Jump to content

Poll: Demi-Flash Fiction #1 (DinoHajiyorgi vs Arachnida vs Naroualis vs Mercurion vs Dune)


nikosal
 Share

Recommended Posts

2 Αυγούστου: To poll ολοκληρώθηκε και αφαιρείται. Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής.

 

Ψήφισαν συνολικά, 13 μέλη. "Νικητής", αναδείχθηκε ο Ντίνος με 5 ψήφους. Αναλυτικά,

 

DinoHajiyorgi [ 5 ] [38.46%]

 

Arachnida [ 3 ] [23.08%]

 

Naroualis [ 2 ] [15.38%]

 

Mercurion [ 2 ] [15.38%]

 

Dune [ 1 ] [7.69%]

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Ολοκληρώθηκε με 7 συμμετοχές (ωστόσο όπως θα δείτε παρακάτω, οι επίσημες είναι 5) ο 1ος Demi Flash Fiction διαγωνισμός συγγραφής: Οι συγγραφείς είχαν στη διάθεσή τους ένα τριήμερο προκειμένου να γράψουν ένα διήγημα εναλλακτικής ιστορίας στην Ελλάδα, το 2ο μισό του 20ου αιώνα.

Οι κανόνες: Το διήγημα έπρεπε να εκτυλίσσεται στην Ελλάδα από το 1950 ως το 2000 ενώ το σημείο καμπής, αυτό που συνέβη "διαφορετικά" από την ιστορική αλήθεια, με αποτέλεσμα η πλοκή και το σκηνικό του διηγήματος να είναι διαφορετικά από αυτά που γνωρίζουμε και βιώνουμε σήμερα, μπορούσε να έχει συμβεί οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Επίσης, δεν υπήρχε κατώτερο ή ανώτερο όριο λέξεων.

 

Οι συμμετοχές: DinoHajiyorgi, Dune, Narοualis, Arachnida, Mercurion. Διαβάστε τα διηγήματα εδώ, επιλέξτε ένα από τα πέντε ως το καλύτερο, αιτιολογήστε την ψήφο σας, σχολιάστε τα όλα. Μπορείτε επίσης να σχολιάσετε (αλλά όχι να ψηφίσετε) το διήγημα του Νikosal (ευνόητο γιατί, έθεσα το θέμα. Πάντως να δηλώσω ότι έγραψα το διήγημα εντός των χρονικών ορίων, την Κυριακή το βράδυ) και Νamris (γιατί όπως δήλωσε το είχε γράψει πριν από μήνες, ωστόσο και εκείνος εντός λίγων ωρών). Πάντως τα δύο αυτά είναι εκτός συναγωνισμού.

 

Έχετε χρόνο για την ψήφο σας ως την Κυριακή 29 Ιουλίου, τα μεσάνυχτα. Τα σχόλιά σας μπορούν να ξεκινήσουν και από τώρα, δεν χρειάζεται να ολοκληρωθεί πρώτα η ψηφοφορία.

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 55
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • darky

    4

  • nikosal

    8

  • Mercurion

    5

  • DinoHajiyorgi

    7

Αγαπητοί φίλοι. Ο Νίκος μας ήρθε με ένα πολύ καλό θέμα και του άξιζαν τα συγχαρητήρια μας για την επιλογή του. Προσωπικά έτριψα τα χέρια μου με αδημονία και ανέμενα όλο χαρά πολύ διάβασμα. Απογοήτευση. Γιατί τόσο μικρή συμμετοχή; Με τρεις μέρες και κάτι ώρες στην διάθεση μας; Και οι λίγες συμμετοχές…με άφησαν με την όρεξη. Γιατί; Μα γιατί;

 

Η Αλλαγή (Dune)- Βαρετό, ή μάλλον, τόσο ενδιαφέρον όσο και μια βιογραφία σύγχρονου πολιτικού άντρα, γραμμένη από τον ίδιον ή άλλον σύγχρονο του. Ίσως θα ήταν πιο δίκαιο να πω πως ο Dune έκανε επιλογές που δεν είναι του γούστου μου. Επέλεξε ιστορικές προσωπικότητες για τους πρωταγωνιστές του, και ακόμα χειρότερα για μένα, δεν είναι τόσο το πως αντιδρούν αυτές οι προσωπικότητες στην εναλλακτική ιστορία αλλά αντίθετα, είναι οι ίδιοι οι εισηγητές της. Το τελευταίο μου προκαλεί και κάποια ερωτήματα φυσικά. Η αλλαγή στο διήγημα, η κατάργηση του στρατού π.χ., ήταν μία από τις φιλοσοφίες του Παπανδρέου που έχει αναφέρει ο ίδιος σε κάποια ομιλία, συνέντευξη, βιβλίο του αλλά δεν μπόρεσε να εφαρμόσει εν ζωή, ή είναι μια αγαπημένη φιλοσοφία του Dune που προβάλει πάνω στον πρωταγωνιστή του, τον «Βυθίσατε το Χορα» Παπανδρέου; Ίσως τότε να ήταν το ίδιο εναλλακτική μια ιστορία με τον Παπανδρέου να εγκαταλείπει την πολιτική για να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χορό. Στα σίγουρα θετικά πάντως: ο Dune έπιασε τη θεματολογία και ανταποκρίθηκε σε αυτή σωστότατα.

 

1999: Αργυρώ Σφαέλου (Naroualis)- Σε πρώτη ανάγνωση… αμηχανία. Όχι προς τη γραφή φυσικά. Είναι που δεν ξέρω αν τα ονόματα των ποιητών είναι υπαρκτά ή όχι, αν δηλαδή το όλο παιχνίδι παίζεται πάνω τους. Αν ναι, σκράπας στην ποίηση δεν το κατάλαβα. Αν κατάλαβα σωστά όμως, η εναλλακτική γραμμή είναι πως η ελληνική γλώσσα γίνεται της μόδας στο εξωτερικό με αποτέλεσμα να αναδειχτούν τόσοι άλλοι έλληνες λογοτέχνες στον διεθνή χώρο. Κι αυτό από μια μόδα που ξεκινάει στη Βραζιλία. Γιατί όμως Βραζιλία; Κατά τα άλλα ένα καλογραμμένο, σεμνό διήγημα χωρίς εξάρσεις. Το πρόβλημα του είναι πως μόλις το τελειώσεις σκέφτεσαι «Α, αυτό ήταν δηλαδή;»

 

Μας Τελείωσε Το Φραπέ (Arachnida)- ??????????????? Είναι ένας κόσμος χωρίς φραπέ λοιπόν; Πέραν αυτού…τι συμβαίνει στην ιστορία; Τρία γεγονότα με την όπισθεν…και…Το σύντομο διήγημα που διάβασα και ξαναδιάβασα για να το αποκρυπτογραφήσω μην είμαι τελικά ηλίθιος και δεν κατάλαβα τίποτα. Που παίζει η εναλλακτική ιστορία;

 

Ποιος Κρατάει το παιδί; Ποιος κρατάει το ρόπαλο; (Mercurion)- Είναι μια ενδιαφέρουσα άσκηση σε σκιαγράφηση φυλετικών χαρακτηριστικών. Είναι ένας εναλλακτικός πλανήτης. Είναι όμως εναλλακτική Ιστορία;

 

Και τα εκτός συναγωνισμού:

 

Το Κόμμα Ήταν Έτοιμο…(nikosal)- Καλό double surprise στο τέλος αλλά 10% διήγημα, 90% αναγνωσμένη πραγματεία. Έλπιζα φίλε Νίκο πως, για π.χ., με τα διηγήματα εδώ θα κάναμε κάποιον σαν τον darky να αντιληφθεί το λάθος του που αποφεύγει την Ιστορία, πως δεν μπορεί να αποφέρει μόνο έναν ακαδημαϊσμό που συναντάτε σε σχολικά βιβλία αλλά να δει πόσο συναρπαστική και περιπετειώδης μπορεί να είναι όσο κάθε μυθιστόρημα, και όχι να βλέπει πως έχει δίκιο και να το βάζει στα πόδια.

