Jump to content

[RolePlay] Ο Μάγος


Atrelegis
 Share

Recommended Posts

:sorcerer: Το όνομα του χαρακτήρα είναι Νίσιλοθ Ιμάριεν αν και προτιμά να τον αποκαλούν με το επίθετό του. Είναι ένα νεαρός απόφοιτος της Σχολής Μαγείας και Αποκρυφιστικής Θεωρίας της Πόλης των Καθρεφτών και έχει επιλέξει σαν τομέα δράσης του την επίκληση δαιμόνων.

 

Πλάσματα σαν και αυτά είναι από φύση τους φτιαμένα για να υπηρετούν, κλεισμένα σε προσωπικές τους κολάσεις από την περίεργή τους ψυχολογία, ανίκανα για οτιδήποτε άλλο παρά άκρατη κακία και ανάγκη για καταστροφή. Τα υποτάσσω στη θέλησή μου, τα διαμορφώνω, τους χρησιμοποιώ και τους διασταυρώνω για χάρη της γνώσης και της δύναμης, που άδικα τους δόθηκε, όταν διακιωματικά έπρεπε να ανήκει στους ανθρώπους. Σαν Μάγοι, είναι χρέος μας να υποτάσσουμε αυτά τα όντα, αναλαμβάνοντας την αυθύνη της δύναμής μας, με οποιοδήποτε κόστος.

Link to comment
Share on other sites

H απόλυτη εμπιστοσύνη στη δύναμη κάποιου οδηγεί συνήθως σε τραγικά αποτελέσματα. Ένα και μόνο ένα λάθος σου είναι αρκετό να φέρει την καταστροφή.

 

(παρακαλώ να γράφονται μόνο οι διαφωνίες από τους υπόλοιπους.)

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω ότι είναι ντροπή σου να φέρνεις με το μέρος σου κάποιον με τέτοιους τρόπους. Η δουλεία είναι αισχρή σε όλες της τις μορφές. Τι σημασία έχει ότι αυτά τα πλάσματα είναι "δαίμονες" ή οτιδήποτε άλλο; Σε ενοχλούν αυτά; Θα ήθελες εσύ να ήσουν ο "δαίμονας" κάποιου άλλου, κι αυτός ο άλλος να σε σκλάβωνε;

 

Πού έχει κατρακυλήσει η ανθρωπότης, φίλε μου... :hmm:

Link to comment
Share on other sites

Ο άλλος έχει το κάθε δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει αν κι εφόσον δε θίγει τα δικαιώματα του άλλου· νομίζω είμαι σαφής.

Link to comment
Share on other sites

Το λες και μόνος σου Μάγε... Είναι κλεισμένα στις προσωπικές τους κολάσεις, σωστά; Έχουν περίεργη ψυχολογία, δεν είναι έτσι; Άρα έχουν προβλήματα. Ψυχολογικά προβλήματα. Άρα είναι πιθανότατο η κακία τους να μην είναι έμφυτη αλλά να είναι προιόν ενός από αυτά τα προβλήματα... Γιατρειά χρειάζονται Μάγε, μια ψυχή να τα αντιμετωπίσει ως όντως όντα, με επιθυμίες, προβλήματα, αδυναμίες και ικανότητες. Αν κάποιος αντιμετωπίζεται μόνιμα ως κακός δεν έχει άλλη επιλογή παρά να γίνει κακός. Μήπως θεωρίες σαν τις δικές σου καλλιεργούν αυτήν τη υποτιθέμενη ανάγκη για καταστροφή, την υποτιθέμενη άκρατη κακία; Όλα σ'αυτόν τον κόσμο αντιδρούν όταν κανείς δρα επηρεάζοντάς τα.

Link to comment
Share on other sites

Προτιμώ να με αποκαλείτε με το όνομά μου, αγαπητή μου. Και τώρα για τις απαντήσεις μου.

Άκρατη δύναμη; Απώλεια ελέγχου; Απληστεία; Αυτά είναι τα ρίσκα και οι απολαβές μιας τέτοιας επιλογής. Οι δαίμονες δεν είναι τίποτε άλλο από γεννημένοι υπηρέτες, όντα όχι διαβολικά από επιλογή, αλλά από φύση. Οι κολάσεις τους είναι οι φυλακές τους, όπου και τιμωρούνται για τα εγκλήματά τους, επομένως η ελευθερία είναι κάτι που έχουν στερηθεί από τη στιγμή που γεννιούνται.

