιασα από το κακό γράψιμο στο σημείο αυτό. Κατ΄αρχήν το lip service που δίνει το παράξενο ολόγραμμα-μνήμη στον Koenig είναι info-dumping που κανένας σοβαρός υποψήφιος κατακτητής δεν θα έδινε στα θύματά του έστω και για τη μία στο εκατομμύριο πιθανότητα να τους δώσει hints για να τον κατατροπώσουν. Θα ήταν πολύ πιο αληθοφανές και πειστικό να ανακάλυπταν το σκοπό του αστεροειδούς με πιο φυσικό τρόπο και όχι με τις θεατρινίστικες μανιέρες του κάθε στερεότυπου κακού που με τα χέρια σηκωμένα στα ουράνια κραυγάζει το μεγαλείο της δύναμής του! Δυστυχώς όμως, ακριβώς αυτό φαίνεται εδώ και γίνεται ακόμα χειρότερο όταν το ολόγραμμα στη σπηλιά με τους καθρέφτες γελά χαιρέκακα και ειρωνεύεται τους Alphans: "Υοu will be trapped forever!!! MWA-HA-HA-HA-HA-HA-HA!"   :dazzled: Κι αυτό είναι που χαλάει το επεισόδιο κάπου αν και, τουλάχιστον, δεν ήταν ο Koenig που θεατρίνισε έτσι!

 

 

 

The AB Chrysalis    Το θυμάμαι αυτό το επεισόδιο όταν το είχα δει μικρός. Θυμάμαι αυτή την αλλόκοτη τεχνολογία, έστω και μινιμαλιστική αισθητικά, με τις μπάλες που αναπηδούν και πηγαίνουν να χωθούν πάνω στα σωληνοειδή αντικείμενα. Μου είχε φανεί τόσο εξωτική, εξωγήινη, και ωραία. Εξ ίσου εξωτική είναι και η φυλή των χρυσαλίδων έστω κι αν τελικά μας βγαίνουν ανθρώπινοι, ξεβράκωτοι, αν και αναπνέουν χλώριο. Ωραία η ιστορία με την imminent καταστροφή της βάσης που οφείλεται στην τεχνολογία των Χρυσαλίδων χωρίς να είναι οι ίδιοι αναγκαστικά εχθρικοί, αν και παρόλα τα ανθρώπινα σώματά τους (εμφανισιακά τουλάχιστον) έχουν σίγουρα διαφορετική αίσθηση ταυτότητας, άλλη ψυχολογία, άλλη κοινωνία. Είναι καλό επεισόδιο αν και δεν με έπεισαν τρία πράγματα: Ένα είναι η εντελώς άσχετη blast protection procedure που φαίνεται να εφαρμόζουν οι Alphans (o Koenig απλά καλύπτει τα αυτιά του λες και το πρόβλημα με τις τεράστιες εκρήξεις θα είναι ηχητικό). Το άλλο είναι το συναισθηματικό λογύδριο του κυβερνήτη προς την Α, τον αδελφό του Φρουρού, και τη Β (η οποία Β ενσαρκώνεται από τη Sarah Douglas που λίγα χρόνια μετά θα έπαιζε την παγερή Ursa στην πρώτη ταινία Superman με τον Christopher Reeve. Tι κάρμα έχει αυτό το κορίτσι? Και στο Σούπερμαν μια "σκύλα" έπαιζε, και δω τη "σκύλα" εξωγήινη παίζει!! :lol: ) Και τρίτο το πόσο εύκολα διαπιστώνουν οι εξωγήινοι πως οι Alphans προέρχονται από τη Γη. Πάντως και το στόρυ και τα εφφέ μου άρεσαν αρκετά. Μάλιστα παρατηρώ μια άνοδο στην ποιότητα των ειδικών εφφέ σε σχέση με την 1η σεζόν, και για πρώτη φορά βλέπουμε και μια rolling camera να μας δείχνει τα κτίρια της βάσης και από πολύ κοντά και από εξωτερικές γωνίες που δεν τα είχαμε δει ποτέ πριν. 

 

* * *

 

Περισσότερα όταν δω κι άλλα επεισόδια.

Edited by Oberon
Link to comment
Share on other sites

Και . . . συνεχίζω το σχολιασμό ακάθεκτος. Να σημειώσω εδώ πως απολαμβάνω ακόμα και τα κακά επεισόδια (αν και όχι όλα). Κάποια από αυτά έχουν ήδη cult status και κάτι που είναι cult μπορεί να θεωρηθεί "so bad that it's good!" Γι'αυτό και υπάρχουν τόσοι φανς των B-movies, και είναι απόλαυση να τις βλέπεις (ειδικά όταν σχολιάζονται από εξ ίσου cult προσωπικότητες όπως π.χ. η  Εlvira, Mistress of the Dark). Εξ άλλου ακόμα και ένα κακό επεισόδιο ή σενάριο, μπορεί να σε κάνει να σκεφτείς, ή να επιβεβαιώσεις, διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα ακόμα κι όταν "βαράς τιλτ" όπως συνέβη με μένα βλέποντας κάμποσα επεισόδια που ήδη έχω σχολιάσει. ;)

 

 

 