 

Μολών Λαβέ (Namris)- Ουτοπικό και αφελέστατα αισιόδοξο, αλλά άκρως ενδιαφέρον ανάγνωσμα. Η σκηνή με την αερομαχία: ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ, μια λέξη που δεν μπορώ να αποδώσω σε καμία από τις άλλες συμμετοχές. Θα ήταν ακόμα πιο δυνατό αν εστίαζε σταθερά πάνω στον επαναστάτη πιλότο, κι αν όλα μαθαίνονταν από την δική του προοπτική.

 

Δεν έχω ιδέα ποιο να ψηφίσω, με του Namris εκτός, θα έλεγα πως ακόμα και του Dune έχει μια προοπτική.

Link to comment
Share on other sites

Οι κανόνες: Το διήγημα έπρεπε να εκτυλίσσεται στην Ελλάδα από το 1950 ως το 2000 ενώ το σημείο καμπής, αυτό που συνέβη "διαφορετικά" από την ιστορική αλήθεια, με αποτέλεσμα η πλοκή και το σκηνικό του διηγήματος να είναι διαφορετικά από αυτά που γνωρίζουμε και βιώνουμε σήμερα, μπορούσε να έχει συμβεί οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Επίσης, δεν υπήρχε κατώτερο ή ανώτερο όριο λέξεων.

 

Κρίμα που δεν υπήρξαν περισσότερες συμμετοχές. Ίσως έτσι να είχαμε και περισσότερες ιστορίες εντός θέματος. Βρήκα δυόμιση ιστορίες να καλύπτουν τις προδιαγραφές του διαγωνισμού. Εναλλακτική ιστορία, 1950-2000 στην Ελλάδα. Αν γνώριζα περισσότερα από ποίηση ίσως και την ιστορία με την παγκόσμια συγγραφική κυριαρχία της Ελλάδας να την έβλεπα σαν μια εναλλακτική ιστορία. Μένουν λοιπόν δύο ιστορίες αυτή του Ντίνου και η άλλη του Νικοσάλ. Ο Νικοσάλ είναι εκτός ανταγωνισμού οπότε η ψήφος πάει στο Ντίνο.

 

 

 

Η ικανότητα μου να πιάσω με ακρίβεια το θέμα, όπως είπε και ο Ντίνος, όπως φαίνεται άρκεσε και για να βαθμολογήσω.

 

 

 

Ως προς τη γραφή τώρα, μου άρεσε η μεταφορά των επιπτώσεων της εναλλακτικής ιστορίας στο διήγημα του Νικοσάλ με την έκφραση "Ο σύντροφος δικαστής…" δηλαδή το τι έχει γίνει κλπ. Την αίσθηση ωστόσο που αναδύει η ιστορία "ο κομουνιστικός κίνδυνος" την βρίσκω μάλλον τραβηγμένη. Ότι δηλαδή μετά που επικράτησαν οι κομουνιστές έγινε κόκκινη δικτατορία και έχωναν κόσμο μέσα επειδή διάβαζαν ένα διήγημα στην παρέα τους. Θα το ήθελα πιο τεκμηριωμένο , και ίσως να ήταν άμα το διήγημα ήταν πιο εκτενές.

 

 

 

Κατά τα άλλα θα λυπόμουν αν το δίλημμα του αφοπλισμού και της ειρήνης φαινόταν βαρετό σε οποιονδήποτε, πόσο μάλλον σε ένα σκεπτόμενο άτομο και συγγραφέα. Όμως το "Βαρετό" σαν πρώτη λέξη του Ντίνου σίγουρα δεν σημαίνει κάτι τέτοιο. Η αντιπάθεια του μάλλον προς τον "βυθίσατε το Χόρα Παπανδρέου" ξεσπάει στο διήγημα μου. Ίσως αν έγραφα την εναλλακτική ιστορία του έρωτα της ζωής κάποιου νέου στην δεκαετία του 70 που ευόδωσε και έτσι γλύτωσε η Ελλάδα από έναν δράκο που βίασε και σκοτωσε 18 κοριτσάκια να ήταν πιο ενδιαφέρον σαν θέμα.

 

 

 

Το ζήτημα είναι, με αυτή τη συγκεκριμένη εναλλακτική ιστορία που ήθελα να παρουσιάσω "Ελλάδα χωρίς εξοπλισμούς – Ενεργειακά ανεξάρτητη" αλήθεια θα μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί πρωταγωνιστή τον Μητσοτάκη; Ή, αφου πρόκειται για κριτική, κάποιον καλύτερο τρόπο να το παρουσιάσω; Γιατί το ότι διαβάζονται 5400 περίπου λέξεις και ο Ντίνος βρήκε μόνο το θέμα βαρετό, ειδικά με τέτοιο μισητό πρωταγωνιστή είναι βέβαια επιτυχία. Όμως περισσότερο είμαι ικανοποιημένος που ο Ντίνος στη συνέχεια αναρωτιέται.

 

 

 

"Το τελευταίο μου προκαλεί και κάποια ερωτήματα φυσικά. Η αλλαγή στο διήγημα, η κατάργηση του στρατού π.χ., ήταν μία από τις φιλοσοφίες του Παπανδρέου που έχει αναφέρει ο ίδιος σε κάποια ομιλία, συνέντευξη, βιβλίο του αλλά δεν μπόρεσε να εφαρμόσει εν ζωή, ή είναι μια αγαπημένη φιλοσοφία του Dune που προβάλει πάνω στον πρωταγωνιστή του, τον «Βυθίσατε το Χορα» Παπανδρέου;"

 

 

Υποθέτω ότι μία εναλλακτική ιστορία είναι τόσο πιο πετυχημένη όσο περισσότερο πείθει, ότι θα μπορούσε να έχει συμβεί. Για να απαντήσω λοιπόν στο ερώτημα του Ντινου, δεν έχω ιδέα αν είπε, δήλωσε ή έγραψε οτιδήποτε τέτοιο ο Παπανδρέου. Ήθελα να δείξω την εναλλακτική χωρίς την "αγορά του αιώνα" χωρίς πολλές "αγορές του αιώνα", και ειδικότερα χωρίς αυτή την ηλίθια έχθρα στην οποία εμπλέκουν διαρκώς διάφορους λαούς. Ελπίζω να τα κατάφερα. Ως πρός το κάστιγκ, διάλεξα την πιο "πιθανώς" αληθοφανή εκδοχή. Κάτι που σίγουρα δεν φάνηκε να απασχολεί τον Ντίνο που έβαλε τρία παιδιά άσχετα από θάλασσα (ένα συγγραφέα, έναν γιατρό, και μία ηθοποιό !) να πάνε από την Κρήτη στη Μονεμβασιά με ένα ….. καίκι !

