Jump to content

Τζο Αμπερκρόμπι (Joe Abercrombie)


Carolus Rex
 Share

Recommended Posts

Γιατί φάουλ η Τερέζ? Εμένα δεν με χάλασε.

Edited by Carolus Rex
Link to comment
Share on other sites

Η Τερέζ είναι

η βασίλισσα του Τζεζάλ. Και είναι λεσβία. Η ίδια ως χαρακτήρα είναι -φυσικά- εκπληκτική. Αλλά ο σεξουαλικός της προσανατολισμός (πέρα από το ιν κάρακτερ κομμάτι του) είναι κυριολεκτικά δωράκι για να λυθεί το προβληματάκι του Γκλόκτα στο τέλος. Πώς να σας πω, μου φάνηκε σαν η εύκολη λύση. Ή η πιο αναίμακτη.

 

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο να περιμένουμε μέσα στο 2016 τα βιβλία της σειράς The Shattered Sea (Half A King, Half The World, Half A War)...

Link to comment
Share on other sites

Συμπτωματικά σήμερα τελείωσα το Best Served Cold, το πρώτο του Abercrombie που διάβασα και πιθανότατα όχι το τελευταίο. Λέω να πιάσω και την τριλογία που προηγείται σε κάποια φάση.

Αρκετά καλό το BSC. Kill Bill σε φάντασυ σκηνικό με το φανταστικό να απουσιάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Βασικά αυτό μου άρεσε αρκετά...το σκηνικό ύστερου μεσαίωνα-αναγέννησης χωρίς πολύ φανταστικό στοιχείο. Η πλοκή όπως είπαμε μια κλασική ιστορία εκδίκησης με σειρά φόνων. Οι χαρακτήρες ένα κλασικό ποτ πουρί με βάρβαρο πολεμιστή, ειδικό στα δηλητήρια, ψυχάκια rogue κτλ. Αν κάποιος μου έκανε ένα κλικ παραπάνω είναι ο μεθύστακας ο Νικομο, που λογικά θα αναφέρεται και στην τριλογία αφού είναι πλέον πάλιουρας εδώ.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Το πρώτο από τα τρία ανακοίνωσαν ότι βγαίνει το Νοέμβριο

Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο να περιμένουμε μέσα στο 2016 τα βιβλία της σειράς The Shattered Sea (Half A King, Half The World, Half A War)...

Το πρώτο από τα τρία ανακοίνωσαν ότι βγαίνει το Νοέμβριο

Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο να περιμένουμε μέσα στο 2016 τα βιβλία της σειράς The Shattered Sea (Half A King, Half The World, Half A War)...

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Τελείωσα και το "Τελευταίο επιχείρημα".

Για κάποιες εκατοντάδες σελίδες στην αρχή ήταν απαράδεκτα βαρετό και έκανα υπομονή. Καλά που ήταν μεταφρασμένο, γιατί αμετάφραστο δε θα το άντεχα. Αλλά παρακάτω κάτι αρχίζει να κινείται. Υπάρχουν κάποιες εξελίξεις, κάποιες από τις υποθέσεις που είχαν ανοίξει τα προηγούμενα βιβλία φαίνεται να κλείνουν ή περίπου, γίνεται επιτέλους ο πόλεμος με τον οποίο μας έχουν πρήξει, πολλά αίματα και πτώματα και αηδία των μαχών και τα σχετικά, που λέει και η Ευθυμία από πάνω, όλα αυτά δηλαδή που έχουν περιγραφεί χιλιάδες φορές στο epic fantasy και δε γίνεται πλέον να βρεθεί μια πρωτότυπη περιγραφή, παρακάτω μια ας πούμε ανατροπή στα περί διαδοχής του βασιλιά και στα περί γάμου του Γκλόκτα, μια δόση μαγείας ακαταλαβίστικης κλπ κλπ. Σίγουρα είναι πολύ ωραία γραμμένο, πολύ ρεαλιστικά και με πειστικές λεπτομέρειες, αλλά γιατί έχω πάψει να νοιάζομαι για όλα αυτά τα ζητήματα; Μήπως επειδή τράβηξε πάρα πολύ; Μήπως επειδή έχει μεγαλύτερη δόση πραγματικότητας από αυτήν που περιμένω σε ένα φάντασυ και με προσγειώνει απότομα; Μήπως επειδή παραείναι πολλοί οι χαρακτήρες και οι υποθέσεις και δε μπορώ να τους θυμάμαι όλους και να νοιάζομαι για όλους; Μήπως επειδή είναι όλοι και λίγο κακοί ή και λίγο βλάκες ή και λίγο αντιπαθητικοί τέλος πάντων και δε συμπαθώ και πολύ κανέναν;

Ο Γκλόκτα λέει κάτι ατάκες φοβερές ενίοτε, αλλά γενικά είναι πολύ απαισιόδοξος και κυνικός και, δηλαδή, για κάτσε ρε, επειδή εσύ σαραβαλιάστηκες, θα πει ότι ο κόσμος γενικά είναι κόλαση; Σαν να είναι θυμωμένος με τα πάντα και αυτό γίνεται και λίγο εκνευριστικό.

Αυτός που δε με ενδιαφέρει καθόλου είναι ο Εννιαδάχτυλος Λόγκεν. Ρεαλιστικά γραμμένος, αλλά κλισέ από όπου και αν τον πιάσεις, το ίδιο και οι άλλοι τριγύρω του, οι πολύ σκληροί για να πεθάνουν και να ησυχάσουμε απ' αυτούς Βόρειοι. Και, δε θυμάμαι αν το έχω ξαναγράψει, γιατί να τον λένε Εννιαδάχτυλο; Σε ένα τέτοιο κόσμο, τόσο επικίνδυνο, θα πρέπει να ήταν πολύ συχνοί οι ακρωτηριασμοί και από πού κι ως πού φτάνει ένα κομμένο δάχτυλο για να σου βγάλουν παρατσούκλι; Κάθε φορά που αναφέρει το κομμένο του δάχτυλο και πως νιώθει που το έχασε για πάντα, μου φαίνεται σαν να με κοροϊδεύει ο συγγραφέας.

