Jump to content

Καλό, Κακό, ή Καλόκακο Τέλος;


Βάρδος
 Share

Τι τέλος;  

70 members have voted

  1. 1. Τι τέλος;

    • Καλό (a.k.a. happy end)
      13
    • Κακό
      8
    • Καλόκακο
      48


Recommended Posts

Το καλό τέλος συχνά συγχέεται με το εύκολο τέλος. Όταν διαβάζεις μία ιστορία όπου οι ήρωες είναι ανθρώπινοι πραγματικοί πραγματικοί στα πλαίσια της κοσμοπλασίας μας (γράφουμε φανταστική λογοτεχνία μη ξεχνιόμαστε!) και αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα εμπόδια και ψυχοφθόρες επιλογές, δεν είναι ικανοποιητικό να λύνονται όλα τα προβλήματα με ένα στέμμα στο κεφάλι, μία σύζυγο στο πλάι και ένα μωρό στην αγκαλιά στον επίλογο του βιβλίου. Αυτό είναι ένα εύκολο τέλος.

 

Ένα καλό τέλος αντιθέτως, μπορεί πάλι να καταλήγει (ακόμη και) σε έναν τέτοιο επίλογο, αλλά κάπου θα πρέπει να μας εξηγεί η ιστορία γιατί έχουν μείνει μόνο τα συγκεκριμένα στοιχεία στο τέλος, που το χαρακτηρίζουν ως καλό τέλος. Δεν μπορώ να σκεφτώ πολλά αγαπημένα μου βιβλία που να έχουν αποκλειστικά καλό τέλος (ή αποκλειστικά κακό) παρ' ότι δεν αποζητώ απαραίτητα ένα καλόκακο τέλος. Πάντα θα υπάρχουν σκιές που επηρεάζουν τους ήρωες στο τέλος.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 64
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Cassandra Gotha

    4

  • Drake Ramore

    4

  • WILLIAM

    2

  • georgezerv76

    2

Θα συμφωνήσω πάνω κάτω με την KELAINO: αν, ακόμα και μετά το τέλος του βιβλίου/της ιστορίας οι ήρωες/ο κόσμος συνεχίζει να έχει προβλήματα, τότε ίσως να μην είναι ικανοποιητικό σαν τέλος. Αλλά εννοείται ότι δε θα τα γυρίσουμε όλα στο αισιόδοξο ακόμα και αν δεν κολλάνε, επειδή μας ψυχοπλακώνει το κακό τέλος. Ό,τι ταιριάζει καλύτερα.

Θα διαφωνήσω εν μέρει με τον Myyst: και το κακό τέλος μπορεί να είναι η εύκολη λύση για το συγγραφέα. Σε μερικά πχ του Stephen King το βιβλίο τελειώνει με μια έκρηξη που σκοτώνει/καταστρέφει τα πάντα εκεί μέσα, αλλά αυτό εμένα μου δίνει την εντύπωση ότι ο συγγραφέας βαρέθηκε να παίζει με τα στρατιωτάκια του και δίνει μια και τα πετάει όλα στο κουτί τους (ή στα σκουπίδια, όπως το πάρει κανείς).

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Σε μερικά πχ του Stephen King το βιβλίο τελειώνει με μια έκρηξη που σκοτώνει/καταστρέφει τα πάντα εκεί μέσα, αλλά αυτό εμένα μου δίνει την εντύπωση ότι ο συγγραφέας βαρέθηκε να παίζει με τα στρατιωτάκια του και δίνει μια και τα πετάει όλα στο κουτί τους (ή στα σκουπίδια, όπως το πάρει κανείς).

 

Είδες τι παθαίνω που δεν διαβάζω King;; Μου διέφυγε τελίως ότι μπορει -μερικές φορές- να συμβαίνει και αυτό. Έχεις δίκιο. Το κακό τέλος μπορεί να είναι εξίσου εύκολο για τον συγγραφέα. Μου φαίνεται ότι και 'γώ διαφωνώ με τον εαυτό μου εν μέρει πλέον.  :rolleyes:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Καλόκακο. ΔΕΝ μου αρέσει το γνωστό ''παίρνει το κορίτσι, νικάει τον κακό και ζήσαν αυτοί καλά'' , προτίμω να υπάρχουν απώλειες και από τις δύο πλευρές, ακόμα και αν είναι βασικοί ήρωες. Το κακό δεν το προτιμώ ιδιαίτερα αλλά δεν με χαλάει κιόλας. Αρκεί να μην είναι του στυλ ''όλοι πεθάνανε. ΤΕΛΟΣ''.

 

Αν και όταν διαβάζω προτιμώ καλόκακο, οι πιο πολλές ιστορίες μου είναι με κακό τέλος. Έτσι μου βγαίνει. :pardon: :pardon:

Link to comment
Share on other sites

Και γω καλόκακο θα ψήφιζα. Νομίζω ότι είναι σημαντική η κάθαρση του/των ηρώων μετά από χίλιες δυο δυσκολίες που πέρασε/αν. Όχι όμως χωρίς απώλειες. Μία Πύρρειος νίκη, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω. Είναι πιο ρεαλιστικό έτσι πιστεύω. Πάντα φυσικά μπορούν να υπάρξουν εξαιρέσεις, ανάλογα την ιστορία. Πχ ο ξένος του Καμύ θα ήταν παράλογο (pun intended) να είχε καλό τέλος. Στα διηγήματα πάλι προτιμώ τα άσχημα τέλη ή έστω κακόκαλα. Μένουν καλύτερα στο μυαλό. Δε θυμάμαι να έχω γράψει διήγημα που να είχε καλό τέλος. Ένα μόνο κι αυτό γλικόπικρο.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Εξαρτάται από την ιστορία πάντα, αν και μου λένε πως έχω μια τάση να μην επιφυλλάσω και τα καλύτερα για τους χαρακτήρες μου στο τέλος. Καλόκακο ψήφισα, και μου αρέσει η δόκιμη αυτή η λέξη..

