Leaderboard

α) Αυτό είναι λογικό και νομίζω πως είναι και ο βασικότερος λόγος. β) Εξαρτάται από τις επιδιώξεις καθενός και το κατά πόσο θεωρεί πως "τυπωμένο να 'ναι κι όπου να 'ναι" είναι προτιμότερο από το να γράψει μια ιστορία για την οποία θα λάβει κριτική. "Διαγωνισμοί" στους οποίους δεν δίνονται αντίτυπα και οι συγγραφείς πρέπει να πληρώσουν για να πάρουν το βιβλίο στο οποίο συμμετέχουν; "Διαγωνισμοί" με 50 διακριθέντες; Εγώ προσωπικά δεν θα πάρω, θα προτιμήσω το sff οποιαδήποτε μέρα. γ) Δεν θεωρώ πως γίνεται σκληρή κριτική στα νέα μέλη και ομολογώ πως δεν ξέρω πού το έχεις δει αυτό και το λες ξανά και ξανά. Επειδή δεν μου αρέσει να αερολογώ, θα παραθέσω και παραδείγματα από κριτική που έχει γίνει σε διαγωνισμούς σε νέα μέλη: 36ος Διαγωνισμός στην ιστορία του Μορφέα (1η θέση) και στη δική μου ιστορία (3η θέση), 39ος Διαγωνισμός στην ιστορία του Lord Denton (τελευταία θέση), 41ος Διαγωνισμός στην ιστορία του tzaspy (προτελευταία θέση), 42ος Διαγωνισμός στις ιστορίες των GeorgeDamtsios (5η θέση), mariosdimitriadis (προτελευταία θέση), Bjorne (τελευταία θέση), 43ος Διαγωνισμός στις ιστορίες των South of Heaven (2η θέση), τη δική σου (7η θέση), της Νίκης (προτελευταία θέση) και του Lol4N3ver (τελευταία θέση), 44ος Διαγωνισμός στην ιστορία του Billandros (προτελευταία θέση), 45ος Διαγωνισμός στην ιστορία του Glokta (τελευταία θέση), 47ος Διαγωνισμός στην ιστορία του John Ernst (προτελευταία θέση). 8 Διαφορετικοί διαγωνισμοί, πρώτες συμμετοχές για όλα τα άνωθεν μέλη που αναφέρω. Όπως βλέπεις υπάρχει διασπορά στις θέσεις - αναμενόμενο - και, αν διαβάσεις τις κριτικές που έλαβαν αυτά τα μέλη, θα δεις ότι οι περισσότεροι από εμάς προσπαθούμε να επισημαίνουμε και τα θετικά και τα αρνητικά. Το Χρονικό των Διαγωνισμών είναι ανοιχτό και έχει links για όλες τις ιστορίες για όποιον μπορεί να θέλει να ανατρέξει. Εγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι κανένας ποτέ έγινε καλύτερος συγγραφέας επειδή τον διάβαζαν και του έλεγαν ψέματα για το πόσο καταπληκτικά γράφει. Αν το πιστεύεις εσύ, πάσο. δ) Οι διαγωνισμοί του sff δεν είναι διαγωνισμοί, τους έχουμε βαφτίσει έτσι για να υπάρχει ένας υγιής ανταγωνισμός, αλλά το μόνο που κερδίζουμε είναι σχόλια για το πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την εκάστοτε ιστορία μας. Πιστεύω πως κάποιοι στο παρελθόν έχουν χάσει τη μπάλα κι έχουν καταφύγει σε μπαγαποντιές και κλεψιές ακριβώς επειδή δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν αυτό το απλό πράγμα: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΙΚΗΤΗΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΑΜΕΝΟΙ. Όλοι κερδίζουμε από 10 σχόλια στην ιστορία μας. Οπότε πάμε πάλι πίσω στο (β) και στις επιδιώξεις καθενός κτλ κτλ. ε) Δεν είναι προνόμιο το να βρεθείς στην πρώτη θέση, είναι αποτέλεσμα του να έχεις γράψει αυτήν που όσοι ψήφισαν θεώρησαν ως την καλύτερη ιστορία. Κι είναι κάτι που πετυχαίνεις με σκληρή δουλειά, με το να ακούς τα σχόλια που σου γίνονται και με λίγη τύχη (γιατί φυσικά μετράει και το θέμα και οι ιστορίες ενάντια στις οποίες θα διαγωνιστείς). Δεν θεωρώ ότι βρέθηκε μέχρι στιγμής στην πρώτη 3άδα κανείς που δεν το άξιζε. Κι αν βρέθηκε περισσότερες από μία φορές, πάλι το άξιζε. ζ) Είναι απαραίτητο για να βεβαιωθούμε για το engagement level του συμμετέχοντα. Αν θέλεις σχόλια, να κάνεις και σχόλια. Προσωπική άποψη και πάλι, αλλά με έχουν κουράσει όσοι σκάνε μύτη, μας πετάνε μια ιστορία 15.000 λέξεων στη βιβλιοθήκη και περιμένουν να σχολιάσουμε χωρίς αυτοί να κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να επικοινωνήσουν με την κοινότητα ή να ασχοληθούν με ιστορίες άλλων. Όχι. Enough said. η) Μάλλον δεν έχεις διαβάσει καλά τους κανόνες. Στους διαγωνισμούς συμμετέχει οποιοσδήποτε. Τα 50 posts χρειάζονται ΜΟΝΟ για να ψηφίσεις και πιστεύω ότι οι λόγοι θα έπρεπε να είναι προφανείς. Αν όχι, ας θυμηθούμε τον καλό μας φίλο που έφαγε ban πρόσφατα και το fake account του. θ) Παραπέμπω πάλι πίσω στο (β). Και θα προσθέσω κιόλας ότι σε κανέναν από τους διαγωνισμούς (έχω λάβει κι εγώ μέρος σε κάποιους, όπως και πολλοί εδώ μέσα) δεν θα σου κάνουν σχόλια οι κριτές για το πώς να βελτιώσεις την ιστορία σου ή το πώς να γίνεις καλύτερος συγγραφέας. Επομένως, οι διαγωνισμοί του φόρουμ εξυπηρετούν κάτι που κανένας άλλος διαγωνισμός δεν εξυπηρετεί. Αυτά από εμένα. Ata out.