Η Τερέζ, μια και το αναφέρατε παραπάνω, μου φαίνεται εντελώς ηλίθια. Αψυχολόγητη. Είναι δυνατόν να περίμενε να τη γλιτώσει έτσι για όλη της τη ζωή; Δε θα βρισκόταν κάποιος, κάποτε, να την αναγκάσει, με οποιονδήποτε τρόπο, να κάνει το (γκουχ) καθήκον της;

Ο Τζέζαλ δείχνει, αραιά και πού, σημάδια ότι θα μπορούσε να γίνει ενδιαφέρων χαρακτήρας, ισχυρός και υπεύθυνος και άξιος να τον συμπαθήσουμε, αλλά όλα αυτά είναι τυλιγμένα με παχύ στρώμα ανοησίας και αφέλειας.

Μόνο τον Γουέστ τον λυπήθηκα πραγματικά, να έχει τέτοια κατάληξη μετά από τόση φασαρία και τόσο άγχος.

Νομίζω ότι στο τέλος δεν τελειώνει, απλώς δένουμε έναν κόμπο στην κάθε υπόθεση για να μην ξετυλιχτεί το πράγμα μέχρι να το ξαναπιάσουμε. Θα προτιμούσα να τελειώνει πιο οριστικά. Αλλά υποθέτω ο συγγραφέας θέλει να βάλει κι άλλα στον ίδιο κόσμο.

 

Η μετάφραση κάνει και πάλι μακροβούτι στους αγγλισμούς, ακόμα και τους άχρηστους, "νόμιζα ότι είσαι φτιαγμένη από πολύ σκληρότερο υλικό" (γιατί όχι "νόμιζα ότι είσαι πολύ πιο σκληρή" απλώς; ), αλλά δε μπορώ να πω ότι το χαλάει.

 

Γενικά δεν είμαι σίγουρη αν αξίζει να το κρατήσω ή να του δώσω σουτ στο επόμενο bookcrossing...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

 

Η μετάφραση κάνει και πάλι μακροβούτι στους αγγλισμούς, ακόμα και τους άχρηστους, "νόμιζα ότι είσαι φτιαγμένη από πολύ σκληρότερο υλικό" (γιατί όχι "νόμιζα ότι είσαι πολύ πιο σκληρή" απλώς; ), αλλά δε μπορώ να πω ότι το χαλάει.

 

 

Έλεος, αυτό δεν είναι αγγλισμός. Και η μία έκφραση δεν είναι αντίστοιχη της άλλης.

Link to comment
Share on other sites

 

 

Η μετάφραση κάνει και πάλι μακροβούτι στους αγγλισμούς, ακόμα και τους άχρηστους, "νόμιζα ότι είσαι φτιαγμένη από πολύ σκληρότερο υλικό" (γιατί όχι "νόμιζα ότι είσαι πολύ πιο σκληρή" απλώς; ), αλλά δε μπορώ να πω ότι το χαλάει.

 

 

Έλεος, αυτό δεν είναι αγγλισμός. Και η μία έκφραση δεν είναι αντίστοιχη της άλλης.

 

??? Πάντως εκεί που λέει το α) θα ταίριαζε περισσότερο το β). Και το α) δε νομίζω ότι θα έβγαζε νόημα στα ελληνικά.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...
  • 2 months later...

Μισός βασιλιάς

 

Αν και τα τρία πρώτα βιβλία της σειράς "Ο Πρώτος Νόμος" ανήκουν εδώ και πολύ καιρό στην βιβλιοθήκη μου, έρχομαι για πρώτη φορά σε επαφή με το έργο του Τζο Άμπερκρομπι, διαβάζοντας το πρώτο βιβλίο της τριλογίας "Τα Χρονικά της Τσακισμένης Θάλασσας", που κυκλοφόρησε στα ελληνικά πριν λίγες μέρες από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Πολύ καλή η πρώτη επαφή, μπορώ να πω ότι έμεινα ιδιαίτερα ευχαριστημένος και ψυχαγωγημένος από την ιστορία που διάβασα.

 

Ο Γιάρβι είναι ένας νεαρός, με το ένα χέρι να είναι καλό και το άλλο λειψό και σακάτικο, αδύναμος και ανάξιος στα μάτια του βασιλιά πατέρα του, αλλά και στα μάτια όλου του κόσμου. Μια μέρα, όμως, χωρίς να το επιδιώκει, χρίζεται βασιλιάς. Το μυαλό του είναι δυνατό, τα χέρια του όμως όχι. Και σ'ένα Βασίλειο όπως το δικό του, το δεύτερο μετράει πιο πολύ στα μάτια των ανθρώπων. Μετά από δολοπλοκίες και προδοσίες, ο Γιάρβι καταλήγει σκλάβος, πολύ μακριά από την χώρα του. Θα κατέληγε νεκρός, αλλά η τύχη ήταν μαζί του. Τώρα έχει έναν στόχο: Να επιστρέψει στην πατρίδα του και να εκδικηθεί. Και να δείξει ότι, έστω και μ'ένα μονάχα γερό χέρι, είναι ολόκληρος άντρας, και όχι μισός.

