Βάρδος Posted May 17, 2004 Share Posted May 17, 2004 Όταν γράφετε, τι "βλέπετε" με τα πνευματικά σας μάτια; Βλέπετε σκηνές να εκτυλίσσονται όπως στον κινηματογράφο; Έχετε απλά ιδέες και τις γράφετε; Τα βλέπετε όλα σαν "σκιερές μορφές" χωρίς ιδιαίτερα καθορισμένη εμφάνιση; Κάτι άλλο; Γενικά, τι "βλέπετε" με το νου σας όταν προσπαθείτε να γράψετε μια σκηνή; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted May 17, 2004 Share Posted May 17, 2004 Τις διάφορες "φάσεις" των ιστοριών μου, τις βλέπω σαν σκηνές απο ταινία. Και πολλές φορές προσπαθώ να φανταστώ πώς θα ήταν στην οθόνη αυτό που γράφω αυτή τη στιγμή; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted May 17, 2004 Share Posted May 17, 2004 Ενδιαφέρουσα ερώτηση! Βλέπω σκηνές άλλοτε σαν παρατηρητής άλλοτε σαν συμμετέχων. Μερικές φορές απλώς καταστάσεις η λέξεις, συναισθήματα η και τόπους. Αλλες φορές, και εκεί ειδικά δεν μπορώ να συγκρατήσω αυτό που βιώνω ώστε να το μεταφέρω σε λέξεις η σχέδιο, είναι κάτι σαν "συναισθησία", η αρρώστια εκείνη όπου 2 οι περισσότερες αισθήσεις μπερδεύονται ώστε τα χρώματα να έχουν μυρωδιά η οι ήχοι να έχουν γεύση κλπ. Αυτό μου συμβαίνει σπάνια....ευτυχώς..... Κάποτε χρησιμοποίησα κάποιες τεχνικές απεικόνισης/οραματοποίησης. Φαντάστηκα πως πήγα σε μια βιβλιοθήκη στην οποία βρήκα το βιβλίο που ήθελα να γράψω και άρχισα να το διαβάζω προσπαθόντας να το αποστηθίσω. Είχε ενδιαφέρον η τεχνική αλλά έπρεπε να γίνει με κλειστά μάτια και τελίκά με πήρε ο ύπνος. Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 17, 2004 Share Posted May 17, 2004 Σα να βλέπω ταινία. Απλά σπάνια έχω καθαρή εικόνα για τα πρόσωπα των χαρακτήρων παρά ένα γενικό περίγραμμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted May 20, 2004 Share Posted May 20, 2004 ΣΥνήθως μου θυμίζουν παράγματα και καταστάσεις που έχω βιώσει (γνωστό και ως flashback), ενώ άλλες φορές πρόκειται για περισσότερο storyboard αντίληψη του όλου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted December 7, 2004 Share Posted December 7, 2004 Πολύ όμορφη ερώτηση Είναι κάτι σαν το daydreaming(ενσυνείδητο ονείρεμα αν προτιμάτε ), παρά σαν ταινία. Όπως όταν βλέπεις εικόνες μπροστά σου τη στιγμή που διαβάζεις ένα βιβλίο, αλλά χωρίς να ξέρεις τι θα σου συμβεί μετά. Κάνω μια μικρή κατάληψη του εκάστοτε χαρακτήρα για να βιώσω και τα συναισθήματά του. Γενικά, νομίζω ότι πρώτα "ζω" την ιστορία και μετά τη γράφω. Αλλά κάθε φορά που κάθομαι να γράψω, αλλάζει η εικόνα δυστυχώς Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
zoyki Posted December 8, 2004 Share Posted December 8, 2004 Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες Όταν τ’ ανοίγω, βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει. Όταν τα κλείνω, βλέπω εμπρός μου ό.τι ποθώ. Αυτό το ποιηματάκι του Εμπειρίκου μου θύμισε το τόπικ σου Βάρδε. Οι "λόγιοι" το έχουν ονομάσει Μανιφέστο του Νεοελληνικού Υπερρεαλισμού. Εγώ πιστεύω ότι το παραφόρτωσαν. Επί του θέματος τώρα, είναι πιο περίεργο για μένα αυτό. Πρόσφατα ξεκίνησα μια ιστορια μιας κοπέλας η οποία όμως εξελίσσεται μέσα στο κεφάλι της. Το ξέρω λίγο κουλό αλλά κάπως έπρεπε να ξεκινήσω κι εγώ . Έτσι λοιπόν αυτό που προτιμώ όταν γράφω είναι να κλείνω τα μάτια και ουσιαστικά να κάνω role-playing και μετά να μεταφέρω τις σκέψεις της στο χαρτί άλλωστε μιλάμε για μια κοπέλα που ζει τη ζωή της μόνο μέσα στο κεφάλι της, ζει μέσα από τις σκέψεις της και τις φανταστικές της περιπέτειες και γνωριμίες, δεν είναι τίποτα άλλο που μια αιθεροβάμων.