Leaderboard

Ευχαριστώ όλες και όλους που διάβασαν και ψήφισαν την ιστορία μου (παρά τα προφανή λάθη και τις αδυναμίες της). Πιο πολύ ευχαριστώ όσες και όσους έχουν σχολιάσει τις ιστοριούλες μου τρία χρόνια που συμμετέχω σε αυτό το φιλόξενο σάιτ και με έχουν βοηθήσει να γίνω λίγο καλύτερος.☺️ Μπράβο και στα παιδιά που έγραψαν και έδωσαν ενδιαφέρουσες ιστορίες. Πολλά ευχαριστώ στις διοργανώτριες elgalla και naroualis, καθώς και σε όλους που διάβασαν και σχολίασαν τα διηγήματα του διαγωνισμού. Τα λέμε...

με 62 βαθμούς και το πιο σκοτεινό μωρό για φέτος, ο Solonor και φυσικά πρώτος με 68 βαθμούς κι ένα νησί που δεν το λες κι εξωτικό – ή μήπως το λες; - ο Γιώργος77! Από την ανθυποβοηθό της μεγίστης σουφουφουδιοργανώτριας, πολλά συγχαρητήρια στον νικητή αλλά και σε όλους όσους έγραψαν, διάβασαν, σχολίασαν και ψήφισαν. Η αφεντομουτσουνάρα μου πέφτει νεκρή – ε, τι τρόμος θα ήτο αν δεν υπήρχε κι ένας νεκρός – και σαν αφήνει στους μετριοπαθείς πανηγυρισμούς, κανονιοβολισμούς, γύρους του θριάμβου, γκρεμίσματα τειχών πόλεως και λοιπά, και λοιπά, και λοιπά, όπως και σας αξίζει. Θα τα ξαναπούμε αύριο πάλι.

Αχ, βρε Solonor, ξύλο που θα το φάς!!? Μας κούφανες! Η άμεση αντίδραση, μετά απ' το νευρικό γέλιο για το κουιζ: (Μπουπ: δηλαδή πέφτω κάτω έκπληκτη και χαρούμενη) Καλέ, τι ωραίο θέμα για δασολόγο, όπως εγώ! ?Έχω 3 ιδέες, τουλάχιστον, αλλά δυστυχώς δεν έχω αρχίσει να τη δουλεύω. Έχω και μια έτοιμη, αλλά δεν είναι πάρα μόνο η παρουσίαση μιας ιδέας και είναι πολύ μικρή. Πάντως, οπωσδήποτε θα γράψω.?

Κ εγώ για το δέντρο της γνώσης του καλού κ του κακού το πήγαινα. Αλλά το δικό μου θα το λένε "Μπάμπη"