 

Πολύ ωραία, άκρως ευκολοδιάβαστη και συναρπαστική ιστορία, γεμάτη με δράση, μάχες, μονομαχίες, βία, δολοπλοκίες και πολλά άλλα καλούδια, που το μόνο σίγουρο είναι ότι θ'αφήσει ευχαριστημένους τους λάτρεις των περιπετειών φαντασίας. Βέβαια δεν συνάντησα πουθενά υπερφυσικά στοιχεία (μαγεία, παράξενα πλάσματα κλπ), πέρα ίσως από κάποιες αναφορές στην ιστορία/μυθολογία και την θρησκεία του κόσμου, κατά την γνώμη μου όμως δεν έχει και πολλή σημασία. Η γραφή είναι πολύ καλή και ιδιαίτερα εθιστική, με ωραίες περιγραφές των τοπίων και των σκηνών δράσης. Οι χαρακτήρες ενδιαφέροντες -αν και χωρίς πολύ βάθος-, με τον σακάτη πρωταγωνιστή να είναι πολύ συμπαθητικός. Η ατμόσφαιρα σούπερ.

 

Γενικά πρόκειται για ένα πολύ καλό πρώτο μέρος μιας τριλογίας που φαίνεται να έχει ψωμί. Και το καλό είναι ότι το τέλος του πρώτου αυτού βιβλίου δεν αφήνει τον αναγνώστη σε αναμμένα κάρβουνα, μιας και υπάρχει μια κατάληξη. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι δεν ανυπομονώ να διαβάσω τα υπόλοιπα δυο βιβλία. Η τριλογία απευθύνεται κυρίως σε νέους (young adult αγγλιστί), όμως διαβάζεται μια χαρά και από μεγάλους. Φυσικά δεν ξέρω κατά πόσο αυτοί που έχουν διαβάσει ένα κάρο βιβλία φαντασίας θα βρουν κάτι καινούργιο στην σειρά αυτή, προσωπικά, με την μικρή μου εμπειρία στο είδος, σίγουρα έμεινα ευχαριστημένος.

 

8.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Half a King

 

Έχοντας διαβάσει τέσσερα βιβλία από τον κόσμο του Πρώτου Νόμου αυτό εδώ μου θύμισε λίγο το στυλ του Best Served Cold αλλά είναι απροσδόκητα ένα πολύ καλογραμμένο βιβλίο με ενδιαφέρουσα ιστορία και δυνατούς χαρακτήρες.

Βέβαια το βιβλίο παρ' ότι έχει στόχο κυρίως πιο νεανικό κοινό είναι αρκετά εύκολο, γρήγορο και διασκεδαστικό αλλά πάντα με το γνωστό, «σκληρό» στυλ του Abercrombie και την δυνατή γραφή του. Συστήνεται ανεπιφύλακτα.

Edited by Blacksword
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Εβαλα τον συγκεκριμενο συγραφεα αγαπημενο οταν εφτιαχνα το Profil μου γιατι εχω ελαχιστη πειρα απο την φανταστικη λογοτεχνια,και η τριλογια του πρωτου νομου που διαβασα μου αρεσε παρα πολυ.

Πολυ ωραια σκοτεινη αρκετα,με πολλους χαρακτηρες τελειως διαφορετικους μεταξυ του που ολοι εχουν αρκετα εως μεγαλο μεριδιο στην αναπτυξη της ιστοριας,μου αρεσε παρα πολυ που δεν εχει προβλημα να "σκωτωνει"και βασικους χαρακτηρες.Μου κρατησε το ενδιαφερον τα δυο πρωτα βιβλια μου αρεσαν πολυ,το τριτο το βρηκα πιο μετριο.

 

Απλα νομιζω οτι ξεκιναει αποτομα το πρωτο βιβλιο,κατα τα αλλα ειχε πολυ δραση,και ανατροπες,θεωρω οτι ηταν πολυ κλαη σαν τριλογια,απο τις ελαχιστες που εχω διαβασει στην φαναταστικη λογοτεχνια [εχω διαβασει και μια του Salvatore που απο οσο καταλαβα αντιπαθειτε,και μια αλλη που δεν θυμαμαι τωρα ποιανου ηταν μαλλον Kemp λεγοταν η καπως ετσι ο συγγραφεας,θα δω και θα σας πω]

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Half the World

 

Τι υπέροχο βιβλίο! Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι πιθανότατα το καλύτερο βιβλίο, και τώρα το πιο αγαπημένο μου, που έχει γράψει ο Abrecrombie μέχρι στιγμής.

 

Το Half the King είναι και αυτό ένα πολύ καλό βιβλίο (όπως θα δείτε και στην κριτική μου παραπάνω) αλλά έχει κάποια μικρά μειονεκτήματα, αν και προσωπικά δεν με πείραξαν. Με αυτό το βιβλίο όμως ο Abercrombie έχει ανεβάσει κατά πολύ το επίπεδο καθώς δεν έχει γράψει μόνο μια πολύ καλή ιστορία αλλά την έχει κάνει επίσης και τρομερά επική όσο δεν φαντάζεστε (ειδικά για young-adult βιβλίο). 

 

Είναι πιο σκληρό, πολύ πιο έξυπνο και έχει, πραγματικά, υπέροχους χαρακτήρες.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Half a War

 

Όπως με το Half a King και το Half the World ο Abercrombie έχει κάνει μια εξαιρετική ιστορία όπου Βασιλιάδες πέφτουν και αναπάντεχοι ήρωες ανεβαίνουν.

