Jump to content

Τι θα πει η μαμά;


Βάρδος
 Share

Recommended Posts

Ερώτημα για όσους γράφουν: Δείχνετε αυτά που γράφετε σε συγγενείς ή κοντινά πρόσωπα, ή φοβάστε μήπως θα σας παρεξηγήσουν; Αν μέσα στην ιστορία σας υπήρχε μια ερωτική σκηνή, θα αφήνατε ποτέ τη μαμά (ή τον μπαμπά, ή την αδελφή, ή το οποιοδήποτε κοντινό πρόσωπο) να διαβάσει την ιστορία αυτή; Αν μέσα στην ιστορία υπήρχε μεγάλη δόση βίας, ή μαγείας που κάποιος θα μπορούσε να πει "σατανιστική"; Ή, γενικά, αν υπήρχε κάτι ακραίο μέσα στην ιστορία σας;

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 140
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Sonya

    10

  • wordsmith

    6

  • DimitrisX

    6

  • Stanley

    5

Ντάμνιτ! Εγώ ποτέ δε τα δείχνω στην οικογένεια. Είμαι σιχαμένος μυστικοπαθής όσον αφορά τους δικούς μου.

Η μάνα μου όμως λιγο καιρό πριν βρήκε στο δωμάτιό μου μια εκτύπωση από το Εφιαλτικό Σύνδρομο, και (κλασσικά) όταν έλειπα είπε να το σκαλίσει. Βρήκε μέσα τις Πυγολαμπίδες μου και τις διάβασε :o Γενικά δεν έχω πολύ καλές σχέσεις με τη μάνα μου. :p Επιμένει να επισκευτώ ψυχίατρο (με δικά της έξοδα, μου λέει) κι όταν μου είπε ότι το διάβασε άρχισα να σκέφτομαι που θα μείνω για την υπόλοιπη ζωή μου. Τελικά δε με έβρισε αλλά μου είπε ότι της άρεσε πολύ :o

 

Λέω να πάω τη μάνα μου στον ψυχίατρο. Με δικά μου έξοδα.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι τα δείχνω και στον πατέρα μου, και στην μητέρα μου, και μάλιστα με ενθαρρύνουν να γράφω, με διορθώνουν όπου είναι απαραίτητο, και άλλα τέτοια ωραία.

 

Βέβαια μετράει και το γεγονός οτι αυτοί με εισήγαγαν στη συγγραφή και στη Φανταστική Λογοτεχνία. :guitar:

Link to comment
Share on other sites

Όχι. Η μητέρα μου βλέπει σαπουνόπερες (Ατίθασσα πιάτα) και διαβάζει γλυκανάλατα βιβλία (Οι ορφανές, οι πεντάρφανες κλπ). Ο αδερφός μου διαβάζει πολά μπεστ σέλερ αλλά διαβάζει επίσης και οδηγίες χρήσης στα πατατάκια. Ο father διαβάζει πολλά και διάφορα, αλλά λόγω επαγγέλματος λείπει πολύ από το σπίτι και δεν τον πολυκουράζω με τέτοια. Υπάρχει βέβαια και η Ρόζα (η σκυλίτσα μου) αλλά δεν την έχω μάθει ακόμα να διαβάζει

Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν τους δείχνω τίποτα. Ούτε καν ξέρουν ότι γράφω. Οι μόνοι που το ξέρουν είστε εσείς και οι δύο φίλοι μου(και όταν λέω φίλοι μου, το εννοώ με όλη τη σημασία της λέξης).

Βασικά... με έχει παιδέψει λίγο το θέμα τον τελευταίο καιρό, αλλά δεν ξέρω ακόμα γιατί δεν τους έχω πει τίποτα εδώ και δύο χρόνια που γράφω. Μάλλον φοβάμαι ότι δεν θα το πάρουν πολύ στα σοβαρά ή ότι δεν θα ενδιαφερθούν πολύ γιατί δεν τους αρέσει το fantasy. Με βλέπουν που διαβάζω τέτοια βιβλία και μου λένε "Καλά πάλι αυτές τις βλακείες διαβάζεις; Άλλη δουλειά δεν έχεις;" Δηλαδή και που να μάθουν ότι εγώ γράφω τέτοια.

 

Τώρα πέρα από τους συγγνείς/φίλους μου, με τίποτα δεν θα μπορούσα να δείξω αυτά που γράφω στον οποιονδήποτε άσχετο που βλέπω...

