Nihilio Posted April 20, 2012 Author Share Posted April 20, 2012 Πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα! Θα μου άρεσε και εμένα να συμμετάσχω, αλλά έχω μια απορία: Γιατί αποκλείονται οι ανθολογίες στις οποίες συμμετέχουν συγγραφείς τρόμου τους οποίους θέλουμε να διαβάσουμε; Το λέω για πρακτικούς (και ίσως και οικονομικούς) λόγους, εφόσον είναι τελείως διαφορετικό να μιλάμε για 13 διαφορετικά βιβλία, και διαφορετικό για 3-4 ανθολογίες, που μπορεί να συνδυάσουν 2-3 συγγραφείς που μας ενδιαφέρουν, για παράδειγμα. Άλλωστε, νομίζω οι περισσότεροι από εμάς έχουν προτιμήσει τις σύντομες ιστορίες από τα μυθιστορήματα τρόμου σε σχετικό poll.. Ίσως κάποιοι υποστηρίξουν ότι μέσω μιας σύντομης ιστορίας/διηγήματος δε μπορεί κανείς να έχει ολοκληρωμένη άποψη για ένα συγγραφέα, αλλά δε νομίζω ότι αυτό είναι απόλυτο...Επίσης, σε πολλές ανθολογίες διαφορετικών εκδόσεων εμφανίζονται πολλές φορές συγκεκριμένοι και αξιόλογοι συγγραφείς τρόμου, άρα έχουμε τη δυνατότητα να δούμε πολλές δουλείες τους. Μήπως μπορούμε να το σκεφτούμε και αυτό;Αν όχι, δεν υπάρχει πρόβλημα, απλά το αναφέρω... Το νόημα είναι να διαβάσουμε αρκετά από κάθε συγγραφέα, αλλιώς πχ να κατεβάσω από το ράφι της βιβλιοθήκης μου το "Τρέμω στο Άγγιγμα σου" των εκδόσεων Άνουβις και έχω ολοκληρώσει την πρόκληση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted April 25, 2012 Share Posted April 25, 2012 Μιας και το χρονικό περιθώριο είναι μεγάλο θα συμμετέχω κι εγώ. Θα επανέλθω με τη σχετική λίστα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted April 27, 2012 Share Posted April 27, 2012 (edited) ok, ας βάλω λοιπόν και εγώ τη λίστα μου: 1) Poppy Z. Brite - Χαμένες ψυχές (πρώτη επαφή) 2) S. Le Fanu - Καρμίλλα (πρώτη επαφή) 3) Clive Barker - Το ημερολόγιο ενός δαίμονα 4) Jack Ketchum - Red 5) Joe Hill - Κερασφόρος 6) Αlgernon Blackwood - Οι Ιτιές 7) Graham Joyce - Σκοτεινό ημερολόγιο (πρώτη επαφή) 8) Peter Straub - δε ξέρω ακόμα ποιο (πρώτη επαφή) 9) Lilith - George MacDonald (πρώτη επαφή) 10) Madame M. - Μικρά ανατριχιαστικά νανουρίσματα (πρώτη επαφή) 11) Stephen King - Χρήσιμα αντικείμενα 12) Arthur Machen - ό,τι μπορέσω να βρω 13) H.P. Lovecraft - κάτι που να μην ανήκει στη Μυθολογία Κθούλου Edited April 27, 2012 by BlackCatGirl Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 27, 2012 Author Share Posted April 27, 2012 (edited) Κάποιες δικές μου προβλέψεις: Ο Εφιάλτης Παραμονεύει (The Watchers) - Dean Koontz The Hellfire club - Peter Straub Φάμπιαν (Possession) - Peter James (πρώτη επαφή) Δίψα για αίμα (Blood Crazy) - Simon Clark (πρώτη επαφή) The Xothic Legend Cycle - Lin Carter (σχεδόν πρώτη επαφή, είχα διαβάσει κάποια rewrites του στο King Kull του R.E.Howard) Οι Άλλοι (the Others) - Herbert James Νεκρή Ζώνη (The Dead Zone) - Stephen King Frankenstein - Mary Shelley (πρώτη επαφή) The Historian - Elizabeth Kostova (πρώτη επαφή) Οι κούκλες της Μαντάμ Μαντιλιπ - Αμπρααμ Μέρριτ (πρώτη επαφή) Η πόλη των Βαμπίρ - Paul Feval (πρώτη επαφή) Swansong - Roger McCammon The Horror in the Museum - H.P. Lovecraft Πιθανότατα τα μισά που θα διαβάσω θα είναι άλλα, αλλά δεν πειράζει. 