Jump to content

Σημειώσεις "για αργότερα"


DinMacXanthi
 Share

Recommended Posts

Ας πούμε πως έχετε ένα ερέθισμα το οποίο "Μπορεί να γίνει πολύ ωραία ιστορία!" και ακολούθως "Θα πρέπει να κάτσω να τη γράψω!"

Ή ίσως μια έμπνευση, μια ατάκα που ακούσατε και σας άρεσε, μια είδηση που διαβάσατε, ένα κομμάτι διαλόγου, μια όμορφη έκφραση, ένα σχήμα λόγου που σκεφτήκατε αλλά δεν ταίριαζαν/χώρεσαν στην τωρινή δουλειά σας.

 

Τι κάνετε με αυτά τα κομματάκια;

 

Προσωπικά, έχω ένα document στον υπολογιστή ονόματι atakesklp 8,590 λέξεων γεμάτο με τα παραπάνω. Κάποια εν τέλει χρησιμοποιήθηκαν, τα περισσότερα περιμένουν τη σειρά τους. Ακόμη κουβαλάω πάντα ένα moleskine με ένα μολυβάκι στο οποίο σημειώνω όταν δεν βρίσκομαι μπροστά στο pc. Τέλος, υπάρχει και το "fuckitbuckit" (ή ελληνιστί "ο κουβάς") με αποτυχημένες ή ημιτελείς προσπάθειες, αλλά ακόμα κι από εκεί όλο και κάποια ατάκα-φράση ξεθάβεται για τις επόμενες ιστορίες.

 

Για όσους δεν έχουν κάτι παρόμοιο ή τα έχουν σκόρπια απο δω κι απο κει, και γράφουν. Φιλική συμβουλή: ΜΗΝ υπολογίζετε στη δύναμη του μυαλού σας, όσο δυνατή κι αν είναι η μνήμη σας.

Verba Volant, Scripta manent.

 

Έχετε παραδείγματα τέτοιων παλιών σημειώσεων που έγιναν ιστορίες; Ειδικά αν είναι ιστορίες που έχουμε διαβάσει εδώ στο φόρουμ, μπορείτε να μας δείξετε την στιγμή που γεννήθηκαν μέσα από μια λέξη/φράση/είδηση;

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Ας ξεκινήσω με 2 παραδείγματα από το atakesklp. Οι ιστορίες που γεννήθηκαν μέσα από αυτές τις 2 φράσεις βρίσκονται στο φόρουμ biggrin.gif

 

"ti oneira exei 1 80xronos?" σημείωση στις 19 Μαρτίου 2008 (κοίτα να δεις, 2 χρονών+3 ημερών, τώρα το παρατήρησα)

 

"Para8yro p deixnei brady enw exw einai mera" Μάιος 2009 (δε σημειώσα ημέρα, damnit)

Edited by DinMacXanthi
ξεκόλλημα των λέξεων που μεταφέρθηκαν από το word
Link to comment
Share on other sites

Έπαθα πλάκα γιατί ακριβώς το ίδιο ακριβώς document με τίτλο ατακες.doc έχω κι εγώ στον υπολογιστή μου!biggrin.gif

Ξεκίνησε με ατάκες (προφανώς laugh.gif ) αλλά έφτασε πλέον να περιέχει ολόκληρες ιδέες.

 

Επίσης έχω και έναν φάκελο με docs που περιέχουν την έναρξη κάποιας ιστορίας που έχω σκοπό να πιάσω αργότερα για να δουλέψω. Αυτά μπορεί να περιέχουν απο έναν εναρκτήριο διάλογο κάποιων χαρακτήρων έως και δύο ή τρεις εισαγωγικές παραγράφους της ιστορίας.

 

Το μυαλό μου δυστυχώς δεν μπορεί να συγκρατήσει όλα τα καθημερινά ερεθίσματα για γράψιμο οπότε κατέφυγα στις παραπάνω λύσεις για να αντεπεξέλθω.

 

Παραδείγματα χρήσης σε ιστορίες μου βρίσκονται στον "Νυστέρη" και στις "εκδόσεις Λαμπερός".

Ο Νυστέρης ξεκίνησε εντελώς διαφορετικά ως ιδέα και οι εκδόσεις Λαμπερός απο ένα απλό "What if a book was alive...".

 

Δοκιμάστε το, δουλεύει.

