Jump to content

Ρότζερ Ζελάζνυ (Roger Zelazny)


Recommended Posts

TOPIC για την σειρά φαντασίας Τα Χρονικά της Άμπερ, εδώ: Roger Zelazny - Τα Χρονικά της Άμπερ

 

 

Όσοι δεν ξέρετε τον Zelazny, κακώς δεν τον ξέρετε. Είναι ο καλύτερος συγγραφέας που πιθανώς να συναντήσετε στη ζωή σας. Ναι, όπως θα αντιληφτήκατε, ο Zelazny είναι ο ήρωάς μου. Είναι ο θεός μου. Του κάνω δεήσεις κάθε ανατολή και λιόγερμα.

Έχει γράψει το καταπληκτικό Amber. Έχει γράψει δύο χρονικά του Amber και πήγαινε και για τρίτο, αλλά δυστυχώς, ο Χάρος βλέπετε... sad.gif(Όχι ο Άνεργος, αυτό που έχει δουλειά.)

Αλλά εδώ τα γράφει καλύτερα.

"Zelanzy spun a remarkable tale of a vast cosmos in which literally anything was possible...and of a powerful but flawed Royal Family, who ruled it all by virtue of their unique ability to make those possibilities come to life.

The Amber stories encompass a universe both strange and familiar; a place where the history, culture and natural laws with which you and I are familiar become no more than distorted Shadows of the reality which is Amber.

The beauty and the majesty of the One True City inspire its children to works of rare artistic genius, to unparallelled heroism, and to the most terrible of crimes; even for immortals with all of creation as their playground--gods in all but name--Amber remains unforgettable and, in the end, inescapable.

The first five books in the series are told from the point of view of Corwin, a Prince of Amber, who wakens in a hospital in the Shadow world of Earth, unaware of his true identity. Step by step, he recovers his memory and retraces his steps to the Eternal City, rediscovering his place in the struggle to determine the fate of Amber (and, by extension, all of reality.)

The second five books recount the adventures of Merlin, Corwin's son, as he tries to reconcile his father's legacy with his upbringing in the Courts of Chaos, a realm which stands in direct opposition to Amber. Unable to distinguish friend from foe--often confronted with people who may be both at once--Merlin must either accept his own status as a game piece in the contests of the great...or pay the price to take his place among them.

Sadly, Zelazny did not live to write further Amber novels. He did, however, leave fragments of the continuing tale:

Amber Short Stories

* The Salesman's Tale
* The Shroudling and the Guisel
* Coming to a Cord
* Blue Horse, Dancing Mountains
* Hall of Mirrors

Other Amber-related Books

* Two long out-of-print "choose your own adventure"-style paperbacks, Seven No Trump and The Black Road War;

* The oft-maligned, but occasionally useful, Visual Guide to Castle Amber by Roger Zelazny and Neil Randall, which includes a commentary by Princess Florimel and drawings of the characters and places described in the novels; and

* The Complete Amber Sourcebook, a sort of Amber encyclopedia (edited by Theodore Krulik), of dubious authenticity in its detail, but handy for looking up basic Amber facts."

-- About Amber (ADRPG)

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Εγώ έχω διαβάσει το "Ο κυρίαρχος των ονείρων" εκδ. Ars Longa/Nemo. Μου άρεσε χωρίς όμως και να με συγκλονίσει. Το έχω διαβάσει αρκετά παλιά και δεν θυμάμαι ακριβώς τους λόγους...

Link to comment
Share on other sites

Έχω διαβάσει αρκετά του Ζελάζνυ. Το τελευταίο ήταν το Lord of Light, μάλιστα στα Ελληνικά με περιέργως καλή μετάφραση. Είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς και από τους καλύτερους, που επηρρέασε και άλλαξε το πρόσωπο της ε,φ. και φάντασυ σε σημαντικό βαθμό με το έργο του.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Και εγω μονο το Lord of Light και με ενθουσιασε!Μαχες θεων και δαιμονων με επιστημονικη εξηγηση.Φοβεροι εξωγηινοι.Αλλα πανω απο ολα αυτο το παιχνιδι με τη χρονικη ροη των γεγονοτων.Συνηθως κατι τετοια με μπερδευουν αλλα στην προκειμενη περιπτωση το ευχαριστηθηκα.Εκτος απο την Αμπερ καποιο αλλο που προτεινετε?