 

Πρέπει να πω ότι παρόλο που από αυτή την τριλογία το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το λιγότερο αγαπημένο μου (κυρίως γιατί οι πρωταγωνιστές δεν με κράτησαν τόσο όσο οι προηγούμενοι) ο Abercrombie έχει κάνει μια πολύ καλή δουλειά στο να κλείσει την σειρά. Το βιβλίο σίγουρα έχει πάρα πολύ δράση, δολοπλοκίες και προδοσίες αλλά έχει επίσης και κάποιες πολύ αξιομνημόνευτες σκηνές και ένα μεγάλο φινάλε που σε κάνει να θες για περισσότερο.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Τελείωσα ένα ακόμα βιβλίο του Abercrombie που εξελίσσεται στη σειρά του Πρώτου νόμου και μιας και δεν έχω γράψει κριτική για τα υπόλοιπα τα βάζω παρακάτω.

 

Ο πρώτος νόμος

Την τριλογία αυτή την είχα διαβάσει πριν 2.5 χρόνια περίπου και, παρ’ όλο που ήταν μόλις το ντεμπούτο του, κατάλαβα αμέσως ότι ο Abercrombie θα γίνει ένας δυνατός συγγραφέας και θα αγαπηθεί από πολλούς (μαζί κι εγώ). Είναι αυτό το στυλ που βγάζει: βαρύ, σκοτεινό και με τους χαρακτήρες του να είναι εντελώς «γκρι». Ούτε καλοί, ούτε κακοί.

Πολλοί έχω δει ότι τους άρεσε το πρώτο βιβλίο λιγότερο και τα υπόλοιπα περισσότερο αλλά σε μένα έγινε μάλλον το αντίθετο καθώς μου άρεσε πιο πολύ το πρώτο απ’ όλη την τριλογία ενώ το δεύτερο ελαφρώς λιγότερο, αν και σίγουρα είναι και αυτό πολύ καλό με όλες τις ίντριγκες και τις δολοπλοκίες που έχει.

Στο τρίτο έχει τους δύο μεγάλους πολέμους και εκεί, κάπως, ο Abercrombie αρχίζει λίγο να επαναλαμβάνετε σε κάποια πράγματα, πράγμα που με κούρασε λίγο προσωπικά. Όμως το φινάλε είναι πολύ καλό καθώς έχει, πιστεύω, κάποιες ωραίες ανατροπές που δεν τις περιμένεις.

 

Συνολικά πάντως σε όλη την τριλογία η γραφή του και η ιστορία με άφησαν ικανοποιημένο.

 

Best Served Cold

Σε αυτό το βιβλίο ο Abercrombie αλλάζει χαρακτήρες και κάνει μια πιο αυτοτελής ιστορία όμως, δυστυχώς, χάνει πολύ σε σχέση με την τριλογία.

Είναι μια ιστορία εκδίκησης και, όπως και στα προηγούμενα βιβλία, έχει πολύ δράση, βία, αίματα και σκοτεινούς χαρακτήρες όμως προσωπικά μετά το μισό του βιβλίου το βρήκα κάπως επαναλαμβανόμενο και, αν και μου άρεσαν κάποιοι χαρακτήρες, δεν είναι τόσο καλοί όσο αυτών της τριλογίας.

Γενικά δεν θα το έλεγα κακό βιβλίο αλλά σίγουρα για μένα είναι το λιγότερο αγαπημένο μου του Abercrombie μέχρι στιγμής.

 

The Heroes

Δεύτερο αυτοτελές βιβλίο στον κόσμο του Πρώτου νόμου και σε αυτό ο Abercrombie επικεντρώνεται σε ένα μεγάλο πόλεμο, τις τακτικές αλλά και τις δολοπλοκίες των χαρακτήρων, και μας δείχνει ότι μέσα σε ένα διάστημα δύο ημερών μόνο μπορούν να αλλάξουν τα πάντα.

Είναι μια Military Fantasy τύπου ιστορία αλλά, παρ’ όλο που δεν πολυγνωρίζω το συγκεκριμένο είδος, ο Abercrombie έχει κάνει μια πολύ δουλειά καταφέρνοντας να συνδυάσει νέους, και παλιούς, χαρακτήρες σε μια δυνατή ιστορία κρατώντας το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος, αλλά και με ένα πολύ ωραίο χιούμορ επίσης και, φυσικά, πολλές εντυπωσιακές σκηνές μαχών.

 

Γενικά, αν και δεν μπορώ να πω ότι φτάνει τόσο στο επίπεδο που έχει η αρχική τριλογία, είναι ένα πολύ καλό βιβλίο που δίνει το κάτι έξτρα στον κόσμο του Πρώτου νόμου.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Red Country

Όπως και στα προηγούμενα αυτοτελές βιβλία ο Abercrombie αλλάζει και πάλι στυλ και μας πηγαίνει αυτή τη φορά σε μια ιστορία που δείχνει να είναι επηρεασμένη από τις κλασικές Western ταινίες αλλά πιο… αιματηρό απ’ ότι συνήθως.

Η ιστορία βέβαια δεν είναι τόσο δυνατή όσο στο Heroes, κυρίως γιατί ο Abercrombie έχει βάλει πολλά πράγματα στο βιβλίο και κάποια σημεία ίσως να θέλανε λίγο περισσότερο χρόνο (ειδικά με τους Dragon People), όμως έχει καταφέρει να την κάνει αρκετά διασκεδαστική, με πολύ δράση αλλά και απίστευτο χιούμορ, ενώ η επιστροφή δύο (τριών) παλιών χαρακτήρων την κάνουν ακόμα πιο απολαυστική.

 

Γενικά, παρ’ όλο κάποια προβλήματα που έχει το βιβλίο πιστεύω ότι στέκεται άξια δίπλα στα υπόλοιπα της σειράς, έστω και με το αρκετά διαφορετικό του στυλ. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Μισός κόσμος

 

Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας "Τα Χρονικά της Τσακισμένης Θάλασσας". Το πρώτο το διάβασα φέτος τον Μάρτιο και το απόλαυσα από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα - ήταν ένα πραγματικά απολαυστικό και ψυχαγωγικό βιβλίο. Ε, τα ίδια ισχύουν και με αυτό που μόλις τελείωσα. Μάλιστα, μπορώ να πω ότι είναι ακόμα καλύτερο από το προηγούμενο, πιο χορταστικό όσον αφορά την δράση και την βία, η όλη ιστορία σίγουρα πιο επικών διαστάσεων.