1. Ο Εφιάλτης Παραφυλάει - Dean Koontz. Πόσο τρόμου μπορεί να είναι ένα βιβλίο για έναν σκύλο με ευφυία ανθρώπου που το σκάει από εργαστήριο γεννετικής, βρίσκει καταφύγιο με έναν πρώην στρατιωτικό και εμπνέει όλους τους ανθρώπους που τον γνωρίζουν να γίνουν καλύτεροι; ΟΚ, υπάρχει και ένα γεννετικά μεταλλαγμένο τέρας και ένας τρελάρας πληρωμένος δολοφόνος που κυνηγούν το σκύλο, αλλά μένουν σχετικά ανεκμετάλευτοι. Όχι ότι το βιβλίο δεν είναι καλό, κάθε άλλο, το γράψιμο είναι πολύ καλό, απλά το βιβλίο είναι τόσο "στρογγυλεμένο" και όλα πέφτουν τόσο απαλά στη θέση τους, που δεν τρομάζει. Κάτι που είχα παρατηρήσει και στα άλλα τρία βιβλία του Koontz που είχα διαβάσει (Μοχθηρό φεγγάρι, Το πρόσωπο και, αρκετά λιγότερο στο Demon Seed, που όμως και εκεί το σκοτάδι χανόταν στα κωμικά σχόλια του κακού). Δύσκολα θα ξαναδιαβάσω βιβλίο του. Edited April 27, 2012 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted April 27, 2012 Share Posted April 27, 2012 Δύσκολα θα ξαναδιαβάσω βιβλίο του. Αν πάντως ξαναπιάσεις, θα σου πρότεινα το Phantoms. Διαβάζεται, και μάλλον είναι από τα καλά του. Ερώτηση για Clive Barker: Έχω το Μεγάλο Μυστικό Θέαμα, και απο Barker έχω ως εικόνες: Από τη μια, τα Books of Blood (που προφανώς λάτρεψα) Απο την άλλη, τα Mister Be Gone + Ο Κλέφτης του Πάντοτε (graphic novel) που σιχάθηκα. Ξεκινώντας να διαβάσω Barker, κυνηγάω το horror στοιχείο. Να το διαβάσω; Ή να βρω κάτι άλλο από δαύτον; (βλέπε Υφαντόκοσμος, το οποίο όμως και θα πρέπει να αγοράσω, ζήσε Μάη μου που λένε) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted April 27, 2012 Share Posted April 27, 2012 ok, ας βάλω λοιπόν και εγώ τη λίστα μου: 3) Clive Barker - Το ημερολόγιο ενός δαίμονα 5) Joe Hill - Κερασφόρος Προσωπικές απόψεις: 3)Μείνε μακριά. Από τα χειρότερα πράγματα που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια, και το γεγονός οτι το έχει γράψει ο Barker το κάνει ακόμα πιο θλιβερό. Και δεν νομίζω πως είμαι ο μόνος με την ίδια αίσθηση. 5) Πολύ καλή ιδέα, αλλά βαρετότατο βιβλίο. Αν έχεις διαβάσει το Κουτί, διάβασε τα φαντάσματα του 20ου αιώνα (και τούμπαλιν, κλάσεις ανώτερα και τα 2 από το Horns). Τώρα αν έχεις διαβάσει και τα 2, και θες κι άλλο Hill... δεν ξέρω, πολύ κούραση μου φάνηκε εμένα το βιβλίο. Καλή αρχή είχε, και στο τέλος καταφέρνει σε 1,2 σημεία να σε συγκινήσει, αλλά ειδικά η μέση είναι... άστα να πάνε. (Ο άλλος ο Τρομολάγνος, ο Adicto, το παράτησε στα μισά). Ειδικά τα περισσότερα από τα flashback του βιβλίου είναι ατέλειωτα και κουραστικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 27, 2012 Author Share Posted April 27, 2012 Δύσκολα θα ξαναδιαβάσω βιβλίο του. Αν πάντως ξαναπιάσεις, θα σου πρότεινα το Phantoms. Διαβάζεται, και μάλλον είναι από τα καλά του. Πάντα έτσι την πατάω με τον Koontz, διαβάζω ένα, δε μου αρέσει, μετά μου λένε "μα αυτό είναι από τα καλά του" , ξαναδιαβάζω και πάλι δε μου αρέσει, απλά λίγο λιγότερο... Ερώτηση για Clive Barker: Έχω το Μεγάλο Μυστικό Θέαμα, και απο Barker έχω ως εικόνες: Από τη μια, τα Books of Blood (που προφανώς λάτρεψα) Απο την άλλη, τα Mister Be Gone + Ο Κλέφτης του Πάντοτε (graphic novel) που σιχάθηκα. Ξεκινώντας να διαβάσω Barker, κυνηγάω το horror στοιχείο. Να το διαβάσω; Ή να βρω κάτι άλλο από δαύτον; (βλέπε Υφαντόκοσμος, το οποίο όμως και θα πρέπει να αγοράσω, ζήσε Μάη μου που λένε) Το Great and Secret Show είναι ίσως το τελευταίο Horror βιβλίο του Barker (Ο Υφαντόκοσμος είναι εκεί που αρχίζει να φλερτάρει άγρια με το Fantasy) αλλά εμένα με είχε απογοητεύσει. Έχει κάποιες καλές ιδέες και σκηνές, αλλά η δομή του και τα όσα γίνονται στην ιστορία κάπου με χαλάνε. Επίσης υποτίθεται ότι είναι το πρώτο τριλογίας (με το δεύτερο να είναι η Αείπολη - Everville νομίζω στα Αγγλικά) και το τρίτο να το περιμένουμε ανάμεσα στη συνέχεια του Hellbound Heart, τη συνέχεια του Galilee και τα δύο υπόλοιπα Abaratt... Για καθαρό horror από Barker θα έλεγα να δεις και το The Damnation Game. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted April 27, 2012 Share Posted April 27, 2012 Προσωπικές απόψεις: 3)Μείνε μακριά. Από τα χειρότερα πράγματα που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια, και το γεγονός οτι το έχει γράψει ο Barker το κάνει ακόμα πιο θλιβερό. Και δεν νομίζω πως είμαι ο μόνος με την ίδια αίσθηση. 5) Πολύ καλή ιδέα, αλλά βαρετότατο βιβλίο. Αν έχεις διαβάσει το Κουτί, διάβασε τα φαντάσματα του 20ου αιώνα (και τούμπαλιν, κλάσεις ανώτερα και τα 2 από το Horns). Τώρα αν έχεις διαβάσει και τα 2, και θες κι άλλο Hill... δεν ξέρω, πολύ κούραση μου φάνηκε εμένα το βιβλίο. Καλή αρχή είχε, και στο τέλος καταφέρνει σε 1,2 σημεία να σε συγκινήσει, αλλά ειδικά η μέση είναι... άστα να πάνε. (Ο άλλος ο Τρομολάγνος, ο Adicto, το παράτησε στα μισά). Ειδικά τα περισσότερα από τα flashback του βιβλίου είναι ατέλειωτα και κουραστικά. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη γνώμη σου. Τι προτείνεις από Clive Barker; Τα βιβλία του Αίματος τα έχω στα υπόψιν, αλλά για την ώρα θέλω να διαβάσω ένα αυτοτελές βιβλίο από τον συγκεκριμένο συγγραφέα... Όσο για τον Hill, η αλήθεια είναι ότι έχω διαβάσει και τα άλλα 2 βιβλία του και μου άρεσαν αρκετά.. Τα "Φαντάσματα του 20ου αιώνα" ήταν από τα αγαπημένα μου. Οπότε γι αυτό λέω να κάνω μια προσπάθεια.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted April 29, 2012 Share Posted April 29, 2012 Ιδού, λοιπόν, η δική μου λίστα: King Stephen- Σάλεμς Λοτ Peter Straub- Κόκο Anne Rice- Δεν έχω αποφαίσει ακόμα Graham Masterton- Δαιμονισμένη ταξιαρχία H.P. Lovecraft- Τα βουνά της τρέλας Mary Shelley- Frankenstein Dean Koontz- Όσα ξέρει η νύχτα Jack Ketchum- Red Clive Barker- Το καταραμένο παιχνίδι Poppy Z. Brite- Θεσπέσιο πτώμα Peter James- Ο θάνατος σου πάει Herbert James- Άλλοι Cormac McCarthy- Ο δρόμος Υ.