Ο ήλιος, η πραγματικότητα όπως την ξέρουμε για αυτούς, έχει μια χροιά φόβου και αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο σε αυτή όπως και κατέληξαν κλεισμένη στην Κόλασή τους. Με διαβολικές πράξεις και με διαφθορά, παρασύροντας άλλους. Πόσοι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί από δαίμονες; Πόσοι έχουν χάσει τα πάντα από τα δώρα τους ή την αγάπη τους;

Είναι χρέος μου, σαν Μάγος, εμένα και των αδελφών μου να τα υποτάσσουμε, να τα χρησιμοποιούμε και να τα τιμωρούμε αν το θεωρούμε αναγκαίο, χρησιμοποιώντας τα για να προωθήσουμε τους σκοπούς της ανθρωπότητας, αξιοποιώντας αυτή τη δύναμή τους για την προώθηση των σκοπών μας!

Link to comment
Share on other sites

Μπα... αηδίες. Ουδείς έκων κακός. Αν έμπαινες στον κόπο να μιλήσεις μαζί τους και να τους καταλάβεις, θα έβλεπες ότι δεν είναι όπως νομίζεις. Όλοι έχουν τους λόγους τους που κάνουν ό,τι κάνουν. Αλλά κανένας δε δικαιολογείται να σκλαβώνει τους άλλους παρά τη θέλησή τους.

Link to comment
Share on other sites

Ουδείς εκών κακός; Μα αγαπητέ μου, δεν είναι εδώ ένα ζήτημα αντίληψης της πραγματικότητας με τα δικά σου μάτια. Οι δαίμονες δεν έχουν ΗΘΙΚΗ, ούτε αίσθηση καθήκοντος, ούτε καν κάποια αντίληψη του δικαίου! Το να ίλήσω μαζί τους, να προσπαθήσω να αντιληφθώ τον τρόπο σκέψης τους θα με παγιδέψει σε έναν λαβύρινθο ψεμμάτων, κάτι το οποίο είναι συνυφασμένο με τη γλώσσα τους!

Δεν υπάρχει νόημα να τους μιλήσω, να επικοινωνήσω μαζί τους, να χάσω τον χρόνο μου. Οι ικανότητες τους, εξαίρετες και αν είναι, θα αποτελούν όργανα βασανισμού στα χέρια τους αν αφεθούν ελεύθεροι να δράσουν!

Link to comment
Share on other sites

Ο συλλογισμός μου είναι απλός.

 

Αναφέρεις ότι αυτά τα πλάσματα γεννήθηκαν σκλάβοι, παρόλες τις δυνάμεις που έχουν. Εσύ πως γεννήθηκες? Σίγουρα όχι με τις δυνάμεις ενός δαίμονα. Όσες δυνάμεις έχεις τώρα, είναι επίκτητες.

 

Άρα, και σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, ένα ον (εσύ) που γεννιέται αδύναμο και εύθραυστο μπορεί να σκλαβώνει όντα (δαίμονες) που γεννήθηκαν ισχυρότερα.

 

Ποιο είναι το κριτήριο το οποίο σου δίνει το δικαίωμα να σκλαβώνεις, αν όχι η δύναμη?

 

Ας πούμε ότι είναι ηθικό. Ας πούμε ότι οι δαίμονες όντος γεννιούνται «κακοί» και με διάθεση να μας καταστρέψουν.

 

Πως όμως θα μπορούσαν να έρθουν στο δικό μας επίπεδο ύπαρξης? Δεν έχουν αυτό το δικαίωμα από τα σπάργανα παρά την εξαιρετική τους δύναμη. Η φύση, μέσα σε όλη της τη χαοτικότητα, παρουσιάζει και ψήγματα δικαιοσύνης.

 

Ο μόνος τρόπος για να γίνουν επικίνδυνοι για τον άνθρωπο είναι να τους καλέσει ο ίδιος ο άνθρωπος. Σου λέει κάτι αυτό?

 

Τελειώνοντας, θα σου θέσω και το εξής ερώτημα: αν θεωρείς ότι οι δαίμονες γεννιούνται σκλάβοι και εσύ αφέντης τους, τότε αυτόματος δέχεσαι την ύπαρξη μίας…ιεραρχίας η οποία λειτουργεί από τη γέννηση κάποιου. Με αυτό το σκεπτικό, ποιος είναι ο δικός σου αφέντης? Έχει δικαίωμα να σε καλεί και να σε βασανίζει? Ή μήπως διακατέχεσαι από την έπαρση ότι εσύ είσαι ο "αφρός"?!