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

HAIL TO ROGER!

 

Ο Zelazny ήταν από τους πιο έξυπνους συγγραφείς που έχω διαβάσει ποτέ. Χαρακτηριστικό της γραφής του είναι πως επικεντρώνεται στους χαρακτήρες και όχι στο περιβάλλον τους.

 

Για εμένα, αυτό είναι και το μεγαλύτερο μειονέκτημα της επιστημονικής φαντασίας. Ο Arthur Clark πέτυχε με την οδύσσεια να προκαλέσει αυτό το αίσθημα "δέους" παρουσιάζοντας κάτι έξω από τον γήινο κόσμο και στο ίδιο μοτίβο κινούνται οι ιστορίες με τον Ράμα. Διάφορες ιστορίες sci-fi προσπαθούν να κινηθούν (ανεπιτυχώς) στο ίδιο κλίμα, ο Ζελαζνύ όμως κάνει ακριβώς το ανάποδο: Πάρτε για παράδειγμα τη νουβέλλα "Doorways In The Sand" (δε νομίζω να έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα). Το περιβάλλον, το background αν θέλετε είναι το εξής: Έχει γίνει επαφή με εξωγήινους και η Γη είναι μέλος μιας Ομοσπονδίας πλανητών. Υπάρχει εξωγήινη τεχνολογία, αλλά και περίεργα όντα στην επιφάνεια της γης. Αυτό όμως ο αναγνώστης το ανακαλύπτει περίπου στο τρίτο κεφάλαιο, αφού ο κεντρικός ήρωας είναι ένας αιώνιος φοιτητής και όλη η ιστορία είναι επικεντρωμένη γύρω του, ενώ όλα τα παράδοξα που συμβαίνουν παρουσιάζονται σαν συνηθισμένα.

 

Η γραφή του είναι βαθιά αντισυμβατική, χωρίς κλισέ και με ένα ιδιόρυθμο χιούμορ. Ένα από τα αγαπημένα μου (το βρήκα κάπου στο κέντρο της Άθήνας, στα αγγλικά) είναι το "A Night In The Lonesome Octomber" το οποίο είναι ένα tribute σε όλους τους συγγραφείς τρόμου, αφού ήρωες του βιβλίου είναι από τον Τζακ τον αντεροβγάλτη, τον Δράκουλα και τον Φρακενστάιν, μέχρι τους μεγάλους παλαιούς του Lovecraft.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Πώς μου διεφυγε να σχολιάσω έναν από τους αγαπημένους μου συγγραφείς πλέον; :o. Απίστευτο.

Λοιπόν, αν και έχω διαβάσει μονο τα 5 πρωτα βιβλια του Αμπερ και το And call me Conrad (και εκκρεμεί στο ράφι το Lord of Light), δε χρειάζομαι άλλα για να πω ότι ειναι απίστευτος. Στο Call me Conrad ήταν ήδη φανερό αυτό, αλλά εκεί που βεβαιώθηκα ήταν πρόσφατα, όταν διάβασα στο πρωτότυπο το Amber.

Ό,τι και να πω είναι λιγο...τέτοια χρήση της γλώσσας (της αγγλικής κιόλας) σπάνια έχω συναντήσει. Φτιάχνει κάτι προτάσεις που είναι αριστούργημα, θα έπρεπε να αποτελέσουν θέμα μελέτης σε εργαστήρια συγγραφής (αν και ίσως όχι, γιατί τότε όλοι θα χάναμε το κουράγιο μας :p). Παίρνει σε όλα δέκα αυτος ο άνθρωπος: Γραφή όπως είπα, υπόθεση, κλίμα, ατμόσφαιρα, χαρακτήρες...Ό,τι υπάρχει είναι σκόπιμα τοποθετημένο, όλα βρίσκουν τη θέση τους όπως πρέπει και στην ώρα που πρέπει, δεν του λείπει τίποτα. Και φυσικά, η όλη (δια)πλοκή είναι απο τις πιο απίστευτες που έχω διαβάσει ποτε!Αχ...άντε να δούμε πότε θα βρώ την επόμενη πενταλογία (και μη μου πειτε οτι δεν ειναι τοσο καλη, θα σας τσακίσω :p)

