Jump to content

JD Salinger RIP


Darkchilde
 Share

Recommended Posts

Γι' αυτό μερικές φορές καλό είναι να μη μαθαίνουμε για τη ζωή του καλλιτέχνη. Απομυθοποιείται τελείως το πρόσωπό του, και διαβάζεις το έργο του πια προκαταλειμένος.

Edited by Διγέλαδος
Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...

Ο Φύλακας της Σίκαλης νο. 5 και νο. 6 στις λίστες με τα bestsellers των βιβλιοπωλείων Ιανός και Πρωτοπορεία αντίστοιχα αυτόν το μήνα. Τι να λέμε τώρα thmbup.gif

Edited by Διγέλαδος
Link to comment
Share on other sites

Αχαχα,εγινε τρεντι με το θανατο του Σαλιντζερ...Ο,τι να'ναι ειμαστε.Οταν διαβαζα ο βιβλιο κανεις φιλος μου δεν το ειχε διαβασει αλλα δεν το ηξεραν καν και με κοροιδευαν οταν τους το περιεγραφα.Οταν προσπαθουσα να τους εξηγησω οτι ειναι κλασικο νομιζαν οτι αναπαραγω καποια διαφημιση που μου εκαναν.:D

Σημασια εχει οτι θα το διαβασουν επιτελους μερικοι Ελληνες βεβαια.

Link to comment
Share on other sites

Έχω στη βιβλιοθήκη μου το Ο Φύλακας στη σίκαλη, το οποίο παραμένει αδιάβαστο. Θα το διαβάσω, όμως, ίσως τον Δεκέμβριο.

Link to comment
Share on other sites

να το διαβάσεις πιο γρηγορα. Είναι πολύ ευκολοδιαβαστο και θα το τελειώσεις γρήγορα. :dazzled:

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

http://www.bbc.co.uk...t-arts-12181223

Sequel to Catcher in the Rye 'banned in US'

 

Με λίγες λέξεις:

Σουηδός συγγραφέας έγραψε τη συνέχεια του βιβλίου "Φύλακας στη Σίκαλη". Φυσικά ο Σάλινγκερ τον πήγε στα δικαστήρια. Μετά το θάνατο του η δίκη συνεχίζεται και απ' ότι φαίνεται θα απαγορέψουν στον συγγραφέα να αναφέρει το Σάλιγκερ ή το βιβλίο του, ακόμα και το γεγονός ότι είχε απαγορευθεί η έκδοσή του λόγω του Σάλινγκερ. Όλα αυτά στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Σε άλλες χώρες όμως θα εκδοθεί έτσι κι αλλιώς.

Edited by Διγέλαδος
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Διαβάζω τη συλλογή διηγημάτων του ΄΄Ιδανική Μέρα για Μπανανόψαρα΄΄. Αληθινά εξαιρετικές ιστορίες, με πολύ ξεχωριστό ύφος, γλυκόπικρες,ανθρώπινες, αστείες, τραγικές. Μεγάλος συγγραφέας, τελικά, όχι μόνο λόγω του Φύλακα.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Λοιπόν διάβασα και εγώ το περίφημο βιβλίο ‘’Ο Φύλακας στη Σίκαλη’’. Το βιβλίο μπορώ να πω ότι και μ’ άρεσε και όχι, αναλόγως με την οπτική γωνία που θα το κοιτάξω. Η ιστορία όπως είναι γνωστό έχει να κάνει με ένα νέο που περνά ένα διήμερο στη Νέα Υόρκη. Όποιος λοιπόν θέλει πλοκή ας μην το πιάσει, δεν υφίσταται καν. Από αυτή την άποψη μπορώ να πω ότι ναι, χαλάστηκα λίγο. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του βιβλίου, η οποία είναι το γράψιμο του. Και εδώ πέρα ο συγγραφέας έδωσε τα ρέστα του, σωστά; Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο Χόλντεν Κόλφιλντ είναι ένα αγόρι με τη δική του ξεχωριστή προσέγγιση στη ζωή. Παρακολουθούμε μέσα από τις σκέψεις του να αμφισβητεί του πάντες και τα πάντα, αλλά συγχρόνως να παραδέχεται και ο ίδιος ότι δεν είναι σωστός. Πόσοι άραγε το κάνουμε αυτό; Πόσοι κάνουμε την αυτοκριτική μας; Λίγοι, πολύ λίγοι. Επίσης τρέφει ενδιαφέρον για ορισμένα θέματα που την πλειοψηφία των ανθρώπων την αφήνει παγερά αδιάφορη. Όπως π.χ.

