Naroualis Posted June 5, 2016 Author Share Posted June 5, 2016 [Από χτες το βράδυ, λόγω του ότι το φουμπου γ@μιέτ@ι ανάποδα, δεν είχα χρόνο να δω ότι ξαναπιάσατε τη συζήτηση.] [Εντωμεταξύ τρελαίνομαι που επανέρχεστε στα κειμενάκια αυτά και ξαναπιάνετε την κουβέντα επάνω τους. Τρελαίνομαι, σας λέω.] Κάτι που δεν είμαι σίγουρη ότι έγινε σαφές από το ίδιο το άρθρο είναι η προσωπική μου άποψη για το όλο θέμα. Έχουμε δύο επίπεδα δράσης εδώ, δύο σημεία προβληματικά: α) αυτό που λέει η Elgalla. Από τη μία δεν θα κάτσει κανείς να διαβάσει όλη τη δουλειά που θα κάνεις για να χτίσεις ένα στέρεο κόσμο κι από την άλλη δε χρειάζεται να δείξεις όλη τη δουλειά που έχεις κάνει: εκείνος που είναι ειδικός θα το καταλάβει κι ο άλλος που δεν είναι, απλά θα το ψυχανεμιστεί ότι αυτό έχει μια αίσθηση πραγματική και θα του αρέσει υποσυνείδητα, χωρίς να καταλαβαίνει γιατί. β) τώρα αν χρειάζεται ή όχι, όλη αυτή η δουλειά κι η έρευνα... Πολλές φορές, δεν ξέρω γιατί ένα βιβλίο είναι ΠΑΡΑ πολύ καλύτερο από ένα άλλο, ενώ έχουν το ίδιο θέμα και σε κάποια φάση (ειδικά σε κάτι βιβλία με βαμπίρια που κυκλοφορούν τώρα τελευταία) και την ίδια πλοκή. Και ανακαλύπτω ότι φταίει η ατμόσφαιρα. Η ατμόσφαιρα που χτίζει ο ΠΑΡΑ πολύ καλός συγγραφέας, χρησιμοποιώντας αληθινά στοιχεία μέσα στην αφήγησή του. Σε προσωπικό επίπεδο, μου αρέσει η έρευνα. Εμπνέομαι από αυτήν. Σε αντικειμενικό επίπεδο, μπορώ πλέον να ξεχωρίσω αν κάποιος έχει κάνει έρευνα ή γράφει ό,τι τού κατέβει στο τσερβέλο. Συνήθως το δεύτερο έχει κι άλλα ελαττώματα, πολύ πιο σοβαρά. Σε τελική ανάλυση, όμως, και πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι όλα θέμα ισορροπίας. Αρχικά, σαν συγγραφέας να δεις πόσο πολύ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ να προσέξεις τη λεπτομέρεια. Να αποφασίσεις τι θα σου χρησιμεύσει και τι όχι, τι θα σε βοηθήσει και τι όχι. Και σε δεύτερη φάση να αποφασίσεις ως πού θες να το φτάσεις, ως πού σε ενδιαφέρει να το φτάσεις σε θέμα λεπτομέρειας. 8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted June 5, 2016 Share Posted June 5, 2016 Τυχαίνει να διαβάζω ένα βιβλίο για τη συγγραφή τώρα - το όνομα του συγγραφέα είναι Μπομπ Μέγιερ (μάλλον γιατί έχει γράψει κάμποσα και με άλλα ονόματα ) - και σε ένα σημείο λέει ακριβώς ότι έρευνα εκτός του ότι σε βοηθάει υποσυνείδητα να κάνεις καλύτερη δουλειά, πολλές φορές να δημιουργήσει και πλοκή γιατί μαθαίνοντας πράγματα μπορείς να εμπνευστείς ακόμα περισσότερα για να γράψεις. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted June 10, 2016 Share Posted June 10, 2016 Πάρα πολύ καλή δουλειά και πραγματικά μπράβο για την ανάλυση! Να κάνω λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου όμως για χάριν της κουβέντας και της συζήτησης: Προφανώς και πρέπει να υπάρχει προσοχή στην κοσμοπλασία, είτε είχε να κάνει με τον χώρο, με το έδαφος, με το περιβάλλον, με την πανίδα κτλ. Έτσι όπως τα αναφέρεις όμως είναι σαν να μας λες να ρίξουμε μία ματιά σε 2-3 βιβλία βοτανολογίας μόνο και μόνο για να περιγράψουμε μία σκηνή μάχης. Θεωρώ το κομμάτι που αναλύει ο κάθε συγγραφέας το περιβάλλον, είναι το πιο κουραστικό. Ειδικά αν επιμείνει σε υπερβολικό βαθμό. Ο περισσότερος κόσμο δεν ξέρει τις λεπτομέρειες που αναφέρεις οπότε δε θα δώσει τόση σημασία. Δεν είπα να πετάς μέσα στο κείμενο ότι να ναι, μην παρεξηγηθώ. Αλλά εκτός κι αν είσαι κάποιος γεωπόνος/βιολόγος/μετεωρολόγος που γουστάρεις να ξεψαχνίζεις fantasy βιβλία για να σημειώνεις τα λάθη που κάνανε, δεν νομίζω κανείς να σταματήσει να διαβάζει ένα βιβλίο επειδή αντί για πύργο από μάρμαρο έβαλε μαύρο βασάλτη και δεν δικαιολόγησε το ηφαίστειο που πρέπει να υπάρχει δίπλα. Σημειώνω ξανά. Το θεωρώ ΠΑΡΑ πολύ αξιόλογη όλη την 12αδα και με βοηθάει πάρα πολύ μιας και είμαι τελείως άπειρος συγγραφέας, απλά κάποιες λεπτομέρειες μου φάνηκαν ολίγον τι υπερβολικές. Αν έχω λάθος φυσικά και θα χαρώ να μου το εξηγήσεις ;) Ballerond, αφενός θέλω να σου πω πως μπορεί να μην έχω καταλάβει σωστά τι είναι αυτό που αναφέρεις ως λεπτομέρεια, αλλά νομίζω πως υπάρχει η εξής παρανόηση: οι λεπτομέρειες δεν είναι η κοσμοπλασία σου. Δηλαδή, το τι φύλλα πατάνε οι στρατιές και το αν ο πύργος είναι από μάρμαρο ή από βασάλτη δεν είναι η κοσμοπλασία σου. Είναι πολύ μικρά μέρη της, αλληλένδετα με τα χίλια δυο άλλα στοιχεία που εσένα σε ενδιαφέρουνε. Αυτά μπορεί να είναι από το πώς είναι οι πανοπλίες των στρατών σου, από τι υλικό, οι τακτικές που χρησιμοποιούν στη μάχη, η ιεραρχία τους, μέχρι (και πολύ προφανώς) ο λόγος για τον οποίο πολεμάνε. Το πού θα επικεντρωθείς έτσι ώστε να βάλεις λεπτομέρειες σε κάποιον τομέα είναι θέμα γούστου, πλοκής, ενδιαφερόντων κτλ. Όμως το ότι κάτι θα βλέπεις με τη φαντασία σου και θα το μεταφέρεις στο χαρτί είναι αυτονόητο. Αυτό που βλέπεις με τη φαντασία σου είναι η κοσμοπλασία σου. Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνουν τα πράγματα μέσα στο περιβάλλον σου, η ψυχολογία των ηρώων σου, οι ενδυμασίες των λαών και οι τρόποι όλα αυτά είναι προϊόντα κοσμοπλασίας. Και με όλα αυτά μπορείς να επιλέξεις να ασχοληθείς μέχρι το επίπεδο που θέλεις εσύ να ασχοληθείς, ή και να τα ρίξεις τυχαία (όπως τη βλάστηση) μέσα στο γραπτό σου. Μη με παρεξηγείς, εγώ δεν ξέρω πώς ρίχνεις πράγματα τυχαία που ενδεχομένως να μην ξέρεις τι δουλειά κάνουν εκεί όπου βρίσκονται, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αμφισβητώ το ότι μπορεί με κάποιον τρόπο κάποιος άλλος να καταφέρνει να το κάνει να λειτουργεί. Απλώς, κι επειδή έχεις την ερώτηση στο τέλος, ήθελα να προσπαθήσω να σου διευκρινήσω πως ό,τι κι αν δημιουργείς, σε φανταστικούς κόσμους κι όχι μόνο, εμπεριέχει τα προϊόντα της κοσμοπλασίας σου. Είτε το γνωρίζεις, κάνεις