All Activity
This stream auto-updates
- Past hour
-
Panagioti Deligiannis changed their profile photo
- Yesterday
-
Ο νόμος της Μαφίας. Σχόλιο εδώ: Διάφοροι συγγραφείς αστυνομικών νουάρ -Ιανουάριος 01. Μ. Καραγάτσης - "Ο Συνταγματάρχης Λιάπκιν" (σελ. 270). 9/10 02. Νικολάι Γκόγκολ - "Ταράς Μπούλμπα" (σελ. 167). 8.5/10 03. Χ. Τζ. Γουέλς - "Οι πρώτοι άνθρωποι στο Φεγγάρι" (σελ. 292). 8.5/10 04. Τζ. Μπ. Πρίστλεϊ - "Νύχτα καταιγίδας" (σελ. 188). 8/10 05. Γουίλκι Κόλινς - "Η γυναίκα του ονείρου" (σελ. 194). 7.5/10 06. Ίρβιν Σόου - "Θάψτε τους νεκρούς" (σελ. 77). 7.5/10 07. Πιερ Λουίς - "Εγχειρίδιον κοσμιότητος" (σελ. 108). 8/10 08. Πάτρικ Ζίσκιντ - "Το περιστέρι" (σελ. 93). 8/10 09. Ραούλ Αρχεμί - "Προτελευταίο πολεμικό ψευδώνυμο" (σελ. 132). 8/10 10. Μπορίς Βιαν - "Και να καθαρίσουμε τους κακομούτσουνους" (σελ. 157). 6.5/10 11. Άρθουρ Κόναν Ντόιλ - "Η δηλητηριώδης ζώνη" (σελ. 143). 7.5/10 12. Σαμάντα Σβέμπλιν - "Απόσταση ασφαλείας" (σελ. 122). 8.5/10 13. Μίριελ Σπαρκ - "Ετοιμάσου να πεθάνεις" (σελ. 260). 8.5/10 14. Φρίντριχ Ντίρενματ - "Ο δικαστής και ο δήμιός του" (σελ. 131). 8/10 15. Λούις Μάλεϊ - "Ο νόμος της Μαφίας" (σελ. 290). 8.5/10
-
Διάφοροι συγγραφείς αστυνομικών νουάρ
BladeRunner replied to BladeRunner's topic in Αστυνομική Λογοτεχνία
Λούις Μάλεϊ - Ο νόμος της Μαφίας (Horns for the Devil, 1951) Δεν ξέρω πώς και γιατί αποφασίστηκε να μεταφραστεί το συγκεκριμένο βιβλίο στη σειρά "Noir" των εκδόσεων Public Βιβλιοθήκη, από τη στιγμή που είναι ένα βιβλίο με ελάχιστες κριτικές διάσπαρτες στο ίντερνετ και είναι γραμμένο από έναν σχετικά άσημο συγγραφέα με μικρό συγγραφικό έργο, όμως μπράβο που το έφεραν στην Ελλάδα, μιας και αποδείχτηκε ένα μικρό διαμαντάκι. Βέβαια, αυτός ο χαρακτηρισμός είναι υποκειμενικός και προέρχεται από έναν φανατικό αναγνώστη σκληροτράχηλων νουάρ παλαιάς κοπής, που λατρεύει σε ακραίο βαθμό τα παλπ μυθιστορήματα (ναι, γράφω για μένα στο τρίτο ενικό πρόσωπο!). Και, εντάξει, η αγορά του βασίστηκε εκατό τοις εκατό στο όνομα του μεταφραστή: Τζίμμυ Κορίνης. Τι να λέμε τώρα, ο άνθρωπος γνωρίζει όσο κανένας άλλος στην Ελλάδα την αστυνομική λογοτεχνία, τα Made in USA σκληροτράχηλα νουάρ, τα παλπ μυθιστορήματα γενικότερα. Και τούτο το βιβλίο είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα του είδους, με τον συγγραφέα να αποτυπώνει με έντονο ρεαλισμό τον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος και όλους τους τυπικούς και άτυπους κανόνες του. Είναι σαν το "A Bronx Tale" σε έντυπη μορφή, αλλά και σε παλπ εκδοχή. Η πλοκή με κράτησε από την αρχή μέχρι το τέλος, με τον συγγραφέα να κάνει στο