που άραγε να πηγαίνουν οι πάπιες τον χειμώνα, όταν παγώνει η λίμνη στην οποία ζουν. Λίμνη στην οποία κόντεψε να πέσει και ο ίδιος μέσα :roflmao:

Φοβερό ε; Θέτει στόχους καθόλου ‘’κάλπικους’’ όπως

το να χτίσει μία καλύβα σε κάποιο μακρινό μέρος και να ζήσει για πάντα εκεί. Ή το να γίνει ο ‘’Φύλακας στη Σίκαλη’’. Να κάθεται δηλαδή στην άκρη ενός γκρεμού και να προλαβαίνει τα παιδιά που τρέχουν και παίζουν στο χωράφι, από το να γκρεμιστούν εκεί

Πολύ καλή σκέψη πραγματικά -βασισμένη σε ποίημα- από τις πιο συγκινητικές που έχω συναντήσει ποτέ μου σε βιβλία :worshippy: Μέχρι τότε, αναρωτιόμουν που άραγε κόλλαγε ο τίτλος του βιβλίου. Ήταν κάτι που κυριολεκτικά με πέθανε :lol: Πάνω- κάτω αυτά. Έλλειψη υπόθεσης και πλοκής, που αντισταθμίζεται όμως με το καλό γράψιμο και τον πανταχού παρών κυνισμό. Είναι must- read. Κάποια στιγμή πρέπει να διαβάσω και το ‘’Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ’’ του Μαρκ Τουαίην, για να διαπιστώσω ομοιότητες και διαφορές.

Link to comment
Share on other sites

Καλα,πολλα κλασικα εργα δεν εχουνε καποια ιδιαιτερη πλοκη.Γραφη,χαρακτρες,διδαγμα,κοινωνικοπολιτικο σκηνικο ειναι κατα κυριο λογο στοιχεια που τα ξεχωριζουν.Πχ το The Great Gatsby του Σκοτ Φιτζεραλντ ειναι κι αυτο ουμπερ κλασικο και μετα απο 2 χρονια δεν θυμαμαι τιποτα απο οσα συνεβησαν.Συνεβη τιποτα βασικα;:hmm:Αλλα και το Η βουη και η μανια,αλλο κλασικο που διαβασα την τελευταια διετια,δεν λεει κατι απο πλευρας πλοκης.Και και και...Ενω στην φανταστικη λογοτεχνια συνηθως εχεις μια περιπετεια κι ως εκ τουτου εντονη πλοκη.

Για τον ηρωα εχω πει οτι θεωρουσε ολους τους αλλους καλπηδες.Καπως ετσι επηρρεαστηκε κι ο φονιας του Λενον.Ισως ακουγε και πολυ London calling...Βεβαια ο Σαλιντζερ ουσιαστικα λεει "κοιταξτε,ολοι μας θεωρουμε τους εαυτους μας καλους και τους αλλους καλπηδες".Θεωρητικα κι ο ηρωας θελει να κανει κατι απλο,ομορφο,υπευθυνο και καλο.Πρακτικα δεν κανει,το αντιθετο μαλιστα.

Link to comment
Share on other sites

Δυστυχώς αυτό είναι το μέρος της ενηλικίωσης. Και χωρίς να το καταλάβει ο ήρωας μπαίνει κι αυτός στη διαδικασία. Μόνο που στην αρχή προσπαθεί να εναντιωθεί σε αυτό. Ο κάθε ρόλος που παίρνουμε στην ενήλικη ζωή δυστυχώς μπορεί να θεωρηθεί κάλπικος, αλλά τελικά είναι και θέμα διάκρισης και αναγκαιότητας.

 

Αυτό είναι για μένα το μεγαλείο στο έργο του Σάλιγνκερ χωρις πλοκή μας βυθίζει σε ένα ταξίδι συναισθημάτων..

Link to comment
Share on other sites

Αυτό είναι για μένα το μεγαλείο στο έργο του Σάλιγνκερ χωρις πλοκή μας βυθίζει σε ένα ταξίδι συναισθημάτων..

 

Συμφωνώ μ' αυτό. Ένα βιβλίο που έχει ένα τόσο σοβαρό μειονέκτημα, την παντελή δηλαδή απουσία υπόθεσης, πρέπει αν μη τι άλλο να είναι πολύ καλογραμμένο για να σε κρατήσει. Και ο Φύλακας σίγουρα είναι.

