Jump to content

Καλό, Κακό, ή Καλόκακο Τέλος;


Βάρδος
 Share

Τι τέλος;  

70 members have voted

  1. 1. Τι τέλος;

    • Καλό (a.k.a. happy end)
      13
    • Κακό
      8
    • Καλόκακο
      48


Recommended Posts

Απλό. Τι σας αρέσει περισσότερο: ένα καλό τέλος, ένα κακό τέλος, ή ένα πικρόγλυκο τέλος;

 

Ή, γενικά, απόψεις πάνω στα τέλη.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 64
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Cassandra Gotha

    4

  • Drake Ramore

    4

  • WILLIAM

    2

  • georgezerv76

    2

Δεν νομίζω ότι μπορείς να δώσεις μια απάντηση. Ας πούμε προσωπικά μου αρέσει και το καλό τέλος αρκεί να είναι πρωτότυπο. Στο "σκοτεινό ποτάμι" που είδα πρόσφατα το τέλος δεν νομίζω ότι μπορεί να χαρακτηριστεί καθαρά "καλό" αλλά αφήνει μια πίκρα που μου άρεσε. Ήταν αρκετά πρωτότυπο. Θα ψηφίσω καλόκακο γιατί είναι και αυτό που δίνει πιο πολλές δυνατότητες για πρωτοτυπία!

Link to comment
Share on other sites

Πάντως δεν θέλω με τπτ να έχει κακό τέλος....

Ψυχοπλακώνομαι... :crybaby:

 

 

Μεταξύ καλού και καλόκακου δεν έχω πρόβλημα, εξαρτάται και από την ιστορία

Edited by Alestor
Link to comment
Share on other sites

Δε ψήφισα αφού Βάρδε ξέχασες να βάλεις την τέταρτη επιλογή κακόκαλο. :lol:

 

Πέρα από την πλάκα, εξαρτάται φρικτά. Σε κάθε ιστορία ταιριάζει συνήθως και άλλο τέλος, ανάλογα και με το είδος της.

Edited by Μελδόκιος
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • Management

Κάθε τι στη ζωή έχει και θα θετικά και τα αρνητικά ... άρα θα συμφωνήσω με το 3ο.

Αλλά, επειδή μου αρέσουν αυτά που μου ανεβάζουν τη ψυχολογία, ακόμα και αν είναι ψεύτικα, θα προτιμήσω το happy end :thumbsup:

Link to comment
Share on other sites

Γενικά προτιμώ τα γλυκόπικρα τέλη. Τα υπερβολικά καλά φινάλε, φαίνονται λίγο "ψευτικά". Όχι πάντα φυσικά, εξαρτάται από τον δημιουργό. Και τα κακά τέλη πολλές φορές μου αρέσουν πολύ, ανάλογα με τον τρόπο που θα παρουσιαστούν αυτά.

Link to comment
Share on other sites

Το πολύ καλό τέλος όπως και το πολύ κακό είναι ακραίες περιπτώσεις. Και, όπως συμβαίνει με όλες τις ακραίες περιπτώσεις, είναι και δυσκολότερο να αποδοθούν σωστά/πειστικά. Μια ιστορία μπορεί να έχει οτιδήποτε τέλος "κάθεται" στην πλοκή της, αρκεί να με κάνει να το πιστέψω. Πχ, στους Πειρατές της Καραβαϊκής (ναι, Καραβαϊκής :Ρ) το τέλος ήταν τόσο ψέμα χάπυ εντ που είχα... ανατριχιάσει, ενώ, πχ, στον Κόμη Μοντεκρίστο, παρότι ήταν χάπυ έντ, είχε γίνει μια πολύ καλή δουλειά. Βέβαια, δεν μπορείς να συγκρίνεις τον θεό τον Δούμα με τον οποιοδήποτε χαζοΑμερικάνο, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. ;)

 

Θα έλεγα ότι προτιμώ το καλόκακο (και το κακόκαλο, όπως πολύ σωστά το έθεσε ο Μελδόκιος) για δύο λόγους: (α) πετυχαίνεται ευκολότερα, άρα είναι μικρότερη η πιθανότητα να είναι απογοητευτικό, και (β) στη ζωή τίποτα δεν είναι απόλυτα καλό ή απόλυτα κακό, γιατί να είναι σε μια φανταστική ιστορία;

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...
Κάθε τι στη ζωή έχει και θα θετικά και τα αρνητικά ... άρα θα συμφωνήσω με το 3ο.

