Jump to content

Τα καλύτερα διηγήματα τρόμου


Kafka
 Share

Recommended Posts

Με λύπησε το γεγονός πως έδωσα απαντωτά το Κουτί σε 2 άτομα που δεν διαβάζουν (αλλά με τον Τρόμο γενικά τα πάνε καλά) και δεν το βρήκαν ούτε πολύ καλό, ούτε τρομαχτικό. Και είναι κρίμα γιατί αντικατοπτρίζει και την δική μου γνώμη, που δυσκολευόμουν να αποδεχτώ ή να εκφράσω.

Όντως. Αν και γενικά φαν της αμφισημίας, προσωπικά ούτε μου άρεσε ιδιαίτερα, ούτε τρομαχτικό το βρήκα. Ίσως γιατί δεν πέτυχε το suspension of disbelief, ίσως επειδή περίμενα κάτι πολύ δυνατότερο από αυτά που είχα ακούσει (κι έχοντας διαβάσει το Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας). Anyway. Ο Κέτσαμ παραμένει Κέτσαμ.

Edited by DinMacXanthi
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 137
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Δημήτρης

    14

  • wordsmith

    11

  • tsathoggua

    14

  • Kafka

    11

Εγώ το έχω πει σε άλλο τόπικ, με αφορμή το συγκεκριμένο διήγημα, ότι δε μπορεί ο υπαινιγμός του τρόμου να είναι τόσο κρυμμένος, τόσο λίγα να λέγονται γι' αυτόν(στο Κουτί στην ουσία τίποτα, δηλαδή), γιατί φτάνουμε στο λογοτεχνικό αντίστοιχο του πορτρέτου πολικής αρκούδας στο χιόνι: φανταστείτε ο καθένας τι σας τρομάζει περισσότερο, εσάς ειδικά, και έχετε το καλύτερο διήγημα τρόμου χωρίς ούτε συγγραφέα, ούτε λέξη γραμμένη. Όχι ότι δεν είναι καλό το διήγημα, ίσα ίσα πρέπει να είσαι καλός συγγραφέας για να χτίσεις μια ιστορία γύρω από κάτι που δεν περιγράφεται, ούτε καν υπονοείται(γύρω από ένα μάτι του κυκλώνα πρέπει να είσαι κυκλώνας), αλλά δεν είναι τρομαχτικό. Παραείναι πολλά αυτά που θα μπορούσαν να είναι μέσα στο κουτί.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Πριν κάτι μέρες διάβασα και 'γω το Κουτί του Κέτσαμ. Καλογραμμένο, διαβαζόταν γρήγορα... αλλά δεν τρόμαξα. Το περίμενα πιο δυνατό, δεν ξέρω. Το κουτί θα μπορούσε να είχε πολλά πράγματα η αλήθεια είναι. Θα συμφωνήσω με wordsmith και DinMacXanthi.

Link to comment
Share on other sites

Πριν κάτι μέρες διάβασα και 'γω το Κουτί του Κέτσαμ. Καλογραμμένο, διαβαζόταν γρήγορα... αλλά δεν τρόμαξα. Το περίμενα πιο δυνατό, δεν ξέρω. Το κουτί θα μπορούσε να είχε πολλά πράγματα η αλήθεια είναι. Θα συμφωνήσω με wordsmith και DinMacXanthi.

 

Σου άρεσε τίποτα από το 'Οι Στάχτες Της Ψυχής Μας' ή το διάβασες από αλλού;

Link to comment
Share on other sites

Περί Κουτιού:

 

σκέφτηκα πολύ προτού απαντήσω. Διότι εμένα και μου άρεσε και με τρόμαξε. Και, οκέι, αν υποθέσουμε ότι μου άρεσε επειδή είμαι θετικά προκατειλημμένος με τον Κέτσαμ, τότε γιατί με τρόμαξε;

Ιδού: ο τρόμος για μένα σίγουρα δεν έχει να κάνει με το τι βρίσκεται μες στο κουτί. Στην τελική, μετά την αρχική μου απορία δεν ξανάκατσα ποτέ να αναρωτηθώ τι στην ευχή έχει μέσα το αναθεματισμένο.