 

Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας μπορούμε να πούμε ότι είναι η Θορν, μια νεαρή κοπέλα που γεννήθηκε για να πολεμάει. Φυσικά σ'έναν κόσμο όπου επικρατούν οι άντρες, θα πρέπει να δείξει ότι αξίζει να κρατάει σπαθί. Θα περάσει πάρα πολλές δυσκολίες -και ακόμα περισσότερες δοκιμασίες-, που θα την αλλάξουν τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Επίσης μεγάλο ρόλο στην ιστορία παίζει και ένας νεαρός, ο Μπραντ, που έχει όλο το πακέτο για να γίνει πολεμιστής, αλλά κάτι τον "κρατάει" πίσω. Είναι σίγουρα γενναίος, αλλά σκέπτεται περισσότερο απ'όσο πρέπει για πολεμιστής. Φυσικά, μην ξεχνάμε τον ραδιούργο και ιδιοφυή Πατέρα Γιάρβι -που γνωρίσαμε και απολαύσαμε στο προηγούμενο βιβλίο-, ο οποίος εδώ θα δείξει όλη την σοφία και την πανουργία του. Αυτοί οι τρεις, και άλλοι πολλοί, θα μπλεχτούν σε μια ιστορία γεμάτη δύσκολες αποστολές, μάχες, βία, αίμα, ίντριγκες και πολιτικές μηχανορραφίες, με τους λαούς της Τσακισμένης Θάλασσας να είναι έτοιμοι για πόλεμο και αιματοχυσίες...

 

Λοιπόν, ουσιαστικά μόνο καλά λόγια έχω να πω για το δεύτερο αυτό βιβλίο. Απόλαυσα μια ιστορία γεμάτη δράση, βία, δολοπλοκίες, ίντριγκες, αγωνία, ένταση... γενικά όλα αυτά τα καλούδια που οφείλει να έχει μια καλή ιστορία φαντασίας και περιπέτειας. Η γραφή μου φάνηκε πάρα πολύ καλή, ευκολοδιάβαστη και άκρως εθιστική, με εξαιρετικές περιγραφές των τοπίων και των διαφόρων σκηνών μάχης και μονομαχιών. Οι δυο κεντρικοί χαρακτήρες αρκετά ενδιαφέροντες και καλά σκιαγραφημένοι, ενδιαφέρθηκα γι'αυτά που τράβηξαν και για το πως θα κατέληγαν στο τέλος. Η ατμόσφαιρα σαφώς γκρίζα, μουντή και μπορώ να πω και λίγο σκοτεινή.

 

Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας θυμάμαι ότι μου άρεσε πάρα πολύ, το δεύτερο σίγουρα μου άρεσε ακόμα περισσότερο. Υπάρχει μια πρόοδος στην όλη κοσμοπλασία και στην ίδια την πλοκή. Και, φυσικά, το τέλος αφήνει πολλά πράγματα μετέωρα και έχω πραγματικά μεγάλη περιέργεια για το πως θα κλείσει η όλη ιστορία. Μόνο που πρέπει να περιμένω μέχρι να κυκλοφορήσει στα ελληνικά το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς. Ελπίζω να μην αργήσει πολύ...

 

9.5/10 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας θυμάμαι ότι μου άρεσε πάρα πολύ, το δεύτερο σίγουρα μου άρεσε ακόμα περισσότερο. Υπάρχει μια πρόοδος στην όλη κοσμοπλασία και στην ίδια την πλοκή. Και, φυσικά, το τέλος αφήνει πολλά πράγματα μετέωρα και έχω πραγματικά μεγάλη περιέργεια για το πως θα κλείσει η όλη ιστορία. Μόνο που πρέπει να περιμένω μέχρι να κυκλοφορήσει στα ελληνικά το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς. Ελπίζω να μην αργήσει πολύ...

 

Καλό είναι και το τρίτο αλλά επειδή επικεντρώνεται σε τρεις χαρακτήρες, στο πρώτο ήταν μόνο ο Yarvi ο βασικός πρωταγωνιστής ενώ στο δεύτερο είναι δύο, και λόγο του περιορισμού που βάζει στο μέγεθος της ιστορίας κάπου το χάνει στην ανάπτυξη τους που, προσωπικά, το βρήκα το "χειρότερο" της τριλογίας, αν και σίγουρα με διασκέδασε και αυτό αρκετά.

 

Και ένα αγαπημένο απόπασμα από το βιβλίο: "Fools boast of what they will do. Heroes do it." - Half the World

Edited by Blacksword
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Sharp Ends

Η συγκεκριμένη συλλογή είναι η πρώτη που βγάζει ο Abercrombie και μπορώ να πω ότι, παρ’ όλο που δεν είμαι μεγάλος φαν των μικρών ιστοριών, είναι αρκετά καλή και διασκεδαστική συλλογή.

Η συλλογή αυτή ξεκινάει πολύ πιο πριν από την πρώτη τριλογία αλλά και ακόμα ξεπερνάει και το Red Country, το 6ο βιβλίο της σειράς, με τις ιστορίες να ακολουθούν πολλούς γνωστούς χαρακτήρες που έχουν αγαπηθεί μέσα από τα βιβλία της σειράς, αλλά και με μερικούς νέους χαρακτήρες που, με τις απίστευτες περιπέτειες τους, καταφέρνουν να την κάνουν ακόμα καλύτερη.

