Nihilio Posted June 26, 2009 Share Posted June 26, 2009 τη δεύτερη φορά που έστειλα το χειρόγραφο σε οίκο (την επιτυχημένη), έβαλα κι ένα "cover letter", δηλαδή μια σύντομη επιστολή στην οποία περιέγραψα όσο αντικειμενικότερα και περικετικά γινόταν το είδος του βιβλίου, το πιθανό κοινό κτλ. (ήταν ιδέα της rodonaura). Δεν ξέρω αν βοήθησε, αλλά θεωρητικά έχει σοβαρά πλεονεκτήματα. Στη χειρότερη, θα δουν ότι είναι κάτι που δεν τους ενδιαφέρει και θα λάβεις την αρνητική απάντηση άμεσα. Στην καλύτερη (μιλώντας για μεγάλο οίκο), θα το δώσουν σε αναγνώστη καταλληλότερο να το κρίνει και όχι σε όποιον τύχει να είναι ελεύθερος. To cover letter πιστεύω μετράει. Στο εξωτερικό νομίζω το επιβάλλουν και, πέρα από όλα τα άλλα, δίνει στον αξιολογητή μια ιδέα του τι θα διαβάσει και πού στοχεύει ο συγγραφέας. Αλλιώς θα πρέπει να το βρει μόνος του ή να καταλάβει, ξεφυλίζοντας για να δει δείγματα, τι γίνεται με την πλοκή. Το να γράψεις το πιθανό κοινό επίσης του δίνει κάτι να σκεφτεί για τη σειρά με την οποία μπορεί να βγει ή το δημογραφικό του κοινού του ή επιπλεόν ανοίγματα. Επίσης δείχνει οργάνωση και σοβαρότητα από το συγγραφέα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted June 26, 2009 Share Posted June 26, 2009 Δεν είναι σνομπισμός. Για δύο λόγους δεν προτιμάς μικρούς. Ο πρώτος είναι ότι έχουν μικρή παραγωγή, άρα δύσκολα θα σε επιλέξουν. Ο δεύτερος ότι δεν είναι λίγοι οι "μικροί" που δεν κοιτάνε καν τα χειρόγραφα που τους στέλνουν. Λοιπόν, εγώ θα έπαιρνα όρκο ότι το κάνουν και μερικοί μεγάλοι αυτό... Πρώτον είμαι εντελώς πεπεισμένη ότι στον ΚΕΔΡΟ είχαν χάσει το κείμενό μου, ο ένας με παρέπεμπε στον άλλον κάθε φορά που τηλεφωνούσα ή περνούσα, και δεν θα έμπαιναν καν στον κόπο να το βρουν αν δεν τα στύλωνα εκεί ένα πρωί, δηλώνοντας ότι δεν θα φύγω αν δεν μου βρουν το χειρόγραφο. Δεύτερον, η πιο 'γλυκιά' μου απόρριψη ήταν από τα Ελληνικά Γράμματα. Εκεί με πήρε τηλέφωνο η υπεύθυνη, η οποία μου είπε περίπου επί λέξη: "Το βιβλίο σας ήταν ενδιαφέρον. Το διάβασα ολόκληρο -να ξέρετε πολύ σπάνια το κάνουμε αυτό- και το βρήκα πολύ καλό. Δυστυχώς δεν έχουμε πρόβλεψη για σειρά μπλα... μπλα... μπλα..." Όταν ο υπεύθυνος δηλώσει ότι πολύ σπάνια διαβάζουν ολόκληρο το βιβλίο, μάλλον δε λέει ψέματα. Βέβαια παρά τα καλά λόγια της κυρίας απορρίφθηκα. Δεν ξέρω αν ένας μικρός οίκος, που θα μου έλεγε εξίσου καλά λόγια, θα είχε πρόβήμα να εκδώσει ένα βιβλίο αν δεν ανήκε σε κάποια σειρά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μικρός Πρίγκιπας Posted June 26, 2009 Share Posted June 26, 2009 Συνεπώς όταν ο μικρός εκδοτικός εκδίδει ένα βιβλίο, πιστεύει ότι αυτό είναι εμπορικό ή/και ποιοτικό. η σωστή λέξη είναι ελπίζει και όχι πιστεύει και αυτό όχι από μεράκι για την συγγραφή αλλά καθαρά για λόγους χρηματικούς. για να επενδύσει κάποιος στην ποιότητα πρέπει πρώτα να εξασφαλίσει την ποσότητα. το αντίθετο οδηγεί στην οικονομική καταστροφή (μιλώ πάντα για επιτηρήσεις και εταιρίες) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted June 26, 2009 Share Posted June 26, 2009 η σωστή λέξη είναι ελπίζει και όχι πιστεύει και αυτό όχι από μεράκι για την συγγραφή αλλά καθαρά για λόγους χρηματικούς. OK, αν θέλουμε να είμαστε ακόμα πιο ακριβείς τότε ας κάνουμε το παραπάνω "και αυτό (κυρίως) για χρηματικούς λόγους ή/και από μεράκι". Γιατί αυτό το "καθαρά για χρηματικούς λόγους" αποκλείει το μεράκι και είμαι στην ευχάριστη θέση να βεβαιώσω ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 24, 2009 Share Posted September 24, 2009 (edited) Διάβασα με πολύ προσοχή όλες τις απαντήσεις, και σίγουρα διαφωνώ και συμφωνώ σε πολλά με όλους. Έχοντας μία εμπειρία 12 ετών στο κυνήγι για την έκδοση, το θεωρώ σχεδόν καθήκον μου να καταθέσω αυτή την εμπειρία μου (η οποία πάντα παραμένει προσωπική και σίγουρα δεν αντικατοπτρίζει όλη την αλήθεια, παρά μόνο την δική μου), προκειμένου να ωφεληθείς φίλη μου, μια και αναγνωρίζω στις ερωτήσεις σου τις ίδιες αγωνίες που είχα κι εγώ πριν 12 χρόνια.