Jump to content

DinoHajiyorgi's Blog

A blog by DinoHajiyorgi

  • entries
    13
  • comments
    65
  • views
    7,220

About this blog

Περιμένοντας τον Δράκο

Entries in this blog

 

"Ποποί στον αφρό" (τεύχος ΑΝ - 39)

(Το έχω ποστάρει στο sff στα αγγλικά νομίζω. Είναι το "άλλο" μου κείμενο στο ΑΝ #39)   «Μα ήταν κάτι τελείως αθώο, δεν εμπεριείχε τίποτα το ερωτικό» μου είπε ενώ το μυαλό μου άρπαξε φωτιά. Έφερα στον νου μου την εικόνα της, μαζί με την Ούμα και το άλλο φιλικό τους ζευγάρι, Βρετανοί στα εξήντα τους, ολόγυμνοι και ιδρωμένοι να μπαίνουν στο νερό αποζητώντας την δροσιά της θάλασσας. Προσωπικά, δεν χάφτω την όλη ιστορία του Αδάμ και της Εύας, έτσι, δεν μπορώ με τίποτα να μαντέψω υπό ποιες συνθήκες
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

2
 

Η Επιστροφή μιας Αμαρτωλής Άποψης...

Το παρόν κείμενο ήταν τόπικ στο sff μέχρι που μου την έπεσαν κάποιες εκνευριστικές ερινύες και το έσβησα. Το ξαναβάζω εδώ, όχι όμως ως απόλυτη άποψη. Ακόμα ψάχνομαι σε αυτά τα ζητήματα.   “The great tragedy of my life is that in my search for the Holy Grail everyone calls True Love, I see myself as Zorro, a romantic and mysterious highwayman - and the women I desire see me as Porky Pig.” (Harlan Ellison – Grail)   Αυτή είναι η υπογραφή μου στο φόρουμ. Με εκφράζει. Δεν νομίζω ότι θα πάψει ποτ
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

20
 

Το Φθινόπωρο της Νατάσσας

Βυθίζω τα δάχτυλα των ποδιών μου στην δροσερή άμμο και ρουφώ αυτή τη στιγμή. Η Νατάσσα κάνει μακροβούτια στο νερό, ενώ ο Αντώνης, με πέδιλα και μάσκα λίγο πιο εκεί στα βράχια, κυνηγά χτένια. Η Θάλεια και η Κυβέλη (το Κυβελάκι), τα μικρά τους, παίζουν με τα κουβαδάκια τους δίπλα στις ψάθες. Η Νατάσσα βγαίνει χαμογελαστή από τη θάλασσα. «Τι υπέροχα που είναι!» φωνάζει ενθουσιασμένη. Το κέφι της είναι μεταδοτικό, όσο διασκεδαστικές είναι οι κυνικές αγκωνιές που σκαρφίζεται ο Αντώνης για να την πε
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

1
 

Το 11ο Γατί

Είναι καιρός τώρα που μπήκε στην οικογένεια αυτό το τερατάκι, απρόσκλητο, φάντης-μπαστούνι στη μιζέρια μου, ένα αξιολάτρευτο τόσο δα σα χαμστεράκι, ένα ασπρούλικο γατάκι με ουρίτσα ποντικίσια.   Ντρεπόμουν να το πω. Ήδη όλοι με κοιτάζατε κάπως με το που έλεγα «έχω δέκα γάτες». Ναι, πολλές είναι. Υπήρξαν εποχές που είχαμε και περισσότερες, που δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε στο σπίτι, που σκορπούσα τις κροκέτες στο μπαλκόνι όπως πετάς το καλαμπόκι για να φάνε οι κότες. Τώρα όμως, όπως το βλέπω
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