Catacombs of the Moon   Με τέτοιο τίτλο τα πράγματα δεν φαίνονταν ρόδινα. Πράγματι, το επεισόδιο ξεκινά με τις κατακόμβες στη Σελήνη, όπου έχουν αέρα! Oκ, τουλάχιστον βλέπουμε μια συσκευή που λέει "air pressure normal" αλλά τι γίνεται με τη θερμοκρασία και τη βαρύτητα? Και αργότερα στο κυνήγι, πώς γίνεται να υπάρχει αέρας παντού? Η ιστορία είναι βασικά ένα θρίλερ, όπου γίνεται μια ατυχής προσπάθεια να εξεταστεί η "σύγκρουση" της θρησκευτικής/πνευματικής πίστης με την επιστήμη. Μια κοπέλα έχει προβλήματα καρδιάς και η Ράσελ προσπαθεί συνεχώς να φτιάξει μια τεχνητή καρδιά που να λειτουργεί. Αν και η τεχνολογία υπάρχει, δεν έχουν ένα στοιχείο που είναι απαραίτητο και έτσι η μία αποτυχία έρχεται μετά την άλλη. O σύζυγος της κοπέλας που είναι πολύ πιστός σχεδόν εκνευρίζεται από τις προσπάθειες των γιατρών λέγοντας *****ίες πως επειδή έχει κάτι οράματα που δείχνουν πως η Moonbase Alpha θα καταστραφεί από φωτιά, μόνο η πίστη του σώζει. Μάλιστα, σε κάμποσες σκηνές που παραπέμπουν στo Ring of Nibelungen, βλέπει σε άλλο όραμα την αγαπημένη του σε ένα κρεβάτι με ένα δαχτυλίδι φωτιάς ολόγυρα, και ως άλλος Ζίγκμουντ προσπαθεί να πάει στην . . . Βρουνχίλδη! Να όμως που πράγματι μια κοσμική θύελλα πυρός πλησιάζει τη βάση και έτσι όλοι έχουν την ευκαιρία να ξεβρακωθούν μια που η θερμοκρασία ανεβαίνει. Πολύ eye candy για όλα τα γούστα. Για να μην τα πολυλογώ, ο σύζυγος που γίνεται όλο και πιο παρανοικός, φτάνει στο σημείο να ζωστεί με εκρηκτικά, να απαγάγει την άρρωστη γυναίκα του, να τη σέρνει στις . . . κατακόμβες της Σελήνης, ενώ ο ήρωας Τόνυ και οι άλλοι της security αποτυγχάνουν εξ αρχής να τον συλλάβουν! Ευτυχώς που υπάρχει και η Maya! Το επεισόδιο καταλήγει με ηλίθιο τρόπο σε ένα συμβιβασμό ότι οκ, η επιστήμη και η τεχνολογία είναι μια χαρά αλλά χρειάζεται και η πίστη. Δεν έχω κάποια βασική αντίρρηση σ'αυτό, αλλά εδώ η πίστη έρχεται με τη μορφή ενός τραυματισμένου και ματωμένου άντρα σε ένα φορείο, δίπλα στην κοπέλα που μόλις συνέρχεται από εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς και βλέπει δίπλα της τον άντρα της σ'αυτό το χάλι! Καλά . . . λίγη ψυχολογία για το καλό της ασθενούς δεν υπάρχει? Α, και η εξήγηση για τα οράματα είναι τόσο lame που κάνει το επεισόδιο ένα κουτό didactic λογύδριο που ουδεμία σχέση έχει με επιστημονική φαντασία. Και ναι, ο Ζίγκμουντ πέρασε το δαχτυλίδι φωτιάς και έφτασε στη Βρουνχίλδη αφού πρώτα την έσουρε καρδιακιά στις κατακόμβες και σίγουρα δεν την έσωσε αυτός αλλά η τεχνητή καρδιά της Ράσελ!!! Με τέτοιο Ζίγκμουντ, αν εγώ ήμουν Βρουνχίλδη θα προτιμούσα να μείνω στο κρεβάτι μου ασφαλής με ένα δαχτυλίδι φωτιάς γύρω μου. Ασφαλής από το Ζίγκμουντ δηλαδή!

 

Δεν ξέρω. Ίσως ο συγγραφέας να ήθελε να τονίσει τις διάφορες απάτες που υπόσχονται θεραπείες με τη δύναμη της πίστης, αλλά αν ήταν έτσι, δεν νομίζω να πέτυχε το σκοπό του σ'αυτό που είδα.

 

 

 

Space Warp   To επεισόδιο είναι γραμμένο από τον "Charles Woodgrove" που δεν είναι άλλος από τον

Fred Freiberger, τον παραγωγό της σειράς

. Δεν δείχνουν και πολύ καλά τα πράγματα, αν και η ιστορία έχει κάποιο ενδιαφέρον. Οι Alphans φαίνεται να αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως ταξιδεύουν μέσω space warps και μια τέτοια warp ξαφνικά μεταφέρει τη Σελήνη κάμποσα έτη φωτός μακριά. Στο μεταξύ ένας Eagle στον οποίο βρίκονται ο Koenig και ο Tony πάει να εξετάσει ένα άδειο διαστημόπλοιο που, πολύ βολικά, βρίσκεται κοντά τους, και αποκόβονται από τη Σελήνη μια που δεν μπορούν βέβαια να γυρίσουν πίσω. Στη βάση η Μάγια είναι άρρωστη και οι μεταμορφικές δυνάμεις της είναι ανεξέλεγκτες. Έτσι μεταμορφώνεται σε ένα είδος εξωγήινου γιέτι και κάνει το σύμπαν άνω κάτω. Αν και ο Alan και η Sandra έχουν σημαντικότερο ρόλο εδώ, το γεγονός πως κανείς - εκτός της Ράσελ - δεν σκέφτεται πως ο γιέτι που βολτάρει γρυλίζοντας στη βάση είναι η Μάγια, το κάνει μη πιστευτό. Και δώστου κυνήγι, και δώστου να μην μπορούν να κατατροπώσουν το γιέτι, και πάλι μια από τα ίδια, και πάλι κυνήγι, και έλεγα αμάν να τελειώσει. Ο δε Koenig και ο Τόνυ αφού μπαίνουν στο διαστημόπλοιο βρίσκουν, πολύ βολικά, έναν υπολογιστή που, πολύ βολικά, καταφέρνουν να κάνουν να λειτουργήσει και , πολύ βολικά, μιλάει ο εξωγήινος κυβερνήτης στα Αγγλικά (που είναι τόσο κακοφτιαγμένος ώστε να θυμίζει πλαστικό παιχνίδι που βρίσκεις δώρο σε φακελάκι με τσίχλες) που, πολύ βολικά, τους λέει πώς να ανοίξουν ένα space warp παράθυρο, που, πολύ βολικά, καταφέρνουν και , πολύ βολικά, επιστρέφουν στη βάση, όπου η Ράσελ, πολύ βολικά ύστερα από τέτοιο ορυμαγδό, πείθει τη Μάγια-γιέτι να ξαναγίνει Μάγια και όλα ωραία και καλά, και όλοι γελάνε στο τέλος. Έλεος!!!

