Jump to content

Τσάινα Μίεβιλ (China Mieville)


Βάρδος
 Share

Recommended Posts

Διάβασα κι εγώ τελικά το Η πόλη και η πόλη.

Ωραίο βιβλίο σε γενικές γραμμές και αρκετά διαφορετικό από τα άλλα 2 που έχω (PSS,TS). Αυτή τη φορά ο κόσμος είναι ο δικός μας απλά υπάρχει αυτή η παράξενη πόλη όπου συνυπάρχουν παράλληλα 2 πόλεις. Τρομερή ιδέα, μπορούσε να βγάλει πολλά πράγματα από αυτη αλλά δυστυχώς διάλεξε μια αστυνομική περιπέτεια. Άφησε τους χαρακτήρες χωρίς βάθος, ακόμη και τον ίδιο τον πρωταγωνιστή! Δηλαδή οκ, τι σόι άνθρωπος ήταν, μόνο ένας ντεντέκτιβ αποφασισμένος να ξεδιαλύνει την υπόθεση; Η γραφή του πολύ πιο απλή εδώ αλλά θα το βάλω στα συν αφού στα υπόλοιπα βιβλία του γίνεται λίγο κουραστικός ενώ εδώ διαβάζεται πολύ άνετα κι ευχάριστα. Με ψιλοαπογοήτευσε η Παράβαση αλλά δεν θα επεκταθώ για να μη σποϊλεριάσω.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ απο τον μεταφραστή τον κύριο Γιώργος Καρατζήμας.

Πραγματικά δούλεψε πάνω στο κείμενο και με δικές του σημειώσεις αλλά και προσοχή..... Τουλάχιστον εγώ έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος και με μερικές συγκρίνσεις και με το αγγλικό αν και χάνανε είχε τουλαχιστον κάνει πολύ καλή προσπάθεια....Μακάρι ν βλέπω τέτοιες μεταφράσεις....Μπράβο του.

 

βασικα υπαρχει μια προταση στην πρωτη σελιδα του μεταφρασμενου που με κανει και ανησυχω

λεει: "Αυτη η ανοιχτη εκταση αναμεσα στα κτιρια ειχε καποτε διαμορφωθει."

στα ελληνικα και χωρις να ξερω τι ακριβως γραφει το πρωτοτυπο, δεν βγαζει ιδιαιτερο νοημα ή τουλαχιστον φαινεται αρκετα περιεργη - κατι μου λεει οτι η μεταφραση εδω ισως να ηταν υπερβολικα κυριολεκτικη, να βγαζει δηλαδη νοημα στα αγγλικα αλλα οχι τοσο στα ελληνικα.

παντως εκτος αυτου, δεν εχω αντιμετωπισει μεχρι στιγμης ιδιαιτερα προβληματα

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

... "Αυτη η ανοιχτη εκταση αναμεσα στα κτιρια ειχε καποτε διαμορφωθει."...

"This open ground between the buildings had once been sculpted"

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Διαβασα κι εγω το Η Πολη και η Πολη,το οποιο σε γενικες γραμμες μου αρεσε αρκετα.Τις περισσοτερες παρατηρησεις που εχω να κανω,τις εχουν ηδη αναφερει καποια παιδια πιο πανω.Ετσι,επιγραμματικα να πω οτι βρηκα πολυ ενδιαφερουσα την ιδεα των δυο πολεων και τον τροπο με τον οποιο μας τις παρουσιαζει(προφανως ειναι το δυνατοτερο κομματι του βιβλιου),αν και στην αρχη δυσκολευτηκα μεχρι να μπω στο νοημα.Το αστυνομικο μερος του βιβλιου δεν ειναι κατι τρομερο αλλα με κρατησε.Απο τη μεση και μετα,ανεβαινει λιγο ο ρυθμος και διαβαζεται γρηγορα.Η αναπτυξη των χαρακτηρων ειναι υποτυπωδης.Η γραφη του σε σημεια στρωτη,σε αλλα παλι,λιγο πιο στριφνη.Μου αρεσε πολυ ο επιλογος πρεπει να πω.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Πολύ ωραία η βασική ιδέα και όντως ίσως ήθελε λίγο παραπάνω ανάλυση αυτό το στοιχείο της παράλληλης ύπαρξης και των ιστορικών συγκυριών που οδήγησαν στη διχοτόμηση. Μου άρεσε που επέλεξε το στυλ του αστυνομικού νουάρ γιατί προσωπικά τρελαίνομαι για το συγκεκριμένο είδος. Στην αρχή πάντως δυσκολεύτηκα να βγάλω λίγο νόημα αλλά μετά στρώνει.

