Jump to content

Θα αλλάζατε για να εκδοθείτε..;


Stanley
 Share

Recommended Posts

Γιατί, ρε Αντώνη; Οκ, η φράση δε χρειάζεται στο κείμενο και θα μπορούσε να βγει μια χαρά, αλλά έχει πολλή πλάκα και ήθελα κάπου να τη χώσω... Αλλά μάλλον η πλάκα έγκειται στο ότι η φράση είναι αληθινή, οπότε βάζοντάς τη σε κείμενο, χάνεται. Πάσο. Θα το σκεφτώ.

Απάντησες μόνη σου στο ερώτημα. Ίσως αξίζει από μόνη της μια ιστορία.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 88
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Nihilio

    12

  • Stanley

    6

  • Oceanborn

    7

  • Witch King of Angmar

    6

Λοιπόν, ανακεφαλαιώνουμε. Από ό,τι έχω καταλάβει η απόψεις είναι κάπως δυχασμένες. Οι περισσότεροι πιστεύουν οτι θα άλλαζαν κάποια πράγματα στο έργο τους σύμφωνα με τις συμβουλές των άλλων, αλλά δεν θα άλλαζαν κάτι το οποίο θα επιρεάζει τον τρόπο γραφής και το προσωπικό τους ύφος, και ίσως την πλοκή. Νομίζω και περί έκδοσης τα ίδια ισχύουν...έτσι δεν είναι. Ας με βοηθήσει κάποιος αν η πλειοψηφία γέρνει προς κάπου αλλού...biggrin.gif

Link to comment
Share on other sites

Σφυριλατήθηκα στο American School of Filmaking. Αν κάνετε ταινίες για να τις δουν εσείς και οι καλοί σας φίλοι, μας έλεγαν, μην ακούτε εμάς, κάντε ό,τι σας καπνίσει. Αν όμως τις κάνετε για να τις δει κόσμος, θεατές που θα αγοράσουν εισιτήρια για να τις δουν, τότε οφείλετε να δώσετε βάση σε αυτά που σας λένε επαγγελματίες.

 

Κάπως έτσι θα το έθεττα και για το γράψιμο. Εντός κάποιων παραμέτρων, φυσικά πιστεύω ότι γράφω για άλλους και όχι για να γεμίζω τα ράφια μου.

Link to comment
Share on other sites

Σφυριλατήθηκα στο American School of Filmaking. Αν κάνετε ταινίες για να τις δουν εσείς και οι καλοί σας φίλοι, μας έλεγαν, μην ακούτε εμάς, κάντε ό,τι σας καπνίσει. Αν όμως τις κάνετε για να τις δει κόσμος, θεατές που θα αγοράσουν εισιτήρια για να τις δουν, τότε οφείλετε να δώσετε βάση σε αυτά που σας λένε επαγγελματίες.

 

Κάπως έτσι θα το έθεττα και για το γράψιμο. Εντός κάποιων παραμέτρων, φυσικά πιστεύω ότι γράφω για άλλους και όχι για να γεμίζω τα ράφια μου.

 

 

Γράφεις μεν για τους άλλους αλλά το κάνεις και για δικιά σου ευχαρίστηση να υποθέσω...διαφορετικά δεν θα έγραφες ε;

Link to comment
Share on other sites

Γράφεις μεν για τους άλλους αλλά το κάνεις και για δικιά σου ευχαρίστηση να υποθέσω...διαφορετικά δεν θα έγραφες ε;

Η διαδικασία της γραφής μου είναι ευχάριστη ναι. Γι αυτό και είναι επιλογή ζωής.

 

Η μισή γραφή που έχω κάνει και κάνω στη ζωή μου είναι επί παραγγελία. Αναπτύσω ιδέες άλλων, σκηνοθετών, animation studio και σκιτσογράφων που θέλουν σενάρια. Όταν τα πλάθω αυτά βάζω κι ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου μέσα, δένομαι δηλαδή με αυτό που δημιούργησα. Όταν λοιπόν παραδίδω την πρώτη γραφή, η επιστροφή με τις απαιτούμενες αλλαγές πάντα με πληγώνουν. Τσινάω, λυπούμαι γι αυτά που θα χαθούν, εκνευρίζομαι. Όταν όμως αρχίζω να γράφω τις αλλαγές, εκστασιάζομαι πάλι με την διαδικασία γιατί γράφω κάτι διαφορετικό, βάζω όμως τον καλύτερο μου εαυτό ξανά, και θεωρώ το νέο υλικό εξίσου καλό.