<BR><BR>Πριν 12 χρόνια λοιπόν, διακρίθηκε ένα διήγημά μου σε διαγωνισμό του περιοδικού ELLE και των εκδόσεων Καστανιώτης. Το σημαντικό σ'αυτό ήταν πως έγραψα το διήγημα που διακρίθηκε, με την βεβαιότητα πως θα διακρινόταν, γιατί ήξερα από την εμπειρία μου ως αναγνώστρια τι έψαχνε ο εκδοτικός οίκος εκείνη την περίοδο. Είχα γράψει μάλιστα δύο διηγήματα, κι ενώ το ένα αντικατόπτριζε περισσότερο το συγγραφικό μου στυλ κι αυτό που ήθελα να δείξω, αποφάσισα να στείλω το άλλο, επειδή 'ένιωθα' πως ήταν πολύ πιο κοντά σ'αυτό που έψαχνε ο οίκος... και δεν έπεσα έξω. Όταν πήρα στα χέρια μου την ανθολογία, όλα τα διηγήματα, με εξαίρεση ένα-δύο ήταν στο ύφος και το στυλ που είχα επιλέξει να γράψω. Αυτό λέει πολλά, καταρχήν.<BR>Αμέσως μετά ολοκλήρωσα το πρώτο μου μυθιστόρημα, ένα έργο που λάτρεψα και λατρεύω μέχρι σήμερα και θεωρώ το πιο αντιπροσωπευτικό μου έργο, ακόμα και για την μελλοντική μου πορεία, για διάφορους λόγους, που δεν είναι της στιγμής. Αυτό το έργο το υποστήριξα πολύ στο κυνήγι μου. <BR>Καταρχήν, το έστειλα στον ....(), την Εστία, που είναι πάντα ο αγαπημένος μου οίκος, και άλλον έναν πολύ μικρό που δεν τον θυμάμαι, αλλά μου είχε κάνει θετικό κλικ. Με το που το έστειλα, το μετάνιωσα Χαρακτηριστικά θα σου πω, πως τότε με είχε ρωτήσει ο άντρας μου, αν σε πάρουν από τον ... κι άλλον έναν από τους δύο, τι θα κάνεις; Κι εγώ, ειλικρινέστατα του απάντησα πως ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΠΑΡΟΥΝ! Ο λόγος είναι πως αντίθετα με άλλο μέλος εδώ, θεωρώ πως ο ...έχει άλλες προτεραιότητες πέραν της ποιότητας, ενώ από έμμεση εμπειρία μου με φίλο συγγραφέα και μία αναγνώστρια οίκων και βιβλιοπώλη, αυτό επιβεβαιώνεται. Από τα βιβλία του, είναι ζήτημα αν το 1% ήταν άξιο να εκδοθεί, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό εγώ προσωπικά θα ντρεπόμουν να το εκδόσω στην θέση τους, και 100% εκδίδουν πολλά βιβλία, βάζοντας τον συγγραφέα να πληρώσει, ενώ ακόμα κι αν σου κλείσουν 'καλό' συμβόλαιο, είναι ζήτημα αν θα δεις τα λεφτά σου... (αν για κάποιον λόγο οι admin θεωρούν πως αυτά πρέπει να σβηστούν, ή ότι μπορεί να έχουμε κανένα πρόβλημα με μηνύσεις κτλ, δεν έχω πρόβλημα, να τα σβήσετε, γιατί δεν ξέρω αν είναι πρόθυμοι αυτοί που την πάτησαν να τρέχουν σε δικαστήρια για να το αποδείξουν για χάρη μου. ΕΝΤΙΤ: έσβησα μόνη μου το όνομα, γιατί δεν έχω καμία όρεξη να με τρέχουν!).<BR>Τέλος πάντων ,έτσι κι αλλιώς, ούτε που έκαναν τον κόπο να με πάρουν ένα τηλέφωνο, σε αντίθεση με τους άλλους δύο, οι οποίοι πολύ ευγενικά με απέρριψαν. Μέσα σε δύο χρόνια είχα ολοκληρώσει άλλο ένα έργο, και πλέον έστελνα και τα δύο βιβλία σε εκδοτικούς οίκους, περιμένοντας πρώτα τις απαντήσεις τους, πριν συνεχίσω να το στέλνω. Εξ ου και μου πήρε 12 χρόνια να το στείλω σχεδόν σε όλους! ΑΠό τον Κέδρο έχω την χειρότερη εμπειρία, καθώς μου απάντησαν σε τετ α τετ επαφή (για να πάρω το χειρόγραφο) πως το βιβλίο μου μπορεί να εκδοθεί και να το πάω σε κάποιον άλλον να μου το βγάλει (με ψιλοαπαξίωση μου τα είπε αυτά, όμως). Όταν ρώτησα γιατί δεν το εκδίδουν οι ίδιοι, αφού μπορεί να εκδοθεί, και τι σημαίνει το "μπορεί να εκδοθεί", μου απάντησαν ότι δεν εκδίδουν "τέτοια". Το τέτοια δεν έκατσα να μάθω τι σημαίνει, μου αρκούσε το ύφος του για να καταλάβω στο περίπου τι εννοούσε...<BR>Ο άντρας μου δούλευε σαν τον Nihilio κούριερ για τους Μοντέρνους Καιρούς και ξέρω σίγουρα πως είναι οι καλύτεροι ως προς τις υποχρεώσεις τους στους συγγραφείς (οικονομικά), ενώ πληρώνουν και πολύ καλά, και ξέρουμε όλοι ότι έχει την καλύτερη διαφήμιση (κοτζάμ κανάλι τους διαφημίζει, γιατί ανήκει στον ίδιο). Γενικά, δεν έστειλα σε όποιον να'ναι, έψαχνα πολύ, ήθελα να είναι καποιος οίκος που βγάζει καλή λογοτεχνία, και δεν κάνει μαζική παραγωγή σε ό,τι να'ναι. Και στους μικρούς οίκους την ίδια επιλογή έκανα. Τελικά, έκατσε να έρθω σ'επαφή με τον οίκο που υπέγραψα τώρα, την Χαραμάδα, και μέχρι στιγμής, παρά