Link to comment
Share on other sites

Η γράφη του είναι απλά μαγευτική, γλυκιά κι εθιστική σαν σοκολάτα. Αν κάποιος μπορεί να χαρακτηριστεί ως συνεχίστης του, αυτός είναι ο Gaiman αφού μοιράζονται όχι μόνο την όμορφη γραφή αλλά και την χρησιμοποίηση μύθων στο έργο τους.

Link to comment
Share on other sites

Το Lord of Light,Τριλ, εχει τα στοιχεια που λες σε υπερθετικο βαθμο!Ειναι τελειο,και παρα το γεγονος οτι το διαβασα σε μεταφραση ηταν και παλι τελειο(2 φορες το ειχα γραψει "τελιο"!).Δηλαδη μεχρι και ο μεταφραστης εκανε πολυ καλη δουλεια,τι να πω...

 

Εν τω μεταξυ(?) διαβασα και καποια ακομη βιβλια του αλλα οχι το Αμπερ.Το προαναφερθεν εξακολουθει να ειναι το αγαπημενο μου και παρεπιπτοντως στους βαθμους που εβαλε βγηκε πρωτο αναμεσα σε ολα τα ΕΦ!Ναι,περασε και το Ντιουν! :ο

 

Χμ,μηπως να πεταχτω να παρω την Αστεροσκονη του Gaiman?Αν θυμιζει Ζελαζνυ ο τυπος αξιζει.Επισης δεν υπαρχουν και πολλες επιλογες εδω στο Βολο(αν και ειχα σταμπαρει ενα του Ντικ σε σχετικα καλη τιμη μαλιστα).

Link to comment
Share on other sites

Πώς μου διεφυγε να σχολιάσω έναν από τους αγαπημένους μου συγγραφείς πλέον; :o. Απίστευτο.

Λοιπόν, αν και έχω διαβάσει μονο τα 5 πρωτα βιβλια του Αμπερ και το And call me Conrad (και εκκρεμεί στο ράφι το Lord of Light), δε χρειάζομαι άλλα για να πω ότι ειναι απίστευτος. Στο Call me Conrad ήταν ήδη φανερό αυτό, αλλά εκεί που βεβαιώθηκα ήταν πρόσφατα, όταν διάβασα στο πρωτότυπο το Amber.

Ό,τι και να πω είναι λιγο...τέτοια χρήση της γλώσσας (της αγγλικής κιόλας) σπάνια έχω συναντήσει. Φτιάχνει κάτι προτάσεις που είναι αριστούργημα, θα έπρεπε να αποτελέσουν θέμα μελέτης σε εργαστήρια συγγραφής (αν και ίσως όχι, γιατί τότε όλοι θα χάναμε το κουράγιο μας :p). Παίρνει σε όλα δέκα αυτος ο άνθρωπος: Γραφή όπως είπα, υπόθεση, κλίμα, ατμόσφαιρα, χαρακτήρες...Ό,τι υπάρχει είναι σκόπιμα τοποθετημένο, όλα βρίσκουν τη θέση τους όπως πρέπει και στην ώρα που πρέπει, δεν του λείπει τίποτα. Και φυσικά, η όλη (δια)πλοκή είναι απο τις πιο απίστευτες που έχω διαβάσει ποτε!Αχ...άντε να δούμε πότε θα βρώ την επόμενη πενταλογία (και μη μου πειτε οτι δεν ειναι τοσο καλη, θα σας τσακίσω :p)

 

Πριν... εχμμμ, πολλά χρόνια, είχα αφήσει κι εγώ στο ράφι το Lord of Light. Κάποια στιγμή μάλιστα, είχα αποπειραθεί να το ξεκινήσω, αλλά έμεινα στην τρίτη ή τέταρτη σελίδα. Well, η συνηθισμένη μου τακτική (εκείνα τα χρόνια τουλάχιστο), ήταν να εγκαταλείπω "δια παντός" ότι δε μου κόλλαγε από τις πρώτες σελίδες. Ευτυχώς, το ξανάρχισα κάποια στιγμή... Και πίστεψέ με, ήταν η αφορμή να αναθεωρήσω δραστικά την τακτική μου :)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Τελείωσα λοιπόν το Άμπερ...Τι να πω ρε παιδιά...ο άνθρωπος είναι θεός! Είναι απίστευτος!

