Τι διαβάζετε από επιστημονική φαντασία αυτόν τον καιρό;

[karatasiospa]

Ανοίγω αυτό το topic όπου ο καθένασ μπορεί να λέει τι διαβάζει και να το αξιολογεί έτσι ώστε να ενημερωνόμαστε για καινούργια βιβλία η για βιβλία που δεν ξέρουμε.

Εγώ τώρα διαβάζω το Ark του S. Baxter. Αν και δεν το έχω τελειώσι ακόμα μέχρις στιγμής είναι εκπληκτικό σίγουρα το καλύτερο βιβλίο του μέχρι τώρα Καλύτερο ακόμη και από το πολύ καλό Time Ships). Θα το συμβούλευα ακόμη και σε εκείνους που δεν έχουν διαβάσει Baxter η δεν τους άρεσε

Edited December 29, 2010 by RObiN-HoOD
topic title renamed for better understanding

[Sileon]

Υπάρχει ήδη το τόπικ εδώ. Παίζει να έχει την μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα στο φόρουμ, οπότε αργά ή γρήγορα θα το ανακάλυπτες!

 

Επίσης, εδώ ένα παρεμφερές αναγνωστικό τόπικ.

[karatasiospa]

Ναι αλλά σε εκείνο το topic μιλάνε γενικά για λογοτεχνία του φανταστικού. Εγώ άνοιξα αυτό το topic μόνο για επιστημονική φαντασία

[karatasiospa]

Μολις τέλειωσα το Ark του Baxter. Διαβάστε το οπωσδήποτε!!! Είναι εξαιρετικό βιβλίο!!

[Nova]

Night's Dawn Trilogy by Peter Hamilton. Φλύαρο, πολύ φλύαρο, όπως όλα τα βιβλία του.

[karatasiospa]

Ναι είναι πολύ φλύαρο και η ιδέα των possesed θυμίζει b-movie.

[Nova]

Δεν με πειράζει η ιδέα των possesed, δεν με συγκινεί και ιδιαίτερα, αλλά τέλος πάντων δεν είναι κακή.

Απλά είναι -δεν ξέρω αν σας το είπα- φλύαρος, μα πάρα πολύ φλύαρος ο τύπος.

665 σελίδα και είμαι μόνο στο μέσο του βιβλίου.

Του πρώτου της τριλογίας. Έχω διαβάσει μόνο το ένα έκτο...

 

Καλά μιλάμε -σε περίπτωση που σας ξέφυγε- για πολύ φλυαρία.

Μα για πάρα πολύ φλυαρία...

[karatasiospa]

Μόλις τέλειωσα το Steal Across the sky της Nancy Kress επό τις καλές κυκλοφορίες της προηγούμενης χρονιάς. Ιδαίτερα ενδιαφέρον και καλλογραμμένο με ένα κάπως πρωτότυπο θέμα. Οχι εξαιρετικό αλλά σίγουρα αξίζει να διαβαστεί.

[karatasiospa]

Jack Vance Emphyrio (science fiction Masterworks).

Eνα πολύ όμορφο βιβλίο. Μ' αρέσουν ιδιαίτερα τα βιβλία που έχουν ως κεντρικό θέμα το ταξίδι κυριολεκτικά η μεταφορικά (εδώ και τα δύο). Κρίμας που το τέλος είναι κάπως απογοητευτικό. Συνολικά όμως πολύ όμορφο.

 

 

[Nova]

Εγώ είμαι ακόμα στο δεύτερο βιβλίο της τριλογίας.

 

Καλά μιλάμε δεν παίζεται με την φλυαρία του.

[karatasiospa]

Κoυράγιο κανα 2000 σελιδες μείνανε και τελείωσες!!!

 

 

[nikosal]

Gateway, Pohl

[karatasiospa]

Εξαιρετικό βιβλίο

 

 

[Nova]

Nαι, καταπληκτικό, ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει. Το Gateway φυσικά, όχι το φλύαρο που διαβάζω τώρα.