μεταξύ πολλές αναδρομές στο παρελθόν του βασικού πρωταγωνιστή, ουσιαστικά φτιάχνοντας έτσι το πορτρέτο του και προσπαθώντας να μας δείξει πώς έγινε αυτό που έγινε. Με αυτόν τον τρόπο, γινόμαστε μάρτυρες μιας εποχής, αλλά και ενός κόσμου όπου συνυπήρχαν η τιμή και το έγκλημα. Η γραφή είναι "μάγκικη", χωρίς φτιασίδια και περιττολογίες, με ρεαλιστικές περιγραφές και κοφτούς διαλόγους. Η ατμόσφαιρα εξαιρετική, όπως αρμόζει σε ένα σκληροτράχηλο νουάρ της προκοπής. Και, φυσικά, η μετάφραση είναι πολύ ωραία και γλαφυρή, όπως θα περίμενε κανείς από έναν άνθρωπο που λατρεύει αυτό το είδος. Ναι, δεν είναι για όλα τα γούστα, μιας και ουσιαστικά απευθύνεται σε λίγους και εκλεκτούς, δηλαδή σ'αυτούς που απολαμβάνουν τα σκληρά νουάρ με παλπ αισθητική, οπότε θα πρέπει να σας αρέσει πραγματικά το είδος, για να το απολαύσετε. Δεν λέω ότι δεν έχει τα θεματάκια του σε πλοκή και χαρακτήρες (όπως και να το κάνουμε, λίγοι είναι σαν τον Τσάντλερ ή τον Χάμετ), όμως εγώ το απόλαυσα από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. 8.5/10 -
Stellastrafy changed their profile photo
-
Χαχαχα, με πέθανες 😻
-
11. Black God's Drums, P. Djeli Clark (112) Αφροφουτουρισμός, λοατκι χαρακτήρες, στημπανκ, ορίσα, εναλλακτική ιστορία, Νέα Ορλεάνη, αλλά μεζεδάκι βρε παιδί μου. Δώσε καμιά εφταλογία, μπάρμπα, δεν κάνουμε δουλειά έτσι.
-
Εγώ πάντως πριν δέκα χρονάκια, όταν ήμουνα ακόμα γγιαννάκης είχα ανεβάσει στο ίντερνετ ένα φαν φίξιον της πάλαι πότε αγαπημένης μου σειράς Ντέξτερ σε μία κοινότητα που με φαν φίξιον. Βλέποντας εχθές το τόπικ, θέλωντας και μη ο νους μου ανέτρεξε σε αυτήν την ιστοριούλα και βουαλά I hate that this fantastic story doesn't have any comments! You obviously worked so hard and no one even gave it any love. Well here is some for you, this story was fantastic and it kept me on the edge of my seat. I'm sad it ended... Τώρα το γεγονός ότι η ιστορία μετά βίας διαβάζεται στα Αγγλικά (και μόλις το είχα πάρει το proficiency) βέβαια δε ξέρω τι να έχει να λέει. Έτσι για τη πλάκα μου, αφού έχω λιώσει στη δουλεια εδώ και μια εβδομάδα ξαναξεκίνησα πάντως να την γράφω, παρότι έχω να ασχοληθώ με τον συμπαθή αυτό δολοφόνο από το 2015. 3.200 λέξεις στο χαλαρό so far.... Βαριέμαι να το τελειώσω, αλλά ένα break έχει τη πλάκα του! (Άσχετο με το θέμα, αλλά εμένα δεν μου κάνατε τόπικ με ιστορίες να λέω τον πόνο μου)
-
11. Μαχαίρι - Jo Nesbo (688) Σε αυτό το βιβλίο ο Νεσμπο είναι στα καλύτερά του, πετάει φωτιές η πένα τού. Μας προσφέρει μια χορταστική ιστορία, από το σημείο που σταμάτησε η Δίψα. Με κάλυψε στην κυριολεξία κάθε σελίδα του, δεν το βαρέθηκα λεπτό.
