Blacksword Posted September 25, 2018 Share Posted September 25, 2018 15 hours ago, aronax said: YΓ: Απο τα 7 βιβλία που κυκλοφόρησε ο Αίολος, κατάφερα και βρήκα τα 4, 5, 6, και 7. Τα υπόλοιπα φαίνονται εξαντλημένα. Γνωρίζετε αν πρόκειται να κυκλοφορήσουν ξανά; Επίσης σε αυτά τα 7 βιβλία είναι τα άπαντα του Howard για τον βάρβαρο; Το 1 & 3 φαίνονται διαθέσιμα στη σελίδα του εκδότη, ρίξε μια ερώτηση σε αυτούς. Διαφορετικά μπορείς να περιμένεις τα ετήσια παζάρια βιβλίων (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, και άλλα μέρη), που και έχουν πολύ χαμηλότερες τιμές από τα βιβλιοπωλεία, μήπως κάνουν την εμφάνισή τους εκεί. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted October 9, 2018 Share Posted October 9, 2018 Rogues In the House Λίγο διαφορετικά γραμμένη από τις προηγούμενες ιστορίες με κάποιον τρόπο που δεν μπορώ να προσδιορίσω. Είναι αρκετά μικρή και με καλό ρυθμό, οπότε διαβάζεται πολύ εύκολα, αλλά δεν έχει να πει και τίποτα. Βαθμολογία: 6.0/10 Shadows In the Moonlight Αυτή τη βρήκα, σχετικά καλή. Έχει όλα αυτά τα προβλήματα, που έχω ανφέρει και για τις περισσότερες από τις παραπάνω ιστορίες, αλλά έχει και ενδιαφέρουσα υπόθεση και καλό ρυθμό. Γίνονται κάποια πράγματα που δεν περίμενα και έτσι κρατάει το ενδιαφέρον, ενώ δεν υπάρχουν και πολλές μεγάλες περιγαφές, που προσωπικά με κουράζουν (και τις συνηθίζει ο Howard). Βαθμολογία: 7.0/10 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aronax Posted October 12, 2018 Share Posted October 12, 2018 (edited) Μόλις διάβασα την π ρώτη μου Κόναν-ιστορία την "έρπουσα σκιά" και μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Λίγο πολύ βρήκα ό,τι περίμενα. Είχε μια "b-movie" αισθητική και εμένα αυτό μου φάνηκε ωραίο. Στο ίντερνετ διάβασα ότι η συγκεκριμένη ιστορία θεωρείται απο τις χειρότερες· άρα να υποθέσω πως οι επόμενες ιστορίες θα μου αρέσουν περισσότερο; ? Ερώτηση: στον πρόλογο ο μεταφραστής αναφέρει μεταξύ άλλων: "Κύριο χαρακτηριστικό του διηγήματος είναι ο έντονος ερωτισμός του, με άφθονα λεσβιακά και σαδομαζχιστικά στοιχεία..". Προσωπικά δεν διέκρινα-ούτε καν σαν υπαινιγμό-κάποιο λεσβιακό στοιχείο πόσο μάλλον σε "άφθονο" βαθμό. Τώρα όσο αφορά τα "σαδομαζοχιστικά" στοιχεία, φαντάζομαι εννοεί τη στιγμή της μαστίγωσης. Αλλά και εκεί δεν διέκρινα κάτι τέτοιο πέρα απο μια..μαστίγωση η οποία είχε έναν καθαρό τιμωρητικό και εκδικητικό χαρακτήρα. Κατάλαβε κανείς κάτι άλλο που το φτωχό μου το μυαλό δεν κατανόησε; Edited October 12, 2018 by aronax Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted October 23, 2018 Share Posted October 23, 2018 Ξεκίνησα να διαβάζω το Queen of the Black Coast, αλλά ήταν πάλι μια από τα ίδια και πάλι όχι πολύ μέτριο (κατά τη γνώμη μου πάντα), οπότε εδώ σταματάω οριστικά την προσπάθειά μου με τον Howard, καθώς είναι προφανές ότι δεν είναι του γούστου