τις καθυστερήσεις χρονικά, είμαι πολύ ικανοποιημένη από την συνεργασία, η οποία περιλαμβάνει άμεση επαφή με τον εκδότη, αρκετή οικειότητα για να κάνεις χοντρά αστεία, τηλέφωνα αγωνίας γιατί σπαζοκεφαλιάζαμε από κοινού για τον τίτλο κι άλλα σχετικά, ενώ είμαι πολύ ικανοποιημένη από το συμβόλαιο, και ξέρω πως ο συγκεκριμένος είναι πολύ αυστηρός με το τι βγάζει, θέλει να εκδιδει πράγματα για τα οποία δεν θα ντρέπεται να έχει το όνομα του οίκου του πάνω στο βιβλίο (δικά του λόγια), δεν περιμένει να γίνει πλούσιος από τα βιβλία (ευτυχώς εκδίδει ένα πολύ καλό περιοδικό μουσικής) και το καλύτερο, έχουμε κάνει τις απίστευτες συζητήσεις για τα βιβλία μου, με βοήθησε πολύ και οι παρατηρήσεις του ήταν καίριες και συγκεκριμένες. Αυτή την επαφή την ήθελα και την θέλω. Αν δεήσει και εκδόσω άλλο βιβλίο θα ήθελα να το εκδόσω σ'αυτόν τον οίκο, ή άλλως σε κάποιον αντίστοιχο οίκο που ξέρω ότι θα με προσέξουν, θα είμαι η Πέγκυ γι'αυτούς, και θα μιλάμε για τα πάντα, κι όχι μία Πέγκυ ανάμεσα στις πολλές, που το βιβλίο μου θα προωθηθεί για 6 μήνες, και μετά θα ελπίζω να άρεσε αρκετά στον κόσμο, ώστε να παραμείνει παραπάνω στα βιβλιοπωλεία, γιατί εντωμεταξύ θα έχει βγάλει ο -μεγάλος- εκδοτικός άλλους 50 τίτλους που θα θέλει επίσης να προωθήσει για έξι μήνες και πάει λέγοντας. Για τους μεγάλους εκδοτικούς (στην πλειοψηφία τους) είσαι ένα 'κεφάλι' ανάμεσα στα πολλά (δεν ξέρω για τον Λιβάνη, ειδικά γι'αυτούς δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, άλλωστε δεν έστειλα ποτέ σ'αυτούς, και μπορεί και οι υπόλοιποι να έχουν αλλάξει μετά από μία δεκαετία που έχω να επικοινωνήσω μαζί τους), ενώ σ'έναν μικρό οίκο είσαι το επίκεντρο, και υπάρχει οικειότητα.<BR>Τελικά, να κάνεις αυτό που σου είπε ένα άλλο μέλος. Να στείλεις εκεί που εσύ κρίνεις ότι θα ήθελες να εκδοθείς, αλλά προς Θεού μην κρίνεις με βάση το αν είανι καποιος μεγάλος, γιατί δεν ξέρεις σε τι 'μεγάλο' θα πέσεις. Ο συγγραφέας φίλος μου ακόμα δεν έχει πάρει τα λεφτά του (15 χρο΄νια πάνε) από τον 'μεγάλο', δεν ασχολήθηκε καν να πάει στα δικαστήρια για να μην ακουστεί άσχημα στην πιάτσα, και τελικά πλούτισαν αυτοί πάνω στο έργο του και τον δέσμευσαν κιόλας από πλευράς συμβολαίου. Ευτυχώς τα υπόλοιπα τα έβγαλε αλλού...<BR>Αυτά από μένα και κάτι άλλο: υπάρχουν συγγραφείς του εξωτερικού που ξεκίνησαν από πολύ μικρούς έως ανύπαρκτους οίκους (έκδοσαν μόνοι τους στο τέλος), κι εδώ υπάρχουν αντίστοιχα παραδείγματα (βλ Λιλή Ζωγράφου, κι όχι μόνο)... Αυτό με το 'μεγάλος οίκος' είναι μια μούφα και μισή. Και το 'μικρός οίκος' είναι μούφα! Μην βάζεις προτεραιότητα το όνομα, αλλά το έργο που έχουν προσφέρει στα βιβλιοπωλεία. Ψάξε τίτλους στα βιβλιοπωλεία. Ψάξε να δεις την πορεία ενός οίκου, αφού σε νοιάζει τόσο, και τελικά, κατάλαβε πως ακόμα δεν ξέρεις καν αν θα εκδοθείς...Ίσως θα έπρεπε να βάλεις αυτό προτεραιότητα, και να μην αγχώνεσαι για το αν θα σου κάτσει ο 'μεγάλος', αλλά αν θα σου κάτσει κάποιος από αυτούς που θα επιλέξεις, έτσι κι αλλιώς... μην πέσεις και σε καμία κατάθλιψη αν σε απορρίψει ο Καστανιώτης, ξέρω γω ΣΤο τέλος θα δοκιμαστείς από το ίδιο το κοινό. Αν αξίζεις, ακόμα και από τον Οίκο "τραβάτε με κι ας κλαίω" αν εκδοθείς, το κοινό θα σε ανακαλύψει... Παρομοίως, ακόμα κι αν εκδοθείς από τον οίκο "είμαι μεγάλος και το κέφι μου θα κάνω", αν το έργο σου είναι ένα από τα πολλά, το κοινό επίσης θα σε ανακαλύψει, ή μπορεί να σε ανακαλύψει κι ένα κοινό που δεν το θες (βλέπε παρακάτω)....<BR>Είναι πολλες οι παράμετροι... βάλε προτεραιότητες εφικτές καταρχήν, και....