Τώρα όλες τις υπόλοιπες φορές που γράφω απλώς μεταφέρω τις σκέψεις μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted December 9, 2004 Share Posted December 9, 2004 Σα να βλέπω ταινία. Απλά σπάνια έχω καθαρή εικόνα για τα πρόσωπα των χαρακτήρων παρά ένα γενικό περίγραμμα. Ακριβώς το ίδιο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted December 12, 2004 Share Posted December 12, 2004 Συνήθως είμαι μέσα στο τοπίο που φαντάζομαι, σαν μία άυλη υπόσταση η οποία βιώνει τέλεια τον περιβάλλοντα χώρο. Οι γεύσεις είναι πιο έντονες, τα χρώματα πιο φωτεινά, η μυρωδιές πιο αληθινές, η αφή μεταφέρει πιο δυνατά συναισθήματα. Όλα γύρω μου είναι ζωντανά και ικανά να με κάνουν να νοιώσω και πιο ζωντανός. Αλλά όλα αυτά μόνο όταν με "βαράει" η έμπνευση κατακέφαλα. Όχι όταν ζορίζομαι να γράψω κάτι μόνο και μόνο για να το γράψω. Strange things... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted June 14, 2005 Share Posted June 14, 2005 Πάντοτε έχω μια κινηματογραφική αντίληψη των ιστοριών μου και τις αντιμετωπίζω απόλυτα σκηνοθετικά. Δεν είμαι ποτέ κάποιος ήρωας, είμαι εξωτερικός παρατηρητής! Τις βλέπω να εκτυλίσσονται, τις ονειρεύομαι, συχνά, μάλιστα, τις σχεδιάζω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anomanter Posted June 30, 2005 Share Posted June 30, 2005 Τώρα θα σας απογοητεύσω αλλά εγώ βλέπω λέξεις. Θέλω να πω ότι δεν ψάχνω τόσο την εικόνα όσο τη λέξη που θα κάνει την εισαγωγή στην ιστορία. Συνδυάζω λέξεις που βέβαια μπορεί να σχηματίζουν εικόνες, αλλά τις εικόνες πολύ αμυδρά μπορώ να τις καταλάβω. Κάτι αντίστοιχο νομίζω εφαρμόζουν οι υπερρεαλιστές ποιητές με τη, λεγόμενη, αυτόματη γραφή. Η ίδια η λέξη είναι από μόνη της μια εικόνα... Εξαίρεση βέβαια αποτελούν οι αυτοβιογραφικές μου απόπειρες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted June 30, 2005 Share Posted June 30, 2005 Εγώ πάλι τα βλέπω όλα θολά. Δεν ξέρω με τι μοιάζουν οι χαρακτήρες μέχρι να τους περιγράψω, δεν ξέρω πώς είναι το μέρος, η ιστορία δημιουργείται την ώρα που γράφεται. Παλιά τα φανταζόμουν όλα σαν σκηνές από ταινία, αλλά αυτό δε με βοηθούσε να αναλύσω τις σκέψεις των χαρακτήρων, και δε μου άρεσε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
gothicbutterfly Posted June 30, 2005 Share Posted June 30, 2005 Βλεπω οχι ακριβως εικονες,αλλα κατι σαν ονειρο,.Δηλαδη το νοιωθω αυτο που φανταζομαι και συμμετεχω σ'αυτο τοσο εντονα που νομιζω οτι το ζω πραγματικα.Αλλα τιποτε σχεδον δεν ειναι τοσο ξεκαθαρο σαν μια φωτογραφια η μια εικονα στην οθονη.Μονο που τα ματια του πνευματος και της ψυχης (προσεξστε τη διαφορα μεταξυ τους) βλεπουν πραγματα ασυλληπτα για τα πραγματικα ματια σαν οργανα σωματος. Αυτα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 30, 2005 Author Share Posted June 30, 2005 Όταν γράφω, έχω πάντα την εικόνα του τι συμβαίνει. "Βλέπω" πώς είναι ο χώρος, οι χαρακτήρες που κινούνται μέσα σ'αυτόν, πού βρίσκονται τα αντικείμενα. Ειδικά, αν κάποια σκηνή με ενδιαφέρει πολύ, δίνω ιδιαίτερη βάση: φτιάχνω και πρόχειρο χάρτη, πολλές φορές, για να ξέρω πού είναι τι. Το κάνω όπως θα έκανα μια σκηνοθεσία, αλλά στο μυαλό μου. Και όλες οι πληροφορίες δεν φτάνουν πάντα στη σελίδα, γιατί, πολύ απλά, δε χρειάζονται' είναι περιττές περιγραφές. Ωστόσο, το γεγονός ότι ξέρω καλά το στήσιμο, με βοηθάει να γράψω μια σκηνή