Η δεύτερη πενταλογία έχει αρκετές διαφορές από την πρώτη. Ομολογώ ότι μου έλειψε ο Κόργουιν και όλοι οι άλλοι, αλλά υπάρχουν πολλοί - και πολύ - καλοί καινούριοι χαρακτήρες που αναπληρώνουν αυτό το κενό. Για την ακρίβεια, νομίζω ότι οι χαρακτήρες είναι καλύτεροι αυτή τη φορά - ή μάλλον όχι καλύτεροι, απλά ο Μέρλιν είναι πιο κατανοητός χαρακτήρας από τους υπόλοιπους, όπως και ο Κόργουιν το ίδιο άλλωστε. Είναι απίστευτο κρίμα που δεν έγραψε και συνέχεια!!! Η ιστορία στέκει από μόνη της βέβαια, αλλά αυτό δεν έχει σημασία - αυτό που έχει σημασία είναι ότι θέλω και συνέχεια...Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς Άμπερ; Sigh....

Όσον αφορά την ιστορία, νομίζω πάντως ότι η πρώτη πενταλογία ήταν πιο ξεκάθαρη, παρά τις απίστευτα πολλές ανατροπές που είχε. Δεν ξέρω κατά πόσο ήξερε πού το πηγαινε με τον Μέρλιν, καθώς νομίζω ότι στο τέλος δεν έδεσαν όλα τα στοιχεία που είχε δώσει. Βέβαια, ίσως σκόπευε να τα στρώσει στη συνέχεια. Κι όπως και να χει, δεν έχει κάποια σημασία στην πλοκή αυτό που λέω, περισσότερο αναφέρομαι στην αίσθηση του πόσο σφικτή είναι η πλοκή. Το γράψιμό του είναι όπως πάντα απίστευτο, και ίσως και καλύτερο σε σημεία - αν αυτό είναι δυνατόν - από την πρώτη πενταλογία.

Χρειάζεται να πω ότι όσοι δεν το έχετε διαβάσει χάνετε; Επίσης, το ότι δεν έχει μεταφραστεί φτάνει τα όρια του κακουργήματος :tongue:

Link to comment
Share on other sites

Είχα διαβάσει το πρώτο βιβλίο της σειράς στα Ελληνικά και μου άρεσε πολύ. Δυστηχώς τα υπόλοιπα δέν βγήκανε...Σκατά. Ελπίζω κάποιος να τα βγάλει...

Link to comment
Share on other sites

Και το δευτερο ειχε βγει στα ελληνικα,το εχω δει.Απο εκει και περα σταματησαν.Περυσι το καλοκαιρι(η προπερσι?) μιλουσα με εναν τυπο απο τις εκδοσεις και μου ελεγε οτι μαλλον θα βγαλουν και τα επομενα αλλα προφανως υπαρχει κολλημα.Ισως αν το αναλαβει αλλος εκδοτικος οικος να ειναι καλυτερα.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, σιγά...το ίδιο είχανε πει και για τον...επόμενο τελοσπάντων Άρη του Ρόμπινσον...Δεν τους εμπιστεύομαι πλέον αυτά που λένε στις εκθέσεις!

Και είναι ειλικρινά κρίμα ρε παιδιά, γιατί η γραφή του είναι όντως λίγο μπελαλίδικη στα αγγλικά, κι όμως αξίζει τον κόπο! Κάντε μια προσπάθεια!