μου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 24, 2018 Share Posted October 24, 2018 On 10/23/2018 at 7:55 PM, Steel Guardian said: Ξεκίνησα να διαβάζω το Queen of the Black Coast, αλλά ήταν πάλι μια από τα ίδια και πάλι όχι πολύ μέτριο (κατά τη γνώμη μου πάντα), οπότε εδώ σταματάω οριστικά την προσπάθειά μου με τον Howard, καθώς είναι προφανές ότι δεν είναι του γούστου μου. Προφανώς δεν είναι. Μπορώ να καταλάβω και το γιατί σε κάποιους ίσως να μην αρέσει, ιδίως όταν έχει τόσες ιστορίες που επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια μοτίβα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aronax Posted November 11, 2018 Share Posted November 11, 2018 Μόλις τελείωσα και το : "The Pool of the Black One". Ίσως ακουστώ "παρωχημένος", αλλά θα πω πως ξετρελάθηκα! Μου έβγαλε μια αίσθηση cult περιπέτειας που απλά σε πετάει σε έναν κόσμο χωρίς να ξέρεις πολλά πολλά και χωρίς να σου εξηγήσει κιόλας! Επίσης μου άρεσε και πολύ η γλώσσα του Howard. Βέβαια δεν ξέρω αν ήταν τόσο λόγιο το λεξιλόγιό του στο πρωτότυπο ή αυτό οφείλεται στον Θ. Μαστακούρη (έμαθα και καινούργιες λέξεις όπως : μυκηθμός, ορυμαγδός) αλλά γενικά η όλη λογοτεχνία εμένα μου φάνηκε υψηλού επιπέδου. Σε καμιά περίπτωση "pulp" όπως το εννοεί ο πολύς κόσμος. Ο άνθρωπος είχε πολύ μεγάλη φαντασία και ικανότητα στο γράψιμο. Ίσως άλλες καταστάσεις δεν τον άφησαν να εξελίξει το ταλέντο του. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted June 11, 2021 Share Posted June 11, 2021 (edited) Είπα μετά από καιρό να ξανακάνω μια προσπάθεια να τελειώσω με τις ιστορίες του Conan, οπότε συνεχίζω από εκεί που είχα μείνει, αλλά θα το πάω με πιο αργούς ρυθμούς, 2-3 ιστορίες τον μήνα ή κάτι τέτοιο. The Frost-Giant's Daughter: Αυτή είναι μια αρκετά διαφορετική ιστορία από τις υπόλοιπες με πρωταγωνιστή τον Conan. Είναι σημαντικά μικρότερη και με "λιγότερη" υπόθεση. Πιο πολύ σαν μικρή βινιέτα είναι, παρά σαν "κανονική" ιστορία. Σε κάθε περίπτωση είναι τρομερά ατμοσφαιρική, και αρκετά καλογραμμένη, διαβάζεται πολύ εύκολα και ευχάριστα, αν και είναι ολοφάνερο ότι ανήκει σε άλλη εποχή. Queen of the Black Coast: Κατά τη γνώμη μου αυτή είναι κάπως άνιση. Ξεκινάει σχετικά δυνατά, έχει σίγουρα την καλύτερη (μέχρι τώρα) σκιαγράφηση του χαρακτήρα του Conan, αλλά βρήκα το τέλος κάπως αδύναμο, και την χρήση της προοικονομίας τρομερά άτσαλη. Απ' όσες έχω διαβάσει μέχρι τώρα είναι σίγουρα από τις καλές, αλλά δεδομένης της φήμης της την περίμενα κάτι αντάξιο του Πύργου του Ελέφαντα και δεν μπορώ να πω ότι το πήρα. The Devil in Iron: Αυτή είναι ολοφάνερα μια από τις ιστορίες του Conan που έχουν γραφτεί στον αυτόματο πιλότο για μια επιταγή. Ακριβώς ίδια φόρμουλα με άλλες προηγούμενες ιστορίες με τον Howard να μην κάνει καν τον κόπο να γράψει σκηνές δράσεις γεμάτες ζωντάνια και ορμή, κάτι που φαίνεται να κάνει με τεράστια ευκολία σχεδόν σε όλες τι άλλες ιστορίες του. Βέβαια αυτή η "δεν με πολυνοιάζει τι γράφω" προσέγγιση μειώνει σημαντικά και τις μακροσκελείς, κουραστικές περιγραφές. Κατά συνέπεια η ιστορία κυλάει καλύτερα από αρκετές άλλες και έχει πιο καλό ρυθμό. Edited June 11, 2021 by Spark Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των βιβλίων. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted June 29, 2023 Share Posted June 29, 2023 (edited) Μετά από περίπου δύο χρόνια διάβασα δυο ακόμα ιστορίες του Howard με τον Conan. Τhe People of the Black Circle Από όσες έχω διαβάσει αυτή πρέπει να είναι μια από τις μεγαλύτερες σε έκταση ιστορίες με τον Conan και γενικότερα θα έλεγα μία από τις πιο καλές. Η υπόθεση είναι πολύ ενδιαφέρουσα και πιο περίπλοκη από ότι μας έχει συνηθίσει ο Howard μέχρι τώρα. Επίσης τα πάει πολύ καλά και από ατμόσφαιρα. Κατά τη γνώμη μου το τέλος της ιστορίας είναι το πιο αδύναμο σημείο της, καθώς σε μεγάλο βαθμό πετάει τα παραπάνω στον κάδο, για να δούμε, για πολλοστή φορά, πόσο γαμάτος είναι ο Conan, αντί να εξελιχθείς ομαλά. Και πάλι από τις καλύτερες μέχρι τώρα. A Witch Shall be Born Αυτή ανήκει, ξεκάθαρα, στην κατηγορία "σαν τις περισσότερες άλλες ιστορίες". Δεν έχει τίποτα να την διαφοροποιεί ουσιαστικά ή να την καθιστά ενδιαφέρουσα. Είναι όμως μια ιστορία με αρκετά καλό ρυθμό, που διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα. Στα συν και η αρκετά δυνατή σκηνή με: Spoiler τον σταυρωμένο Conan. Θέλω να πιστεύω ότι, σιγά-σιγά, μέχρι να τελειώσει η χρονιά θα διαβάσω όλες τις υπόλοιπες ιστορίες του Conan που έχουν μείνει στα αδιάβαστα, αλλά δεν ξέρεις ποτέ, μιας και πολλές φορές δεν έχω καθόλου όρεξη να τις διαβάσω. Edited June 29, 2023 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των βιβλίων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted August 25, 2023 Share Posted August 25, 2023 (edited) Άλλες δύο ιστορίες πέρασαν στα διαβασμένα: The Jewels of Gwahlur: Άλλη μία σαν τις περισσότερες άλλες ιστορίες του Conan. Όχι από τις καλές, ούτε από τις κακές. Δεν έχω να πω για αυτή κάτι περισσότερο η λιγότερο από αυτά που έχω πει για τις άλλες. Beyond the Black River: Αυτή, σε αντίθεση, είναι αρκετά διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη ιστορία του Conan έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Τα γύρω γύρω της υπόθεσης έχουν αρκετά στοιχεία από western. Πολύ ιδιαίτερη, αξίζει να διαβαστεί μόνο και μόνο για αυτό, όμως θα έλεγα ότι κατά τα άλλα δεν είναι και από τις πιο καλές (ιδίως αν τη συγκρίνουμε με Tower of the Elephant, Queen of the Black Coast, The People of the Black Circle), αν και έχει αρκετά δυνατό φινάλε. Edited August 26, 2023 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των βιβλίων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted September 26, 2023 Share Posted September 26, 2023 Διάβασα και τις