που θέλει συνέπεια. Συγχρόνως, προσπαθώ να μπω στο πετσί του χαρακτήρα (αν αυτός είναι ο σκοπός μου στο συγκεκριμένο κομμάτι): να φανταστώ τι νιώθει (πονάει; ξύνεται; φοβάται; χαίρεται), τι ακούει, τι μυρίζει, τι βλέπει και τι δεν βλέπει, τι σκέφτεται. Όλα εξαρτώνται κι απ'τη σκηνή πάντα. Υπάρχουν σκηνές που θέλω να δημιουργήσω μυστήριο, οπότε διεισδύω λιγότερο στον ψυχισμό του χαρακτήρα. Υπάρχουν σκηνές που θέλω να παρουσιάσω περισσότερο κινηματογραφικά, χωρίς να εμβαθύνω. Υπάρχουν ακόμα και σκηνές που είναι μόνο σκέψεις. Εκεί δεν παίζει ρόλο το υλικό στήσιμο, αλλά το ψυχολογικό: να ξέρεις όσο το δυνατόν καλύτερα τι νιώθει ο χαρακτήρας, τι σκέφτεται, τι μπορεί να αλλάξει την άποψή του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Vikar Posted June 30, 2005 Share Posted June 30, 2005 (edited) Av kai ta ere8ismata pou me skavdalizouv gia va grayw mia istoria dev eivai pavta toso omoia meta3u touc, tov tropo me tov opoio katopiv grafw 8a tov periegrafa wc 'afougkrasimo'. Toxw pei kai se xilia duo alla mern, to 3erw, alla upomeivete me. Gia va eimai pio avalutikoc, blepw tn suggrafn wc mia diadikasia 'probolnc' evoc favtastikou kosmou sto diko mac. H arxikn idea loipov eivai kati sav "porta" h "para8uro", gevika eva "avoigma" stov favtastiko kosmo*, to opoio gia koivwvikouc h kai metafusikouc mou logouc avtilambavomai. Katopiv tnc arxiknc ideac n epidiw3n eivai mia: va kataferw prwta va xwresw mesa apo to avoigma kai meta va meivw sto favtastiko kosmo arketa wste, otav bgw, vaxw va pw kai mia istoria. Autnv tnv epidiw3n maresei tov teleutaio kairo va tn lew afougkrazes8ai. to 'eipwma' de tnc istoriac, eivai auto pou lew proboln. E3ngwvtac to "afougkrazesa8ai", otav grafw prospa8w prwta va akouw touc nxouc tou kaivourgiou autou kosmou, va blepw ta topia tou, va osmizomai tic murwdiec tou, va akoumpw auta pou tov katoikouv kai va geuomai karpouc apta devtra tou (suvn8wc elpizovtac vavai kiapagoreumeva). Kai prospa8w autn n diadikasia vavai oso pio ka8arn givetai. Alliwc, eivai mia prospa8eia va viwsw to veo kosmo. Dev milaw gia tipotallo, pera apo tnv prwtn munsn, n opoia givetai pavta apo tov idio to suggrafea kai meta apto koivo. Prospa8w loipov autnv tnv prwtn munsn, n opoia blepw oti apaitei tnv pio ousiastikn autokuriarxia pou mporeic va katafereic. E3ngwvtac meta tnv "proboln", exw va kavw ka8ara me tic le3eic pavw sto xarti (efosov milame movo gia tn suggrafn), dnladn me to meso pou xrnsimopoiw prokeimevou va dei3w stov pragmatiko kosmo o,ti afougkrastnka apo to favtastiko. Eivai to xamaliki tnc upo8esnc, mia kai eivai kati sav "peistikn (evtexvn) avafora apo o,ti eviwsec". Eivai mia upo8esn suvduastikn kai formalistikn (exei va kavei me tn forma) kai pali, to snmavtikotero, leitourgei avadrastika: se bon8a va 3avaviwseic tov favtastiko kosmo akomn kalutera (mautov tov tropo exeic mia amfidromn aitiologikn suvdesn). Etsi, 8a elega oti eivai mia prospa8eia, apo to "va viwsw", twra sto va voiwsw: va brw dnladn tropo va pw tic ais8nseic mou. Sto stadio tou pwc proballei kaveic, sto stadio dnladn tnc grafnc ka8autnc, evtopizw ola ekeiva ta stoixeia pou suvn8wc ovomazoume 'texvikn' (le3ilogio, suvtaktikec epilogec, xeirismoc tou ru8mou, klp) --- av kai proswpika epekteivw tov oro wste va afora kai sto pwc afougkrazetai kaveic. Na pw pavtwc oti ta duo parapavw stadia dev ta diakrivw xrovologika: dev