κάποια έρευνα, προσδίδεις αληθοφάνεια κτλ, είτε το διαχειρίζεσαι διαισθητικά και βιωματικά, αυτά είναι πάντοτε εκεί. 7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Maestros Posted June 11, 2016 Share Posted June 11, 2016 Εξαιρετικό κείμενο! Συνοψίζει όσα πρέπει να έχει στο μυαλό του κάποιος όταν προσθέτει χαρακτηριστικά στον δικό του κόσμο! Οι λεπτομέρειες είναι το σημαντικότερο για να πείσεις τον αναγνώστη, ακόμη και υποσυνείδητα. Όταν διαβάζεις μια ιστορία και σκέφτεσαι ότι "κάτι δεν πάει καλά εδώ" συνήθως δεν είναι ότι έχεις εντοπίσει κάποιο μεγάλο plot-hole αλλά ότι το μυαλό σου εντοπίζει μικρά κενά και νιώθει αμήχανα αυτά που διαβάζει έστω και υποσυνείδητα. Προσωπικά με βοήθησε να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα στο μυαλό μου (και να διορθώσω αρκετά λάθη μου). Ίσως το μόνο πράγμα που θα ήθελα να σχολιάσω, στο κομμάτι έδαφος ή κοινωνία είναι ότι πρέπει να υπάρχει προσοχή με το πού τοποθετείς τις πόλεις. Ας πούμε στο παράδειγμα που ανέφερες (με μια πόλη στην έρημο) θα πρέπει κάποιος να ξεκαθαρίσει γιατί ένας πληθυσμός μπόρεσε να επιβιώσει στην έρημο. Το ποτάμι ας πούμε είναι αναγκαιότητα (όλες οι πόλεις σε ερήμους αναπτύσσονται κοντά σε ποταμούς ή οάσεις).Το σχολιάζω αυτό γιατί πολύ συχνά ακόμη και σε καλογραμμένες ιστορίες βλέπεις μεγάλες πόλεις να αναπτύσσονται με τεχνολογία μεσαίωνα στις πιο κακές συνθήκες μόνο και μόνο γιατί προσθέτει εφέ στην θρυλική περιπέτεια - και εσύ αναρωτιέσαι: γιατί δεν προσπάθησαν οι κάτοικοι ποτέ να φύγουν από εκεί; ή αν προσπάθησαν γιατί απέτυχαν; Δεν θέλουν να αφήσουν την πόλη τους; Ωραία. Και πώς δεν πέθαναν όλοι με την πρώτη καταστροφή/ασθένεια, χωρίς εξελιγμένη τεχνολογία; Πολύ συχνά ξεχνάμε ότι το στήσιμο των κοινωνιών έχει πάντα σαν σκοπό την επιβίωση των κατοίκων και όχι μόνο να υπάρχει ένα συγκλονιστικό setting για τον πρωταγωνιστή.Εν τέλει, νομίζω ότι ακόμη και στις ιστορίες που στηρίζονται 100% στην μαγεία, πρέπει πάντα να υπάρχει λόγος που κάτι συμβαίνει οπότε η ανάρτησή σου με καλύπτει πλήρως... 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted June 12, 2016 Share Posted June 12, 2016 Και σε όλα υπάρχει εξαίρεση να θυμόμαστε ωστόσο. Η πόλη της Πέτρας στην Ιορδανία δεν έχει ποταμό κοντά αλλά, οι Ναβαταίοι επέλεξαν την περιοχή για να χτίσουν την πόλη και ας πήγαιναν μακριά για νερό. Βέβαια στον κόσμο μας οι λαοί προσαρμόστηκαν στις συνθήκες πριν φτάσουν να χτίζουν πόλεις. Επίσης να τονίσω ότι εμείς έχουμε μάθει με την τεχνολογία αλλά η ανθρωπότητα επιβίωσε αιώνες χωρίς τεχνολογία και χωρίς αντιβιοτικά. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted June 12, 2016 Author Share Posted June 12, 2016 Κι εγώ να σου πω, σκεφτόμουν τις ελληνικές τουρκοπόλεις, που πήγανε οι άσχετοι οι οτομάν και τις χτίσανε πάνω στη βαλτουριά (βλέπε Καρδίτσα) ή σε σημεία όπου το κλίμα είναι πιο απαίσιο κι από τη βαλτουριά. Αλλά γενικά ναι, ο Μαέστρος καλά τα λέει. (Και τον ευχαριστώ ) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