-
Από το καθιερωμένο παζάρι στη Κοτζιά: Νίκος Καϊμακούδης - Ο Πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας (Γνώμων) Knut Hamsun - Παν (Νίκας) Dashiel Hammett - Ο Κόκκινος Θερισμός (Μεταίχμιο) ΑΛέξανδρος Παπαδιαμάντης - Όνειρο στο Κύμα και άλλες Ιστορίες (Νίκας) Philipp Meyer - Αμερικάνικη Σκουριά (Καστανιώτη) Edgar Alln Poe - Ο Μαύρος Γάτος (Αιγόκερως) Stephen King - Κρυφό Παράθυρο Μυστικός Κήπος (Επιλογή) Θανάσης Σκρουμπέλος - Το Δίκοχο του Μίμη (Θεμέλιο) Max Barry - Lexicon (Αλεξάνδρεια) Boris Vian - Όλοι οι Νεκροί Έχουν το Ίδιο Δέρμα (Μπαρμπουνάκης) Boris Vian - Ο Σκουληκοσκανδαλιάρης και το Πλαγκτόν (Μπαρμπουνάκης) Stendahl - Το Κόκκινο και το Μαύρο (Ευρωεκδοτική) Stendahl - Παρισινά Σαλόνια (Αγγελάκης) Nikolay Gogol - Το Παλτό (Παρά Πέντε) Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι - Η Σπιτονοικοκυρά (Ηριδανός) Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι - Ο Αιώνιος Σύζυγος (Παρά Πέντε)
-
1. The Mageborn Traitor, Melanie Rawn (769) 2. The Song of Achilles, Madeline Miller (352) 3. Swordspoint, Ellen Kushner (329) ❤️❤️❤️ 4. The Privilege of the Sword, Ellen Kushner (378) ❤️❤️❤️❤️ 5. The Fall of the Kings, Ellen Kushner and Delia Sherman (510) ❤️❤️❤️❤️❤️ 6. Frun på Kungsvalla, Sigge Stark (173) 7. The Prisoner of Zenda, Anthony Hope (140) 8. The Henchmen of Zenda, K.J. Charles (232) ❤️❤️❤️ 9. The Kindness of Enemies, Leila Aboulela (318) 10. Τhe Concubine, Elechi Amadi (216)
-
Δεν θα την χαρακτήριζα ως "πατάτα" αλλά ούτε και ως αριστούργημα, θα έλεγα, μέτρια προς καλή. Πρόκειται για μία καλή σειρά φαντασίας με καλά ειδικά εφέ και επίσης καλές ερμηνείες. Ένα στοιχείο της σειράς που μου αρέσει είναι που έχει χιούμορ σε κάποια σημεία της. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο και δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσο ακολουθούν πιστά την ιστορία του Gerald. Οι ηθοποιοί είναι καλοί στις ερμηνείες τους, βέβαια, ο πρωταγωνιστής (Henry Cavill) μου έδωσε την εντύπωση ότι προσποιείται και αλλάζει επίτηδες την φωνή του -ίσως για να είναι πιο πιστός στον ρόλο- και δεν ακούγεται και τόσο φυσική. Σε γενικές γραμμές την απόλαυσα την σειρά.
-
Για την ταινία είχε πέσει πολύ promotion όπως φυσικά και σε άλλες ταινίες (Star Wars, Ad Astra κ.α) όταν βλέπω μία ταινία να την προμοτάρουν τόσο πολύ, είμαι εξαιρετικά επιφυλακτικός στο αν η ταινία είναι πράγματι τόσο καλή όσο λένε. Αν δεν έχετε δει την ταινία, μην περιμένετε ότι θα δείτε την ιστορία του πασίγνωστου αντιπάλου του μπάτμαν γιατί θα απογοητευτείτε, η ιστορία είναι παντελώς διαφορετική. Άλλωστε, και ο ίδιος ο σκηνοθέτης το είχε δηλώσει εξ αρχής. Ο πρωταγωνιστής (Χοακίν Φίνιξ), δίνει μία εξαιρετική ερμηνεία και θα έλεγα ότι ως έναν βαθμό -πριν ξεδιπλώσει τον πραγματικό του εαυτό- μπορεί να δείξεις συμπάθεια και συμπόνια για τον πρωταγωνιστή. Πρόκειται για μία καλή δραματική ταινία με πολύ καλές ερμηνείες, αρκεί να την δούμε από μία άλλη οπτική γωνία, δίχως να μπούμε στην φάση σύγκρισης με την ιστορία του κόμικ.
