Naroualis Posted April 23, 2014 Share Posted April 23, 2014 Τίτλος: Έρχονται με την ομίχληΣυγγραφέας: Αγνή ΣιούλαΕκδόσεις ΠατάκηΈτος Έκδοσης: 2013 Σελίδες: 616 Από το οπισθόφυλλο: Ο Κωνσταντίνος βαδίζει μέσα στο Ονειρικό Πεδίο και η αδερφή του τον ονειρεύεται. Το κάλεσμά του θυμίζει τραγούδι, αλλά είναι προειδοποίηση, γιατί οι πύλες της κόλασης είναι αφύλακτες και οι δαίμονες ζουν ανάμεσά μας. Τα δύο αδέρφια είναι μέρος ενός σχεδίου τόσο αρχαίου όσο και η τύχη του ίδιου του κόσμου… Η Αρετή είναι μια εσωστρεφής κοπέλα που στην παιδική της ηλικία βασανιζόταν από τρομακτικά οράματα. Στα δώδεκά της, έχοντας χάσει πατέρα και αδερφό σε αυτοκινητικό δυστύχημα, καταφεύγει με τη μητέρα της στο σπίτι της γιαγιάς, σ’ ένα μικρό χωριό της παραμεθορίου. Χρόνια μετά, στα δεκαέξι της, φαίνεται να έχει ορθοποδίσει, ώσπου ένα βράδυ στο τέλος του καλοκαιριού ονειρεύεται τον αδερφό της. Ο Κωνσταντίνος ισχυρίζεται πως είναι εκεί για να την προετοιμάσει γι’ αυτό που έρχεται, αλλά εκείνη αντιμετωπίζει το όνειρο σαν αποκύημα της φαντασίας και της ανάγκης της. Όταν γνωρίζει τον Βλαδίμηρο, γοητεύεται και τον ερωτεύεται, αλλά η ευτυχία της μοιάζει θνησιγενής• γιατί οι εφιάλτες που την κατέτρυχαν μικρή εισβάλλουν ταυτόχρονα με τον έρωτα στη ζωή της. Έπειτα ο αγαπημένος της εξαφανίζεται κι αυτή αποφασίζει πως πρέπει να αγνοήσει τον πόνο της απουσίας και να αντιμετωπίσει με όλες της τις δυνάμεις αυτούς που παραμονεύουν στο σκοτάδι κι έρχονται με την ομίχλη... Τελείωσα το βιβλίο μέσα στις διακοπές του Πάσχα. Είχα τύψεις που δεν το είχα διαβάσει νωρίτερα, η Αγνή (κυκλοφορεί και ανάμεσά μας) είναι ένας πολύ γλυκός κι ευγενικός άνθρωπος, κι ένιωθα ότι έπαιζα με την λαχτάρα της για μια γνώμη. Δυστυχώς από πέρσι που εκδώθηκε το βιβλίο δεν είχα βρει ακόμη το κουράγιο ή την όρεξη να το διαβάσω. Κι ήμουν σίγουρη ότι αν το έκανα χωρίς να έχω όρεξη γι' αυτό, τότε θα το αδικούσα κατάφορα. Ξεκινώ με μια δήλωση: δε διαβάζω νεανική λογοτεχνία, της λείπει εκείνο το κομμάτι που μου αρέσει πιο πολύ, δηλαδή το βρώμικο, το μη-αθώο. Επίσης δε διαβάζω εύκολα urban fantasy ιστορίες. Από την άλλη διαβάζω με μεγάλη ευχαρίστηση ιστορίες καλογραμμένες, που ρέουν και που τελικά βασίζονται σε πράγματα που μπορώ να τα αντιληφθώ χωρίς να χρειαστεί εκείνη η suspension of disbelief. Μικρές μπουκίτσες πραγματικότητας πάντα θεωρούσα ότι νοστίμευαν πάρα χαλούσαν ένα εκλεκτό λογοτεχνικό έδεσμα. Το γυρίζω γύρω-γύρω για να πω αυτό ακριβώς: Δεν είναι ένα βιβλίο που το διάβασα μονορούφι, που με παρέσυρε και με γοήτευσε και με έκανε να ξετρελαθώ μαζί του. Είναι όμως ένα βιβλίο που θα το κατάφερνε αυτό αν ήμουν, όχι είκοσι, αλλά έστω δέκα χρόνια νεώτερη. Είναι επίσης ένα βιβλίο τίμιο και δε θα προσπαθήσει ούτε μια στιγμή να σε ξεγελάσει. Στα επιμέρους στοιχεία του, έχει ωραία ρέουσα και απλή