5
 

Μια Στιγμή Προσωπικής Ευτυχίας

Με ξύπνησε το νιαούρισμα της γάτας. Αμέσως χάθηκε το όνειρο που έβλεπα, σβήστηκε τελείως από την μνήμη μου. Στάθηκα για λίγο μπερδεμένος, δεν είχα ιδέα τι ώρα της ημέρας ήταν. Μετά είδα την ώρα στο καντράν του dvd και συνήλθα. Ήταν περασμένες πέντε το απόγευμα. Είχα γύρει νυσταγμένος λίγο μετά τις δύο το μεσημέρι, κι ενώ μόλις είχα τελειώσει το φραπέ μου.   Τι ήθελε η γάτα; Ήταν όλες στην κουζίνα και μου φώναζαν. Είχε ακόμα λίγα στεγνά μακαρόνια στα πιάτα τους. Η μικρή σκυλίτσα τριγυρνούσε στα
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

3
 

Δεν Γράφω

Ζω σε ένα προνομιακά όμορφο μέρος της Χαλκίδας, στην ακτή του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου, από την πλευρά της Βοιωτίας. Μόνο για τα καθημερινά μου ψώνια, έκανα την απόσταση σπίτι – παλιά γέφυρα – αγορά – παλιά γέφυρα – σπίτι πεζός, ακολουθώντας μια διαδρομή σε σχήμα πετάλου, με τα τρελά νερά πάντοτε στο αριστερό μου χέρι. Η ιχθυόσκαλα, οι δεμένες βαρκούλες, ο ήχος των νερών κάτω από τη γέφυρα, ο κόσμος στις καφετέριες στην Ευβοϊκή πλευρά. Θα έλεγε κανείς όλα αυτά ήταν από μόνα τους πηγή έμπνευσης. Ί
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

5
 

Ο Δράκος Είναι Εδώ

Το σπίτι είναι παγωμένο. Φανέλα, δύο μάλλινα, μια χιλιολεκιασμένη ζακέτα, κασκόλ, σκούφος, και δύο παντελόνια πιτζάμας. Έτσι κυκλοφορώ μέσα στο σπίτι. Είμαι κρυονιάρης, αλλά το σπίτι έχει όντως νοτίσει. Υπάρχουν μέρες που μέσα κάνει περισσότερο κρύο απ’ότι έξω. Με πιάνουν ρίγη μόνο στην προοπτική να πλύνω τα χέρια μου, να βουρτσίσω τα δόντια μου, να καθίσω στην τουαλέτα, ή να φάω γιαούρτι ή φρούτο. Σύντομη ανακούφιση η θέση μπροστά στην φορητή ηλεκτρική θερμάστρα. Δίπλα μου μαζεύονται και χουχου
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

5
 

Τα Κάτω Μου

Η φωτογραφία (γένους θηλυκού, τι άλλο θα έκανε από το να σε σφάζει στο γόνατο.) Η φρικτή αλήθεια. Δείχνει αυτό που βλέπουν όλοι οι άλλοι. «Πότε πήρα τόσα κιλά» φωνάζω και δεν ξέρω που να κρυφτώ. Και σου χαμογελάνε όταν σε σημαδεύουν οι φωτογράφοι.   Ο γάμος. Μόλις οι βιβλικοί πατέρες συνέδεσαν τη γέννα με το σεξ, μάντρωσαν κατσίκες, πρόβατα, γυναίκες. Εγγύηση για την πατρότητα της εκάστοτε περιουσίας. Στους δικούς τους γιους θα άφηναν τα δικά τους κοπάδια. Για τον Αδάμ και την Εύα έγραψαν αργό
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

2
 

Τα Πάνω Μου

[Στην παράδοση του Βημαγκαζίνο, και το free-press AN έχει την στήλη με τα Πάνω-Κάτω του. Αυτή είναι μια συλλογή από τα «Πάνω» μου.]   Ο καθρέπτης. Γιατί βλέπω εμένα μόνο εγώ και με αρέσω, τρομάρα μου. Δείχνω λίγο πιο όμορφος, λίγο πιο αδύνατος. «Δεν είσαι τελικά τόσο άσχημος» μου λέω το ψώνιο. Εγώ κι εκείνος είμαστε μόνοι, μπορώ να λέω ό,τι θέλω.   Το διαζύγιο. Όχι, δεν είναι σημείο των καιρών, είναι εποχή αφύπνισης. Ο παππούς και η γιαγιά άσπρισαν μαζί γιατί δεν το είχαν σαν επιλογή. Το «γι
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

