Jump to content

Aξιολόγηση καλύτερων βιβλίων ΕΦ


Recommended Posts

This immortal / And call me Conrad - Roger Zelazny

 

Ένα απολαυστικότατο βιβλίο! Παίρνει ένα από τα πιο κλασσικά «σενάρια» εφ – αυτό της πυρηνικής καταστροφής και της επαφής με τους εξωγήινους - και φτιάχνει κάτι απλά απιστευτο. Ο Κονραντ – ένα από τα πολλά του ονόματα όπως θα δείτε - είναι ένας από τους καλύτερους χαρακτήρες που έχω διαβάσει ποτέ. Η ιδέα παίρνει πρόσθετους πόντους από το γεγονός ότι ο άνθρωπος έκατσε και ασχολήθηκε και ερεύνησε ελληνική μυθολογία, ιστορία και γεωγραφία ώστε να γράψει ένα μυθιστόρημα εφ που διαδραματίζεται στην Ελλάδα χωρίς να είναι ελληνοκεντρικό – νομίζω ότι έχουμε πολλά να μάθουμε από το εγχείρημα!

Συνολικά λοιπόν, 4 για γραφή (δε θα μπορούσα να δώσω τίποτε λιγότερο στο Ζελάζνυ) και ένα 5 για τις ιδέες = [9]

 

Gods themselves - Isaac Asimov

 

Μα καλα, δεν έχω βαθμολογήσει ακόμα αυτό το αριστούργημα;! Είμαστε σίγουροι; Μήπως χάθηκε κανα ποστ μου; :tongue: Τελοσπαντων, ας το διορθώσω πάραυτα.

Δεν έχω να πω πολλά γι αυτό το βιβλίο, μόνο ότι είναι η καλύτερη απεικόνιση εξωγήινων πλασμάτων που έχω διαβάσει ποτέ μου! Και αν προσθέσεις και το θέμα του – που συμπυκνώνεται στην πλήρη μορφή του ρητού ( "Μπροστά στην ανθρώπινη ηλιθιότητα ακόμα και οι θεοί είναι ανίσχυροι" – απ όπου βγαίνει και ο τίτλος) δε μπορώ παρά να του δώσω ένα 6 για την ιδέα. Η γραφή είναι από τις καλύτερες του Ασιμωφ (που όσο κι αν δε θέλω να το παραδεχτώ, ώρες ώρες έχει ένα πρόβλημα) οπότε θα του δώσω ένα 3.5. Σύνολο [9.5]

 

1984 - Τζορτζ Οργουελ

 

Εγώ επιμένω πάντως ότι αυτό το βιβλίο δεν είναι εφ! :tongue: Αλλά αφου επιμένετε, θα σας πω τη γνώμη μου :tongue:

Το βιβλίο αυτό το είχα διαβάσει πρώτη λυκείου. Δεν είχα μπορέσει να καταλάβω όλα τα νοήματα που περνούσε τότε, αλλά ακόμα κι αυτά που κατάλαβα με είχαν…ισοπεδώσει ίσως; Συνταράξει, μαγέψει, προβληματίσει, τρομάξει, όλα αυτά τα ρήματα και πολλά άλλα ακόμα. Το ξαναδιάβασα αργότερα κάποια στιγμή, και ανακάλυψα πολλά πράγματα ακόμα – και τώρα που το σκέφτομαι νομίζω ότι είναι καιρός να το ξαναδιαβάσω…Παρόλαυτά…δεν ξέρω πώς να το πω…έχω μια αντίρρηση στο όλο θέμα, δε μου αρέσουν τα πολιτικά μυθιστορήματα, εφ ή μη. Είναι λίγο παραδοξο, το ξέρω…Ίσως είναι θέμα αρχής τελικά, ίσως απλά δε μου αρέσει που υπάρχουν τέτοιες συνθήκες που δημιουργούν τέτοια βιβλία…Είχα ένα δίλλημα για το αν θα περάσω αυτή μου την αντίρρηση στη βαθμολογία, αλλά τελικά δε θα το κάνω. Είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσουμε όλοι μας, ό,τι είδος λογοτεχνίας και να μας αρέσει. Για το λόγο αυτό και μόνο, παίρνει από μένα ένα [10].