Link to comment
Share on other sites

  • 9 months later...

1 ώρα συνέντευξη που σε βάζει μέσα στο μυαλό του. Συζήτηση για τη λογοτεχνία:

Moby Dick, Lovecraft, Tolkien, πώς το anti-modernism μπορεί να γίνει πιο modern από το modern, για ένα κομικ που γράφει (και κάποια που έχει ζωγραφίσει) 

και τη συγγραφή μετά από το 28ο λεπτό:

1. Strutcture: Πρώτα ξεκίνα με τους κανόνες που υπάρχουν ήδη για την δική σου ευκολία και μετά άλλαξέ τους

2. Πώς του ήρθε η ιδέα για το EmbasyTown

3. H ομορφιά στα βιβλία του

4. Το διήγημα "Lie Thee Down, Oddity" του T.F. Powys

5. To διήγημά του "The ball room" που είναι απ΄ ότι κατάλαβα τρόμος σε ένα κατάστημα του ΙΚΕΑ

6. Inspirations του είναι κάποια obsessions του όπως τα χταπόδια (και τα σκουπίδια;) από την παιδική του ηλικία, χωρίς να ξέρει όμως γιατί.

7. Πώς ξεκίνησε η καριέρα του.

8. Του αρέσει o μουσικός: burial

 

Edited by Διγέλαδος
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Μετά το υπέροχο Un-Lun-Dun, (παρόμοιο αλλά κατά πολύ ανώτερο από το Neverwhere του Neil Gaiman) έπιασα κι εγώ το Perdido Street Station. Απογοητεύτηκα: αν ο Mieville είχε κανέναν κοχονάτο editor θα έτρωγε αρκετά σκαμπίλια και θα μας έδινε τελικά ένα βιβλίο 600 και όχι 900 σελίδων που θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία ως ένα από τα καλύτερα βιβλία του είδους (ποιού είδους; έλα ντε)  της λογοτεχνίας του Φανταστικού.

Ακόμα και με 900 σελίδες, θα το έσωζε αν έμενε με τους χαρακτήρες που μας έδωσε ως το τέλος. Ή αν το τέλος ήταν αντάξιο όλου του build-up και όχι αυτό το αδύναμο πράγμα. Και κάτι για τη γραφή που είναι καθαρά προσωπικό θέλω:

Η επιδεικτικά πλούσια γλώσσα προσωπικά με ενόχλησε γιατί είναι άνιση, δείχνει να έχει ρίξει όλο του το βάρος στο λεξιλόγιο χωρίς να ενδιαφέρεται για το σύνολο. Οι προτάσεις του συγγραφέα είναι κατα 95% Υποκείμενο-Ρήμα-Αντικείμενο. Δεν υπάρχει καμία εναλλαγή στην ταχύτητα της αφήγησης, δεν υπάρχει αυτό το παιχνίδισμα που άλλοι τοπ συγγραφείς (κι ο Μιεβιλ είναι δικαιωματικά τοπ συγγραφέας και σαν τέτοιον τον κρίνω) ξέρουν να κάνουνε καλά παίζοντας με τις προτάσεις και με τη ροή του κειμένου (ο Πράτσετ έρχεται εύκολα στο νου, μιας και το setting της New Crobuzon θυμίζει λίγο το Ankh-Morpork, το οποίο φαντάζομαι πως θα το περιέγραφε κάπως έτσι μέσα από τη ματιά του ο Mieville). Το σύστημα "χτίζω προτάσεις Υ-Ρ-Α με ανοιχτό thesaurus από δίπλα" με κούρασε.

