WILLIAM Posted October 29, 2015 Share Posted October 29, 2015 Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν ωστόσο να το αποκλείσουν, Ας πούμε εγώ γράφω πολλές ιστορίες που εξελλίσονται σε μερικές μέρες ή και ώρες οπότε δεν προλαβαίνουν να αναπτυχθούν αισθήματα σχέσεις και να φτάσουμε και στο σεξ. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted October 30, 2015 Share Posted October 30, 2015 Προσωπικά χρησιμοποιώ πάντα σεξ στις ιστορίες μου. Οι ήρωές μου είναι άνθρωποι (ή πλάσματα) που ενδιαφέρονται. Και μ'αρέσει αυτό, γιατί προσφέρει πολλά στην ιστορία. Το σεξ και ο έρωτας μπορούν να αλλάξουν την πορεία ενός ήρωα και συνεπώς την ιστορία κι αυτό μου προσφέρει πολλά πράγματα. Εγώ το βάζω στις ιστορίες μου αυθόρμητα. Ενδιαφέρον. Μπαίνω σε περιέργεια για το πως θα το παρουσιάσεις στο "Θυμιούμαι και λυπιούμαι", μιας και την εποχή που πας να πιάσεις ήταν θέμα ταμπού. Ναι, θα εκμεταλλευτώ ακριβώς αυτό που λες. Ότι εκείνη την εποχή το σεξ, η ερωτική επιθυμία και πολλά άλλα ήταν ταμπού. Κι αυτό άλλαζε όλη την κοινωνία, οπότε θα παίξει σημαντικό ρόλο και στην ιστορία μου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted October 31, 2015 Share Posted October 31, 2015 lizbeth_covenant, on 30 Oct 2015 - 12:45, said: Silvertooth, on 29 Oct 2015 - 12:41, said: lizbeth_covenant, on 29 Oct 2015 - 11:11, said:Προσωπικά χρησιμοποιώ πάντα σεξ στις ιστορίες μου. Οι ήρωές μου είναι άνθρωποι (ή πλάσματα) που ενδιαφέρονται. Και μ'αρέσει αυτό, γιατί προσφέρει πολλά στην ιστορία. Το σεξ και ο έρωτας μπορούν να αλλάξουν την πορεία ενός ήρωα και συνεπώς την ιστορία κι αυτό μου προσφέρει πολλά πράγματα. Εγώ το βάζω στις ιστορίες μου αυθόρμητα. Ενδιαφέρον. Μπαίνω σε περιέργεια για το πως θα το παρουσιάσεις στο "Θυμιούμαι και λυπιούμαι", μιας και την εποχή που πας να πιάσεις ήταν θέμα ταμπού. Ναι, θα εκμεταλλευτώ ακριβώς αυτό που λες. Ότι εκείνη την εποχή το σεξ, η ερωτική επιθυμία και πολλά άλλα ήταν ταμπού. Κι αυτό άλλαζε όλη την κοινωνία, οπότε θα παίξει σημαντικό ρόλο και στην ιστορία μου. Φυσικά το ότι ήταν «ταμπού» δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν το κάνανε ή ότι δεν μιλούσαν γι' αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted October 31, 2015 Share Posted October 31, 2015 - Σεξάκι; Δε λέω τίποτε. Κάθε φορά λέω μάλλον όχι και κάθε φορά πάνε και επηδιόσαντο ώσπερ κόνικλοι και μου τη δίνει αυτό, μου τη δίνει. Σε αυτό το σχόλιο της Naroualis απαντάω ότι άσ' τους, καλέ, τους ανθρώπους, να επηδιόσαντο όπως τους βγαίνει, δίνει ζωντάνια κλπ κλπ. Και θυμηθείτε και τον Σακελλάριο που λέει ότι όλες οι ιστορίες αρχίζουν από το "ένας αγαπάει μία": εγώ το παίρνω σαν επισήμανση ότι ένα ειδύλλιο (ή η αναζήτηση κάποιου για σεξ, ας πούμε) μπορεί να αποτελέσει την υπόθεση του κειμένου μου, αν δε βρίσκω άλλη (και έχω μονίμως το άγχος ότι δεν βρίσκω υποθέσεις). Εκεί απάνω μπορούμε να κρεμάσουμε τα κουβαδάκια με τα οποία παίζει η Κελαινώ, πχ, ή τις τρελές θεωρίες επί παντός που μου έρχονται εμένα ή τους κόσμους που φτιάχνει η γλυκιά μας Ευθυμία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted October 31, 2015 Share Posted October 31, 2015 (edited) Βοηθάει την πλοκή; Λέει κάτι για το χαρακτήρα ή για τον κόσμο στον οποίο συμβαίνει η ιστορία; Αν ναι, τότε φυσικά γράφω και σεξουαλικές σκηνές και όσο περιγραφικές χρειάζεται και σε όποια γλώσσα χρειάζεται. Στις ιστορίες δεν βλέπω το σεξ ούτε σαν ταμπού ούτε σαν απαραίτητο στοιχείο. Το βλέπω μάλλον σαν την ικανοποίηση μιας φυσικής ανάγκης, όχι και τόσο διαφορετική από το φαγητό. Μπορεί να στηριχτεί μια ιστορία και στο σεξ και στο φαγητό και σε οτιδήποτε άλλο χωρίς να γίνει τσόντα, όσο περιγραφικό σεξ και να περιέχεται. Φαντάζομαι πως γνωρίζετε από πού βγαίνει η έκφραση "τσόντα" και πως διαφοροποιείται μια ιστορία "τσοντέ" από μία με περιγραφικό σεξ. Ίσως είναι urban myth, δεν είμαι σίγουρος αλλά λέγεται πως όταν πάλαι ποτέ δεν υπήρχε Ιντερνετ, ούτε βιντεοταινίες, ούτε τηλεοπτικά κανάλια με pron, ούτε κινηματογράφοι του "genre", ούτε τίποτα από όλα αυτά, ειδικά σε χωριά ανά την υφήλιο, και οι άντρες μαζεύονταν σε καφενεία ή σε σπίτια κλπ για να δουν καμια "ηθικοπλαστική ταινία" - πώς να φυτεύετε μαρούλια ας πούμε - στο φιλμ υπήρχαν "τσονταρισμένα" κομμάτια. Δηλαδή "διακοπτόταν" το ηθικοπλαστικό της όποιας ταινίας και ξαφνικά έβλεπες για μερικά λεπτά τα "σόδομα και τα γόμορρα". Ε, αυτό το αποφεύγω να το γράψω γιατί δεν εξυπηρετεί σε τίποτα την ιστορία και φαίνεται χαριστικό, παράταιρο και τελικά άχρηστο σε μένα. Aκόμα και το όποιο shock value υπήρχε, ή και κάτι το επαναστατικό σε εποχές λογοκρισίας, αυτή τη στιγμή δεν ζούμε σε τέτοιο κόσμο, οπότε δεν έχει κανένα νόημα να γράφω σεχ-for-the-sake-of-σεχ. Mάλιστα μερικές φορές μου φαίνεται και συγγραφικά ανέντιμο αυτό το τελευταίο, κατά κάποιο τρόπο. Edited October 31, 2015 by Oberon 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted October 31, 2015 Share Posted October 31, 2015 Εξαρτάται από το αν το φέρει η πλοκή. Το σεξ όπως και ο θάνατος είναι κάτι το απρόβλεπτο στη ζωή και στη μυθοπλασία. Όταν βάζω πάντως σεξ στις ιστορίες μου, στις περισσότερες περιπτώσεις είναι σκανδαλωδώς περιγραφικό. Αλλες φορές πάλι όχι και τόσο.... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Manupod Posted January 16, 2016 Share Posted January 16, 2016 (edited) Μου αρέσει ο ρεαλισμός σε οποιοδήποτε είδος, οπότε θεωρώ ότι η τελείως έληψη σεξουαλικότητας σε ένα βιβλίο σημαίνει δύο τινά: 1) Ότι είναι βιβλίο που αναφέρεται μόνο σε παιδιά. 2) Ότι προκειμένου να ταυτιστεί σε περισσότερες marketing κατηγορίες το βιβλίο, ο/η συγγραφέας μας κρέμασε σαν αναγνώστες με την σεμνοτυφία του/της, πιστεύοντας ότι θα τον/την δικαιολογήσουμε. (Περίλαμπρο παράδειγμα το Χάρι Πότερ. Δεν είναι δυνατόν ένα αγόρι ως την ηλικία των δεκαεφτά να μην είχε ποτέ, μα ποτέ, μία ερωτική φαντασίωση. Μα, τίποτα απολύτως βρε παιδί μου! Δε λέμε να κάνει αναγκαστικά σεξ ή να φαντασιώνεται bondage - αν και το πιο πιθανό είναι έστω να είχε φασωθεί με κάποια, στο βολικό περιβάλλον που βρισκόταν - αλλά να έδειχνε κάπου, μια πιο ρεαλιστική εικόνα της ηλικίας του, όσον αφορούσε την σεξουαλικότητα του. Και όχι, δεν θεωρώ ότι αναφερόταν μόνο σε παιδάκια αυτή η ιστορία. Ξεκίνησε έτσι και ανά βιβλίο, εξέταζε την ωρίμανση του πρωταγωνιστή, με την παραβολή της αλλαγής του