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω κάποιο μίσος ή αντιπάθεια προς το πρόσωπο του Ανδρέα Παπανδρέου. Αναρωτήθηκα μόνο πως θα δικαιολογούνταν ένας πολιτικός, που είχε εκφράσει κάποια πολεμική προς την Τουρκία και την πολιτική της, θα αποφάσιζε να καταργήσει τον ελληνικό στρατό σαν ένδειξη φιλειρηνισμού.

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

με τα διηγήματα εδώ θα κάναμε κάποιον σαν τον darky να αντιληφθεί το λάθος του που αποφεύγει την Ιστορία, πως δεν μπορεί να αποφέρει μόνο έναν ακαδημαϊσμό που συναντάτε σε σχολικά βιβλία αλλά να δει πόσο συναρπαστική και περιπετειώδης μπορεί να είναι όσο κάθε μυθιστόρημα, και όχι να βλέπει πως έχει δίκιο και να το βάζει στα πόδια.

 

Θυμάμαι τον τίτλο "Καμμένη Γη"

 

Και το στιχάκι στην αρχή

 

"Τί είναι η πατρίδα μας; Μην είναι η τέφρα και η σκόνη;

 

Μην είναι τ' άσπρα τα γυμνά βουνά;

 

Σα γυαλισμένα κρανία που στον ήλιο χρυσολάμπουν;"

 

 

Και είχα φτάσει περίπου στο τέλος όταν... φωτιά σε γειτονική μου περιοχή προκάλεσε διακοπή ρεύματος και χάθηκε ό,τι είχα γράψει.

 

Πέρα από την τραγική ειρωνία κτλ. ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ!!!!! Τέλοσπάντων, είχα πάθει σοκ εκείνη τη στιγμή και έγραψα ό,τι έγραψα. Αλλά και έστω σαν κοινό, σαν σχολιασμός και σα χαβαλές εννοείται είμαι πάντα μέσα.

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω κάποιο μίσος ή αντιπάθεια προς το πρόσωπο του Ανδρέα Παπανδρέου. Αναρωτήθηκα μόνο πως θα δικαιολογούνταν ένας πολιτικός, που είχε εκφράσει κάποια πολεμική προς την Τουρκία και την πολιτική της, θα αποφάσιζε να καταργήσει τον ελληνικό στρατό σαν ένδειξη φιλειρηνισμού.

 

 

Σ'εβαλε σε πολλές ερωτήσεις τελικά το διήγημα μου. Η απάντηση και σ'αυτήν: Απο αποφασιστικότητα. Το Βυθίσατε το Χόρα, ήταν μία απόδειξη αποφασιστικότητας. Ενα κράτος που διαθέτει στρατευματα, (επειδή έχει κάνει την αγορά του αιώνα) θα ήταν μαλακία να μήν πεί "βυθίσατε το Χόρα" δείχνοντας πυγμή. Η μαλακία θα ήταν διότι, αν δεν σκοπέύεις να τα χρησιμοποιήσεις τότε τί τα αγοράζεις; Αν όμως δεν τα αγοράζεις δείχνεις το ίδιο αποφασισμένος για ολα.

Link to comment
Share on other sites

Θυμάμαι τον τίτλο "Καμμένη Γη"

 

Και το στιχάκι στην αρχή

 

"Τί είναι η πατρίδα μας; Μην είναι η τέφρα και η σκόνη;

 

Μην είναι τ' άσπρα τα γυμνά βουνά;

 

Σα γυαλισμένα κρανία που στον ήλιο χρυσολάμπουν;"

 

 

Κρίμα. Γιατί άν είχες γράψει κάτι τέτοιο θα σου έδινα ευχαρίστως τη ψήφο που έδωσα τώρα ελλείψη άλλης δικαιολογημένης επιλογής στο Ντίνο που μας θάβει όλους στο ποστ του :rolleyes: Όμως δικαιολογημένα. Εσύ γράφεις κινηματογραφικά. Ο Ντίνος είναι διανοούμενος είναι προφανές. Μονο διανοούμενος θα φανταζοταν ενα καικι με τρείς άσχετους να φτάνει (και νά μην πνίγονται) από την Κρήτη στη Μονεμβασιά με ένα καίκι. :r2d2:

 

Απόδειξη εξ άλλου είναι και η ψήφος στον Ναρουάλις και στην επιθυμία του να πάρει το βραβείο Νόμπελ (αυτό κι άν είναι εναλλαγή της ιστορίας κι ύστερα μου γράφει στο ποστ του για τον Παπανδρέου που θα μάθαινε μπαλέτο) :beerchug:

Edited by Dune
Link to comment
Share on other sites

Καταρχήν, να πω ότι παρόλο που το θέμα ήταν κάπως δύσκολο (έχει δίκιο ο Σκοτεινούλης, δεν είμαστε όλοι φίλοι της ιστορίας) περίμενα περισσότερες συμμετοχές, δεδομένου και του ότι είχαμε τρεις μέρες για να γράψουμε. Κι επίσης περίμενα περισσότερα από τον εαυτό μου, αλλά τέλος πάντων.

 

Ντίνο, Η εναλλακτική της μη προσάρτησής της Κρήτης σε μια Γερμανική Ένωση μου φάνηκε αρκετά πρωτότυπη. Εντάξε, το αντιμετωπίζεις λίγο πιο αισιόδοξα από τα γόυστα μου, αλλά δεν παύει να είναι ενδιαφέρον. Δεν είναι απλά η νίκη των Γερμανών, όπως θα είχε κάποιος άλλος εγκλωβιστεί να γράψει. Με μπερδεύει κάπως ό τόπος που διεξάγεται η συζήτηση. Στην αρχή νόμισα ότι είναι η Μονεμβασιά, αλλά αν είναι, πώς βλέπουν τους προβολείς του Ηρωδειου; Η δε φράση περί φερεγγυότητας και πειθαρχίας του ελληνικού λαού μου φάνηκε εντελώς ανατριχιαστική...