Γ. Για όλους ισχύει η πρώτη επαφή εκτός του Stephen King Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted April 29, 2012 Share Posted April 29, 2012 BlackCatGirl από Μπάρκερ, για τρόμο, θα σου πρότεινα το Hellraiser. Είναι το μοναδικό του βιβλίο που έχω διαβάσει και μου άρεσε πολύ! Είναι και μικρό, ό,τι πρέπει για πρώτη επαφή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 29, 2012 Author Share Posted April 29, 2012 Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη γνώμη σου. Τι προτείνεις από Clive Barker; Τα βιβλία του Αίματος τα έχω στα υπόψιν, αλλά για την ώρα θέλω να διαβάσω ένα αυτοτελές βιβλίο από τον συγκεκριμένο συγγραφέα... Δε θα βρεις πιο Barker από τα Βιβλία του Αίματος. Για μυθιστόρημα, θα σου έλεγα ή Καταραμένο Παιχνίδι ή Υφαντόκοσμο. Ιδού, λοιπόν, η δική μου λίστα: King Stephen- Σάλεμς Λοτ Peter Straub- Κόκο Anne Rice- Δεν έχω αποφαίσει ακόμα Graham Masterton- Δαιμονισμένη ταξιαρχία H.P. Lovecraft- Τα βουνά της τρέλας Mary Shelley- Frankenstein Dean Koontz- Όσα ξέρει η νύχτα Jack Ketchum- Red Clive Barker- Το καταραμένο παιχνίδι Poppy Z. Brite- Θεσπέσιο πτώμα Peter James- Ο θάνατος σου πάει Herbert James- Άλλοι Cormac McCarthy- Ο δρόμος Υ.Γ. Για όλους ισχύει η πρώτη επαφή εκτός του Stephen King Είσαι τυχερός που θα διαβάσεις μερικά εξαιρετικά βιβλία, θα ήθελα να μπορούσα να ξαναδιαβάσω 4-5 από αυτά για πρώτη φορά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted April 30, 2012 Share Posted April 30, 2012 Kι εγώ μέσα, αλλά δεν έχω καταλήξει ακόμα στην 13άδα. Μέχρι στιγμής έχω τα εξής στη λίστα: 1) Το κορίτσι της διπλανής πόρτας - Jack Ketchum (μ' όλα αυτά που έχετε πει, ψήθηκα κι εγώ 2) Γουέντιγκο - Algernon Blackwood 3) Νεκρό Δέρμα - Αβραάμ Κάουα (πρώτη επαφή) 4) Μάτια - Jesus Ignacio Aldapuerta (πρώτη επαφή) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted April 30, 2012 Share Posted April 30, 2012 Θα διαβάσεις τα Μάτια;! Χαρά στο κουράγιο (και το στομάχι) σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted April 30, 2012 Share Posted April 30, 2012 Μου έχει κολλήσει εδώ και χρόνια αυτό το βιβλίο ρε συ. Είναι φαντάζομαι δύσκολο να το πετύχω, μιας κι έχει εξαντληθεί, όμως λέω να το αναζητήσω στα σοβαρά αυτήν τη φορά. Αν πάντως δεν κάτσει, όλο και καμιά ψυχή που το έχει θα μπορούσα να συναντήσω στους επόμενους 13είς μήνες . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted April 30, 2012 Share Posted April 30, 2012 Eίναι όντως δυσεύρετο. Είχα διαβάσει κάποια αποσπάσματα στο νετ, μιλάμε για κατάδυση στη διαστροφή με τα φρένα σπασμένα... Για να καταλαβεις ο Ντε Σαντ μπροστά του είναι όπως ο Μαχεν συγκρινόμενος με Κέτσαμ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tsathoggua Posted April 30, 2012 Share Posted April 30, 2012 Ενδιαφέρον project. Αυτά που μπορώ να σκεφτώ είναι τα εξής: 1) Δράκουλας - Bram Stoker 2) Nocturary - Thomas Ligotti (είναι να βγει καινούργια έκδοση μέσα στο καλοκαίρι και μάλλον θα το παραγγείλω) 3) Το καταραμένο παιχνίδι - Clive Barker 4) Τις δύο συλλογές με τι ιστορίες τρόμου του Karl Edward Wagner που περιμένω να παραλάβω μέσα στις επόμενες μέρες 5) Τhe throne of bones - Brian McNaughton (αυτό παίζει να είναι και αρκετά fantasy) 6) The howling man - Charles Beaumont (αυτό το έχω φτάσει κάπου στη μέση, δεν είναι ακριβώς τρόμου αλλά στο στυλ των ιστοριών του Twilighz Zone) 7) Κάποια συλλογή με τις πρώτες ιστορίες τρόμου του Ramsey Campbell (μάλλον αυτό) Χρωστάω έξι ακόμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιχάλης Posted May 1, 2012 Share Posted May 1, 2012 1)Stephen King - Το πρόσωπο του