περιβάλλοντος του. Όλο και σκοτείνιαζε αυτός ο κόσμος και γινόταν πιο "πολιτικοποιημένος". Αυτή βέβαια είναι η προσωπική μου άποψη). Οπότε το να φτάνουμε από τον Χάρι ως αγάμητο πιτσιρικά στην ηλικία των δεκαεφτά, στον επίλογο όπου έχει οικογένια με παιδιά... τότε ξεκάθαρα, η Τζοάν κάπου προς το τέλος τα σκάτωσε. Ειδικά όταν τόλμησε στο τέταρτο βιβλίο της να εκφράσει λίγη σεξουαλικότητα και στην συνέχεια των βιβλίων της, "το πήρε πίσω" και φέρθηκε λες και δεν το έθιξε το θέμα ποτέ. 'Η τολμάς και το χτίζεις ή δεν τολμάς απ' την αρχή. Μέχρι στιγμής, δεν έχει κάτσει να γράψω σκηνή με υπερβάλον σεξουαλισμό, αλλά μονό επειδή δεν έχω φτάσει εκεί ακόμα. Κατά την διάρκεια της ιστορίας μου, όμως βάζω στοιχεία σεξουαλισμού μέσα και χτίζω σιγά - σιγά την ένταση. Για μερικές σκηνές είναι απαραίτητο λόγο κάποιου ρόλου που τυχαίνει να είναι πολύ σέξυ. (Σαν μέρος του χαρακτήρα του. Όχι αναγκαστικά της εμφάνησης του ή της πλοκής). Αλλά για μένα ο σεξουαλισμός, δεν σημαίνει αναγκαστικά σεξ. Σίγουρα σε ορισμένες ιστορίες μπορεί να ταιριάζει, αλλά όχι σε όλες και αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει έληψη σεξουαλισμού. Στην ιστορία μου, δεν έχω καταλήξει ακόμα αν θα βάλω σκηνή με σεξ μέσα, επειδή δεν είμαι σίγουρη αν ταιριάζει. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Αλλά έννοιες σεξουαλισμού, ακόμα και σε ταμπού θέματα, σίγουρα θα υπάρξουν μιας και είναι θέματα που θέλω να θίξω. Χαρακτήρες και σχέσεις μεταξύ τους που έχουν λίγο απ'όλα μέσα τους, όπως "αδύνατη αγάπη", φαντασιώσεις, τύψεις, ανιμαλιστικό ένστικτο, "θαμπές γραμμές", φετίχ και εκμετάλλευση. I try to take the rough with the smooth όμως, μιας και σκοπός μου δεν είναι να σοκάρω τον αναγνώστη. Ποτέ δεν πάω με αυτή την προοπτική. Όμως σίγουρα η ιστορία μου δεν είναι για όλους και αυτό δεν με πειράζει καθόλου. Θέλω να ικανοποιήσω το μέρος των αναγνωστών που θέλουν το ίδιο πράγμα με μένα σε μία ιστορία και όχι όλον τον κόσμο. Πρόσφατα διάβασα ένα όχι και τόσο καλό βιβλίο, που όμως σε κάποιο σημείο κατάφερε να με ξαφνιάσει. Την λάτρεψα αυτή την σκηνή. Το βιβλίο είναι το "The Magicians" του Lev Grossman και η σκηνή που μου άρεσε ήταν σε μία σκηνή σεξ, όπως την βίωσαν ο πρωταγωνιστής με μία κεντρική χαρακτήρα, ως αλεπούδες. Δεν είχαν κάνει ποτέ σεξ και ήταν πολύ συνεσταλμένα άτομα γενικά. Ειδικά η κοπέλα. Υπήρχε ένα μέτριο φλερτ μεταξύ τους, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Όταν έγιναν αλεπούδες, οι ανθρώπινες αναστολές έπεσαν και η περιγραφή γενικά της όλης μεταμόρφωσης των χαρακτήρων τους αλλά και των αισθήσεων είναι πολύ πρωτότυπη και ρεαλιστική. Όταν ξαναμεταμορφώθηκαν σε ανθρώπους, δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτήν τους την πράξη και ξανακλείστηκαν στον εαυτό τους για ένα διάστημα, μέχρι να αποδεχτούν την φύση τους. Μετά, η σεξουαλικότητα ανεβαίνει κατακόρυφα στο βιβλίο, όπου και γίνεται λίγο πιο ενδιαφέρον. Γενικά, όμως φαντάζομαι ότι οι πιο έντονες σεξουαλικές στιγμές είναι δύσκολες. Δεν έχω συνηθίσει να γράφω τέτοιες σκηνές, οπότε μερικές φορές ακόμα και στην επιλογή της κατάλληλης λέξης συναντώ διχασμό. Η ισορροποία κιόλας, όσον αφορά την συνδετικότητα