Εντάξει, τα στοιχεία που έδωσα για το θέμα, θα έστελναν τυχόν αστυνομικό μυθιστόρημα στα γκρέμια (ή στις λίστες με τα bestseller, κρίνοντας απ’ τον Γουλιέλμο του Έκο), όμως, ομολογώ πως το διασκέδασα. Η πρώτη φωτογραφία είναι (νομίζω) από εφημερίδα που δείχνει κι ένα κρασόνι κάπου. Εφημερίδα από χαρτί, δηλαδής. Η δεύτερη είναι από το Άλφα Ρομέο Μόντρεαλ, κορυφαίο αυτοκίνητο, με (όπως πολλά πολυτελή αμάξια της εποχής) ξύλινο τιμόνι. Η τρίτη απεικονίζει ένα λάδι για αλυσοπρίονα που κόβουν. Η τέταρτη είναι μια φωτιά που καίει. Η πέμπτη είναι ένα τσεκούρι που κόβει σε πιο φάντασυ κόσμο. Το έκτο στοιχείο που έδωσα, είναι το ξύλο που θα φάω. Τα υπόλοιπα δεν τα σχολιάζω. Ακόμα να το βρούμε; Θα φλυαρήσω λίγο ακόμα. Αν και τα προηγούμενα φάντασυ διηγήματα που είχα γράψει θα χωρούσαν (μάλλον) στον συγκεκριμένο διαγωνισμό, η έμπνευσή μου ήταν το πολυαναμενόμενο τελευταίο μέρος τριλογίας Έλληνα, που έρχεται σύντομα. Το θέμα του διαγωνισμού, λοιπόν, είναι: ΔΕΝΤΡΟ. Κυπαρίσσια, ιτιές, οξιές, βελανιδιές(με σμαραγδένια φύλλα ή χωρίς), πλατάνια, καβάκια, πεύκα (πεύκα; εντάξει όχι πεύκα), έλατα. Δέντρα μικρά και μεγάλα, ψηλά και κοντά, χοντρά, μελαχρινά· δέντρα μοναχικά ή σε συστάδες, σε λοφοπλαγιές ή σε βουνά, σε κοιλάδες, σε κήπους, σε πόλεις ή σε απέραντα δάση. Δέντρα που μιλούν, που περπατούν, που κολυμπούν, που ζωντανεύουν, που δεν πεθαίνουν, που τρώνε ανθρώπους, ζώα, άλλα δέντρα, δέντρα που πίνουν καφέ, που είναι καφέ, πράσινα, μαύρα και που ένα από αυτά είναι το μόνο που μπορεί να κρεμαστεί ένας καταραμένος αθάνατος (γκουχ-γκουχ). Έχω διαβάσει αρκετές υπέροχες ιστορίες και νομίζω πως το θέμα προσφέρεται για κάμποσες ακόμη. Θα τονίσω πως στα διηγήματα πρέπει να έχει κεντρικό ρόλο το δέντρο και όχι με σύνδεση του τύπου των στοιχείων που έδωσα (Ο Διόδωρος Τσαμπούλβακας χάιδεψε το ξύλινο τιμόνι της Άλφα του, άναψε τσιγάρο και πάρκαρε έξω από τις γλάστρες του μπαρ-αναψυκτηρίου «Επιτέλους Μαζί»). Επίσης, πρέπει να είναι φάντασυ, ε; Καλή επιτυχία!

Εγώ νομίζω ότι το θεμα θα είναι "γράψτε μια ιστορία χρησιμοποιώντας όλες τις εικόνες των στοιχείων ΜΑΖΙ με την εικόνα του τζτζον"

Νομίζω ότι το θέμα μας θα είναι το Φάρμακο. Οι σταγόνες είναι φάρμακο, το λάδι είναι, τηρουμένων των αναλογιών φάρμακο για το αυτοκίνητο, και το σήμα της Άλφα Ρομέο περιλαμβάνει ένα πράσινο φίδι που είναι σήμα και των φαρμακοποιών.

Τις ευχαριστίες μου στη φανταστρουμφική συγκαταμετρήτρια, @Naroualis, που καθάρισε για πάρτη μου και ανακοίνωσε τα αποτελέσματα. Πολλά μπράβο στον Γιώργο για την άξια πρώτη του πρωτιά και με μεγάλη μου χαρά του παραδίδω τη σκυτάλη του διοργανωτή. Η ψηφοφορία ήταν θρίλερ μέχρι κυριολεκτικά τελευταία στιγμή, καθώς ΚΑΠΟΙΟΣ αποφάσισε να στείλει δέκα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα και να κάνει την ανατροπή (hint hint, μέχρι τότε είχαμε 4η θέση). Πρώτος-δεύτερο και τρίτος-τέταρτος-πέμπτος άλλαζαν θέσεις διαρκώς μεταξύ τους. Θα ανεβάσω και στατιστικά κάποια στιγμή, αλλά όλες οι ιστορίες φαίνεται πως βρήκαν το κοινό τους. Ευχαριστούμε στα παιδιά που έγραψαν και, φυσικά, σε όσους διάβασαν, σχολίασαν και ψήφισαν. Θα τα πούμε τώρα στον επόμενο που (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) θα μπορώ να γράψω σαν άνθρωπος, αντί να διοργανώνω. Φιλιά κι αγάπη.