 

 

 

 

 

A Matter of Balance   Η βασική ιδέα δεν είναι κακή. Μια φυλή από άλλο σύμπαν, ένα σύμπαν αντιύλης, ψάχνει να βρει τρόπο να έρθει στο δικό μας για εξελικτικούς λόγους. Φαίνεται να μπορεί να επηρεάσει τα φυτά και έτσι ένας μισόγυμνος αντιπρόσωπός της έρχεται σε επαφή με ένα κορίτσι της Moonbase Alpha που είναι βοτανολόγος. Και από δω τα πράγματα πάνε downhill γιατί το στόρυ εξελίσσεται ως εξής: Ηλίθιο κορίτσι φέρεται υστερικά γιατί ο Τόνυ της την είπε επειδή απέτυχε η τελευταία του προσπάθεια να φτιάξει μπύρα που να πίνεται. Ηλίθιο κορίτσι τίθεται σε περιορισμό και δεν την αφήνουν να πάει σε ένα πλανήτη μαζί με άλλους για να μαζέψει λουλούδια. Ηλίθιο κορίτσι αποφασίζει να εκδικηθεί τους πάντες και κρύβει από όλους την επαφή με τον εξωγήινο που τη βοηθά να φτιάξει υπνωτικά φυτά. Ηλίθιο κορίτσι φέρεται ακόμα πιο υστερικά όταν ο Koenig τη ρωτά τι τρέχει και πού βρήκε μια αλλόκοτη συσκευή. Ηλίθιο κορίτσι είναι τόσο ηλίθιο που ακόμα κι όταν ο εξωγήινος αποκαλύπτει τις προθέσεις του -  πως για να μεταφερθεί κάποιος από το δικό του σύμπαν στο δικό μας, κάποιος από δω πρέπει να πάει εκεί, δηλαδή . . . το ηλίθιο κορίτσι που τον βοηθά και μετά όλοι οι άλλοι -  ηλίθιο κορίτσι συνεχίζει να τον βοηθά!!! Μάλλον επειδή της αρέσει το κίτρινο skimpy κοστούμι που φορά ο alien και που θα ταίριαζε μόνο σε κόμικ της εποχής. Τελικά οι Koenig, Tony, και Maya κατατροπώνουν τους εξωγήινους και σώζουν το ηλίθιο κορίτσι. Στην πραγματικότητα είναι η Maya βέβαια που για άλλη μια φορά θα έβγαζε το φίδι από την τρύπα. Δυστυχώς το ηθικό συμπέρασμα του επεισοδίου, ειδικά για τους νεαρότερους θεατές είναι "Τα κορίτσια είναι ηλίθια!" Το ερώτημα βέβαια είναι το γιατί η νεαρή βοτανολόγος που είναι τόσο βλαμένη βρέθηκε εξ αρχής στη βάση, γιατί δεν της αφαιρέθηκαν τα καθήκοντά της και δεν τιμωρήθηκε όπως έπρεπε αλλά γελά βλακωδώς στο τέλος, και γιατί ο εξωγήινος δεν χρησιμοποίησε τα φυτά που εμφανώς μπορούσε να επηρεάσει ώστε να υπνωτίσουν τους Alphans όταν κατεβαίνουν στον πλανήτη, αλλά έχει ένα άσχετο βατραχοειδή σαμουράι για φρουρό. Άλλη μια απόδειξη καλής ιδέας που εξελίσσεται πολύ κακά κι σε αυτό το επεισόδιο. Θα το έλεγα από τα σεξιστικότερα που έχω δει στο Space 1999 αν δεν υπήρχε ο ενεργός και σημαντικότατος ρόλος της Maya. Eίναι δε από τα επεισόδια που δεν άρεσαν καθόλου και στο Martin Landau. Πάντως η ερμηνεία του  Stuart Wilson σαν Vindros είναι πειστική και δυνατή, παρά το γελοίο κοστούμι.

 

 

 

 

 

The Beta Cloud   Kαι κει που έλεγα πως έχω ήδη δει το χειρότερο επεισόδιο της σειράς, έρχεται το The Beta Cloud για να με πείσει για το αντίθετο. Για μένα (και από ό,τι είδα εκ των υστέρων και για τους περισσότερους φανς και κριτικούς της σειράς), αυτό το επεισόδιο, γραμμένο από τον "Charles Woodgrove" που δεν είναι άλλος από τον

Fred Freiberger, τον παραγωγό της σειράς

είναι ο απόλυτος πάτος!!! Ούτε ο σημαντικός ρόλος, για μια φορά, της Sandra Benes το σώζει, ούτε ο ανάλογος του Alan Carter, ούτε τίποτα. Και εξαιρώ ειδικά αυτό το επεισόδιο από τα "κακά που όμως απόλαυσα" όπως έλεγα πιο πάνω, γιατί το Beta Cloud με εκνεύρισε και ύστερα από αυτό δεν είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί διακόπηκε το Space 1999!!!  Πάλι έχουμε ένα space phenomenon, που κάνει όλους σχεδόν στη βάση να αρρωστήσουν χάνοντας τη θέλησή τους κλπ. Οι μόνοι που δεν αρρωσταίνουν είναι ο μέγας και τρανός Τony (Oh, quelle surprise!), η Μaya, η Sandra, η Helena (αν και αρρωσταίνει μετά) και μια χούφτα από όλο το προσωπικό. Έτσι, ο συγγρα-ΦΕΥ της ιστορίας αφού βγάζει από τη μέση τους περισσότερους επικεντρώνεται σε μια ατελείωτη επανάληψη σκηνών κυνηγιού - ελλείψει οποιοδήποτε σεναρίου και ιστορίας -  μια που το space phenomenon στέλνει ένα μαύρο τέρας (ξάδελφο του διαστημικού γιέτι, φαίνεται,  που είχε μεταμορφωθεί η Μάγια στο Space Warp, επεισόδιο γραμμένο από τον ίδιο και πολύ παρόμοιο με το παρόν) το οποίο δεν το πιάνει τίποτα, ό,τι και να προσπαθούν. Το οποίο τέρας, δε, είναι αρκετά νοήμoν ώστε να οδηγήσει μόνο του έναν Eagle, αλλά και τόσο ηλίθιο ώστε να κυνηγά τις οθόνες από τις οποίες το προκαλεί το σαίνι ο Τόνυ.  Και δώστου ηρωισμούς ο Τόνυ, και δώστου να προσπαθεί και η Μάγια, και να έχεις και όλους άρρωστους, και να ρουφά το τέρας ενέργεια από παντού. Και όταν όλα φαίνονται χαμένα, (ούτε τα λέιζερ δεν πιάνουν που εκτοξεύει ο Τόνυ προς το διαστημικό νέφος, λες και πέτυχαν ποτέ τίποτα), το τέρας περιμένει υπομονετικά ώστε να εκφράσει ο Τονυ τον έρωτά του για τη Μάγια σε μια σκηνή τόσο άσχετη, άκαιρη, ρηχή και κουτή, που είναι τραβάς τα μαλλιά σου. Σε μια Δαβίδ και Γολιάθ στιγμή η Μάγια καταφέρνει να κατατροπώσει το τέρας που