φόβου 2)Dean Koontz - Μοχθηρό φεγγάρι(πρώτη επαφή) 3)Clive Barker - Καμπάλ(πρώτη επαφή) 4)Jack Ketchum - Νεκρή Σαιζόν 5)H.P. Lovecraft - Δεν έχω αποφασίσει ακόμα(πρώτη επαφή) 6)Joe Hill - όποιο βρω(πρώτη επαφή) 7)E.A. Poe - Το πηγάδι και το εκρεμμές (να αποφασίσω να το τελειώσω) 8)Graham Masterton - Ο άρχοντας του ψεύδους, πιθανότατα(πρώτη επαφή) 9)Graham Joyce - H νεράιδα των δοντιών(πρώτη επαφή) 10)Richard Matheson -Ζωντανός Θρύλος ή το Στοίχειωμα(πρώτη επαφή) 11)Bram Stoker - Δράκουλας(πρώτη επαφή) 12)Anne Rice - Συνέντευξη με έναν βρυκόλακα(πρώτη επαφή) 13)Peter Straub - Στο σκοτεινό δωμάτιο 7.E.A. Poe - To πηγάδι και το εκκρεμές Η συλλογή αυτή περιέχει 7 ιστορίες του Πόε. Το πηγάδι και το εκκρεμές:Στην ιστορία αυτή μας εξιστορεί για τα βασανιστήρια που είχε υποβάλλει η Ιερά Εξέταση τον ηρωά μας.Γενικά ήταν καλή ιστορία, αλλά θα την ήθελα λίγο πιο σκληρή. Ο Βασιλιάς Πανούκλας:Δύο ναυτικοί φεύγουν απο ένα καπηλειό χωρίς να πληρώσουν και στην προσπαθειά τους να το σκάσουν μπαίνουν σε ένα γραφείο τελετών όπου εκεί ζει ο Βασιλιάς Πανούκλας.Ωραία ιστορία αν και μου τα χάλασε λίγο στο τέλος!! Η μάσκα του κόκκινου θανάτου:Ένας βασιλιάς κάνει ένα πάρτι μασκέ και όλα πηγαίνουν μια χαρά μέχρι που το ρολόι χτυπάει δώδεκα και εμφανίζεται μία ασυνήθιστη μορφή.Ο λόγος που διάλεξα αυτή τη συλλογή ήταν επειδή περιείχε αυτή την ιστορία και δεν απογοητεύτηκα.Η αγαπημένη μου από τις 7. Η σκιά:Επτά φίλοι είναι σε ένα σπίτι και εμφανίζεται ξαφνικά μια σκιά.Όχι κάτι το ιδιαίτερο πέρα του ότι είναι τοποθετημένη στην Ελλάδα και ότι η τελευταία πρόταση είναι ανατριχιαστική. Το πνέυμα του κακού:Επίσης όχι κάτι το ιδιαίτερο, ένας φυλακισμένος μας λέει πως φυλακίστηκε και κάνει και μία ανάλυση για το κακό στην αρχή. Οι νεκροφανείς:Αρχικά μας αναφέρει κάποιες ιστορίες νεκροφάνειας που τους έφαβαν ζωντανούς και μετά μας λέει για κάποιον που πάσχει από καταληψία και το φόβο του μην ενταφιαστεί ζωντανός.Σχετικά καλή ιστορία!! Ο άνθρωπος του πλήθους:Εδώ βλέπουμε έναν άντρα που παρακολουθεί όλη μέρα τους ανθρώπους που περνάνε από το παραθυρό του μέχρι που βλέπει έναν περίεργο άντρα και αποφασίζει να τον ακολουθήσει.Μετά από πολλές ώρες ανακαλύπτει το μυστικό του!Θα μπορούσε να είναι η αγαπημένη μου ιστορία αν είχε πιο ωραίο τέλος!! Γενικά μου άρεσε ο Πόε, ο τρόπος γραφής του είναι εξαιρετικός!!Είναι πολύ καλός στο να φτιάχνει ατμόσφαιρα αλλά τα τέλη του πάσχουν. π.χ. Ο άνθρωπος του πλήθους είναι εξαιρετικό, καθηλωτικό μέχρι τις 3 τελευταίες σελίδες όπου καταλαβαίνεις που το πάει και ξενερώνεις τελείως.Πάντως θα διαβάσω και κάτι άλλο δικό του στο μέλλον. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted May 2, 2012 Share Posted May 2, 2012 Ψήθηκα. Θα δώσω μερικές προβλέψεις για ονόματα, και (αν γνωρίζω) βιβλία. Με κόκκινο όσους δεν έχω διαβάσει μυθιστόρημα. (τα graphic novels και τα διηγήματα δεν πιάνονται.) -Mark Danielewski (το τιτανοτεράστιο House of Leaves που διαβάζω τώρα, θέλει άλλες 500+ σελίδες) -Peter Straub (δεν έχω διαβάσει μυθιστόρημά του, αλλά έχω και το Ghost Story και το Talisman) -Scott Smith (το House in Ruins βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου) -Stephen