Ευχαριστώ όλες και όλους που διάβασαν και ψήφισαν την ιστορία μου (παρά τα προφανή λάθη και τις αδυναμίες της). Πιο πολύ ευχαριστώ όσες και όσους έχουν σχολιάσει τις ιστοριούλες μου τρία χρόνια που συμμετέχω σε αυτό το φιλόξενο σάιτ και με έχουν βοηθήσει να γίνω λίγο καλύτερος.☺️ Μπράβο και στα παιδιά που έγραψαν και έδωσαν ενδιαφέρουσες ιστορίες. Πολλά ευχαριστώ στις διοργανώτριες elgalla και naroualis, καθώς και σε όλους που διάβασαν και σχολίασαν τα διηγήματα του διαγωνισμού. Τα λέμε...

με 62 βαθμούς και το πιο σκοτεινό μωρό για φέτος, ο Solonor και φυσικά πρώτος με 68 βαθμούς κι ένα νησί που δεν το λες κι εξωτικό – ή μήπως το λες; - ο Γιώργος77! Από την ανθυποβοηθό της μεγίστης σουφουφουδιοργανώτριας, πολλά συγχαρητήρια στον νικητή αλλά και σε όλους όσους έγραψαν, διάβασαν, σχολίασαν και ψήφισαν. Η αφεντομουτσουνάρα μου πέφτει νεκρή – ε, τι τρόμος θα ήτο αν δεν υπήρχε κι ένας νεκρός – και σαν αφήνει στους μετριοπαθείς πανηγυρισμούς, κανονιοβολισμούς, γύρους του θριάμβου, γκρεμίσματα τειχών πόλεως και λοιπά, και λοιπά, και λοιπά, όπως και σας αξίζει. Θα τα ξαναπούμε αύριο πάλι.