1
 

Χαλκιδαίικα

Θυμάμαι την εποχή που η Χαλκίδα ήταν γεμάτη κινηματογράφους. Πέντε χειμερινούς και έξι θερινούς έχω στη μνήμη μου.   Από χειμερινούς είχαμε και έχουμε το Μάγια, να’ναι ευλογημένο και πολύχρονο. Δεν μας έχει μείνει άλλο. Μετά, παρακάτω στην Αβάντων ήταν ο Ορφέας, που κατέληξε κλαμπ, πριν γίνει bowling, και net-cafe τελευταία. Αμέσως δίπλα του, ήταν η άλλη αίθουσα, το Κεντρικόν λεγόταν αν δεν κάνω λάθος. Δεν θυμάμαι να πρόλαβα να δω κάποια ταινία εκεί, ήταν ο πρώτος από τους χειμερινούς που έφυγ
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

0
 

Supercalifragilisticexpialidocious!

Λίγα λεπτά μόνο πρόλαβα από το φινάλε της Mary Poppins στην ΕΤ1 (δεν ήξερα ότι το είχε σήμερα) και αμέσως βούρκωσα. Πόσο άρρηκτα συνδεδεμένη με τις παιδικές μου αναμνήσεις είναι αυτή η ταινία, είναι σαν ένα παράθυρο στο παρελθόν και την μνήμη. Στη μαγεία συντελεί και η εικόνα του φιλμ, με τα εξωτερικά σκηνικά να είναι κατασκευασμένα όλα μέσα στο στούντιο, συν αυτό το ξεχωριστό χρώμα που είχαν τότε οι ταινίες (εκτός κι αν ήταν χαρακτηριστικό της Disney). Στην μικρή, αθώα ηλικία που πρωτοείδα την
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

3
 

Ο Εφιάλτης που Επιμένει

Ξύπνησε ουρλιάζοντας στο σκοτάδι, μούσκεμα στον ιδρώτα. Χρειάστηκε να περάσει ένα λεπτό, που το ένιωσε σαν αιωνιότητα, μέχρι να αντιληφθεί ότι ήταν ζωντανός. Η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή. Το βλέμμα του, γεμάτο φαντάσματα, έτρεχε σαν τρελό στις σκιές που πότιζαν το σκηνικό που τον κύκλωνε. Που βρισκόταν, ποιος ήταν; Ιστοί αράχνης είχαν τυλίξει το μνημονικό του. Τρέμοντας, ακούμπησε τα πέλματα του στο κρύο πάτωμα και στάθηκε όρθιος παίρνοντας βαθιές εισπνοές. Μικρά κομμάτια της ταυτότητας του ε
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

2
 

Περιμένοντας τον Δράκο

Σαν τον Μεσαίωνα ένα πράγμα. Αυτό το σπίτι, αυτή η στέγη πάνω από το κεφάλι μας, εμένα και του αδερφού μου, είναι το κάστρο μας. Χρειάζεται ψηλά τείχη και επάλξεις. Θα μπορούσαμε να το χάσουμε ανά πάσα στιγμή. Κάποια στιγμή θα έρθουν να μας το πάρουν, να μας πετάξουν έξω νεκρούς ή ζωντανούς. Είναι το μοναδικό μας περιουσιακό στοιχείο, βασιλιάδες, λήσταρχοι και δράκοι το έχουν και θα το έχουν για πάντα στο μάτι.   Στη δεκαετία του ’80, η οικογένεια είχε Βιοτεχνία Χρωμάτων στην Χαλκίδα που πήγαι
DinoHajiyorgi

DinoHajiyorgi

16
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..

  I accept