Link to comment
Share on other sites

Ok, θα φανεί παράξενο σε όσους έχουν διαβασει το διήγημα ("Το Στοίχειωμα") αλλά αφορμή στάθηκε αυτός ο διάσημος πίνακας του Γκόγια (και ναι, ανήκει και αυτός στους λεγόμενους Μαυρους Πίνακες και ένα από τα 50 αριστουργήματα της ζωγραφικής). Μου γέννησε απέραντη θλίψη και μοναξιά...

 

Goya, "The Dog"

1820_22_goya_the_dog.jpg

Edited by DinMacXanthi
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

παιδιά κι εγώ αυτές τις μέρες σκεφτόμουν αυτό το θέμα! Έχω κάποιες ιδέες-φράσεις που θα μπορούσε να ήταν ένα καλό ξεκίνημα για γράψιμο. Αλλά δεν κάθομαι να τις γράψω καν κάτω. Συνήθως κουβαλάω ένα σημειωματάριο μαζί μου και τις γράφω εκεί ή έστω στο κινητό μου, αυτές τις μέρες όμως τίποτα.

Link to comment
Share on other sites

Το δικό μου αρχείο αλλάζει κατά καιρούς ονόματα. Το πιο σύνηθες είναι το touse (εννοώντας προς χρήσιν) και δεύτερο πιο σύνηθες το old_idea. Οι ιδέες ξεκινάνε συνήθως ως μικρές φράσεις σε λευκά τετράγωνα χαρτάκια (για κάποιο λόγο ένα ποστιτ με ιδέα γραμμένη επάνω του μου φαίνεται κακός οιωνός για την ιδέα). Όταν μαζεύονται πολλά, στην τσέπη της τσάντας μου, τα χουφτιάζω και τα περνάω στο Η/Υ.

 

Παλιές ιδέες... χμ. Αυτό εμφανίστηκε σαν ιδέα στις 5/11/2006, όταν σκέφτηκα ότι όπως στις ταινίες οι διάφορες ηρωίδες μαγειρεύουν γυμνές, έτσι κι οι αστροναύτισσες θα αρέσκονται να κυκλοφορούν γυμνές στους διαδρόμους των διαστημοπλοίων όταν είναι μόνες. Τώρα που κατέληξε η ιδεά... Επίσης είναι κι αυτό, το οποίο κλωσσούσε πολύ καιρό, μέχρι που μου έδωσε ο Ατρελέγις έμπνευση με το διαγωνισμό και το τελείωσα.

 

Γενικά, πολλές φορές οι σκόρπιες ιδέες πηγαίνουν στα αντίστοιχα αρχεία κάθε κειμένου. Πχ, έχω ένα αρχείο με ιδέες για τον Κόμπες που είναι γεμάτο με ατάκες, όπως το αλησμόνητο "σταμάτα-σταμάτα-σου 'ρχεται ντομάτα".

 

Έντιτ: ωρθωγραφεικα.

Edited by Naroualis
Link to comment
Share on other sites

Κρατάω μερικές ιδέες και πλοκές αλλά τίποτα παραπάνω. Αν δεν βγαίνει πλοκή, ή άχρηστο είναι ή θα το κολλήσω κάπου που θα το μετανιώσω.

Link to comment
Share on other sites

Έχω εδώ και πολλά χρόνια το Ιδέες.doc όπου όμως γράφω μόνο τις ιδέες που δεν είναι αρκετά ισχυρές/πιεστικές για να αποτελέσουν διήγημα αμέσως και πρέπει να περιμένουν λίγο ή πολύ -ή για πάντα. Το πρόβλημα είναι ότι μόλις υλοποιήσω κάποια απ' αυτές, γυρνάω και σβήνω τη φράση κλειδί που είχα σημειώσει, ώστε το αρχείο να παραμένει επίκαιρο. Οπότε δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς πώς ήταν τέτοιες σημειώσεις για διηγήματα που έχουν ήδη γραφτεί, αλλά μπορώ να σας δώσω μια ιδέα:

Κάτι σαν "Η αγάπη είναι το πιο εγωιστικό συναίσθημα" για το "Αγάπα τον, Αγάπα τον" (από τη συλλογή "Σάρκινο Φρούτο")

Από τη συλλογή "...και το τέρας":

Κάτι σαν "Sklotsky" για το "Καληνύχτα!", (Sklotsky είναι η αισθητηριακή απομόνωση που αναφέρεται στο "Tiger-tiger" του Bester)