Edited by trillian
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Μπράβο Trillian, το this immortal και το the gods themselves σώθηκαν... από την εξαφάνιση (έχουν τώρα 4 αξιολογήσεις).

 

Για το gods themselves και τους εξωγήινους συμφωνώ ότι είναι από τις καλύτερες απεικονίσεις τους, εντυπωσιακό μάλιστα αν σκεφτείς ότι στον Ασίμοφ είναι και η μόνη απεικόνιση εξωγήινου, αν δεν κάνω λάθος. Πάντως όσον αφορά τους εξωγήινους, νομίζω ότι η ΛεΓκεν έχει επίσης εξαιρετικές απεικονίσεις, γιατί μπαίνει και στο εθνολογικό / "ανθρωπο"λογικό / κοινωνικό στοιχείο, κάνοντάς τους απόλυτα πιστευτούς, με βάθος και πολύ ενδιαφέροντες. Αναρωτιέμαι αν θες να πεις την άποψή σου και σε αυτό το τόπικ.

 

Για το 1984, αυτές τις μέρες μάλιστα, αναρωτιόμουν (επειδή θέλω να το ξαναδιαβάσω, έχω και εγώ από το Λύκειο) αν είναι ιδιαίτερα προβληματική η γνωστή μετάφραση του Κάκτου ή όχι. Στην πρώτη περίπτωση να το πάρω στο πρωτότυπο και να μην ασχοληθώ καθόλου με την ελληνική έκδοση.

 

Μήπως θα μπορούσε να μας διαφωτίσει κανείς;

Link to comment
Share on other sites

Χμμ αυτη ειναι μια καλή ερώτηση...μάλιστα ο Κάκτος έβγαλε και νέα έκδοση λιγα χρόνια πριν, paperback, αλλά δεν έχω ιδέα αν ξανακοίταξαν τη μετάφραση...μάλιστα είχε νέο εξώφυλλο, όπου έγραφε με μεγάλα γράμματα Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ [Ναι, ήταν τότε που ειχε βγει το Big Brother, μπλιαχ!] Πάντως, δε θυμαμαι να μου είχε χτυπήσει κάτι...αλλά μήπως να έπαιρνες κατευθειαν το αγγλικο, just in case?

Παρεπιμπτόντως, αγόρασα το We! το εξώφυλλο αναφέρει ότι αποτέλεσε την έμπνευση για το 1984...αν είναι τόσο καλό, θα μπορώ να του δώσω ένα 10 με τόνο λόγω παλαιότητας; :tongue:

Link to comment
Share on other sites

Αν ο Κάκτος είναι ο Κάκτος που ξέρουμε, σιγά μην είχαν κοιτάξει εκ νέου τη μετάφραση.

Και αφού είδα και αποείδα ότι δεν απαντούσε κανείς, το αγόρασα ήδη στα αγγλικά χεχε

Το Εμείς το είχα διαβάσει στην ελληνική του μετάφραση (κάπου υπάρχει στα ράφια) πριν πολλά χρόνια. Θυμάμαι καλές εντυπώσεις (πολύ αμυδρά βέβαια) συν μια μικρή δυσκολία στην ανάγνωση, ελαφρώς δηλαδή κούραζε. Αλλά ήμουν και νεανίας τότε, ε; Έβραζε το αίμα για λίγη δράση.

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Είναι το We του Yevgeny Zamyatin, γράφτηκε αν θυμάμαι καλά γύρω στο 20; Απ ό,τι έχω καταλάβει είναι κλασσικο, αλλά θα ξέρω περισσότερα όταν το διαβάσω :)

Link to comment
Share on other sites

Στα ελληνικά κυκλοφόρησε το 1978 από τις εκδόσεις Πλέθρον, σε μετάφραση Αλίκης Αλεξανδράκη και επιμέλεια Αλεξη Ζήρα. Αυτή είναι η έκδοση που έχω. Φαντάζομαι δεν υπάρχει πλέον. Η Πρωτοπορία δίνει στην ιστοσελίδα της και μια ακόμα έκδοση από το Γαβρηιλίδη, επίσης εξαντλημένη.

Link to comment
Share on other sites

H ίδια πρέπει να είναι και του Γαβριηλίδη. Δηλαδή αυτή που έχω εγώ λέει Γαβριηλίδης αλλά είναι του 1978, επιμέλεια Αλέξη Ζήρα κλπ.