 

Dune, ξεκίνησες καλά. Η ενδοσκόπηση του Αντρέα ήταν το πολύ δυνατό κομμάτι της ιστορίας σου. Όμως. Υπάρχει το όμως. Σε μια ιστορία θα περίμενα να τεκμηριωθεί με όρους της πραγματικότητας το φανταστικό μέρος. Κι εδώ δεν γίνεται αυτό. Η εναλακτική ιστορία μιας πολιτικής κατάστασης, μέσα από τα μάτια ενός πολιτικού θα πρέπει να έχει τη χροιά της σκέψης ενός πολιτικού. Δεν είναι ιδιαίτερα πιστευτό το ότι ο ηγέτης μιας χώρας -καλός ή κακός, δεν παύει να είναι ένας εκλεγμένος ηγέτης- παίρνει αποφάσεις χωρίς να υπολογίσει το διεθνές κόστος των πράξεών του. Ωραίος ο αφοπλισμός, ωραία η ειρήνη. Αλλά αν οι εξωτερικές ισορροπίες είναι τόσο ευαίσθητες όπως στην Βαλκανική, δε μπορεί να αποφασίζεις έτσι. Τα Βαλκάνια δεν είναι Ελβετία, που κάτω από τις άλπεις δεν υπάρχει τίποτε. Η αναγγελία της δημοσιόποίησης του ελληνικού πετρελαίου θα είχε σαν άμεσο αποτέλεσμα την αφορμή για πόλεμο όχι από τους Τούρκους, αλλά από άλλους "φίλους" μας. Αλλά πλατιάζω μου φαίνεται. Απλά δε με έπεισες.

 

Αραχνίδα, απλά το αγάπησα το κείμενό σου. Όχι γιατί δεν απευθύνεται σε ιστορικά καθεαυτό γεγονότα, αλλά γιατί επιτέλους, ένας μας έγραψε για εκείνο το μέρος της ιστορίας που ποτέ κανείς δε θα διαβάσει σε ένα βιβλίο ιστορίας! Το αγάπησα, όπως αγάπησα και την παρτίδα σκάκι στο Σούπερ Παραντάις... Εντελώς υποκειμενικά, η ψήφος μου σου ανήκει.

 

Mercurion, ο Ντίνος έχει ένα μικρό δίκιο. Εναλλακτικός πλανήτης, όχι εναλλακτική ιστορία. Κατά τα άλλα η αφήγησή σου ήταν καθαρή και δυνατή. Ίσως ξεφεύγεις λίγο από το θέμα, αλλά σαν αυτοτελής ιστορία, εκτός διαγωνισμού,θα είχες πάρει την ψήφο μου ασυζητητί.

 

Νίκο, θα ήθελα μια πιο ξεκάθαρη εικόνα του ποιος είναι ποιος. Στην αρχή μπερδεύτηκα και θεώρησα ότι ο Γιωτάκης ήταν ο συγγραφέας. Και κάτι ακόμη: σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς η συλλήψης δε γίνονται ακριβώς έτσι, τουλάχιστον αυτήν την ιδέα έχω. Απλά στρίβεις στη γωνία και κάποιος σε πιάνει από το μπράτσο, "έρχεστε μαζί μου παρακαλώ;" Και πίστεψέ με, έχω μια μικρή ιδέα για τις συλλήψεις σε ολοκληρωτικά καθεστώτα.

 

Ναμρίς, λυπάμαι, αλλά δεν έχω ακόμη καταφέρει να κατεβάσω την ιστορία σου. Μόλις το κάνω, θα έχεις και το σχόλιό μου. :)

 

 

Κι αν μου επιτρέπετε να υπερασπιστώ την εναλακτική μου ιστορία: τα Νόμπελ λογοτεχνίοας της Ελλάδας είναι μόνο δύο: Σεφέρης και Ελύτης. Ο Κεραμιτζόπουλος είναι δικό μου γκόλεμ. Και όντως στη Βραζιλία υπάρχει ισχυρός φιλλεληνικός πυρήνας, ακόμη και στις φαβέλες. Γι' αυτό είπα ότι θα το ξεκινούσα από κει, ως φόρο τιμής.

 

 

 

(Έντιτ: Dune, η Ναρουάλις, ευχαριστεί για τα λόγια σου. Απλά τελευταία φορά που κοίταξα, φορούσα φουστανάκι, η κακομοίρα... :D )

Edited by naroualis
Link to comment
Share on other sites

Με μπερδεύει κάπως ό τόπος που διεξάγεται η συζήτηση. Στην αρχή νόμισα ότι είναι η Μονεμβασιά, αλλά αν είναι, πώς βλέπουν τους προβολείς του Ηρωδειου;

Ευθυμία, η συζήτηση γίνεται στην Αθήνα. Το ιατρείο έχει θέα τον βράχο της Ακρόπολης (αυτής με τον Παρθενώνα.)

Link to comment
Share on other sites

Η εναλακτική ιστορία μιας πολιτικής κατάστασης, μέσα από τα μάτια ενός πολιτικού θα πρέπει να έχει τη χροιά της σκέψης ενός πολιτικού. Δεν είναι ιδιαίτερα πιστευτό το ότι ο ηγέτης μιας χώρας -καλός ή κακός, δεν παύει να είναι ένας εκλεγμένος ηγέτης- παίρνει αποφάσεις χωρίς να υπολογίσει το διεθνές κόστος των πράξεών του. Ωραίος ο αφοπλισμός, ωραία η ειρήνη. Αλλά αν οι εξωτερικές ισορροπίες είναι τόσο ευαίσθητες όπως στην Βαλκανική, δε μπορεί να αποφασίζεις έτσι. Τα Βαλκάνια δεν είναι Ελβετία, που κάτω από τις άλπεις δεν υπάρχει τίποτε. Η αναγγελία της δημοσιόποίησης του ελληνικού πετρελαίου θα είχε σαν άμεσο αποτέλεσμα την αφορμή για πόλεμο όχι από τους Τούρκους, αλλά από άλλους "φίλους" μας.Αλλά πλατιάζω μου φαίνεται. Απλά δε με έπεισες.

 

(Έντιτ: Dune, η Ναρουάλις, ευχαριστεί για τα λόγια σου. Απλά τελευταία φορά που κοίταξα, φορούσα φουστανάκι, η κακομοίρα... :D )

 

Οι πολιτικές αποφάσεις με βάση το νταβατζιλίκι, δεν θα μπορούσαν ποτέ να αποτελέσουν μία εναλλακτική ιστορία. Όπως βλέπεις, στην στιγμή της κρίσης, ο Παπανδρέου, ή ας πουμε ο Έλληνας ηγέτης, απευθύνεται στο παγκόσμιο κοινό, προφανώς απευθυνόμενος στις παγκόσμιες ισσοροπίες. Όμως όχι μόνο στην γνώμη ΗΠΑ , Αγγλίας. Αλλωστε η εναλλακτική μου ιστορία αφορά ακριβώς αυτό, καινούργιες παγκόσμιες ισσοροπίες. Την ισσοροπία του τρόμου την γνωρίζουμε όλοι. Λυπάμαι άν δεν σε έπεισα, εγώ προσωπικά πιστεύω, και θα συνεχίσω πάντα να πιστεύω ότι αυτές οι καινούργιες ισσοροπίες μπορούν να προκύψουν.

 

για το Εντιτ σου θές να πείς ότι δεν είσαι Ο ναρουάλις αλλά Η; Οκ , το σημειώνω, είμαι καινούργιος εδώ. Καλή σου μέρα

 

Υ.Γ. Όσο έχω σύνδεση, (και τώρα κατα μυστήριο λόγο έχω) γράφω και απαντώ. Σκάβουν το δρόμο μας και κοπανάνε το καλώδιο μας έξω εδώ και μέρες. Τρέχαμε για 5 μέρες με 4800 bps. Τώρα περιέργως κάτι γίνεται όμως το πενθήμερο πρίν εκανα μόνο 2-3 ποστ. Αν τεθεί καμία εμπρηστική μπηχτή και δεν απαντήσω μήν θεωρηθεί ότι αποστομώθηκα. :D

Link to comment
Share on other sites

Κάτι που σίγουρα δεν φάνηκε να απασχολεί τον Ντίνο που έβαλε τρία παιδιά άσχετα από θάλασσα (ένα συγγραφέα, έναν γιατρό, και μία ηθοποιό !) να πάνε από την Κρήτη στη Μονεμβασιά με ένα ….. καίκι !

