Anadeleth Posted March 22, 2005 Share Posted March 22, 2005 Se mana ,aderfo deixnw sxedon ta panta.Ston patera mou stamathsa na deixnw otidhpote apo tote pou mou eipe:"Stamata na diabazeis kai ela na deis ligo thelorash"... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted March 22, 2005 Share Posted March 22, 2005 Πόπο Anadeleth... Αν μου το έλεγε αυτός κανείς θα ήθελα να τον σφάξω. Μου θυμίζει τo υπέροχο βιβλίο Matilda που έγινε και ταινία. Ο πατέρας της, εκείνο το αισχρό γουρούνι, τον θυμάσαι; Έλεγε ακριβώς το ίδιο!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted May 1, 2005 Share Posted May 1, 2005 Βλεπε ποστ #5 Μεγαλειοτατε Βολσουνγκιε,μηπως ειστε εγω?Επιπλεον απλα είπα-οχι και να δωσω να διαβάσει-σε μια γκομενα(sic) την κρυφη μου ιδιοτητα. Σε λιγες μερες με παρατησε. Ελπίζω να μην ήταν αυτό!!!Και μάλλον δεν ήταν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted May 1, 2005 Share Posted May 1, 2005 Χμμμ πώς είχα την εντύπωση πως είχα ποστάρει εδώ;;; Οκ ξεκινάνε οι παραισθήσεις, αυτά είναι τα πρώτα συμπτώματα ε;;; Χμμμ εγώ παλιά ντρεπόμουν πολύ να δείξω κάτι που είχα γράψει γιατί εχώ έναν μικρότερο αδερφό που ειδικά τότε όταν πηγαίναμε δημοτικό με δούλευε συνέχεια και απο τότε μου έμεινε Βέβαια δεν άργησε να γίνει ιδιαίτερα γνωστό ότι γράφω μετα μανίας...οι δικοι μου δεν με ενόχλησαν ποτε γι αυτό ( ο πατέρας μου ειδικά διαβάζει πολύ ιστορία και τρελαίνεται να εξιστορεί με τις ώρες μάχες ... υποθέτω σε εκείνον οφείλεται γενετικά! η κλιση μου στο διάβασμα, την ιστορία, τις μάχες και αργότερα τα fantasy)τύχαινε να είμαι πολυ καλή σε όλα τα άλλα υποχρεωτικά μου καθήκοντα... σχολείο, μαθηματα, σχολή, μετά δουλειά, οπότε το θεωρούν υποθέτω απλά το ψώνιο μου... Τα τελευταία χρόνια άρχισα να ειμαι πολύ πιο άνετη με αυτό... και ειδικά ας είναι καλά ο καλύτερος μου φίλος και η κολητή μου...ήταν οι πρώτοι θαυμάστες μου, που πάντα με στήριζαν, ήθελαν να ακούσουν να διαβάσουν όσα έγραφα και φρόντιζαν να τα σχολιάζουν και να μου λένε την γνώμη τους ειλικρινά... μετά ανακάλυψα και αυτό το φόρουμ και είδα πως έχει και άλλους τρελούς ο κόσμος και ένιωσα καλύτερα!!! χαχα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgoth_dark_lord_of_Angbad Posted May 3, 2005 Share Posted May 3, 2005 Γενικά λίγοι βλέπουν αυτά που γράφω.Ο πατέρας μου έχει διαβάσει αρκετό fantasy και του αρέσει, αλλά ως τώρα δεν του έχω δείξει δικό μου γραπτό. Εδώ δεν έχω δημοσιεύσει τίποτα επειδή βαριέμαι να τα περνάω στον υπολογιστή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted May 11, 2005 Share Posted May 11, 2005 Όσα γράφω τα δείχνω μόνο σε δυο τρεις κολλητούς με τους οποίους έχουμε την ίδια "πετριά", τις ιστορίες φαντασίας και τα rpgs. Στους γονείς μου δεν τα δείχνω, αν και δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Α, τα διαβάζω και στο Φοίβο, αν και δεν τα καταλαβαίνει (είναι σκύλος ) επειδή έχει αποτελέσει βάση για κάποιους ήρωες των ιστοριών μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted May 11, 2005 Share Posted May 11, 2005 Ο πατέρας μου είναι ο μόνος άνθρωπος στον οποίο δίνω κείμενά μου να τα διαβάσει πριν τα κάνω post, γιατί πάντα με στηρίζει και με παροτρύνει στη δημιουργία. Κάθε ενασχόλησή μου με κάποια μορφή τέχνης βρίσκει άμεση ανταπόκριση και ενθουσιασμό. Είμαι κι εγώ μυστικοπαθής και άνθρωποι που πιστεύουν πως με γνωρίζουν συχνά βρίσκονται προ εκπλήξεων! Η μητέρα μου (για παράδειγμα) δε γνωρίζει την ύπαρξή των κειμένων μου. Αντιθέτως, πιστεύει πως είμαι ένας αφάνταστα πεζός καθημερινός άνθρωπος χωρίς ρομαντισμό! Όταν, δε, εκφράζομαι ποικιλοτρόπως και πέφτει στην αντίληψή της το οτιδήποτε, η κριτική που εισπράττω είναι αυστηρή και αρνητική και ποτέ κάτι δεν είναι αρκετά τέλειο για να της αρέσει (if you know what I mean!) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted May 11, 2005 Share Posted May 11, 2005 Ίσιδα, γνωρίζω πολύ καλά τι εννοείς. Κάτι ανάλογο είναι ο πατέρας μου, ο οποίος μου δίνει συχνά την εντύπωση ότι δε με θεωρεί ικανό για τίποτα. Τα τελευταία 17 χρόνια που τυχαίνω αυτής της αντιμετώπισης με έχουν κάνει να το έχω συνηθίσει, και αυτό είχε δυο επιρροές πάνω μου. Η πρώτη είναι το ότι μου έδωσε κυριολεκτικά ατσάλινα νεύρα (αλλιώς κανείς δεν αντέχει να τον ειρωνεύονται ακόμα και καλοπροαίρετα, ειδικά όταν είναι 8-13 ετών) και η δεύτερη το ότι εξαιτίας αυτής της αντιμετώπισης προσπαθώ πάντα σκληρά να αποδεικνύω το αντίθετο. Σου συστήνω να κάνεις και εσύ το ίδιο και να μην αφήνεις κανέναν να σου κλονίζει την αυτοπεποίθηση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted May 11, 2005 Share Posted May 11, 2005 Δε μπορεί κανείς να σου κλονίσει την αυτοεκτίμηση και τον αυτοσεβασμό αν εσύ δεν του το επιτρέψεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted May 11, 2005 Share Posted May 11, 2005 Φυσικά έχεις δίκιο μόνο που αν αυτός ο κάποιος είναι πολύ κοντινό σου πρόσωπο τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Ξεφύγαμε όμως από το θέμα του topic γι' αυτό αν θες να συνεχίσουμε αυτή τη συζήτηση στείλε μήνυμα στο user μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted May 12, 2005 Share Posted May 12, 2005 illidan και εγώ περίπου μια από τα ίδια.Ο πατέρας μου πάντα μου έδινε την αίσθηση ότι δεν με θεωρεί ικανό για τίποτε και νιώθω πως αν έβλεπε ποτέ τα γραπτά μου θα μου έλεγε "τι βλακείες είναι αυτές.Ασχολήσου με κάτι καλύτερο." Και παρόλο που δε με θεωρεί ικανό έχει και τεράστιες απαιτήσεις. Αυτό τελικά όμως σε καλό βγήκε γιατί μου διαμόρφωσε μια προσωπικότητα που λίγη σημασία δίνει πλέον στα σχόλια των άλλων και γιατί με έκανε να θέλω να γίνω το ακριβώς αντίθετο(αν δεν δεις τα άσχημα πως θα ποθήσεις τα ωραία).Τέλος μου έδωσε και υλικό για τις ιστορίες μου... Εντελώς off topic...ωραία συζήτηση όμως... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted May 20, 2005 Share Posted May 20, 2005 Μητέρα(Της άρεσε το South Park, οι Blind Guardian, δεν ασχολείται με φαντασική λογοτεχνία) με ενθαρρύνει να γράφω, εδικά σε ξένες γλώσσες, ώστε να τις μάθω! Καμιά φορά μου λέει. Μα κάλα, τόσ που γράφεις, γιατί δεν τα δίνεις κάπου για έκδοση; Πατέρας(Άσχετος με τη Φανταστική Λογτεχνία, υποστηρικτής του Δάντη, Σαίξπηρ και πρόθυμος να συζητήσει για βιβλία μου αν ανοίξουμε συζήτηση) καλύτερα να γίνεις συγγραφέας. Μιας και κάθεσαι όλη μέρα σπίτι, τουλάχιστον μάθε να χρησιμοποιείς το Word! Δεν τους έχω δείξει τίποτα. Η μητέρα μου βέβαια έχει ρίξει μια μτιά σε κάποιες ιστορίες μου που της άρεσαν... Όσο για το να γίνω συγγραφέας, μάλλον θα πρέπει να βελτιωθώ κομμάτι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted May 20, 2005 Share Posted May 20, 2005 Όταν έγραφα ερωτικές μπαλαντίτσες στο λύκειο για την πρώιν μου τους τα είχα δείξει, και μου είχε πεί ο πατέρας μου οτι τις ίδιες μλκες έγραφε π.χ. και αυτός στον στρατό... Άσχετο αν είναι οικοδόμος, ότι μπορεί κάνει ο καθένας ... Χιχιχιχ !!! κάτι κάφρικα και περίργα δεν τους έχω δείξει, ντρέπομαι !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted May 22, 2005 Share Posted May 22, 2005 Εγώ πάλυ τους έχω δίξει μερικά* (των γονιών μου), αλλά πάντα παίρνω ως απάντηση "Μπράβο, ωραίο είναι" και σταμάτησα πια να τα δείχνω, επιδή μου σπάει τα νεύρα που δεν με (κατα)κρίνουν, μπας και εγώ εξεληχθώ καθόλου. Γιατί, κακά τα ψέμματα, οι αρνητικές κρίσεις είναι που μας προβληματίζουν και γράφουμε καλύτερα. (Φτάνει να μην είναι όλες οι κρίσεις αρνητικές...) [*μηλάω για ποιήματα και μουσικά κομμάτια] Από κει και πέρα, μερικά πράγματα (ποιήματα-δηιγήματα) που έχω μέσα στο μυαλό μου (δεν τα γράφω πάντα όλα) δεν θα τους τα έδειχνα. Τουλάχιστον όχι πριν κλήσω τα 18! Γιατί όταν γράφεις για "αποκλίνουσα κοινωνική συμπεριφορά" (βλ. ναρκωντικά, μαγεία, βία, ομοφιλοφιλία) (αν και δεν ξέρω κατα πόσο "αποκλίνουσες" είναι όλες αυτές....) ε, δεν θέλω να αρχίσουν να κάνουν κακές σκέψεις και να στεναχωρηθούν. Κρίμας μωρέ, μ'αγαπάνε και δεν θέλω... (πολύ μελώ το έκανα) Αλλά και ούτε θα έδειχνα το οτιδήποτε στον οποιονδήποτε, ιδικά για την μουσική μου. Ίσως ντρέπομαι, ίσως φοβάμαι, ίσως δεν θέλω να δείξω στους άλλους τον μικρό, κρυμμένο θυσαυρό που έχω βρει.... Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 4, 2006 Share Posted December 4, 2006 (edited) Κοιτάξτε τι ξέθαψα . Καιρός να απαντησω κι εγώ λοιπον. Λοιπον, καταρχάς έχω να δηλώσω ότι οι γονείς μου δεν έχουν δει ούτε λέξη από μένα, και για να δούνε μάλλον θα πρέπει να περάσουν πάνω απο το πτώμα μου . Ακόμα δηλαδή και αν εξέδιδα κάτι θα δυσκολευόμουν να τους το πω - και ο κύριος λόγος που θα το έκανα θα ήταν για να πάνε να αγοράσουν αντίτυπα . Το γεγονός ότι ο πατέρας μου με πρήζει να γράφω δεν αλλάζει τα παραπάνω... Στα αδέρφια μου είναι αλλιώς. Δεν τους πολυαρέσει αυτό το είδος, αλλά τώρα που έχω δυο τρία πράγματα να δειξω, τους τα έδειξα. Εκει δε θα είχα πρόβλημα ό,τι κι αν ανέφερα μέσα στην ιστορία. Edited December 4, 2006 by trillian Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 (edited) Ε, δε θέλω να τους πιάσω ακριβώς κι έναν έναν με τη σειρά τους πολύ πολύ δικόυς μου ανθρώπους, αλλά κινούνται όλοι στα ίδια πλαίσια: -Θα το διαβάσεις; -Μα φυσικά!!! πέντε μέρες μετά: -το διάβασες; -ε, όχι ακόμα... η δουλειά... νύσταζα... ο πληθωρισμός... -καλά πέντε μέρες μετά: -το διάβασες; -ποιο; -άσε τίποτα... και εντάξει, προφανώς τελικά κάποια τα έχουν διαβάσει, με κάποια έχουν ενθουσιαστεί, με άλλα, ξέχασαν και να μου το πουν ακόμα (και όχι δε φοβούνται να μου πουν κάτι κακό γιατί μιλάμε για τους ανθρώπους που με ξέρουν καλύτερα από τον καθένα και ξέρουν παρα πολύ καλά πως τα κακά είναι αυτά που θέλω να μάθω) αλλά γενικότερα, τίποτα ιδιαίτερο δε βγαίνει. Εσείς εδώ μόνο κι είμαι ευτυχής γιαυτό. Edited December 5, 2006 by Nienor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Πάντως ρε παιδιά, δεν είναι περιεργο; Αμα δειτε και πιο πάνω, ελάχιστοι είπαν ότι νιώθουν άνετα να τα δείξουν - και πόσο μάλλον να τους ενθαρρύνουν κιόλας - οι δικοι τους...Γιατί έτσι; Περίεργο δεν είναι; Δεν υποτίθεται ότι ειναι μια απο τις ανώτερες τέχνες και όλα αυτα; . Μήπως μας έχει φάει και μας η πραγματικότητα και φοβόμαστε να τα δείχνουμε; (και αντιστοιχα, οι δικοι μας δε θεωρούν ότι θα βγει κάτι απ αυτο;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Τελικα το προβλημα ειναι η συγγραφικη ιδιοτητα ή η ειδικευση στη φανταστικη λογοτεχνια και ολη η προκαταληψη προς αυτη???????? Προσωπικα τη συγγραφη οι δικοι μου τη θεωρουν χασιμο χρονου κυριως,οσο για την φανταστικη λογοτεχνια...αφηστε το καλυτερα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Και τα δύο βασικά...Δεν ξέρω, ίσως να το έπαιρναν αλλιώς οι γονείς αν έλεγες "γράφω mainstream βιβλια, γεμάτα με φιλοσοφικους/κοινωνικούς σχολιασμούς" αλλά κάτι μου λέει ότι θα ήταν το ίδιο και το αυτό. Απλά, η συγγραφή θεωρείται χάσιμο χρόνου στην καλύτερη, και στη χειρότερη...ξέρω γω; Αυτό που είπε κάποιος πιο πάνω, ότι του είπαν οι δικοι του "άσε τα βιβλια κι έλα να δεις τηλεόραση".... :S. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Αυτό βέβαια έχει να κάνει και με τη γενικότερη κουλτούρα του Έλληνα (και την παιδεία κτλ κτλ). Λέω Έλληνα τώρα, για να μην πιάσουμε τη συγκεκριμένη κουβέντα, γιατί προφανώς και δεν ξέρω τι γίνεται έξω και πως το αντιμετωπίζουν. -Παρεπιπτόντως όμως έχω δει μια σκηνή από μια ταινία του Μουρ όπου ο Μπους τον συμβουλεύει: "Πιάσε μια αληθινή δουλειά." Καλά δεν είναι και κανένα παράδειγμα... της προκοπής, αλλά νομίζω πως πέρα από όλα τα υπόλοιπα που κρύβονται πίσω από την ατάκα, εμπεριέχει και το κατά πόσο ο περισσότερος κόσμος θεωρεί αληθινές δουλειές αυτές που δεν καταλαβαίνει/ασχολείται.- Και φυσικά, μέσα στην ερώτηση του τι από τα δικά μας έχουν διαβάσει οι γονείς μας, απαντάμε έμμεσα και στο τι και πόσο διαβάζουν γενικά. ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BunnyDee Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Προσωπικα, τα "σημαντικα" πολυ συχνα τα δινω και στη μαμα μου να τα διαβασει... Αυτο βεβαια, δεδομενου οτι προκειται για μια γυναικα που το τελευταιο θεατρικο που ανεβασε ειναι το Mary Poppins στο σχολειο, και γενικα ειναι το απολυτο Disney/Musical ατομο, ειναι πολυ τρομαχτικο πολλες φορες... Και το τελευταιο πραγμα που της εδωσα να διαβασει ειναι το 1ο draft ενος σεναριου που εγραφα και περασε 3-4 drafts τελικα ωσπου να το παρατησω και να γραψω αλλο στη θεση του, και σε καποιο βαθμο το σεναριο εκεινο την ελεγε στην ιδια τη μητερα μου - σχολιαζε τον ολο τροπο σκεψης των debates σε competitive επιπεδο, που μια ζωη ακουω οτι "αυτη τα εφερε στα ελληνικα σχολεια" και τα μισουσα απο παντα, απλα το σεναριο εκεινο εξεφραζε το οτι τελικα συνειδητοποιισα γιατι (απλα πολλες φορες το να ενταξει κανεις σε fictional story κατι που μπορει να πει με μια παραγραφο non-fiction δε βγαινει απο οποια πλευρα και να το χτυπησεις ) Και οχι μονο της την ελεγε, αλλα ηταν και χαλια το ιδιο το σεναριο, ειδικα ωντας το 1ο draft, οποτε τωρα φοβαμαι καν να αναφερθω στο θεμα ωσπου να ξεχαστει! Και ο πατερας μου, εχει πλακα αυτο, δε διαβαζει καθολου περα απο manuals του ταδε καινουριου gadget που πηρε, και μια φορα που του εγραψα κατι για "οικογενειακα μας θεματα" (κοινως ημουν teen και ειχα τσατιστει μαζι του) ηθελε να το δειξει στον καθηγητη μου της εκθεσης γιατι "οντως ξερω να γραφω τελικα, καλα λενε"... Εννοειται οτι μετα απο αυτο το φασκελο δεν του ξαναεδειξα τιποτα, απλα του απενειμα στο μυαλο μου το missing the point award της χρονιας ;) Και ναι, το σημαντικοτερο "μελος του κοινου μου" ειναι ο φιλος μου, και η γνωμη του ειναι αυτη που μετραει περισσοτερο για μενα - οχι μονο επειδη θα μου κανει παντα την πιο σκληρη κριτικη, ουτε επειδη ειναι παντα ειλικρινης, αποδεδειγμενα, σε ο,τι πει... Ουτε καν επειδη συνηθως "τον αφορα" ο,τι γραψω, ειτε επειδη θελω σε ενα επιπεδο να το σκηνοθετησει αν ειναι σεναριο, ειτε επειδη θελω "να με μαθει καλυτερα ως προσωπικοτητα" (5 χρονια δεν ειναι σε καμμια περιπτωση αρκετα)... Ουτε φυσικα επειδη ειναι καλος στο κρεβατι, αυτο μετραει για την εμπνευση, οχι για το σχολιασμο του αποτελεσματος ;) Βασικα επειδη "τα πιανει", με την εννοια οτι "διαβαζει" το τι θελω να πω και γιατι το εγραψα, ακομα κι αν τον ιδιο το λογο τον κοροιδεψει τελικα ("Θες να γινεις Whedon στη θεση του Whedon; Ειναι αρκετα edgy ο διαλογος, γαματη σκηνη αυτη, αλλα το γενικο plot ειναι βαρετο και δε σηκωνει ταινια" - actual quote που με εσωσε τελικα απο το να γραψω ολοκληρο feature-length σεναριο, και μου αφησε τις "γαματες σκηνες" για να τις χρησιμοποιησω αλλου αλλαγμενες και προσαρμοσμενες. Παντως, ναι, το σημαντικο ειναι να ειναι "ετοιμο" αυτο που γραφω για να το δειξω παραεξω. Νωριτερα απ αυτο, ειναι "work in progress" που το θεωρω απαραιτητο να εμπιστευομαι τον αλλο για να του το δειξω - και εμπιστοσυνη μπορει να νοιωσω απο συγγενη, η απο στενο φιλο, συγκεκριμενου ταμπεραμεντου παντα, αναλογα με το τι ειναι αυτο που γραφω... Νομιζω κιολας με εχει βοηθησει σ αυτο τον τομεα το blog μου, γιατι καθε τι που θα περασει απ το μυαλο μου να γραψω εκει, πρεπει να ειμαι σιγουρη οτι δε με πειραζει το οτι μπορει οποιοσδηποτε, φιλος, εχθρος, ακομα κι η μητερα μου, να το δει... (γιαυτο γραφω σπανια τελευταια, blame my life, ειναι πολλα που αρνουμαι σ αυτη τη φαση να "μοιραστω" με τον καθενα). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhapsody Posted December 6, 2006 Share Posted December 6, 2006 (edited) Χμ, εγώ δε δείχνω σχεδόν ποτέ στους δικούς μου οτιδήποτε γράφω. Δε θα μου κάνουν ουσιαστική κριτική καλή ή κακή, ούτε θα με ενθαρύνουν να συνεχίσω, το βλέπουν σα φάση που θα μου περάσει, δεν πιστεύουν ότι μπορώ να γράφω κάτι σοβαρά ακριβώς επειδή είμαι παιδί τους. Επίσης, όσο πιο "περίεργο" είναι αυτό που έχω γράψει, αν έχει αναφορές σε έρωτα ή σε βία ή οτιδήποτε άναλογο, ξέρω ότι θα με κοιτάξουν με ένα ειρωνικό/γλυκανάλατο χαμόγελο και θα πουν ένα ξερό "ναι, ωραία". Οπότε προτιμώ να μη τα δείχνω πια, απλώς εκνευρίζομαι και αποθαρρύνομαι γιατί αυτοί είναι της άποψης ότι πρέπει να γεννιέσαι Μποντλαίρ για να έχεις δικαίωμα να γράφεις. Επίσης, υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή για να ασχοληθείς από το γράψιμο ως χόμπυ, και καλό θα ήταν να μη σπαταλάς χρόνο σε κάτι στο οποίο ούτως ή άλλως δεν έχεις και κάνα τρομερό ταλέντο... Τα δείχνω μόνο στην αδερφή μου καμιά φορά, αλλά 9/10 φορές δε θα καταλάβει τίποτα και απλώς θα με συγχαρεί για τη γραφή μου, ακόμα κι αν έχω γράψει κάτι άθλιο Edited December 6, 2006 by Rhapsody Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 6, 2006 Share Posted December 6, 2006 Οπότε προτιμώ να μη τα δείχνω πια, απλώς εκνευρίζομαι και αποθαρρύνομαι γιατί αυτοί είναι της άποψης ότι πρέπει να γεννιέσαι Μποντλαίρ για να έχεις δικαίωμα να γράφεις. Κατα κάποιο τρόπο ειναι χειρότερο όταν ξέρουν ποιος ειναι ο Μποντλαιρ, έτσι δεν ειναι; :tongue:. (ή κάποιος αντίστοιχου βεληνεκους anyway). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhapsody Posted December 6, 2006 Share Posted December 6, 2006 Είναι απλώς θέμα νοοτροπίας νομίζω, είτε τον ξέρουν τον Μποντλαίρ είτε όχι :tongue: Άσε που γνωρίζοντας τον Μποντλαίρ ίσως θα έπρεπε να έχουν ένα λόγο παραπάνω να ενθαρρύνουν. Κατά τη γνώμη τους γεννιέσαι μεγάλος συγγραφέας/ποιητής/καλλιτέχνης(γενικότερα) και η καλλιτεχνική σου πορεία διαγράφεται μόνη της, με ένα μαγικό τρόπο, αυτόματα, αυτό γίνεται με τα μεγάλα ταλέντα. Οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί δεν αξίζει να ασχολούμαστε, χάνουμε το χρόνο μας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 6, 2006 Share Posted December 6, 2006 Aυτο εννοώ, ότι όταν έχεις γονείς που ξέρουν απο λογοτεχνια, και διαβαζουν (ή έστω διάβαζαν κάποτε) και παρολαυτά σε αποθαρρύνουν (ή δε σε ενθαρρύνουν) είναι χειρότερο από το να μην ξέρουν και πολλά και απλά να το θεωρούν χάσιμο χρόνου επειδή δε σου εγγυάται το μηνιαίο εισόδημα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.