Link to comment
Share on other sites

Oi goneis mou exoun diabasei diafora diestramena dihghmata mou, ta proima.Tora poia den asxoloumai poly na tous deikso ta grapta mou.

Link to comment
Share on other sites

Καμμιά φορά δείχνω τις ζωγραφιές μου στους δικούς μου. Και στον ένα αδελφό μου που έτσι κι αλλιώς του αρέσει η ε.φ και φάντασυ. Αλλά για να απαντήσω στο Βάρδο, αν κάτι που έγραφα είχε υπερβολική βία μάλλον δε θα το έδειχνα.

Πάντως αυτή τη δημιουργική μου πλευρά, ας πούμε, εξαιρετικά σπάνια τη μοιράζομαι με φίλους. Όχι οτι είναι μυστικό, απλά είναι όπως λένε "οn a need to know basis, and they don't need, or want, to know". :p

Link to comment
Share on other sites

Γενικά δεν έχω κανένα πρόβλημα να δείξω γραπτά μου σε γονείς και φίλους. Όμως υπάρχουν και κάποια που δε τα διαβάζει κανείς, ή που είναι απαγορευμένα προς τους γονείς. Αν έγραφα κάτι με ναρκωτικά, θα θεωρούσαν δεδομένο ότι κάνω χρήση τους και δεν έχω καμία όρεξη να απολογηθώ. Όσο για σκηνές βίας και έρωτα, δε μ'απασχολεί πώς θα αντιδράσουν' γράφω και λέω οτιδήποτε σκέφτομαι.

Link to comment
Share on other sites

Γενικά στους γονείς μου δε δίνω να διαβάσουν.Η μητέρα μου σίγουρα έχει διαβάσει όσα έχω γραμμένα σε τετράδια αλλά δε μου είπε και τίποτα γιατί και εγώ δεν το αναφέρω.Διαβάζει πολύ πάντως και δε νομίζω πως θα με αποθάρρηνε.Απλά δε νιώθω βολικά να συζητήσω για fantasy μαζί της.

Ο πατέρας μου δεν πολυδιαβάζει βιβλία και σίγουρα δε θα του άρεσε το fantasy.

Αλλά η δωδεκάχρονη αδερφή μου διαβάζει συνεχώς όσα γράφω λέγοντας τις ατάκες δυνατά και δίνοντας και μια θεατρικότιτα στους διαλόγους, βοηθόντας με να καταλάβω που είναι φυσικοί και που όχι.Βγάζει ονόματα για τον κόσμο μου και μου δίνει ιδέες.Ένα από τα βιβλία μου σίγουρα θα είναι αφιερωμένο σ'αυτή.

Οι άλλες δυό μου αδερφές είναι πολύ μικρές ακόμα...Όταν μεγαλώσουν βλέπουμε.

Έχω δώσει κάποια πράγματα που έχω γράψει σε φίλες μου (προσοχή σε φίλες και όχι φίλους,μόνο τα κορίτσια καταλαβαίνουν τέτοιες ευαισθησίες εδώ που μένω) και στον φίλο μου τον Esteldor.

Οι γονείς μου θα τα διαβάσουν μια φορά όταν τα εκδόσω! :D

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν η μητέρα μου γενικά δε διαβάζει βιβλία και ακόμα λιγότερο λογοτεχνία, αν και της άρεσε το Lord of the Rings και συμπαθεί κάπως το fantasy. Αλλά γενικά δεν εντυπωσιάζεται πολύ από τη λογοτεχνία και προτιμά τις ταινίες... Μάλλον θα διάβαζε τα κείμενά μου και θα χαιρόταν προσωρινά, αλλά θα τα ξέχναγε ή δε θα τους έδινε και πολλή σημασία. Έχει πάντως διαβάσει κείμενά μου κατά καιρούς.