Αλλά, επειδή μου αρέσουν αυτά που μου ανεβάζουν τη ψυχολογία, ακόμα και αν είναι ψεύτικα, θα προτιμήσω το happy end  :thumbsup:

Link to comment
Share on other sites

Λέμε για τον Morgoth αλλά και ο Rasp πήρε φόρα να αναστήσει όλα τα αρχαία topics  :p

Είμαι ο necrologist του forum... Ο necromancer προφανώς είναι ο αξιοσημείωτος για την επιτυχία του προαναφερθής κύριος.
Link to comment
Share on other sites

Για εμένα εξαρτάται από δύο πράγματα. Την διάθεσή μου και την οποτική γωνία του αναγνώστη. Ανάλογα τη διάθεσή μου θα ήθελα και το τέλος. Κάποιες φορές προτιμώ το τέλος να είναι κάκιστο για τους ήρωες. Άλλες φορές προτιμώ να έχει ένα πολύ καλό τέλος με τον ήρωα να σκίζει τον κακό και να παίρνει την γκόμενα. Όσο για το δεύτερο θα δώσω ένα παράδειγμα. Στην πυρά του Ούλριχ το τέλος είναι διπλό. Εάν είσαι με το μέρος του Ούλριχ, είναι ένα κακό τέλος. Αν το δεις όμως από τη μεριά των μάγων είναι ένα πολύ καλό τέλος.

Link to comment
Share on other sites

Προτίμησα το καλόκακο τέλος γιατί συνήθως είναι το πιο σωστό, τίποτα δεν τελειώνει μόνο καλά ή μόνο κακά κατά τη γνώμη μου. Το ενδιάμεσο είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στην πραγματικότητα. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι δε με νοιάζει και πολύ το "είδος" του τέλους φτάνει να είναι καλογραμμένο και να συνάδει με την όλη ιστορία οπότε αν υπήρχε η δυνατότητα θα ψήφιζα και τα τρία...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Κι εγώ προτιμώ το καλόκακο τέλος. Μ'αρέσει αυτό το πικρόγλυκο που λέει και ο Βάρδος γιατί μου φαίνεται μελαγχολικό και καραγουστάρω τα μελαγχολικά. Όταν τελειώνει μία ιστορία και γίνεται κάτι καλό, αλλά δεν είναι όλα ωραία και ρόδινα, μ'αρέσει πολύ...

Link to comment
Share on other sites

Κακό έβαλα, αλλά όχι με την έννοια να καταστραφεί ο κόσμος απαραίτητα. Απλά ο κεντρικός ήρωας πρέπει να πεθάνει. Ή να πάθει κάτι χειρότερο αν είναι δυνατόν. Είναι πολύ δύσκολο να βγει καλά και να το χωνέψει επίσης ο αναγνώστης, αλλά με αριστοτεχνική δουλειά το κακό τέλος είναι το καλύτερο κατ εμέ.

 

1)Βέβαια άμα γράφεις σε επικό ύφος και στο τέλος σκοτώσεις τον ήρωα κινδυνεύεις από να σου κάνουν μήνυση μέχρι να σε δείρουν οι αναγνώστες σου(έχει συμβεί). Πάντως αν του στήσεις ανδριάντα σε κάθε πόλη, του χτίσεις ένα τύμβο σαν το Ταζ Μαχάλ, έχεις τρεις αργίες το χρόνο προς τιμή του, φτιάξεις τραγούδια που να υμνούν τα κατορθώματά του και οι πολεμιστές εκεί που φώναζαν καθώς έμπαιναν στη μάχη "ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΗΣ <ΟΝΟΜΑ ΠΑΤΡΙΔΑΣ>" τώρα να φωνάζουν "ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ <ΟΝΟΜΑ ΗΡΩΑ>"... ε έτσι ίσως και να τη γλυτώσεις.

 

2)Αν απ' την άλλη ειρωνεύεσαι τον ήρωα από την αρχή και τον υποβάλεις συχνά πυκνά σε κάθε δυνατό εξευτελισμό (χεχε!) είναι βρε παιδί μου σα να έχεις γράψει στο μέτωπό του "ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ". Η ήττα του στο τέλος δε θα προκαλέσει αγανάκτηση, αλλά ανακούφιση.

 

3)Υπάρχει και η πιο διαδεδομένη περίπτωση του 'τραγικού ήρωα'. Στο τέλος εκείνος θα φτάσει στην 'κάθαρση' και αυτό θεωρείται καλό τέλος, ακόμα και αν ο ήρωας πεθάνει και καταστραφεί ο κόσμος. Τέλοσπάντων ο Αρίστος τα ήξερε καλύτερα αυτά και έχει βγάλει και τον ορισμό της τραγωδίας.