Κρίμα. Παρόλ' αυτά, επειδή είναι 1-1 τώρα (επαναλαμβάνω, το UnLunDun ήταν καταπληκτικό) θα δοκιμάσω κι άλλο βιβλίο του αργότερα μες στη χρονιά.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι έχω διαβάσει μόνο το Η Πόλη και η Πόλη, και απορώ γιατί έγραψα το σχόλιο στο τόπικ 50 Βιβλία για το 2013 και όχι εδώ. Πολύ ωραία περίπτωση συγγραφέα, ελπίζω μόνο να μεταφραστεί και άλλο δικό του βιβλίο γιατί δεν με βλέπω να τον διαβάζω στ'αγγλικά.

Link to comment
Share on other sites

  • 10 months later...

Καλησπέρα

 

Δεν έχω διαβάσει τίποτα δικό του και σκέφτομαι να πάρω το "The City and the City"

ή κάποια συλλογή διηγημάτων του.

Έχει κανείς καμιά πρόταση ?

Θα παρακαλούσα μόνο να μου δώσετε και κάποια σχετική περιγραφή τού (των) έργων του.

Δεν μου αρέσει η fantasy και αν αυτό είναι το στύλ του καλύτερα να τον αποφύγω.

Ευχαριστώ προκαταβολικά !

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα

 

Δεν έχω διαβάσει τίποτα δικό του και σκέφτομαι να πάρω το "The City and the City"

ή κάποια συλλογή διηγημάτων του.

Έχει κανείς καμιά πρόταση ?

Θα παρακαλούσα μόνο να μου δώσετε και κάποια σχετική περιγραφή τού (των) έργων του.

Δεν μου αρέσει η fantasy και αν αυτό είναι το στύλ του καλύτερα να τον αποφύγω.

Ευχαριστώ προκαταβολικά !

Το έβαλα στο σωστό τόπικ, μπορείς να διαβάσεις και γνώμες. Πάντως εντάσσεται (και δίκαια) στο Fantasy, αν και ξεφεύγει πολύ από το τυπικό High Fantasy/S&S και περισσότερο θυμίζει steampunk και new weird.

Link to comment
Share on other sites

 

Καλησπέρα

 

Δεν έχω διαβάσει τίποτα δικό του και σκέφτομαι να πάρω το "The City and the City"

ή κάποια συλλογή διηγημάτων του.

Έχει κανείς καμιά πρόταση ?

Θα παρακαλούσα μόνο να μου δώσετε και κάποια σχετική περιγραφή τού (των) έργων του.

Δεν μου αρέσει η fantasy και αν αυτό είναι το στύλ του καλύτερα να τον αποφύγω.

Ευχαριστώ προκαταβολικά !

Το έβαλα στο σωστό τόπικ, μπορείς να διαβάσεις και γνώμες. Πάντως εντάσσεται (και δίκαια) στο Fantasy, αν και ξεφεύγει πολύ από το τυπικό High Fantasy/S&S και περισσότερο θυμίζει steampunk και new weird.

 

Ευχαριστώ πολύ !

Edited by Old man & SiFi
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Μόλις τελείωσα το Η Πόλη & η Πόλη και είπα να ξεθάψω το συγκεκριμένο τόπικ.

Μου άρεσε πολύ. Ενώ δεν είναι ένα από τα κλασικά που θα αγαπήσω, είμαι πιο παλιομοδίτης κάπως στο φάντασυ, εντούτις ήταν ένα πάρα πολύ ωραίο βιβλίο. Η κεντρική ιδέα είναι ουσιαστικά όλο το βιβλίο, αν και έχει κάποια ωραία, διαχρονικά μηνύματα πάνω στην ανθρώπινη φύση. Μου άρεσε τρομερά πολύ ο πρωταγωνιστής! Πρώτη φορά γούσταρα τόσο πολύ κάποιον αστυνομικό. Είχε κάτι που με τραβούσε. Φοβερός και ο επίλογος. Όσοι πάτε στο Anubis Bazaar, τσιμπήστε το.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