Edited by Δημήτρης
Link to comment
Share on other sites

Στον κινηματογράφο, που είναι επίσης αφηγηματική τέχνη, υπάρχουν αριστουργήματα αδιαμφισβήτητα που "δεν έχουν πλοκή". Δηλαδή, άμα πάρεις όλους τους μεγάλους σκηνοθέτες, από την αρχή του περασμένου αιώνα -ευρωπαίους κυρίως και όχι τους mainstream- θα δεις ότι οι ταινίες τους δεν έχουν ούτε δράση ούτε πλοκή. Όπως είπα και κάπου αλλού, για μένα η πλοκή δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσον και αν ο δημιουργός μπορεί να σε μαγέψει με τον δικό του τρόπο, ο οποίος ενδέχεται να μην συμπεριλαμβάνει την πλοκή σαν στοιχείο, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Τα παραδείγματα είναι ατέλειωτα, τόσο στο σινεμά όσο και στη λογοεχνία, οπότε από ένα σημείο και μετά είναι το γούστο που παίζει το παιχνίδι του.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Τον Ιανουάριο διάβασα τον Φύλακα στη Σίκαλη, την γνώμη μου την είπα, καταπληκτικό βιβλίο, ελαφρά υπερεκτιμημένο, αλλά κλασικό, και σήμερα τελείωσα τη συλλογή Εννέα Ιστορίες, εκδόσεις Καστανιώτη. Είναι η ίδια συλλογή με αυτή που διάβασε ο Stanley, απλά είναι διαφορετικές εκδόσεις. Συμφωνώ με τον Stanley. Καλογραμμένες ιστορίες, υπέροχοι χαρακτήρες, πολύ όμορφοι διάλογοι, η καθεμία ιστορία με ξεχωριστό ύφος. Ελπίζω να έχει γράψει και άλλα έργα αυτός ο τύπος, και να βγουν σιγά-σιγά στην φόρα, γιατί ξέρει(ήξερε) να γράφει, δεν είναι καμία φούσκα, και έχει(είχε) ταλέντο.

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Τον Ιανουάριο διάβασα τον Φύλακα στη Σίκαλη, την γνώμη μου την είπα, καταπληκτικό βιβλίο, ελαφρά υπερεκτιμημένο, αλλά κλασικό, και σήμερα τελείωσα τη συλλογή Εννέα Ιστορίες, εκδόσεις Καστανιώτη. Είναι η ίδια συλλογή με αυτή που διάβασε ο Stanley, απλά είναι διαφορετικές εκδόσεις. Συμφωνώ με τον Stanley. Καλογραμμένες ιστορίες, υπέροχοι χαρακτήρες, πολύ όμορφοι διάλογοι, η καθεμία ιστορία με ξεχωριστό ύφος. Ελπίζω να έχει γράψει και άλλα έργα αυτός ο τύπος, και να βγουν σιγά-σιγά στην φόρα, γιατί ξέρει(ήξερε) να γράφει, δεν είναι καμία φούσκα, και έχει(είχε) ταλέντο.

 

Νομίζω οτι το να λες για έναν συγγραφέα τέτοιου βεληνεκούς ότι έχει ταλέντο, είναι λιγάκι υποτιμητικό. Ταλέντο λες ότι έχει ένας νέος συγγραφέας. Ταλέντο λές ότι έχει ο Νίνης, όχι ο Ζιντάν, ούτε καν ο Καραγκούνης.

 

 

Έχει γράψει, κι είναι όλα άξια. Ελπίζω να τα βρω, στα αγγλικά ακόμη καλύτερα.

Link to comment
Share on other sites

Όπως είπα και κάπου αλλού, για μένα η πλοκή δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσον και αν ο δημιουργός μπορεί να σε μαγέψει με τον δικό του τρόπο, ο οποίος ενδέχεται να μην συμπεριλαμβάνει την πλοκή σαν στοιχείο, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Πράγματι, αν το θέμα ενός βιβλίου αφορά τον αναγνώστη, τότε σίγουρα δεν έχει σημασία η παρουσία ή απουσία πλοκής. Αν ο αναγνώστης έχει βρεθεί στη θέση του ήρωα έστω στο ελάχιστο, τότε θα ταυτιστεί και σίγουρα θα τον αφορούν οι προβληματισμοί που ξεδιπλώνονται εκεί.