King (θέλω να βγάλω το Misery τουλάχιστον, με κάβα τα The Shining και Full Dark, No Stars) -Natsuo Kirino (έχω το Grotesque εδώ και χρόνια, αλλά δεν το έχω πιάσει, καθώς και το Real World) -Michael Marshall Smith (έχω διαβάσει μόνο 2 διηγήματά του, αλλά και μόνο από εκείνα δηλώνω φαν, οπότε πρέπει να δω και τα novels του) -Αβραάμ Κάουα (Note to self: "Αγόρασε επιτέλους το Νεκρό Δέρμα") -Brom (Ο Εκριζωτής δεν με ξετρέλανε σαν ιστορία, όμως λατρεύω χρόνια τώρα τα σχέδια του, και η Μαρίνα-Eroviana μού είχε προτείνει το Child Thief, το οποίο περιμένει στη βιβλιοθήκη) -Clive Barker (κάτι εκτός books of blood) -Jack Ketchum (Δικαίωμα στη ζωή ή The Lost) +3 μπαλαντέρ γιατί μέσα σε τόσο καιρό, όλο και κάτι θα βρεθεί. Τέλειωσα το House of Leaves, πριν λίγες μέρες, Ένα βιβλίο πραγματική εμπειρία, ένα βιβλίο που παίζει στο δικό του genre. Η δουλειά που πρέπει να έχει ρίξει ο συγγραφέας για να βγει αυτό το θηρίο, προκαλεί δέος και άγχος. Φοβερό. Στα επόμενα, βρήκα τι θα διαβάσω από Barker. μιας και πήρα το Weaveworld το Σάββατο, Συνεχίζω τη λίστα με Κάουα και Νεκρό Δέρμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted May 2, 2012 Share Posted May 2, 2012 Γράψε κανα δυό λογάκια για το Σπίτι από Φύλλα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted May 2, 2012 Share Posted May 2, 2012 (edited) Γράψε κανα δυό λογάκια για το Σπίτι από Φύλλα... Κανα 2 λογάκια; για το συγκεκριμένο βιβλίο;! Δεν παίζει... πιάσε καρέκλα, ακολουθεί σεντόνι τσάμπιονς λίγκ (άκου εκεί 2 λογάκια) Καταρχήν, το διάβασα στα Αγγλικά, δεν ξέρω αν υπάρχει στα Ελληνικά. Τιμή και δόξα στον μεταφραστή, καθώς και σε όσους ήταν υπεύθυνοι για το layout. Το βιβλίο έχει οχτακόσιες πενήντα δώδεκα διαφορετικές γραμματοσειρές, ανάλογα με το ποιος μιλάει. Είναι ξεκάθαρα metafictional έργο, με τις σελίδες να αλλάζουν μορφολογικά, ανάλογα με την περιγραφή. Σε ένα σημείο γύρω στη 200, μιλάει για λαβυρίνθους, και όντως η σελίδα γίνεται ένας λαβύρινθος από κομμάτια. Αργότερα, σε σκηνές δράσης, εκεί που ο χρόνος δείχνει να σταματάει καθώς συμβαίνει κάτι πολύ σημαντικό -ένας πυροβολισμός ας πούμε, ή ένα σκοινί που σπάει- υπάρχουν σελίδες με 4 ή 3 ή και 2 ή και 1 ή καμία λέξη. Αλλά κάθε λέξη είναι γροθιά, και το βάρος της είναι τόσο που πρέπει να υπάρχει μόνο εκείνη στη σελίδα. Υπάρχουν κλειστοφοβικά σημεία, που καθώς ο ήρωας προχωράει και οι τοίχοι στενεύουν, στενεύει και η σελίδα, ώσπου κάθε σελίδα έχει δυο τρεις σειρές των δυο λέξεων, και νιώθεις να ασφυκτιείς μαζί με τον παγιδευμένο. Η μαγκιά είναι ότι διαβάζεται. Τϊποτα δεν είναι τυχαία βαλμένο. Η ιστορία έχει ως εξής: Δώστε προσοχή, γιατί τo House of Leaves κάνει το Inception να μοιάζει σαν γραμμική ιστορία. Το βιβλίο τριγυρνούσε στο ίντερνετ (με κάποια κεφάλαια να λείπουν) προτού το μαζέψει ο εκδοτικός που το εξέδωσε. Είναι η ιστορία που αφηγείται ένας μπάρμπας ονόματι Zampano, σε διάφορες κοπέλες που κάθονται και τον ακούνε, δακτυλογραφώντας ό,τι τους λέει, δημιουργώντας ένα τεράστιο πάκο από έγγραφα. (Ο Zampano είναι και τυφλός.) Αυτά τα έγγραφα τα βρίσκει ο Johnny Truant, ο βασικός χαρακτήρας, αφότου