Το θέμα, λοιπόν, του 48ου διαγωνισμού είναι... ΕΞΟΡΙΑ [Η πρώτη εικόνα ήταν από τη Γυάρο, η δεύτερη από τη Μακρόνησο] Με υπενθύμιση κανονισμών κτλ θα επανέλθω αύριο.

Το θέμα του διαγωνισμού είναι πράγματι πολύ ωραίο. Εγώ παρόλο που δεν θα συμμετέχω μου δημιουργήθηκε μια ενδιαφέρουσα αλλά μάλλον "ρηχή" ιδέα για παραμμύθι. Ίσως κάποιος-α να εμπνευστεί από την ιδέα μου ή αν θέλει μπορεί να την συνεχίσει γι' αυτό και σας την παραθέτω πιο κάτω (η μορφή της είναι μάλλον χοντροκομμένη -δεν έχω βρει ούτε καν ονόματα για χαρακτήρες και τοποθεσίες- μιας και δεν έχει πάρει τελική μορφή). Σύντομη περίληψη Τοποθετούμαστε σε ένα φανταστικό κόσμο, από την μία το βασίλειο των ανθρώπων από την άλλη το μαγεμένο δάσος το οποίο αποτελείται από πολλά γηραιά -αλλά και νέα σε ηλικία- δέντρα εκεί μέσα έχουν βρει καταφύγιο αρκετές νεράιδες. Για πολλά-πολλά χρόνια ο ηλικιωμένος άνθρωπος βασιλιάς σεβόταν απόλυτα το μαγεμένο δάσος κανένα ανθρώπινο πόδι δεν είχε πατήσει εκεί. Ο γιος και διάδοχος του ηλικιωμένου βασιλιά θεωρούσε λάθος την επιλογή αυτή του πατέρα του έτσι μετά τον θάνατο του ηλικιωμένου βασιλιά μαζί με μικρή συνοδεία πηγαίνει για να κυνηγήσει μέσα στο μαγεμένο δάσος. Αυτό που αντικρίζει είναι κάτι το ανεπανάληπτο, το δάσος σφύζει από ζωή κάθε λογής πλάσματα: λαγοί, πουλιά, ελάφια και πολλά άλλα είδη ζούσαν ήρεμα, προστατευμένα μακρυά από την ανθρώπινη παρουσία. Ο νεαρός βασιλιάς εκείνη την ημέρα θανάτωσε πολλά ζώα και επέστρεψε χαρούμενος στο βασίλειο του όπου μαζί με τους συμβούλους του αποφάσισε ότι το δάσος πρόσφερε σημαντική ποιότητα και ποσότητα σε ξύλο έτσι την επόμενη μέρα έδωσε εντολή και μια μεγάλη ομάδα ξυλοκόπων κατευθύνθηκε προς το δάσος όπου και άρχισαν να κόβουν τα μικρά σε ηλικία δέντρα, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να εξοργίσει τα γηραιότερα δέντρα του δάσους, έτσι το ίδιο βράδυ έγινε μια μεγάλη σύσκεψη όπου συμμετείχαν τα γηραιότερα δέντρα και αποφάσισαν να μην αφήσουν ποτέ ξανά κανέναν άνθρωπο να μπει μέσα στο δάσος αν κάποιος έμπαινε μέσα θα τον πετούσαν με βία έξω από αυτό. Μία μέρα ένα μικρό κορίτσι πάει μέσα στο μαγεμένο δάσος για να μαζέψει διάφορα βότανα για την βαριά άρρωστη μαμά της και πέφτει επάνω σε ένα νέο σε ηλικία δέντρο όπου σε αντίθεση με τα υπόλοιπα δεν μισούσε τους ανθρώπους έτσι δημιουργείται μία φιλία ανάμεσα στο δέντρο και το κορίτσι, μαθαίνοντας ότι η μαμά της είναι βαριά άρρωστη προθυμοποιείται να την βοηθήσει πηγαίνοντας τη στις νεράιδες του δάσους όπου μόνο αυτές γνωρίζουν το μαγικό φίλτρο για να γίνει καλά η άρρωστη μαμά της... το πρόβλημα όμως ξεκινάει όταν τα γηραιά δέντρα μαθαίνουν ότι βρίσκεται ένας άνθρωπος μέσα στο δάσος και μάλιστα έχει τη βοήθεια ενός μικρότερου σε ηλικία δέντρου...