-
Anansi Boys του αγαπημένου πλέον Neil Gaiman. Είμαι στα μισά του βιβλίου και σε μερικά σημεία το γράψιμό του είναι μαγευτικό. Επίσης, το συγκεκριμένο έχει αρκετή δόση χιούμορ που εμένα προσωπικά μου έχει χαρίσει μέχρι στιγμής αρκετές δόσεις γέλιου.
-
Rania changed their profile photo
-
Panagiota Papadopoulou changed their profile photo
-
Στις 25 Ιαν αποφάσισα να βάλω μια ιστορία μέσα σε διάφορα πλατφόρμες. Μετά από 24 ώρες περίπου, τα αποτελέσματα είναι τα παρακάτω: WebNovel.com: 1,091 Views, 21 collections (είναι πόσοι το πρόσθεσαν στο ράφι), 1 comment RoyalRoad.com: 512 Views, 42 Followers, 8 Favorites, 6 Comments LitNet.com: 77 Views, 2 Lists, 2 comments Wattpad: 4 Views, 3 Lists Σημείωση: Η ιστορία είναι στα αγγλικά. Συμπέρασμα: Αν η ιστορία σου δεν έχει μέσα bad boys, bad girls, GirlXgirl και BoyXboy, μάλλον χάνεις τον χρόνο σου στο wattpad. To Litnet είναι σαν 'κλώνος' του wattpad, αλλά περιλαμβάνει κατηγορίες αντίστοιχες με το wattpad. Το WebNovel & RoyalRoad είναι κυρίως για φαντασία - επιστημονική φαντασία. Θα επικαιροποιώ κατά περιόδους το νήμα και θα παραθέτω στατιστικά. Επίσης υπάρχουν άλλες τόσες πλατφόρμες που θέλω να δοκιμάσω να ανεβάσω και φαίνονται υποσχόμενες.
- Last week
-
1. Να φτάσω επιτέλους τα 50, κάτι με το οποίο έχω φλερτάρει μερικές χρονιές, αλλά δεν το έχω πετύχει ακόμα. 2. Να διαβάσω ολόκληρο/αποφασίσω ότι δεν μου αρέσει αρκετά ώστε να ασχοληθώ το Dark Tower του King. 3. Τουλάχιστον 10 βιβλία που η αρχική τους γλώσσα δεν είναι τα Αγγλικά (οπωσδήποτε μερικά να είναι ελληνικά, γιατί τα έχω αμελήσει τρομερά πολύ). 4. Τουλάχιστον 10 βιβλία από γυναίκες συγγραφείς.