Κατ'αρχήν, γιατί αναφέρεσε στα μελλοντικά επαγγέλματα των χαρακτήρων; Ξέρουμε αν ο γονιός ενός εξ'αυτών είναι ψαράς, αν έχουν δουλέψει σε καΐκι από πριν;

Αν το ήθελα, τους περνούσα από Κρήτη στη Μονεμβασιά πάνω σε μια σαμπρέλα ποδηλάτου. Αλλά κυρίως, αυτή η απόσταση (Κρήτη-Μονεμβασιά) είναι η μισή από εκείνη της Κούβας - Μαϊάμι. Έχεις δει πως την διασχίζουν εκείνη κάποιοι άσχετοι φουκαράδες; Φτιάχνουν βάρκες με ρόδες αυτοκινήτων και τραβάνε κουπί.

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Αν το ήθελα, τους περνούσα από Κρήτη στη Μονεμβασιά πάνω σε μια σαμπρέλα ποδηλάτου.

 

 

Σίγουρα, λιγο έλειψε να το κάνεις κιόλας :rolleyes:

 

Πάντως η ψηφοφορία είναι θα έλεγα πολύ πιό ενδιαφέρουσα από τον ίδιο το διαγωνισμό. Μέχρι στιγμής ούτε μία επώνυμα δηλωμένη ψήφος, εκτός από τη δική μου σε σένα

Link to comment
Share on other sites

Μας Τελείωσε Το Φραπέ (Arachnida)- ??????????????? Είναι ένας κόσμος χωρίς φραπέ λοιπόν; Πέραν αυτού…τι συμβαίνει στην ιστορία; Τρία γεγονότα με την όπισθεν…και…Το σύντομο διήγημα που διάβασα και ξαναδιάβασα για να το αποκρυπτογραφήσω μην είμαι τελικά ηλίθιος και δεν κατάλαβα τίποτα. Που παίζει η εναλλακτική ιστορία;

 

Η κεντρική υπόθεση του διηγήματός μου ήταν μία ληστεία τράπεζας.

Παράλληλα με την δράση, συμπεριέλαβα τα εξής σημεία: Το 1957 ο εφευρέτης του φραπέ (Βακόνδιος), αντί για το παγωμένο δημοφιλές ρόφημα, χρησιμοποίησε το μυαλό του σε κάτι πιο χρήσιμο, ας πούμε έστω κάτι που είχε σχέση με μηχανική.

Όμως το σημαντικότερο ήταν ότι απλά, δεν ανακάλυψε τον φραπέ. Η Ελλάδα έγινε καλύτερη χώρα, ο ωχαδερφισμός εκμηδενίστηκε, άρχισε να κυριαρχεί η κουλτούρα, σκάκι στις παραλίες, ολοκληρώσαμε την ζεύξη μέσα στην δεκαετία του '80 μπλα, μπλα

Όλα αυτά δοσμένα σε πολύ λίγες λέξεις.

 

Γενικά μου έκανε εντύπωση πως σχεδόν όλοι γράψαμε κάτι που θα βελτίωνε σε απίστευτα μεγάλο βαθμό την εικόνα της χώρας μας. Έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση και ίσως να έοχυμε και δίκιο. Αναλυτικότερα. Του Ντίνου μου άρεσε ως γραφή, αλλά δεν μου πολυάρεσε η κεντρική ιδέα, μου φάνηκε λίγο απωθητική. Είχε και ναζί βέβαια και έτσι πήρε λίγους πόντους παραπάνω (βλέπε NPN theory).

Το διήγημα του Dune, ανεξάρτητα από την πολιτική προσέγγιση επίσης μου άρεσε, ως σύνολο γραφής-θέματος. Ήξερα από την αρχή ότι το θέμα προσφερόταν για πιο πολιτικοποιημένα κείμενα, εγώ το απέφυγα γιατί θα ήθελα να γράψω για τις δικές μου απόψεις. Ήταν καλό.

Της Ευθυμίας ήταν πολύ καλό, αν και ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με την ποίηση. Νομίζω ήταν μία νότα πιο σοφιστικέ και σοβαρό από όλα και ξεχωρίζει γι' αυτό.

Του Μιχάλη (Mercurion) μου άρεσε σαν ιδέα, δεν ήταν βέβαια ακριβώς εναλλακτική ιστορία και έλειπε το κομβικό σημείο, αλλά δεν ήταν καθόλου τυποποιημένο, ήταν αστείο, και η κεντρική ιδέα ήταν εξαιρετική.

Του Νίκου (Nicosal) χρησιμοποίησε την πιο προφανή κεντρική ιδέα για την πρόσφατη ελληνική ιστορία (κατάληξη του εμφυλίου), αλλά ξέφυγε από τα κλισέ. Πολύ καλογραμμένη, συγχαρητήρια.

Να πω ότι μου άρεσε πολύ και ίσως περισσότερο από όλα το διήγημα του Namris- αν δεν το έχετε διαβάσει ακόμα κάντε το. Δεν με βρίσκει σύμφωνο σε ορισμένα σημεία ως προς τον ιδεολογικό χρωματισμό, αλλά είναι εξαιρετικό και η τελευταία φράση σου μένει.

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα και από μένα.

 

Κατ' αρχάς να πω πως δεν είμαι και πολύ καιρό μέλος αυτού του δικτυακού τόπου, και όταν ο Γιάννης (Arachnida) μου τον ανέφερε, μπήκα και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον αν και πρέπει να ομολογήσω πως γενικά με κουράζουν τα forum και οι πολλές συζητήσεις!

Διάβασα, αν και λίγο βιαστικά λόγω έλλειψης χρόνου, τα τέσσερα πρώτα και δεν έχω ακόμη προλάβει να διαβάσω του Nikosal και του Namris. Θα το κάνω όμως σύντομα.

Όλα τα κείμενα μου άρεσαν από άποψη γραφής, ιδίως της Naroualis που είχε μια πολύ όμορφη ποιητική νότα, κάτι που το προτιμάω-προτιμώ πολύ περισσότερο από το ξερό γράψιμο.

Αυτό που δεν μου άρεσε στα δύο πρώτα τόσο πολύ ήταν η επιλογή του θέματος. Την βρήκα λίγο πολύ... ιστορική!