πάει να ζήσει στο σπίτι του μακαρίτη του Zampano. Βρίσκει τα έγγραφα σε κακή κατάσταση και αποφασίζει να τα διαβάσει και να τα ξαναπεράσει σε καινούργια φύλλα, να τα μαζέψει κάπως καλύτερα τέλος πάντων. Τα έγγραφα είναι η περιγραφή ενός ντοκυμαντέρ ονόματι, The Navidson Record. Είναι η δουλειά ενός βραβευμένου φωτογράφου, ονόματι Navidson ο οποίος μένει στο σπίτι του με τη γυναίκα του και τα 2 τους παιδιά. Στην πορεία ανακαλύπτει κάτι πολύ... αλλόκοτο μέσα στο σπίτι. Με τη χρήση καμερών, Hi-8s, ηχογραφικά συστήματα και διάφορα τέτοια, η ιστορία μας περιγράφει, τι βλέπουν οι χαρακτήρες μέσα στην ιστορία, καθώς και το σάλο που προκάλεσε η προβολή του Ντοκυμαντέρ στο πλατύ κοινό (το βιβλίο του Zampano λέει πως το νντοκυμαντέρ είναι αληθινό, αν και ο Truant δεν έχει ακούσει γι'αυτό) και μέσα στο κείμενο υπάρχουν εκατοντάδες πηγές, από επιστήμονες, αρχιτέκτονες, διάσημους και άσημους, με κανονική βιβλιογραφία που πιάνει πολλές σελίδες. Π.Χ: Η ιστορία κυλάει, και εκεί που κυλάει, μας λέει την σκοπιά ενός επιστήμονα ας πούμε γι'αυτό που δείχνει σ'εκείνο το σημείο το ντοκυμαντέρ. Μαζί με την ιστορία που περνάει στα καινούργια φύλλα, ο Truant, όποτε κάτι στην ιστορία του θυμίζει μια δική του εμπειρία, μας διηγείται τη δική του ιστορία -πως βρέθηκε σ'εκείνο το διαμέρισμα του Zampano, τη σχέση του με τους γονείς του (not nice), τις γκόμενες που έχει πάρει... Είναι εξωφρενικά ιδιοφυές το πώς ο Danielewski γράφει τη μια στιγμή σαν ένα κράμα Nabokov και Calvino, και μια σελίδα αργότερα μοιάζει να βγάζει τον εσωτερικό του Pahlanhuk. Εναλλάξ. Και εύκολα και φυσικά. Γνωρίζει αρχαίους, γνωρίζει φιλοσοφία, γνωρίζει Baudelaire, και φαίνεται αυτό πως τα χρησιμοποιεί επειδή ξέρει να τα χειρίζεται και όχι από κάποιο quote τους στο google. Και στην επόμενη μιλάει για τα ναρκωτικά στα προάστια του Hollywood, και το "Happiest place on earth", ανάμεσα στους μηρούς της στρίπερ με την οποία είναι ερωτευμένος. Το βιβλίο είναι περίπου 500 σελίδες για το Navidson record, και άλλες 200 για interviews (κάποιων χαρακτήρων που παίρνουν μέρος στο ντοκυμαντέρ, ή επώνυμων που το είδαν) αλλά και αλληλογραφία μεταξύ του Johnny και συγγενικού του προσώπου, φωτογραφίες στο τέλος, ζωγραφίες και έργα τέχνης για το Navidson Record, χάρτες, ποιήματα, quotes και ένα σωρό πληροφορίες που κάνουν το βιβλίο κάτι που το νιώθεις αληθινό. Περιγράφει τα γεγονότα, και δίνει τόσες πολλές διαφορετικές οπτικές και εκδοχές και συζητήσεις, που ειλικρινά σε κάνει να πιστεύεις πως είναι αλήθεια. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος να τα έχει βγάλει όλα αυτά από τον νου του, και να μπορεί να τα κάνει και βιβλίο. Από πλευράς τρόμου, συμβαίνουν διάφορα αλλόκοτα και τρομαχτικά πράγματα, και αυτή η αποστασιοποιημένη περιγραφή -σκεφτείτε την ψυχρή πραγματικότητα κάποιου που περιγράφει ένα αεροπορικό δυστύχημα- είναι που κάνει το βιβλίο τόσο αληθινό. Βγάζει φοβερά Λακφρατιανά vibes η ιστορία (δηλωμένα τον γνωρίζει καλά, και το Unheimlich, το Uncanny, αυτό που δεν θα έπρεπε να είναι όπως είναι, το αλλόκοτο, είναι στην καρδιά του βιβλίου.) Το σπίτι είναι "στοιχειωμένο" όμως το τι το