Ο πατέρας μου διαβάζει βιβλία και λίγη λογοτεχνία (διάβαζε πιο πολύ στο παρελθόν, αλλά τώρα το ωράριό του δεν τον βοηθά πολύ), αλλά δεν συμπαθεί καθόλου το φάνταζυ. Δηλαδή δεν το αντιπαθεί φανατικά , αν καθίσει και του μιλήσει κανείς θα ακούσει (ή θα προσποιηθεί πως ακούει) αλλά δε θα συγκρατήσει κάτι και σε κάθε περίπτωση μάλλον δε θα διαβάσει τέτοια βιβλία ή κείμενα... Είναι μάλλον ρεαλιστής και το θεωρεί χαμένο χρόνο. Η μητέρα μου ενοχλείται μάλλον από τη βία κτλ στη λογοτεχνία , ο πατέρας μου όχι (αν εξυπηρετούν τα στοιχεία αυτά την πλοκή). Αλλά γενικά δε θα βγεί και κάτι αν τους πείσω να τα διαβάσουν. Δεν τους ενδιαφέρουν τέτοια πράγματα. Τώρα ο ξάδερφος μου έχει ασχοληθεί με φανταστική λογοτεχνία (κυρίως Τολκιν) και αρχαίους μύθους, ιστορία. Νομίζω πως θα διάβαζε ευχάριστα κάποια που έχω γράψει... αλλά μένει Πάτρα και δεν έχει ακόμα νετ... <_<

Edited by The Blackcloak
Link to comment
Share on other sites

Χμ...Έχω δώσει κάποια πράγματα στους γονείς μου, με πολλή επιφυλακτικότητα, μια και θεωρούν ότι αυτά που διαβάζω δεν είναι "σοβαρή" λογοτεχνία. Παρόλα αυτά, γενικότερα διαβάζουν πολύ, ιδίως η μητέρα μου. Και, funny thing, της άρεσαν κάποια κομμάτια μου που της έδειξα τις προάλλες. Eek :D

Link to comment
Share on other sites

Δε δείχνω τίποτα από τα σοβαρά μου κείμενα σε κανέναν παρά εδώ. Αν και σε πολλούς ίσους να άρεσαν (φίλους ή συγγενείς) αλλά αναρωτιέμαι τι θα πουν. Είναι λίγο γελοίο. Αντιθέτως, τα χιουμοριστικά ποιήματα και κείμενα τα δείχνω και στην αδερφή μου και σε όλους και κυκλοφορούν ελεύθερα σε σχολείο και σε φίλους.

 

Γενικά η μητέρα μου διαβάζει βιβλία αλλά βαριέται το φάντασυ, ενώ ο μπαμπάς μου δεν αντέχει να διαβάσει πάνω από 5 λεπτά γιατί κουράζεται ή αποκοιμιέται. Της αδερφής μου της αρέσει αρκετά το φαντασυ και διαβάζει αρκετά, αλλά δεν τολμάω να της δείξω τίποτα. Μόνο αν γράψω κάτι τρομερό και εκδοθεί ή απλά θεωρήσω ότι είναι άξιο να το διαβάσουν οι άλλοι θα τους αφήσω.

 

Έχω και ένα φίλο ο οποίος έχει το ίδιο πρόβλημα με εκείνον του Blackcloak...μένει Θεσσαλονίκη και δεν έχει νετ...μόνο δι' αλληλογραφίας δυστυχώς...

Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα στο να δείχνω στους άλλους αυτά που γράφω. Άλλωστε χρειάζομαι και κριτική. Στους γονείς μου τα έχω δείξει, η μητέρα μου τους έριξε μια ματιά αλλά δεν έδωσε και πολλή σημασία. Ο πατέρας μου όμως είπε ότι του άρεσαν και όποτε γράφω καινούρια τα διαβάζει. Επίσης τα δείχνω και στον αδερφό μου του οποίου του άρεσαν πολυ. Αλλά και σε μερικούς συγγενείς (κυρίως στον Donilion). Αλλά αν είχα κάποια πιο ακραία θέματα ίσως και να μην τα έδειχνα στους γονείς μου. Στον αδερφό μου όμως σίγουρα θα τα έδειχνα!

Link to comment
Share on other sites

Από ότι βλέπω συχνά τα αδέλφια είναι και τα κοντινότερα ίσως άτομα που θα μας ακούσουν. Ακόμα και από τους γονείς.