Edited March 30, 2010 by Nova

[karatasiospa]

Λοιπόν τέλειωσα το Macrolife (υπότιτλος A mobile utopia) του George Zebrowski (ένα πό τα λίγα βιβλία που ο A.C. Clarke δήλωσε ότι διάβασε δύο φορές!). Μου είναι κάπως δύσκολο να σας περιγράψω τι ακριβώς είναι αυτό το βιβλίο γιατί διαφεύγει των γνωστών κατηγοροποιήσεων. Είναι αυτό που συνήθως ονομάζεται novel of ideas ίσως στην πιο καθαρή μορφή του (μοναδικό αντίστοιχο είναι το Star Maker του olaf Stapleton). Είναι γραμμένο όχι με την μορφή μιας συνεχούς πλοκής με τους ιδιουσ χαρακτήρες σε όλο το βιβλίο αλλά ως τρία διαφορετικά επεισόδεια σε τρεις διαφορετικές χρονικές στιγμές. Τα τρία επεισόδεια αναπτύσουν αυτό που ο συγγραφέας ονομάζει Macrolife που είναι η κεντρική ιδέα του βιβλίου. Το Macrolife είναι κυριολεκτικά μια Ουτοπία.Πρόκειται γι'αυτό που στην λογοτεχνία γενικότερα ονομάζεται Utopian novel. Δεν θυμάμαι όμως να έχω ξαναδιαβάσει ποιο φιλοδοξο αλλά και τολμηρό έργο σ'αυτόν τον χώρο. Ούτε έχω διαβάσει πιο τολμηρή υποστήριξη της αναγκαιότητας για το ανθρώπινο είδος να εξαπλωθεί στο διάστημα. Αν σας αρέσουν τα βιβλία που σας κάνουν να σκεφτείτε, που δείνουν νέες προοπτικές στην σκέψη σας τότε διαβάστε το. Αν όχι αφήστε το.

[karatasiospa]

Τέλειωσα το Ringworld του L.Niven. Ναι ξέρω θεωρείται κλασσικό και θα έπερεπε να το έχω διαβάσει από καιρό. Λοιπόν είναι καλό έως πολύ καλό και σίγουρα πρωτότυπο αλλά όχι εξαιρετικό. Νομίζω ότι είναι λίγο υπερτιμημένο. Ισως αν το είχα διαβάσει πριν 20 χρόνια να μου έκανε περισσότερη εντύπωση.

[nikosal]

Ταλαντεύομαι λίγο ανάμεσα στο «δέκα» και σε κάτι λιγότερο, αλλά δεν... πάει η καρδιά μου. Είναι ένα σπουδαίο βιβλίο, κομμάτι της ιστορίας της εφ! Και πραγματεύεται μια εξαιρετικά έξυπνη ιδέα, θυμίζοντας αρχικά Ραντεβού με το Ράμα.

 

Τώρα πρόσφατα το ξαναδιάβασα, Π. Υπερτιμημένο δεν θα το έλεγα. Νομίζω πώς ιδιαίτερα αν το δεις στην εποχή του, δηλ. 40 χρόνια πριν, ήταν σπουδαίο. Αν θυμάμαι καλά ο Ν. το έγραψε νέος και δεν γνωρίζω αν το ξεπέρασε...

[karatasiospa]

Απλώς δεν μου προκάλεσε αυτο το sense of woder (πάλι αυτή η έκφραση!) που ένιωσα στο rendevouz with rama.

 

 

[nikosal]

Ωστόσο είναι και τα δύο σημαντικά βιβλία, που έχουν αγαπηθεί και εμπνεύσει. Τα έχω διαβάσει από δυο φορές, ελληνικά μικρός, στο πρωτότυπο πιο πρόσφατα και μπορώ να πω ότι το Ραντεβού μου είχε προκαλέσει και εμένα πιο έντονα συναισθήματα, πιο μεγάλη συγκίνηση. Αλλά συχνά όταν ονειροπολώ τα σκέπτομαι και τα δύο... Και αν με ρωτήσεις ποιον κόσμο θα ήθελα να επισκεφτώ... Δύσκολα θα αποφασίσω!

 

ΥΓ. Ρίξε και μια αξιολόγηση

[heiron]

Προσωπικά αν και το ΡμτΡ θεωρείται πιο κλασικο το Ringworld μου φαίνεται καλύτερο.Πιο πολλές ιδέες,πιο ενδιαφέροντες ήρωες,πιο πολύ πλάκα για να μην πω πιο καλή γραφή.Σενς οφ γουοντερ δεν έχει και τόσο γιατί ήδη βρισκονται στο μακρινο μέλλον,έχουν δει πολλά τα μάτια τους κι ο αναγνώστης ο ίδιος ήδη περιμένει τι θα δει.Κάποτε πίστευα ότι μπορεί να αφορούσε έναν ολοκληρο γαλαξία με τεράστιο φλεγόμενο πυρήνα και γύρω φύρω ένα δακτύλιο με διαστάσεις πολλών ετων φωτός,τόσο τιτανοτεράστιο!Superingalaxy!