 

4)Στα κακά φινάλε συγκαταλέγεται επίσης και η περίπτωση που οι ήρωες(κεντρικοί χαρακτήρες καλύτερα) νικούν, αλλά είναι όλοι κακοί οπότε αυτό είναι κακό για τον κόσμο.

 

Από τις τέσσερις περιπτώσεις ως αμιγώς κακό τέλος μπορούμε να πάρουμε να πάρουμε μόνο το δεύτερο. Αυτό ακριβώς ψήφισα, αν μη τι άλλο γιατί είναι πολύ σπάνιο και πολύ δύσκολο, αλλά εξαιρετικά διασκεδαστικό.

Link to comment
Share on other sites

Για μία ακόμη φορά οι αρχαίοι υμών πρόγονοι έχουν την απάντηση. Μιλάω για τη "κάθαρση" που λέγανε κάποτε σε εκείνους τους καιρούς και αυτό είναι που πιστεύω μετράει στο τέλος κάθε ταινείας. "Κάθαρση" δεν χρειάζεται απαραίτητα κάποιο συγκεκριμένο τέλος για να υφήσταται, οπότε για μένα κανένα δεν είναι ιδανικό τέλος μιλώντας γενικά. Άν τώρα ΄περιμένεται μία πιο συγκεκριμένη απάντηση απο μένα θα χώριζα τις ταινίες σε κατηγορίες:

 

1. Ταινίες που είναι για τον χαβαλέ και η υπόθεση δεν έχει και πολύ νόημα, συνήθως ο καλός που όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει πρλέπει να σκοτώσει τον κακό που είναι τόσο δυνατός που απειλεί να διαλύσει όλο τον κόσμο. Στο τέλος βέβαια πάντα ο καλός σκοτώνει τον κακό τελευταία στιγμή. και γίνονται και μερικές τετριμένες κινήσει που ο καλός αγαπαέι και μία γκόμενα που στο τέλος του κάθεται ή βραβέβεται απο τον πλανητάρχη και κάτι τέτοια. Σε τέτοιες ταινίες προτημώ το κακό τέλος που δηλαδή ο κακός σκοτώνει και τον καλό και διελύει και όλο τον κόσμο και τώρα ποια μπορεί με την ησυχία του να κυβερνήσει τον μαύρο κόσμο του. Δυστηχώς ρε γαμότο ποτέ δεν γίνεται αυτό. =>κακό τέλος

 

2.Ψαγμένες ταινίες που ασχολούνται με ίντρικες. Σε τέτοιες ταινίες μου αρέσει το καλό τέλος γιατί ο ηρωας για να περάσει απο το απόλυτο κενό στην κορυφή θα σκευτέι κάτι πολύ ύπολου και πολύ έξυπνο που στο τέλος μίνεις για λίγο έτσι :o θα γυρίσεις πίσω άλλη μία φορα την ταινία για να το συνειδητοποιήσεις τι έκανε :blink: και μετά θα προσκηνάς τα καμόματά του :worshippy: (βλέπε κόμης μοντε κριστο)=>γράψε καλό τέλος

 

3. Ταινίες που ασχολούνται με την ψυχοσύνθεση του ήρωα. Συνήθως ο ήρωας ψάχνει να βρεί κάποια χαμένα κομμάτια του εαυτού του τα οποία θα τον κάνουν μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Σε αυτές μου αρέσει το καλό τέλος γιατί μέσα απο την ιστορία του ηρωα πέρνεις μαθηματα. (βλέπε Μεμέντο).=>γραψε καλό τέλος

 

4. Ταινίες θρίλερ που ο κακός ψάχνει να σφάξει όλους τους ήρωες και τους γονείς τους και τα παιδία τους και τις γιαγιάδες τους και όλο το σόη τους και όσους είδαν τον δολοφόνο κατα την ώρα της σεμνής δουλείας του και πάει λέγοντας. Προτιμώ το καλό τέλος που σφάζουν το δολοφόνο με την μία και δεν ξανα αναστένεται ενώ έχει φάει μία μαχαιρία στο λεμό, μία σφαίρα στο κούτελο, του έχουν ανοίξει το κεφάλι με τσεκούρι και τα λοιπά. =>γράψε καλό τέλος

 

5. Σεμνές ερωτικές ιστορίες που το αγόρι έχει σκοπό να του κάτσει η θεογκόμενα, τα κλασσικά... Μάλλον το κακό τέλος που πεθαίνουν και οι δύο πρίν καν γνωριστούν. Γαμώτο ποτέ δεν γίνεται αυτό. =>γραψε καλόκακο τέλος (μην ρωτάς γιατί)