Link to comment
Share on other sites

Γράφεις μεν για τους άλλους αλλά το κάνεις και για δικιά σου ευχαρίστηση να υποθέσω...διαφορετικά δεν θα έγραφες ε;

Η διαδικασία της γραφής μου είναι ευχάριστη ναι. Γι αυτό και είναι επιλογή ζωής.

 

Η μισή γραφή που έχω κάνει και κάνω στη ζωή μου είναι επί παραγγελία. Αναπτύσω ιδέες άλλων, σκηνοθετών, animation studio και σκιτσογράφων που θέλουν σενάρια. Όταν τα πλάθω αυτά βάζω κι ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου μέσα, δένομαι δηλαδή με αυτό που δημιούργησα. Όταν λοιπόν παραδίδω την πρώτη γραφή, η επιστροφή με τις απαιτούμενες αλλαγές πάντα με πληγώνουν. Τσινάω, λυπούμαι γι αυτά που θα χαθούν, εκνευρίζομαι. Όταν όμως αρχίζω να γράφω τις αλλαγές, εκστασιάζομαι πάλι με την διαδικασία γιατί γράφω κάτι διαφορετικό, βάζω όμως τον καλύτερο μου εαυτό ξανά, και θεωρώ το νέο υλικό εξίσου καλό.

 

 

ok, άμα θεωρείς οτι το έργο σου ακόμα και μετά τις αλλαγές συνεχίζει να έχει το ύφος σου και νομίζεις πως δεν θα επιρεαστούν τα προσωπικά σου δεδομαένα. τότε συμφωνώ με εσένα

Link to comment
Share on other sites

Γράφεις μεν για τους άλλους αλλά το κάνεις και για δικιά σου ευχαρίστηση να υποθέσω...διαφορετικά δεν θα έγραφες ε;

Η διαδικασία της γραφής μου είναι ευχάριστη ναι. Γι αυτό και είναι επιλογή ζωής.

 

Η μισή γραφή που έχω κάνει και κάνω στη ζωή μου είναι επί παραγγελία. Αναπτύσω ιδέες άλλων, σκηνοθετών, animation studio και σκιτσογράφων που θέλουν σενάρια. Όταν τα πλάθω αυτά βάζω κι ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου μέσα, δένομαι δηλαδή με αυτό που δημιούργησα. Όταν λοιπόν παραδίδω την πρώτη γραφή, η επιστροφή με τις απαιτούμενες αλλαγές πάντα με πληγώνουν. Τσινάω, λυπούμαι γι αυτά που θα χαθούν, εκνευρίζομαι. Όταν όμως αρχίζω να γράφω τις αλλαγές, εκστασιάζομαι πάλι με την διαδικασία γιατί γράφω κάτι διαφορετικό, βάζω όμως τον καλύτερο μου εαυτό ξανά, και θεωρώ το νέο υλικό εξίσου καλό.

 

 

ok, άμα θεωρείς οτι το έργο σου ακόμα και μετά τις αλλαγές συνεχίζει να έχει το ύφος σου και νομίζεις πως δεν θα επιρεαστούν τα προσωπικά σου δεδομαένα. τότε συμφωνώ με εσένα

Το ύφος είναι το μόνο που δεν αλλάζει, αν τις αλλαγές τις κάνεις εσύ. το χειρότερο είναι να σου το αλλάξει ο διορθωτής (θυμάμαι πχ ο μακαρίτης ο Laymon σε ένα βιβλίο του, το The Stake, βάζει τον συγγραφέα-πρωταγωνιστή του να λαμβάνει χειρόγραφο που του έχει κατακρεουργήσει διορθώτρια για να γίνει πιο... literary)