The City and the City/Η Πόλη και η Πόλη (Εκδόσεις Anubis)
Σχετικά μέτριες εντυπώσεις μου άφησε η πρώτη μου επαφή με το έργο του Mieville. Αρκετά καλή και πολύ πρωτότυπη ιδέα, πολύ καλό από πλευράς γλώσσας, αλλά πολύ φλυαρία, όχι ενδιαφέρουσα υπόθεση και το χειρότερο όλων χαρακτήρες που δεν έχουν καθόλου βάθος.
Παρά το προβλήματα όμως διαβάστηκε αρκετά ευχάριστα και σίγουρα λόγω ιδέας είναι ξεχωριστό. Σίγουρα θα δοκιμάσω κάποια στιγμή να διαβάσω και κάτι άλλο δικό, αλλά όχι άμεσα.

Βαθμολογία: 6.5/10

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Διάβασα τα τρία Bas-Lag (Perdido Street Station, The Scar, Iron Council) βιβλία και το διήγημα (Jack) που διαδραματίζεται στον ίδιο κόσμο (όλα από εκδόσεις Pan). Γενικά μίλια ανώτερα από το The City and the City. Θα τα κατέτασσα, εύκολα, μεταξύ των καλύτερων fantasy που έχω διαβάσει ποτέ.
Είναι φαντασία με όλη τη σημασία της λέξης. Πρωτότυπα όσο δεν πάει, και με τόσο πολλές, καλές και ευφάνταστες ιδέες που άλλοι θα γέμιζαν τόμους και τόμους. Η δε πρόζα του Mieville είναι εξαιρετική, κάπως μπαρόκ και βαριά, αλλά μεταφέρει τέλεια την ατμόσφαιρα που πρέπει και πραγματικά υπήρχαν κομμάτια που απλά θαύμαζα και ευχαριστιόμουν ό,τι διάβαζα, όχι μόνο για το τι ήταν γραμμένο, αλλά και για το πως.
Το worlbuilding είναι απίστευτο τόσο ως προς τις ιδέες του, όσο και ως προς το γεγονός ότι ο κόσμος μοιάζει ολοζώντανος και οργανικά δομημένος, κάτι τρομερά δύσκολο δεδομένης της ποικιλομορφίας των όσων συναντάει ο αναγνώστης στα βιβλία.
Οι βασικοί χαρακτήρες και στα τρία βιβλία είναι πολύ καλοί, αλλά το στυλ γραφής του Mieville είναι τέτοιο που αργείς λίγο να τους "νιώσεις", αλλά σταδιακά γίνεται κι αυτό και τελικά ενδιαφέρθηκα για όλους από αυτούς. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες συνήθως είναι ή στην ίδια κατηγορία ή larger-than-life/γαμάτοι τύποι/τύπισσες, που θα ενοχλούσε ίσως αν ήταν πρωταγωνιστές, αλλά τώρα βοηθάει στο να γίνουν εύκολα διακριτοί και ενδιαφέροντες. Γενικά δεν είναι σε καμία περίπτωση γρήγορα βιβλία. Ούτε ιδιαίτερα αργά είναι, αλλά έχουν έναν μεθοδικό ρυθμό που μπάζει βήμα-βήμα τον αναγνώστη στον κόσμο και τον εξοικειώνει με την υπόθεση και τους χαρακτήρες.
Το μόνο γενικό πρόβλημα που θα έλεγα ότι υπάρχει είναι ότι υπάρχουν φορές που φλυαρεί ή κωλυσιεργεί κάπως, αλλά σχεδόν πάντα με σκοπό να αναδείξει τον τόσο πλούσιο και ιδιαίτερο κόσμο που έχει πλάσει. Για εμένα ήταν τόσο το ενδιαφέρον του κόσμου και τέτοια η δύναμη της γραφής του Mieville που τρομερά σπάνια με ενόχλησε όντως η όποια φλυαρία.
Θα τα πρότεινα αδιαπραγμάτευτα σε όποιον θέλει να διαβάσει fantasy που και ξεφεύγει (πολύ, πάρα πολύ) από τα συνηθισμένα και είναι ποιοτικότατο σαν λογοτεχνία ανεξαρτήτως είδους. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα που δεν έχουν μεταφραστεί αυτά τα βιβλία, γιατί και πολύ ντόρο είχαν κάνει και ένα σορό βραβεία έχουν μαζέψει και δεν μοιάζουν με τίποτα άλλο που έχουμε διαβάσει. Όποιος είναι πρόθυμος να διαβάσει στα αγγλικά πραγματικά αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί μαζί τους.
 