Ο φόβος μου απλώνεται στην πορεία. Και συγκεκριμένα στην απρόσωπη απειλή που υπάρχει. Δεν είναι μόνο ο τρόμος του πατέρα που βλέπει τα παιδιά του να (όχι απλώς απειλούνται, αλλά να) έχουν χτυπηθεί από κάτι για το οποίο ο ίδιος δεν μπορεί να κάνει τίποτα, αλλά και γενικά ο τρόμος μπροστά στο απόλυτο άγνωστο, το οποίο, μάλιστα, μπορεί να βρίσκεται τόσο ανάμεσά μας, να είναι τόσο οικείο και κοντινό.

Έχοντας, δε, περάσει και κάμποσα πολύ δύσκολα από ψυχολογικής άποψης χρόνια, εκ των οποίων τα δύο με συστηματική ψυχανάλυση (και λίγα ήταν, σε σύγκριση με άλλα που ακούω), καταλήγω στο ότι το κουτί αυτό βρίσκεται ακόμα πιο κοντά απ' ό,τι μπορεί να διανοηθεί κανείς.

Και το κουτί της Πανδώρας, κουτί ήταν στο κάτω κάτω.

 

Απαραίτητη σημείωση: παρακαλώ η παραπάνω άποψη να διαβαστεί ως τέτοια, δηλαδή ως αποψή μου και μόνο, και όχι ως συγκεκαλυμένη δήλωση του τύπου "τι παπαριές είναι αυτές που λέτε παραπάνω". Διάβασα με προσοχή όλες τις απόψεις σας και τις βρίσκω 100% συγκροτημένες και σεβαστές.

 

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Πριν κάτι μέρες διάβασα και 'γω το Κουτί του Κέτσαμ. Καλογραμμένο, διαβαζόταν γρήγορα... αλλά δεν τρόμαξα. Το περίμενα πιο δυνατό, δεν ξέρω. Το κουτί θα μπορούσε να είχε πολλά πράγματα η αλήθεια είναι. Θα συμφωνήσω με wordsmith και DinMacXanthi.

 

Σου άρεσε τίποτα από το 'Οι Στάχτες Της Ψυχής Μας' ή το διάβασες από αλλού;

 

Διάβασα σχετικά πρόσφατα τις "στάχτες", μπορώ να πω πως δεν μου άρεσε σχεδόν τίποτα και δεν μου έμεινε σχεδόν τίποτα. Πολλές ιστορίες δεν ήταν καν λογοτεχνία τρόμου, αλλά φαντασίας ή κάτι άλλο... Ζήτημα να μου άρεσαν 2-3 ιστορίες μαζί με αυτή του χειρούργου. Το βιβλίο συνολικά ήταν πολύ μεγάλη απογοήτευση, σαν να πήραν ό,τι ιστορίες βρήκαν από γνωστούς συγγραφείς του χώρου και τις πέταξαν μέσα, μόνο και μόνο για να προκαλέσουν ντόρο.

Edited by Anwrimos23
Link to comment
Share on other sites

πχ Η Κόλασις Ηυξήθη: μου φάνηκε περισσότερο sci-fi, Kατ' αρχάς πιάσε τον δαίμονά σου: Σκοτεινή ερωτική ιστορία, O άρπαγας των πουλιών: ιδιαίτερη ιστορία, αλλά με τίποτα τρόμου, Η ζωή των ζώων: οικολογική ιστορία φαντασίας, Η βοηθός του συγγραφέα ηρωικής φαντασίας: πρωτότυπη ιστορία, αλλά δε θα την κατέτασσα με τίποτα ως τρόμου. Γενικά η συλλογή ήταν πολλή αδύναμη, πιστεύω πως στηρίχθηκε καθαρά στον ντόρο των γνωστών ονομάτων. Θα μπορούσαν να βρουν πολύ πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα γραφής της λογοτεχνία του τρόμου.