 

A Beautiful Bastard

Η πρώτη ιστορία της συλλογής ακολουθεί τον, πολύ, αγαπημένο San dan Glokta και τον, εδώ και πολύ καιρό, ξεχασμένο ήρωα Collem West καθώς τους βλέπουμε σε ένα στρατόπεδο της Union στην ακμή της δόξας τους μερικές στιγμές πριν τον πόλεμο με τους Gurkish, αλλά και την, αναπάντεχη, μοίρα του Glokta.

Είναι μια αρκετά καλή εισαγωγή σε αυτή την συλλογή με τον Glokta να είναι, όπως πάντα, ο γνωστός πονηρός, και πανέξυπνος, τυπάκος από οποιονδήποτε γύρω του και, παρ’ όλο που βλέπουμε τα γεγονότα από την μεριά ενός νεαρού αγοριού, είναι πολύ διασκεδαστική.

 

Small Kindnesses

Η δεύτερη ιστορία ακολουθεί την Shev, μια πρώην κλέφτρα, που προσπαθεί πλέον να ζήσει μια τίμια ζωή μέσα την νέας της επιχείρηση, ένα Smoke House. Όμως η μοίρα δεν είναι πάντα τίμια και όταν ένας απρόσμενος επισκέπτης της επισκεφθεί θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ξανά το ταλέντο της που ήθελε, τόσο πολύ, να το αφήσει να χαθεί στο παρελθόν.

Είναι λίγο πιο αργή σε σχέση με την πρώτη, αλλά ο Abercrombie καταφέρνει να χτίσει το σασπένς πολύ καλά και φέρνοντας επίσης και μια πολύ δυνατή ανατροπή πριν τον τέλος που, με το γνωστό αιματηρό στυλ του, την κάνει ακόμα καλύτερη.

 

The Fool Jobs

Στην επόμενη ιστορία ο Abercrombie μας πηγαίνει σε μια από τις πρώτες περιπέτειες του Craw και τις ομάδας του, που πρέπει να πω ήταν από τους χαρακτήρες που λάτρεψα στο The Heroes. Μόνο που εδώ μας πηγαίνει σε μια πιο χιουμοριστική ιστορία καθώς τους βλέπουμε να προσπαθούν να κλέψουν ένα πράγμα, αλλά στο τέλος αποδεικνύεται ότι είναι κατάλαλοι μόνο για αποστολές «ηλιθίων».

Παρ’ όλο που τους λατρεύω αυτούς τους χαρακτήρες η συγκεκριμένη ιστορία, δυστυχώς, δεν με κράτησε όσο οι προηγούμενες δύο, αν και βέβαια ο Abercrombie καταφέρνει να κάνει ένα αρκετά καλό τέλος που, πιστεύω, ταιριάζει απόλυτα στους συγκεκριμένους χαρακτήρες.

 

Skipping Town

Σε αυτήν την ιστορία ο Abercrombie μας πηγαίνει πάλι πίσω στην Shev και την Javre, καθώς τις ακολουθούμε σε μια ακόμα περιπέτεια τους μερικά χρόνια μετά το τέλος της ιστορίας «Small Kindnesses».

Μόνο που αυτή τη φορά το παρελθόν της Javre θα έρθει να τους στοιχειώσει και τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο αιματηρά!

Μια αρκετά καλή ιστορία που βάζει την Shev και την Javre σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους και πιο κοντά στην καρδιά μας.

 

Hell

Ο Temple για μένα ήταν ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες στο Red Country και σε αυτή την ιστορία ο Abercrombie μας πηγαίνει σε μια από τις πρώτες του «δουλειές», καθώς τον βλέπουμε να προσπαθεί να γίνει ιερέας στην Dagoska. Όταν όμως ένας απρόσμενος εχθρός έρθει στον ναό τα πράγματα θα πάνε πολύ πιο διαφορετικά απ’ ότι περίμενε.

Είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία αλλά όχι αρκετά δυνατή για να γίνει καλή. Παρ’ όλα αυτά πιστεύω αξίζει να διαβαστεί έστω για τον Temple και τις περίεργες δουλείες του.

 

Two’s Company

Συνεχίζοντας ξανά σε στις περιπέτειες του πιο δυναμικού διδύμου αυτής της συλλογής, της Shev και της Javre, ο Abercrombie μας πηγαίνει αυτή τη φορά στο βορρά, καθώς προσπαθούν να πάνε όσο πιο μακριά μπορούν από τους εχθρούς της Javre. Όταν όμως πέσουν στο δρόμο κατά λάθος πάνω στον Whirrun τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο αιματηρά από πριν!

Ο Abercrombie καταφέρνει και πάλι να φέρει μια πολύ διασκεδαστική ιστορία, καθώς πιστεύω ότι έχει φτιάξει το πιο υπέροχο, και δυνατό δίδυμο της συλλογής. Βέβαια, η συγκεκριμένη ιστορία έχει λίγο περισσότερο χιούμορ σε σχέση με τις προηγούμενες, αλλά είναι περιττό να πω ότι ταιριάζει πολύ καλά, ειδικότερα όταν είναι τριγύρω και ο Whirrun.

 

Wrong Place, Wrong Time

Αυτή η ιστορία είναι λίγο πιο διαφορετική από τις προηγούμενες καθώς είναι χωρισμένη σε τρία μέρη, με την κάθε μία να ακολουθεί και έναν διαφορετικό χαρακτήρα που προσπαθεί να ένα νόημα στην ζωή του αλλά και στον κόσμο. Όμως όταν τα σχέδια της Murcatto πέσουν ανάμεσα τους τα πράγματα θα πάρουν μια ροή πολύ διαφορετική, μια που σίγουρα δεν περιμένανε.

