Σήμερα ανέβηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Graham Masterton στον ιστότοπο Nyctophilia.gr
Ανάμεσα σε πολλά άλλα ο συγγραφέας ανέφερε και τα εξής: "Νομίζω πως ο βρετανικός τρόμος τείνει περισσότερο προς τον παραδοσιακό τρόμο απ’ ότι ο αμερικάνικος, δίνοντας έμφαση στα στοιχειωμένα σπίτια και τα φαντάσματα. Δεν είμαι όμως και ειδικός, γιατί ποτέ δεν διαβάζω τρόμο. Για την ακρίβεια, από όταν ξεκίνησα να γράφω λογοτεχνία για να βγάλω τα προς το ζην, δεν μπορώ πια να διαβάσω λογοτεχνία. Ε
Μόλις πήγα στο τόπικ "50 Βιβλία για το 2016" και μέτρησα ένα προς ένα τα βιβλία ελληνικού Φανταστικού που διάβασαν μέσα στη χρονιά 26 από τους τακτικότερους συμμετέχοντες εκεί. Όταν δεν ήμουν σίγουρος για κάποιο βιβλίο ή συγγραφέα, θεωρούσα ότι ανήκει στο ελληνικό Φανταστικό. Το αποτέλεσμα ήταν 204 βιβλία ελληνικού Φανταστικού σε σύνολο 1361, δηλαδή 15%.
Αν αυτό σας φαίνεται ικανοποιητικό (έχοντας βέβαια υπόψη και την πολύ μικρή εγχώρια παραγωγή σε σχέση με την εισαγόμενη) σκεφτείτε τα εξής:
Καλώς ή κακώς (καλώς επειδή έχει πλάκα και κακώς επειδή δεν έχω ζωή ) έχω διαβάσει και προσπαθήσει αρκετούς γρίφους. Κάποιους τους έλυσα και κάποιους δεν θα τους έλυνα ούτε κι αν είχα την λύση μπροστά μου Σκέφτηκα λοιπόν να μοιραστώ μ'εσάς αυτό μου το χόμπι μιας και είστε η μόνη διαδικτυακή παρέα που με ανέχεται. Θα το πάω δοκιμαστικά αυτή την εβδομάδα και αν βρεθούν εθελοντές θα συνεχίσουμε!
Θα σας δώσω δύο γρίφους λεπόν:
1.
Ο Μάκης και ο Τάκης πήγαν να πουν στα κάλαντα στον παππού
Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που συμμετείχα ενεργά σε αυτό το φόρουμ. Δεν το κρύβω ότι ήταν πολύ δύσκολη η απόφαση να απέχω μακριά. Εντελώς απροειδοποίητα σταμάτησα να συμμετέχω. Δυστυχώς, η ζωή γράφει τα πιο απρόσμενα σενάρια και εμείς τότε συμμετέχουμε είτε μας αρέσει, είτε όχι. Θυμάμαι ήταν η εποχή που έγραφα μια ιστορία με τον φίλο Drake για το Ατάκα/εικόνα... την ιστορία δεν την τελείωσα, απομένει ένα μικρό μέρος της. Η αιτία ήταν ότι ο μικρός μου αδερφός (25ετών) εντελώς ξαφνικά κα
Χτες είχα μια συζήτηση για το ρόλο που παίζει η γλώσσα στο φάνταζυ αλλά κυρίως στο secondary world, high fantasy. Έχοντας γράψει μια ιστορία με δράκους, βασιλιάδες κλπ. πρόσφατα, η πρωταγωνίστρια μου μιλούσε αρκετά απλά και κάποιες φορές χρησιμοποιούσε slang της σύγχρονης γλώσσας-που όμως δεν περιείχε τεχνολογία.