Τώρα θα μου πείτε μα αυτός δεν ήταν και ο τίτλος του θέματος; Εναλλακτική ιστορία; Ναί αυτό ήταν, μόνο που για μένα ιστορία είναι κάτι που ξεπερνάει τα όρια των ιστορικών βιβλίων. Μου φαίνεται πως θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον να είχαν ένα θέμα που να ξέφευγε από την εξωτερική πολιτική και τους πολέμους. Γι' αυτό και προτιμώ τα νόμπελ λογοτεχνίας, αλλά και ακόμη περισσότερο τον Φ.Ρ.Α.Π.Ε. Για μένα αν μου έλεγε κάποιος να του πω το ΤΟΠ 5 των λέξεων που μου έρχονται στο μυαλό όταν ακούω Ελλάδα και Έλληνες στην σύγχρονη εποχή, ο φραπές και το τάβλι θα ήταν σίγουρα μέσα.

Δεν θέλω να με παρεξηγήσετε γι αυτά που γράφω, οι απόψεις μου είναι απλά και μόνο οι απόψεις μου. Γενικότερα δεν ήμουν ποτέ πολύ της πολιτικής, ίσως γι αυτό δεν με συγκίνησαν τα θέματα.

 

Τώρα όσο αφορά το δικό μου.. έχετε δίκιο σε όσα μου είπατε, εγώ πήρα το θέμα της ιστορίας λίγο πολύ γενικά και την πήγα την ιστορία μου σε ένα άλλο επίπεδο, που πιθανόν να ξέφυγε από το θέμα. Η αλήθεια είναι ότι αν και ήθελα να πάρω μέρος στο διαγωνισμό, δεν πρόλαβα το σαβ/κο να γράψω ή να σκεφτώ τίποτα, και έχοντας γυρίσει σπίτι την Κυριακή τα ξημερώματα είδα πως η προθεσμία είναι μέχρι της 8.30 το πρωί, και είπα "γιατί όχι". Γι αυτό και το κείμενο δεν έχει καμία διόρθωση (το οποίο είναι και εμφανές σε αρκετά σημεία) και δεν έχει καμία αναφορά της χρονικής περιόδου που βρισκόμαστε (γι αυτό φταίει ο ύπνος που μου αποσπούσε τη προσοχή καθώς έγραφα.) Παρ' όλα αυτά επείδη πιστεύω στις αυθόρμητες κινήσεις και στον παρορμητισμό είπα να γράψω και να το στείλω αν προλάβω να το τελειώσω μέχρι τη διορία.

Τώρα το αν οι άντρες να γεννάνε τα παιδιά αντί για τις γυναίκες αξίζει να θεωρείται ιστορία ή όχι, δεν ξέρω να σας απαντήσω, μάλλον τα πράγματα είναι όπως τα λέτε!

 

Ο Κύριος Καρπούζης.

Link to comment
Share on other sites

Γύρισα μετά από αρκετό καιρό στο forum και το πρώτο που μου έκανε εντύπωση ήταν το Demi-flash. Διάβασα όλα τα διηγήματα και ειλικρινά πέρασα μια χαρά. Ήρθα μετά εδώ να γράψω εντυπώσεις και ξενέρωσα. Ρε σεις, είναι καλοκαίρι και σήμερα ας πούμε χτυπάει σαραντα κάτι στο διαμέρισμά μου. Πόσοι περιμένατε να γράψουν στο flash; Και επιτέλους ήταν όλα καλά, ντρόμπρα το λέω τώρα. Τόσο που δεν μπορώ να ψηφίσω ακόμα γιατί θέλω να τα ξαναδιαβάσω όλα και να αρχίσω να κοιτάω λεπτομέρειες. Μαζεύτε τους οδοστρωτήρες... χωρίς να υποτιμώ την γνώμη κανενός, δεν βρήκα κανένα εκτός θέματος ή ανάξιο λόγου.

 

Thanx to all.

 

Peace, Love and Summer!

Link to comment
Share on other sites

Ήξερα από την αρχή ότι το θέμα προσφερόταν για πιο πολιτικοποιημένα κείμενα, εγώ το απέφυγα γιατί θα ήθελα να γράψω για τις δικές μου απόψεις.

 

 

Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν είναι προφανές ότι κι εγώ έγραψα δικές μου απόψεις;

 

 

Ο Α. Παπανδρέου ΕΙΝΑΙ ο εκ διαμέτρου αντίθετος από τον ήρωα του διηγήματος. Ο πραγματικός ήταν αυτός που με πρόσχημα την αλλαγή και τις μεγάλες ιδέες, έκτισε ενα ολόκληρο σύστημα "τρώνε με δέκα μασέλες" που έλεγε και ο Μυλιώκας.

 

Η επιλογή της Ερωμένης του, είναι χαρακτηριστική. Φύκια για μεταξωτές κορδέλλες πουλούσε αυτός στον Ελληνικό λαό το ίδιο πούλησε κι η ερωμένη του σ'εκείνον. Ούτε όμορφη, ούτε ποιοτική, ούτε γλυκιά, μάλλον τα αντίθετα από όλα αυτά ήτανε. Όμως το ήθελε όλα. Αυτό είμαι σίγουρος ότι τον γοήτευσε.

 

Ετσι παγιδεύτηκε στην παγίδα που είχε στήσει για τους άλλους. Εξαθλίωσε την υγεία του, πέθανε με πολλούς άσχημους χαρακτηρισμούς αντί, όπως λέει το διήγημα, να περάσει στην ιστορία. Και όλα αυτά γιατί; Επειδή δεν θέλησε να παραδεχτεί ότι στην ερωμένη ακριβώς εκτίμησε, αυτό που έκανε κι εκείνος στους άλλους. Απάτη αντί για αλλαγή. Κι αυτός αλλαγή ήθελε κι έπεσε στην απάτη.

 

Κάπόυ ειπώθηκε ότι ενας πολιτικός σκέφτεται με πολιτικές σκοπιμότητες. Η γενικευμένη απάτη τι πολιτική σκοπιμότητα είναι; Σημασία έχει ότι ένας τέτοιου βεληνεκούς απατεώνας έχει και πάθος και τόλμη και τις ικανότητες να ανατρέψει καταστάσεις ακομα και παγκόσμια στάτους. Αντί να διώξει την ερωμένη που υποδήλωνε τη δική του στάση, αντίθετα την άφησε μέχρι τέλους να δείχνει σε όλους ποιός πραγματικά ήταν. Οτι δηλαδή ο ίδιος δεν είχε πίστη στην αλλαγή. Αλλιώς θα την είχε επιχειρήσει πρώτα στον εαυτό του.

Edited by Dune
Link to comment
Share on other sites

Διαπιστώνω ότι ξέχασα να υπενθυμίσω ότι δεν ψηφίζουμε το δικό μας διήγημα. Ελπίζω ότι πρόλαβα, δεν έχω παρακολουθήσει τις ψήφους σας.

Link to comment
Share on other sites

υποθέτω ότι το λες για μένα αυτό, μιας και είμαι ο νεότερος στην διαδικτυακή παρέα σας! όχι δεν ψήφησα τον εαυτό μου, δεν έχει κανένα νόημα άλλωστε, ψήφισα το διήγημα του arachnida γιατί τους λόγους που εξήγησα παραπάνω!