[karatasiospa]

Κάτι που δεν μου άρεσε ήταν οι εξωγήινοι του. Δεν τους βρήκα και πολύ πειστικούς. Εντάξει ούτε στο ΡμτΡ yπήρχαν αξιόλογοι χαρακτήρες αλλά εκεί δεν μετρούσε γιατί όλο το εμδιαφέρον βρίσκονταν στο ίδιο το Ράμα που κατά κάποιο τρόπο ήταν ο κεντρικός χαρακτ'ηρας. Επίσης αν και το ταξίδι προς και εντός του Ringworld ήταν σε αρκετά σημεία πολύ κάλό αρκετά (αλλά όχι όλα) από τα μυστήρια του αποκαλύφθηκαν ενώ στο ΡμτΡ το μυστήριο όλο και μεγάλωνε και τελικά καμμία τελική απάντηση δεν δίνονταν αφήνοντας την φαντασία του αναγνώστh να ταξιδέψει. Χώρα εκείνο το καταπληκτικό τέλος: The Ramans do everything in threes!

 

 

[Διγέλαδος]

Πρωία εν Δήλωτου Ασημομύτη Γ.

Στην περίληψη φαίνεται να γίνεται ο χαμός.. Όμως μέσα στα κεφάλαια έχω χαθεί προς το παρόν. Ελπίζω να με ξεμπλέξει ο συγγραφέας στη συνέχεια.

[BladeRunner]

Πρωία εν Δήλω του Ασημομύτη Γ.

Στην περίληψη φαίνεται να γίνεται ο χαμός.. Όμως μέσα στα κεφάλαια έχω χαθεί προς το παρόν. Ελπίζω να με ξεμπλέξει ο συγγραφέας στη συνέχεια.

 

Είναι καλογραμμένο; Μου φαίνεται ενδιαφέρον...

[Διγέλαδος]

εξαρτάται τι εννοείς καλογραμμένο. Χρησιμοποιεί γλώσσα πλούσια σε λεξιλόγιο, αλλά κουράζει λίγο. Θέλω να διαβάσω παρακάτω για να σου πω περισσοτέρα.

Πλάκα έχει που το έχουν βάλει στα Αμερικανική πεζογραφία - Μυθιστόρημα.

[trillian]

Διάβασα το Flash Forward. Δεν ξέρω αν το έχετε ακούσει (είναι πλέον και σειρά, αλλά με διαφορετικό σενάριο απ' ό,τι κατάλαβα). Η υπόθεση πάει ως εξής:

 

Κάποια μέρα του 2009, μία ομάδα επιστημόνων στο CERN ξεκινούν ένα πείραμα στον επιταχυντή σωματιδίων με σκοπό να βρουν τα σωματίδια Higgs. Όλα είναι έτοιμα, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, φτάνει στο μηδέν... και αυτό που συμβαίνει είναι ότι για δύο περίπου λεπτά, όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη πέφτουν αναίσθητοι, ενώ βιώνουν σκηνές από το μέλλον τους, είκοσι χρόνια μετά. Όσοι δηλαδή θα ζουν τότε...

Πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση, και μου άρεσε ο τρόπος που αντιμετώπισε το θέμα: πέρα από τη φυσική του θέματος (συγκρούσεις σωματιδίων, βομβαρδισμοί νετρονίων, ανθρωπιστικές αρχές, κλειστά/ανοικτά σύμπαντα και η πανταχού παρούσα γάτα του Σρέντιγκερ - χόρτασα φυσική ) το κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι η ανθρωπιστική πλευρά: Μπορεί να αλλάξει αυτό που είδες; Γιατί να παντρευτείς την αγαπημένη σου όταν είδες ότι σε είκοσι χρόνια δε θα είστε μαζί; Μπορείς να αποφύγεις το θάνατό σου; Αν είδες ότι σε είκοσι χρόνια από τώρα η ζωή σου θα είναι ανυπόφορη, αξίζεις να ζεις; Κι αν όχι, μπορείς να αυτοκτονήσεις; Γιατί αν μπορείς να αυτοκτονήσεις σημαίνει ότι μπορείς να αλλάξεις το μέλλον, αλλά για σένα δε θα έχει νόημα γιατί θα είσαι νεκρός... Κτλ κτλ.

 

Συνολικά λοιπόν πάρα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο (έχει και έλληνα πρωταγωνιστή! Ο Theo Procopides τρώει saganaki και φιλοσοφεί επί του Oedipus Tyrannos). Λίγο καλύτερους χαρακτήρες να είχε, και θα είχα κατενθουσιαστεί.