χαλαρά, μην το ψάχνεις τόσο πολύ γιατί θα σε φάει στο τέλος <IMG src="http://community.sff.gr/public/style_emoticons/default/smile.gif"><BR><BR>Σκέψου δηλαδή: θες να κάνεις ένα μπεστ σέλερ 'διακινδυνεύοντας' ίσως το κοινό σου να είναι ακόμα και χαμηλού επιπέδου και λάτρεις του 'σωρού' ή θα ήθελες ένα πιο ψαγμένο κι εκλεπτυσμένο κοινό; Οι Σουρούνηδες είναι εξαίρεση (ποιότητα και μπεστ σελερ) Τελικά, σε ποιούς απευθύνεσαι; Όταν το απαντήσεις αυτό, νομίζω θα ξέρεις πού θα θες να το στείλεις... Edited December 27, 2009 by Blondbrained Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 24, 2009 Share Posted September 24, 2009 Ο άντρας μου δούλευε σαν τον Nihilio κούριερ για τους Μοντέρνους Καιρούς Ο Νιχίλιος δούλευε κούριερ για την (ελεύθερη επαγγελματία) αδερφή του. Κάποτε σε οίκο που έχει αγάπη σε μικρούς μάγους μάλιστα τον είχαν ρωτήσει (με μια μικρή υποψία φόβου) "έρχεστε να πάρετε χειρόγραφο;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 24, 2009 Share Posted September 24, 2009 A, νόμιζα δούλευες κούριερ για εκδοτικό οίκο ή για κάποιον που είχε σχέση με εκδοτικούς οίκους. Τέλος πάντων, από τις 1000 λέξεις διήγημα/απάντησή μου, εκεί κόλλησες εσύ; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted September 25, 2009 Share Posted September 25, 2009 Πέγκυ συμφωνώ μαζί σου. Αν και δεν έχω ανάλογη εμπειρία από τους "λεγόμενους" μεγάλους εκδοτικούς, πιστεύω πως κάποιος που έχει γράψει κάτι και θέλει να το εκδόσει, θα πρέπει καταρχήν να αξιολογήσει ο ίδιος ποιός εκδοτικός θα του ταίριαζε καλύτερα και γιατί. Είναι σημαντικό να είσαι συνειδητοποιημένος για τον εκδοτικό οπού θα απευθυνθείς, γιατί έτσι ίσως να σου δοθεί η δυνατότητα να αξιοποιήσεις καλύτερα το έργο σου. Προσωπικά, πριν αρχίσω να στέλνω το δικό μου μυθιστόρημα, το σκέφτηκα πάρα πολύ το πού θα το στείλω, ακόμα κι αν αυτή η επιλογή μου περιόριζε αριθμητικά τις πιθανότητες έκδοσης. Για παράδειγμα, το έστειλα στο Ars Nocturna γιατί πραγματικά εκτιμώ την προσπάθεια που κάνουν, βγάζουν προσεγμένα βιβλία, με μεράκι, με ωραίο γραφιστικό κομμάτι, εμπιστεύονται έλληνες συγγραφείς, και το ύφος τους ταιριάζει στο βιβλίο μου αλλά και σε μένα προσωπικά. Και κυρίως, θα ήθελα πάρα πολύ να βγει από τον συγκεκριμένο εκδοτικό. Στάθηκα πραγματικά τυχερή και τώρα βρίσκομαι σε συζήτηση μαζί τους και τα πράγματα φαίνονται πολύ θετικά. Αλλά αν το απέρριπταν, τότε θα συνέχιζα σε μια δεύτερη επιλογή. Ομολογώ, ότι αν μου στέρευαν οι "καλές" επιλογές, ίσως να συμβιβαζόμουν και να το έψαχνα κάπου αλλού, αλλά γιατί πρώτα να μην χτυπήσεις την πόρτα νούμερο ένα (αυτό πάντα από την υποκειμενική πλευρά του καθενός); Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted September 25, 2009 Share Posted September 25, 2009 Για παράδειγμα, το έστειλα στο Ars Nocturna γιατί πραγματικά εκτιμώ την προσπάθεια που κάνουν, βγάζουν προσεγμένα βιβλία, με μεράκι, με ωραίο γραφιστικό κομμάτι, εμπιστεύονται έλληνες συγγραφείς, και το ύφος τους ταιριάζει στο βιβλίο μου αλλά και σε μένα προσωπικά. Και κυρίως, θα ήθελα πάρα πολύ να βγει από τον συγκεκριμένο εκδοτικό. Στάθηκα πραγματικά τυχερή και τώρα βρίσκομαι σε συζήτηση μαζί τους και τα πράγματα φαίνονται πολύ θετικά. Το ίδιο ακριβώς έκανα κι εγώ, λόγο της ιδιαίτερης θεματολογίας του βιβλίου. Προτίμησα το συγκεκριμένο οίκο για όλα όσα ορθώς ανέφερες. Δεν στάθηκα όμως το ίδιο τυχερός και ειλικρινά δεν γνωρίζω ποια μπορεί να είναι η δεύτερη (μάλλον τρίτη αν λάβω υπόψη και το διαγωνισμό του ΟΞΥ) επιλογή εκδοτικού. Μάλλον είναι καταδικασμένο σαν το μεγαλύτερο αδελφάκι του. Πάνω στο θέμα των εκδ οίκων, έχω να πω ότι δεν παίζει πραγματικά τόσο πολύ ρόλο η θεματολογία του βιβλίου με τον εκδοτικό. Πάρτε για παράδειγμα τον Ανούβη και τον Φανταστικό Κόσμο που κρατούν μια ρατσιστική στάση απέναντι στους Έλληνες συγγραφείς. Μπορεί το βιβλίο σας να το επιλέξει μεγάλος εκδοτικός πχ Λιβάνης (βλέπε Βασίλειο της Αράχνης) και είτε να το εξυψώσουν όσο μπορούν (ανάλογα και με την ανταπόκριση του κοινού) ή να το θάψουν πριν καλά καλά κυκλοφορίσει. Άλλωστε είδαμε πολλά από πέρυσι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 25, 2009 Share Posted September 25, 2009 Τελικά, λοιπόν, εκτός από καλός συγγραφέας (ή έστω αποδεκτός από κάποιους) και κωλόφαρδος, πρέπει να είσαι και "ο διάδοχος του Γιούρι Γκέλλερ" των μέντιουμ ένα πράγμα για να ξέρεις σε ποιον εκδοτικό θα ξαποστάσει το βιβλίο σου, πού θα του φερθούν τρυφερά κι αγαπησιάρικα, πού θα νιώσει wanted and loved! Γι'αυτό η ζωή του συγγραφέα δεν είναι ποτέ βαρετή! Δεν ξέρεις ποτέ από πού θα σου'ρθει (ή δεν θα σου'ρθει)... Παρατηρητή, συνέχισε να στέλνεις. Κάποτε κάποιος θα καταλάβει πόσο μ...