Link to comment
Share on other sites

Αγαπητέ Arachnida, Γιάννη, τώρα το είδα. Το διήγημα σου είναι κέντημα. Τέτοιο κέντημα όμως που θέλει ματάρες να! Και σαν αμερικανάκι, εγώ που! Ούτε όμως κι όταν το ανέφερε η naroualis, το σκάκι στο Σούπερ Πάραντάϊς, δεν έκανα κλικ. Μετά, όταν βγήκα για ψώνια στη Χαλκίδα, στο λεωφορείο είπα Super Paradise = decadance = χαβαλές = μεθύσια, σιγά μη μαζευτεί κόσμος να παρακολουθήσει μια παρτίδα σκάκι.

 

Εντάξει δεν σκέφτηκα να τσεκάρω ποιος ήταν ο Βακόνδιος, εντάξει μου ξέφυγε ο αληθινός χρόνος στον οποίο αποπερατώθηκε το έργο, και εντάξει, μου ξέφυγε η ασυνήθιστη ευγένεια του ταξιτζή και η μικρή κίνηση στον δρόμο.

 

Αμ, στην τράπεζα;! Πόσοι θα έπιαναν το υπονοούμενο «δηλώνω πως κάνω απεργία φορώντας μαύρο περιβραχιόνιο στην εργασία;» Και τα καινούργια με τα παλιά χιλιάρικα με μπέρδεψαν τελείως, καθώς κάπου έβαζα και τα ευρώ στον νου μου.

 

Εγώ όλα τα παραπάνω δεν τα είδα ούτε με την πρώτη, ούτε με τη δεύτερη αλλά ούτε και με την τρίτη ανάγνωση. Χωρίς τις διευκρινίσεις σου πολύ πιθανό να μην τα έβλεπα ποτέ. Σαν τον χαμηλότερο πιθανό παρανομαστή αναγνώστη σου, δηλώνω το λάθος μου. Όταν όμως η naroualis δεν κατάλαβε πως οι πρωταγωνιστές μου συζητούσαν στην Αθήνα, αυτό νομίζω ήταν δικό μου λάθος και όχι δικό της. Έπρεπε να το επικοινωνήσω καλύτερα.

 

Το διήγημα σου είναι πολύ καλό. Θέλει όμως μάτι. Και παραδέχομαι πως ευτυχώς πολλοί το διαθέτουν.

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Διαπιστώνω ότι ξέχασα να υπενθυμίσω ότι δεν ψηφίζουμε το δικό μας διήγημα. Ελπίζω ότι πρόλαβα, δεν έχω παρακολουθήσει τις ψήφους σας.

 

 

Εχουμε 6 ψήφους από αυτές μία η δική μου που έπεσε και πρώτη πήγε στον Ντίνο, και κάτω από το ποστ σου ο Μερκούριος δηλώνει ότι ψήφισε τον Αραχνίδα. Οι άλλες 4 καλύπτονται μέχρι στιγμής από άκρα μυστικοτητα :whistling:

 

(Παλι καλά που δεν έχω καμία ψήφο οπότε υπάρχουν και αποδείξεις πώς δεν έκανα το ίδιο λάθος με την πρώτη φορά. :D )

Link to comment
Share on other sites

namris ένα πράγμα έχω να πω. "Μολών λαβέ μοδαφάκας". Σε νιώθω φίλος. Είσαι τόσο ακραίος όσο χρειάζεται. Όταν πας αντίθετα στον άνεμο πρέπει να βάζεις μεγαλύτερη δύναμη στα πόδια.

 

mercurion σχεδόν είχες την ψήφο μου δαγκωτή λίγο πριν το τέλος. Τελικά την έδωσα πιο συγκρατημένα. γιατί στο τέλος φάινεται σα να ανταλλάζεις ονόματα στα φύλα -ναι, ξέρω ότι δεν είναι έτσι, λέω πώς φάινεται. με μια καλύτερη τελειωτική πινελιά θα γαμοσπερνε.

 

dune. Δεν έχω λόγια για το πόσο καταπληκτικά έιναι γραμμένο. όπως και με τις δυο άνωθεν ιστορίες δεν πήρα μάτια από πάνω της. 'Και γιατί δε με ψήφισες ρε μαλάκα;" Σκατά, ξέρω γω. Μια ψήφο είχα την έριξα, πάει. Αλλά θα πόνταρα στην αναστολή της δυσπιστιάς που στο δικό σου κείμενο ήταν πιο δύσκολη σε σχεση με του άνωθεν.

 

Και να πω και λίγα λόγια για την Ιστορία. Η Ιστορία είναι μια καριόλα που πηδιέται με τον πιο δυνατό. Δεν την γουστάρω τη φόλα. Δεν την πάω με την καμία. Στο λαιμό μου κάθεται. Και τν μισώ ακόμα χειρότερο όταν κρύβει την πραγματική της φύση. Τη σαπίλα της προπαγάδας που κρύβει μέσα της. Αυτά.

 

Κατά τα άλλα πέρα από τις δικές μου κάβλες και αντικάβλες το θέμα σε γενικότερη φάση ήταν πολύ καλό και συγχαρητήρια στο Νίκο που το οργάνωσε και σε όλους που γράψατε, σχολιάσατε και ψηφίσατε. Τζέρτζελο να γίνεται και να γουστάρουμε. Αυτό έχει σημασία για μένα, προσωπικά, αυτοβούλως και αυταιτίως. Αυτιά.

Link to comment
Share on other sites

mercurion σχεδόν είχες την ψήφο μου δαγκωτή λίγο πριν το τέλος. Τελικά την έδωσα πιο συγκρατημένα. γιατί στο τέλος φάινεται σα να ανταλλάζεις ονόματα στα φύλα -ναι, ξέρω ότι δεν είναι έτσι, λέω πώς φάινεται. με μια καλύτερη τελειωτική πινελιά θα γαμοσπερνε.

 

Κι εγώ το διάβασα τρείς τέσσερις φορές για να καταλάβω ποιοί το έκαναν τελικά άντρας με γυναίκα ή αλλιώς; Εκεί που έλεγε πάντως ότι του άρεσε πολύ να παίρνει πίπες, τί να σου πώ μπερδεύτηκα πάρα πολύ. Στο τέλος όταν κατέληξε νόμιζα ότι ο ένας από τους δύο ήταν τουλάχιστον τρανσέξουαλ

 

 

dune. Δεν έχω λόγια για το πόσο καταπληκτικά έιναι γραμμένο. όπως και με τις δυο άνωθεν ιστορίες δεν πήρα μάτια από πάνω της. 'Και γιατί δε με ψήφισες ρε μαλάκα;" Σκατά, ξέρω γω.