γλώσσα (με τις εκάστοτε αναφορές στη νεανική αργκό ουσιαστικά και ομαλά ενσωματωμένες). Η ιδέα είναι ενδιαφέρουσα και καλοστημένη, αν και κάποια πράγματα μένουν ως ερωτηματικά, ειδικά ένας από μηχανής θεός εκεί προς το τέλος. Η τεχνική ίσως να θέλει λίγη δουλειά ακόμα, αλλά για πρώτο έργο είναι πολύ καλή. Οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι, αλλά οι περιφερειακοί ήθελα λίγη δουλίτσα ακόμη. Η πλοκή κάνει μια μικρή κοιλιά προς το τέλος, αλλά η τελική μάχη είναι εντυπωσιακή και τολμώ να πω αξέχαστη. Αν ξέρετε κάποιο κορίτσι που αγαπάει τις τραγικές ιστορίες αγάπης (λες και υπάρχουν αλλιώτικα κορίτσια!) τότε οι 600+ σελίδες του θα είναι από τα καλύτερα δώρα που θα του έχετε κάνει ποτέ. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted April 29, 2014 Share Posted April 29, 2014 Το έχω διαβάσει εδώ και αρκετό καιρό και μού άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων. Συμφωνώ μαζί σου ότι η γραφή της Αγνής είναι τίμια. Είναι όμως και γραφή απότοκος σκληρής και επίπονης εργασίας και προσήλωσης. Η Αγνή φαίνεται ότι είχε κάτι στο μυαλό της και το υπηρέτησε πιστά με αυτό της το βιβλίο. Προσωπικά εντυπωσιάστηκα από πολλά πράγμα μέσα στο βιβλίο, αλλά κυρίως διότι δεν είμαι και πολύ συνηθισμένος μια Ελληνίδα συγγραφέας της γενιάς της Αγνής να γράφει λογοτεχνία του φανταστικού και όχι "γυναικεία" λογοτεχνία. Τέλος πάντων, νομίζω ότι το βιβλίο της Αγνής ήταν-είναι-μια ευχάριστη έκπληξη στον χώρο και σίγουρα αξίζει την ευκαιρία όλων μας. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 30, 2014 Share Posted April 30, 2014 Προσωπικά εντυπωσιάστηκα από πολλά πράγμα μέσα στο βιβλίο, αλλά κυρίως διότι δεν είμαι και πολύ συνηθισμένος μια Ελληνίδα συγγραφέας της γενιάς της Αγνής να γράφει λογοτεχνία του φανταστικού και όχι "γυναικεία" λογοτεχνία. Είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν το εννοούσες όπως εγώ το εξέλαβα. Γιατί εγώ καταλαβαίνω εδώ ότι συνήθως οι Ελληνίδες συγγραφείς της γενιάς της Αγνής Σιούλα (την οποία γενιά δεν γνωρίζω γιατί δεν ξέρω την ηλικία της) γράφουν "γυναικεία" λογοτεχνία (άσχημος όρος) κάτι που προφανώς δεν ισχύει και αδικεί τις Ελληνίδες συγγραφείς εν γένει. Επίσης, ειδικά σ' αυτό το φόρουμ, έχουμε αρκετά παραδείγματα Ελληνίδων συγγραφέων διαφόρων ηλικιών, που έχουν εκδόσει τα δικά τους βιβλία, έτσι ώστε να μη μας εκπλήσει η ενασχόλησή τους με το Φανταστικό. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted May 7, 2014 Share Posted May 7, 2014 Έχω πει αρκετές φορές ότι την εποχή που υπήρχε χρήμα, οι εκδοτικοί οίκοι το σκορπούσαν για να προωθούν βιβλία, αλλά με τέτοιο τρόπο που πήγαινε τελικά χαμένο. Το συγκεκριμένο βιβλίο μάς δίνει μερικά μαθήματα: - Η κοπέλα στο εξώφυλλο είναι η κόρη της συγγραφέως - Η οποία "πρωταγωνιστεί" και στο trailer του βιβλίου, μαζί με τον αδερφό της και μια φίλη της. Το βιντεάκι το έφτιαξε ο σύζυγος της συγγραφέως, χρησιμοποιώντας φωτογραφίες που τράβηξε γι' αυτό το σκοπό μια φίλη τους. Τη μουσική την έγραψε ο γιος της συγγραφέως (ο ίδιος που εμφανίζεται και στο βίντεο): - Ο εκδοτικός οίκος έβαλε τις αφίσες του βιβλίου σ' ένα βαγόνι του μετρό για ένα μήνα: Μπορούμε να κάνουμε ωραία πράγματα για να διαφημίσουμε το βιβλίο μας αντί να σπαμάρουμε το σύμπαν. Μπορούν τα Χ ευρώ που θα δοθούν απ' τον εκδότη να πιάσουν τόπο αντί να πάνε στους "βιβλιοκριτικούς" που καρφώνονται ότι δεν έχουν διαβάσει τα βιβλία που παρουσιάζουν 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted May 7, 2014 Author Share Posted May 7, 2014 Πωπω, το είχα δει κι εγώ. Δε νιώθεις κάπως καλύτερα γνωρίζοντας ότι υπάρχουν και άνθρωποι που κάνουν τις σωστές κινήσεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
sotos Posted June 29, 2015 Share Posted June 29, 2015 η Αγνή έκανε το θαύμα της!! μια πολύ καλή πρώτη προσπάθεια, δεν το βαρέθηκα ούτε μια στιγμή. Ελπίζω να συνεχίσει δριμύτερη. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Σκοτεινός Posted August 11, 2016 Share Posted August 11, 2016 Τελείωσα το βιβλίο σου αλλά δεν ήθελα να τελειώσει! Εξαιρετικό σε όλα τα επίπεδα! Νιώθω τυχερός σαν Έλληνας αναγνώστης και συγγραφέας που έχουμε μια πέννα όπως η Αγνή Σιούλα στο χώρο του φανταστικού. Τόσο πλούσια γλώσσα, τόσο εκφραστικά κείμενα, τόσα συναισθήματα, άγρια ομορφιά τοπίων, αλλά και στο εσωτερικό της ανθρώπινης ψυχής και καρδιάς... Και φυσικά μας τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια όταν "αγριεύει" και δίνει δόσεις καθαρού horror στο δεύτερο μέρος του 'Έρχονται με την ομίχλη". Εκεί που από τους κοφτερούς διαλόγους γεμάτους οργή και αιχμηρές λέξεις, μέχρι τους αποτρόπαιους θανάτους μας έχει κολλήσει στον τοίχο... Με την αγωνία για την Αρετή, την Ηλέκτρα και τους δικούς τους.. Μέχρι την λύτρωση (στο αέναο παιχνίδι του καλού και του κακού). Δε ξέρω αν φανεί περίεργο αλλά προσωπικά λάτρεψα το πρώτο μισό του βιβλίου με τα αθώα συναισθήματα και την αριστοτεχνική ματιά της Αγνής μέσα από το μυαλό και την καρδιά και τα μάτια της Αρετής, του Βλαδίμηρου και του αγνού εφηβικού έρωτα. Ίσως γιατί εμείς έχουμε χάσει αυτό το κομμάτι του εαυτού μας και το κρατάμε κλειδωμένο σε ένα πολύτιμο μπαούλο με άλλα ονειρέματα του παρελθόντος. Τρομερά συναισθήματα, τόση αγάπη, τόσος θυμός, απώλεια, τόση ελπίδα και τόσος έρωτας. Είμαι ένας 34χρονος συγγραφέας τρόμου και νυχτερινός ρεσεψιονίστ, αλλά ειλικρινά ένιωσα πάλι παιδί, άγγιξε την ψυχή μου και μου χάρισε ένα αυθεντικό ομορφο χαμόγελο σαν να ονειρευόμουν ξανά.. Απόλαυσα φυσικά και το δεύτερο μέρος με τα ονειρέματα το πεδίο, τον μηχανοδηγό, το χωριό της λήθης, τη σκηνή με τους στρατιώτες (πόση φρίκη και αγγαλίαση μας δίνει μόνο σε λίγες γραμμές;!) την Οικογένεια τη Φιλία και την τελική μάχη! Συγχαρητήρια στην Αγνή από καρδιάς!!!Αν η έκδοση από τον Πατάκη λέει πολλά, όταν κάποιος το διαβάζει καταλαβαίνει την λογοτεχνική αξία της (αλλά και τις αρχές και ηθική της που σπανίζουν) σε όλο τους το μεγαλείο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