Link to comment
Share on other sites

Ένας από τους λόγους για τους οποίους γράφτηκα εδώ, είναι η ανάγκη για να βελτιώσω το γράψιμό μου. To feedback που παίρνω (και θα πάρω) πάνω στις λίγες ιστορίες που γράφω, αν παραμείνει στο "καλή ιστορία" - "μάπα ιστορία", δε θα μου προσφέρει τίποτα. Αντίθετα, παρατηρήσεις ως προς τον τρόπο γραφής, το στήσιμο των χαρακτήρων, τις περιγραφές, τις λέξεις κ.τ.λ. είναι κάτι που δέχομαι με χαρά.

 

Ωστόσο, στο topic αυτό εξετάζεται το κίνητρο για να αλλάξεις πράγματα στη γραφή σου. Το να εκδοθεί κάποια ιστορία μου είναι κάτι που δε με απασχολεί, οπότε δε θα λειτουργούσε σαν ισχυρό κίνητρο. Αυτό που με νοιάζει είναι να γράφω ιστορίες που να είναι καλογραμμένες να διαβάζονται ευχάριστα και, κυρίως, να με κάνουν να νιώθω χαρούμενος επειδή δημιούργησα.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ συμφωνώ απόλυτα με την παρακάτω τοποθέτηση:

 

 

Αν κάποιος έχει τόσες διαφωνίες με το έργο σου, τότε ο λόγος που έχει αποφασίσει να το εκδώσει και μπαίνει στον κόπο να ζητήσει τόσες αλλαγές, μπορεί να αναζητηθεί μόνο στον τομέα της μεταφυσικής.

Αν ο ίδιος αποφασίζεις ότι είναι απαραίτητες τόσες αλλαγές για να εκδοθείς, τότε μάλλον η έκδοση έχει κάτι παραπάνω από πρώτη θέση στην ιεραρχία των αξιών σου.

 

 

Δεν βρίσκω τον λόγο που ένας εκδότης θα κάτσει να ασχοληθεί με ένα έργο που θα θέλει αλλαγές εκ βάθρων.

Ειδικά απο την στιγμή που καθημερινά έχει στοίβες απο άλλα, πιο "έτοιμα" έργα για να διαλέξει.

Μια μόνο περίπτωση μου έρχεται στο μυαλό. Να έχει υποχρέωση σε "κάποιον" που πιέζει για να εκδοθεί αυτός ο συγγραφέας, για τους Χ,Ψ λόγους.

Εκεί όμως προφανώς, μιας και ο συγγραφέας προσεγγίζει τον εκδότη χρησιμοποιώντας "πλάγιες οδούς" λόγο ενός μέτριου (στην καλύτερη) έργου, ή λόγο μη εμπιστοσύνης σε αυτά που γράφει, οφείλει να κάνει όλες τις αλλαγές που του υποδεικνύονται μιας και η έκδοση του είναι αυτοσκοπός και όχι η αναγνώριση του έργου του.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Δεν βρίσκω τον λόγο που ένας εκδότης θα κάτσει να ασχοληθεί με ένα έργο που θα θέλει αλλαγές εκ βάθρων.

Μπορείς να το κατατάξεις στο Φανταστικό αυτό. Αν έπιασα το θέμα καλά, βέβαια.

 

οφείλει να κάνει όλες τις αλλαγές που του υποδεικνύονται μιας και η έκδοση του είναι αυτοσκοπός και όχι η αναγνώριση του έργου του.

Προσωπικά μιλώντας πάντα, ποια αναγνώριση του έργου μου; Ποια νομίζω ότι είμαι; Αν μου έλεγε κάποιος (είπαμε, σφαίρα της φαντασίας) ξέρεις κοπέλα μου, θέλω να μου φέρεις μέσα σε τρεις μήνες ένα μυθιστόρημα που να είναι έτσι κι έτσι κι έτσι, θα ήμουν η πιο ευτυχισμένη πουλημένη του κόσμου! B)

 

Αυτοσκοπός η έκδοση; Εκεί να δεις! Θα καθόμουν στο σπιτάκι μου και θα πληρωνόμουν για να πλάθω ιστορίες, αυτό που μου αρέσει πιο πολύ να κάνω! Δεν μποώ να φανταστώ τόση ασφάλεια στη ζωή μου.