με την υπάρχουσα ατμόσφαιρα, είναι κάτι που επίσης με απασχολεί. Edited January 16, 2016 by Manupod 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted January 16, 2016 Share Posted January 16, 2016 Για το Χάρι Πόττερ, απ' όσο θυμάμαι, φασώνονται αρκετά και αλλάζουν γκομενικά με μεγάλη συχνότητα. Από κει και πέρα, να θυμίσω ότι τα βιβλία είχαν διαφημιστεί ως παιδικά, γι' αυτό και η Ρόουλινγκ λογικά επέλεξε να αφήσει μέσα τα φλερτ και τα φασωματάκια και έξω τις φαντασιώσεις. Χώρια που δεν εξυπηρετούσαν την πλοκή -πολύ βασικό. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted January 16, 2016 Share Posted January 16, 2016 Βασικό αυτό το πολύ βασικό που είπε η Σόνια, πρέπει να εξυπηρετεί και κάτι η σεξουαλικότητα, όχι απλά να δείξουμε ότι ξέρουμε να τη γράψουμε! Ένα βιβλίο που περιγράφει μια ημέρα μπορεί να κάνει και χωρίς, ακόμα και ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μπορεί. Όπως είπα και πιο πάνω στην Πτήση που εξελίσσεται σε επτά ώρες όλες και όλες και είναι δράσης δεν χρειαζόταν και δεν είχε και λόγο, αν περιγράψεις τη ζωή του χαρακτήρα σου όμως ή κάποια σημαντικά χρόνια δεν μπορεί να μην αναφερθείς σε αυτό το θέμα ακόμα και αν είναι εξόριστος στη Γιάρο ( όπου ναι μπορεί να μην έχει σεξ αλλά σίγουρα θα του λείπει και θα το σκέφτεται ). 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 16, 2016 Share Posted January 16, 2016 Εμένα δεν μου φαίνεται απαραίτητο να ξέρουμε όλες τις σκέψεις των ηρώων. Αν το θέλει η ιστορία, ναι. Αν μας αποσπάσει από αυτήν, όχι. Παρακολουθούμε μια πτυχή τους, μια φάση της ζωής τους και όχι όλη. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Manupod Posted January 16, 2016 Share Posted January 16, 2016 (edited) Για το Χάρι Πόττερ, απ' όσο θυμάμαι, φασώνονται αρκετά και αλλάζουν γκομενικά με μεγάλη συχνότητα. Από κει και πέρα, να θυμίσω ότι τα βιβλία είχαν διαφημιστεί ως παιδικά, γι' αυτό και η Ρόουλινγκ λογικά επέλεξε να αφήσει μέσα τα φλερτ και τα φασωματάκια και έξω τις φαντασιώσεις. Χώρια που δεν εξυπηρετούσαν την πλοκή -πολύ βασικό. Το ξέρω ότι τα βιβλία είχαν διαφημηστεί ως παιδικά, γι' αυτό και θίγω το θέμα παραπάνω. Και όχι, δεν υπάρχει σκηνή φασώματος και τα γκομενικά δεν αλλάζουν με μεγάλη συχνότητα. (Η συχνότητα των αλλαγών όσον αφορά τα γκομενικά τους δεν με απασχολεί όμως. Δεν με χάλασε αυτό). Αυτό που με χάλασε προσωπικά ήταν ότι η μετάβαση της κατηγορίας από "παιδικό" σε "εφηβικό" παρέμεινε χλιαρή. Τι εννοώ με αυτό. Ότι η συγγραφέας, καθώς μεγάλωνε ο χαρακτήρας της, μετέτρεπε σιγά - σιγά την κατηγορία της σε young adult fiction. Και θεωρώ ότι αυτή ήταν η αρχική της πρόθεση. Σε κάθε στάδιο της ζωής του Χάρι Πότερ, να ταυτίζεται μαζί του ο πλέον πιο ώριμος αναγνώστης. Εξάλλου, ο Χάρι μεγαλώνει έναν χρόνο ανά βιβλίο. Δεν μεγαλώνει απότομα και γι' αυτό σε κάθε βιβλίο, τα προβλήματα που συναντάει ταυτίζονται με τους προβληματισμούς της ηλικίας του. Κάπου, προς το τέλος του τέταρτου βιβλίου, τα πράγματα γίνονται πιο σκοτεινά και από την αρχή του πέμπτου, η μετάβαση σε "εφηβική" κατηγορία είναι ξεκάθαρη. Η θεματολογία έχει πλέον αλλάξει, το ίδιο και ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται τον κόσμο ο Χάρι. Είναι πιο παρορμητικός και πιο εκνευρισμένος. Είναι στην ηλικία που πλέον επαναστατεί. Οπότε, το να επιλέξει η συγγραφέας να μην θίξει καθόλου το θέμα της σεξουαλικότητας, θεωρώ ότι έδειξε την επιλογή της να ταυτίσει το έργο της σε περισσότερες κατηγορίες, λόγο κέρδους και όχι λόγο πλοκής. Γι' αυτό και λέω ότι "κρέμασε" ένα σημαντικό μέρος των αναγνωστών της. (Εγώ ανήκω σε αυτό). Το ξέρω ότι δεν συμμερίζονται όλοι την αποψη μου, διότι στην τελική, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, αλλά όταν εγώ ήμουν δεκαεφτά, οι πράξεις μου και οι αντιδράσεις μου, βασίζονταν σε μεγάλο ποσοστό πάνω στην σεξουαλικότητα μου. Με απασχολούσε αρκετά. Οπότε θεωρώ ότι ένας ρεαλιστικός χαρακτήρας σε αυτή την ηλικία θα απασχολείται και με τέτοια θέματα. Όχι μόνο σε στυλ ρομαντισμού, αλλά και πιο ενστικτώδους σεξουαλικότητας και κοινωνικής αποδοχής. Δεν λέω ότι καλά και ντε έπρεπε να γίνει τσόντα η κατάσταση, αλλά έστω να αναφέρει μία πιο σχετική με την ηλικία σεξουαλικότητα πάνω σε αυτό το θέμα. Επιπλέον, εκτός αν η θεματική λύτρωση του "ήρωα" δεν έχει σχέση με το να κάνει σεξ στο τέλος του βιβλίου, τότε σε καμία πλοκή δεν είναι απαραίτητη μία τέτοια σκηνή. (Κάποιοι συγγραφείς την περιγράφουν πολύ συνοπτικά, αν έχει σχέση με την πλοκή, αποφεύγοντας να διηγηθούν με ευκρίνεια την πράξη. Το αφήνουν κυρίως στην φαντασία του αναγνώστη, μιας και σκοπός τους ήταν να αναφέρουν απλά λόγο πλοκής, σχεδόν πληροφοριακά αυτή την ανατροπή. Σεβαστό). Αυτό όμως δεν την κάνει άσχετη τελείως με την ιστορία, καθώς μέσω της περιγραφής μιας σεξουαλικής κατάστασης (είτε ως πράξη, είτε ως σκέψη), μαθαίνουμε περισσότερα για τον πρωταγωνιστή μας και συνδεόμαστε περισσότερο μαζί του. Είναι ένα ενδιαφέρον θέμα από μόνο του. Δίνει και κάτι στον ρεαλισμό τλσπ, που απ' την δική μου οπτική γωνία, είναι σημαντικός. Μία τέτοια σκηνή, είναι σαν την μουσική χροιά σε μία ταινία. Είναι η ψυχεδέλεια. Άλλοι την θεωρούν αχρείαστη, άλλοι απαραίτητη. Εγώ ανήκω σην δεύτερη κατηγορία. Το βρίσκω διασκεδαστικό και όμορφο. Edited January 16, 2016 by Manupod 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted January 16, 2016 Share Posted January 16, 2016 Εντάξει ο Χάρι ήταν ειδική περίπτωση, στην χρονιά που λες ειδικά είχε τον Βόλντεμορτ στο κεφάλι του, περίμενε να ξεσπάσει ένας χαμός, το να του διαφύγει το σεξουαλικό δεν ήταν και τόσο παράδοξο. Και δεν ξέφυγε τόσο, τον απασχολούσε η Τσο, το ότι δεν ήταν κάτι περισσότερο από φλερτ, ε όπως ήδη είπα είχε μάλλον σοβαρότερα προβλήματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted January 16, 2016 Share Posted January 16, 2016 (edited) α) ας καταλάβουμε ότι όταν η σειρά τελειώνει, ο Χάρι είναι ετών 17. Ολογράφως, δεκαεπτά. Πόσοι άνθρωποι της δικής μου γενιάς (ο Χάρι υποτίθεται γεννήθηκε το 1980) είχαν κάνει σεξ στα 17; β) την τελευταία χρονιά την είχε περάσει με την Ερμιόνη και τον Ρον, το οποίο τον φέρνει μακριά από ανθρώπους που τον ενδιέφεραν μ' αυτόν τον τρόπο για ένα χρόνο. Άρα 16. Νομίζω ότι στα χρόνια μου, αν είχες κάνει σεξ στα 16, οι υπόλοιποι σε κοιτούσαν μ' ένα μείγμα φθόνου και λατρείας. γ) το κέντρο ενδιαφέροντος