 

Έτσι κι εγώ. Η αδελφή μου διαβάζει όσα έχω γράψει και μου λέει τι της άρεσε και τι όχι. Οι γονείς μου γενικά γνωρίζουν ότι γράφω, αλλά δεν το κάνουν θέμα γιατί προτιμούν, εχμ, να τελειώσω τη σχολή στην ώρα της. Δυστυχώς δε γίνεται να σπουδάσει κανείς ταυτόχρονα χημεία, φιλολογία, ψυχολογία και ιστορία οπότε οι δικοί μου με στηρίζουν στο πρώτο. Μου ζήτησαν να τους δείξω αν θέλω κάτι, αλλά δε θα ήθελα να τα δουν και όλα γιατί θα αισθανόμουν περίεργα για μερικά. Πάντως όσα διάβασαν μου λένε ένα "ωραίο" και μου επιστούν την προσοχή σε όποια ορθογραφικά λάθη μου ξέφυγαν. Δηλαδή δεν τρελαίνονται κιόλας για το fantasy (και μόνο fantasy τους έχω δείξει).

Link to comment
Share on other sites

Πιστέυω οτι κοντινοί συγγενείς κτλ δεν είναι τοσο χρήσιμοι στην κριτική τους.Εγω ακόμα και απο φίλους, το πιο ''σοφό'' σχόλιο που έχω ακούσει είναι το κλασικό ''καλό είναι''.

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω ποτέ κρύψει κάτι που έχω γράψει, όσο ακραίο κι αν είναι και ό,τι σκηνές κι αν περιέχει. Η μάνα μου, έτσι κι αλλιώς, διαβάζει τα πάντα, οπότε τίποτα δεν τη σοκάρει --κι επιπλέον, το ξέρει ότι είμαι παράφρων μέσα στη λογική μου. Ο πατέρας μου δε διαβάζει σχεδόν τίποτα, αλλά παλιότερα είχε διαβάσει κάποια πράγματα που είχα γράψει' σχόλια δεν έλαβα, αλλά ούτε και αναθεματισμούς. Κάποιοι από τους φίλους μου έχουν διαβάσει κείμενά μου, κάποιοι άλλοι όχι' ορισμένοι από αυτούς διαβάζουν γενικά, ορισμένοι δεν διαβάζουν γενικά. Πάντως, ένας τύπος που δεν διαβάζει γενικά κόλλησε και διάβασε όλη την Επιστροφή των Θεών' με σόκαρε αυτή η μικρής τάσεως ανωμαλία.

 

Από άποψη κριτικής, δεν μπορώ να πω ότι έχω λάβει και πολλά που με έχουν πραγματικά βοηθήσει να βελτιώσω το γράψιμό μου. Τα περισσότερα σχόλια που ακούς από γνωστούς είναι "Μου άρεσε!" (το οποίο δε λέει τίποτα), "Δε μου άρεσε" (το οποίο επίσης δε λέει τίποτα), ή πράγματα όπως "Έλα, ρε μαλάκα, ο ήρωας ήταν πολύ φλώρος!" (το οποίο, αν και εκφράζει μια άποψη, πάλι δε λέει τίποτα που να μπορεί να σε βοηθήσει να εξελιχτείς ως συγγραφέας). Όσα έχω μάθει τα έχω μάθει είτε διαβάζοντας βιβλία άλλων, είτε από άρθρα και απόψεις στο Διαδίκτυο (και, όντως, το Διαδίκτυο βοηθάει πολύ!), είτε από κάποια καλά βιβλία για συγγραφείς... ναι, υπάρχουν και τέτοια... και είναι δύο: το Characters and Point of View του Orson Scott Card και το On Wititing του Stephen King. Όσα άλλα έχει τύχει να πέσουν στα χέρια μου είναι μπαρούφες που σου λένε πώς να πουλήσεις fast-food λογοτεχνία Β κατηγορίας σε Αμερικάνους.

Link to comment
Share on other sites

Προς το παρόν έχω ένα "φανατικό;" αναγνώστη. Δεν είναι μέλος της οικογένειάς μου. Βρίσκεται δεμένος κάτω στο υπόγειο του σπιτιού μου με οδοντογλυφίδες στα μάτια και μια οθόνη υπολογιστή συνέχεια μπροστά του. Τώρα τελευταία έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι το μυαλό του έχει πάθει ανεπανόρθωτη βλάβη. Δε βαριέσαι... μια απ' αυτές τις μέρες θα πάρω το φτυάρι μου και θα τον πάω και εκείνον στο δάσος. Μετά θα κάνω με το αμάξι μου (το οποίο έχει ιδαίτερα ευρύχωρο πορτμπαγκάζ) μια βόλτα στην πόλη. :blackcat:

Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν έχω πρόβλημα.