 

Καλώς να μην θεωρείται η πλοκή αυτοσκοπός, ούτε όμως και η ικανότητα ενός λογοτέχνη να μαγεύει τους αναγνώστες του πρέπει να καταλήγει αυτοσκοπός.

 

Ο ίδιος ο Νίκος Καζαντζάκης, που είναι μαγευτικός στη γλώσσα του, θα μπορούσε να είχε γράψει ένα βιβλίο που θα κάλυπτε ένα 24άωρο από την ζωή του, ίσως την πιο βαρετή μέρα της ζωής του. Ένα κεφάλαιο για το πως τηγάνισε τα αβγά του, και άλλο ένα κεφάλαιο για το πως άπλωσε την μαρμελάδα στις φρυγανιές του. Μια μέρα όπου δεν συμβαίνει τίποτα ουσιώδες. Θα είχε σίγουρα γοητευτική, ονειρική γλώσσα, αλλά... θα ήταν αυτό που αποκαλώ "λογοτεχνικός αυνανισμός." Εμένα τουλάχιστο δεν θα με αφορούσε.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

θα μπορούσε να είχε γράψει ένα βιβλίο που θα κάλυπτε ένα 24άωρο από την ζωή του

 

Κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει... Αλλά εκείνο δεν ήταν του Καζαντζάκη και δεν έχει χαρακτηριστεί «λογοτεχνικός αυνανισμός». :)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Όπως είπα και κάπου αλλού, για μένα η πλοκή δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσον και αν ο δημιουργός μπορεί να σε μαγέψει με τον δικό του τρόπο, ο οποίος ενδέχεται να μην συμπεριλαμβάνει την πλοκή σαν στοιχείο, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

 

 

Ο ίδιος ο Νίκος Καζαντζάκης, που είναι μαγευτικός στη γλώσσα του, θα μπορούσε να είχε γράψει ένα βιβλίο που θα κάλυπτε ένα 24άωρο από την ζωή του, ίσως την πιο βαρετή μέρα της ζωής του. Ένα κεφάλαιο για το πως τηγάνισε τα αβγά του, και άλλο ένα κεφάλαιο για το πως άπλωσε την μαρμελάδα στις φρυγανιές του. Μια μέρα όπου δεν συμβαίνει τίποτα ουσιώδες. Θα είχε σίγουρα γοητευτική, ονειρική γλώσσα, αλλά... θα ήταν αυτό που αποκαλώ "λογοτεχνικός αυνανισμός." Εμένα τουλάχιστο δεν θα με αφορούσε.

 

Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό που λες το κάνει ο Μπέκετ στο βιβλίο που τώρα διαβάζω, προφανώς όχι περιγράφοντας τηγανητά αυγά, αλλά λίγο σημαντικότερα πράγματα. Για να μην μιλήσω για το σύνολο του έργου του Μπέκετ. Τώρα, αν για σένα ο Ιρλανδός αυτός κύριος είναι η ενσωμάτωση όλων των ειδωλίων και αγαλμάτων του φουντωμένου και σκληρού όσο δεν πάει θεού Αυνάν σε κάθε γωνιά της οικουμένης, είναι κάτι που δεν με αφορά, δεν μπορώ και ούτε θέλω να αλλάξω.

Link to comment
Share on other sites

Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό που λες το κάνει ο Μπέκετ στο βιβλίο που τώρα διαβάζω, προφανώς όχι περιγράφοντας τηγανητά αυγά, αλλά λίγο σημαντικότερα πράγματα. Για να μην μιλήσω για το σύνολο του έργου του Μπέκετ. Τώρα, αν για σένα ο Ιρλανδός αυτός κύριος είναι η ενσωμάτωση όλων των ειδωλίων και αγαλμάτων του φουντωμένου και σκληρού όσο δεν πάει θεού Αυνάν σε κάθε γωνιά της οικουμένης, είναι κάτι που δεν με αφορά, δεν μπορώ και ούτε θέλω να αλλάξω.

Όπως λες Stanley, o Μπέκετ περιγράφει πιο σημαντικά πράγματα. Συγκρατήσου λίγο, θα μας λεκιάσεις. (Πρόσεχε τι είναι ακριβώς αυτό που σε γοητεύει στη γραφή των άλλων. Ο οποιοσδήποτε καλλιτέχνης ερωτευτεί τον ίδιο του τον μύθο, μπορεί να υποπέσει στο αμάρτημα.)