Link to comment
Share on other sites

Η λίστα, στη 13η της εβδομάδα περιλαμβάνει ήδη αρκετά βιβλία όπως θα έχετε διαπιστώσει από το "διπλανό" τόπικ.

  • 33 που έχουν ήδη 4 αξιολογήσεις και πάνω
  • 14 που έχουν 3 αξιολογήσεις και θέλουν μια ακόμα για να μπουν στη λίστα
  • 17 με δύο αξιολογήσεις
  • 26 με μια αξιολόγηση
  • 6 χωρίς αξιολόγηση, τα οποία όμως έχουν προταθεί ήδη από τον απαραίτητο αριθμό μελών
  • 8 με δύο προτάσεις (χρειάζονται άλλη μια για να μπορούν να αξιολογηθούν), και
  • 76 με μια μόνο πρόταση (χρειάζονται άλλες δύο)

Μιλάμε δηλαδή για περισσότερα από 180 (!) βιβλία, κάποια από αυτά με περισσότερες από δέκα αξιολογήσεις ήδη, και είμαστε ακόμα στην αρχή. Δεν βιαζόμαστε βέβαια, το project ουσιαστικά είναι αορίστου χρόνου και φυσικά θα χρειαστεί 30-40 βδομάδες για να πάρει μια πιο συγκροτημένη μορφή.

Για το λόγο αυτό, θέλω να ζητήσω (ακόμα μια φορά!) από όλο τον κόσμο που συμμετέχει να συνεχίσει με τις αξιολογήσεις και τις προτάσεις του. Κάτι καλό θα βγει στο τέλος. Ρίξτε μια ματιά στα βιβλία που χρειάζονται πρόταση ή αξιολόγηση, και βάλτε το λιθαράκι σας

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Connie Willies, Doomsday Book, 1992

 

Το προτείνω για αξιολόγηση. Τα Πανεπιστήμια στα μέσα του 21ου αιώνα είναι σε θέση να στέλνουν ιστορικούς στο παρελθόν για επί τόπου έρευνα. Όμως το ταξίδι της νεαρής ιστορικού Κίβριν στην Αγγλία του 1320 πάει στραβά. Καλογραμμένο και ενδιαφέρον, κέρδισε εξάλλου Ηugo και Nebula. Αναρωτιέμαι τι είχε να προσθέσει ο Κράιτον, όταν κάθισε 7 χρόνια μετά και έγραψε το Timeline, ουσιαστικά αντιγράφοντας τον κορμό της ιδέας.

 

Σημείωση: Μαζί με τη δική μου πρόταση, το Doomsday έχει δύο, συνεπώς χρειάζεται άλλη μια για να περάσει στα προς αξιολόγηση. Δεν έχει όμως κυκλοφορήσει στα ελληνικά (κρίμα... μάλιστα η Γουίλις, αν και σημαντική συγγραφέας είναι σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα. Δεν πρόλαβε βλέπετε να ανέβει στο τρένο του Κάκτου τη δεκαετία του '70...) και έτσι αναρωτιέμαι αν θα βρεθεί ο κόσμος για να το αξιολογήσει. Τέλος πάντων. Σας προτρέπω ούτως ή άλλως να το βρείτε και να το διαβάσετε.

Link to comment
Share on other sites

Foundation and Earth, Asimov

 

Προτεινόμενο και αυτό για αξιολόγηση, δεν ξέρω γιατί το είχα παραλείψει. Είναι το τελευταίο βιβλίο της σειράς foundation, έχει αναφορές σε πολλά προγενέστερα (ακόμα και της σειράς των ρομπότ κλπ.) και ουσιαστικά συνενώνει και ολοκληρώνει το σύμπαν του Ασίμοφ. Είναι αρκετά καλό για τους φίλους της σειράς του Θεμέλιου. Και πολύ space επίσης...

Link to comment
Share on other sites

ok, πέρασε στα προς αξιολόγηση αυτό.