ουφ τελείωσα. Είναι πολύ βιαστική ιστορία, το ξέρω, μα δεν μπορούσα ν' αντισταθώ στον πειρασμό! Δασολόγος και θέμα δέντρο! Βάζω τα λινκς, το ένα για την ιστορία και τ' άλλα για σχολιασμούς. Η ιστορία που έγραψα: Οι τρεις κριτικές μου:

Νίκη αφού υπογράψεις το πρωτόκολλο Κ12 και περάσεις για σφραγίδες και μεγαρόσημα στο γραφείο Υ55Β, τότε μπορείς να συμμετάσχεις. ΓΡΑΦΕ, ΒΡΕ, ΚΙ ΑΣΕ ΤΑ ΚΟΥΛΑ!

Εγώ ήθελα να γράψω, αλλά πραγματικά δεν προλάβαινα λόγω αυξημένων υποχρεώσεων την τρέχουσα περίοδο. (Πρωτη Δημοτικού, κι έτσι). Επίσης, έχω πάρει φορα με το βιβλίο μου και δεν ήθελα να χαλάσω το μομέντουμ, καθώς είμαι σε εξαιρετικά δύσκολο σημείο. Αν με ρωτήσεις όμως, θεωρώ πως η μειωμένη συμμετοχή είναι συνισταμένη πολλών πραγμάτων: α) Τα πιο έμπειρα μέλη ασχολούνται αποκλειστικά με τη συγγραφή και την προώθηση των βιβλίων τους στο FB, Goodreads, ή αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό. Επίσης, έχοντας ήδη εκδόσει κάποιο έργο, οι περισσότεροι θαρρώ πως έχουν φτάσει σε ένα επίπεδο που δεν έχουν να κερδίσουν κάτι εξαιρετικά απαραίτητο από την όλη διαδικασία. β) Το τελευταίο διάστημα (θεωρώ πως) έχω εντοπίσει αυξημένο αριθμό λογοτεχνικών διαγωνισμών που διοργανώνουν διάφοροι εκδοτικοί ή μη. Επομένως υπάρχουν κι άλλες διέξοδοι για να εκφράσουν οι νεαροί επίδοξοι συγγραφείς τις ανησυχίες τους, έχοντας στις περισσοτερες των περιπτώσεων και το δέλεαρ μιας πιθανής έκδοσης ή έστω την ευκαιρία να ανεβάσουν το πρεστίζ τους. ΦantastiCon, Fantasmagoria, στο Nyctophylia απ' ό,τι είδα, Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, Θρύλοι του Σύμπαντος, εργαστήρια δημιουργικής γραφήςκτλ κτλ. Και σοβαρά τώρα, πόσα διηγήματα να γράψεις όταν ταυτόχρονα γράφεις και κάτι άλλο (ή άλλα), ενώ δουλεύεις παράλληλα 10ωρα κι έχεις και μια οικογένεια να δεις αλλά και δευτερεύουσες ασχολίες να περάσεις τις ώρες σου, για τις οποίες ενδιαφέρεσαι εξίσου; Ορίστε ένα παράδειγμα: θεωρητικά θα μπορώ να γράψω ένα διήγημα τους επόμενους μήνες. Να γράψω για το sff ή να γράψω για το Fantasmagoria όπου θα μπορώ πιθανώς να το δω και τυπωμένο σε βιβλίο; γ) Η σκληρή κριτική που γίνεται στα νεα μέλη είναι εύκολο να αποθαρρύνει τους πιο ευαίσθητους. Ξέρω - ξέρω, θα συμφωνήσω με οποιοδήποτε αντίθετο επιχείρημα, μα δεν παύει να είναι ένα γεγονός αυτό. Όταν ξεκίνησα να γράφω εγώ (πέρασαν 2 χρόνια...) υπήρξαν 14 συμμετοχές νομίζω, και μάλιστα υπήρξαν και 2 δεκαεννιάχρονοι. Το ότι δεν έμειναν, κάτι λέει. Όπως επίσης πως - συνήθως, όχι πάντα - τα νέα μέλη έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να βρεθούν στις τελευταίες θέσεις. δ) Το έχω ξαναπεί, δεν συμφωνείτε, αλλά θα έπρεπε με κάποιον τρόπο απαραιτήτως να ανέβει το πρεστίζ. Αν δεν θέλετε casual καταστάσεις, ας το κάνουμε hardcore τότε. Να διαδώσουμε πως είναι ο πιο δύσκολος και απαιτητικός διαγωνισμός που υπάρχει. Πως είναι (πράγματι) μεγάλο σχολείο. Χμμ... να μια ωραία ιδέα! ε) Παιδιά που έγραφαν χρόνια, δεν βρέθηκαν ποτέ στην πρώτη θέση ή την δεύτερη, σε αντίθεση με άλλα παιδιά που έλαβαν πολλές φορές αυτό το προνόμιο. Ακόμη ένα drawback, ικανό να αποθαρρύνει τους πιθανούς συμμετέχοντες. ζ) Το να διαβάσεις και να σχολιάσεις, θες δεν θες, 3 παλιές ιστορίες. nuff said. η) Το πόσο δύσκολο είναι να συμμετάσχει κάποιο νέο μέλος στον διαγωνισμό, με τα ποστ κι όλα αυτά. Ελάτε βρε παιδιά. Marketing 101. Οι πόρτες θα έπρεπε να ανοίγουν διάπλατα. θ) Δυστυχώς, η βελτίωση είναι το μόνο κίνητρο. Βασικότατο για τους φρόνιμους και προσγειωμένους, αλλά μετά από 7-8 συμμετοχές είναι ικανό να φθίνει όταν υπάρχουν κι άλλες σειρήνες.