Btw τα δύο πρώτα βιβλία στα ελληνικά και τα 5 πρώτα στα αγγλικά διατίθενται προς δανεισμό ;)

Τα δέκα μαζεμένα λέω να τα κρατήσω λίγο ακόμα ;)

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Διάβασα και τα 5 διηγηματάκια για το Amber (με τη σειρά που πρέπει να διαβαστούν: "The saleman's tale", "Blue horse, dancing mountains", "The Shroudling and the Guizel", "Coming to a cord" και "Hall of mirrors"). Στο πρώτο η αφήγηση είναι από τον Luke/Rinaldo, στο 2ο και το 5ο από τον Corwin, στο 3ο από τον Merlin και στο 4ο από την (;) Frakir, το sentient strangling cord του Merlin. Στα διηγήματα μπαίνει σαφώς η βάση για αυτό που θα ήταν η επόμενη σειρά και στην οποία οι 3 προαναφερθέντες (Luke, Corwin, Merlin) θα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Αφήνονται υπόνοιες για μια συνωμοσία που πάει πιο πέρα από Amber/Chaos και Pattern/Logrus, o ρόλος των Mandor και Fiona παραμένει μυστήριος, εμφανίζονται νέα μέλη της οικογένειας και ξεκαθαρίζεται κάπως τι είναι αυτά τα δακτυλίδια/spikards που χρησιμοποίησε ο Merlin στο τέλος της δεύτερης σείρας. Γενικά, κρίμα που δεν θα δούμε ποτέ την κατάληξη του Amber... :(

Link to comment
Share on other sites

Μπορώ να ρωτήσω που τις βρήκες; ;) Έχουν κυκλοφορήσει ενιαίες ας πούμε κάπου;

 

Αφήνονται υπόνοιες για μια συνωμοσία που πάει πιο πέρα από Amber/Chaos και Pattern/Logrus

 

Kι άλλο πιο πέρα;! :o . Πωπω...έτσι, για να χουμε να κλαίμε που δεν τα πρόλαβε, δηλαδή... :(

 

Κι όταν λες

Corwin ποιον απ' τους δύο εννοείς; :tongue: Btw, δεν ήταν τέλεια η ιδέα με τα αντίγραφα που κρατούσαν το Pattern και το Logrus? :D

 

 

Κι επίσης ξέχασα να εκθειάσω το Logrus! πολύ χρήσιμες ικανότητες, δε μπορείτε να πείτε ;)

Edited by trillian
Link to comment
Share on other sites

Επισήμως έχουν κυκλοφορήσει στην συλλογή "Manna from Heaven" που είναι η πρώτη που κυκλοφόρησε μετά το θάνατο του Zelazny και περιέχει συνολικά 22 διηγήματα. Τα διηγήματα σχετικά με το Amber είναι 6 γιατί εκτός από τα 5 που αναφέρθηκαν πιο πάνω υπάρχει κι άλλο ένα που ουσιαστικά είναι prequel του Trumps of Doom (περιγράφει την πρώτη φορά που ο Merlin περπάτησε το Logrus και εξηγεί την προέλευση της Frakir). Ανεπισήμως... θα σου στείλω PM ;)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Επειδή τον συζητήσαμε λίγο χτες στο Μyti Inc έιπα να αναβιώσω το τόπικ του.Το "Κύριος του Φωτός" παραμένει στην κορυφή για μένα αλλά θα πρέπει να αναφέρω και το "And call me Conrand" aka "This immortal" aka "Επιστροφή στη Γη".Όχι εξαιρετικό αλλά από τα πολύ καλά βιβλία ΕΦ και μάλιστα διαδραματίζεται στην Ελλάδα κυρίως και ο ήρωας είναι Βολιώτης.Αυτό και μόνο αρκει! :Ρ

Αμπερ μόνο το πρώτο έχω διαβάσει-στα Ελληνιικά.Το είχα πάρει δοκιμαστικα και αν μου άρεζε θα έπαιρνα το omnibus στα Αγγλικς.Μου άρεσε αλλά κάπως κατάφερα και ανέβαλα την αγορά της 10λογίας.

Link to comment
Share on other sites

Τώρα διαβάζω το τρίτο βιβλίο του Άμπερ. Δεν έχω τρελαθεί ιδαίτερα, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι ο άνθρωπος είναι μάστορας του λόγου, με εκπληκτική πένα και αποτελεσματικά πυκνή γραφή.