Edited by Anwrimos23
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Λοιπόν, το διήγημα του Robert Chambers To Κίτρινο Σημάδι ανήκει σίγουρα στα καλύτερα διηγήματα τρόμου (τουλάχιστον για μένα). Όσοι γουστάρετε παλιότερους συγγραφείς του χώρου ρίχτε του μια ματιά.

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Αν και το υπόβαθρο είναι ξεκάθαρα ΕΦ, στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα συγκλονιστικό και ιδιαίτερα σκληρό διήγημα τρόμου:

"The Prowler in the City at the Edge of the World" του Harlan Ellison. Γραμμένο σαν sequel του "A Toy For Juliette" του Robert Bloch, στην πραγματικότητα όμως αυτό είναι μονάχα η πρόφαση, καθώς ο Ellison πηγαίνει την ιστορία και τον προβληματισμό του χιλιόμετρα πιο μακριά από εκεί που τα είχε αφήσει ο Robert.

 

Μεταφρασμένα, θα τα βρείτε και τα δύο στο altfactor, εδώ κι εδώ. Αν κάποιος θελήσει να διαβάσει και τα δύο, προτείνω να ξεκινήσει με την Ιουλιέττα, για να δει μετά πού το έφτασε ο Ellison.

Link to comment
Share on other sites

Merci για το link, Scanner! θαυμάζω τρελά τον Μπλοχ και το Παιχνίδι, κι ήθελα πάντα να ρίξω μια ματιά στο sequel!

 

όσον αφορά για πεντάδα φαβορί διηγημάτων, αυτά εδώ μου έρχονται στο μυαλό, χωρίς κατάταξη. Η λίστα με τα "τοπ" μου αλλάζει συχνά, με τόσα που διαβάζει κανείς, αλλά είναι σταθερές αγάπες.

 

The Tell-Tale Heart, του Πόε

The Bloody Chamber, της Άντζελα Κάρτερ

The Dunwich Horror, του Λάβκραφτ

The Screaming People, του Μπλοχ

L'Horla, του Γκυ ντε Μωπασάν

 

Αν προσέθετα ένα "μπαλαντέρ", θα ήταν μάλλον κάτι του Μπάρκερ από τα Βιβλία του Αίματος, αλλά εκεί δυσκολεύεσαι πραγματικά να κάνεις επιλογή, γιατί μιλάμε για το ένα πιο απίστευτο από το άλλο...

Link to comment
Share on other sites

Για όποιον έχει τη συλλογή "Smoke and Mirrors" του Neil Gaiman και θέλει να διαβάσει κάτι πραγματικά δυνατό, ας πάει στο τελευταίο διήγημα, με όνομα "Snow, Glass, Apples" (σελ.371) Είναι ένα φοβερό διήγημα όπου το dark fantasy συναντάει τον τρόμο μέσα από την διεστραμμένη ιστορία ενός κλασσικού παραμυθιού.

The Bloody Chamber, της Άντζελα Κάρτερ

 

Ω ναι! Γενικά, υπάρχει πολύ ψωμί στις ιστορίες της Κάρτερ. Το "The Executioner's Beautiful Daughter" είναι το αγαπημένο μου δικό της.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Μερικά ακόμα διηγήματα που διάβασα τους τελευταίους μήνες:

  • The Hunters from Beyond - Clark Aston Smith
    Πάρτε όλη την ατμόσφαιρα Λαβκραφτικής φρίκης και προσθέστε ανθρώπινους χαρακτήρες με συναισθήματα. Και μετά φτιάξτε κάτι ζεστό, γιατί θα ανατριχιάσετε διαβάζοντάς το.
  • A Night in Malneant - Clark Aston Smith
    Πιθανότατα θα το χαρακτήριζε κανείς ως Dark Fantasy, αλλά η συγκεκριμένη ιστορία είναι από τις πιο υποβλητικές ιστορίες Γοτθικού Τρόμου εκεί έξω.
  • Το μυστικό Σι-Ταν - Graham Masterton
    Σεφ έχει την ευκαιρία να μαγειρέψει μία συνταγή από απαγορευμένο κινέζικο βιβλίο - και μαντέψτε ποιο είναι το κυρίως υλικό... Ή, πιο απλά, όλοι ξέρουμε ότι ο Μάστερτον έχει καλές ιδέες, στα σύντομά του όμως δεν προλαβαίνει να τις καταστρέψει με το άρπα-κόλλα γράψιμό του.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Διάβασα αυτό από το λινκ που είχε βάλει ο DinMacXanthi στο ποστ 5# και έχω να πω:

1)εεε... είμαστε σίγουροι πως είναι ένα διήγημα και όχι τρία; Ή έστω ένα με δύο τεράστιους προλόγους στο ίδιο θέμα μεν, αλλά με άλλους πρωταγωνιστές; Τεσπά.

2)πάρα πολύ καλογραμμένο, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι και το μόνο του πλεονέκτημα.

3)τρόμου δεν το λες. Αηδίας ίσως. Και ατέρμονης βλακείας ανηλίκων σίγουρα.

4)υπάρχουν τόσα πολύ πιο σημαντικά ταμπού για να καταρρίψει ένας συγγραφέας. Γιατί ήταν ανάγκη να ασχοληθεί με το πώς μιλάμε για τα έντερά μας δημοσίως; (Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως θα κολλούσε στο διαγωνισμό περί αποχέτευσης πέρσι)

5)μήπως ήθελε απλώς να προειδοποιήσει κάποιους μικρούς και βλάκες που δοκιμάζουν ό,τι ακούσουν/διαβάσουν από πηγές ράδιο αρβύλα; Σε στυλ "don't try this at home", δηλαδή; Οπότε δεν είναι διήγημα(;).

6)"άρρωστο" επίσης δεν το βρήκα. Δεν υπάρχει καμία διαστροφή. Ούτε το θεωρώ επίτευγμα να κάνει όσους το διαβάζουν να ξερνάνε. Εγώ το διάβασα τρώγοντας και απλώς σε κάποια σημεία πλησίαζα την οθόνη ζαρώνοντας τα μάτια μου γιατί δεν πίστευα τι διάβαζα!

7)σίγουρα δε θα ήθελα να το διαβάσω μεταφρασμένο...

Link to comment
Share on other sites

6)"άρρωστο" επίσης δεν το βρήκα. Δεν υπάρχει καμία διαστροφή. Ούτε το θεωρώ επίτευγμα να κάνει όσους το διαβάζουν να ξερνάνε. Εγώ το διάβασα τρώγοντας και απλώς σε κάποια σημεία πλησίαζα την οθόνη ζαρώνοντας τα μάτια μου γιατί δεν πίστευα τι διάβαζα!

 

Έτρωγες όσο διάβαζες το Guts; ΕΤΡΩΓΕΣ, γνωρίζοντας a priori πως θα διαβάσεις το GUTS, ξεκίνησες να το διαβάζεις, συνέχισες να τρως, και ΑΠΛΑ ζάρωνες σε κάποια φάση τα μάτια σου. Τρώγοντας. Με το Guts.

Οκ...

 

g1330147686248870965.jpg

 

 

 

good.gif Ειλικρινά, δεν θέλω ποτέ να μάθω τι θα σε έκανε να αηδιάσεις (αυτό δεν ήταν ερώτηση, πραγματικά δεν θέλω).