Πάρτε και τη συμμετοχή μου. Καλή μας επιτυχία! Πάνω από τις βροντές

http://community.sff.gr/topic/17396-το-πανδοχείο/?do=findComment&comment=316948 http://community.sff.gr/topic/17220-η-νύμφη-της-φωτιάς/?do=findComment&comment=317276 http://community.sff.gr/topic/17462-μια-ρωγμή-στη-μνήμη/?do=findComment&comment=316775 αυτές είναι οι κριτικές μου για να τις έχω έτοιμες κι ένα τήζερ καὶ ἐξανέτειλεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πᾶν ξύλον ὡραῖον εἰς ὅρασιν καὶ καλὸν εἰς βρῶσιν καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου καὶ τὸ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ (Γένεσις 2,9)

Αχ, βρε Solonor, ξύλο που θα το φάς!!? Μας κούφανες! Η άμεση αντίδραση, μετά απ' το νευρικό γέλιο για το κουιζ: (Μπουπ: δηλαδή πέφτω κάτω έκπληκτη και χαρούμενη) Καλέ, τι ωραίο θέμα για δασολόγο, όπως εγώ! ?Έχω 3 ιδέες, τουλάχιστον, αλλά δυστυχώς δεν έχω αρχίσει να τη δουλεύω. Έχω και μια έτοιμη, αλλά δεν είναι πάρα μόνο η παρουσίαση μιας ιδέας και είναι πολύ μικρή. Πάντως, οπωσδήποτε θα γράψω.?