 

Από τότε που γεννήθηκε η λέξη καλλιτέχνης χάθηκαν οι καλλιτέχνες, γιατί αναγκάστηκαν να γίνουν λογιστές, σουβλατζίδες, περιπτεράδες, ταξιτζίδες, σερβιτόροι, δικηγόροι, μαθηματικοί... :wacko:

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά μιλώντας πάντα, ποια αναγνώριση του έργου μου; Ποια νομίζω ότι είμαι; Αν μου έλεγε κάποιος (είπαμε, σφαίρα της φαντασίας) ξέρεις κοπέλα μου, θέλω να μου φέρεις μέσα σε τρεις μήνες ένα μυθιστόρημα που να είναι έτσι κι έτσι κι έτσι, θα ήμουν η πιο ευτυχισμένη πουλημένη του κόσμου! B)

 

Αυτοσκοπός η έκδοση; Εκεί να δεις! Θα καθόμουν στο σπιτάκι μου και θα πληρωνόμουν για να πλάθω ιστορίες, αυτό που μου αρέσει πιο πολύ να κάνω! Δεν μποώ να φανταστώ τόση ασφάλεια στη ζωή μου.

 

Από τότε που γεννήθηκε η λέξη καλλιτέχνης χάθηκαν οι καλλιτέχνες, γιατί αναγκάστηκαν να γίνουν λογιστές, σουβλατζίδες, περιπτεράδες, ταξιτζίδες, σερβιτόροι, δικηγόροι, μαθηματικοί... :wacko:

 

Σε αυτή τη δήλωση έχω δύο απορίες, που ελπίζω η έκφρασή του να μην παρεξηγηθεί.

Ποιος θα ήταν αυτός, μέσα στο κλίμα της ελληνικής λογοτεχνίας, που θα πλήρωνε κάποιον προκειμένου να αλλάξει το ύφος και την ουσία των γραπτών του, προκειμένου να τον εκδώσει; Ειλικρινά αδυνατώ να το καταλάβω. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος εκδότης αναγνωρίζει σε κάποιο άτομο κάποιο ταλέντο και θεωρεί ότι η αλλαγή ύφους και ουσίας (γιατί γι' αυτό συζητάμε) θα βοηθήσει στις πωλήσεις, στην Ελλάδα που υπάρχει υπερπροσφορά συγγραφέων σε συνδυασμό με μειωμένο αναγνωστικό κοινό και μάλιστα με συγγραφείς που εκ των προτέρων κάνουν συμβιβασμούς πριν καν απευθυνθούν στον εκδότη ("θα ήθελα να γράψω λογοτεχνία τρόμου, αλλά γράφω ένα ερωτικό μυθιστόρημα"), νομίζω το σκηνικό ξεπερνά τα πλαίσια της απλής φαντασίας.

Αν κάποιος (θεωρητικά και υποθετικά) σε προσλάμβανε για να γράψεις τις ιστορίες που ήθελε αυτός, με το ύφος που θα ήθελε αυτός και φυσικά με αμοιβή ελάχιστη (νομίζω ότι είναι απαραίτητη και αναγκαστική συνέχεια) και συνεχώς στην πορεία θα εξαρτιόσουν όλο και περισσότερο σε αυτόν (άλλη μία απαραίτητη συνέχεια), πιστεύεις ότι θα ήταν ανάλογη η ευτυχία με αυτήν που δήλωσες;

Φυσικά το θέμα δεν είναι προσωπικό και καταλαβαίνω το νόημα πίσω από την υπερβολή της δήλωσης, αλλά είχα πρόσφατα μία εμπειρία που νομίζω είναι αρκετά διευκρινιστική.