του Χάρι ήταν η Τζίνι, η οποία ήταν κι ένα χρόνο μικρότερη. Άρα, την τελευταία φορά που την είδε ο Χάρι πριν τον χαμό ήταν 15. Λίγο ακόμα και περνάμε σε νομικά γκρίζα περιοχή. δ) ας πάρουμε λίγο τους γκόμενους της Τζίνι (τρεις), της Ερμιόνης (δύο), τις γκόμενες του Ρον (δύο) και του Χάρι (άλλες δύο). Νομίζω ότι για παιδιά σε εσώκλειστο σχολείο, που δεν έχουν άλλες συναναστροφές εκτός απ' το ένα το άλλο, μέχρι τα δεκάξι (γιατί μετά σκάει ο χαμός για ένα χρόνο) από δύο-τρία γκομενικά ο καθένας και κάτι ξώφαλτσα φλερτάκια είναι μια χαρά μέσα στη σφαίρα του ρεαλιστικού.ε) έτρεχε για τη ζωή του στο μεγαλύτερο μέρος της σειράς. Νομίζω ότι το πάνω κεφάλι διεκδικούσε τα ποσοστά του σε κυκλοφορία αίματος λίγο περισσότερο απ' όσο στον μέσο έφηβο. στ) το βιβλίο δεν πραγματεύεται την εφηβεία και την ανάπτυξη της σεξουαλικότητας μέσα σ' αυτή, αλλά τον κακό μάγο που πρέπει να νικήσουν μια αρμαθιά μαθητούδια με το τσαγανό και την ευστροφία τους. Το αν βάραγε τικι-τάκα ο Χάρι τα βράδια για τα μάτια της Τζίνι (ανάμεσα σε εφιάλτες και λοιπά ευτράπελα) είναι μακριά απ' το ύφος και τη θεματολογία των βιβλίων. Το ότι τη γούσταρε και οι ζήλειες, οι ανταγωνισμοί και η ανάπτυξη της κοινωνικής ευφυίας μέσα απ' αυτές τις σχέσεις, είναι. Και ήταν πολύ καλογραμμένα, με πολύ σεβασμό σε όλες τις ηλικιακές βαθμίδες αναγνωστών. Το ότι εσένα δεν σε ικανοποίησε, περί ορέξεως μπουγάτσα. Edited January 16, 2016 by Sonya 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 16, 2016 Author Share Posted January 16, 2016 α) ας καταλάβουμε ότι όταν η σειρά τελειώνει, ο Χάρι είναι ετών 17. Ολογράφως, δεκαεπτά. Πόσοι άνθρωποι της δικής μου γενιάς (ο Χάρι υποτίθεται γεννήθηκε το 1980) είχαν κάνει σεξ στα 17; β) την τελευταία χρονιά την είχε περάσει με την Ερμιόνη και τον Ρον, το οποίο τον φέρνει μακριά από ανθρώπους που τον ενδιέφεραν μ' αυτόν τον τρόπο για ένα χρόνο. Άρα 16. Νομίζω ότι στα χρόνια μου, αν είχες κάνει σεξ στα 16, οι υπόλοιποι σε κοιτούσαν μ' ένα μείγμα φθόνου και λατρείας. γ) το κέντρο ενδιαφέροντος του Χάρι ήταν η Τζίνι, η οποία ήταν κι ένα χρόνο μικρότερη. Άρα, την τελευταία φορά που την είδε ο Χάρι πριν τον χαμό ήταν 15. Λίγο ακόμα και περνάμε σε νομικά γκρίζα περιοχή. δ) ας πάρουμε λίγο τους γκόμενους της Τζίνι (τρεις), της Ερμιόνης (δύο), τις γκόμενες του Ρον (δύο) και του Χάρι (άλλες δύο). Νομίζω ότι για παιδιά σε εσώκλειστο σχολείο, που δεν έχουν άλλες συναναστροφές εκτός απ' το ένα το άλλο, μέχρι τα δεκάξι (γιατί μετά σκάει ο χαμός για ένα χρόνο) από δύο-τρία γκομενικά ο καθένας και κάτι ξώφαλτσα φλερτάκια είναι μια χαρά μέσα στη σφαίρα του ρεαλιστικού. ε) έτρεχε για τη ζωή του στο μεγαλύτερο μέρος της σειράς. Νομίζω ότι το πάνω κεφάλι διεκδικούσε τα ποσοστά του σε κυκλοφορία αίματος λίγο περισσότερο απ' όσο στον μέσο έφηβο. στ) το βιβλίο δεν πραγματεύεται την εφηβεία και την ανάπτυξη της σεξουαλικότητας μέσα σ' αυτή, αλλά τον κακό μάγο που πρέπει να νικήσουν μια αρμαθιά μαθητούδια με το τσαγανό και την ευστροφία τους. Το αν βάραγε τικι-τάκα ο Χάρι τα βράδια για τα μάτια της Τζίνι (ανάμεσα σε εφιάλτες και λοιπά ευτράπελα) είναι μακριά απ' το ύφος και τη θεματολογία των βιβλίων. Το