ς ήταν οι υπόλοιποι που σε απέρριψαν και θα τρίβει τα χέρια του που είχε την τιμή και χαρά να σε 'καπαρώσει'. Μην στερήσεις αυτή την χαρά από τον μελλοντικό εκδότη σου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 25, 2009 Share Posted September 25, 2009 A, νόμιζα δούλευες κούριερ για εκδοτικό οίκο ή για κάποιον που είχε σχέση με εκδοτικούς οίκους. Τέλος πάντων, από τις 1000 λέξεις διήγημα/απάντησή μου, εκεί κόλλησες εσύ; Ναι, γιατί αναφέρεις το Ονομά Μου επί ματαίω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 25, 2009 Share Posted September 25, 2009 Δεν ξέρω, αλλά διακρίνω έναν άλλον αέρα στις απαντήσεις σου σήμερα. Βορεινό ένα πράγμα... Δεν ξέρω γιατί! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 25, 2009 Share Posted September 25, 2009 Δυτικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted September 26, 2009 Share Posted September 26, 2009 Καταρχάς πρέπει να ξεχωρίσουμε τους εκδοτικούς οίκους στους μικρούς και στους μεγάλους. Στους μεγάλους υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα για έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, στους μικρούς όχι και τόσο. Κι αυτό διότι οι μικροί χρησιμοποιούν ως μέγιστο κριτήριο επιλογής το βιογραφικό του συγγραφέα. Πχ, ο Φαντασόπουλος έχει εκδώσει δύο βιβλία στο παρελθόν ή έχει ασχοληθεί με κάποια άλλη καλλιτεχνική ιδιότητα, που σημαίνει πως έχει ένα χ ψ κοινό σε αντίθεση με τον Φαντασάκη που μόλις ολοκλήρωσε το πρώτο του μυθιστόρημα. Όχι βέβαια πως το βιογραφικό δεν έχει το ίδιο βάρος στους μεγάλους εκδοτικούς, μόνο που οι μεγάλοι εκδοτικοί παίρνουν πολύ πιο εύκολα το ρίσκο σε σχέση με τους μικρούς. Παράδειγματα, οι Αρς Νοκτούρα με τον Μποζινάκη και την Μπαχά οι Συμπαντικές Διαδρομές με τη Φιαμού οι Ψυχής τα Λαμπυρίσματα με τον Αντωνιάδη Ανεξαρτήτως με την ποιότητα των έργων από τους συγγραφείς που αναφέρθηκαν, το γεγονός ότι οι συγγραφείς αυτοί δεν ήταν πρωτοεμφανιζόμενοι, έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην επιλογή. Περί ρατσισμού (δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω αλλιώς) των εκδοτικών απέναντι στους Έλληνες συγγραφείς όπως αναφέρθηκα στο προηγούμενο ποστ, δεν είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς από πού πηγάζει. Είναι πολύ απλό. Αλλιώς πλασάρεις πχ τον Φαντασάκη που έσκασε από το πουθενά και που οι Έλληνες αναγνώστες θα αρχίσουν τα σχόλια περί αντιγραφής του Τόλκιν, του Μούρκοκ και της Ρόουλινγκ, και αλλιώς πλασάρεις τον μεταφρασμένο Φάντασον που το μόνο που χρειάζεσαι είναι τονίσεις στο εξώφυλλο πάνω από 1000000 πωλήσεις παγκοσμίως. Αυτό πάντως που μας έχουν δείξει οι εκδοτικοί που ξεπήδησαν μετά το 2001 και ειδικεύονται στο Φανταστικό, τους κάνει να μοιάζουν με πρατήρια ξένου τύπου αφού το μόνο που τους νοιάζει είναι να μεταφράζουν ξένους μπεστ-σελλεράδες εκ του ασφαλούς. Να δεχτώ το γεγονός ότι πάνω από όλα είναι επιχειρηματίες και όχι πολιτισμικοί φορείς όπως θα έπρεπε να είναι, αλλά δεν δέχομαι με την τακτική τους αυτή να συνδέουν τη λογοτεχνία του φανταστικού αποκλειστικά με τους Άγγλους, Γάλλους, Ιταλούς, Ρώσους και Αμερικάνους και εμάς να μας θεωρούν ένα χωριουδάκι που κάνουμε χαρές διαβάζοντας τους ξένους. Αν ενδιαφέρεστε πάντως για την έκδοση του βιβλίου σας, όντας πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας, απευθυνθείτε καλύτερα στους μεγάλους εκδοτικούς. Προτιμείστε Κέδρο και Πατάκη που είναι περισσότερο επαγγελματίες, Modern Times γιατί έκαναν καλό άνοιγμα στο φανταστικό (και προσφέρουν τηλεοπτική διαφήμιση και δυναμική προώθηση στα βιβλιοπωλεία), Λιβάνη και Ψυχογιό, αν και οι δυο τελευταίοι συνήθως αρκούνται στην πρώτη έκδοση και είναι δύσκολο να περάσουν στη δεύτερη. Τα Ελληνικά Γράμματα είναι μια εξίσου καλή επιλογή πιστεύω. Όσο για τη Διόπτρα και το Μίνωα, μπορεί να έβγαλαν φανταστικό (από έναν συγγραφέα έκαστος, Μίσσιος και Ζαφειρίου) αλλά μέχρι στιγμής δεν γνωρίζω αν θέλουν να ενισχύσουν την παραγωγή. Αποφύγετε Αίολο, Οξύ, Άνουβη και Φανταστικό Κόσμο. Και ο Μονόκερος πιστεύω την ίδια στάση με τους προηγούμενους κρατάει –μεταφράσεις ξένων. Θα παραδεχόμουν τον μάγκα που θα έβγαζε βιβλίο φανταστικού σε εκδοτικούς όπως ο Άγρας και η Εστία. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για τους μεν και για του δε, μικρούς και μεγάλους, είναι να σε αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα, είτε σε απορρίψουν είτε σε δεχτούν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted September 26, 2009 Share Posted September 26, 2009 Παρατηρητή, δεν έχω κάποιο σχόλιο να κάνω για το κατά πόσο οι "μικροί" εκδοτικοί εμπιστεύονται συγγραφείς που έχουν ήδη κάποιο κοινό, δεν το είχα σκεφτεί σε τόσο μεγάλη έκταση, αλλά καταλαβαίνω πως ως επιχειρήσεις, προσπαθούν να εξασφαλίσουν κάποιες δικλείδες ασφαλείας, πράγμα που δεν ευνοεί πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς και είναι λυπηρό. Δεν έχω άλλη εμπειρία με εκδοτικό, δεν έχει δημοσιευθεί ποτέ κανένα μου λογοτεχνικό κείμενο (δεν το κυνήγησα κιόλας) και το μόνο που έκανα πέρα από την εμπειρία μου με το Ars Nocturna (πάντα σε λογοτεχνικό επίπεδο) ήταν να στείλω παλιότερα ένα κείμενο στον περιβόητο διαγωνισμό του ΟΞΥ. Καθέ συγγραφέας που πιστεύει στη δουλειά του πρέπει να κάνει ό,τι θεωρεί σωστό για να το δει τυπωμένο, και σου εύχομαι να βρεθείς (μάλλον το έργο σου να βρεθεί) στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή, έτσι ώστε να αξιολογηθεί και να αξιοποιηθεί ανεξάρτητα από ταμπέλες τύπου πρωτοεφανιζόμενος έλληνας, άσε καλύτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted September 26, 2009 Share Posted September 26, 2009 Παρατηρητή, δεν έχω κάποιο σχόλιο να κάνω για το κατά πόσο οι "μικροί" εκδοτικοί εμπιστεύονται συγγραφείς που έχουν ήδη κάποιο κοινό, δεν το είχα σκεφτεί σε τόσο μεγάλη έκταση, αλλά καταλαβαίνω πως ως επιχειρήσεις, προσπαθούν να εξασφαλίσουν κάποιες δικλείδες ασφαλείας, πράγμα που δεν ευνοεί πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς και είναι λυπηρό. Για αυτό ακριβώς το λόγο προτείνω στους νέους και άσημους να απευθυνθούν στους "μεγάλους". Είναι απόλυτα λογικό οι μικροί να ποντάρουν σε πιο σίγουρες επιλογές. Αλλά είναι βλακεία να σου λένε πχ δεν έχω λεφτά να σε βγάλω, είσαι Έλληνας και δεν θα τραβήξεις, και μετά από ένα μήνα να σου βγάζει το βιβλίο του γείτονα επειδή έχει και δυο εκδώσεις στο ενεργητικό του (από προσωπική εμπειρία). Κατά γράμμα οι συγκεκριμένοι μου είχαν πει: Και ο Πόε να ήσουν δεν θα σε έβγαζα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 25, 2011 Share Posted August 25, 2011 Διάβασα όλο το νήμα. Εγώ πιστεύω πως άμα είναι να στείλεις, να στείλεις σε κάποιον μεγάλο που ταιριάζει και με το ύφος σου. Αν έχεις γράψει υπαρξιακό δράμα, δεν φαντάζομαι να θες να το στείλεις στον Ψυχογιό, κι ας είναι από τους μεγαλύτερους. Αυτό που μου έκανε αίσθηση, ήταν ένα σχόλιο του Electoscribe, ότι δεν είναι καλό να το στέλνουμε σε πολλούς ταυτόχρονα.Δηλαδή, δεν μπορείς να πεις αντί για :"Λυπάμαι, κύριε Καστανιώτη, υπέγραψα στον κύριο Φουντουκιώτη", κάτι άλλο; Αλλά και την αλήθεια να του πεις, ποιος είναι ο φόβος; Ότι θα χαλάσεις το όνομά σου στους οίκους και δεν θα σε λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν στο μέλλον; Και μια ερώτηση: ο Κέδρος πάει για φούντο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted August 26, 2011 Share Posted August 26, 2011 (edited) Αυτό που μου έκανε αίσθηση, ήταν ένα σχόλιο του Electoscribe, ότι δεν είναι καλό να το στέλνουμε σε πολλούς ταυτόχρονα.