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Εγώ το "έχει ταλέντο" το χρησιμοποιώ όταν κάποιος είναι ταλαντούχος. Ο Ζιντάν δεν είναι ταλαντούχος;

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Μόλις διέρρευσαν τρία ανέκδοτα διηγήματά του στο Ίντερνετ. Η σημαντικότητα της υπόθεσης είναι ότι ο συγγραφέας δεν ήθελε να δημοσιευτούν μέχρι να περάσουν 50 χρόνια από τον θάνατό του. Δηλαδή το 2060!

Υπήρχε μόνο ένα αντίγραφο στην βιβλιοθήκη του Princeton για να μπορέσει κάποιος να το διαβάσει θα χρειαζόταν δυο είδη ταυτοποίησης και να έχει συνεχή εποπτεία πίσω από κλειστές θύρες.

πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Ocean_Full_of_Bowling_Balls

 

Και η επίμαχη συλλογή για ανάγνωση σε φωτογραφίες:

 

http://imgur.com/a/64v5t

(μπορείτε να το βρείτε και σε pdf μορφή αν ψάξετε)

 

Περισσότερες πληροφορίες εδώ:

http://www.buzzfeed.com/summeranne/three-unpublished-jd-salinger-stories-have-allegedly-leaked

Απ' ότι φαίνεται το πρώτο διήγημα: "The ocean full of bowling balls" είναι κάτι σαν prequel του φύλακα

Edited by Διγέλαδος
Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Βγήκε η καινούρια μετάφραση του Φύλακα στη Σίκαλη. Και ο τίτλος του;

 

"Στη σίκαλη, στα στάχια, ο πιάστης"

 

:tease:

 

οοοοοκ.....

 

Στο λινκ υπάρχει η μετάφραση του πρώτου κεφαλαίου. Όντως φαίνεται σαν να έχει μεταφραστεί ξανά από την αρχή το βιβλίο. Έχω περιέργεια να δω πως έχει μεταφράσει "και τα ρέστα" τώρα.

Edited by Διγέλαδος
Link to comment
Share on other sites

Μάλλον θα πρέπει να τον είχε καταλάβει τι γλίτσης που ήτανε, τι γνήσιο ιμιτασιόν.

 

Αν δεν κάνω λάθος (που μπορεί γιατί τον Φύλακα τον έχω στο χωριο, μάγκα μου) και τα ρέστα, αλλάξανε το "κάλπης" με το "ιμιτασιον".

Link to comment
Share on other sites

 

Μάλλον θα πρέπει να τον είχε καταλάβει τι γλίτσης που ήτανε, τι γνήσιο ιμιτασιόν.

 

Αν δεν κάνω λάθος (που μπορεί γιατί τον Φύλακα τον έχω στο χωριο, μάγκα μου) και τα ρέστα, αλλάξανε το "κάλπης" με το "ιμιτασιον".

 

Θα τρελαθώ τελείως.

Link to comment
Share on other sites

:eek:

 

0) Η μεταφράστρια δεν έχει αλλάξει. Είναι και τώρα, όπως και τότε, η Τζένη Μαστοράκη. (Είχα διαβάσει μια συνέντευξή της για την πρόθεσή της να το ξαναμεταφράσει.)

 

1) Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι άλλαξε τον τίτλο ενός τόσο επιτυχημένου βιβλίου. Και λάθος να ήταν (που δεν ήταν), Δεν. Αλλάζεις. Τον. Τίτλο. Και, αν τελικά το κάνεις, δεν τον κάνεις χειρότερο. Τουλάχιστον όχι τόσο χειρότερο.

 

2) Ευρήματα όπως ο "κάλπης" ήταν το ισχυρότερο ατού ενός βιβλίου που πόνταρε στο γράψιμό του και μόνο (ούτε πλοκή, ούτε τίποτα). Το "κάλπης", συγκεκριμένα, δούλευε τέλεια ακριβώς λόγω της τόσο ταιριαστής λεξιπλασίας του. Ατυχέστατη αλλαγή.

 

3) Αν άλλαξε και την αιχμή του δόρατος, το "και τα ρέστα", που επαναλαμβάνεται τόσες φορές και τόσο επιτυχημένα, τότε τολμώ να προβλέψω ότι έδω έχουμε ένα κλασικό παράδειγμα του "έβαλα τα χέρια μου και έβγαλα τα μάτια μου"...

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..