 

Κοιταξε. Γράφω περίπου 11 σελίδες Α4 την ώρα όταν πιάσω τοπ σπιντ. Αν σκέφτομαι πέφτω περίπου στα μισά. Το σκέφτηκα απο την αρχή κάπως, έγραψα τακα τακα το σκελετό και ύστερα απλά έγραψα, όσα έπρεπε για το κάθε σημείο του σκελετού και όσο έβγαινε. Οπότε δεν είναι ότι "τόσο κόπο έκανε ο καημένος 5400 λέξεις κι εγώ τώρα να του λέω τέτοια πράγματα." Το διασκέδαζα όσο το έγραφα. Επειτα, έξι άλλοι εκτός από εσένα ψήφισαν άλλα διηγήματα :trooper:

 

Παίζει ρόλο και το κοινό πάντως ξέρεις στην απήχηση που έχει ένα κείμενο. Τα άλλα θέματα δεν είναι φιλοσοφικο-κοινωνικο-ψυχαναλυτικο- υπαρξιακο -(και μόνο στο τέλος)- πολιτικά. Εμένα μου αρέσουν πολύ αυτά. Τα κείμενα που συγκεντρώνουν τις προτιμήσεις έως τώρα άν παρατηρήσεις θα δείς ότι είναι όλα σε άλλες κατηγορίες. Ακόμη και του Ντίνου που έρχεται κοντά στο δικό μου όπως είδες έχει πάρει μόνο μία ψήφο κι αυτή είναι η δική μου. Ελπίζω να μήν τον γκαντέμιασα και να πάρει κι άλλες. ;)

Link to comment
Share on other sites

Κανένας δεν είναι τρανσέξουαλ, απλά παίζω με τις λέξεις. Αν το καλοσκεφτείς η λέξη "πίπα" δεν έχει καμία σχέση με την αντίστοιχη γυναικεία. Χωρίς να θέλω να μπω σε περαιτέρω ανάλυση της πράξης αυτής, για μένα η λέξη αυτή δημιουργήθηκε και χρησιμοποιείται με κάφρικη σημασία από τους άντρες. Άρα εφόσον τα πράγματα είναι διαφορετικά στο διήγημα η λέξη "πίπα" αλλάζει κάτοχο. Δεν ξέρω αν το εξήγησα καλά εδώ. Σίγουρα στο διήγημα ήταν κάτι ασαφές, αλλά αυτός ήταν και ο ρόλος του. :juggle:

Link to comment
Share on other sites

Κοιταξε. Γράφω περίπου 11 σελίδες Α4 την ώρα όταν πιάσω τοπ σπιντ. Αν σκέφτομαι πέφτω περίπου στα μισά. Το σκέφτηκα απο την αρχή κάπως, έγραψα τακα τακα το σκελετό και ύστερα απλά έγραψα, όσα έπρεπε για το κάθε σημείο του σκελετού και όσο έβγαινε. Οπότε δεν είναι ότι "τόσο κόπο έκανε ο καημένος 5400 λέξεις κι εγώ τώρα να του λέω τέτοια πράγματα." Το διασκέδαζα όσο το έγραφα. Επειτα, έξι άλλοι εκτός από εσένα ψήφισαν άλλα διηγήματα :trooper:

 

Παίζει ρόλο και το κοινό πάντως ξέρεις στην απήχηση που έχει ένα κείμενο. Τα άλλα θέματα δεν είναι φιλοσοφικο-κοινωνικο-ψυχαναλυτικο- υπαρξιακο -(και μόνο στο τέλος)- πολιτικά. Εμένα μου αρέσουν πολύ αυτά. Τα κείμενα που συγκεντρώνουν τις προτιμήσεις έως τώρα άν παρατηρήσεις θα δείς ότι είναι όλα σε άλλες κατηγορίες. Ακόμη και του Ντίνου που έρχεται κοντά στο δικό μου όπως είδες έχει πάρει μόνο μία ψήφο κι αυτή είναι η δική μου. Ελπίζω να μήν τον γκαντέμιασα και να πάρει κι άλλες. ;)

 

Για τις λέξεις μην ανησυχείς. Ήταν 5400 εύκολες(όχι με την έννοια της πουτάνας) λέξεις. Για την ψήφο μην πολυσκοτίζεσαι. Και τρίτον ρίξε μια ματιά πώς το κάνει ο namris. Δε λέει πουθενά(απ' όσο προσεξα) ονόματα. Θα μπορούσες να κόψεις το Ανδρέας Παπανδρέου εντελώς. Ο αναγνώστης λύνοντας το μικρό αυτό αίνιγμα θα νιώσει καλά, θα χτυπήσει τον εαυτό του φιλικά στην πλάτη και θα συνεχίσει να διαβάζει χωρίς να ασχολείται τόσο πολύ με το τί δεν πιστεύει ή με τί δε συμφωνεί. Όπως π.χ. γράφεις Ερωμένη. Είναι καλό το τρικ νομίζω. Και σε καλύπτει και από άλλα πράγματα.

Link to comment
Share on other sites

...... ρίξε μια ματιά πώς το κάνει ο namris. Δε λέει πουθενά(απ' όσο προσεξα) ονόματα. Θα μπορούσες να κόψεις το Ανδρέας Παπανδρέου εντελώς. Ο αναγνώστης λύνοντας το μικρό αυτό αίνιγμα θα νιώσει καλά, θα χτυπήσει τον εαυτό του φιλικά στην πλάτη και θα συνεχίσει να διαβάζει χωρίς να ασχολείται τόσο πολύ με το τί δεν πιστεύει ή με τί δε συμφωνεί......

 

Ναι ίσως έτσι έπαιρνα καποια ψήφο, αν και δεν νομίζω ότι το Α. Παπανδρέου ήταν που εβαλε τον αναγνώστη να "ασχολείται τόσο πολύ με το τί δεν πιστεύει ή με τί δε συμφωνεί". Το "Ειρήνη, αφοπλισμός, ενεργειακή απεξάρτηση" ήταν που το έκανε. Προφανώς το τί θα γίνει άν ενας άντρας γίνει γυναίκα ή ο Ναρουάλις πάρει το βραβείο Νόμπελ, είναι μάλλον ανώδυνα θέματα. Τί να πεί κανείς και για το Φραπέ. :juggle:

 

Από αυτή την άποψη το διήγημα που ψήφισα, του Ντίνου, είχε κάποιες ανησυχίες, κάποια τροφή για σκέψη. Ας πούμε οι Εγγλέζοι που ήταν υπερφίαλοι και προδότες της ελευθερίας παρ'ότι υποτιθέμενα φορείς της. Οι Γερμανοί από την άλλη που έπαψαν να γυρνάνε πίσω όσους έρχονταν από την Κρήτη, πιό μεγαλόψυχοι δηλαδή εκείνοι. Αιχμές όμως ταυτόχρονα σατυρικές με το δόκτωρα Μέγκελε και το πώς μπορούν να εξηγήσουν αυτούς που γυρισαν πίσω στην Κρήτη. Τέλος αυτό το "όλα εν τάξει" για τους κατακτημένους Έλληνες τώρα που είχαν γίνει Γερμανοί. Είχε κάποιο ζουμί για σκέψη. Γι'αυτό το ψήφισα. Τα άλλα διηγήματα όπως σου είπα και στο προηγούμενο πόστ είναι γραμμένα με ένα τελείως διαφορετικό σκεπτικό, για την πλάκα των συγγραφέων τους.

 

Προσωπικά πιστεύω ότι τα γραπτά πρέπει να υφίστανται για την πλάκα του αναγνώστη αφορμή για αναζητήσεις. Αν δεν ειναι τα γραπτα τροφή για σκέψη τότε τί θα είναι;

Edited by Dune
Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Poll: Demi-Flash Fiction #1 (DinoHajiyorgi vs Arachnida vs Naroualis vs Mercurion vs Dune)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..