-
Διάβασα τα τρία Bas-Lag (Perdido Street Station, The Scar, Iron Council) βιβλία και το διήγημα (Jack) που διαδραματίζεται στον ίδιο κόσμο (όλα από εκδόσεις Pan). Γενικά μίλια ανώτερα από το The City and the City. Θα τα κατέτασσα, εύκολα, μεταξύ των καλύτερων fantasy που έχω διαβάσει ποτέ. Είναι φαντασία με όλη τη σημασία της λέξης. Πρωτότυπα όσο δεν πάει, και με τόσο πολλές, καλές και ευφάνταστες ιδέες που άλλοι θα γέμιζαν τόμους και τόμους. Η δε πρόζα του Mieville είναι εξαιρετική, κάπως μπαρόκ και βαριά, αλλά μεταφέρει τέλεια την ατμόσφαιρα που πρέπει και πραγματικά υπήρχαν κομμάτια που απλά θαύμαζα και ευχαριστιόμουν ό,τι διάβαζα, όχι μόνο για το τι ήταν γραμμένο, αλλά και για το πως. Το worlbuilding είναι απίστευτο τόσο ως προς τις ιδέες του, όσο και ως προς το γεγονός ότι ο κόσμος μοιάζει ολοζώντανος και οργανικά δομημένος, κάτι τρομερά δύσκολο δεδομένης της ποικιλομορφίας των όσων συναντάει ο αναγνώστης στα βιβλία. Οι βασικοί χαρακτήρες και στα τρία βιβλία είναι πολύ καλοί, αλλά το στυλ γραφής του Mieville είναι τέτοιο που αργείς λίγο να τους "νιώσεις", αλλά σταδιακά γίνεται κι αυτό και τελικά ενδιαφέρθηκα για όλους από αυτούς. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες συνήθως είναι ή στην ίδια κατηγορία ή larger-than-life/γαμάτοι τύποι/τύπισσες, που θα ενοχλούσε ίσως αν ήταν πρωταγωνιστές, αλλά τώρα βοηθάει στο να γίνουν εύκολα διακριτοί και ενδιαφέροντες. Γενικά δεν είναι σε καμία περίπτωση γρήγορα βιβλία. Ούτε ιδιαίτερα αργά είναι, αλλά έχουν έναν μεθοδικό ρυθμό που μπάζει βήμα-βήμα τον αναγνώστη στον κόσμο και τον εξοικειώνει με την υπόθεση και τους χαρακτήρες. Το μόνο γενικό πρόβλημα που θα έλεγα ότι υπάρχει είναι ότι υπάρχουν φορές που φλυαρεί ή κωλυσιεργεί κάπως, αλλά σχεδόν πάντα με σκοπό να αναδείξει τον τόσο πλούσιο και ιδιαίτερο κόσμο που έχει πλάσει. Για εμένα ήταν τόσο το ενδιαφέρον του κόσμου και τέτοια η δύναμη της γραφής του Mieville που τρομερά σπάνια με ενόχλησε όντως η όποια φλυαρία. Θα τα πρότεινα αδιαπραγμάτευτα σε όποιον θέλει να διαβάσει fantasy που και ξεφεύγει (πολύ, πάρα πολύ) από τα συνηθισμένα και είναι ποιοτικότατο σαν λογοτεχνία ανεξαρτήτως είδους. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα που δεν έχουν μεταφραστεί αυτά τα βιβλία, γιατί και πολύ ντόρο είχαν κάνει και ένα σορό βραβεία έχουν μαζέψει και δεν μοιάζουν με τίποτα άλλο που έχουμε διαβάσει. Όποιος είναι πρόθυμος να διαβάσει στα αγγλικά πραγματικά αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί μαζί τους.
-
1. Οδύσσιεα (256) 2.Η 21η Απριλίου Και Το Καθεστώς Του Γεωργίου Παπαδόπουλου (270) 3. Φοβού Τους Δαναούς (492) 4. Το Μυστικό Των Σταυροφόρων (282) Ο Χάρι Μπλέικ είναι ένας έμπορος αρχαίων χαρτών και ζει μια ήσυχη ζωή στην Αγγλική επαρχία. Όταν όμως καλείται να εκτιμήσει ένα παλιό χειρόγραφο του οποίου οι ρίζες χάνονται στον αποικισμό της Βορείου Αμερικής, και αμέσως μετά ο ιδιοκτήτης δολοφονείται καταλαβαίνει ότι κάτι κρύβεται εκεί. Μια καλή περιπέτεια με έναν χαμένο θησαυρό αλλά και με αινίγματα και γρίφους στο παρελθόν αλλά και το σήμερα και κυρίως για εκείνους που τους έλκει το είδος.
-
Έχω αρχίσει το "Ο Ζοφερός Οίκος", του Κάρολου Ντίκενς.
-
Αν και δεν ανήκουν στην κατηγορία Fantasy ή Sci-Fi παρακάτω δημοσιεύω κάποιες ενδιαφέρουσες ταινίες μικρού μήκους.
-
Είχα σκοπό να το αγοράσω, αλλά τώρα που διάβασα την τόσο εγκάρδια και εποικοδομητική κριτική σου το ξανασκέφτομαι.