 

6. Άκρως ερωτικές ιστορίες που σκοπός του "ήρωα" είναι να φτάσει σε μία απο τις τρείς τρύπες.Βέβαια ρε γαμώτο οι ποιητές ως τώρα δεν έχουν καμία καινοτομία στο τέλος, πάντα ο ήρωας πετυχαίνει τον σκοπό του χωρίς απώλειες :p

 

 

Εν κατακλείδι, όταν η ταινία είναι για τον χαβαλέ το κακό τέλος μάλον το προτιμώ(πχ Ματριξ) όταν όμως εννώνομαι ψυχολογικα με τους ήρωες προτιμώ κάτι καλό γιατί αλλίως πέφτω σε κατάθλυψη, ή αν ο ήρωας έχει να αντιμετοπίσει μία πολλύ δύσκολη κατάσταση που ήδη είναι σκατα θέλω κάτι καλόκακο δηλαδή τουλάχιστον ο ήρωας μετριάζει την κατάσταση (πχ 25η ώρα, μαθήματα αμερικάνικης ιστορίας)

 

 

Το ξέρω υπάρχουν και άλλες πολλές κατηγορίες αλλα είναι πολύ ακρές ή βαρίεμαι να τις γράφω(το μήνυμα αυτό το έγραψα 3 φορές γιατί πάτησα να μου δείξει όλες τις φατσούλες και μου έσβησε το κείμενο!!!)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...
  • 1 year later...

(Ναι!Καλη τοπικανασταση...και καλο πασχα!)Για να θυμουνται οι παλιοι και να μαθαινουν οι νεοι...

 

Θα εκλινα και εγω στο καλοκακο γενικα.Παντως δεν ειναι παντα το πιο ομορφο αλλα ειναι μια ευχαριστη εκπληξη απο τα χαζα καλα.

Θα ηθελα να βλεπω και κακα τελη...αν και συνηθως συνεπαγονται σηκουελ οπου οι καλοι επιστρεφουν δριμυτεροι.

Πιο πολυ μου αρεσουν καλοκακα που σε αφηνουν να σκεφτεσαι για λιγο-η και για πολυ!Στυλ Ντικ ας πουμε.

Link to comment
Share on other sites

πιστευω ακραδαντα στα κακοκαλα τελη, αν και συνηθως στις δικες μου ιστοριες (σε rpg campaigns) στο τελος μαλον το κακο του τελους ιπερσκιαζει το καλο (και οι παιχτες μου θέλουν να με δειρουν :Ρ )

 

ενα κλασικο παραδειγμα των απαισιοδοξων καταληξεων μου ειναι αυτο:

 

ουσιαστικα ειναι μια περιληψη 3 campaigns που παιχτηκαν (τα οποια εχω σημειωσει με διαφορετικα χρωματα) με διαφορετικα ατομα και χαρακτηρες να συμμετεχουν στο καθένα και αφορουσαν τον ιδιο κοσμο με τα αποτελεσματα του ενως να δημιουργουν τη βαση για το επόμενο....

 

The record of the Lunaria War Epilogue

 

War was forced upon us. A war that we could not win, a war we could not afford to lose, for a second time.

 

Although history books record our victory at the last war few know the truth, there was no victory, we were defeated and in our darkest hour of defeat we sold our souls, I sold my soul.

 

The only way to stop the advancing evil was to turn it on itself, cut the head and the body will soon die they say. They are right. What we could not achieve by force of arms I achieved with treachery, assassination, and manipulating the greed of petty men.

 

But our enemy learned form its first failure, my tactics would not work again against them. In order to survive the second war we needed what we lacked in the first, Heroes.

 

But where to find heroes? Heroes aren’t born heroes are forged by need, driven by the desire to help the world, they cannot be found. So we made them…………

 

Young men and women all chosen for their potential were sought and directed towards danger, many died or just where found lacking in strength but some endured and emerged as heroes, to lead us to victory, to strike down our enemies, To destroy us all.

 

Our mistake was that heroes aren’t predictable, they fight for greater ideals not for their country or for peace, and the greatest mistake was that heroes never cease fighting, when one cause is conquered they move on to the next, they don’t tend wounds, they don’t rebuild what is destroyed, the world has many evils to fight, many towers to climb, too many, and one cannot see them all until it is too late.

 

Now two nations lie shattered, and the blood that has soaked the land has awakened some ancient spirit of nature that revolted with humans and their ways strikes at us relentlessly, this winter will be harsh, and harsher still since the war didn’t allow for food and wood to be gathered and stored, come spring not many will have survived, and those that will have will be forever scarred.