librarian Posted August 11, 2016 Share Posted August 11, 2016 Δε θα σου κρύψω ότι, αισθάνομαι βαθιά κολακευμένη και περιχαρής μιας και η συγκεκριμένη κριτική προέρχεται από έναν συγγραφέα των δικών σου ικανοτήτων και βεληνεκούς. Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς Γιώργο Γιώτσα! Τελείωσα το βιβλίο σου αλλά δεν ήθελα να τελειώσει! Εξαιρετικό σε όλα τα επίπεδα! Νιώθω τυχερός σαν Έλληνας αναγνώστης και συγγραφέας που έχουμε μια πέννα όπως η Αγνή Σιούλα στο χώρο του φανταστικού. Τόσο πλούσια γλώσσα, τόσο εκφραστικά κείμενα, τόσα συναισθήματα, άγρια ομορφιά τοπίων, αλλά και στο εσωτερικό της ανθρώπινης ψυχής και καρδιάς... Και φυσικά μας τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια όταν "αγριεύει" και δίνει δόσεις καθαρού horror στο δεύτερο μέρος του 'Έρχονται με την ομίχλη". Εκεί που από τους κοφτερούς διαλόγους γεμάτους οργή και αιχμηρές λέξεις, μέχρι τους αποτρόπαιους θανάτους μας έχει κολλήσει στον τοίχο... Με την αγωνία για την Αρετή, την Ηλέκτρα και τους δικούς τους.. Μέχρι την λύτρωση (στο αέναο παιχνίδι του καλού και του κακού). Δε ξέρω αν φανεί περίεργο αλλά προσωπικά λάτρεψα το πρώτο μισό του βιβλίου με τα αθώα συναισθήματα και την αριστοτεχνική ματιά της Αγνής μέσα από το μυαλό και την καρδιά και τα μάτια της Αρετής, του Βλαδίμηρου και του αγνού εφηβικού έρωτα. Ίσως γιατί εμείς έχουμε χάσει αυτό το κομμάτι του εαυτού μας και το κρατάμε κλειδωμένο σε ένα πολύτιμο μπαούλο με άλλα ονειρέματα του παρελθόντος. Τρομερά συναισθήματα, τόση αγάπη, τόσος θυμός, απώλεια, τόση ελπίδα και τόσος έρωτας. Είμαι ένας 34χρονος συγγραφέας τρόμου και νυχτερινός ρεσεψιονίστ, αλλά ειλικρινά ένιωσα πάλι παιδί, άγγιξε την ψυχή μου και μου χάρισε ένα αυθεντικό ομορφο χαμόγελο σαν να ονειρευόμουν ξανά.. Απόλαυσα φυσικά και το δεύτερο μέρος με τα ονειρέματα το πεδίο, τον μηχανοδηγό, το χωριό της λήθης, τη σκηνή με τους στρατιώτες (πόση φρίκη και αγγαλίαση μας δίνει μόνο σε λίγες γραμμές;!) την Οικογένεια τη Φιλία και την τελική μάχη! Συγχαρητήρια στην Αγνή από καρδιάς!!!Αν η έκδοση από τον Πατάκη λέει πολλά, όταν κάποιος το διαβάζει καταλαβαίνει την λογοτεχνική αξία της (αλλά και τις αρχές και ηθική της που σπανίζουν) σε όλο τους το μεγαλείο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Σκοτεινός Posted August 11, 2016 Share Posted August 11, 2016 (edited) Xαρά και τιμή μου Αγνή!! Edited August 11, 2016 by Σκοτεινός Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.