στην πραγματικότητα είναι ρομπότ και η Μάγια, με μορφή μέλισσας, μπαίνει στον τεχνητό του εγκέφαλο

. Aυτό το σήμα της Ρενώ που βγάζει μάτι να είχαν σκεφτεί να σβήσουν όταν χρησιμοποίησαν κάποιο εφφέ σχετικό με το τέρας. Και αφού το κατατροπώνουν, το space phenomenon εξαφανίζεται και όλοι επανέρχονται μια χαρά, ενώ ο Τόνυ (γιατί έτσι πρέπει να κάνει ο σωστός άντρας) παίρνει πίσω την εξομολόγηση αιωνίου έρωτος που έκανε πιο πριν στη Μάγια, η οποία φεύγει θυμωμένη και ο Τόνυ μονολογεί "Είναι τρελή για μένα!" Όχι, δεν είναι θέμα νοοτροπίας της εποχής αυτά τα τόσο χοντροειδή σεξιστικά, και καθόλου αστεία,  γιατί είμαστε στα late 70s και όχι στα 40ς. Εxcuse me, γιατί μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και πρέπει να ηρεμήσω λίγο προτού συνεχίσω το σχολιασμό! :ranting:

 

 

 

 

 

The Lambda Factor   Το επεισόδιο είναι γραμμένο από τον Terrance Dicks, πολυγραφότατο συγγραφέα και ιδιαιτέρως γνωστό για τις μεταφορές σε νουβέλες, όσο και για τα σενάρια, πολλών επεισοδίων του  Doctor Who.  Είναι ένα θρίλερ που λίγα έχει να κάνει με επιστημονική φαντασία και παρόλο που μ'αρέσουν τα psionics κλπ. όταν μας βγαίνει ειδική στην παραψυχολογία η Doctor Russell και σούπερ-ντούπερ esper o Koenig (ώστε να έχει mind shields), τότε δεν μπορώ να δω αυτό το επεισόδιο σαν σοβαρό. Η possessed "κακιά" του επεισοδίου, με πολλές σαδιστικές/δολοφονικές τάσεις,  απλά δείχνει βλαμένη και υστερικιά κατίνα, ενώ οι Alphans είναι λες και έχουν βαρεθεί τη ζωή τους και αναρωτιέσαι πώς τέτοια άτομα (που είναι, διάβολε, όλοι επιστήμονες, και space hardened ύστερα από κάτι χρόνια περιπλάνησης) βρέθηκαν εξ αρχής στη Moonbase Alpha.  O Tony σε ρόλο τσαμπουκά ανακριτή είναι εξ ίσου εκνευριστικός. Το σενάριο είναι απίστευτα generic και θα μπορούσε να γυριστεί άνετα στα πλαίσια οποιασδήποτε σειράς, και όχι μόνο ε.φ. γιατί η ε.φ. εδώ είναι απλά ένα πασπάλισμα που δεν πείθει κανέναν. Εξ άλλου, πάλι έχουμε ένα διαστημικό νέφος, και πάλι στο τέλος η Russell δίνει μια τελείως lame εξήγηση. Ενώ το Troubled Spirit της 1ης σεζόν ήταν ένα θριλεράκι που βλεπόταν, το Lambda Factor με το over-the-top, υστερικό acting, την όλη έμφαση στην παραψυχολογία και το απίστευτα lame premise με τον Koenig σαν esper, το κάνουν βαρετό και κουραστικό. Αν  και η "τρέλα" του Koenig είναι από τα καλά σημεία του επεισοδίου, όπως και η αντιμετώπιση των "φαντασμάτων" του παρελθόντος του (και ο Martin Landau δίνει ρέστα ερμηνείας) θα προτιμούσα εκατό φορές να είχε στηριχτεί το σενάριο μόνο στον Koenig και όχι στην  possessed παλαβή!

 

 

 

* * *

 

Σταματώ εδώ γιατί το επόμενο είναι ένα διπλό επεισόδιο και δεν θέλω να το "κόψω" στη μέση. Επανέρχομαι με σχόλια για τα τελευταία επεισόδια αύριο (αν προλάβω να τα δω όλα).

Edited by Oberon
Link to comment
Share on other sites

post-1004-128924808332_thumb.jpg

O Fred!

 

Ο γνωστός και ως Series Killer.

 

Αφού τέλειωσε Star Trek και Space 1999, ανέλαβε και την τελική σεζόν του The Six Million Dollar Man. :lol:

Link to comment
Share on other sites

post-1004-128924808332_thumb.jpg

O Fred!

 

Ο γνωστός και ως Series Killer.

 

Αφού τέλειωσε Star Trek και Space 1999, ανέλαβε και την τελική σεζόν του The Six Million Dollar Man. :lol:

 

A, τρίτωσε δηλαδή, ε? :D

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Oberon θαυμάζω την υπομονή σου!

 

 

 

Χεχεχ. Μπα, εντάξει. Ως επί το πλείστον την απολαμβάνω τη σειρά. Θυμάμαι και κάποια επεισόδια που είχα δει μικρός, μ'αρέσουν και κάποια concepts κλπ, τη βλέπω και για άλλους λόγους πιο προσωπικούς, και παρά τις cringe-inducing στιγμές, το μόττο που έχουν υιοθετήσει πολλοί φανς "The Future Is Fantastic" το ασπάζομαι και γω. (Αν δεν το ασπαζόμουν πώς θα ήμουν και Τρεκάς?) :D

 

 

To επόμενο διπλό επεισόδιο το θυμάμαι, αν και νομίζω πως ήταν το τελευταίο που είχα δει. Υπάρχει μια διαφορά μηνών στο πότε παίχτηκαν τα τελευταία 6-7 επεισόδια, και ένα mid-season gap οπότε δεν ξέρω πότε και αν τα έπαιξε η Ελληνική τηλεόραση τότε. Ακούω πως η ποιότητα ανεβαίνει κατακόρυφα δε. Ίδωμεν!

Edited by Oberon
Link to comment
Share on other sites

Kαι τα τελευταία επεισόδια του . . . Διάστημα 1999 που, σύμφωνα με την Ηelena Russell που δίνει την εισαγωγή σε πολλά από αυτά, έχει πια γίνει Space 2006!