Ενέργεια; Λίπανση; Βάλε σως για να γλιστράει; Ξηρασία; Πευκόφλουδη;

Με τρώνε τα χέρια μου, αλλά θα είναι μάλλον η φάση που -επιτέλους, φέτος- θα αράζω, θα κάνω μπάνια και θα μετράω γερακίνες στο φαράγγι. Πάντως, με τρώνε.

Συγχαρητήρια σε όλους, και πολλά μπράβο Γιώργο και από εμένα! Ευχαριστούμε όλους όσους μας διάβασαν, και όλους όσους σχολίασαν! Ως η πρώτη (διστακτική) απόπειρα που έκανα στον τρόμο, έχω να δηλώσω πως βρήκα άκρως ενδιαφέρον το challenge, και σίγουρα πιο απαιτητικό από το να γράφεις fantasy (τουλάχιστον σε ορισμένους νευραλγικούς τομείς). Την επόμενη φορά, αν όλα βαίνουν πρίμα, θα προσπαθήσω να γίνω πιο τολμηρός (και προσεκτικός). Και του χρόνου!

. Μπράβο στον νικητή! Θα το ξαναπώ και σε αυτόν τον διαγωνισμό ότι το σύστημα με τα event δεν βολεύει. Εγώ ας πούμε ακόμα δεν έχω βρει πώς να κάνω απευθείας jump στην τελευταία σελίδα απ'εξω. Υπάρχει επίσης και bug με τον post counter στην αρχική, δείχνει λιγότερα ποστ(αν τα δεις από άλλο υποφορουμ είναι οκ). Τουλάχιστον αν το είναι να το διατηρήσετε, τουλάχιστον ανανεώνετε την ημερομηνία λήξης για να μην χάνεται μόλις περάσει η αρχική ημερομηνία

Θα σας κάνω παρέα (μάλλον) γράφοντας μία νοβελέττα (μάλλον) που θα είναι western dark fantasy (μάλλον). Οπότε μάλλον θα σας πρήξω πάλι εκβιάζοντας συναισθήματα και γράφοντας για τετριμμένα, καθημερινά πράγματα όπως δυστυχήματα, οικογενειακές σχέσεις κτλ.

Ξανά, για όποιον δεν το είδε: καλοκαίρι στο σουφουφοχωριό, σημαίνει ΓΡΑΦΟΥΜΕ. Μαζευτείτε, σιγά-σιγά.

Συγχαρητήρια στον Γιώργο! (άξιζε μια πρωτια μετά από τόσες πολύ καλές συμμετοχές) Μπράβο σε όσους έγραψαν, σχολίασαν και ψήφισαν φυσικά ειχαμε λίγες ιστορίες μεν αλλά τουλάχιστον αρκετός κόσμος μας έκανε το χατίρι και μας διάβασε. Του χρόνου θα υπάρχει ποικιλία στους διαγωνισμούς Ευχαριστούμε και την πυργοδέσποινα για την πολύ όμορφη διοργάνωση.

Μπράβο Γιώργο!