τελευταίες πέντε ιστορίες με τον Conan που μου είχαν μείνει: Shadows in Zambula: Αρκετά τυπική και σχετικά αδιάφορη ιστορία. Δεν ξεφεύγει καθόλου από τα συνηθισμένα του Conan, είναι όμως από τις σχετικά καλογραμμένες και έχει μια-δυο κάπως ενδιαφέρουσες ανατροπές στο τέλος. Red Nails: Νομίζω από τις καλύτερες ιστορίες του Conan. Και αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό αρκετά τυπική, έχει όλα τα καλά και όλα τα κακά που κατά τη γνώμη μου ταυτίζονται με τον έργο του Howard, αλλά είναι σαφέστατα από τις πιο καλογραμμένες, ατμοσφαιρικές και με καλό ρυθμό ιστορίες. Από αυτές που αξίζει να διαβαστούν. The God in the Bowl: Αυτή είναι πολύ διαφορετική από τις άλλες, με εξαιρετικά ενδιαφέρουσα (και πρωτότυπη) ιδέες. Στην ουσία ένα μυστήριο με δομή Agatha Christie, αλλά στον κόσμο του Conan. Θα μπορούσε να είναι από τις αγαπημένες μου αν δεν ήταν τόσο τρομερά κακογραμμένη. Ίσως η πιο άτσαλη, βιαστική, "ξεπέτα" του Howard (όσον αφορά τον Conan πάντα). The Black Stranger: Αυτό θα το έβαζα πάνω κάτω στην ίδια κατηγορία με το Beyond the Black River (ίσως γιατί έχει κι αυτό κάποια λίγα στοιχεία western). Ξεχωρίζει κάπως από τις υπόλοιπες (κυρίως λόγω κάποιων στοιχείων της πλοκής και του setting, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα καλή. Είναι και από τις πιο μεγάλες σε έκταση και κάπως βαρετή. The Vale of Lost Women: Αυτή, το τελευταίο διήγημα που έγραψε ο Howard για τον Conan, πρέπει να είναι και ένα από τα χειρότερα. Είναι ο ορισμός τους τίποτα. Υπόθεση δεν πολυ-έχει, χαρακτήρες μηδέν (όπως σχεδόν όλες οι ιστορίες του Conan, εξαιρώντας πάντα τον ίδιο), ατμοσφαίρα μηδέν, ελάχιστη δράση κι αυτή άνευρη και λίγη, καμία σχέση με άλλες ιστορίες που τουλάχιστον σε αυτό τον τομέα είναι πολύ δυνατές. Υπάρχει και ένα σύντομο μυθιστόρημα για τον Conan, αλλά δεν παίζει να το διαβάσω. Δεν πιστεύω ότι θα το αντέξω. Για εμένα το μεγαλύτερο ελάττωμα των ιστοριών ήταν πρωτίστως ότι γίνονταν πολύ συχνά βαρετές. Σε μεγάλο βαθμό λόγο της γραφής του Howard, που κατά τη γνώμη μου (με μερικές φωτεινές εξαιρέσεις) είναι απίστευτα ξύλινη και "δύσκαμπτη". Ο Howard για εμένα προσπαθεί πάρα πολύ να εντυπωσιάσει με τη γραφή του, χρησιμοποιώντας ωραίο και πλούσιο λεξιλόγιο και πολλές περιγραφές, αλλά με έναν τρόπο που φαντάζει πολύ αφύσικος, κάνει την προσπάθεια να φαίνεται και δεν έχει καθόλου ροή. Επίσης ο τρόπος που δείνει πληροφορίες τόσο για τους χαρακτήρες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, όσο και για το worldbuilding είναι ο ορισμός του tell αντί για show. Τέλος ένα ακόμα τεράστιο πρόβλημα (το οποίο βέβαια καταλαβαίνω ότι έχει να κάνει με την εκδοτική πραγματικότητα κάτω από την οποία πρωτοδημοσιεύτηκαν αυτές οι ιστορίες) είναι το πόσο πολύ επαναλαμβάνονται οι ιστορίες. Επαναλαμβάνονται οι θεματικές, επαναλαμβάνονται καταστάσεις και στοιχεία των υποθέσεων, επαναλαμβάνονται χαρακτήρες (που μόνο στο όνομα διαφέρουν, αλλά στην ουσία δεν διαφοροποιούνται καθόλου) και επαναλαμβάνονται και φράσεις, λέξεις κτλ για να περιγράψουν τα ίδια και τα ίδια συνέχεια (π.