ka8omai va skeftomai tnv istoria gia kava xrovo kai meta ka8omai kai grafw sav mnxavaki (suvn8wc), alla me to pou exw tnv idea, 8a katsw va tnv ya3w molic brw xrovo. Na sxoliasw kai se kavaduo aptwv parapavw. [...] αυτό που προτιμώ όταν γράφω είναι να κλείνω τα μάτια και ουσιαστικά να κάνω role-playing και μετά να μεταφέρω τις σκέψεις της [kopelac] στο χαρτί [...] Dev 3erw av sumfwvw me tn xrnsn tou orou "role-playing", alla sumfwvw stn snmasia pou tou diveic. Exei, katalabaivw, va kavei me tnv texvikn pou efarmozeic gia va afougkrasteic tnv istoria tou sugkekrimevou xaraktnra. Τώρα θα σας απογοητεύσω αλλά εγώ βλέπω λέξεις.Θέλω να πω ότι δεν ψάχνω τόσο την εικόνα όσο τη λέξη που θα κάνει την εισαγωγή στην ιστορία. Συνδυάζω λέξεις που βέβαια μπορεί να σχηματίζουν εικόνες, αλλά τις εικόνες πολύ αμυδρά μπορώ να τις καταλάβω. Κάτι αντίστοιχο νομίζω εφαρμόζουν οι υπερρεαλιστές ποιητές με τη, λεγόμενη, αυτόματη γραφή. Η ίδια η λέξη είναι από μόνη της μια εικόνα... Εξαίρεση βέβαια αποτελούν οι αυτοβιογραφικές μου απόπειρες. Opwc lec kiesu, n le3n eivai apo movn tnc mia eikova. Auto proswpika to pisteuw toso wste oln n prongoumevn topo8etnsn sou va mou faivetai akurn --- ara to pisteuw iswc perissotero apo seva ( ). Teloc pavtwv, oi le3eic pote dev eivai apla skalismata pavw sto xarti, ektoc kiav prokeitai gia le3eic glwssac pou dev gvwrizeic.** O uperrealismoc, opwc blepw egw ta pragmata, dev eixe va kavei ka8olou me tnv arvnsn tou vonmatoc (kai pio sugkekrimeva, tnc eikovac), alla me tnv apodomnsn tou se "stoixeiwdeic snmasiec" (avalusn se snmasiakec movadec). to edeixve auto para8etovtac tec meta me mn-ka8ierwmevo tropo, etsi dnladn wste va mnv dnmiourgouv megaluterec snmasiec --- autn ntav n uperrealistikn me8odoc. Pavtwc, tnv topo8etnsn sou tn biwvw kiegw otav prokeitai gia to ka8auto grayimo, h opwc elega pavw, gia tnv diadikasia tnc probolnc. _________________________ * Suveirmoc: n eikova tou Mparker apo ta "Books of the Art", opou o 'artist' dnmiourgouse kuriolektika avoigmata stov kosmo. ** Kai pali: pavta o vouc dexetai tnv proklnsn va snmavei mia forma, va katavonsei o,ti dev 'gvwrizei' ndn. Edited June 30, 2005 by Vikar Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted June 30, 2005 Share Posted June 30, 2005 Είναι σαν τη σκηνή μιας ταινίας, την οποία μάλιστα γυρνάω διαρκώς στο κεφάλι μου. Κρατάω γραπτές τις εμπνεύσεις μου αν μπορώ (δες το σαν να ολοκληρώνεις το σενάριο αφού έχει γυριστεί η ταινία) και μετά κάνω ένα πρόχειρο σχεδιάγραμμα. Αφού ξεχωρίσω ό,τι μπορεί να θεωρήσω σαν ατάκα, δίδαγμα και ούτω καθεξής, τότε προσωρώ στο αν το ταιριάξω με την όλη ιστορία... Άλλες φορές είναι σαν θέατρο σκιών, όπου συμπληρώνω χαρακτήρες, λεπτομέρειες, σκηνικά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
oimoderatorseinaifasistes Posted October 9, 2023 Share Posted October 9, 2023 On 5/17/2004 at 10:06 PM, Βάρδος said: Όταν γράφετε, τι "βλέπετε" με τα πνευματικά σας μάτια; Βλέπετε σκηνές να εκτυλίσσονται όπως στον κινηματογράφο; Έχετε απλά ιδέες και τις γράφετε; Τα βλέπετε όλα σαν "σκιερές μορφές" χωρίς ιδιαίτερα καθορισμένη εμφάνιση; Κάτι άλλο; Γενικά, τι "βλέπετε" με το νου σας όταν προσπαθείτε να γράψετε μια σκηνή; Βλέπω τι γίνεται , σαν να είναι ζωντανή σκηνή, και προσπαθώ να την "περάσω" στο γραπτό όπως την φαντάστηκα, χωρίς να αλλάξω κάτι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.