Μήπως θα μπορούσε παρακαλώ κάποιος που έχει τις ελληνικές εκδόσεις να στείλει μήνυμα με τους τίτλους στον Κάκτο; Μιλώ για τα

  • foundation and earth

και

  • foundation's edge

Link to comment
Share on other sites

Eπειδή ξανακοίταξα τα posts και είδα τις αξιολογήσεις που έχω κάνει, είδα ότι δεν έχω αξιολογήσει τα:

 

Peter F. Hamilton Night's Dawn Trilogy Part I: The Reality Dysfunction: 5.0/4.0 = 9.0

Peter F. Hamilton Night's Dawn Trilogy Part II: The Neutronium Alchemist: 5.0/4.0 = 9.0

Peter F. Hamilton Night's Dawn Trilogy Part III: The Naked God: 5.0/4.0 = 9.0

 

Για κριτική και περαιτέρω δές τε Night's Dawn Trilogy στο blog μου

Link to comment
Share on other sites

Tώρα που έχω πάλι πρόσβαση στη βιβλιοθήκη μου - και ειναι σε ένα μέρος επιτέλους, αν και σκορπισμενη εδώ και κει - μπορώ να σας πω ότι τα Foundation's edge και Foundation and earth ειναι τα Γαλαξιακή Αυτοκρατορία 4 και 5 αντίστοιχα :)

Link to comment
Share on other sites

Αξιολογήσεις:

Foundation's Edge, Asimov, 1982

Foundation and Earth, Asimov, 1986

Ιστορικό: Ο Ασίμοφ είχε χτίσει το σύμπαν της υπό κατάρρευση γαλαξιακής του αυτοκρατορίας τη δεκαετία του '40, με μια σειρά διηγημάτων για το περιοδικό Αστάουντιγκ (του Κάμπελ). Στη συνέχεια τα διηγήματα κυκλοφόρησαν συγκεντρωμένα σε τρία μικρά βιβλία (foundation, foundation and empire, second foundation) σύμφωνα με τα πρότυπα της εποχής. (Το πιθανότερο, αν κυκλοφορούσαν σήμερα θα έβγαιναν κατευθείαν σε ένα τόμο...) Μετά από 30+ χρόνια, ο Ασίμοφ έγραψε δυο συνέχειες στα αρχικά διηγήματα, με τη μορφή μυθιστορημάτων. Αυτά αξιολογώ παρακάτω. Τα μυθιστορήματα ενδεχομένως διαβάζονται και ανεξάρτητα από την αρχική σειρά, ωστόσο κερδίζουν πολύ ως συνέχειά της. Εννοείται ότι το ύφος είναι πολύ διαφορετικό, εξάλλου ο συγγραφέας τη δεκαετία του '40 ήταν ακόμα νέος.

 

 

Α. Foundation's edge

Δεν είναι παράδοξο που η πολιτική παίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία του πρώτου Θεμέλιου, προκαλεί όμως έκπληξη να παίζει τον ίδιο ρόλο και στο δεύτερο. Δύο ανερχόμενα αστέρια της στον Τέρμινους και τον Τράντορ αναχωρούν με τα διαστημόπλοιά σε ένα παράλληλο ταξίδι, με τη σύγκρουση αναπόφευκτη. Κατά τη γνώμη μου εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ο Ασίμοφ με το βιβλίο αυτό (βοηθούμενος από την ωριμότητα του χρόνου) κάνει ένα μεγάλο, τολμηρό και εν πολλοίς ανατρεπτικό βήμα στο σύμπαν του Θεμέλιου, εισάγοντας νέους χαρακτήρες και μεταβλητές. Προφανώς, αν είχε γράψει το foundation's edge τη δεκαετία του '50 δεν θα είχε καμιά σχέση με αυτό εδώ. Οι διάλογοι, ακόμα και με τη λεπτομερή τους κάποιες φορές επιχειρηματολογία, οι σκηνές, οι συγκρούσεις, είναι εξαιρετικές. Το foundation's edge είναι μια πολύ καλή προσθήκη στην αρχική σειρά, ενδεχομένως καλύτερο από αυτήν. Αλλά βέβαια εκείνη θα έχει πάντα την αίγλη της ιδέας και του γεγονότος ότι έχει επηρεάσει στρατιές συγγραφέων.

