Eugenia Rose Posted June 9, 2011 Share Posted June 9, 2011 Δεν ήξερα οτι υπάρχει αυτό εδώ το πόστ αν το ήξερα θα την είχα βάλει εγώ νωρίτερα!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted June 12, 2011 Share Posted June 12, 2011 Καινούρια, πολύ δυνατή είσοδος απο μια νέα (μα πολύ νέα) συγγραφέα. Η Σάντι δεν διαστάζει να χωθεί στο μυαλό κάποιων πολύ παράξενων χαρακτήρων. Ενός αδερφού γεμάτου ενοχές, ενός αγοριού που έβλεπε τον κόσμο κάπως διαφορετικά και μιας ολόκληρης πόλης που ξέρει να κρύβει καλά τα μυστικά της. Περνάει μάλιστα και σε ένα δεύτερο, πιο βαθυ, πιο ψυχολογικό επίπεδο που για κάποιους χαρακτήρες φλερτάρει έντονα με την παράνοια. William - TheSea IsBurned Συγκινητικό, τρομακτικό και βαθύ το διήγημα της "William" δεν φεύγει απο το μυαλό σου ακόμη και όταν το έχεις αναλύσει στην τελευταία του λέξη. Το επίπεδο γραφής δε, καθηλώνει. Απόσπασμα: Την άλλη μέρα η ένοχη πόλη είχε γεμίσει με φωτογραφίες του Γουίλιαμ, σε κάθε κολώνα, σε κάθε τοίχο κι ήταν λες και τον αναζητούσαν στ’ αλήθεια, λες και δεν ήξεραν πως εκείνοι τον είχαν, ήταν μια κοροϊδία προς τους εαυτούς τους. Στη φωτογραφία φορούσε το μαύρο του ημίψηλο και τις καρό πυτζάμες του και χαμογελούσε. Κανείς ποτέ δεν είχε προσέξει πόσο όμορφο ήταν το χαμόγελο του Γουίλιαμ επειδή συνεχώς χαμογελούσε. Ήταν σαν είχε κρύψει πίσω από εκείνο το χαμόγελο όλα του τα μυστικά, όταν κανείς τον ρωτούσε: «Καημένε Γουίλυ, πώς απέκτησες αυτή τη μελανιά;» εκείνος θα χαμογελούσε ως απάντηση. «Δε θυμάμαι» θα έλεγε. «Είναι σταφύλια. Αν ρωτήσεις το μανάβη από ποιο σπόρο βγήκε κάθε σταφύλι, δε θα ξέρει να σου πει». Μια πολύ δυνατή ιστορία απο μια (τολμώντας να κάνω την πρόβλεψη) μελλοντικά Μεγάλη Πένα. Οι φαν του τρόμου σε καλωσορίζουν Σάντι! Ουάου, ευχαριστώ πολύ!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted June 17, 2011 Share Posted June 17, 2011 (edited) Κάποιοι λένε οτι η επανάληψη είναι κόλαση. Κάποιοι άλλοι οτι η κόλαση είναι η επανάληψη. Ο Ντίνος έχει βρει τον τρόπο να πηγαινοέρχεται σε αυτό το μέρος και να γυρνάει με ένα τσουβάλι γεμάτο εικόνες. Πρώτη του επίσκεψη ήταν πριν γράψει το διήγημα Ε.Φ Θέλω Να Δω Εκει κρατήθηκε πίσω (χωρίς να αυτό να μειώνει την αξία και αυτού του διηγήματος). Απλώς εδώ δεν αποτύπωσε τον τρόμο, που παρόλα αυτά έμεινε να αιωρείται μέσα στις λέξεις για όσους μπορούσαν να τον αναγνωρίσουν. Μεγαλύτερος, ωριμότερος και πιο θαραλλέος αυτήν την φορά εξερεύνησε αυτόν τον τόπο στο διήγημα του Το Φτυάρι Έκλαιγε για ώρα, πνίγοντας τις φωνές μέσα στις βρώμικες χούφτες του κι έπειτα πιο σιωπηλά, αφήνοντας τα δάκρυα να κυλάνε στη φανέλα του. Δίπλα, το σαγόνι του σκυλιού έκλεισε και ξανάνοιξε, τρίζοντας καθώς τριμμένα κόκαλα επέστρεφαν στη θέση τους. Μια σταγόνα μελανιού έμοιαζε να γεμίζει το ξεραμένο