 

My health is failing me and I know I cannot survive this winter. At least my work is done, I will light the candles of the fallen as I watch the people abandon the city I loved and fought for and out former nation slowly collapse. And as the candles of the fallen slowly fade away so will I leaving behind me this book to remind the next generations of the war and its perils, and my prayers that humanity will endure the hard times to come. So ends the record of the Lunaria war.

 

 

Or it doesn’t?

 

10 years have passed, and although the grand cities lie in ruins new cities were build and the humans indeed have endured the woes of war, the elves are all but forgotten, almost a myth, the dwarves are torn in two factions, and a new threat is rising……

 

οπως βλεπετε (δυστυχως ακομα δεν αξιοθηκα να γραψω ολη την ιστορια παρολο που κρατουσα σημειωσεις γι αυτον ακριβως το λογο) το τελος που επελεξα και για τα 3 ενω θεορητηκα ηταν καλο (οι ηρωες νικησαν κ.τ.λ.) αναγκαζε τους ηρωες να πληρωσουν πολυ μεγαλο τιμημα για τις νικες που κερδισαν.

 

οσο αφορα ταινιες και λογοτεχνια τωρα ειλικρινα μου τη σπαει απιστευτα να νικανε unworthy ηρωες μονο και μονο επιδη ειναι "καλοι" ειλικρινα προτιμω 1000 φορες να νικησουν οι κακοι να καει το συμπαν και να σκατωθουν τα παντα γενικα παρα να νικησει το καλο με "βυσμα" οπως επισεις και μου αρεσει οταν νικανε οι καλοι angainst all odds αρκει να το κανουν με την αξια τους και οχι με απο μηχανης θεου επεμβαση.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Θα πώ ένα καλό τέλος. Γιατί στην τελική είναι μια ιστορία. Μια ιστορία που την γράφει ένας άνθρωπος. Αν το τέλος δεν είναι καλό, τότε ποιος ο λόγος να υπάρχει η ιστορία αυτή; Με το καλό τέλος βέβαια δεν λέω να είναι παπαρούνες και λουλουδάκια και χαριτωμένα πλασματάκια. Λέω να υπάρχει κάθαρση. Αυτό είναι το καλό τέλος. Η δικαίωση, του ήρωα.

 

(ναι δεν μου αρέσει ο Μουρκοκ)

Link to comment
Share on other sites

  • 6 years later...

analoga thn istoria. wink.gif

 

 

Aυτό ακριβώς!...

 

...Απλά ΔΕΝ γίνεται να έχουν ΟΛΕΣ οι ιστορίες..."happy ending"! To να σε κάνει να δακρύσεις ένα βιβλίο είναι εξίσου δύσκολο (αν όχι δυσκολότερο) με το να σε κάνει να γελάσεις!

 

Αλλά και κάτι "ενδιάμεσο" (= γλυκόπικρο τέλος) είναι αποδεκτό φυσικά, αν "ταιριάζει".

 

Και ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και ιστορίες που δεν έχουν καν σαφές τέλος, αφήνοντας έτσι τον αναγνώστη να "πλάσει" ένα με την φαντασία του.

 

Το παν είναι να κρατάει κανείς σε αγωνία τον αναγνώστη του. Να υπάρχουν αρκετά "twists-and-turns", και να μην θεωρείται (σχεδόν) τίποτα σαν "δεδομένο". Υπό αυτό το πρίσμα, ενα καλογραμμένο "αναπάντεχο" τέλος είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Τουλάχιστον για μένα!... :mf_bookread: :beerchug:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ανάλογα με τον κόσμο, αλλά συνήθως το προτιμώ γλυκόπικρο. Για παράδειγμα το τέλος του Dragon Age: Origins στο δικό μου playthrough, με έναν whiter-than-white Human Noble Warrior, ήταν εκπληκτικό. Ναι μεν σταματήσαμε τους κακούς, κτλ, αλλά το κόστος ήταν τεράστιο. Δεν επικράτησε η ειρήνη και η καλοσύνη αλλά η αστάθεια και ο ρατσισμός σε ένα ραγισμένο έθνος. Φυσικά οι φίλοι και σύντροφοι του ήρωα είχαν κι αυτοί τα γλυκόπικρα endings (αχ γιατί ρε Λελιάνα) και γενικά μου είχε προκαλέσει θλίψη το τέλος, παρά την "νίκη" και μου είχε μείνει για αρκετές μέρες. Το ίδιο και το τέλος του "Πρώτου Νόμου". Οπότε, γλυκόπικρο, all the way!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..