Δηλαδή, δεν μπορείς να πεις αντί για :"Λυπάμαι, κύριε Καστανιώτη, υπέγραψα στον κύριο Φουντουκιώτη", κάτι άλλο; Αλλά και την αλήθεια να του πεις, ποιος είναι ο φόβος; Ότι θα χαλάσεις το όνομά σου στους οίκους και δεν θα σε λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν στο μέλλον; Το αντίστροφο. Όχι τι θα κάνουν αυτοί, αλλά τι θα κάνεις εσύ. Εγώ προσωπικά (και κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο), δε θα ήθελα να βρεθώ σε μια από τις παρακάτω δύο θέσεις: α) Να λάβω ταυτόχρονη έγκριση και από Καστανιώτη και από Φουντουκιώτη και να πρέπει εγώ να αποφασίσω ποιον θα προτιμήσω, χωρίς πραγματικά να έχω κάποιο σοβαρό κριτήριο και κάποια ουσιώδη πληροφόρηση για να το κάνω β) Να πάρω το ΟΚ από τον Φουντουκιώτη και να υπογράψω μαζί του και μετά από λίγες ημέρες να μου τηλεφωνήσει ο Καστανιώτης που για κάποιον ΧΥΖ λόγο θα τον προτιμούσα και να μου πει κι αυτός ΟΚ. Δεν είναι το πώς θα το του το πω ή πως θα το πάρει, αλλά το ότι θα νιώσω εγώ πως έχασα μια ευκαιρία. Edited August 26, 2011 by Electroscribe Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 26, 2011 Share Posted August 26, 2011 Αυτό που μου έκανε αίσθηση, ήταν ένα σχόλιο του Electoscribe, ότι δεν είναι καλό να το στέλνουμε σε πολλούς ταυτόχρονα.Δηλαδή, δεν μπορείς να πεις αντί για :"Λυπάμαι, κύριε Καστανιώτη, υπέγραψα στον κύριο Φουντουκιώτη", κάτι άλλο; Αλλά και την αλήθεια να του πεις, ποιος είναι ο φόβος; Ότι θα χαλάσεις το όνομά σου στους οίκους και δεν θα σε λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν στο μέλλον; Το αντίστροφο. Όχι τι θα κάνουν αυτοί, αλλά τι θα κάνεις εσύ. Εγώ προσωπικά (και κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο), δε θα ήθελα να βρεθώ σε μια από τις παρακάτω δύο θέσεις: α) Να λάβω ταυτόχρονη έγκριση και από Καστανιώτη και από Φουντουκιώτη και να πρέπει εγώ να αποφασίσω ποιον θα προτιμήσω, χωρίς πραγματικά να έχω κάποιο σοβαρό κριτήριο και κάποια ουσιώδη πληροφόρηση για να το κάνω β) Να πάρω το ΟΚ από τον Φουντουκιώτη και να υπογράψω μαζί του και μετά από λίγες ημέρες να μου τηλεφωνήσει ο Καστανιώτης που για κάποιον ΧΥΖ λόγο θα τον προτιμούσα και να μου πει κι αυτός ΟΚ. Δεν είναι το πώς θα το του το πω ή πως θα το πάρει, αλλά το ότι θα νιώσω εγώ πως έχασα μια ευκαιρία. Σε ευχαριστώ για τη διευκρίνιση. Κατάλαβα τι εννοείς. α) Πιστεύω ότι όλο και κάποια προτίμηση θα έχει ο καθένας σε οίκους, οπότε η απόφαση μπορεί να ληφθεί. β)Αυτό εμένα θα με χαροποιούσε ίσα ίσα, γιατί δύο οίκοι θα είχαν δεχτεί το βιβλίο μου, ενώ καμία ευκαιρία δεν θα είχε χαθεί, αφού η έκδοση θα πραγματοποιούταν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Επίσης, φαντάσου να στέλνει κανείς σε έναν οίκο το 4μηνο. Είναι χρονοβόρο, ακόμα και ψυχοφθόρο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted August 26, 2011 Share Posted August 26, 2011 (edited) Μιας και υπάρχουν τόσες εναλλακτικές και μιας και η διαδικασία είναι χρονοβόρα θα πρότεινα οπωσδήποτε να στέλνετε βιβλία σε αρκετούς εκδοτικούς ταυτόχρονα. Είναι σαν να ψάχνεις για δουλειά και να πηγαίνεις σε συνεντεύξεις παράλληλα. Edited August 26, 2011 by Arachnida Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 26, 2011 Share Posted August 26, 2011 Καταλαβαίνω την λογική του Λευτερη, αλλά είναι αρκετά δύσκολο αυτό που λέει. Είναι πολύ χρονοβόρο. Εγω θα πρότεινα σε κάποιον να στείλει πρώτα σε όλους τους οικους που θεωρεί οτι του κάνουν, και αν δεν έχει απαντηση απο κάποιον απο αυτούς, να στείλει και στους υπόλοιπους. Να φυγουν σε δυο φουρνιές δηλαδή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted August 26, 2011 Share Posted August 26, 2011 Αυτό που μου έκανε αίσθηση, ήταν ένα σχόλιο του Electoscribe, ότι δεν είναι καλό να το στέλνουμε σε πολλούς ταυτόχρονα.