Τις φάνταζι ιστορίες μου τις δείχνω σε ελάχιστους γνωστούς μου,στους συμπαίκτες μου και στο sff.Γενικά δεν τις θεωρώ και πολύ σόι(δεν νιώθω να με αντιπροσωπεύει το φάνταζι)οπότε και δεν τους δίνω και πολύ μεγάλη σημασία.

Τώρα,οι ιστορίες του Συνδρόμου,που τις νιώθω πραγματικά δικές μου,τις δείχνω παντού...Σε φίλους,συγγενείς,γνωστούς ή και άγνωστους.

Link to comment
Share on other sites

Δείχνω σε όποιον μου ζητήσει να δει. Δεν νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ για τις ερωτικές σκηνές σε ποιήματα, ούτε για την παράνοια, τη βία κτλ κτλ. Άμα δεν τα αντέχουν απλώς δεν μου ξαναζητάνε να τα δουν. :p

Link to comment
Share on other sites

Εγώ.

Λοιπόν η μήτηρ μου είναι επιφυλακτική προς τα φάντασυ πράματα (όχι σε στιλ προκατάληψης, απλώς τα θεωρεί λίγο 'εκτός') αλλά έχει διαβάσει πολλά και νομίζω πως ξέρει από λογοτεχνία αν όχι και λίγο από εικαστικές τέχνες (παραλίγο να πάει καλών τεχνών) και της έχω μετά από λίγο δισταγμό, δείξει όλα μου τα ποιήματα... (Ακόμα και τον Βίον Ερωτικόν). Για τα τελευταία δε μου έχει πει σχόλια ακόμη (αναγνωρίζω ότι πνίγεται προσπαθώντας να λύσει όλα τα προβλήματα της πατρικής της οικογένειας και της δικής της) αλλά γενικά παίζει το ρόλο κριτικού σχολιασμού (ή θα μπορούσε σε καλύτερους καιρούς).

 

Τέλος πάντων, δεν νομίζω πως είναι σοφό να δείχνει κανείς παντού την τέχνη του΄ βλέπει ποιοι την εκτιμούν και την προσέχουν ως αυτό που είναι, και απευθύνεται σ'αυτούς! Και προφανώς όχι για τον εαυτό μας!(πιστεύω) γιατί η τέχνη είναι μια μορφή επικοινωνίας, non?

 

 

Οι Μούσες μαζί σας <-(η αιώνια μικρή έκπληξη!),

-Ορφέας

Link to comment
Share on other sites

Ντάμνιτ! Εγώ ποτέ δε τα δείχνω στην οικογένεια. Είμαι σιχαμένος μυστικοπαθής όσον αφορά τους δικούς μου.

Η μάνα μου όμως λιγο καιρό πριν βρήκε στο δωμάτιό μου μια εκτύπωση από το Εφιαλτικό Σύνδρομο, και (κλασσικά) όταν έλειπα είπε να το σκαλίσει. Βρήκε μέσα τις Πυγολαμπίδες μου και τις διάβασε  Γενικά δεν έχω πολύ καλές σχέσεις με τη μάνα μου.  Επιμένει να επισκευτώ ψυχίατρο (με δικά της έξοδα, μου λέει) κι όταν μου είπε ότι το διάβασε άρχισα να σκέφτομαι που θα μείνω για την υπόλοιπη ζωή μου. Τελικά δε με έβρισε αλλά μου είπε ότι της άρεσε πολύ

 

Λέω να πάω τη μάνα μου στον ψυχίατρο. Με δικά μου έξοδα.

Πραγματι μονο που η δικη μου η μανα μου λεει να με παω κατ' ευθειαν στο ψυχιατρειο :blink:

Αλλα οσο για τα γραπτα δεν τα δειχνω οχι οτι ντρεπομαι απλα θα αρχισουν την καζουρα και στο τελος θα με ξενερωσουν σε σημειο που θα γινω "Ο ψυχοπαθης δολοφονος με το μελανι"

Τελος παντων, ο αδερφος μου το ξερει και μαλλον το εχει πει και στη μανα αλλα μιας και δεν το εχω αναφερει εγω το σεβαστηκαν και δεν με επρηξαν.