Κ εγώ για το δέντρο της γνώσης του καλού κ του κακού το πήγαινα. Αλλά το δικό μου θα το λένε "Μπάμπη"

Εντάξει, τα στοιχεία που έδωσα για το θέμα, θα έστελναν τυχόν αστυνομικό μυθιστόρημα στα γκρέμια (ή στις λίστες με τα bestseller, κρίνοντας απ’ τον Γουλιέλμο του Έκο), όμως, ομολογώ πως το διασκέδασα. Η πρώτη φωτογραφία είναι (νομίζω) από εφημερίδα που δείχνει κι ένα κρασόνι κάπου. Εφημερίδα από χαρτί, δηλαδής. Η δεύτερη είναι από το Άλφα Ρομέο Μόντρεαλ, κορυφαίο αυτοκίνητο, με (όπως πολλά πολυτελή αμάξια της εποχής) ξύλινο τιμόνι. Η τρίτη απεικονίζει ένα λάδι για αλυσοπρίονα που κόβουν. Η τέταρτη είναι μια φωτιά που καίει. Η πέμπτη είναι ένα τσεκούρι που κόβει σε πιο φάντασυ κόσμο. Το έκτο στοιχείο που έδωσα, είναι το ξύλο που θα φάω. Τα υπόλοιπα δεν τα σχολιάζω. Ακόμα να το βρούμε; Θα φλυαρήσω λίγο ακόμα. Αν και τα προηγούμενα φάντασυ διηγήματα που είχα γράψει θα χωρούσαν (μάλλον) στον συγκεκριμένο διαγωνισμό, η έμπνευσή μου ήταν το πολυαναμενόμενο τελευταίο μέρος τριλογίας Έλληνα, που έρχεται σύντομα. Το θέμα του διαγωνισμού, λοιπόν, είναι: ΔΕΝΤΡΟ. Κυπαρίσσια, ιτιές, οξιές, βελανιδιές(με σμαραγδένια φύλλα ή χωρίς), πλατάνια, καβάκια, πεύκα (πεύκα; εντάξει όχι πεύκα), έλατα. Δέντρα μικρά και μεγάλα, ψηλά και κοντά, χοντρά, μελαχρινά· δέντρα μοναχικά ή σε συστάδες, σε λοφοπλαγιές ή σε βουνά, σε κοιλάδες, σε κήπους, σε πόλεις ή σε απέραντα δάση. Δέντρα που μιλούν, που περπατούν, που κολυμπούν, που ζωντανεύουν, που δεν πεθαίνουν, που τρώνε ανθρώπους, ζώα, άλλα δέντρα, δέντρα που πίνουν καφέ, που είναι καφέ, πράσινα, μαύρα και που ένα από αυτά είναι το μόνο που μπορεί να κρεμαστεί ένας καταραμένος αθάνατος (γκουχ-γκουχ). Έχω διαβάσει αρκετές υπέροχες ιστορίες και νομίζω πως το θέμα προσφέρεται για κάμποσες ακόμη. Θα τονίσω πως στα διηγήματα πρέπει να έχει κεντρικό ρόλο το δέντρο και όχι με σύνδεση του τύπου των στοιχείων που έδωσα (Ο Διόδωρος Τσαμπούλβακας χάιδεψε το ξύλινο τιμόνι της Άλφα του, άναψε τσιγάρο και πάρκαρε έξω από τις γλάστρες του μπαρ-αναψυκτηρίου «Επιτέλους Μαζί»). Επίσης, πρέπει να είναι φάντασυ, ε; Καλή επιτυχία!

Εγώ νομίζω ότι το θεμα θα είναι "γράψτε μια ιστορία χρησιμοποιώντας όλες τις εικόνες των στοιχείων ΜΑΖΙ με την εικόνα του τζτζον"

Νομίζω ότι το θέμα μας θα είναι το Φάρμακο. Οι σταγόνες είναι φάρμακο, το λάδι είναι, τηρουμένων των αναλογιών φάρμακο για το αυτοκίνητο, και το σήμα της Άλφα Ρομέο περιλαμβάνει ένα πράσινο φίδι που είναι σήμα και των φαρμακοποιών.