στοιχειώνει είναι ένα ζήτημα που αξίζει να το διαβάσει κανείς το βιβλίο, μόνο για να δει πως το χειρίζεται ο συγγραφέας. Δωμάτια που αψηφούν την πραγματικότητα, μεγαλύτερα από μέσα παρά από έξω, πόρτες που ξεφυτρώνουν σε ένα απόλυτα φυσιολογικό σπίτι, και ο "Διάδρομος των πέντε και μισό λεπτών", ένα από τα πρώτα μέρη του Navidson Record. Είναι διαφορετικό να σου δείχνει ο οποιοσδήποτε King το τερατάκι, και διαφορετικό να το βάζεις κάτω από το μικροσκόπιο, μπροστά στην κάμερα και από όποια πλευρά κι αν το βλέπεις, να σου βγάζει τον ίδιο φόβο του παράταιρου. Το βιβλίο με άγγιξε σαν λάτρη των περίεργων βιβλίων, (και ω ναι, είναι τέρμα σαλεμένο), σαν ταγμένο Χορορά, και σαν φιλόλογο Αγγλικής που έχει φάει τέτοιου είδους κείμενα με την κουτάλα της σούπας, για χρόνια. Αυτός ο τύπος τα ένωσε και τα τρια σε ένα. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Δεν θα το πάρεις για να τρομάξεις (άσχετα που θα σε αγριέψει σε διάφορα σημεία) αλλά δεν θα το ξεχάσεις ποτέ. Κλείνω με τα λόγια συμφοιτητή του Μεταπτυχιακού από Εδιμβούργο, που κάνει διδακτορικό επάνω τώρα. Εδώ περιγράφει το Thesis του paper που είχε κάνει ως προπτυχιακός στο πανεπιστήμιο: It was something like "Exploring the labyrinth: Metafiction and post-modernism in Mark Z. Danielewski's House of Leaves." It was all to do with Derridas and Borges, textual interplay and mapping your way through the book. It makes me sick even typing all that. It is a transgressive read - it gave me fucking mad dreams as well, you lose grip of reality during reading. Illness is fine, Dinos, but if you find a new room in your house, stay the fuck away from it. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί του. Edited May 2, 2012 by DinMacXanthi 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted May 3, 2012 Share Posted May 3, 2012 Thanks Din! Τώρα συγκέντρωση κάτω από τις εκδόσεις Πόλις για να το ξανακυκλοφορήσουν το ρημάδι... 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιχάλης Posted May 6, 2012 Share Posted May 6, 2012 Μου έχει κολλήσει εδώ και χρόνια αυτό το βιβλίο ρε συ. Είναι φαντάζομαι δύσκολο να το πετύχω, μιας κι έχει εξαντληθεί, όμως λέω να το αναζητήσω στα σοβαρά αυτήν τη φορά. Αν πάντως δεν κάτσει, όλο και καμιά ψυχή που το έχει θα μπορούσα να συναντήσω στους επόμενους 13είς μήνες . Eπειδή εσύ και ο Adicto μου κινήσατε το ενδιαφέρον και μιας και το βιβλίο είναι δυσεύρετο και στα αγγλικά το βρήκα και το κατέβασα δωρεάν.Φαίνεται πολύ καλό!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted May 6, 2012 Share Posted May 6, 2012 E... στείλε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιχάλης Posted May 6, 2012 Share Posted May 6, 2012 E... στείλε. Download Μόνο την εισαγωγή διάβασα, αλλά πιστεψέ με είναι αρκετή για να σε σοκάρει, έστω κι αν είναι απλά φημολογίες όλα αυτά!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted May 6, 2012 Share Posted May 6, 2012 E... στείλε. Download Μόνο την εισαγωγή διάβασα, αλλά πιστεψέ με είναι αρκετή για να σε σοκάρει, έστω κι αν είναι απλά φημολογίες όλα αυτά!! Ήρωας! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.