Κατόπιν αιτήσεως της επίσημης διοργανώτριας σουφουφουδιαγωνισμών δια το τρέχον έτος :P τα αποτελέσματα θα τα παρουσιάσει η αφεντομουτσουνάρα μου. Στρωθείτε. Στην έκτη θέση με 32 βαθμούς ο Disco Volante Στην πέμπτη θέση με 42 βαθμούς ο John Ernst Στην τέταρτη θέση με 45 βαθμούς…

E, κρίμα. Πολύ στεναχωρέθηκα τώρα... Παραθέτω μερικά facts, έτσι όπως τα αντιλαμβάνομαι εγώ τουλάχιστον: -Τα περισσότερα λάθη σε κάθε ιστορία συμβαίνουν λόγω τοποθέτησης της συγγραφής εντός συγκεκριμένων χρονικών, θεματικών, και χωρικών ορίων. -Οι νεαροί συγγραφείς, εμείς δηλαδή, καμιά φορά έχουμε την τάση να παρασυρόμαστε από τις ιδέες μας. -Η ανταγωνιστικότητα, ίσως να θολώνει την κρίση μας όσον αφορά τη διακριτικότητα και τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να εκφραζόμαστε απέναντι σε έναν που μόλις έχει αρχίσει να γράφει/έχει ξεκινήσει να συνειδητοποιεί τις δυνατότητες του/ έχει βγάλει το 1ο του βιβλίο/ είναι καινούριος στο φόρουμ. -Αυτό το πρέπει να διαβάσεις τις ιστορίες του διαγωνισμού, την μια μετά την άλλη, αναπόφευκτα στερεί τον αυθορμητισμό του αναγνώστη, και κατ' επέκταση την ''χημεία'' στην πνευματική αλληλεπίδραση με τον συγγραφέα. Δεν γίνεται αλλιώς, βέβαια, αλλά θεωρώ πως αν αυτή η απαραίτητη συναίνεση που συμβαίνει όταν ένας ενδιαφέρεται (και πληρώνει) να διαβάσει το έργο ενός άλλου είναι βεβιασμένη, αυτομάτως κάτι χάνεται από το μυστήριο. -Ως συγγραφείς, όλοι θεωρώ έχουμε ως βασικό, ανακλαστικό ένστικτο να ξεψαχνίζουμε το έρμο κείμενο που βρίσκεται μπροστά μας, ειδικά αν συγκρούεται με κάποιο δικό μας. -Υπάρχουν διαφορετικά ειδών γούστα, κι αυτό δεν αλλάζει. Έτσι είναι, τι να κάνουμε. O Disco Volante γράφει με χολυγουντιανό στυλ, ο Morfeas πιο λογοτεχνικά, ο Ballerond με βάση το συναίσθημα, ο Symphony είναι πιο πιστός σε ό,τι έχουμε συνηθίσει, η Elgalla κάπου μεταξύ των τεσσάρων (νταξει, χωρίς τις εκρήξεις), και ο Solonor σαν κανέναν άλλο στον κόσμο. -Είναι ένα σοκ να ακούς για πρώτη φορά την ειλικρινή άποψη ενός ξένου που δεν μασάει τα λόγια του γι' αυτό που έχεις γράψει. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι απαραίτητα σωστή, ή ολόσωστη η άποψη του, για να είμαι ακριβής. Είναι όμως μια οπτική, που ανοίγει τον δρόμο για ενδοσκόπηση. Και σε ατσαλώνει γι' αυτό που θα συμβεί όταν με το καλό θα εκδοθεί το έργο σου. -Άνθρωποι είμαστε, όσο και να προσπαθείς να διατηρείς τις ισορροπίες, λογικό είναι να είμαστε καμιά φορά περισσότερο θετικά διακείμενοι απέναντι σε ανθρώπους που γνωρίζουμε. Από την άλλη: - Όπως λέει κι ένας αγαπητός master σοφός , ''Pass on what you have learned. Strength. Mastery. But weakness, folly, failure