Leaderboard

Προτιμώ να το κάνω για τον χαβαλέ 😁, δεν το σκέφτομαι τόσο επαγγελματικά. Βασικά, όλα αποτελούν προσωπικές απόψεις, όπως και η δική μου τοποθέτηση παραπάνω. Εδώ θέλω να διαφοροποιήσω / προσθέσω πως ο τύπος έκδοσης αποτελεί τεκμήριο ποιότητας ως ένα βαθμό, μιας και στην παραδοσιακή έκδοση συνήθως (και το τονίζω αυτό) θα βρεις πιο καλογραμμένα βιβλία μιας και περνάνε έστω από μια υποτυπώδη διαδικασία διορθώσεων, ανατροφοδότησης, κ.λπ. μιας και έχουν τον μηχανισμό. Στην αυτοέκδοση/συνέκδοση η ποιότητα ποικίλει. Θα συμφωνήσω απόλυτα στα υπόλοιπα που προσθέτες / παραθέτεις. Συμφωνώ,

Το foreshadowing δεν είναι αυτό που περιγράφεις όμως. Το foreshadowing είναι τεχνική γραφής που δημιουργεί ένταση στην ιστορία και βασικό συστατικό του σασπένς, είναι προαισθήματα και υπαινιγμοί στην αφήγηση που κάνουν τον αναγνώστη να νιώθει νευρικός και περίεργος γι' αυτό που θα συμβεί παρακάτω. Αν μάλιστα χρησιμοποιηθεί με μαεστρία, οι αναγνώστες δεν θα καταλάβουν καν τη σημασία των υπαινιγμών πριν να φτάσουν στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου όταν αποκαλυφθεί το μεγάλο twist της πλοκής.

Στην Αμερική ειδικά ζούμε, ανάμεσα σε άλλα, το entitlement culture. Όπως του κάτσει του καθένα. Έτσι και το σκεφτούν, πρέπει να είναι σωστό, το αμολάνε κι όποιον πάρει ο χάρος. Μια αναγνώστρια μου έγραψε πως αγόρασε το βιβλίο μου, το διάβασε και το επέστρεψε για να πάρει τα χρήματά της πίσω και να με τιμωρήσει επειδή έβγαλα τα βιβλία μου από το Kindle Unlimited γιατί όπως φαίνεται είμαι υποχρεωμένη να γράφω για να διαβάζει αυτή τσάμπα. Δεν βγάζεις άκρη. Επίσης, ο μισογυνισμός στο sci-fi καλά κρατεί.

Όταν λέω τεκμήριο μιλάω σαφώς με απόλυτους όρους, ως αδιάσειστο αποδεικτικό στοιχείο. Είναι μια ένδειξη, οκ, σοβαρή ναι, αλλά δεν αποτελεί εξασφάλιση. Δε χρειάζεται νομίζω να αναφερθούμε σε παραδείγματα. Οι απογοητεύσεις ουκ ολίγες, ειδικά σε έργα δημοφιλή. Αν έχουμε δει έργα κι έργα να εκδίδονται φυσιολογικά και να μην το αξίζουν, όμως επειδή προωθήκαν έξυπνα εδραιώθηκαν στη συνείδηση του κοινού και διατέλεσαν εμπορικές επιτυχίες. Αυτό που ήθελα να τονίσω είναι οτι για μένα περισσότερο μετράει πόσο σκληρά δουλεύει κάποιος αλλά και τι ποιότητα φαντασίας διαθέτει, παρά αν πέτυχε την τάδε συμφω

@Alexz, my man, σου το έχω ξαναπει, βγάλε ένα βιβλίο γύρω από τα όσα έχεις μάθει γύρω από την έκδοση, θα γίνει ανάρπαστο. Θα προσθέσω τη δική μου γνώμη εδώ, επισημαίνοντας πως δεν αποτελεί τπτ άλλο πέρα από την προσωπική μου ματιά πάνω στο ζήτημα. Κατ' εμέ ο τρόπος έκδοσης δεν αποτελεί τεκμήριο ποιότητας. Τεκμήριο ποιότητας αποκτά κανείς διανύοντας ολόκληρη την απόσταση' όταν μοχθεί και δουλεύει σκληρά, δίχως το πάθος που σιγοκαίει μέσα του να διυλίζεται με την πάροδο του χρόνου. Γιατί μπορεί και να συμβεί αυτό, ξέρετε. Να γίνει στεγανή η γραφή από αστοχίες μα στο τέλος να της λείπει η φ