Σε κάποιο βιβλιοπωλείο συνάντησα μία συγγραφέα και πιάσαμε την κουβέντα. Ο λόγος που είχε έρθει ήταν για να πουλήσει στο βιβλιοπώλη μερικά αντίτυπα του βιβλίου της. Αν και έφερε τη σφραγίδα ενός αρκετά γνωστού εκδοτικού οίκου είχε πληρώσει την έκδοση και είχε αναλάβει μόνη της την προώθηση με αποτέλεσμα να τριγυρνάει σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Δ. Μακεδονίας (μολονότι το επάγγελμά της είναι από τα πλέον προσοδοφόρα στην Ελλάδα, αναλογικά η εξάντληση όλου του τιράζ θα της προσέδιδε τόσα όσα μία καθημερινή πράξη).

Αν υπάρχουν συγγραφείς πρόθυμοι για εκ του προοιμίου υποχωρήσεις, όπως:

1. Συνεισφορά στην έκδοση (που για όποιον είναι στην "πιάτσα" ξέρει ότι όλο και περισσότερο το παιχνίδι στρέφεται προς τα εκεί)

2. Προσωπική προώθηση (φίλους, γνωστούς, βιβλιοπωλεία περιοχής)

3. Απίστευτες υποχωρήσεις στην επιμέλεια (μην γράψεις αυτό, γράψε εκείνο. Όσο για αυτό που είπε ο Ντίνος, καταλαβαίνω τι εννοούσαν οι δάσκαλοί του ως επαγγελματισμό, στην Ελλάδα όμως δεν πιστεύω ότι υπάρχει).

Δημιουργείται ένα αφάνταστα ασφυκτικό κλίμα μέσα στα οποία μπορούμε να δράσουμε και να δημιουργήσουμε. Σε συνδυασμό με τη δυναμική της αγοράς, που συνεχώς ελαττώνεται, ένας εκδότης γιατί να ριψοκινδυνεύσει σε κάποιον που δεν θέλει να συνεισφέρει στην έκδοση, που αρνείται να κατακρεουργήσει το έργο του, που αρνείται να αναγκάσει κάθε γνωστό και φίλο να το αγοράσει, όταν με μηδενικό ρίσκο προσφέρεται αφειδώς το αντίστοιχο;

Ο μόνος λόγος για να διαλέξει το πρώτο είναι η προοπτική της μεγάλης επιτυχίας, αλλά αυτό θα σημαίνει την πρωτοτυπία και το κυνήγι ενός οράματος που μόνο εσύ μπορείς να δεις ως δημιουργός (κατά την προσωπική μου άποψη).

Λυπάμαι αν πλατύασα πάνω στο θέμα.

Link to comment
Share on other sites

Σάββα, υπάρχει πάντα και το ghostwriting, αν και αυτό στην Ελλάδα είναι ακόμα σε εμβρυική φάση.

Link to comment
Share on other sites

Οι περισσότεροι-άσχετα από τι λέν-και το βρακί τους ανάποδα θα βάζανε για να εκδοθούνε.Ποιός δεν θέλει να δει κάτι δικό του, έστω και αλλιωμένο, δημοσιευμένο?Όλοι για την ματαιοδοξία μας γράφουμε.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
Θα συνέχιζα να γράφω ό,τι μου γουστάρει για τον εαυτό μου, και θα έγραφα ό,τι (σχεδόν) μου ζητούσαν για να το πουλήσω. Και όπως θα το ήθελαν. Σιγά.

 

Θα προσθέσω πως προσωπικά δεν γράφω για τον εαυτό μου αλλά για τους τρίτους, είτε λέγεται κοπέλα, είτε φίλοι, είτε συμφορουμίτες, είτε αναγνώστες. Έτσι, είμαι ανοιχτός σε πολλά ζητήματα αλλαγών.

 

με κάλυψαν οι παραπάνω...

Και ειδικά όσον αφορά το πρώτο, πάντα γράφω εντελώς διαφορετικά ανάλογα με τον σκοπό που προορίζεται το κείμενο, ακόμα και αν η ιστορία είναι ίδια...