Κάπου εκεί κάποιος ανέφερε πως σε μια φάνταζυ ιστορία (και γενικότερα υποθέτω) δεν παίζει ρόλο μόνο η γλώσσα αλλά και το register (δεν ξέρω πως θα ήταν η καλύτερη μετάφραση ελληνικά
Ας μιλήσουμε για βρικόλακες. Σου προτείνω να κάτσεις αναπαυτικά˙ αυτό θα πάρει λίγη ώρα. Καταρχήν, να σου πω ότι δεν πρόκειται να ασχοληθώ καθόλου με το κομμάτι που αφορά το βρικόλακα ως λαϊκή παράδοση, αλλά μόνο με το βρικόλακα στη λογοτεχνία. Θα το κάνω αυτό για δύο λόγους: πρώτον, δεν έχω την απαραίτητη γνώση για να το κάνω και, δεύτερον, η εικόνα που έχουν στο μυαλό τους οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα για το βρικόλακα πηγάζει πρωτίστως από την ποπ κουλτούρα και δευτερευόντως από όποια έρευν
Είχαμε μία ωραία κουβέντα με τη Βάσω (Tiessa) το Σάββατο για το ότι το sff.gr είναι μία ζωντανή ιστορία του χώρου και ότι στις σελίδες υπάρχει καταχωρημένο μέρος της πορείας του Ελληνικού Φανταστικού. Έτσι λοιπόν είπα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες λεπτομέρειες που ίσως να ενδιαφέρουν τον μελλοντικό ιστορίκο του χώρου:
Ο βασικός λόγος που γύρισα σπίτι 11:20 εκείνη την ημέρα και έγραψα μόλις σε 10 λεπτά αυτό το έκτρωμα είναι το ότι, το ίδιο ακριβώς βράδυ είχα βγει με το Θανάση και την Αγάθα (π
Πού πήγαν οι δεινόσαυροι του φόρουμ; Τη σαιζόν που μας πέρασε (θα έλεγα περίπου από τον προηγούμενο Οκτώβριο) παρατήρησα μια σημαντική δημογραφική αλλαγή στο φόρουμ. Το μωσαϊκό των πιο ενεργών μελών έχει αλλάξει άρδην, κι αυτό οφείλεται όχι μόνο στα καινούρια ενεργά μέλη (κάτι πολύ θετικό) αλλά και στην πολύ περιορισμένη συμμέτοχή στο φόρουμ από παλιά μέλη τα οποία στο παρελθόν είχαν συχνή και σημαντική (όχι απαραίτητα συγγραφικά) συνεισφορά. Αποφάσισα, λοιπόν, να δω την κίνηση των μελών με τα π
Διδάσκων δημιουργικής γραφής (συγκεκριμένα του MFA, Master of Fine Arts) εγκαταλείπει το πεδίο και λέει έξω απ' τα δόντια μερικές πολύ σκληρές διαπιστώσεις του, κατά τη γνώμη μου αληθινές.
Προσωπικά συμφωνώ σχεδόν σε όλα με τον Ryan Boudinot, του οποίου το άρθρο προκάλεσε μεγάλο θόρυβο και αντιδράσεις (αν ψάξετε λίγο, θα βρείτε από άρθρα, μέχρι site αφιερωμένα στη συλλογή αρνητικών σχολίων) αλλά και υποστήριξη, όπως από τον καλύτερο πρώην φοιτητή του.
Τι λέτε;
I was looking for SF conventions in Greece on the Web and found this.
Does anyone know about it? Will anyone be going? Is there anything else going on that living in the countryside means I miss? Curious...
(Το έχω ποστάρει στο sff στα αγγλικά νομίζω. Είναι το "άλλο" μου κείμενο στο ΑΝ #39)
«Μα ήταν κάτι τελείως αθώο, δεν εμπεριείχε τίποτα το ερωτικό» μου είπε ενώ το μυαλό μου άρπαξε φωτιά.
Έφερα στον νου μου την εικόνα της, μαζί με την Ούμα και το άλλο φιλικό τους ζευγάρι, Βρετανοί στα εξήντα τους, ολόγυμνοι και ιδρωμένοι να μπαίνουν στο νερό αποζητώντας την δροσιά της θάλασσας. Προσωπικά, δεν χάφτω την όλη ιστορία του Αδάμ και της Εύας, έτσι, δεν μπορώ με τίποτα να μαντέψω υπό ποιες συνθήκες
Καλησπερα σε ολους προσφατα διαβασα τα βιβλια του αιματος απο το 2-6.Ποια η γνωμη σας για τα βιβλια αυτα? Αν εχει κανεις σας το νουμερο 1 στα ελληνικα θα ηθελα να επικοινωνησει μαζι μου στα σχόλια η στο email jokerbigshowstefanos@gmail.com. Περιμενω τις απαντησεις σας
Πριν λίγες μέρες, τελείωσα ένα από πιο σημαντικά και πιο εντυπωσιακά βιβλία φανταστικού και μη που έχουν γραφτεί ποτέ, την Ιλιάδα. Με πιο ψύχραιμο μάτι, μπορώ να διακρίνω κάποιες αδυναμίες, αλλά η γενική μου εντύπωση ήταν ένα δίμηνο γεμάτο «ωωω», «ααα», «τι λες τώρα!», «τι έγραψε ο θεός!» και άλλα τέτοια ευτράπελα. Βρήκα λοιπόν τον ποιητή στον πάνθεον των δημιουργών, εκεί που του έπλεναν τα πόδια και του έκαναν αέρα ο Σαίξπηρ, ο Μιχαήλ Άγγελος και ο Μότσαρτ (βλ. πίνακα) και του εξέθεσα τις αντιρ
Υπαρχουν βιβλία τα οποια όπως είναι γνωστό σε πολλούς εχούν εκδοθεί και εχει σταματησει η εκδοση τους
οπως το the ring του koji suzuki και αλλα πολλα ..
με πόνεσε γιατι διαβασα το πρωτο και τα εσπαγε!
επισης θα ηθελα να διαβασω τον μαγο του οζ και τα αλλα βιβλια που συνεχιζονται ως σειρα και εχω ακουσει οτι ειναι πολυ παραξενα
και αλλα εσεισ εχετε καποιο βιβλιο?