 

 

ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΣΟΥ, ΠΟΛΕΜΑ ΤΟΝ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ.

 

Οι δαίμονες δεν έχουν ΗΘΙΚΗ, ούτε αίσθηση καθήκοντος, ούτε καν κάποια αντίληψη του δικαίου! Το να ίλήσω μαζί τους, να προσπαθήσω να αντιληφθώ τον τρόπο σκέψης τους θα με παγιδέψει σε έναν λαβύρινθο ψεμμάτων, κάτι το οποίο είναι συνυφασμένο με τη γλώσσα τους!

 

Αυτό το επιχείρημα με μπερδεύει. Δεχόμαστε δογματικά ότι έτσι είναι οι δαίμονες? Ποιανού κόσμου? Ως αξίωμα, δεν μπορώ να το δεχτώ...ως ρατσιστική πεποίθηση του Ιμάριεν όμως...εντάξη.

Edited by Panos
Link to comment
Share on other sites

Aφέντης μου είναι η ίδια η Μαγεία και υπηρετώ μόνο αυτή. Δε μπορείς να περιμένεις ότι θα δεχτώ να αποκαλέσω εκούσια τον εαυτό μου υπεράνω όλων! Υπάρχουν ακι άλλοι μάγοι πριν από εμένα, ισχυρότεροι, εγώ είμαι απλά ένας ακόμη απόφοιτος που αποδέχεται τη δύναμή του.

Ναι, δεν είμαι ισχυρός, αρχαίος. Είμαι ένας άνθρωπος που έμαθε να υφαίνει ένα μέρος της πραγματικότητας. Αλλά εγώ, σε αντίθεση με αυτούς, έχω τη γνώση της ηθικής. Δε θυμάμαι να είπα ότι είμαι δίκαιος, είπε απλός ότι κάνω το καθήκον μου. Το χρέος μου απέναντι στον άνθρωπο. Αν θυμάσαι, έχουμε πολλά πραδείγματα από την ιστορία όπου, για να επιτυεχθεί ένα μέγα καλό, έπρεπε να κάνεις κάποια ανήθικη πράξη. Εγώ επέλεξα να υποδουλώνων όντα που θα μπροούσαν να βλάψουν. Δεν είμαι αφέντης τους, απλά το όργανο που θα τους θέσει στην υπηρεσία μας, σε κάθε έργο που εσείς, σαν ανθρώπινο σύνολο δεν τολμάτε ή δεν μπορείτε να επιτύχετε.

Οι δαίμονες υπάρχουν ανάμεσά μας. Η Κόλαση, αυτό που εσύ αποκαλείς Επίπεδο Ύπαρξης, είναι η ψυχή σου και κάθε σου παραστράτημα. Με κάθε σου αμαρτία, γεννάς έναν νέο. Όταν παραδίδεσαι στις αδυναμίες οσυ, γίνεσαι ένας με τη σειρά σου. Ακόμη και αν δεν υπήρχα, θα υπήρχαν ακόμη βιαστές, δολοφόνοι και πολλά άλλα καθάρματα. Εγώ απλώς αξιοποιώ αυτό που τους θρέφει, για το καλύτερο.

Πες μνου κάτι, εσύ θα άφηνες ένα άλογο να σε καβαλήσει, αφού όπως κατ΄λαβα, απορρίπτεις την ιδέα της ιεραρχίας; Δεν θα έπρεπε να δικαιούται την ελευθερία του από την σκλαβία που υποβλήθηκε με τη γέννησή του;

Link to comment
Share on other sites

Ο μόνος τρόπος για να γίνουν επικίνδυνοι για τον άνθρωπο είναι να τους καλέσει ο ίδιος ο άνθρωπος. Σου λέει κάτι αυτό?

 

Δεν απάντησες

 

Πες μνου κάτι, εσύ θα άφηνες ένα άλογο να σε καβαλήσει, αφού όπως κατ΄λαβα, απορρίπτεις την ιδέα της ιεραρχίας; Δεν θα έπρεπε να δικαιούται την ελευθερία του από την σκλαβία που υποβλήθηκε με τη γέννησή του;

 

Από αυτό, καταλαβαίνω ότι δε γνωρίζεις πολλά πράγματα για τα άλογα. Να είσαι σιγουρος όμως ότι αν μπορούσα, βεβαίως και θα το άφηνα να με καβαλήσει.