Κάτι σαν "Παραμετροποίηση για καθολικη ομορφιά που σαγηνεύει όλους ανεξαιρέτως" για το "...και το τέρας",

Κάτι σαν "Απόλυτα ντετερμινιστικό σύμπαν με γνωστές τις αρχικές συνθήκες" για το "Το Καλάθι των Αχρήστων του Γραφείου μου και οι Αρχικές Συνθήκες του Σύμπαντος Σφηνωμένες στον Πάτο του",

Κάτι σαν "Ταξίδι στο παρελθόν για αναίρεση της εφεύρεσης της χρονομηχανής" για το "Χρονομηχανή Τέλος",

Κάτι σαν "Τύπος κοροϊδεύει τζίνι με τρεις ευχές" για το "Οι Απειροτρείς Ευχές" (χωρίς να ξέρω φυσικά τη λύση όταν το σημείωνα, αλλιώς θα το έγραφα αμέσως),

Κάτι σαν "Εξωγήινοι τρέφονται με ανθρώπους" για το "Μία Κίνα" (το οποίο τελικά δεν έχει καμία σχέση με το πώς κατέληξε το διήγημα).

 

Και το μοναδικό που δεν πρόλαβα να σβήσω:

"Αγωνιστικές μοτοσικλέτες-γυναίκες κλώνοι" για το "Laguna Seca".

 

Δεν τα σημειώνω με ημερομηνίες αλλά ίσως τώρα αρχίσω να το κάνω. Μερικά μένουν (πολλά) χρόνια εκεί μέσα.

Link to comment
Share on other sites

Χμμ...Ωραίο το θέμα και μου θύμισε πως πρέπει να οργανωθώ περισσότερο. :sheep:

 

Μέχρι στιγμής, οι σημειώσεις που κρατάω είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία σε χαρτιά, χαρτούδια, χαρτοπετσέτες, παλιά βιβλία, βιβλία της δουλειάς, ημερολόγια και μισογεμάτα τετράδια και ούτω καθ' εξής...Έτσι όταν κατά τύχη πέσω πάνω σε κάποια από αυτές είναι σαν το αβγό-κίντερ έκπληξη αφού τις περισσότερες φορές έχω ξεχάσει παντελώς την υπαρξή τους.

 

Έχω μερικές σκόρπιες και στον υπολογιστή, αλλά δυστυχώς οι πιο αυθόρμητες ατάκες ή ιδέες συνηθίζουν να μου έρχονται στις πιο ακατάλληλες στιγμές, με αποτέλεσμα να καταλήγουν ξεχασμένες σε κάποια τσάντα-τσέπη-συρτάρι. Το καλό είναι πως συνήθως αν μια ιδέα ή μια εικόνα είναι καλή, έστω και μεμομωνομένη, επανέρχεται και εν τέλει βρίσκει τον τρόπο της να τρυπώσει σε ό,τι μεγαλύτερο γράφω την εκάστοτε περίοδο.

Link to comment
Share on other sites

Κρατάω ένα αρχείο, που συνήθως λέγεται notes.doc για ατάκες ή κάποιο σημαντικό σημείο που θέλω να μπει όταν γράφω έργο μεγάλου μήκους. Συνήθως αυτό ενημερώνεται και σβήνεται κατά διαστήματα. Με το τέλος των Λαξευτών όλα τα notes μου μηδενίστηκαν και κατέληξαν στον κάδο ανακύκλωσης.

 

Κρατώ χύμα ριγμένες ατάκες και σημείωσεις στο τέλος του αρχείου που έχει το τυχόν τρέχον διήγημα που δουλεύω και όταν φτάνω στο κατάλληλο σημείο αρπάζω τη σχετική (ή τη σβήνω, αναλόγως πως έχει προχωρήσει η ιστορία).

 

Δεν κρατάω αρχείο σημειώσεων με ιδέες. Αν μια ιδέα είναι καλή είτε δεν υπάρχει περίπτωση να την ξεχάσω είτε θα μου ξανάρθει πολύ σύντομα.

Αν θέλω οπωσδήποτε κάτι για να υπάρχει η αίσθηση ότι 'τρέχει' μια ιστορία, γράφω μια παράγραφο ή ό,τι άλλο νομίζω σε δικό της αρχείο.