ότι τη γούσταρε και οι ζήλειες, οι ανταγωνισμοί και η ανάπτυξη της κοινωνικής ευφυίας μέσα απ' αυτές τις σχέσεις, είναι. Και ήταν πολύ καλογραμμένα, με πολύ σεβασμό σε όλες τις ηλικιακές βαθμίδες αναγνωστών. Το ότι εσένα δεν σε ικανοποίησε, περί ορέξεως μπουγάτσα. Να προσθέσω κι ένα ζ; Ε, αν είχατε διαβάσει το φλασμπακ, που ο Νταμπλντορ βρίσκει τον Βόλντερμοντ και δεν αναρρωτηθήκατε "μα καλά, μήπως το γούσταρε το τεκνό ο Άλμπους;" μάλλον κάτι χάσατε στην ανάγνωση. Το ότι ήταν παιδικό βιβλίο και δεν έλεγε φόρα-παρτίδα για σεξ δε σημαίνει ότι δεν το υπονοούσε με φανερό τρόπο. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 17, 2016 Share Posted January 17, 2016 (edited) O.T. Χριστίνα, μήπως γίνεσαι λίγο επιθετική; Edited January 17, 2016 by Cassandra Gotha Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted January 17, 2016 Share Posted January 17, 2016 O.T. Όχι από πρόθεση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted January 17, 2016 Share Posted January 17, 2016 Βοηθάει την πλοκή; Λέει κάτι για το χαρακτήρα ή για τον κόσμο στον οποίο συμβαίνει η ιστορία; Αν ναι, τότε φυσικά γράφω και σεξουαλικές σκηνές και όσο περιγραφικές χρειάζεται και σε όποια γλώσσα χρειάζεται. Στις ιστορίες δεν βλέπω το σεξ ούτε σαν ταμπού ούτε σαν απαραίτητο στοιχείο. Το βλέπω μάλλον σαν την ικανοποίηση μιας φυσικής ανάγκης, όχι και τόσο διαφορετική από το φαγητό. Μπορεί να στηριχτεί μια ιστορία και στο σεξ και στο φαγητό και σε οτιδήποτε άλλο χωρίς να γίνει τσόντα, όσο περιγραφικό σεξ και να περιέχεται. Φαντάζομαι πως γνωρίζετε από πού βγαίνει η έκφραση "τσόντα" και πως διαφοροποιείται μια ιστορία "τσοντέ" από μία με περιγραφικό σεξ. Ίσως είναι urban myth, δεν είμαι σίγουρος αλλά λέγεται πως όταν πάλαι ποτέ δεν υπήρχε Ιντερνετ, ούτε βιντεοταινίες, ούτε τηλεοπτικά κανάλια με pron, ούτε κινηματογράφοι του "genre", ούτε τίποτα από όλα αυτά, ειδικά σε χωριά ανά την υφήλιο, και οι άντρες μαζεύονταν σε καφενεία ή σε σπίτια κλπ για να δουν καμια "ηθικοπλαστική ταινία" - πώς να φυτεύετε μαρούλια ας πούμε - στο φιλμ υπήρχαν "τσονταρισμένα" κομμάτια. Δηλαδή "διακοπτόταν" το ηθικοπλαστικό της όποιας ταινίας και ξαφνικά έβλεπες για μερικά λεπτά τα "σόδομα και τα γόμορρα". Ε, αυτό το αποφεύγω να το γράψω γιατί δεν εξυπηρετεί σε τίποτα την ιστορία και φαίνεται χαριστικό, παράταιρο και τελικά άχρηστο σε μένα. Aκόμα και το όποιο shock value υπήρχε, ή και κάτι το επαναστατικό σε εποχές λογοκρισίας, αυτή τη στιγμή δεν ζούμε σε τέτοιο κόσμο, οπότε δεν έχει κανένα νόημα να γράφω σεχ-for-the-sake-of-σεχ. Mάλιστα μερικές φορές μου φαίνεται και συγγραφικά ανέντιμο αυτό το τελευταίο, κατά κάποιο τρόπο. Από τις σωστότερες τοποθετήσεις, νομίζω. Όταν οι ήρωες θέλουν να κουτουπωθούν σου το λένε και ως συγγραφέας οφείλεις να τους ακούσεις. Αν δεν το ζητάει η ιστορία δεν το κάνεις. Ούτε ταμπού μα ούτε οπώς-και-δήποτε μην και μας πούμε πουριτανούς. Στην πραγματικότητα η υπερβολή στο σεξ (όταν αυτό δεν χρειάζεται) με κάνει να αισθάνομαι πως οι ήρωες είναι καταπιεσμένοι. Ή ο δημιουργός τους. Κατά τον τρόπο που ξεσαλώνει ο άρτι απολυθείς νταβραντισμένος. Ευχαριστώ(ούμε) για την πληροφορία περί "τσόντας." Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted January 24, 2016 Share Posted January 24, 2016 Απορία που αφορά όσους γράφανε από μικροί και έχουνε και μια άλφα ηλικία ( γιατί σήμερα και τα 14χρονα ξέρουν για το σεξ πιο πολλά από τους γονείς τους πολλές φορές): πως διαχειριζόσασταν τις σχέσεις των δύο φύλλων και τα μεταξύ τους στα πρώτα σας έργα; Γράφατε στο περίπου; Τις αγνοούσατε τελείως; Να εξηγηθώ, εγώ άρχισα να γράφω συστηματικά στη δευτέρα γυμνασίου, μερικούς μήνες αφού είχα κλείσει τα 13, δεν ήξερα τίποτα για σχέσεις και ακόμα πιο πολύ για σεξ. Στα πρώτα μου έργα δεν υπήρχαν τέτοια θέματα και πολλές φορές απλά ανέφερα ότι ο ένας αγαπούσε την τάδε και πιο μετά ίσως ότι παντρεύτηκαν και σε κάποιο επόμενο βιβλίο μπορεί να εμφανίζονταν και παιδιά. Εσείς τι κάνατε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted March 19, 2016 Share Posted March 19, 2016 Bad Sex in Fiction Award! Υπάρχει χρυσό βατόμουρο και για τις πιο κακογραμμένες σκηνές σεξ (και δεν έψαξα αν το έχει πάρει ποτέ το 50shades of grey). Πολύ καλή ιδέα, με τόσο πολλούς κακούς συγγραφείς. Τι; Α, ναι, το λινκ: https://literaryreview.co.uk/bad-sex-in-fiction-award Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted March 22, 2016 Share Posted March 22, 2016 Ήταν όντως κάπως αυτές οι περιγραφές που παραθέτει. άμα δεν το έχεις με το θέμα προσπέρασέ το! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Silvertooth Posted March 28, 2016 Share Posted March 28, 2016 Απορία που αφορά όσους γράφανε από μικροί και έχουνε και μια άλφα ηλικία ( γιατί σήμερα και τα 14χρονα ξέρουν για το σεξ πιο πολλά από τους γονείς τους πολλές φορές): πως διαχειριζόσασταν τις σχέσεις των δύο φύλλων και τα μεταξύ τους στα πρώτα σας έργα; Γράφατε στο περίπου; Τις αγνοούσατε τελείως; Να εξηγηθώ, εγώ άρχισα να γράφω συστηματικά στη δευτέρα γυμνασίου, μερικούς μήνες αφού είχα κλείσει τα 13, δεν ήξερα τίποτα για σχέσεις και ακόμα πιο πολύ για σεξ. Στα πρώτα μου έργα δεν υπήρχαν τέτοια θέματα και πολλές φορές απλά ανέφερα ότι ο ένας αγαπούσε την τάδε και πιο μετά ίσως ότι παντρεύτηκαν και σε κάποιο επόμενο βιβλίο μπορεί να εμφανίζονταν και παιδιά. Εσείς τι κάνατε; Οι ιστορίες μου πάντα είχαν ήρωες και των δύο φύλων. Και αν εξαιρέσουμε τις ιστορίες πριν από τα δέκα μου χρόνια, είχαν και ένα κάποιο ρομάτζο. Δεν ήταν ποτέ το επίκεντρο της πλοκής, αλλά πάντα υπήρχε. Όπως ήταν ο κανόνας στα '90s συνήθως στην αρχή τσακωνόντουσαν μέχρι να φιλιώσουν. Το που θα έφταναν σεξουαλικά είχε σχέση κυρίως με την ηλικία τους. Όταν οι πρωταγωνιστές ήταν 17+, εεε... Κάτι παιζόταν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted April 20, 2016 Share Posted April 20, 2016 Λοιπόν εγώ έγραφα κάτι σάχλες στο γυμνάσιο όπου έβγαζαν τα μάτια τους κυρίως για να ανακαλύψω μέσω της ιστορίας πώς θα είναι η φάση. Εννοείται πως ήταν τα πιο κακογραμμένα τσίζικα βλακώδη κομμάτια μου. Τα διάβαζα δυο χρόνια μετά και ήθελα να τα κάψω. Ευτυχώς δεν έπεσαν ωιμέ σε γονεϊκά χέρια. Α. Τα διάβαζα και σε κάτι φίλες μου και χιχιρογελάγαμε, εκείνο το αυγά-μου-καθαρίζουν χιχίρισμα. Αξέχαστες εποχές! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.