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

1014561329_ThisCensus-Taker.thumb.jpg.dc17c1502b7088e4ff32f1d2289f45ed.jpg

This Census-Taker (Εκδόσεις Pan)

Πεμπτο βιβλιο του Mieville που διαβάζω. Μου άρεσε αρκετά, όχι όμως τόσο πολύ όσο τα τρια Bas-Lag βιβλια του.

Αυτό τόσο ως προς το στυλ, όσο και ως προς τον τροπο που προσεγγίζει το φανταστικό στοιχειο μοιάζει περισσότερο με το The City & the City. Επίσης θα μπορούσε να πει κανεις οτι και αυτό εδώ αστυνομικοφέρνει. Όμως μου αρεσε πιο πολύ.

Κάτι πολύ χαρακτηριστικό είναι οτι σε όλο το βιβλίο επικρατεί, σκόπιμα, μια θολούρα και μια ασάφεια, που προσδίδουν έναν πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα.

Γενικά θα το πρότεινα.

Edited by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.
Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Τσάινα Μίεβιλ (China Mieville)
  • 3 months later...

1133801859_TheLastDaysofNewParis.thumb.jpg.af6386f19c5027c7e880bdbc2471ca0c.jpg

The Last Days of New Paris (Εκδόσεις Del Rey)

Άλλο ένα βιβλίο του Mieville που περνάει στα διαβασμένα, άλλη μια φορά που το φχαριστήθηκα.

Όπως και με το This Census-Taker έχουμε και πάλι μια νουβέλα. Αυτή τη φορά διαδραματίζεται σε ένα εναλλακτικό Παρίσι, όπου το 1950 είναι ακόμα υπό την κατοχή των ναζί. Δεν είναι όμως το Παρίσι όπως το ξέρουμε, γιατί μετά από κάποια γεγονότα που συνέβησαν το '41 (τα οποία βλέπουμε σταδιακά μέσα από μικρά flashbacks) η πόλη έχει αλλάξει ριζικά με διάφορους, μαγικούς τρόπους.

Δεν θα πω αλλά για την υπόθεση. Θα πω μόνο ότι το βιβλίο έχει όλα τα καλούδια που έχουν όλα τα βιβλία του Mieville που έχω διαβάσει, δηλαδή γραφή πολύ υψηλού επιπέδου, εξαιρετική ατμόσφαιρα, έναν τρομερά ενδιαφέρον και πρωτότυπο κόσμο, καθώς και μια πληθώρα ιδεών.

Οι χαρακτήρες δεν είναι το δυνατό χαρτί του βιβλίου, αλλά δεν είναι και καθόλου κακοί. Θα έλεγα ότι είναι επαρκείς, αλλά μέχρι εκεί.

Τέλος αξίζει να αναφέρω ότι ο σουρεαλισμός (ως καλλιτεχνικό ρεύμα) παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Όχι σε βαθμό που να μην μπορεί κάποιος άσχετος να διαβάσει και να απολαύσει το βιβλιο (πηγή: είμαι εντελώς άσχετος), αλλά σίγουρα κάποιος που εχει σχετικές γνώσεις θα αποκομίσει πολλά παραπανω. Για τους αλλους ίσως δώσει μια ώθηση ώστε να ασχοληθούν και να μάθουν λιγα πραγματα παραπανω.

Edited by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..