Link to comment
Share on other sites

 

 

Μέχρι στιγμής, οι σημειώσεις που κρατάω είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία σε χαρτιά, χαρτούδια, χαρτοπετσέτες, παλιά βιβλία, βιβλία της δουλειάς, ημερολόγια και μισογεμάτα τετράδια και ούτω καθ' εξής...Έτσι όταν κατά τύχη πέσω πάνω σε κάποια από αυτές είναι σαν το αβγό-κίντερ έκπληξη αφού τις περισσότερες φορές έχω ξεχάσει παντελώς την υπαρξή τους.

 

 

... καθώς και σε εισιτήρια ΚΤΕΛ, αποδείξεις σούπερ μάρκετ, λογαριασμούς ΔΕΗ, διαφημιστικά φυλλάδια...

 

Και κάθε, μα ΚΑΘΕ φορά λέω το ίδιο ακριβώς πράγμα: "πρέπει να πάρω ένα μπλοκάκι".

Link to comment
Share on other sites

  • Management

Γι' αυτούς που είναι δίπλα σε υπολογιστή μπορούν να κρατάνε τις σημειώσεις τους και στο SFF.gr στο Manage Notes. :)

Link to comment
Share on other sites

Και μετά σου λέει, οι κοπέλες είναι πιο οργανωτικές. Χρμφ! nonono.gif

 

Ευθυμία, Βάγια, Βάσω και Γεωργία. Ένα σημειωματάριο στη τσάντα/τσέπη σήμερα κιόλας, κι αφήστε τις χαρτοπετσέτες / εισιτήρια ΚΤΕΛ! Ακου 'κει εισιτήριο ΚΤΕΛ! Ενώ έχετε την τιμή να ανήκετε στο 1,94% των ανθρώπων που πραγματικά χρειάζονται σημειωματάριο ιδεών...

(αν κι εδώ που τα λέμε, έχω ένα άδειο μπουκάλι κρασί στο γραφείο όπου έχω γράψει στην ετικέτα το ξεκίνημα μιας πλοκής... και δεν το 'χω περάσει ακόμα στο doc με τις ατάκες)

Το καλό με το σημειωματάριο είναι πως το μυαλό αντανακλαστικά ψάχνει ιδέες παντού, γιατί ξέρει πως αν κατεβάσει κάτι, υπάρχει μέρος για να αποθηκευτεί.

Link to comment
Share on other sites

Δεν κατάλαβες καλά. Έχω πάντα στην τσάντα μου ένα τετραδιάκι, αλλά δεν γράφω εκεί τις άσχετες ιδέες μου. Εκεί γράφω μόνο όταν το ταξίδι κρατάει κι εγώ θέλω να τελειώσω τη σκηνή που έγραφα πριν λίγο στον υπολογιστή. Οι σκόρπιες ιδέες, πρέπει εξ ορισμού να ζήσουν για λίγο ανεξάρτητες, ώστε να ωριμάσουν και να δυναμώσουν, κι αυτή τους την ανεξαρτησία τούς την εξασφαλίζει ο λογαριασμός του σούπερ-μάρκετ, το εισητήριο του ΚΤΕΛ, ο φάκελος από το προσκλητήριο της βάφτησης και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις...

Link to comment
Share on other sites

Good Old Notepad για μένα

και ένα κομμάτι χαρτί μέχρι να γυρίσω σπίτι να το ανοίξω.

Link to comment
Share on other sites

Δε γράφω σχεδόν ποτέ τις ιδέες μου (κι αν το κάνω είναι σε ένα χαρτί που θα χαθεί σε μερικές μέρες).

Όσο παράλογο κι αν ακούγεται, αν την ιδέα δε τη θυμάμαι όταν θα κάτσω να τη γράψω, μάλλον δε θα άξιζε να τη θυμάμαι (συγγραφικός δαρβινισμός ένα πράγμα) αν και συχνά μου έρχονται blasts from the past και ενσωματώνονται σε νέες ιδέες ή, όταν κάτσω να γράψω κάποιο μυθιστόρημα, αφήνω έναν σκελετό πλοκής που σταδιακά αναπτύσσω.

Link to comment
Share on other sites

Εγω χρησιμοποιω δυο πραγματα, ενα μπλοκακι και στυλο τα οποια εχω παντα μαζι μου. Και το http://www.evernote.com/ ενα προγραμματακι για σημειωσεις, τα σπαει. Επειδη πηγη εμπνευσης μπορει να ειναι και μια εικονα, ενα βιντεακι, οτιδηποτε μπορεις να το κοτσαρεις σε αυτο.