 

 

 

The Bringers of Wonder Part 1/Part 2   To θυμάμαι καλά αυτό το μοναδικό διπλό επεισόδιο της σειράς, και μάλιστα είναι και το μόνο που πριν αρκετά χρόνια είχα δει σε βιντεοκασέτα. Κάμποσα επεισόδια είχαν ενωθεί για να δημιουργήσουν "ταινίες", κάποιες φορές με λίγες έξτρα σκηνές, και υπάρχουν 4-5 από αυτές. Η συγκεκριμένη πάντως είχε ονομαστεί Moonbase Alpha και η ημερομηνία είχε μεταφερθεί στο έτος 2100. Όμως εδώ θα σχολιάσω μόνο τα τηλεοπτικά επεισόδια όπως μεταδόθηκαν.

 

Λοιπόν το διπλό αυτό είναι από τα καλά της σειράς και από τα καλύτερα της 2ης σεζόν. Μάλιστα έχει και τους περισσότερους guest stars από κάθε άλλο. Μια "εσάνς" Λαβκραφτικού τρόμου δε, το κάνει από τα πιο spookier. Μετά από χρόνια περιπλάνησης, οι Alphans βλέπουν ξαφνικά ένα διαστημόπλοιο στο οποίο επιβαίνουν Γήινοι! Και όχι οποιοιδήποτε Γήινοι αλλά φίλοι και συγγενείς τους που ήρθαν εθελοντικά! Έχουν περάσει κάμποσα χρόνια και η τεχνολογία στη Γη έχει αναπτυχθεί τόσο ώστε τα superluminal διαστημόπλοια είναι πια κοινός τόπος! Οι απομωνομένοι κάτοικοι της Σεληνοβάσης φυσικά κοντεύουν να τρελαθούν από τη χαρά τους, αν και η Δόκτωρ Ράσελ δεν ενθουσιάζεται και πολύ με μια άσπονδη, και πολύ σεξουαλικιά, "φίλη" της τη Diana Morris που κάποτε είχε σχέση με τον John Koenig. O Tony συναντά τον αδελφό του Guido, o γιατρός Vincent την αρραβωνιαστικιά του, η Sandra το φίλο της, κλπ. Η Maya δεν ενθουσιάζεται και πολύ πάντως, ειδικά με τη Diana που κολλά ως βδέλα στον Tony. Αστεία σκηνή με τη Μάγια ως τέρας έτοιμο να πνίξει την, με αβυσαλλέο ντεκολτέ, Diana. Όσο για τον Koenig, βρίσκεται αναίσθητος στο ιατρείο συνδεδεμένος με μια συσκευή που εξετάζει τον εγγέφαλό του, μια που μόλις και μετά βίας γλύτωσε το θάνατο αφού καθώς πετούσε με έναν Eagle κοντά στα πυρηνικά απόβλητα, έχασε το νου του και έκανε ακροβατικά κόλπα! Φυσικά, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται!

 

Πολύ δυνατή και "παρανοική" ιστορία λοιπόν, αν και είχε κάποια προβλήματα, λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά: Κατ'αρχήν, η ημερομηνία. Η Έλενα λέει πως είναι 1912 μέρες μετά που ξέφυγε η Σελήνη από τη Γη, άρα είμαστε στο Δεκέμβριο του 2004. Όμως σε άλλο επεισόδιο, υποτίθεται πως λόγω time dilation κλπ ο χρόνος στη Γη έχει φτάσει στο έτος 2120! Αυτό ίσως δικαιολογείται μια που εκείνο το επεισόδιο έχει να κάνει με time travel. Αυτό που δεν δικαιολογείται είναι η απαξίωση σε οποιαδήποτε συνοχή στο σενάριο, όταν στο ίδιο επεισόδιο ο Koenig λέει πως βρίσκονται στο διάστημα για "μήνες"!! Επίσης, γίνονται βασικά λάθη απλής αριθμητικής στο χρόνο που χρειάζεται το Γήινο πλοίο να φτάσει στη Σελήνη με την ταχύτητα του φωτός (αφήνοντας στην άκρη αλλά επιστημονικά λάθη σ'αυτή καθαυτή την ιδέα). Τέλος, τα "τέρατα" ενώ δείχνουν ωραία και τρομακτικά και απάνθρωπα κλπ έχουν τόσο ψεύτικη κίνηση που τα κάνει να έχουν βγει από κακή horror B-movie των 40ς και 50ς! Καλύτερα να έμεναν ακίνητα! Δυνατές ερμηνείες από όλους, regulars και guests, πολλή παράνοια και αγωνία!

 

 

 

 

 

The Seance Spectre   Με το που είδα τον τίτλο και τις πρώτες σκηνές, έσφιξα τα δόντια μου και ετοιμάστηκα για ωμή πατάτα! Όμως δεν ήταν τόσο κακό το επεισόδιο, αν και αυτή η μανία με seances και προγνώσεις και αποκρυφισμούς είναι ανεξήγητη. Η υπόθεση έχει ως εξής: Ένας παρανοικός κάφρος που ανήκει στο προσωπικό της βάσης, προβλέπει με seance πως ένα νεφέλωμα από όπου περνά η Σελήνη περιέχει έναν κατοικήσιμο πλανήτη, αλλά ο Koenig δεν θέλει να τους το πει για να διατηρήσει τη φασιστική του εξουσία! Αντί δε, να τον κλείσουν μέσα και ακόμα πιο βαθιά, τον αφήνουν να αλωνίζει στη βάση! Βέβαια ο Koenig όντως έχει κρύψει το γεγονός πως ίσως υπάρχει πλανήτης εκεί, για να μην τους δώσει ψεύτικες ελπίδες μια που ήδη οι Alphans  έχουν κουραστεί από τις περιπλανήσεις. Η δε  Russell λέει πως κάποιοι που έχουν πάει σε πολλές αποστολές για πολύ καιρό, ήδη πάσχουν από κάτι που αποκαλεί "green sickness", δηλαδή την ανάγκη για καθαρό αέρα και φύση. Στο μεταξύ η Σελήνη ετοιμάζεται να συγκρουστεί με το νέφος αυτό και ο μόνος τρόπος είναι να της αλλάξουν την πορεία με μια ελεγχόμενη πυρηνική έκρηξη στα απόβλητα! Ο κάφρος πιστεύει πως όλα είναι κόλπα και έχει ήδη πείσει τη φιλενάδα του Eva και μερικούς άλλους. Αλλά τουλάχιστον ούτε η Eva ούτε οι άλλοι είναι παρανοικοί σαν κι αυτόν. Οκ, δεν ήταν κακή ιστορία αν και μου την έδωσε πάλι ο Tony, chief of security, που έβαλε τις φωνές στη γιατρό γιατί δεν είχε  μεγάλη φρουρά έξω από το ιατρείο όταν εξέταζε τον παρανοικό ο οποίος το έσκασε, και σαμποτάρισε τη βάση! Excuse me? Η γιατρός είναι γιατρός, μίστερ! Η φρουρά είναι δική σου ευθύνη!! Αστεία στιγμή όταν στο τέλος η Ράσελ αναγκάζει τους residents να βλέπουν εικόνες με πράσινο και νερό (αν και θα μπορούσαν να είχαν φτιάξει ένα arboretum ή κάτι τέτοιο, ελλείψη Holodeck), ενώ ο Alan και ο Tony βλέπουν μπικινοφορούσες καλλονές (web porn, κατά κάποιο τρόπο!) :lol:

 

Όταν είδα πάντως το προσωπάκι της γλυκούλας Eva, κάτι μου θύμισε. Κάτι που μου είχε αρέσει πολύ! Και ήταν πολύ ευχάριστη η έκπληξη όταν διαπίστωσα πως την Eva ενσάρκωνε η Carolyn Seymour που πολλά χρόνια αργότερα θα βλέπαμε σε 3 επεισόδια του Next Generation και ένα του Voyager!! Είχε δώσει εξαιρετικές ερμηνείες και κει σαν Romulan Commander αλλά πιο πολύ σαν η υπουργός επιστημών Mirasta Yale σε ένα από τα πιο αγαπημένα μου επεισόδια του TNG, το First Contact της 4ης σεζόν!

 

 

 

Dorzak   Ευχάριστη έκπληξη κι αυτό το επεισόδιο μετά από διάφορα αίσχη, και από τα λίγα που δίνουν σημασία και στο continuity, έννοια συνήθως άγνωστη στο Space 1999! Εδώ έχουμε μια ειρηνική ομοσπονδία κόσμων, και τον πρώτο και μοναδικό Psychon που θα βλέπαμε, εκτός της Maya βέβαια, μετά την πρώτη τους εμφάνιση στο Metamorph. Ήδη είχε ειπωθεί πως αρκετοί Psychons είχαν φύγει από τον καταδικασμένο πλανήτη, αλλά δεν είχε γίνει γνωστό αν είχαν επιζήσει. Από ό,τι φαίνεται ένας, ο mind controller Dorzak είχε επιζήσει και είχε πάει στο Norvah από όπου κατάγονται και οι ωραίες δεσποινίδες που βλέπουμε στο επεισόδιο. Ωραίο και το scifi της υπόθεσης, μια που όταν έχεις δύο Psychons πολλά μπορούν να γίνουν. Και γίνονται! Καλές ερμηνείες από όλους, αν και μου την έσπασαν δύο πράγματα. Ένα είναι οι στημένες και εντελώς άνευρες σκηνές δράσης που θύμιζαν τις ανάλογες κακοσκηνοθετημένες σκηνές σε επεισόδια του παλιού Doctor Who. To άλλο είναι η βλακώδης αφαίρεση ενός "αντικειμένου" από τον εγκέφαλο μιας εξωγήινης από τη Ράσελ, ενώ δεν ξέρει τι είναι!! Συγνώμη, αλλά μια ανάλογη φάση θα ήταν ένας εξωγήινος γιατρός να αφαιρούσε έναν βηματοδότη από έναν Γήινο, γιατί δεν ξέρει σε τι χρησιμεύει! Α, και ένα τρίτο. Όσο κι αν έχουμε ανεπτυγμένη τεχνολογία, η ιδέα της αφαίρεσης του ιδίου αντικειμένου από τον εγκέφαλο του Tony χωρίς αναισθητικό, και με τον ασθενή ξύπνιο, κάπου φαντάζει σαν "μας τελειώνει ο χρόνος του επεισοδίου. Άντε να τα μαζεύουμε!" Το επεισοδιο αυτό σηματοδοτεί και την τελευταία εμφάνιση της Zienia Merton σαν Sahn. :(

 

 

 

Devil's Planet   Πολύ καλό επεισόδιο που όμως νομίζω θα λειτουργούσε καλύτερα σαν νουβέλα ή, έστω, άλλο ένα διπλό. Μάλιστα θεωρήθηκε κάπως racy και παίχτηκε πιο αργά τη νύχτα. Όχι πως έχει και τίποτα το πορνό, αλλά έχεις αμαζονοειδείς γυναίκες με μαστίγια, μια repressed dominatrix που θεωρεί τους άντρες σεξουαλικά παιχνίδια κλπ. Μάλιστα το όλο επεισόδιο θα μπορούσε χαλαρότατα να είχε υπάρξει στο κλασσικό Τρεκ, αρκεί το ρόλο του Koenig να έπαιζε ο καλός μας κάπτεν Kirk! H υπόθεση αφορά ένα κόσμο ονόματι Ellna και το δορυφόρο της που λειτουργεί σαν φυλακή. Φύλακες είναι μόνο γυναίκες, ντυμένες με μια χρυσή και κόκκινη στολή, με αρχηγό τη φοβερή και τρομερή Elizia, που γνωρίζει ένα τρομερό μυστικό για τον μητρικό πλανήτη. Μυστικό που γνωρίζει και ο Koenig. Υπάρχει ένα hunt που είναι ο μόνος τρόπος να επιστρέψουν οι κρατούμενοι στο μητρικό κόσμο, αν και πολλοί σκοτώνονται, υπάρχει ένας "δικηγόρος" που μάταια προσπαθεί να συνηγορήσει υπέρ των κρατουμένων (και των δύο φύλων, πράγμα που μαλακώνει κάπως το S/M dominatrix, femdom στοιχείο του επεισοδίου) των οποίων συχνά το έγκλημα είναι η "ελευθερία του λόγου", και υπάρχει και πολύ κυνήγι. Υπονοείται πως ο πλανήτης Ellna κυβερνάται από κάποιου είδους ολοκληρωτικό καθεστός, πράγμα εμφανές και από τα ολόιδια κοστούμια που φόρουν όλοι, πλην των φρουρών και της Elizia. Μη πειστικά σημεία του επεισοδίου είναι το πόσο εύκολα καταφέρνει να ξεφύγει ο Koenig, ενώ δεν το κατάφεραν όλοι οι άλλοι κρατούμενοι, και η πλήρης απουσία κάθε άλλου βασικού χαρακτήρα. ΟΚ, οι ηθοποιοί ήταν απασχολημένοι να γυρίζουν το  Dorzak (από το οποίο έλειπε ο Martin Landau) αλλά κάπου "χτύπαγε" η παρουσία τόσων άλλων αγνώστων. Π.χ. δύο ρόλοι που φυσιολογικά θα ανήκαν στη Sandra και τον Alan, εδώ παίζονται από δύο νέους χαρακτήρες, τον πιλότο Bill Fraser και την Αφρικάνα communications officer Alibe που θα δούμε και στα δύο τελευταία επεισόδια της σειράς. Tραγική η κατάληξη του επεισοδίου αλλά και  συγκλονιστική.