Η ιστορία διαδραματίζεται στην μέση του Best Served Cold, αλλά παρ’ όλο που ήταν ωραίο να επιστρέψω έστω και για λίγο σε αυτή την περίοδο, δυστυχώς, δεν ήταν τόσο ενδιαφέρουσα. Μόνο το τρίτο μέρος, θα μπορούσα να πω, ήταν έστω καλούτσικο, καθώς είναι και το δυνατότερο μέρος, αν και ήταν αρκετά μικρό για να κρατήσει το ενδιαφέρον.

 

Some Desperado

Η επόμενη ιστορία ακολουθεί την Shy μερικά χρόνια πριν το Red Country, σε μια από τις περιπέτειες της σαν κλέφτρα. Μόνο που όταν οι σύντροφοι της αποφασίσουν να την κυνηγήσουν για της πάρουν αυτό που έκλεψε, τα πράγματα θα γίνουν πολύ αιματηρά.

Έχει ένα αρκετά αργό ξεκίνημα αλλά ο Abercrombie καταφέρνει φέρει, ακριβώς πριν τέλος, όλο το σασπένς σε ένα πολύ γλυκό, και αιματηρό φινάλε.

 

Yesterday, Near a Village Called Barden

Κοντά σε ένα χωριουδάκι που ονομάζεται Barden ο Bremer dan Gorst βάζει το συγγραφικό ταλέντο του στο να γράψει μια επιστολή, μια βασιλική επιστολή, για τον Βασιλιά με τις παρατηρήσεις του στο Βορρά.

Όμως οι άνθρωποι του Βορρά βρίσκονται σε αναταραχή και όταν αποφασίσουν να πάρουν τα ζητήματά τους στα χέρια τους τα πράγματα θα πάρουν έναν, πολύ, διαφορετικό δρόμο απ’ ότι θα ήθελε.

Αυτή η ιστορία είναι, χρονολογικά, ακριβώς πριν το The Heroes και, πρέπει να πω, ήταν πολύ ωραίο να επιστρέψω σε αυτόν τον, αγαπημένο, χαρακτήρα και τις «περίεργες» σκέψεις του που, πιστεύω, ήταν και το καλύτερο κομμάτι του βιβλίου και εδώ ο Abercrombie δεν αποτυγχάνει στο να φέρει μια ακόμα καλή ιστορία.

 

Three’s a Crowd

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την τελευταία περιπέτεια του δίδυμου, Shev και Javre, αλλά το παρελθόν τους ακόμα δεν τους έχει ξεχάσει, καθώς αυτή τη φορά θα τις κυνηγήσει και τις δύο και θα πρέπει να αντιμετωπίσουν έναν εχθρό που δεν περίμεναν ότι θα δουν. Μόνο αυτό που δεν ξέρουν είναι ότι υπάρχει πάντα κάποιος άλλος τριγύρω που είναι πιο πανούργος, κάποιος που μπορεί και κινεί όλα τα νήματα και θα βάλει την Shev και την Javre σε μια ακόμα πιο δύσκολη κατάσταση.

Η συγκεκριμένη ιστορία είναι η μεγαλύτερη από τις τέσσερις, και η καλύτερη, καθώς βάζει την Shen και την Javre σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους, αλλά και μια πιο συναισθηματική σύνδεση σε αυτό το αγαπημένο δίδυμο αυτής της συλλογής.

 

Freedom

Στην επόμενη ο Abercrombie φέρνει μια διαφορετική ιστορία καθώς ακολουθεί μια από τις πρώτες «διπλωματικές» περιπέτειες του, κακόφημου, Nicomo Cosca, την περίοδο του Red Country αλλά μέσα από τις σημειώσεις του Stillion Sworbreck, του διάσημου συγγραφέα της δεκαοχτάτομης επικής ιστορίας του «The Life of Dab Sweet».

Είναι μια καλή προσθήκη σε αυτή τη συλλογή καθώς φέρνει κάτι το διαφορετικό αλλά, δυστυχώς, όχι τόσο ενδιαφέρουσα. Αν και βέβαια, νομίζω αξίζει να διαβαστεί έστω και για τον Cosca καθώς ήταν ένας πολύ αγαπητός χαρακτήρας σε αυτή τη σειρά.

 

Tough Times all Over

Η συγκεκριμένη είναι και η πρώτη ιστορία που επικεντρώνεται πλήρως πάνω στην Carcolf, καθώς εμφανίζεται πριν στις περιπέτειες της Shev, και, πιθανών, είναι και η πιο διασκεδαστική. Ξεκινάει με την Carcolf να ταξιδεύει μέσα από το Sipani με ένα πολύ ιδιαίτερο αντικείμενο, όμως όταν ένας κλέφτης εμφανιστεί ξαφνικά μπροστά της τα πράγματα θα ένα δρόμο πολύ διαφορετικό από αυτόν που περίμενε.

Μόνο που αυτό το ιδιαίτερο αντικείμενο έχει μαζί και μια κακή τύχη καθώς όποιος καταφέρνει να πάρει μένει στην κατοχή του μόνο για λίγο, μιας και όλοι προσπαθούν να το κλέψουν από τον άλλον, είτε με πονηριές, είτε όχι, για να το χρησιμοποιήσουν ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Είναι μια πολύ διασκεδαστική ιστορία αλλά αυτό που την κάνει καλύτερη είναι όταν εμφανίζονται η Shev και η Javre που, όπως πάντα, παίζουν και αυτές το δικό τους κομμάτι σε αυτό το ιδιαίτερο αντικείμενο.