Δηλαδή, δεν μπορείς να πεις αντί για :"Λυπάμαι, κύριε Καστανιώτη, υπέγραψα στον κύριο Φουντουκιώτη", κάτι άλλο; Αλλά και την αλήθεια να του πεις, ποιος είναι ο φόβος; Ότι θα χαλάσεις το όνομά σου στους οίκους και δεν θα σε λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν στο μέλλον; Το αντίστροφο. Όχι τι θα κάνουν αυτοί, αλλά τι θα κάνεις εσύ. Εγώ προσωπικά (και κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο), δε θα ήθελα να βρεθώ σε μια από τις παρακάτω δύο θέσεις: α) Να λάβω ταυτόχρονη έγκριση και από Καστανιώτη και από Φουντουκιώτη και να πρέπει εγώ να αποφασίσω ποιον θα προτιμήσω, χωρίς πραγματικά να έχω κάποιο σοβαρό κριτήριο και κάποια ουσιώδη πληροφόρηση για να το κάνω β) Να πάρω το ΟΚ από τον Φουντουκιώτη και να υπογράψω μαζί του και μετά από λίγες ημέρες να μου τηλεφωνήσει ο Καστανιώτης που για κάποιον ΧΥΖ λόγο θα τον προτιμούσα και να μου πει κι αυτός ΟΚ. Δεν είναι το πώς θα το του το πω ή πως θα το πάρει, αλλά το ότι θα νιώσω εγώ πως έχασα μια ευκαιρία. Ο Καστανιώτης για να ασχοληθεί θέλει αποκλειστικότητα για 6-8 μήνες και όταν στο επιστρέψει μπορείς να το δώσεις σε άλλο οίκο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 26, 2011 Share Posted August 26, 2011 Ο Καστανιώτης για να ασχοληθεί θέλει αποκλειστικότητα για 6-8 μήνες και όταν στο επιστρέψει μπορείς να το δώσεις σε άλλο οίκο. Προφανώς τον παίρνει να κάνει κάτι τέτοιο.Έχει το βάρος του ονόματος. Αλλά πάντα υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές. Εγώ δεν θα δέσμευα κάτι για 8 μήνες, όσο καλές και αν ήταν οι ενδεχόμενες προοπτικές. Ειδικά οταν δεν υπάρχει κάτι χειροπιαστό και μένουμε στο "να το δούμε..." Θυμάμαι και την ιστορία του Ντίνου με τον διαγωνισμό που κέρδισε σε άλλον εκδοτικό, και δεν... But that's just me. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 26, 2011 Share Posted August 26, 2011 Αυτό που μου έκανε αίσθηση, ήταν ένα σχόλιο του Electoscribe, ότι δεν είναι καλό να το στέλνουμε σε πολλούς ταυτόχρονα.Δηλαδή, δεν μπορείς να πεις αντί για :"Λυπάμαι, κύριε Καστανιώτη, υπέγραψα στον κύριο Φουντουκιώτη", κάτι άλλο; Αλλά και την αλήθεια να του πεις, ποιος είναι ο φόβος; Ότι θα χαλάσεις το όνομά σου στους οίκους και δεν θα σε λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν στο μέλλον; Το αντίστροφο. Όχι τι θα κάνουν αυτοί, αλλά τι θα κάνεις εσύ. Εγώ προσωπικά (και κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο), δε θα ήθελα να βρεθώ σε μια από τις παρακάτω δύο θέσεις: α) Να λάβω ταυτόχρονη έγκριση και από Καστανιώτη και από Φουντουκιώτη και να πρέπει εγώ να αποφασίσω ποιον θα προτιμήσω, χωρίς πραγματικά να έχω κάποιο σοβαρό κριτήριο και κάποια ουσιώδη πληροφόρηση για να το κάνω β) Να πάρω το ΟΚ από τον Φουντουκιώτη και να υπογράψω μαζί του και μετά από λίγες ημέρες να μου τηλεφωνήσει ο Καστανιώτης που για κάποιον ΧΥΖ λόγο θα τον προτιμούσα και να μου πει κι αυτός ΟΚ. Δεν είναι το πώς θα το του το πω ή πως θα το πάρει, αλλά το ότι θα νιώσω εγώ πως έχασα μια ευκαιρία. Ο Καστανιώτης για να ασχοληθεί θέλει αποκλειστικότητα για 6-8 μήνες και όταν στο επιστρέψει μπορείς να το δώσεις σε άλλο οίκο. Εντάξει, στον Φουντουκιώτη τότε Εγώ αυτό το ήξερα για τον Λιβάνη. Κι ο Καστανιώτης, τέκνον βρούτε; Κι επιμένω: ο Κέδρος πάει για...κόψιμο; ( ως δέντρο εννοώ, όχι τίποτα άλλο..) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ginger Posted March 8, 2018 Share Posted March 8, 2018 Καλησπέρα σας και από εμένα! Έχω πρόσφατα ολοκληρώσει και εγώ το πρώτο μου έργο και ψαχνω ως άλλη J.K. Rowling (τρομάρα μου ) να δω σε ποιούς εκδοτικούς θα το καταθέσω! Σε μια απο τις αγωνιωδεις μου online αναζητήσεις ανακάλυψα τυχαία αυτό το φορουμ και χάρηκα ιδιαίτερα που δεν είμαι η μόνη μουρλή που γράφει βιβλία φαντασίας στην Ελλάδα! Ήθελα λοιπόν να ρωτήσω αν υπάρχουν μήπως νεότερες πληροφορίες σχετικά με τους εκδοτικούς που έχουν απομείνει και σχετικά με το ποιοι δέχονται βιβλία φαντασίας εν έτη 2018; Περαν των γνωστων «μεγάλων» Ψυχογιο, Πατακη, Μεταιχμιο, Διοπτρα, Κλειδαριθμο δεν έχω ιδέα για το ποιοι μικρότεροι υπάρχουν, αν κάποιος θα μπορούσε να μου δώσει τα φώτα του θα το εκτιμούσα ιδιαιτέρως! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.