Η ανάπτυξη μιας κεντρικής ιδέας ή ενός μοτίβου: Μια περίληψη της 2ης Εργασίας του Chuck Palahniuk
Δείτε το θέμα με το οποίο θα ασχοληθείτε στην ιστορία σας ως ένα άλογο. Αυτό είχε μάθει και ο συγγραφέας στην σχολή της “επικίνδυνης γραφής”. Η ιστορία είναι το κάρο σας που είναι γεμάτο εμπορεύματα και εάν πρόκειται να το πάρετε οπουδήποτε θα πρέπει να το δέσετε σε κάποια άλογα αμέσως . Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εισάγετε νωρίς ένα ή δυο μείζονα θέματα. Φροντίζοντας να μένουν μαζί σας σε όλ
Αυτή είναι η μεταφρασμένη περίληψη από το πρώτο essay από τα 36 του Chuck Palahniuk:
Εργασία 1η:
Αποδείξτε το κύρος σας ή αλλιώς προσηλυτίστε τον αναγνώστη σας με την αυθεντία σας. Αυτό είναι το πρώτο μάθημα στο εργαστήρι. Και σε αυτό αναγνωρίζονται δυο μέθοδοι:
Η μέθοδος Καρδιά και η μέθοδος Μυαλό.
Η μέθοδος καρδιά χρησιμοποιεί το συναίσθημα. Με τη μέθοδο αυτή, μπορείτε να δημιουργήσετε έναν χώρο εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας. Κάτι που δεν επιτυγχάνεται με την κομπορρημοσύνη ή με με μι
Έχω αποφασίσει να περάσω από όλα τα essays (36 στο σύνολο) που έχει γράψει ο Chuck Palahniuk για τη συγγραφή. Στο πρώτο essay μιλάει για "Establishing you authority". Υπάρχουν δυο τρόποι λέει. Ή θα το κάνεις με το μυαλό ή με την καρδιά. Δεν θα μιλήσω πιο αναλυτικά για αυτούς τους δυο τρόπους, απλώς θα μιλήσω για ένα διήγημα που διάβασα. Αυτό το αναφέρει ο συγγραφέας ως παράδειγμα για τον τρόπο της καρδιάς. Αυτό το διήγημα πιστεύω πρέπει να διαβαστεί από όλους. Έχει τρομερές ατάκες και πολύ καλό
Your Bones for Bricks and Blood for Mortar
“The Left Hand of Darkness” opens with a keystone set in with “a mortar of ground bones mixed with blood” (p.10). Estraven explains that, in older times, these were human but now they use animal ones instead.
The practice of sacrificing humans in construction was customary before and during the Dark Ages. In Greece, a folk ballad about the “Bridge of Arta” tells the tale of how a Chief Engineer entombed his wife in the foundations of the bridge. I
Dracula and the "savage women"
During the 19th century, a quarter of all women were diagnosed with hysteria. The term literally means “of the uterus” and symptoms included paralysis, hallucinations and nervousness. Dracula’s kiss appears to inflict similar symptoms; Lucy sleepwalks and becomes increasingly restless and “voluptuous” (p. 180; p.286) as the Count continues to feed from her.
Feminist scholars have argued that hysteria was a culturally defined disorder, resulting from the
!MESSAGE BEGINS
We made a mistake. That is the simple, undeniable truth of the matter, however painful it might be. The flaw was not in our Observatories, for those machines were as perfect as we could make, and they showed us only the unfiltered light of truth, The flaw was not in the Predictor, for it is a device of pure, infalliable logic, turning raw data into meaningful information without the taint of emotion or bias. No, the flaw was within us, the Orchestrators of this disaster, the
Το παρόν κείμενο ήταν τόπικ στο sff μέχρι που μου την έπεσαν κάποιες εκνευριστικές ερινύες και το έσβησα. Το ξαναβάζω εδώ, όχι όμως ως απόλυτη άποψη. Ακόμα ψάχνομαι σε αυτά τα ζητήματα.
“The great tragedy of my life is that in my search for the Holy Grail everyone calls True Love, I see myself as Zorro, a romantic and mysterious highwayman - and the women I desire see me as Porky Pig.” (Harlan Ellison – Grail)
Αυτή είναι η υπογραφή μου στο φόρουμ. Με εκφράζει. Δεν νομίζω ότι θα πάψει ποτ
Μπορεί να το έχετε δει το βραβευμένο αυτό διήγημα ήδη στην ταινία μικρού μήκους που έχω βάλει στο τέλος.
"They're made out of meat."
"Meat?"
"Meat. They're made out of meat."
"Meat?"
"There's no doubt about it. We picked up several from different parts of the planet, took them aboard our recon vessels, and probed them all the way through. They're completely meat."
"That's impossible. What about the radio signals? The messages to the stars?"
"They use the radio waves to talk