Link to comment
Share on other sites

Aναλογα την ιστορια και την περιγραφη που γινεται. Ενω μου αρεσουν τα χαπι εντ , μια ιστορια που διαβασα πριν μου αρεσε λογω του κακου της τελους που ηταν πολυ καλα δωσμενο

Link to comment
Share on other sites

Τίποτα από τα παραπάνω ή όλα τα παραπάνω, αναλόγως τί ταιριάζει. Οποιοσδήποτε αφορισμός του στυλ εμένα μου αρέσουν τα καλά τέλη ή τα τραγικά, αποκλείει αυτομάτως ένα είδος βιβλίων από την ανάγνωσή μας και κατά κάποιον τρόπο μας κατευθύνει, κατά τρόπο όχι δημιουργικό, κατά τη συγγραφή.

Σαν αναγνώστης όμορφα είναι οι ήρωες να δικαιώνονται. Όταν όμως αυτό δεν το σηκώνει η ιστορία με τίποτα, τότε προτιμώ να μην δικαιωθούν.

Σαν συγγραφέας ίσως, και λέω ίσως, έχω την τάση να διαλέξω το γλυκόπικρο τέλος. Ίσως γιατί τα αγαπημένα μου βιβλία είχαν όλα γλυκόπικρο τέλος και κατά κάποιον τρόπο αυτή η νοοτροπία με έχει πλάσει.

Ωστόσο, ας σκεφτούμε ότι ο Αριστοτέλος ναι μεν μιλούσε για κάθαρση, αλλά θεωρούσε σπουδαιότατο έργο τον Οιδίποδα Τύραννο, όπου υπάρχει κάποιο είδος κάθαρσης, με την έννοια της αποκατάστασης της τάξης αλλά σε καμία περίπτωση δικαίωση του ήρωα ή καλό τέλος.

Κάθαρση λοιπόν αλλά προς χάριν της ιστορίας, όχι των ηρώων της.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Ούτε καλό, ούτε κακό, μα ανατρεπτικό με ό,τι αυτό συνεπάγεται!!! Βέβαια μου αρέσει να νικάει το καλό γιατί κάπως έτσι αισθάνεται δικαίωση και ο ίδιος ο αναγνώστης. Πως ο χρόνος του δηλαδή δεν πήγε χαμένος. Τώρα αν στο τέλος για να αφήσεις μία υποψία συνέχειας γράψεις οτι το χώμα άνοιξε και από μέσα ξεπρόβαλε το χέρι του κακού που όλοι τον θεωρούσαν νεκρό... αυτό είναι άλλο πράγμα νομίζω...

Link to comment
Share on other sites

Εξαρτάται από την ιστορία. 

Στα φαντασίας ειδικά σε κάτι τεράστιες σειρές ταιριάζει ένα καλό τέλος, ίσως όχι ολότελα καλό, αλλά σε γενικές γραμμές καλό. Ε μη διαβάσεις δύο εκατομμύρια λέξεις και στο τέλος σε περιμένει ψυχοπλάκωμα.

Σε άλλα είδη παίζει αλλά σε μερικά δεν ταιριάζει το κακό. Σε ένα που γράφω τώρα είναι ένα αεροπλάνο με μια βόμβα, αν στο τέλος ανατιναχθεί και σκοτωθούν όλοι δεν θα είναι και η καλύτερη κατάληξη και θα ξενερώσει τον αναγνώστη πιστεύω.

Υπάρχει μια τάση για κακό τέλος τελευταία και όχι μόνο στα βιβλία αλλά και στην οθόνη. Ίσως επειδή είναι σκοτεινή η εποχή αλλά πιστεύω για τον ίδιο λόγο είναι πιο πολύ από ποτέ ζωτικό να έχουμε και καλό τέλος να ξαλαφρώνουμε.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

δε θα απαντήσω στο poll. για ένα και μόνο λόγο...Εξαρταται απο την ιστορια...

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Σε εμπνέει το κακό τέλος;

 ΠΑΝΤΑ!

Με εμπνεει καθε τι σκοτεινο, δυσοιωονο και μυστηριο, στην ΤΕΧΝΗ!

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Χμμμ, εξαρτάται και την ιστορία θαρρώ! Προτιμώ τα γλυκόπικρα, έτσι να είναι και λίγο ρεαλιστικό γιατί τα πολύ μελό είναι και πολύ ουτοπικά τις περισσότερες φορές. Επίσης, μου αρέσει να αφήνεις και ερωτηματικά, αν και εκνευριστικό για τον αναγνώστη το μυστήριο πάντα με τραβάει περισσότερο (όσον αφορά το τέλος). 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..