 

Οι δαίμονες υπάρχουν ανάμεσά μας. Η Κόλαση, αυτό που εσύ αποκαλείς Επίπεδο Ύπαρξης, είναι η ψυχή σου και κάθε σου παραστράτημα. Με κάθε σου αμαρτία, γεννάς έναν νέο. Όταν παραδίδεσαι στις αδυναμίες οσυ, γίνεσαι ένας με τη σειρά σου

 

Ιμάριεν, πολύ καλό επιχείρημα-δικό μου όμως. Μόλις περιέγραψες τον εαυτό σου.

 

Δε θυμάμαι να είπα ότι είμαι δίκαιος, είπε απλός ότι κάνω το καθήκον μου. Το χρέος μου απέναντι στον άνθρωπο.

 

Και ποιος σου είπε ότι το χρέος σου στον άνθρωπο είναι να επικαλείς πανίσχυρα όντα-τα οποία όπως λες μισούν την ανθρωπότητα- για να κάνουν τις δουλειές σου?

 

Επαναλαμβάνω, οι δαίμονες ΔΕΝ μπορούν να έρθουν στο δικό μας επίπεδο ύπαρξης από μόνοι τους.

Link to comment
Share on other sites

Πες μνου κάτι, εσύ θα άφηνες ένα άλογο να σε καβαλήσει,[...];

 

Έκφυλε. Η Μεγάλη Αικατερίνη νομίζεις ότι είμαστε;

 

[...]βεβαίως και θα το άφηνα να με καβαλήσει.

 

:o

 

Θα σας κάνω και τους δύο ban. Υποβαθμίζετε το forum.

 

 

 

Αυτό ήταν ένα ελεεινό και ξεδιάντροπο :spam: Προσφορά της Μαύρης Γάτας Α.Ε.

 

 

 

(Πληροφοριακά, αυτό που λένε για τη Μ. Αικατερίνη και το άλογο είναι μύθος. Και μην αρχίσετε κουβέντα για τη Μ. Αικατερίνη εδώ, σας έφαγα! :diablo: )

Link to comment
Share on other sites

Ο Ιμάριεν κοιτάει τον περίεργο γάτο που ξεστόμισε μερικές ακαταλαβίστικες κατάρες και ύστερα έφυγε...

Συμβαίνει συνέχεια αυτό τελευταία σκέφτηκε και στράφηκε στον συνομιλητή του.

 

Και πότε ο άνθρωπος δεν επικαλέστηκε δυνάμεις που είναι επικίνδυνες για αυτόν, που ποτέ δεν μπόρεσε στα αλήθεια να καταλάβει για το προσωπικό του όφελος; Οι Σταυρφοφόροι επικαλούνται τον Θεό, σκοτώνοντας στο όνομά του, κάνοντας τους εαυτούς τους δαίμονες, αλλά στα αλήθεια δεν ακολουθούν τον Λόγο Του, επειδή ακριβώς δεν τον καταλαβαίνουν, δεν μπορούν να τον ελέγξουν. Άλλοι χρησιμοποιούν αλόγιτα άλλες, μεγαλύτερες δυνάμεις, όπως την πυρηνική ενέργεια για να προωθήσουν τους σκοπούς τους, αλλά στα αλήθεια αυτή η δύναμη είναι αρκετή για να μας αφανίσει όλους σε μερικές στιγμές!

Πες μου λοιπόν, δεν αξίζει να παίρνεις τέτοια ρίσκα για την ανθρωπότητα; Να χρησιμοποιείς τη σκοτεινή της πλευρά για να την προωθήσεις σε ένα πιο άξιο μέλλον;

Λες ότι απέφυγα το επιχείρημά σου. Απαντώ λοιπόν, λέγοντας σου ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να τους ΚΑΛΕΣΕΙ. Από φύση τους είναι αλληλένδετοι με τον άνθρωπο, είναι η υλοποίηση της αντίληψης του ανθρώπου για εκείνο το σκοτεινό τμήμα του εγκεφάλου του που έρπεουν οι διαβολικότερες ορμές του, όπως αντίστοιχα και οι άγγελοι. Αν φέρνω στον κόσμο έναν δαίμονα, απλά σου δίνω την ευκαιρία να δεις από κοντά το εσωτερικό των πιο μαύρων σου σκέψεων. Κα΄θε επιθυμία σου, κάθε αμαρτία σου έχει ένα αντίστοιχο στην Κόλαση.