Ισχύει αυτό που λες, κάποια στιγμή πρέπει να επικαιροποιησω και αυτό το άρθρο

Το μόνο με το οποίο θα διαφωνήσω είναι πως τα σχόλια αγνώστων είναι πιθανή μέθοδος για συγγραφική βελτίωση. Όπως λένε εδώ (Καλιφόρνια είμαι, by the way), madness this way lies. Δεν δίνω καμία απολύτως σημασία σε κριτικές/σχόλια αναγνωστών, προτιμώ τη γνώμη των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάζομαι (beta readers, editors, critique partners κλπ.) που γνωρίζουν όχι μόνο το θέμα της συγγραφής γενικά αλλά και το συγκεκριμένο συγγραφικό ύφος μου και τι είδος ιστοριών θέλω να αφηγηθώ.

Καλώς η κακώς η ανάγνωση των κριτικών στη σημερινή εποχή, έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Η ευκολία του ίντερνετ ειδικά μέσα από ένα κινητό, έχει κάνει την κάθε μας αγορά να φιλτράρετε πριν εκείνη πραγματοποιηθεί. Έτσι αναπόφευκτα, γίνεται και στο χώρο του βιβλίου. Παλαιότερα η καλύτερη διαφήμιση γινόταν στόμα με στόμα. Στις μέρες μας ακόμα συμβαίνει το ίδιο, αλλά και μέσω του διαδικτύου. Εκείνο που έχει αλλάξει, είναι ότι πλέων όλα εκείνα τα σχόλια - προτάσεις - κριτικές που κάποτε γινόντουσαν, τώρα φτάνουν και στον ίδιο το συγγραφέα. Σε κάθε καλή ή κακή κριτική που γίνεται, τώρα υπάρχει

Μια από τις καλύτερες συμουλές για το θέμα μου την έδωσε φίλος σεναριογράφος: think of the cover letter as an opportunity to show off your writing skills. Impress them with your one-paragraph writing, not your story idea (which is almost impossible to do anyway, they've seen ALL the ideas before.)

Το συγγραφικό εργαλείο που μπορεί πλέον να μη χρησιμοποιώ συχνά, όμως με βοήθησε πάρα πολύ και για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα είναι το sff.gr. Το να απαριθμήσω όσα έμαθα εδώ δεν έχει νόημα, είναι πάρα πολλά. Μόνο απορώ που ξεφυτρώνουν τόσοι νέοι συγγραφείς δίχως να περνούν μια βόλτα από εδώ. Θεωρούν ότι είναι έτοιμοι; Φταίω εγώ που γερνάω; Γκρίνια καταραμένη;

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με το σχόλιο σου και πιστεύω πως αν θελήσεις να συνεχίσεις να κάνεις κάτι που αγαπάς, πρέπει να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου να μην ακούει κάποια σχόλια. Επί του προσωπικού τώρα, ελάχιστα πλέον με επηρεάζουν τα σχόλια (θετικά ή αρνητικά) πάνω στη δουλειά μου. Το κακό είναι πως επηρεάζουν τις πωλήσεις όμως και αυτό "πονάει." Μπορεί να ακούγεται κάφρικο αυτό, αλλά όταν έχεις βλέψεις να ασχοληθείς επαγγελματικά με το αντικείμενο της συγγραφής, αναγκαστικά οι κριτικές θα σε επηρεάσουν σε αυτόν τον τομέα. Βέβαια το όλο σύστημα των κριτικών είναι "προ

Για τις κριτικές... Η πρώτη κριτική που πήρα στο αμαζον ήταν αρνητική (2 αστέρια αν θυμάμαι καλά) γιατί η αναγνώστρια δεν ήθελε να ερωτευτεί η πρωταγωνίστρια αυτόν που ερωτεύτηκε αλλά έναν άλλο. Χωρίς πλάκα, αυτός ήταν ο λόγος για τα δυο αστέρια. Κατά τα άλλα, το βιβλίο το βρήκε πολύ καλό. Θυμάμαι, άφριζα από τα νεύρα μου γιατί το συγκεκριμένο θέμα ήταν μια ελάχιστη subplot, καμία σχέση με την ουσιαστική ιστορία του βιβλίου. Πού να ήξερα βέβαια τότε ότι θα ερχόταν η μέρα που θα έπαιρνα αρνητικές κριτικές επειδή είμαι γυναίκα (κατά λέξη ο τύπος έγραψε: I wish the writer was a guy), επειδή είμαι