 

5 + 3.5 = 8.5

 

Β. Foundation and Earth

Το ταξίδι των πρωταγωνιστών συνεχίζεται με τελικό προορισμό τον πλανήτη που αναζητούν γενιές ολόκληρες ιστορικών και αρχαιολόγων. Εκεί όμως τους περιμένει μια μεγάλη έκπληξη. Στα γενικότερα ποιοτικά στοιχεία ισχύουν τα παραπάνω, το δε τέλος αναμφίβολα θα ευχαριστήσει τους φίλους του Ασίμοφ, της γαλαξιακής αυτοκρατορίας --αλλά και των ρομπότ.

 

4.5 + 3.5 = 8.0

Link to comment
Share on other sites

Προτείνω:

Flow my tears... Dick

A Scanner Darkly...Dick

The ganymede takeover... Dick-Nelson

The Martian Timeslip...Dick

Πασίφικα...Σπινραντ

4 ways to firgiveness...Λε Γκεν

Μάτι του Ερωδιού...Λε Γκεν

Σάρκινο Φρούτο Μανωλιός

Χειρόγραφα σε μια μπανιέρα Λεμ

Τελετή Ενηλικίωσης, Πάνσιν

Ίλιον Σιμονς

Μηχανή του Ρ&Ρ Σπινραντ

Η πόλη λίγο αργότερα, Πατ Μέρφυ

Πόλη της Ουτοπίας Λε Γκέν

Θεϊκη Εισβολή Ντικ

Ουράνιο Μάτι, Ντικ

Παίκτες του Τιτάνα, Ντικ

Κυριάρχος των Ονείρων Ζελαζνυ

Σκοτάδι συγκεντρώσου Λάιμπερ

Link to comment
Share on other sites

Προτείνω για αξιολόγηση τα:

 

Divine invasion (Θεϊκή εισβολή) - Philip K. Dick

The game players of Titan (Οι παίκτες του Τιτάνα) - Philip K. Dick

The three stigmata of Palmer Eldritch (Τα τρία στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς) - Philip K. Dick

The simulacra (Τα ομοιώματα) - Philip K. Dick

Lies, Inc. (Κόλπο, ΑΕ) - Philip K. Dick

Crystal world (Κρυστάλλινος κόσμος) - J.G. Ballard

Roadside picnic - Arkady & Boris Strugatsky

The city and the stars (Η πόλη και τα άστρα) - Arthur Clarke

Count Zero (Κόμης Μηδέν) - William Gibson

Mona Lisa overdrive (Στον αστερισμό της Μόνα Λίζα) - William Gibson

Virtual light (Εικονικό φως) - William Gibson

Idoru - William Gibson

Frankenstein unbound (Φρανκενστάιν λυόμενος) - Brian Aldiss

Dracula unbound (Δράκουλας λυόμενος) - Brian Aldiss

Rudy Rucker - Software

The island of Dr. Moreau (Το νησί του Δόκτωρος Μορώ) - Herbert Wells

A fall of moondust (Ναυάγιο στη σελήνη) - Arthur Clarke

 

Βαθμολογώ τα:

 

Martian Time-slip (έφτασε τις 3 προτάσεις με την πρόταση του Pikei): Το ξαναδιάβασα πρόσφατα και το κατάλαβα καλύτερα. Κλασική Ντίκεια δυστοπία. 7.5

Divine invasion (έφτασε τις 3 προτάσεις με την πρόταση του Pikei και την δικιά μου): Λίγα πράγματα (για το επίπεδο του Ντικ). Θεωρητικά η συνέχεια του Valis. Το μόνο που μου έχει μείνει είναι τα ποιηματάκια του Dowland. 6.5

Game players of Titan (έφτασε τις 3 προτάσεις με την πρόταση του Pikei και την δικιά μου): Μια ευχάριστη περιπέτεια που σηματοδοτεί την εποχή που ο Ντικ αφήνει σιγά σιγά τα διηγήματα και περνάει στα μυθιστορήματα. 7

Flow my tears the policeman said (έφτασε τις 3 προτάσεις με την πρόταση του Pikei): Δεν μπορώ να πω ότι κατάλαβα ακριβώς τι συνέβη, αλλά μου έχουν μείνει στη μνήμη πολλοί μονόλογοι των χαρακτήρων του Ντικ γύρω από την αγάπη, την απώλεια, την θλίψη κα. Φιλοσοφικός Ντικ στα καλύτερά του και φοβερό του ποίημα του Dowland που ενέπνευσε τον τίτλο. 8

Α scanner darkly (έφτασε τις 3 προτάσεις με την πρόταση του Pikei): Σπαρακτικό και συγκλονιστικό, το αγαπημένο μου Ντίκειο έργο. Το τέλος του είναι απλά καταπληκτικό. 10 και λίγο του είναι.