Τις ευχαριστίες μου στη φανταστρουμφική συγκαταμετρήτρια, @Naroualis, που καθάρισε για πάρτη μου και ανακοίνωσε τα αποτελέσματα. Πολλά μπράβο στον Γιώργο για την άξια πρώτη του πρωτιά και με μεγάλη μου χαρά του παραδίδω τη σκυτάλη του διοργανωτή. Η ψηφοφορία ήταν θρίλερ μέχρι κυριολεκτικά τελευταία στιγμή, καθώς ΚΑΠΟΙΟΣ αποφάσισε να στείλει δέκα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα και να κάνει την ανατροπή (hint hint, μέχρι τότε είχαμε 4η θέση). Πρώτος-δεύτερο και τρίτος-τέταρτος-πέμπτος άλλαζαν θέσεις διαρκώς μεταξύ τους. Θα ανεβάσω και στατιστικά κάποια στιγμή, αλλά όλες οι ιστορίες φαίνεται πως βρήκαν το κοινό τους. Ευχαριστούμε στα παιδιά που έγραψαν και, φυσικά, σε όσους διάβασαν, σχολίασαν και ψήφισαν. Θα τα πούμε τώρα στον επόμενο που (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) θα μπορώ να γράψω σαν άνθρωπος, αντί να διοργανώνω. Φιλιά κι αγάπη.

Μωρέ γράφε συ! Αν συμφωνούν τ’ αφεντικά, το λήγουμε αύριο μεσημέρι στις 12:00. Λαστ τσανς

Δεν είπα ότι είναι μόνο το Α ο λόγος, απλώς ότι δεν συμφωνώ με τους υπόλοιπους λόγους και ότι πιστεύω πως αυτός είναι ο βασικός. Δεν αναφέρθηκα συγκεκριμένα σε κάποια ανθολογία, υπάρχουν κάμποσες αντίστοιχες. Όσον αφορά την ποιότητα ή μη, κι αυτό προσωπική άποψη είναι. Καθένας κάνει τις επιλογές του και κρίνεται εκ του αποτελέσματος και σε βάθος χρόνου. Με τους καινούριους είμαστε gentle και ενθαρρυντικό. Τόσα χρόνια είσαι ο πρώτος που λέει κάτι διαφορετικό, οπότε δεν μπορώ να καταλάβω πόσο πιο gentle και ενθαρρυντικοι μπορούμε να γίνουμε χωρίς να πούμε ψέματα. Οι κανόνες του φόρουμ είναι αυτοί, το έχουμε συζητήσει ξανά και είδες ότι διαφωνούσε η πλειοψηφία. Δεν είναι διαγωνισμός δημοφιλιας, δεν είναι ο σκοπός να μας μάθει ο κόσμος μέσα από το σφφ, ο σκοπός είναι η συγγραφική μας βελτίωση. Το σφφ είναι κυρίως συγγραφικό φόρουμ και, εγώ προσωπικά, δεν ψήνομαι να μπαίνει ο κολλητός ή ο σύντροφος καθενός και να σχολιάζει μόνο μια ιστορία και να ψηφίζει χωρίς να διαβάζει τις άλλες. Δεν είναι κάτι που με ενδιαφέρει προσωπικά και αν θεωρούσα τις ιστορίες μου έτοιμες να τις διαβάσει οποιοσδήποτε θα τις είχα εκδόσει, δεν θα τις ανέβαζα στο φόρουμ για να μου πουν πώς να τις κάνω καλύτερες. Μου φαίνεται πως απλώς έχεις τη λειτουργία του φόρουμ στο μυαλό σου διαφορετικά από ο, τι οι περισσότεροι από εμάς. Αυτό δεν είναι κακό, εννοείται, αλλά δες λίγο και την πλευρά των άλλων, που δεν ψήνονται να μπαίνει καθένας και να κατεβάζει τις ιστορίες τους. Τέλος πάντων, συγγνώμη αν ακούγομαι πιο επιθετική από όσο είμαι, γράφω λίγο βιαστικά στο διάλειμμα της δουλειάς. Είπες την άποψη σου και είπα κι εγώ τη δική μου, ξέρεις από το παρελθόν πως διαφωνούμε, δεν είναι κάτι προσωπικό εννοείται, απλώς για μένα δεν είναι αυτός ο σκοπός και ο λόγος ύπαρξης του φόρουμ. Αν θες προβολή καλώς πας σε διαγωνισμούς εκτός. Αν θες να βελτιωθείς σαν συγγραφέας, καλώς γράφεις εδώ. Αν θες και τα δύο, καλώς κάνεις και τα δύο. Τόσο απλά.