Η γνώσεις σου για τα άλογα είναι σίγουρα πιο εκτεταμένες και θα ήθελα να τις αναλύσω περαιτέρω μαζί σου, αλλά παρόλα αυτά, πιστεύω ότι μου απαντάς λανθασμένα. Δεν υπάρχουν πράγματα σε αυτό τον κόσμο που είναι από φύση τους φτιαγμένα να εξυπηρετούν άλλα; Δεν υπάρχουν στα αλήθεια Ιεραρχίες, που όλοι μας ακολουθούμε; Τα πάντα ανήκουν σε κάτι άλλο. Ο Ήλιος στο Σύμπαν, η Θάλασσα στη Γη, τα άτομα στα μόρια και ούτω καθεξής.

Link to comment
Share on other sites

(ο δαίμονας Φραγκοκίλλινταν μπαίνει δυναμικά στη συζήτηση) :diablo:

Νεαρέ Ιμάριεν, ή όπως σε λένε...

Έχω να σου απευθύνω μια πολύ απλή ερώτηση: Μας ρώτησες πριν μας καλέσεις? Ποιος σου είπε ότι εγώ και τα λοιπά ξαδέρφια εδώ στην κόλαση καιγόμαστε να σε υπηρετήσουμε? Εσένα θα σου άρεσε εκεί που είσαι έτοιμος να καταβροχθίσεις μερικές καλοβασανισμένες ψυχές να βρίσκεσαι στη μέση μιας χαμένης μάχης και να πρέπει να βγάλεις το φίδι από την τρύπα; Δεν έχω καμία όρεξη να έρχομαι κάθε τόσο στον γεμάτο λουλουδάκια, νεραϊδούλες και ήρωες κόσμο σου. Ο λόγος που απαντάμε τα καλέσματά των μάγων μού είναι άγνωστος. Μια φορά, αυτό που γνωρίζω είναι ότι αν μπορούσα, την επόμενη φορά που θα με καλούσες θα σε έκανα κιμά για σμυρνέικα κεμπάπια! GRRRR!

(εντάξει, το επιχείρημα ήταν απλό, αλλά θέλω να πιστεύω ότι ήταν σωστό.)

Link to comment
Share on other sites

Καταλαβαίνεις βέβαια δίαμονα, ότι δεν θα σε καλέσω για να νικήσεις μια μα΄χη για εμένα χωρίς λόγο. Θα καταλάβεις ότι ξέρω πως ο χαρούμενος κόσμος μου είναι σίγουρο ότι είναι καλύτερος από το θειάφι και το σκοτάδι του δικού σου. Θα σε υποτάξω όταν θα είσαι στο έλεός μου, επειδή γνωρίζω και σεβομαι τη δύναμή σου. Θα σε υποτάξω για να κάνεις καταπώς ζητάω ή θα σε βάλω να με προστατέψεις επειδή ξέρω ότι είναι χρέος μου να αξιοποιώ εσένα και το είδος σου για την προώθηση των σκοπών μου!

Και δεν μπορείς ούτε να με προσβάλλεις ούτε να με χτυπήσεις στον οίκο μου!

Link to comment
Share on other sites

Εδώ ο φίλος δαίμονας μίλησε σωστά! Σου είπε ότι παραβιάζεις τις όποιες ελευθερίες μπορεί να έχει.

 

Εσύ τι του απάντησες; Πως ο κόσμος που ζούμε είναι καλύτερος από το δικό του; Με τα κριτήρια ποιανού; Η υποκειμενικότητα σε όλο της το μεγαλείο. Δηλαδή θα τσακωνόσουνα με ένα ψάρι για να του αποδείξεις πως το λιβάδι που μένεις είναι καλύτερο από τον ωκεανό του;

 

Τι άλλο; ότι θα τον υποτάξεις γιατί "σέβεσαι τη δύναμή του"; αυτό είναι εξωφρενικό. Αν αυτό πιστεύεις πως είναι σεβασμός, ιδέα δεν έχω γιατί πράγμα σας μιλούσαν τόσα χρόνια στη σχολή.

 

Επίσης "χρέος" και "σκοπός μου" στην ίδια πρόταση; Δηλαδή για τον προσωπικό στόχο σου έχει χρέος να χρησιμοποιείς άλλα πλάσματα; Και καλά ας πούμε πως το προσπερνάμε αυτό.