also. Yes, failure most of all. The greatest teacher, failure is.'' - Αν από τις δέκα συμβουλές (κριτικές, έστω), η μια μόνο σε βοηθήσει να γίνεις καλύτερος, ή σε προσγειώσει στην (δυστυχώς σκληρή) πραγματικότητα, στο τέλος θα έχεις γίνει πλουσιότερος. Με λίγα λόγια take the most out of it. -Και τελευταίος να βγεις, όσο κι αν ενοχλεί η ''αποτυχία'' αυτό δεν σημαίνει πως δεν αξίζει η ιστορία. Ή πως δεν γίνεται καλύτερη. Ή πως δεν θα έχει πετύχει στον στόχο της, να αρέσει σε ορισμένους. Η Ύβρις, που πέρυσι είχε βγει τελευταία, ένα σίγουρα αμφιλεγόμενο διήγημα, άρεσε σε αρκετό κόσμο εκτός του Sff, σε σημείο που σκέπτομαι να την αναπτύξω και να τη μετατρέψω σε τετραλογία διηγημάτων με διαφορετικούς πρωταγωνιστές (ἄτη → ὕβρις → νέμεσις → τίσις). Είχε φυσικά τα θέματα της, πολλά από τα χωρίς ενδοιασμό θα τσεκουρώσω, όμως η μαγιά έμεινε. Πήρα και 10 πράγματα από τα σχόλια, χρησιμοποίησα και μερικές ιδέες στην τριλογία μου, με λίγα λόγια κέρδος είχα, κι ας μην άρεσε σε ένα μέρος της κοινότητας. -Η τριβή και το sparring με άλλους (εμπειρότερους ή μη) πάντα οδηγεί στην βελτιώση και την εξέλιξη. -Η συγγραφή είναι επιπονη, μοναχική διαδικασία. Είναι ένας αγώνας δρόμου, με μόνο καύσιμο το πάθος, και ειδικά στην Ελλάδα, ένας αγώνας με μηδενικά επιπλέον κίνητρα. Και μάντεψε: δεν είναι αγώνας σπριντ, είναι μαραθώνιος. Επιβάλλεται να στηρίζουμε ο ένας στον άλλο, ακόμη κι αν θεωρούμε πως κάποιοι συνάδελφοι μας έχουν αδικήσει με τις κριτικές τους. Επιβάλλεται να έχουμε ως κοινό γνώμονα την ενσυναίσθηση, αλλά και την κατανόηση. -Και μια τελευταία συμβουλή στον φίλο Χρήστο, αν μου επιτρέπει: εγώ διέκρινα αρετές στο διήγημα σου, όσον αφορά τον τρόμο. Είχες πιάσει την κατάλληλη ατμόσφαιρα, κι αυτό δεν είναι μικρό πράγμα. Σκόπευα να σε στηρίξω με την ψήφο μου, τοποθετώντας την ιστορία σου σε υψηλή θέση. Γι' αυτό: μην πτοείσαι. Δούλεψε σκληρά. Γίνε περισσότερο απαιτητικός από τον εαυτό σου.

είμαστε τέσσερις που κάνουμε σχόλια, οι υπόλοιποι τι κάνετε; Αφού βαρεθήκαμε να βλέπουμε ο ένας τον άλλον και στο τέλος τσακωθήκαμε...

Εν τω μεταξύ, ακόμη βρίσκομαι υπό την επήρεια της βεβαιότητας ότι θα συμμετέχω εδώ!

Η συμμετοχή μου: http://community.sff.gr/topic/17449-τέρυνθος/ και οι κριτικές μου: http://community.sff.gr/topic/17391-η-εποχή-της-λογικής/ http://community.sff.gr/topic/6431-σουβλάκι-άλφα-άλφα-στο-μπέτα-σεντόρι/?do=findComment&comment=316247 http://community.sff.gr/topic/17201-το-σπίτι-πάνω-απο-το-σπίτι-μου/?do=findComment&comment=316245 Για να δούμε τι θα δούμε και φέτος...

Η συμμετοχή μου http://community.sff.gr/topic/17448-λόγιος-ερμής/ καλοτάξιδο...