 

 

 

 

The Immunity Syndrome    Από τα πιο ωραία επεισόδια όλης της σειράς! Πολύ δυνατό characterization και, παρόλο που δεν συμπαθώ τον Tony Verdeschi, ομολογουμένως ο Tony Anholt δίνει εδώ μια κορυφαία ερμηνεία! Μάλιστα σε ένα σημείο ο τρόπος που προφέρει το όνομα της Maya είναι τόσο δυνατός και συγκινητικός που αρκεί αυτό και μόνο για να με πείσει για το τι νιώθει, σε πλήρη αντίθεση με το άλλο επεισόδιο The Beta Cloud όπου η ερωτική εξομολόγησή του ήταν για γέλια. Το καλύτερο όμως όλων είναι μια εξωγήινη νοημοσύνη που είναι τόσο, μα τόσο alien ώστε η επαφή μαζί της να είναι εξαιρετικά επικύνδινη και πανδύσκολη, γεμάτη παρεξηγήσεις που προκαλούν τρέλα ή θάνατο. Αν και μαθαίνουν τι συμβαίνει με εκνευριστικά βολικό τρόπο και πάλι, αυτό δεν αφαιρεί τίποτα από το μυστήριο, τη μαγεία και το εξαιρετικό premise του! Mάλιστα σε πολύ ενεργό ρόλο, σαν διασώστες, λειτουργούν εδώ και η Helena με τη Maya, κάτι ασυνήθιστο σε σειρές της εποχής (και ουχί μόνον)! Φυσικά ήταν γραμμένο από το Johnny Byrne που έχει δώσει μερικά από τα καλύτερα σενάρια και των δύο σεζόν! Η ιστορία Τρεκίζει αισθητά (και όχι μόνο στον τίτλο) και είναι τόσο "άχρονη" ώστε σαφέστετα θα έστεκε και σήμερα! Αναρωτιέμαι αν ο Fred Freiberger είχε πάει διακοπές και βγήκε το Immunity Syndrome τόσο δυνατό και στο πνεύμα της 1ης σεζόν (για την οποία είχε και γραφτεί το συγκεκριμένο επεισόδιο, αν και βέβαια αλλάχτηκε κάπως για να προσαρμοστεί στο νέο καστ)!! :D Μόνο λιγάκι μελανό σημείο στο science του επεισοδίου είναι ο μη πειστικός τρόπος του corrosion των μετάλλων.

 

 

 

The Dorcons   Το κύκνειο άσμα του Space 1999 δεν είναι μεν τέλειο (κυρίως γιατί δεν δίνεται κάποιο closure) αλλά είναι επίσης κορυφαίο. Γραμμένο από τον Johnny Byrne (με αρκετό . . . input από τον πανταχού παρόντα Fred Freiberger, η επηροή του οποίου φαίνεται καθαρά σε κάποια σημεία), είναι ένα επεισόδιο με κέντρο τη Maya που προσφέρει στην εξαίρετη Catherine Schell την ευκαιρία να δώσει την καλύτερη, ίσως, ερμηνεία της! Ποτέ δεν είχαμε δει τη Maya τόσο αβοήθητη, τόσο πανικοβλημένη αλλά και τόσο ηρωική! Η ιστορία σχετίζεται με τους Dorcons, την "πιο ισχυρή φυλή του γαλαξία". Μια αυτοκρατορία χιλιάδων πλανητών με απίστευτη τεχνολογία, δύναμη και έλεγχο κάθε δύναμης στο σύμπαν εκτός του . . . θανάτου! Γι'αυτό και την πέφτουν στη Moonbase χωρίς πολλά πολλά και ζητούν να τους δωθεί η Maya! Eντυπωσιακά τα εφφέ, τρομακτική η δύναμη των Dorcons και το invasion γίνεται σε λίγα λεπτά. Αναγκαστικά η Maya παραδίδεται και καθώς τηλεμεταφέρεται στο πλοίο των Dorcons μεταφέρεται εκεί και ο Koenig!

 

Απολαυστικές οι ερμηνείες των guests ειδικά των τριών Dorcons, ένας από τους οποίους (ο Archon) ενσαρκώνεται από τον Patrick Troughton, τον δεύτερο Doctor από το Doctor Who! Φυσικά δεν γνώρισα αρχικά τον Troughton τόσο γιατί δεν φοράει τη Beatles περούκα, όσο και γιατί έχουν ήδη περάσει 8 χρόνια από τότε που σταμάτησε να παίζει στο Doctor Who αλλά και γιατί ο ρόλος είναι ρόλος του . . . Καίσαρα θα λέγαμε, και όχι του 2ου Doctor! Η Consul Varda θεική και συχρόνως ανθρώπινη και σκληρή, ο Malik σύμμαχος-εχθρός, και οι σκηνές στο πλοίο αγωνιώδεις! Δεν θέλω να πω πολλά γιατί πραγματικά αξίζει να παρακολουθήσει κανείς αυτό το επεισόδιο. Μελανά σημεία πάντως είναι η μάλλον απίστευτη ικανότητα του Koenig που είναι μόνος του πάνω στο πλοίο των Dorcon, η σχεδόν εξωπραγματική μυική του δύναμη (σε προηγούμενες σκηνές ο Alan δεν καταφέρνει τίποτα με γροθιές σε Dorcon φρουρό) που νικά κάμποσους φρουρούς σημείο στο οποίο βλέπω "Freibergerio δάχτυλο",  και η έλλειψη τόσο surveillance στο πλοίο όσο και στρατηγικής. Θέλω να πω

για ποιο λόγο o Archon να διατάξει τη Varda και τους φρουρούς να κυνηγήσουν τον Koenig μέσα στο πλοίο? Θα ήταν πολύ απλούστερο - και ακριβώς αυτή τη στρατηγική ακολούθησαν για να αποκτήσουν τη Maya - να στείλουν ένα shipwide μήνυμα ζητώντας του να παραδωθεί, αλλιώς θα κατέστρεφαν τη Μοοnbase Alpha!