Pacifica (έφτασε τις 3 προτάσεις με την πρόταση του Pikei): Μάλλον όχι τόσο επαναστατικό όπως το Bug Jack Baron ή το Agents of Chaos αλλά έχει το κλασικό χιούμορ του Spinrad και διαβάζεται ευχάριστα. 7.5

Man Plus: Ο πρώτος Pohl που διάβασα με ένα έξυπνο για την εποχή του twist σε μια κλασική ιστορία. 7.5

Crystal world (έφτασε τις 3 προτάσεις με την πρόταση του Pikei): Για να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι πολλά γιατί πάει καιρός από τότε που το διάβασα, αλλά είναι Ballard και αυτό λέει πολλά. 7

Link to comment
Share on other sites

Συνεχιζοντας να ψαχνω την βιβλιοθηκη μου...

Eye in the sky, Ουράνιο μάτι, Ντικ 8

The Dream Master - Roger Zelazny (Ο κυρίαρχος των ονείρων) 6

Link to comment
Share on other sites

Ο πίνακας των βιβλίων που μπορούν να αξιολογηθούν ενημερώθηκε, θα τον βρείτε όπως πάντα ως last post στο τόπικ με την εβδομαδιαία λίστα. Πλέον τα βιβλία που μπορούν να αξιολογηθούν ξεπερνούν τα 110 (!) ενώ μερικές δεκάδες ακόμα περιμένουν την πρότασή σας για να φτάσουν τις τρεις και να μπορούν και αυτά να αξιολογηθούν.

 

Εννοείται, όποιος προτείνει, καλό είναι να αξιολογεί κιόλας...

Μια διευκρίνηση για τον PiKei: Το βιβλίο του Μανωλιού το είχες ήδη προτείνει, παραμένει λοιπόν στη μία πρόταση...

Μια υπενθύμιση προς όλους: Αν έχετε χάσει τι έχετε αξιολογήσει και με τι βαθμό, μπορείτε να μου ζητήσετε να σας στείλω ένα πίνακα.

Link to comment
Share on other sites

Ο αναρχικός των δύο κόσμων, Ούρσουλα Λε Γκεν: 5,5 + 3,5 = 9

 

[Είναι η πρώτη, θα κάνω και μερικές άλλες, αλλά ... πουφ ... αισθάνομαι άσχημα που της κόβω κι αυτό που της κόβω αλλά συγκριτικά με άλλα έργα της η γραφή ήθελε όντως ένα κάποιο κοψιματάκι.]

Edited by Nienor
Link to comment
Share on other sites

Ημερολόγια των άστρων - Στανισλαβ Λεμ

 

Δε θυμάμαι αν διάβασα πρώτα τα ημερολόγια των άστρων ή το Σολάρις…πάντως τα δύο βιβλία είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, και όχι μόνο γιατί το ένα είναι ενιαίο μυθιστόρημα και το άλλο σπονδυλωτό.

Οι ιστορίες περιστρέφονται γύρω από έναν κεντρικό χαρακτήρα, τον Ίον Τίχι, κοσμοναύτη και χρονοταξιδευτή. Κάθε ιστορία είναι ένα ταξίδι του Τίχι, που μας αποκαλύπτει πολλά από τα….μυστικά του σύμπαντος! Είναι τελείως σατιρικά κείμενα, αλλά με ένα έξυπνο χιούμορ, εξαιρετικά πετυχημένο.

Οι ιστορίες των ημερολογίων λοιπόν ήταν απολαυστκότατες, αστείες, και υποθέτω αρκετά πρωτότυπες για την εποχή τους – άλλωστε είναι σάτιρα, όπου εκεί μας ενδιαφέρει το κλασσικό και όχι το πρωτότυπο. Έχω πει κι αλλού πώς ο Λεμ θα μπορούσε να θεωρηθεί πρόγονος του Ντάγκλας Άνταμς, παρότι πιστεύω ότι ο τρόπος προσέγγισής τους έχει μεγάλες διαφορές. Προς το τέλος βέβαια, το θέμα με τα χρονικά πέρα δώθε κούραζε κάπως, αλλά όχι τόσο ώστε να το βαρεθώ. Και ειδικά η πρώτη ιστορία είναι η καλύτερη ιστορία που έχω διαβάσει σχετικά με το χρονικό παράδοξο του να συναντάς τον εαυτό σου!