Link to comment
Share on other sites

Δε γράφω σχεδόν ποτέ τις ιδέες μου (κι αν το κάνω είναι σε ένα χαρτί που θα χαθεί σε μερικές μέρες).

Όσο παράλογο κι αν ακούγεται, αν την ιδέα δε τη θυμάμαι όταν θα κάτσω να τη γράψω, μάλλον δε θα άξιζε να τη θυμάμαι (συγγραφικός δαρβινισμός ένα πράγμα) αν και συχνά μου έρχονται blasts from the past και ενσωματώνονται σε νέες ιδέες ή, όταν κάτσω να γράψω κάποιο μυθιστόρημα, αφήνω έναν σκελετό πλοκής που σταδιακά αναπτύσσω.

 

Και 'γω αυτού του στυλ είμαι κι όσο κι αν το προσπάθησα, δε μου βγήκε να κρατάω σημειώσεις, να οργανώνω κτλ...:huh:

Link to comment
Share on other sites

Ok, εγώ είμαι λίγο βλαμμένο σ' αυτά. Δεν κρατάω σημειώσεις ΠΟΤΕ. Δεν έχω κανένα αρχείο με ιδέες, ατάκες κλπ. Όταν γράφω κάτι συγκεκριμένο (και μεγάλο, αλλιώς βγαίνει εκείνη την ώρα ολόκληρο οπότε δεν έχουν σημασία οι σημειώσεις :Ρ), τότε έχω πάντα δύο αρχεία ανοιχτά, ένα με το κείμενο το ίδιο (και το αιώνιο σκάλωμά μου να πρέπει να το γράψω απ' την αρχή κι όχι από κάπου και βλέπουμε) κι ένα με ξεκάρφωτες εικόνες, ιδέες, ατάκες που θα μπουν μέσα μετά. Στα νανόριμα, πολύ πριν ξεκινήσει η γραφη τους, απ' τον Σεπτέμβρη που κατασταλάζω στην ιδέα, τότε μόνο κυκλοφορώ σαν παρανοϊκή με μπλοκάκι και στυλό γιατί μπορεί να μου 'ρθει το οτιδήποτε, οποτεδήποτε κι οπουδήποτε (έχει τύχει να έχω βγει με τον κολλητό μου για καφέ και να τον κλάνω για ένα τέταρτο λόγω brainstorming. Ευτυχώς, μ' αγαπάει). Κάνω, όμως, κάτι άλλο, λίγο κουλό:

 

Τις περισσότερες ιδεες μου τις έχω όταν περπατάω, οδηγάω ή κινούμαι με ΜΜΜ. Και στις τρεις περιπτώσεις, ακούω πάντα μουσική. Οπότε, αυτό που κάνω είναι να αποτυπώνω το τραγούδι που άκουγα εκείνη την ώρα. Πειράματα έδειξαν ότι ακούγοντας το ίδιο τραγούδι ακόμα και μετά από μήνες, θα μου έρθει η ίδια ιδέα, η ίδια εικόνα. Οπότε, έχω λίστες τραγουδιών (γιατί μπορεί μια ιδέα να μου έρχεται με περισσότερα από ένα τραγούδια), τις οποίες ονομάζω απ' την εικόνα που μου γέννησαν. Τις ακούω στο ΜΡ3 ή στον υπολογιστή, ξανά και ξανά, μέχρι η εικόνα να ολοκληρωθεί στην παραμικρή της λεπτομέρεια. Τότε είναι δική μου για πάντα κι την γράφω όποτε βρεθεί ο χρόνος γι αυτό.

Link to comment
Share on other sites

[...] Οπότε, έχω λίστες τραγουδιών (γιατί μπορεί μια ιδέα να μου έρχεται με περισσότερα από ένα τραγούδια), τις οποίες ονομάζω απ' την εικόνα που μου γέννησαν. Τις ακούω στο ΜΡ3 ή στον υπολογιστή, ξανά και ξανά, μέχρι η εικόνα να ολοκληρωθεί στην παραμικρή της λεπτομέρεια. [...]