χ. εύκολα στα 4/5 των ιστοριών ο Conan παρομοιάζεται με πάνθηρα ή/και λύκο) Γενικότερα θα έλεγα ότι οι ιστορίες του Howard για τον Conan είναι τρομερά παρωχημένες και "κακογερασμένες" (χωρίς καν να αναφερθούμε στα διάφορα θέματα περί ρατσισμού και σεξισμού, γιατί πραγματικά δεν έχω την όρεξη να το κάνω και πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό έχουν σχέση με το μέρος και την εποχή που γράφτηκαν οι ιστορίες). Για εμένα ο Conan έχει λειτουργήσει ΠΟΛΥ καλύτερα στα comics από ότι στις ιστορίες του Howard (αν και ομολογουμένως έχω μείνει στις μέρες του Savage Sword of Conan και του Roy Thomas και δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με πιο καινούργιες μεταφορές, κάτι όμως που θα διορθώσω) Παρ' όλα αυτά όμως υπάρχουν κάποιες ιστορίες που ξεχωρίζουν και διαβάζονται ευχάριστα, πολλές καλές ιδέες, στιγμές που ο Howard καταφέρνει πραγματικά να δώσει μαι αίσθηση ορμής και πάθους για ζωή που παρασέρνουν τον αναγνώστη. Επίσης ο ίδιος ο Conan είναι ένας αρκετά ενδιαφέρων χαρακτήρας, με πολύ περισσότερο βάθος από αυτό που υποθέτουν οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν έχουν διαβάσει τις ιστορίες του Conan (κάτι που ομολογουμένως τα comics δεν κατάφεραν πάντα να αποδώσουν). Και ο κόσμος των ιστοριών (αν και είναι λίγο μπάχαλο) έχει μια τελείως δικιά του "γεύση" που δεν την έχω ξανασυναντήσει πουθενά και που μου είναι αρκετά ευχάριστη. Τέλος, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, υπάρχει και η ανυπέρβλητη επιρροή των ιστοριών αυτών στην ιστορία και την εξέλιξη του fantasy ως είδους. Μετά από όλα αυτά μένει να πω ότι, αν και συχνά δεν την ευχαριστιόμουν, η ανάγνωση των ιστοριών αυτών δεν είναι μία εμπειρία που μετανιώνω, αλλά δεν είναι και μία εμπειρία που θα πρότεινα έτσι αφιλτράριστα. Για εμένα το καλύτερο που έχει να κάνει κανείς, που δεν έχει διαβάσει Conan και ενδιαφέρεται να το κάνει, είναι να ψάξει να βρει κάποιες από τις καλύτερες ιστορίες, να διαβάσει αυτές και μετά, εκτός και αν είναι ενθουσιασμένος, να σταματήσει, γιατί θα έχει δει και πάρει το 99% των πραγμάτων που έχει να του δώσει και τι σύνολο των ιστοριών. Για εμένα οι καλύτερες ιστορίες, με σειρά χρονολογίας έκδοσης, όχι σειρά προτίμησης: The Phoenix on the Sword The Tower of the Elephant Iron Shadows in the Moon Queen in the Black Coast The People of the Black Circle Beyond the Black River Red Nails Και άλλες 4 που κατά τη γνώμη μου συνολικά δεν δουλεύουν, αλλά είναι κάπως διαφορετικές/πιο ενδιαφέρουσες από τις υπόλοιπες: The Scarlet Citadel Rogues in the House The God in the Bowl The Black Stranger 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.