μάτι. Μπροστά στο βουρκωμένο βλέμμα του Μόρτι, οι πληγές μαζεύαν κακάδι και τρίχες. Το είχαν κάψει. Το είχαν θάψει. Το είχαν κλειδώσει μέσα σε πορτμπαγκάζ αφήνοντας το στο έλεος του ήλιου. Μέχρι και να το βράζουν και να το τρώνε, θυμόταν. Σ’αυτόν τον κόσμο του ατέλειωτου καταμεσήμερου, οι μνήμες περασμένων γεγονότων έμοιαζαν όνειρα πέρα από τηναχλή της ερήμου. Το άφησε πίσω του μουρμουρίζοντας κατάρες προς τον πατέρα του. Κάτω από μια μάσκα μυγών, το σκυλί έβγαλε ένα γρύλισμα. Ωμές εικόνες τρόμου και απόγνωσης σε ένα ατέρμονο; παιχνίδι συναισθημάτων και λύτρωσης για γερά νεύρα! Ενα ακόμη δυνατό διήγημα τρόμου! Edited June 17, 2011 by Drake Ramore Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted August 21, 2011 Share Posted August 21, 2011 Τώρα το θυμήθηκα αυτό το τόπικ και θα βάλω κι εγώ την αγαπημένη μου ιστορία!!! (Θα έβαζα τρεις αλλά θα είναι overloading ) Απόβλητος - Stanley Αριστουργηματική γραφή που με μεγάλη δεξιοτεχνία ακολουθεί το παραλήρημα του ήρωά της, ενός ανθρώπου εξορισμένου - από την κοινωνία ή τον εαυτό του; - καταδικασμένου να ζει στους υπονόμους, έχοντας σχεδόν ξεχάσει τη σημασία της λέξης ομορφιά ώσπου να δει κάτι όμορφο και να θελήσει να το αγγίξει. Απόσπασμα: Αυτή είναι ζωή. Εντάξει, ας μην υπερβάλλουμε, απλώς είναι το μη χείρον, που λέμε. Εγώ το επέλεξα και κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει για αυτό. Οι άλλοι, αυτοί, μπορεί να είναι ικανοποιημένοι, αν μπορεί να είναι οτιδήποτε, αλλά έτσι είναι μόνο όσοι δεν ξέρουν, οι μαλάκες δηλαδή, γιατί εγώ τους κλέβω το φαί και αμέσως την κάνω, τσακ μπαμ, μην τον είδατε. Εξορία; Σε παρακαλώ, μην ακούω σαχλαμάρες! Αυτό θα το έλεγες για μια περίπτωση που θα ήθελα να γυρίσω πίσω, αλλά τώρα τι να το κάνω, ούτε λεπτό δεν μπορώ να αντέξω εκεί πάνω, με τους ουρανούς που είναι έτοιμοι να βρέξουν κάτουρο και τις διάφανες μάζες από κρέας και κόκκαλα που σέρνονται στους δρόμους και περιμένουν πότε θα ξεκολλήσει το σαγόνι τους για να το παίξουν στη χούφτα τους και να δώσουν λίγο νόημα στην ύπαρξή τους. Πότε ήταν η μέρα εκείνη, δεν θυμάμαι, η μέρα που μυρίστηκα ότι κάτι θα πήγαινε στραβά και παράτησα το σπίτι μου και τη δουλειά μου και την οικογένεια –είχα σπίτι, είχα δουλειά, είχα οικογένεια;- και τα βρόντηξα όλα και κατέβηκα εδώ κάτω; Ήταν δική μου επιλογή, αυτό έχει σημασία. Και μετά μου λες για τι, χαχα, για εξορία; Ούτε καν αυτοεξορία. Όχι, όχι, ανακεφαλαιώνω: να περνάς την μέρα σου προσπαθώντας να θυμηθείς κάποιες παλιότερες μέρες, αυτή είναι ζωή. Μια ιστορία ωμή, με βαθύ νόημα που με συγκλόνισε. Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς να την ξεχάσεις. Ποτέ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 21, 2011 Share Posted August 21, 2011 Ω, σε ευχαριστώ πολύ! Τιμή μου να ξέρω ότι σου αρέσει τόσο πολύ η ιστορία μου( όχι ότι το είχες κρύψει, αλλά λέμε τώρα) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted January 31, 2012 Author Share Posted January 31, 2012 (edited) Απλά Περαστικός Και απλά απολαυστικός, Σταμάτης Λαδικός. (μέχρι και τραγουδάκι γίνεται) Αυτή η ιστορία μου είχε ξεφύγει. (Και παράγραφος-εισαγωγή από Σάλεμ'ς Λοτ, αν δεν κάνω λάθος;) Βλέποντας τις ημερομηνίες, ήταν η βδομάδα που επέστρεφα Ελλάδα από Σκωτία, οπότε πού μυαλό για διάβασμα και γράψιμο κλπ. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Edited January 31, 2012 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
white_unicorn Posted January 31, 2012 Share Posted January 31, 2012 τα πρώτα 2 που μου ήρθαν στο μυαλό είναι Το Λελέκι του Μεσονυχτίου από τον κο Χατζηγιώργη, Ο Γέρος των Κοράκων από τον κο McXanthi. Φυσικά μπορεί να έχω διαβάσει και άλλα που τώρα να μην θυμάμαι.... (Οσκαρ από Ναρουάλις πχ) και κάποια που δεν τα λές τρόμο αλλά έχουν και λίγο από αγωνία .... (Νονίτα και Νομένα - Ναρουάλις, Ώχρα -σορρυ δεν θυμάμαι τινός΄ήτο το δημιούργημα) ένα είναι σίγουρο πάντως αν δεν θές να κοιμηθείς ξανά... μια βόλτα από την βιβλιοθήκη τρόμου.... θα σου παγώσει το αίμα.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 1, 2012 Share Posted February 1, 2012 Η Ώχρα είναι του A Scanner Darkly. Η Ωχρά Σπειροχαίτη από την άλλη του Addicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MountainRoot Posted February 1, 2012 Share Posted February 1, 2012 (edited) Χωρίς να έχω διαβάσει όλες τις ιστορίες που έχουν γράψει τα παιδιά απλά να πω ότι Η ΜΑΥΡΗ ΗΡΩΙΝΗ είναι για μένα η καλύτερη ιστορία που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής στο SFF..........μακάρι να ήταν βιβλίο. Edited February 1, 2012 by MountainRoot Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
white_unicorn Posted February 1, 2012 Share Posted February 1, 2012 Η Ώχρα είναι του A Scanner Darkly. Η Ωχρά Σπειροχαίτη από την άλλη του Addicto mille merci (το σκότωσα το γαλικό...) εννοούσα την Ώχρα του A Scanner Darkly, δυστυχώς δεν έχω διαβάσει την Ωχρά του Addicto... ακόμα.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted February 2, 2012 Share Posted February 2, 2012 Thanks κυριε DinMc για τα καλά σας λόγια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
iliosporos Posted March 16, 2012 Share Posted March 16, 2012 Κι εγώ ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Χαίρομαι που ακόμα θυμάστε τη Φθορά και την Κατσαριδομάνα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted July 2, 2012 Share Posted July 2, 2012 (edited) Καιρός να δούμε και μερικές πιο πρόσφατες ιστορίες που, για εμένα, θα άξιζε να διαβαστούν από τις αιμοβόρρες πένες του φόρουμ. Αργά με τα κακά παιδιά του