 

Πες μου

 

Και δεν μπορείς ούτε να με προσβάλλεις ούτε να με χτυπήσεις στον οίκο μου!

 

Υπάρχει καμία περίπτωση να έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου; Υπάρχει περίπτωση να σου διαφεύγει τελείως η περίπτωση αποτυχίας σε κάποια τελετή; Τα λάθη συμβαίνουν και όλοι έχουμε δικαίωμα σε μερικά. Κάποτε θα κάνεις κι εσύ ένα και τότε θα έχεις αφήσει λυτό ένα δαίμονα στον κόσμο μας. Δε θα φταίει ο δαίμονας για την καταστροφή. Όπως δεν ευθύνεται ένα ηφαίστειο αντίστοιχα. Εσύ θα φταις. Θα μπορούσες να σηκώσεις την ευθύνη;

Link to comment
Share on other sites

Και πότε ο άνθρωπος δεν επικαλέστηκε δυνάμεις που είναι επικίνδυνες για αυτόν, που ποτέ δεν μπόρεσε στα αλήθεια να καταλάβει για το προσωπικό του όφελος;

 

Και πότε ο άνθρωπος δε σκότωσε, δε βίασε, δεν καταπάτησε, δεν έσφαλε...Τι πάει να πει αυτό? Από πότε τα λάθη του παρελθόντος αποτελούν δικαιολογία για την αέναη συνέχισή τους? Αντι να μαθαίνεις από αυτά, επιλέγεις να τα συνεχίσεις.

 

Οι Σταυρφοφόροι επικαλούνται τον Θεό, σκοτώνοντας στο όνομά του, κάνοντας τους εαυτούς τους δαίμονες, αλλά στα αλήθεια δεν ακολουθούν τον Λόγο Του, επειδή ακριβώς δεν τον καταλαβαίνουν, δεν μπορούν να τον ελέγξουν. Άλλοι χρησιμοποιούν αλόγιτα άλλες, μεγαλύτερες δυνάμεις, όπως την πυρηνική ενέργεια για να προωθήσουν τους σκοπούς τους, αλλά στα αλήθεια αυτή η δύναμη είναι αρκετή για να μας αφανίσει όλους σε μερικές στιγμές!

 

Σταυροφόροι? Πυρηνική ενέργεια? Τι είναι αυτά? (Διάλεξε εποχή, δε μορείς να επιχειρηματολογείς σε όποιο πλαίσιο σου αρέσει, διότι έτσι μπορώ να σου απαντήσω ότι ΔΕΝ μπορείς να καλέσεις δαίμονες και ότι απλά είσαι θεότρελλος :p )

 

Πες μου λοιπόν, δεν αξίζει να παίρνεις τέτοια ρίσκα για την ανθρωπότητα; Να χρησιμοποιείς τη σκοτεινή της πλευρά για να την προωθήσεις σε ένα πιο άξιο μέλλον;

 

Το αν αξίζει αυτό το ρίσκο είναι αδύνατο να το κρίνουμε. Εξαρτάται ποιον ρωτάς. Από πότε όμως απέκτησες δικαίωμα να μιλάς εκ μέρους της ανθρωπότητας? Πως ακριβώς εξυπηρετείς το κοινό συμφέρον εξαναγκάζοντας ένα δαίμονα να σε υπηρετήσει? Τι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ έπαρση είναι αυτή που σε διακατέχει?!!

 

Λες ότι απέφυγα το επιχείρημά σου. Απαντώ λοιπόν, λέγοντας σου ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να τους ΚΑΛΕΣΕΙ. Από φύση τους είναι αλληλένδετοι με τον άνθρωπο, είναι η υλοποίηση της αντίληψης του ανθρώπου για εκείνο το σκοτεινό τμήμα του εγκεφάλου του που έρπεουν οι διαβολικότερες ορμές του, όπως αντίστοιχα και οι άγγελοι. Αν φέρνω στον κόσμο έναν δαίμονα, απλά σου δίνω την ευκαιρία να δεις από κοντά το εσωτερικό των πιο μαύρων σου σκέψεων. Κα΄θε επιθυμία σου, κάθε αμαρτία σου έχει ένα αντίστοιχο στην Κόλαση.