. Άλλο μελανό σημείο είναι η split-second κατάληξη χωρίς build up και προετοιμασία, αλλά μόνο για το wow, ενώ υπήρχαν τόσες σκηνές κυνηγιού που δεν προωθούσαν την πλοκή ιδιαίτερα και θα μπορούσαν να είχαν λείψει. 

 

Πολύ εντυπωσιακό και καλό το design τόσο των Dorcons όσο και του πλοίου, αν και λίγο ενοχλητική η έλλειψη φαντασίας στην παρουσίασή τους σαν φουτουριστικούς Αρχαίους Ρωμαίους/Έλληνες και στη Ρωμαική ιεραρχία της αυτοκρατορίας των Dorcons. Πιστεύω πως και το The Dorcons θα έπρεπε να είχε γίνει διπλό επεισόδιο και να είχαν μεγαλύτερο ρόλο όλοι οι βασικοί χαρακτήρες!

 

* * *

 

Και έτσι τελείωσα και με το καλό μας Διάστημα 1999! Το closure της σειράς πάντως ήρθε από τους φανς ανήμερα στις 13 Σεπτεμβρίου του 1999 με ένα φιλμάκι, για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε πιο πάνω στο παρόν τόπικ (post 12) στην οπτική παρουσίαση που έκανε ο Ντίνος για τη σειρά και η οποία παρουσίαση με "έφτιαξε" τόσο ώστε να θελήσω να δω ξανά όλα τα επεισόδια και να τα σχολιάσω! Τhanks Ντίνο, και thanks και στον pantits που άνοιξε το τόπικ!

 

Πολλά στοιχεία, κυρίως για ημερομηνίες και guests που ανέφερα στο οδοιπορικό μου βρήκα σ'αυτό το εξαίρετο site: http://www.space1999.net  που περιέχει απίστευτες λεπτομέρειες για κάθε πτυχή της σειράς.

 

Κάποιες πληροφορίες δε, για τη σχεδιαζόμενη 3η σεζόν που δεν υπήρξε ποτέ, λένε πως θα υπήρχαν κάποιοι νέοι χαρακτήρες, πως ο Tony Anholt δεν θα επέστρεφε σαν Tony Verdeschi γιατί δεν ήταν ευχαριστημένος ούτε με το ρόλο του ούτε με το εργασιακό περιβάλλον, και πως η σεζόν θα είχε μόνο 13 επεισόδια ώστε να ισορροπηθεί το θέμα quality-quantity. Η δε Maya, που είναι η μόνη χαρακτήρας της 2ης σεζόν η οποία ήταν δημοφιλής στους πάντες, θα έπαιζε σε δικό της  spin off, οπότε δεν θα τη βλέπαμε στο Space 1999 συχνά, αν όχι καθόλου.

 

Να και ένα σατιρικό φιλμάκι με πολύ poking fun για το Freiberger και τα κακά της 2ης σεζόν (αν και προσωπικά το Rules of Luton μ'άρεσε πολύ!) :D

 

 Space: 1899! Αυτός ο electrolumaluxograph είναι όλα τα λεφτά! :roflmao:

 

   

Edited by Oberon
Link to comment
Share on other sites

 

Ευχαρίστως. Σκεφτόμουν όταν τελειώσω με το Space 1999 να ξαναέβλεπα μια άλλη σειρά που παίχτηκε λίγο αργότερα, το Buck Rogers in the 25th Century. Έτσι να δω πως θα μου φανεί, αλλά είμαι ανοιχτός σε ιδέες. Αρκεί να μην είναι ψυχοπλακωτική ή τρόμου για τώρα.

 

 

 

 

 

Πως θα σου φαινόταν να δεις και να σχολιάσεις μια άλλη σειρά της δσκαετίας του 70 το Blake's 7; υπάρχει και σχετικό τόπικ.

Link to comment
Share on other sites

Good idea! Έχω δει κάμποσα επεισόδια κι από το Blake's 7 αν και όχι όλα. Από όσο ξέρω είναι από τις λίγες σειρές που πραγματικά "τελειώνει". Μου είχε αρέσει από ό,τι θυμάμαι ειδικά η "κακιά"  Servalan (αν λέω το όνομά της σωστά) και ο κάπτεν. Αλλά θα κάνω ένα διάλειμμα από ε.φ. για λίγο για να "γεμίσουν" πάλι οι μπαταρίες ;)

Edited by Oberon
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

ψάχνω εδώ και καιρό το 1999 καθώς και το μπακ Ρότζερ με ελληνικούς υπότιτλους. ξέρετε που μπορώ να τα βρω?

Link to comment
Share on other sites

Προτείνω τις παρακάτω διευθύνσεις:

 

1) www.isohunt.com

2) www.torentz.com

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Μην μου πείτε ότι δεν το περιμένατε; ε λοιπόν φαίνεται ότι έρχεται το remake του Space 1999 ως Space 2099!!

 

 

http://blastr.com/20...tv-reboot-v.php

 

http://www.hollywoodreporter.com/news/space-2099-television-remake-288601

 

 

Το μόνο που με ανησυχεί είναι ότι οι παραγωγοί είναι οι ίδιοι που κάνανε το remake του V το οποίο μαλλον δεν ήταν και τόσο καλό (αν και το αυθεντικό ήταν κατα την γνώμη μου ακόμα χειρότερο! ). επειδή λατρεύω την πρώτη σαiζόν του Space 1999 ας ελπίσουμε ότι δεν θα το καταστρέψουνε.

Edited by karatasiospa
Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

Ας γραψουμε και αυτον τον επικειδιο. Το remake  ειναι οριστικα νεκρο, ακομα και το site του εχει κλεισει. Ποτε δεν ανακοινωθηκε τι ακριβως εγινε αν και διαβασα στο δικτυο οτι οφειλεται σε αλλαγη ηγεσιας στην ITV. Ουτως η αλλως η διαστημικη επιστημονικη φντασια στην τηλεοραση δεν παει καθολου καλα.

Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Space: 1999 (1975-1977)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..