Link to comment
Share on other sites

Έχω διαβάσει μόνο τον "Κυρίαρχο του Ονείρου" και τον "Κύριο του Φωτός" (Lord of Light) -και τα δύο σε μετάφραση. Το πρώτο το βρήκα μέτριο και το δεύτερο καταπληκτικό! Μήπως να τα ξαναπιάσω κάποια στιγμή;..

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Τελειώνοντας και το Lord of Light και φτάνοντας τα τέσσερα διαβασμένα δικά του, πλέον σιγουρεύτηκα. Προσωπικά κρίνοντας, ο άνθρωπος έχει τη καλύτερη γραφή και το καλύτερο λόγο από οποιονδήποτε άλλον συγγραφέα φαντασίας, επιστημονικής και μη, έχω ποτέ διαβάσει, και μία από τις καλύτερες σε σύγκριση με οποιονδήποτε συγγραφέα οποιουδήποτε έιδους λογοτεχνείας. Πραγματικά ήτανε μάστορας. Παρ' όλ' αυτά, το βιβλίο αυτό καθ' αυτό δεν με συγκλόνισε, λόγω φυσικά, του ότι από τα πολύ, και πολλά, καλά λόγια που είχα ακούσει πιο πριν, έλεγα συνεχως τι φοβερή βιβλιάρα θα διαβάσω... και τι γαμ...ο θα είναι... και άλλα τέτοια. Εκτός απ' αυτό, υπήρχαν και πράγματα που δεν τα έπιασα παρά μόνο μετά που κοίταξα το βιβλίο στη wiki, όπως π.χ. οτι το

πρώτο κεφάλαιο είναι στην πραγματικότητα το πρότελευταίο και τοποθετήται ανάμεσα από τις δύο τελικές μεγάλες μάχες.

Επίσης, αρκετές φορές μπερδευόμουνα με τα ονόματα και τις αλλαγές των

"βαθμών" που συντελούνται στους χαρακτήρες.

 

 

Ακόμα κι έτσι όμως, κι ας μη χάρηκα όσο θα 'θελα την ατμόσφαιρα, τη κοσμοπλασία και (λιγότερο) τους χαρακτήρες του βιβλίου, αναγνωρίζω τη δύναμή του και το πολίτικο-κοινωνικό, ίσως και θρησκευτικό μύνημα που θέλησε να περάσει, και το έκανε με σαφήνεια, ο Ζελάζνυ. Ένα σαφές δείγμα του ότι η επιστημονική φαντασία δεν είναι μόνο star wars ή για παιδιά αλλά είναι πολύ σοβαρή και καίρια.

 

Από τώρα προγραμματίζω με ορίζοντα πενταετίας πότε θα το ξαναδιαβάσω για να το ευχαριστηθώ περισσότερο και ίσως και να το καταλάβω και καλύτερα.

Link to comment
Share on other sites

Σκέφτομαι να πάρω το "Επιστροφή στη Γη".Έχω ακούσει καλά λόγια για τον συγγραφέα,αλλά(μην με βαρέσετε!),δεν έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο του.Το "Ο Κύριος του φωτός" είναι καλό;Κάτι για ινδικά έπη βλέπω,και μου φαίνεται κάπως παράξενο.Και επίσης το "Επιστροφή στη Γη" είναι καλό;

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Ο Κύριος του Φωτός είναι κατά τη γνώμη μου ένα καταπληκτικό βιβλίο. Διάβασέ το και δε θα χάσεις!

Link to comment
Share on other sites

Άρα απο Ζελάζνι παίρνω κατ'αρχήν "Ο κύριος του φωτός" και το "Επιστροφή στη Γη" και μετά βλέπουμε.

Link to comment
Share on other sites

Το Επιστροφή στη Γη είναι ιδανικό για «πρώτο» Ζελάζνι. Και σε πολύ φροντισμένη μετάφραση, όπως είναι πάντα οι μεταφράσεις στις εκδόσεις Τρίτων. Από σύμπτωση μόλις το διάβασα, ενώ καμιά... 25αριά χρόνια πριν είχα διαβάσει το And call me Conrad που είναι η αρχική, «μικρότερη» εκδοχή του.

Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Ρότζερ Ζελάζνυ (Roger Zelazny)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..