Η γραφή του Λεμ είναι νομίζω η πιο ανάλαφρη από τα άλλα δύο που έχω διαβάσει – Σολάρις και Κυβεριάδα – και αυτό μετράει ως θετικό, γιατί στα άλλα τείνει να γίνει πολύ βαρύς! Οπότε συνολικά έχουμε ένα 4.5 για ιδέες και ένα 3.5 για γραφή μας κάνει 8.

Η Κυβεριάδα θα πρέπει να περιμένει για να την ξαναδιαβάσω, γιατί ομολογώ ότι αν βαθμολογήσω αυτή τη στιγμή θα πρέπει να της δώσω χαμηλό βαθμό και πιστεύω ότι θα την αδικούσε.

 

 

Ασύνδετος χρόνος, Time out of joint, Ντικ

 

Απ όσα έχω διαβάσει του Ντικ, αυτό είναι το αγαπημένο μου! Ναι, ακόμα και από τα ηλεκτρικά πρόβατα. Η γραφή είναι ίσως η ίδια, η ιδέα είναι ίσως εξίσου καλή, αλλά το στήσιμο, ο τρόπος που στήνει την πλοκή και σου δίνει στο τέλος να καταλάβεις τι συμβαίνει, είναι απλά απίστευτος! Το είχα ρουφήξει και το είχα απολαύσει όσο κανένα άλλο βιβλίο του Ντικ.

Όσο για την υπόθεση, πολύ φοβάμαι ότι δε μπορώ να σας πω περισσότερα από το οπισθόφυλλο. Ντικ είναι αυτός, έχει μέσα ανατροπή, απλά πιστέψτε με ότι η ανατροπή αξίζει!

4.5 για ιδέα και ένα ολόκληρο 4 για γραφή, ο Ασύνδετος χρόνος παίρνει ένα 8.5. (για την ακρίβεια θα ήθελα να δώσω ένα 8,7 αλλά δεν επιτρέπεται :tongue: )

 

Songmaster - ο Αρχιτραγουδιστής, Orson Scott Card.

 

Αφότου διάβασα το παιχνίδι του Έντερ, το οποίο με έβαλε σε πολλή σκέψη σχετικά με αυτόν τον συγγραφέα, μπήκα στον πειρασμό να αναθεωρήσω την άποψή μου γι αυτό το βιβλίο. Αλλά απλά δε μπορώ να το κάνω! Έχει κάποια πράγματα μέσα ο άτιμος που ειλικρινά μου μίλησαν, και ενώ τώρα αμφισβητώ τη δική του οπτική γωνία και τις δικές του απόψεις πίσω απ αυτό που έγραψε, δε μπορώ να αμφισβητήσω αυτά που πήρα εγώ από το βιβλίο. Απλά δε γίνεται. Μιας και το έχω αναλύσει στο ομώνυμο τόπικ, θα δώσω απλά τη βαθμολογία: 5.5 για την ιδέα - ειλικρινά, δε μπορώ να κάνω αλλιώς, και ένα 3.5 για τη γραφή, 9. Θα ήθελα να δώσω πιο χαμηλό βαθμό, ένα 8.5 βρε αδερφέ, ένα 8! Δεν είναι και η απιστευτη ιδέα, δεν είναι το σούπερ γράψιμο, αλλά...ε τι να κάνουμε. Γούστα είναι αυτά, όπως είπα έχει κάποια πράγματα μέσα που μου μίλησαν. Άτιμε Καρντ! Μου φαίνεται θα καταλήξει "i hate to love you" φάση συγγραφέα :tongue:

 

 

P.S. Πολλά οχτώ κι εννιά δίνω…μα τι γίνεται, όλα μου άρεσαν πια; Θα πρέπει να το προσέξω λιγάκι :tongue:

Link to comment
Share on other sites

Μου έδωσες ιδέες Τρίλιαν

 