 

Made a Monster

Για το κλείσιμο αυτής της συλλογής ο Abercrombie έχει κρατήσει την πιο δυνατή, και σημαντικότερη, ιστορία. Η ιστορία ακολουθεί τον Bethod πριν το «The Blade Itself» καθώς προσπαθεί να φέρει την ειρήνη, αλλά και την εξέλιξη, του κόσμου του μετά τον πόλεμο με του βόρειους. Όμως ο Logen Ninefingers δεν είναι ένας άνθρωπος που μπορείς να χειριστείς εύκολα και όταν, με όλο το νεανικό αγύριστο κεφάλι του, κάποιος μπει στον δρόμο του τα πράγματα τελειώνουν πάντα αιματηρά, και το μόνο που θα φέρει είναι περισσότερους εχθρούς.

Η ιστορία αυτή είναι σίγουρα η καλύτερη της συλλογής, παρ’ όλο που την άφησαν χρονολογικά εκτός σειράς, και σίγουρα επίσης το καλύτερο κλείσιμο μιας και ο Abercrombie μας φέρνει πίσω αυτόν τον αιμοβόρο χαρακτήρα που, πιστεύω, δεν υπάρχει κάποιος που να μην τον έχει αγαπήσει από την πρώτη τριλογία.

 

Συνολικά, είναι μια αρκετά καλή συλλογή με τον Abercrombie να φέρνει αρκετές διαφορετικές ιστορίες, έστω και αν δεν είναι όλες τους τέλειες ή αρκετά ενδιαφέρουσες, που μας ταξιδεύει και πάλι σε αυτό τον υπέροχο κόσμο.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Shattered Sea χτυπάω, με δεδομένο ότι ο Πρώτος Νόμος μου άρεσε αρκετά?

Link to comment
Share on other sites

Shattered Sea χτυπάω, με δεδομένο ότι ο Πρώτος Νόμος μου άρεσε αρκετά?

 

Αν δεν σε πειράζει που είναι, εν μέρει, για πιο νεανικό κοινό τότε, ναι. Το First Law έχει πιο κλασική επική ιστορία βέβαια, ενώ το Shattered Sea αγγίζει αρκετά την ηρωική φαντασία, όμως είναι και οι δύο πολύ καλογραμμένες σειρές.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Aυτό έχω διαβάσει κι εγώ, γι'αυτό ρώτησα. Δεν με χαλάει η ηρωϊκή φαντασία, κάθε άλλο. Η μετάφραση είναι καλή ή να το πάρω στα αγγλικά?

Link to comment
Share on other sites

Aυτό έχω διαβάσει κι εγώ, γι'αυτό ρώτησα. Δεν με χαλάει η ηρωϊκή φαντασία, κάθε άλλο. Η μετάφραση είναι καλή ή να το πάρω στα αγγλικά?

 

Νομίζω ότι ο Blacksword τα διάβασε στ'αγγλικά :) Εμένα η μετάφραση μου φάνηκε μια χαρά, στα δυο βιβλία της σειράς που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής. Αλλά στ'αγγλικά είναι σίγουρα φθηνότερα.

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Διάβασα το Half a King. Και δεν νομίζω να ξαναπλησιάσω βιβλίο του συγγραφέα - εκτός κι αν τα βρω χάρισμα, γιατί δεν μπορώ να πω ότι το σιχάθηκα, απλά ότι "εντάξει, το διάβασα. Και τι έγινε;".

 

Από goodreads:

 

Του βάζω τρία αστεράκια γιατί από τη μέση περίπου και μετά, οι σελίδες γύρναγαν μόνες τους. Αλλά, όταν τέλειωσαν, το άφησα στην άκρη χωρίς να διστάσω ούτε στιγμή.
 Μια απλή ιστοριούλα, τίποτα το σπουδαίο. Στην αρχή νόμιζα ότι θα μου άρεσε, αλλά πολύ σύντομα διαπίστωσα ότι πρόκειται περί απογοήτευσης.

 Είχα πρόβλημα με τη γραφή, καταρχήν. Ήταν περίεργα στεγνή, δεν μου έχει ξανατύχει: σαν να διάβαζα μέσα από ένα χοντρό γυαλί που με εμπόδιζε να βλέπω καθαρά τις σκηνές. Με ενόχλησε αυτό.

 Με ενόχλησε και η έλλειψη πάθους, από όλο το βιβλίο, ακόμη και από τις σκηνές που θα έπρεπε να νιώσουμε κάτι έντονο. Τίποτα. Μια ευθεία γραμμή. Μου έβγαλε την αίσθηση του "είμαι έξυπνος και τα χρησιμοποίησα όλα, τα τακτοποίησα, τα έβαλα στη θέση τους". Και λοιπόν; Πού είναι η ανάπτυξη χαρακτήρων, πού είναι η συναισθηματική φόρτιση, πού είναι οι ζωντανές σκηνές;

 Για τον πρωταγωνιστή δεν κατάφερα να νοιαστώ καθόλου. Δεν προλάβαμε να τον γνωρίσουμε, και ο συγγραφέας μας πέταξε απότομα σε μια περιπέτεια, μια προσπάθεια επιβίωσης. Άρχισε να έχει ενδιαφέρον από τη στιγμή που πάτησαν, αυτός και οι σύντροφοί του, στεριά. Εκεί ήταν που γύριζαν οι σελίδες μόνες τους, αλλά και πάλι, δεν ξεπέρασε τη μετριότητα, δεν κατάφερε να μου αφήσει κάτι, μια αίσθηση αξιομνημόνευτη.

 Και, τέλος, το βιβλίο το αγόρασα για φαντασίας, αλλά δεν είναι. Ένας φανταστικός κόσμος (όπου ο ήλιος είναι θηλυκή θεότητα και το φεγγάρι αρσενική) δεν φτάνει για να το κάνει βιβλίο φαντασίας. 

Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Τζο Αμπερκρόμπι (Joe Abercrombie)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..