Link to comment
Share on other sites

Είμαι από τους ανθρώπους που θεωρούν πως το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής λογοτεχνίας είναι η έλλειψη επιμελητων που να ξέρουν τη δουλειά τους. Πραγματικών επιμελητών, που να προστατεύουν τον οίκο τους και ταυτόχρονα φυσικά και το συγγραφέα. Κι εγώ ξέρω πως αυτοί οι πραγματικοί επιμελητές δε σου αλλάζουν μόνο λέξεις, κεφάλαια ολόκληρα σου πετάνε και σε βάζουν να τα ξαναγράψεις. Δε μπορώ να σας περιγράψω πόσο πολύ θα ήθελα να έπεφτα κάποια στιγμή στα χέρια ενός τέτοιου. Αν είχα δει τη δουλειά του δε και τον εμπιστευόμουν κι όλας, τα πάντα θα άλλαζα. Κι ούτε καν για να εκδοθώ. Για να μάθω και μόνο.

Link to comment
Share on other sites

Είμαι από τους ανθρώπους που θεωρούν πως το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής λογοτεχνίας είναι η έλλειψη επιμελητων που να ξέρουν τη δουλειά τους. Πραγματικών επιμελητών, που να προστατεύουν τον οίκο τους και ταυτόχρονα φυσικά και το συγγραφέα. Κι εγώ ξέρω πως αυτοί οι πραγματικοί επιμελητές δε σου αλλάζουν μόνο λέξεις, κεφάλαια ολόκληρα σου πετάνε και σε βάζουν να τα ξαναγράψεις. Δε μπορώ να σας περιγράψω πόσο πολύ θα ήθελα να έπεφτα κάποια στιγμή στα χέρια ενός τέτοιου. Αν είχα δει τη δουλειά του δε και τον εμπιστευόμουν κι όλας, τα πάντα θα άλλαζα. Κι ούτε καν για να εκδοθώ. Για να μάθω και μόνο.

Και να υπάρχουν, πέσανε κάποτε σε έναν συγγραφέα που επέμενε ότι οι παπαριές (σόρρυ για τα γαλικά, αλλά είναι αλήθεια) που έγραφε ήταν στυλ και έπρεπε να μείνει αυτούσιο και έκτοτε έπαψαν να προσπαθούν...

Link to comment
Share on other sites

Δεν είμαι σίγουρη ότι μιλάμε για αλλαγές που θα κριθούν απαραίτητες από τον καταπληκτικό επιμελητή, στην οποία περίπτωση δεν τίθεται θέμα, ή για ριζικές αλλαγές του στιλ πάρε-αυτά-τα-καρκατζέλια-και-φέρε-κάτι-με-βυζί-μπούτι-και-Εμφύλιο, οπότε

 

Αν μου έλεγε κάποιος (είπαμε, σφαίρα της φαντασίας) ξέρεις κοπέλα μου, θέλω να μου φέρεις μέσα σε τρεις μήνες ένα μυθιστόρημα που να είναι έτσι κι έτσι κι έτσι, θα ήμουν η πιο ευτυχισμένη πουλημένη του κόσμου! cool.gif

 

Ε ναι. Θα πήγαινα με τα τσαρούχια και θα έβαζα όλα μου τα δυνατά να κάνω όσο καλύτερη δουλειά μπορώ. Δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να είσαι ένας καλός τεχνίτης και να πληρώνεσαι γι' αυτό.

Link to comment
Share on other sites

Πολύ σωστό αυτό, Κιάρα, συμφωνώ απόλυτα.

Επίσης, νομίζω πως αυτό που λέει ο Μιχάλης είναι ρεαλιστικό. Έχω ακούσει από κάποιους παλιούς τη συμβουλή να είσαι ασυμβίβαστος στο υλικό σου. Ακόμα να τη δεχθώ!

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Δε θα άλλαζα για να εκδοθώ, θα άλλαζα όπως αλλάζω έπειτα απο παρατηρήσεις φίλων που διαβάζουν τα γραπτά μου.