Τα Ημερολόγια των Άστρων, Star Diaries, Lem

Καλός, ευφυής, χιουμοριστικός Λεμ, με δυνατά και λιγότερο δυνατά "ταξίδια του Ιον Τίχι". Για παράδειγμα το 7ο ταξίδι που ανοίγει το βιβλίο είναι από τα πιο έξυπνα, διασκεδαστικά και καλογραμμένα διηγήματα της σύγχρονης εφ, ενώ στον αντίποδα το 20ο ταξίδι είναι κουραστικό και το χιούμορ του ξεπερασμένο (εννοώ ακόμα και για τα τέλη της δεκαετίας του '60 - αρχές '70 που γράφηκε). Συνολικά βέβαια ένα πολύ καλό βιβλίο που πρέπει όλοι να διαβάσουν. Προσθέτω ότι περιέχει τη μεγαλύτερη ίσως ατάκα σε βιβλίο εφ όλων των εποχών: Πρόκειται να φωτιστείτε κατά την εδώ παραμονή σας; Όχι ευχαριστώ. Όπως προτιμάτε... (στο 14ο ταξίδι).

Σημειώνω επίσης (χωρίς αυτό να επηρεάζει τη βαθμολογία μου) την καλή ελληνική έκδοση (από τον Ποταμό). Απλά θα προτιμούσα να πιάνει λιγότερο όγκο...

4.5 + 3.5 = 8.0

 

Ο ασύνδετος χρόνος, Time out of joint, P.K. Dick

Θα συμφωνήσω ότι είναι από τα πιο καλά βιβλία του Ντικ, για τις ιδέες, τις ανατροπές, την ατμόσφαιρα και την αβεβαιότητα. Σίγουρα ένα από τα 4-5 πιο αγαπημένα μου και ένα από τα 2-3 που προτείνω σε όσους ξεκινούν με το σπουδαίο αυτό συγγραφέα. Η αλήθεια είναι, μια και το αναφέρω, ότι ο Ντικ έχει κάνει και βουτιές. Δεν θα ήθελα ας πούμε να ήμουν στη θέση κάποιου που έρχεται σε πρώτη επαφή με τον Ντικ διαβάζοντας πχ. τον Counter-Clock World (αντίστροφο κόσμο)...

5.5 + 3.5 = 9.0

Link to comment
Share on other sites

Connie Willies, Doomsday Book, 1992

 

Το προτείνω για αξιολόγηση. Τα Πανεπιστήμια στα μέσα του 21ου αιώνα είναι σε θέση να στέλνουν ιστορικούς στο παρελθόν για επί τόπου έρευνα. Όμως το ταξίδι της νεαρής ιστορικού Κίβριν στην Αγγλία του 1320 πάει στραβά. Καλογραμμένο και ενδιαφέρον, κέρδισε εξάλλου Ηugo και Nebula. Αναρωτιέμαι τι είχε να προσθέσει ο Κράιτον, όταν κάθισε 7 χρόνια μετά και έγραψε το Timeline, ουσιαστικά αντιγράφοντας τον κορμό της ιδέας.

 

Σημείωση: Μαζί με τη δική μου πρόταση, το Doomsday έχει δύο, συνεπώς χρειάζεται άλλη μια για να περάσει στα προς αξιολόγηση. Δεν έχει όμως κυκλοφορήσει στα ελληνικά (κρίμα... μάλιστα η Γουίλις, αν και σημαντική συγγραφέας είναι σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα. Δεν πρόλαβε βλέπετε να ανέβει στο τρένο του Κάκτου τη δεκαετία του '70...) και έτσι αναρωτιέμαι αν θα βρεθεί ο κόσμος για να το αξιολογήσει. Τέλος πάντων. Σας προτρέπω ούτως ή άλλως να το βρείτε και να το διαβάσετε.

 

E... χμ.... θα υπάρξει ένας τρίτος που το έχει διαβάσει να το προτείνει; Κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα μέχρι να το αξιολογήσω

 

ΥΓ. Στο παλιότερο μήνυμα που έχω κάνει quote παραπάνω, να συμπληρώσω ότι η Γουίλις έχει πάρει 6 hugo και 6 nebula! Μην είναι και η πιο πολυβραβευμένη εφ συγγραφέας δηλαδη... Κανείς έλληνας εκδότης, μας διαβάζει;

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..