Ξεκίνησα 3 διαφορετικές ιστορίες με πιθανότητα να ολοκληρώσω (έστω και) μία. Η μία είναι υπερβολικά τρολ οπότε μάλλον πάει για κάψιμο, η δεύτερη more fun, η τρίτη more... me (εκβιάζω συναίσθημα κτλ, τα γνωστά). Είδωμεν.

Το θέμα του διαγωνισμού είναι πράγματι πολύ ωραίο. Εγώ παρόλο που δεν θα συμμετέχω μου δημιουργήθηκε μια ενδιαφέρουσα αλλά μάλλον "ρηχή" ιδέα για παραμμύθι. Ίσως κάποιος-α να εμπνευστεί από την ιδέα μου ή αν θέλει μπορεί να την συνεχίσει γι' αυτό και σας την παραθέτω πιο κάτω (η μορφή της είναι μάλλον χοντροκομμένη -δεν έχω βρει ούτε καν ονόματα για χαρακτήρες και τοποθεσίες- μιας και δεν έχει πάρει τελική μορφή). Σύντομη περίληψη Τοποθετούμαστε σε ένα φανταστικό κόσμο, από την μία το βασίλειο των ανθρώπων από την άλλη το μαγεμένο δάσος το οποίο αποτελείται από πολλά γηραιά -αλλά και νέα σε ηλικία- δέντρα εκεί μέσα έχουν βρει καταφύγιο αρκετές νεράιδες. Για πολλά-πολλά χρόνια ο ηλικιωμένος άνθρωπος βασιλιάς σεβόταν απόλυτα το μαγεμένο δάσος κανένα ανθρώπινο πόδι δεν είχε πατήσει εκεί. Ο γιος και διάδοχος του ηλικιωμένου βασιλιά θεωρούσε λάθος την επιλογή αυτή του πατέρα του έτσι μετά τον θάνατο του ηλικιωμένου βασιλιά μαζί με μικρή συνοδεία πηγαίνει για να κυνηγήσει μέσα στο μαγεμένο δάσος. Αυτό που αντικρίζει είναι κάτι το ανεπανάληπτο, το δάσος σφύζει από ζωή κάθε λογής πλάσματα: λαγοί, πουλιά, ελάφια και πολλά άλλα είδη ζούσαν ήρεμα, προστατευμένα μακρυά από την ανθρώπινη παρουσία. Ο νεαρός βασιλιάς εκείνη την ημέρα θανάτωσε πολλά ζώα και επέστρεψε χαρούμενος στο βασίλειο του όπου μαζί με τους συμβούλους του αποφάσισε ότι το δάσος πρόσφερε σημαντική ποιότητα και ποσότητα σε ξύλο έτσι την επόμενη μέρα έδωσε εντολή και μια μεγάλη ομάδα ξυλοκόπων κατευθύνθηκε προς το δάσος όπου και άρχισαν να κόβουν τα μικρά σε ηλικία δέντρα, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να εξοργίσει τα γηραιότερα δέντρα του δάσους, έτσι το ίδιο βράδυ έγινε μια μεγάλη σύσκεψη όπου συμμετείχαν τα γηραιότερα δέντρα και αποφάσισαν να μην αφήσουν ποτέ ξανά κανέναν άνθρωπο να μπει μέσα στο δάσος αν κάποιος έμπαινε μέσα θα τον πετούσαν με βία έξω από αυτό. Μία μέρα ένα μικρό κορίτσι πάει μέσα στο μαγεμένο δάσος για να μαζέψει διάφορα βότανα για την βαριά άρρωστη μαμά της και πέφτει επάνω σε ένα νέο σε ηλικία δέντρο όπου σε αντίθεση με τα υπόλοιπα δεν μισούσε τους ανθρώπους έτσι δημιουργείται μία φιλία ανάμεσα στο δέντρο και το κορίτσι, μαθαίνοντας ότι η μαμά της είναι βαριά άρρωστη προθυμοποιείται να την βοηθήσει πηγαίνοντας τη στις νεράιδες του δάσους όπου μόνο αυτές γνωρίζουν το μαγικό φίλτρο για να γίνει καλά η άρρωστη μαμά της... το πρόβλημα όμως ξεκινάει όταν τα γηραιά δέντρα μαθαίνουν ότι βρίσκεται ένας άνθρωπος μέσα στο δάσος και μάλιστα έχει τη βοήθεια ενός μικρότερου σε ηλικία δέντρου...