Αναγνωρίζω ότι δεν γραφω αψεγάδιαστα, δεν έχω πάντοτε όμορφες ιδέες, κι αν έχω δε τις υλοποιώ πάντα όσο όμορφα θα μπορούσα. Γι’ αυτό άλλωστε επεξεργάζομαι συχνά τα γραπτά μου. Και με την καθοδήγηση κάποιου το κάνω καλύτερα. Είναι ένας τρόπος για να βελτιώσω το τελικό αποτέλεσμα, πράγμα που το θέλω είτε πρόκειται για ένα έργο που θα το φάνε οι αράχνες, είτε για ένα που θα εκδοθεί.

 

Απο εκεί και πέρα, θέλω να πιστεύω ότι μπορώ να αξιολογήσω ανάλογα την καθε παρατηρηση. Δηλαδή αν μου πει κάποιος να αλλάξω τρόπο γραφής και λογοτεχνικό είδος, τότε θα καταλάβω ότι το πρόβλημα δεν είναι αυτά που γράφω αλλά το ότι γράφω γενικότερα. Το οποίο εν τέλει δε ξέρω αν είναι δικό μου πρόβλημα ή δικό του.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Η συγγραφή για μένα είναι έκφραση. Δεν το επιδίωξα ως τώρα και ούτε το επιδιώκω βασικά, να δω τις ιστορίες μου σε κάποιον εκδοτικό οίκο... Το να αλλάξεις για να εκδοθείς ουσιαστικά, είναι ένας τρόπος να πουλήσεις τον λόγο σου και το μυαλό σου. Υπάρχει κάτι χειρότερο από αυτό; Τότε σταματάς να είσαι καλλιτέχνης και γίνεσαι απλά ένας επιχειρηματίας.

 

Από την άλλη, είμαι υπέρ της αλλαγής. Αν κάποιος παράδειγμα μου έδινε συμβουλές για να βελτιώσω τον τρόπο που γράφω προφανώς και θα τον άκουγα...

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα αυτό το έφτιαξα αποκλειστικά σκεπτόμενος την εκπόρνευση του συγγραφέα. Δλδ, να πει κάποιος θα γράψω π.χ άρλεκιν ή θα προδώσω τις αξίες μου για να πουλήσω. Δεν έχει να κάνει με τις προτάσεις για βελτίωση,αυτό είναι προφανές. Έχει να κάνει με την απάρνηση του εαυτού του συγγραφέα.

Link to comment
Share on other sites

Φίλε Stanley, έγινες απόλυτα σαφής ως προς τον στόχο του θέματος. Απλά θεώρησα καλό να μην φανώ εντελώς κάθετη και αρνητική ως προς την αλλαγή. :)

 

Νομίζω ότι η εκπόρνευση είναι η πιο ταιριαστή λέξη αφού πλέον κάποιος κυριολεκτικά εκδίδεται. (Ήθελα να το πω από την αρχή αλλά...)

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα αυτό το έφτιαξα αποκλειστικά σκεπτόμενος την εκπόρνευση του συγγραφέα. Δλδ, να πει κάποιος θα γράψω π.χ άρλεκιν ή θα προδώσω τις αξίες μου για να πουλήσω. Δεν έχει να κάνει με τις προτάσεις για βελτίωση,αυτό είναι προφανές. Έχει να κάνει με την απάρνηση του εαυτού του συγγραφέα.

Από την άλλη βέβαια, θα σου πει ο δικηγόρος του διαβόλου, αφού θα πρέπει να κάνεις κάτι που δε θες για να βγάλεις χρήματα, γιατί να μην κάνεις κάτι που αγαπάς.

 

Πχ, από άτομα του χώρου μας, ο Greg Keyes καθόταν και έγραφε novelisation για Star Wars, Babylon 5 και το βιντεοπαιχνίδι Oblivion, αλλά κάπου ανάμεσα μπόρεσε να εκδόσει και δύο δικές του τετραλογίες (μία steampunk με τίτλο "The Age of Unreason" και την πολύ καλή epic fantasy "Kingdoms of Thorn and Bone").

Αν έκανε μια τυπική 9-5 δουλειά ίσως να μην είχε γράψει και τα δικά του βιβλία.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..