 

Δεν είναι φιλοσοφική η συζήτηση. Είναι πολύ συγκεκριμένη. Καλείς δαίμονες να σε υπηρετήσουν. Τώρα, αν αυτοί είναι αλληλένδετοι με τον άνθρωπο για οποιοδήποτε λόγο, είναι άσχετο. ΕΣΥ τους καλείς και καλό δεν κάνεις σε κανένα εκτός από τον εαυτό σου.

 

Οι...μαύρες σκέψεις μου είναι στο μυαλό μου. Είναι δικές μου και μου αρέσουν. Η ενσάρκωσή τους σε δαίμονα είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Έχω και καλές σκέψεις οι οποίες ΔΕΝ διαχωρίζονται από τις κακές. Είναι ένα. Άρα, αν θες να δω τον "κακό" μου εαυτό, δώσε μου ένα καθρέφτη.

 

Δεν υπάρχουν πράγματα σε αυτό τον κόσμο που είναι από φύση τους φτιαγμένα να εξυπηρετούν άλλα; Δεν υπάρχουν στα αλήθεια Ιεραρχίες, που όλοι μας ακολουθούμε; Τα πάντα ανήκουν σε κάτι άλλο. Ο Ήλιος στο Σύμπαν, η Θάλασσα στη Γη, τα άτομα στα μόρια και ούτω καθεξής.

 

Όχι. Δεν υπάρχουν έμψυχα όντα τα οποία γεννιούνται από τη φύση τους για να υπηρετούν (η εξυπηρέτηση έχει άλλη έννοια) κάποια άλλα. Ολων των ειδών οι ιεραρχίες στη φύση είναι επίκτητες.

 

Ο ήλιος υπηρετεί το σύμπαν???

 

Η θάλασσα τη γη???

 

Εγώ το σπίτι μου???????????????????

 

 

Α, και κάτι άλλο. Μάζεψε το γάτο σου. Με κοιτάζει πολύ παράξενα και συνέχεια προσπαθεί να με καβαλήσει!!!

Link to comment
Share on other sites

Εδώ ο φίλος δαίμονας μίλησε σωστά! Σου είπε ότι παραβιάζεις τις όποιες ελευθερίες μπορεί να έχει.

 

Εσύ τι του απάντησες; Πως ο κόσμος που ζούμε είναι καλύτερος από το δικό του; Με τα κριτήρια ποιανού; Η υποκειμενικότητα σε όλο της το μεγαλείο. Δηλαδή θα τσακωνόσουνα με ένα ψάρι για να του αποδείξεις πως το λιβάδι που μένεις είναι καλύτερο από τον ωκεανό του;

 

Πολύ φοβάμαι ότι έχω δίκιο σε αυτό. Το οικείο περιβάλλον ενός δαίμοαν είναι η φυλακή του ακι αυτός το ξέρει. Δεν υπάρχει τρόπος για αυτόν να διαφύγει από εκεί και έτσι ελπίζουν να έρθουν στον δικό μας κόσμο. Όμως τα όσα βλέπουν εδώ τους είναι αδιανόητα, ασύλληπτα στον τρόπο σκέψης τους και επιθυμούν να τα καταστρέψουν

 

Τι άλλο; ότι θα τον υποτάξεις γιατί "σέβεσαι τη δύναμή του"; αυτό είναι εξωφρενικό. Αν αυτό πιστεύεις πως είναι σεβασμός, ιδέα δεν έχω γιατί πράγμα σας μιλούσαν τόσα χρόνια στη σχολή.

 

Επίσης "χρέος" και "σκοπός μου" στην ίδια πρόταση; Δηλαδή για τον προσωπικό στόχο σου έχει χρέος να χρησιμοποιείς άλλα πλάσματα; Και καλά ας πούμε πως το προσπερνάμε αυτό.

 

Ναι, σέβομαι τη δύναμή του και γνωρίζω ότι σχεδόν δεν έχει όρια. Ναι, είναι μέρος της 'δουλειάς' μου να μην αφήνω να κατασπαταληθούν οι ικανότητές του ανούσια σε πύρινα πεδία μάχης αντί να υπηρετήσουν τον σκοπό μου!