Ενέργεια; Λίπανση; Βάλε σως για να γλιστράει; Ξηρασία; Πευκόφλουδη;

Με τρώνε τα χέρια μου, αλλά θα είναι μάλλον η φάση που -επιτέλους, φέτος- θα αράζω, θα κάνω μπάνια και θα μετράω γερακίνες στο φαράγγι. Πάντως, με τρώνε.

Συγχαρητήρια σε όλους, και πολλά μπράβο Γιώργο και από εμένα! Ευχαριστούμε όλους όσους μας διάβασαν, και όλους όσους σχολίασαν! Ως η πρώτη (διστακτική) απόπειρα που έκανα στον τρόμο, έχω να δηλώσω πως βρήκα άκρως ενδιαφέρον το challenge, και σίγουρα πιο απαιτητικό από το να γράφεις fantasy (τουλάχιστον σε ορισμένους νευραλγικούς τομείς). Την επόμενη φορά, αν όλα βαίνουν πρίμα, θα προσπαθήσω να γίνω πιο τολμηρός (και προσεκτικός). Και του χρόνου!

. Μπράβο στον νικητή! Θα το ξαναπώ και σε αυτόν τον διαγωνισμό ότι το σύστημα με τα event δεν βολεύει. Εγώ ας πούμε ακόμα δεν έχω βρει πώς να κάνω απευθείας jump στην τελευταία σελίδα απ'εξω. Υπάρχει επίσης και bug με τον post counter στην αρχική, δείχνει λιγότερα ποστ(αν τα δεις από άλλο υποφορουμ είναι οκ). Τουλάχιστον αν το είναι να το διατηρήσετε, τουλάχιστον ανανεώνετε την ημερομηνία λήξης για να μην χάνεται μόλις περάσει η αρχική ημερομηνία

Θα σας κάνω παρέα (μάλλον) γράφοντας μία νοβελέττα (μάλλον) που θα είναι western dark fantasy (μάλλον). Οπότε μάλλον θα σας πρήξω πάλι εκβιάζοντας συναισθήματα και γράφοντας για τετριμμένα, καθημερινά πράγματα όπως δυστυχήματα, οικογενειακές σχέσεις κτλ.

Μόνο εγώ ξέρω πώς να σταματήσω την Αταλάντη όπως μας αποδεικνύει η πρόσφατη ιστορία. Όχι μόνο να μη πάρει πρωτιά, αλλά ούτε να μην γράψει καν! Περα από τη πλάκα παιδιά θα προσπαθήσω να γράψω γιατί πέρασε πολύ καιρός

Μπράβο Γιώργο!