Ααααααχααχαχχαα!:loughbounce::roflmao:

Ρε παιδί μου, έχεις τον απάλευτο, πάει τελείωσε! Μόλις "σκότωσες" το τόπικ!:worshippy:

Link to comment
Share on other sites

Δεν ειναι καθολου παραλογη η τεχνικη της Σονυας. Ειναι αυτο που οι υπνωτιστες αποκαλουν anchoring, δηλαδη δεσμευση μιας μνημης με καποιο ερεθισμα. Μερικοι ηθοποιοι το χρησιμοποιουν για να ανασυρουν συναισθηματα, πχ, μπορει λιγο πριν απο μια σκηνη που καλουνται να πλανταξουν στο κλαμα, να βαλουν ενα τραγουδι που τους θυμιζει κατι ασχημο.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ειναι καθολου παραλογη η τεχνικη της Σονυας.

 

Μα όχι, δεν λέω ότι είναι παράλογη. Και σε μένα πιάνει αρκετά -αν τύχει όμως. Είναι όμως σίγουρα αστείο να το κάνεις συστηματικά όταν με ένα απλό σημειωματάριο (ή με μερικά εισιτήρια του ΚΤΕΛ...) θα καθάριζες αμέσως.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ειναι καθολου παραλογη η τεχνικη της Σονυας. Ειναι αυτο που οι υπνωτιστες αποκαλουν anchoring, δηλαδη δεσμευση μιας μνημης με καποιο ερεθισμα...

 

Συμφωνώ κι εγώ. Πολύ συχνά, επειδή πολλές ιδέες μού έρχονται κι εμένα στο αυτοκίνητο, όπου μπορεί ν' ακούω μουσική, το triggering μπορεί να είναι ο στίχος. Τώρα που το σκέφτομαι έχω πολύ περισσότερα αρχεία με στίχους φυλαγμένα παρά οποιαδήποτε άλλη σημείωση. Και πάρα πολύ συχνά, αν θέλω να μπω στο κλίμα να δω αν η αρχική σκέψη μου δημιουργεί εξίσου έντονα συναισθήματα που να αξίζουν τον κόπο να μπω στην ιστορία, ξανακούω το ίδιο τραγούδι.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ τελείως κομματάκια αποσπασματικά δεν κρατάω. Μπορεί να παρατηρήσω ότι κάτι θα μπορούσε να είναι κομμάτι μιας ιστορίας αλλά από μόνο του δεν το κάνω τίποτα πέρα να το αφήσω κάπου καταχωνιασμένο στη μνήμη μου ώστε να ανακτηθεί (ή όχι) την κατάλληλη στιγμή.

 

Πιο ολοκληρωμένες ιδέες που θα μπορούσαν να σταθούν ως σύνολο σαν ιστορίες κρατάω. Έχω ένα μυστικό αρχείο στον υπολογιστή μου που κρατάω γενικά ιδέες για διάφορα πράγματα και εκεί τις βάζω κι αυτές. Το πρόβλημα που παρατηρώ είναι ότι όσο περνάει ο καιρός και αποστασιοποιούμαι από το ερέθισμα ή την έμπνευση που γέννησε την ιδέα τόσο γίνομαι πιο απαθής και δε με πιάνει το μεράκι να μετατρέψω την ιδέα σε κείμενο/ιστορία. Αν θυμάμαι καλά, μόνο μία από αυτές τις ιδέες την έχω γράψει προς το παρόν.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ειναι καθολου παραλογη η τεχνικη της Σονυας.

 

Μα όχι, δεν λέω ότι είναι παράλογη. Και σε μένα πιάνει αρκετά -αν τύχει όμως. Είναι όμως σίγουρα αστείο να το κάνεις συστηματικά όταν με ένα απλό σημειωματάριο (ή με μερικά εισιτήρια του ΚΤΕΛ...) θα καθάριζες αμέσως.

 

α) δεν μπορώ να γράψω όταν περπατάω ή όταν οδηγάω. :Ρ

β) γράφω τραγικά αργά κι επειδή έχω συνηθίσει την ταχύτητα του αυτοδίδακτου τυφλού στον υπολογιστή μου δολοφονεί την σκέψη

γ) η κίνηση (και η πίεση στον αντίχειρα) του γραψίματος με το χέρι μου βιάζει τον τένοντα

 

Αλλά ο πραγματικός λόγος είναι ότι εκείνη την στιγμή απλά θέλω να χαθώ μέσα στην σκηνή με κάθε πιθανό τρόπο, από κάθε πιθανή οπτική γωνία και με κάθε πιθανή εξέλιξη, το οποίο δεν θα μπορούσα να κάνω αν ταυτόχρονα έγραφα

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..