Οσο για αλλα συγγενικα προσωπα δεν με εχουν ρωτησει, δεν αναγκαστηκα να τους πω ;) Αλλα στους φιλους μου και ιδιαιτερα στα κοριτσια της παρεας που εχουν την ευαισθησια να διαβασουν κατι χωρις να βαρεθουν στο πτωτο 5λεπτο. Γενικα μονο ο Asgaroth εχει διαβασει μεχρι τωρα οτιδηποτε εχω γραψει. Ε.... οχι και τα παντα αλλα το καλο πραγμα αργει να γινει :D :lolipop:

Link to comment
Share on other sites

Χα! Ναι! Κάνω και ποστς ( :p )!Επι του θέματος τώρα...

 

Ό,τι έχω γράψει και δεν είναι αυστηρά προσωπικό άρα είναι προς δημόσια "κατανάλωση" περνάνε απαραίτητα από την έγκριση τους. Εννοείται πως το διαβάζουν και οι δύο και μου λένε τις παρατηρήσεις τους με τη σειρά. Και αυτό γιατί προτιμούν διαφορετικά είδη λογοτεχνιας οπότε προσέχουν διαφορετικά πράγματα σε ένα γραπτό. Με το που το διαβάζουν κάνουμε μια αρκετά μεγάλη συζήτηση σχετικά με βελτιώσεις κλπ. αλλά εγώ σαν γνήσια ξεροκέφαλη Ειρήνη δεν αλλάζω κάτι στο γραπτό μόνο το έχω υπόψην για την επόμενη φορά που θα γράψω κάτι.

Από παλιά συνηθίζαμε οικογενειακώς να μοιραζόμαστε αποσπάσματα από βιβλία που μας άρεσαν και να τα σχολιάζουμε μετά.

Ειδικά με το πατέρα μου η πλειονότητατων φάντασυ διηγημάτων που διαβάζω πάει κατεύθειαν στα χέρια του για να μου πει κι αυτός τη γνώμη του. Άλλωστε είναι πολύ πιο έμπειρος στο θέμα καθώς διαβάζει φάντασυ και επιστημονική φαντασία κλπ. εδώ και πολλά χρόνια.

Η αλήθεια είναι ότι πάντα περιμένω να γίνουν αυτές οι συζητήσεις, τις απολαμβάνω και ειδικά αν πρόκειται για δικό μου "πόνημα" έχω και λίγο άγχος...

Link to comment
Share on other sites

Σπάνιο αυτό Ζούκι να γίνεται σε μια οικογένεια, και δη Ελληνική οικογένεια, μια που οι περισσότεροι θεωρούν μάλλον χάσιμο χρόνου τέτοιες ασχολίες.

Πάντως και μένα οι δικοί μου αν και δεν πολυδιάβαζαν κόμικς κλπ, ποτέ δεν μου απαγόρευσαν να ασχοληθώ, ούτε το θεώρησαν κάτι κακό. Βέβαια, έτσι για την τιμή των όπλων, ο πατέρας μου έλεγε μερικά τυπικά και βαρετά τσιτάτα, γνωστά σε όλους.

Αλλά θυμάμαι πως έδειχνα στη mother μου τα σκίτσα μου και περίμενα τη αντίδρασή της, ειδικά για κάποια που ήταν είτε λίγο πονηρά, είτε έδειχναν εξωπραγματικά όντα. Και όταν έπαιρνε ύφος σχεδόν τρομαγμένο και αναφωνούσε "Τι ξωτικό είναι αυτό?????" τότε ήξερα πως το σκίτσο μου ήταν καλό. :p

Link to comment
Share on other sites

Αλλά θυμάμαι πως έδειχνα στη mother μου τα σκίτσα μου και περίμενα τη αντίδρασή της, ειδικά για κάποια που ήταν είτε λίγο πονηρά, είτε έδειχναν εξωπραγματικά όντα. Και όταν έπαιρνε ύφος σχεδόν τρομαγμένο και αναφωνούσε "Τι ξωτικό είναι αυτό?????" τότε ήξερα πως το σκίτσο μου ήταν καλό.

κατι τετοιο γινεται και με εμενα αλλα οχι με σκιτσα.

αλλα αν δω τον Asgaroth να γελαει με τα γραπτα μου... μονο ο Βαρδος ξερει τι σημβαινει τοτε και αν θελει μπορει να σας πει :cold:

Link to comment
Share on other sites

αλλα αν δω τον Asgaroth να γελαει με τα γραπτα μου... μονο ο Βαρδος ξερει τι σημβαινει τοτε και αν θελει μπορει να σας πει :cold:

 

Ίσως και να μπορούσα, αν ήξερα για τι πράγμα μιλάς.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..