shadow_play Posted August 1, 2016 Share Posted August 1, 2016 (edited) Είσαστε όλοι σας μεγάλο σχολείο, το ξέρετε? Αριστουργηματική η αρχική ανάρτηση από τη Naroualis και θαυμάσια όλα τα υπόλοιπα σχόλια που διάβασα από τα άλλα μέλη. Εγώ θα ήθελα να σταθώ στο στοιχείο που δείχνει το ευκολότερο αλλά στην πραγματικότητα είναι αυτό που με βασανίζει περισσότερο απ' όλα και με κρατάει ξάγρυπνο ολόκληρες νύχτες: τα ονόματα των ηρώων, είτε μιλάμε για λογοτεχνία fantasy είτε για real world. Προσωπικά, έχω σταματήσει μυθιστορήματα στις πρώτες σελίδες μόλις διαπίστωσα πως τα ονόματα των ηρώων ήταν τόσο κοινότυπα και "ουδέτερα" ώστε ήταν φανερό πως ο συγγραφέας δεν απασχόλησε τον εγκέφαλό του περισσότερο από δέκα δευτερόλεπτα για να τα "επινοήσει" (αφορά κυρίως Έλληνες συγγραφείς, ο ξένοι είναι συνήθως πιο προσεκτικοί σε αυτό το σημείο). ΥΓ. Έβαλα άραγε το σχόλιο στο σωστό νήμα? Edited August 1, 2016 by shadow_play 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted August 2, 2016 Author Share Posted August 2, 2016 Καλημέρα, shadow play! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Δεν είμαι σίγουρη αν είναι αυτό το σωστό νήμα (γιατί υπάρχει και αυτό που ασχολείται αποκλειστικά με τους χαρακτήρες), αλλά τι πειράζει; 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted August 2, 2016 Share Posted August 2, 2016 Επειδή δεν είμαι καλός δημιουργός ονομάτων παίρνω συνήθως από την ιστορία. Αυτό που ελέγχω είναι η συνέπεια, αν παίρνω αγγλικά ονόματα για έναν λαό θα έχουν όλοι Αγγλικά, αν παίρνω Γαλλικά ομοίως. Οι Αραγκόνιοι στην Έρεμορ έχουν ας πούμε Αγγλικά, οι Μερκιανοί Γαλλικά, οι Νεμούριοι Ελληνικά κοκ. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 (edited) Λοιπόν, επειδή δεν κατάφερα να βρω πιο ταιριαστό χώρο να ρωτήσω αυτό που θέλω, ας ρωτήσω εδώ. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του κόσμου που φτιάχνω τώρα, πολύ σημαντικό για την πλοκή. Σπίτια-μανιτάρια. Εκτός από το R.P.G. Morrowind, πού αλλού έχετε δει κάτι τέτοιο; Μανιτάρια ή άλλα φυτά σπίτια; Σπίτια κανονικά, όμως, όχι απλώς δέντρα όπου ζουν πλάσματα. (Τα στρουμφ ας μην τα λάβουμε υπόψη. ) Edited March 7, 2017 by Cassandra Gotha 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 Λοιπόν, επειδή δεν κατάφερα να βρω πιο ταιριαστό χώρο να ρωτήσω αυτό που θέλω, ας ρωτήσω εδώ. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του κόσμου που φτιάχνω τώρα, πολύ σημαντικό για την πλοκή. Σπίτια-μανιτάρια. Εκτός από το R.P.G. Morrowind, πού αλλού έχετε δει κάτι τέτοιο; Μανιτάρια ή άλλα φυτά σπίτια; Σπίτια κανονικά, όμως, όχι απλώς δέντρα όπου ζουν πλάσματα. (Τα στρουμφ ας μην τα λάβουμε υπόψη. ) Θυμάμαι ότι η Solace στο Dragonlance είναι ένα χωριό χτισμένο ολόκληρο πάνω και μέσα σε δέντρα. Και το Lothlorien στον Άρχοντα, νομίζω, είναι αντίστοιχο. Βέβαια, δεν ξέρω αν αυτά εμπίπτουν ακριβώς σε αυτό που ψάχνεις, μιας και έχουν παρεμβάσεις στα δέντρα για να γίνουν κατοικήσιμα, δεν είναι δηλαδή απόλυτα φυσικά περιβάλλοντα στα οποία κάποιοι έβαλαν απλώς έπιπλα. Κάτι άλλο που θυμάμαι είναι μια σειρά βιβλίων που διάβαζα μικρή, "Ο Παραμυθένιος Κόσμος του Δάσους", όπου τα ζώα ζουν σε σπίτια σε δέντρα, φυτά, μανιτάρια και διάφορα άλλα. Κι έχω και την εντύπωση πως έχω δει κάτι αντίστοιχο στα χρονικά της Narnia, με μια γρήγορη αναζήτηση, νομίζω πως αυτό που θυμάμαι είναι το Shuddering Wood στον Πρίγκηπα Κασπιανό, αλλά πάει καιρός και έχω μετακομίσει, οπότε δεν μπορώ να κοιτάξω το βιβλίο για να σου πω σίγουρα. Σε παιχνίδια στον υπολογιστή, σίγουρα θυμάμαι τη σειρά Myst που έχει κάμποσα τέτοια. Τώρα, δεν ξέρω αν βοήθησα, πάντως αυτά μου ήρθαν off the top of my head. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 (edited) Βοήθησες, και βέβαια. Θα ξέρω πού να ψάξω τώρα, γιατί πριν ήταν το χάος. Ελπίζω να μην αναγκαστώ να το αφήσω λόγω τρανταχτής ομοιότητας με κάτι πολύ γνωστό (τα Myst, ας πούμε). Ευχαριστώ! Edited March 7, 2017 by Cassandra Gotha 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 Λοιπόν, επειδή δεν κατάφερα να βρω πιο ταιριαστό χώρο να ρωτήσω αυτό που θέλω, ας ρωτήσω εδώ. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του κόσμου που φτιάχνω τώρα, πολύ σημαντικό για την πλοκή. Σπίτια-μανιτάρια. Εκτός από το R.P.G. Morrowind, πού αλλού έχετε δει κάτι τέτοιο; Μανιτάρια ή άλλα φυτά σπίτια; Σπίτια κανονικά, όμως, όχι απλώς δέντρα όπου ζουν πλάσματα. (Τα στρουμφ ας μην τα λάβουμε υπόψη. ) Υπάρχει και αυτό. Στη δεύτερη νουβέλα, τον Μνημονευτή, οι Ουίλενταθ ζουν μέσα σε σπίτια που λέγονται μπεάθα και ουσιαστικά τα φυτεύουν και τα περιποιούνται κι αυτά μεγαλώνουν μαζί τους και γίνονται τα νέα σπίτια τους όταν παντρευτούν και φύγουν από το πατρικό τους. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 (edited) Βάσω... Νομίζω πως, αν αποφασίσω να το κρατήσω, θα πρέπει να παίξω καλά το δυνατό χαρτί μου, το γιατί τα κατοίκησαν και πώς τους προστατεύουν και τους κρύβουν. Αυτό ελπίζω ότι δεν μπορεί να είναι το ίδιο με άλλα έργα. Edited March 7, 2017 by Cassandra Gotha Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 Επιβεβαιώνω για τη Σόλας στο Dragolance, η οποία είναι χτισμένη πάνω στα ζωντανά δένδρα. Κάτι αντίστοιχο βρίσκεται πολλές φορές σε ιστορίες φαντασίας κυρίως για τα Ξωτικά που είναι συνήθως σε αρμονία με τη φύση. Άννα θα έλεγα να μην αφήσεις να βαρύνει πολύ αυτό στη σκέψη σου, 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 Βάσω... Νομίζω πως, αν αποφασίσω να το κρατήσω, θα πρέπει να παίξω καλά το δυνατό χαρτί