-
6. Τζον Μπάνβιλ, "Η Θάλασσα" Μπιαχ. Τίποτα. Ένα χλιαρό μηδενικό. Ακόμη ένα τίποτα από κάποιον που νομίζει ότι είναι Και ο Πρώτος, αλλά που απλώς ξέρει τη γλώσσα. Και που δεν έχει αίμα στις φλέβες του, αλλά χλιαρό χαμομήλι (επίτηδες χλιαρό, για να μην καούμε, όχι τίποτα "το ξέχασα στο φλυτζάνι γιατί βγήκα να κυνηγήσω ένα κύμα" χλιαρό). Γιατί, άνθρωπέ μου; Γιατί γράφεις; Κάνε κάτι άλλο, δεν ξέρω, συλλογή γραμματοσήμων ή νομισμάτων. Ουστ.
-
Από Comicsmania με 10 ευρώ: - Ουίτλι Στρίμπερ: Επικοινωνία- Μία αληθινή ιστορία (Λιβάνης) Και από Πρωτοπορία με 88 ευρώ: - Sraosha: Κυρίως το σεξ (Bibliotheque) - Λουίς Αραγκόν: Το μουνί της Irene (Νεφέλη) - Τζον Λούκατς: Ο Χίτλερ της ιστορίας (Ενάλιος) - Ίαν Κέρσοου: Το Τέλος- Γερμανία 1944-1945 (Κλειδάριθμος) - Μανόλης Παντινάκης: Νικητές στο απόσπασμα...Το Αμάρι στις φλόγες (Καλαϊτζάκης) - Παναγιώτης Φαναριώτης: Η Ελλάδα στις φλόγες του πολέμου: 1940-1944 (Σταμουλή)
-
Εντάξει η σύγκριση με τον Λ' Αμούρ δεν είναι καθόλου κακή μιας και στο είδος του είναι κορυφαίος. Προσωπικά δεν μου έχει τύχει να μου πουν ότι το γράψιμό μου μοιάζει με κάποιου συγγραφέα. Είμαι μακριά ακόμα από τέτοια επίπεδα.
-
Προσωπικά δεν απορρίπτω κάποιον συγγραφέα αν δεν τον έχω δοκιμάσει. Φυσικά είναι πολλοί που δεν θα ξαναδιαβάσω, Δημουλίδου ή Μαντά ας πούμε (όχι τη δική μας να εξηγούμαστε!). Αποφεύγω τον τρόμο γιατί πολλές φορές ή πλοκές δε με τραβάνε και γιατί πολλοί συγγραφείς του αρέσκονται στο πολύ αίμα και σε περιγραφές στα όρια του γκροτέσκου και έχω περάσει πολλές φορές από χειρουργεία για να θέλω και άλλο αίμα. Αλλά να πω ότι θα απορρίψω κάτι συλλήβδην δεν το κάνω. Αυτό που ειπώθηκε ανωτέρω ότι πολλοί δέχονται την επιστημονική φαντασία ως έστω πιθανή μελλοντική πραγματικότητα και απορρίπτουν τη φαντασία ως απίθανη μου έχει τύχει πολλάκις. Φανταστείτε τα μούτρα κάποιου που του είπα ότι βάσει της θεωρίας του Έβερετ για τα πολλαπλά σύμπαντα ακόμα και το φάντασι θα μπορούσε να συμβεί.
-
Antipathitikos changed their profile photo
-
panostav changed their profile photo
-
Μου έχουν πει πως οι σατιρικές ιστορίες μου, μοιάζουν με αυτές του Εφραίμ Κισόν ( Ephraim Kishon ) ίσως λόγω του ότι το στυλ μου περιέχει πολύ αυτοσαρκασμό. Κατά τα άλλα, το ιστορικό μυθιστόρημα που γράφω τώρα μου θυμίζει πολύ Λουίς Λαμούρ. Ίσως επειδή δίνω πολύ σημασία στις περιγραφές των τοπίων, προσπαθώντας να κάνω τον αναγνώστη να ''ζήσει'" αυτά που ζουν οι ήρωες του βιβλίου.
-
Nightblade changed their profile photo
.thumb.jpg.b84da89917f2d2ec62d90be1251bc453.jpg)