Drake Remore. Ο "γιατρός" μας δίνει μία πολύ ζωντανή και τραβηχτική ιστορία, εύκολη στην ανάγνωση και ταυτόχρονα τρομαχτική, χωρίς όμως να σοκάρει. Το πορφυρό πορτοκάλι του Mindtwisted ϊσως να πνήγηκε από τους διαγωνισμούς, αποτελεί όμως μία ανατριχιαστική βουτιά ενός ανθρώπου στην τρέλα. Δεν έχει υπερφυσικό στοιχείο, αλλά σας πειράζει πραγματικά; Το Προσωπείο τρόμου του Ντίνου Χατζιγιώργη είναι ένα εξαίρετο weird story. Αν και ανολοκλήρωτο, το Μοναστήρι του Constantinos είναι μία εφιαλτική ιστορία Science Fantasy (3 σε ένα) που μου άφησε θετικότατες εντυπώσεις. Απλά, αν θέλετε συνέχεια ίσως απογοητευτείτε. Ο dagoncult δε θέλει συστάσεις εδώ, έτσι λοιπόν ο Σιτιστής του είναι άλλη μία ανατριχιαστική ιστορία από την πένα του. Τέλος, αν σας άρεσε η κατσαριδομάνα, πάρτε το ξαδερφάκι της: Χάρισμα από τη Juna Edited July 2, 2012 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted July 3, 2012 Share Posted July 3, 2012 Σχετικά πρόσφατη προσθήκη στη Βιβλιοθήκη, η οποία δεν πρέπει για κανένα λόγο να λείπει από αυτή τη λίστα: Συστραμμένο Χέρι από τον μαιτρ Dagoncult. Υπάρχει πλέον και η διορθωμένη εκδοχή, οπότε ετοιμαστείτε για ακόμα πιο φρικιαστική απόλαυση. Διήγημα πραγματικά επαγγελματικού επιπέδου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted December 1, 2012 Share Posted December 1, 2012 Διαβασα κάμποσες σερί τελευταία και όλες είχαν κάτι να μου πούνε. Δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιες, αλλά για τις ανάγκες του θέματος θα το πράξω. Τα σχόλια τα έχω γράψει εκεί (όσον αφορά το πως και το γιατί) -Γεννημα της κόλασης -Ο γέρος των κοράκων -Η κατσαριδομάνα -Ataxia Blues Αυτές ξεχώρισα και σίγουρα υπάρχουν κι άλλες που δεν τις έχω διαβασει ακόμη... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted October 11, 2013 Author Share Posted October 11, 2013 (edited) Femme Fatale του Γιώργου Λαγκώνα. ΛιγκοτικοΛαβκραφτικοί, (τώρα που το σκέφτομαι και Μποζινακικοί!) διαβάστε το και κλάψτε από χαρά. Edited October 11, 2013 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted October 11, 2013 Share Posted October 11, 2013 Τοπ- 5 ανετότατα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 29, 2013 Share Posted October 29, 2013 Είναι κρίμα που χάνεται στο ffl, αλλά ο Γκίγκης του AScannerDarkly μου είχε κάνει τις καλύτερες εντυπώσεις πέρσυ που τον είχα διαβάσει - και ας γράφτηκε μόνο σε 90 λεπτά 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 27, 2017 Share Posted February 27, 2017 Είναι κρίμα που χάνεται στο ffl, αλλά ο Γκίγκης του AScannerDarkly μου είχε κάνει τις καλύτερες εντυπώσεις πέρσυ που τον είχα διαβάσει - και ας γράφτηκε μόνο σε 90 λεπτά Πωπω το διάβασα τώρα και έπαθα ζημιά (εξαιρετικό) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.