μου, το γιατί τα κατοίκησαν και πώς τους προστατεύουν και τους κρύβουν. Αυτό ελπίζω ότι δεν μπορεί να είναι το ίδιο με άλλα έργα. Ρε συ, ό,τι και να είναι ίδιο με κάτι άλλο, όλα δεν είναι ποτέ. Καλό που ψάχνεις να ξέρεις τι είναι από πού, αλλά ειλικρινά έχει καμιά σημασία; Πόσο μάλλον που το συγκεκριμένο είναι ένα αδιαμφισβήτητο μοτίβο στη φάντασυ, που σιγά μην κάτσεις να δεις ποιανού είναι τα κρέντιτ και ποιος το σκέφτηκε πρώτος (φαντάζομαι πως θα πας πολύ πολύ πίσω ) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 Το φοβάμαι πολύ το clopy paste, ρε παιδιά, ακόμη κι αν δεν είναι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 Αν μια σύλληψη μοιάζει με μια άλλη δεν είναι απαραίτητα και clopy paste! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 3, 2017 Share Posted April 3, 2017 Έπεσα πάνω σ' αυτό και το βρήκα τόσο ενδιαφέρον, που με συλλαμβάνω να ποστάρω μετά από (για να δούμε) 37 μέρες. Why Your Fantasy Novel Sucks 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted April 3, 2017 Share Posted April 3, 2017 Έπεσα πάνω σ' αυτό και το βρήκα τόσο ενδιαφέρον, που με συλλαμβάνω να ποστάρω μετά από (για να δούμε) 37 μέρες. Why Your Fantasy Novel Sucks Χμ, νόμιζα πως ήταν ξεπερασμένο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 4, 2017 Share Posted April 4, 2017 Το συγκεκριμένο άρθρο είναι μόλις τριών ετών και ο συντάκτης είναι εκδότης, οπότε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted April 4, 2017 Share Posted April 4, 2017 Εντάξει έχει δίκιο, δεν είναι καθόλου εύκολο (για να μην πω αδύνατο) να κάνει αυτό που έκανε ο Τόλκιν που ήταν ειδικευμένος στη γλωσσολογία. Αλλά δεν είναι και απαραίτητο. Από την άλλη, δεν είναι και δυνατόν να ξεκινήσεις την ιστορία σου χωρίς να ξέρεις πως είναι ο κόσμος σου. Παίζει ρόλο σε πολλά πράγματα. Το τράβηξε λίγο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted April 6, 2017 Share Posted April 6, 2017 Υπάρχει και αυτή η πολύ βοηθητική λίστα της SFWA από ερωτήσεις που βοηθούνε στην κοσμοπλασία. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Teratorus Posted April 8, 2017 Share Posted April 8, 2017 Είμαι νέος και άπειρος συγγραφέας και αυτή την στιγμή ασχολούμαι με την συγγραφή ενός βιβλίου φαντασίας . Το πρόβλημα μου είναι ότι λόγω της τελειομανίας μου θέλω πρώτα να καταγράψω όλη την ιστορία του κόσμου που δημιουργώ με αποτέλεσμα να είμαι για πολλούς μήνες κολλημένος στο στάδιο της κοσμοπλασίας . Ανυπομονώ να αρχίσω να γράφω ωστόσο δεν νοιώθω ασφαλής αν προχωρήσω δίχως να το ολοκληρώσω αυτό. Τι με συμβουλεύετε να κάνω ; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted April 8, 2017 Share Posted April 8, 2017 (edited) Αν έχεις πλοκή και χαρακτήρες να ξεκινήσεις να γράφεις Edited April 8, 2017 by Solonor 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.