 

Πες μου

Υπάρχει καμία περίπτωση να έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου; Υπάρχει περίπτωση να σου διαφεύγει τελείως η περίπτωση αποτυχίας σε κάποια τελετή; Τα λάθη συμβαίνουν και όλοι έχουμε δικαίωμα σε μερικά. Κάποτε θα κάνεις κι εσύ ένα και τότε θα έχεις αφήσει λυτό ένα δαίμονα στον κόσμο μας. Δε θα φταίει ο δαίμονας για την καταστροφή. Όπως δεν ευθύνεται ένα ηφαίστειο αντίστοιχα. Εσύ θα φταις. Θα μπορούσες να σηκώσεις την ευθύνη;

 

Δεν θα αποτύχω. Έχω λάβει κάθε μέτρο και σε αντίθεση με εσένα, ξέρω ότι το ρίσκο δεν θα είναι μόνο ηθικό. Προθυμοποιούμαι να θυσιαστώ αντί να αφήσω κα΄τι σαν αυτόν (δείχνει τον δαίμονα) ελεύθερο στον κόσμο.

 

"Και πότε ο άνθρωπος δε σκότωσε, δε βίασε, δεν καταπάτησε, δεν έσφαλε...Τι πάει να πει αυτό? Από πότε τα λάθη του παρελθόντος αποτελούν δικαιολογία για την αέναη συνέχισή τους? Αντι να μαθαίνεις από αυτά, επιλέγεις να τα συνεχίσεις"

 

Εγώ όμως έχω έναν απώτερο σκοπό, έναν στόχο και την ικανότητα να τα ελέγξω. Εσύ από την άλλη, έχεις σαν επιχείρημα την αδυναμία μερικών να παραμείνουν στο φως, επιλέγοντας την εύκολη λύση της διαφθοράς στην ψυχή τους!

 

(Σταυροφόροι? Πυρηνική ενέργεια? Τι είναι αυτά? (Διάλεξε εποχή, δε μορείς να επιχειρηματολογείς σε όποιο πλαίσιο σου αρέσει, διότι έτσι μπορώ να σου απαντήσω ότι ΔΕΝ μπορείς να καλέσεις δαίμονες και ότι απλά είσαι θεότρελλος )

Βασικά δεν έχουμε ορίσει περίοδο ούτε και γενμκές γραμμές στον κόσμο. Λέω να χρησιμοποιήσουμε έναν φανταστικό κόσμο, ελαφρώς εκβιομηχανισμένο με ιστορία παράλληλη του δικού μας για δειυκόλυνση)

 

"Το αν αξίζει αυτό το ρίσκο είναι αδύνατο να το κρίνουμε. Εξαρτάται ποιον ρωτάς. Από πότε όμως απέκτησες δικαίωμα να μιλάς εκ μέρους της ανθρωπότητας? Πως ακριβώς εξυπηρετείς το κοινό συμφέρον εξαναγκάζοντας ένα δαίμονα να σε υπηρετήσει? Τι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ έπαρση είναι αυτή που σε διακατέχει?!!"

 

Τότε φοβάσαι. Φοβάσαι την αλλαγή, την πρόοδο και τα ρίσκα που συνεπάγεται. Δεν μιλάω απόμέρους του ΣΥΝΟΛΟΥ των ανθρώπων, επειδή ξέρω ότι δε θα συμφωνούσαν. Για να κάνεις μαι μεγάλη αλλαγή, οφείλεις να πάρεις δραστικά μέτρα. Μπορεί τώρα να με θεωρείς αλλαζόνα, αλλά ξεχνάς ότι, αν οποιοσδήποτε ηγέτης ασπαστεί τις μεθόδους μου, σλυντομα αυτό θα γίνει ακόμη και για εσένα, η καλύτερη επιλογή...

 

Πάρε τον καθρέφτη σου λοιπόν, σε στιγμή σκληρότητας, οργής, ζήλειας και αντίκρισε τον δαίμονά σου. Μπορεί να τον καλέσω μια μέρα...

 

Το κάθε τι, έμψυχο ή όχι, εκπληρώνει έναν ρόλο που διευκολύνει ένα άλλο πλάσμα. Αυτό σημαίνει αυτομάτως, ότι αυτό το ον υπηρετεί το άλλο. Δεν υπηρετείς εσύ το σπίτι σου, αλλά αυτό εσένα, επειδή οφείλει την ύπαρξή του σε εσένα. Ο Ήλιος γεννήθηκε από το Σύμπαν και αποτελεί ένα ακόμη όργανό του στην Τήρηση της Τάξης.

 

Ο Γάτος δεν είναι δικός μου. Νόμιζα ότι τον είχες φέρει εσύ...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..