Edited by DinMacXanthi
Link to comment
Share on other sites

6)"άρρωστο" επίσης δεν το βρήκα. Δεν υπάρχει καμία διαστροφή. Ούτε το θεωρώ επίτευγμα να κάνει όσους το διαβάζουν να ξερνάνε. Εγώ το διάβασα τρώγοντας και απλώς σε κάποια σημεία πλησίαζα την οθόνη ζαρώνοντας τα μάτια μου γιατί δεν πίστευα τι διάβαζα!

 

Έτρωγες όσο διάβαζες το Guts; ΕΤΡΩΓΕΣ, γνωρίζοντας a priori πως θα διαβάσεις το GUTS, ξεκίνησες να το διαβάζεις, συνέχισες να τρως, και ΑΠΛΑ ζάρωνες σε κάποια φάση τα μάτια σου. Τρώγοντας. Με το Guts.

Οκ...

 

g1330147686248870965.jpg

 

 

 

good.gif Ειλικρινά, δεν θέλω ποτέ να μάθω τι θα σε έκανε να αηδιάσεις (αυτό δεν ήταν ερώτηση, πραγματικά δεν θέλω).

 

:lol: Την περίμενα κάποια τέτοια αντίδραση(μικρό και αθώο μου αγοράκι...:8):)!

Ναι, ήθελα κάτι να το διαβάζω από την οθόνη όσο θα τρώω(κεφτέδες), να μη χρειάζεται να κρατάω κανένα βιβλίο με τα χέρια.

Μάλλον έχει μεγάλη διαφορά για μένα αν είναι στα ελληνικά ή όχι αυτό που διαβάζω/ακούω, για το πόση εντύπωση θα μου κάνει. Γι' αυτό δε θέλω να το διαβάσω μεταφρασμένο. Και γενικά δε με συγκινεί κάτι όταν απλώς το διαβάζω - χρειάζομαι εικόνα και μουσική και πάλι είναι ζήτημα. Με ταινίες δηλαδή κλαίω, αλλά με βιβλία πολύ σπάνια.

Link to comment
Share on other sites

Πολυ δυσκολο να διαλεξεις μονο 5 απο τα αγαπημενα σου διηγηματα τρομου. Πιθανως αλλα να σε σοκαραν μικρος και τωρα να μην σου κανουν κλικ, αλλα σου εχουν μεινει αξεχαστα. Μπορει να διαβασες καποια που ειναι πανεξυπνα, καλογραμμενα, πρωτοποριακα αλλα να μην σε τρομαζουν εσενα. Τα βαζεις ολα αυτα ή οχι;...

 

Εγω επελεξα 5 τα οποια με κατατρομαξαν οταν ημουν μικρος και τα θυμαμαι ακομα. Δεν ειναι τα καλυτερα αντικειμενικα (και ποιος μπορει να το κρινει αυτο) αλλα ειναι αυτα που με "σημαδεψαν" τοτε...

 

1) Τα Ονειρα στο Σπιτι της Μαγισσας - H.P.Lovecraft

 

Την ιστορια του ποτε και πως απεκτησα την πρωτη Ωρορα την ανεφερα στο thread "Καλως ηρθατε στο SFF". Σχολικη 3ημερη εκδρομη στην Αθηνα, βραδινη εξοδος στο Πασαλιμανι, περιπτερακι και το "Ιστοριες Μαγειας Και Τρομου " εγινε δικο μου.

Δεν ειναι τυχαιο που η συγκεκριμενη ιστορια ειναι η αγαπημενη πολλων ( και εδω μεσα ) Ελληνων. Υπευθυνη ειναι αυτη η συλλογη πιστευω. Το απολυτο Cult βιβλιαρακι. Με μια πολυ γρηγορη ματια στο google θα μαθει κανεις πως δεν τυγχανει της ιδιας αποδοχης στο εξωτερικο...

 

Το 1932 που γραφτηκε αυτη η ιστορια ο ΧΦΛ ειχε αποκτησει πλεον την ικανοτητα να διαχειριζεται το υλικο του οπως ο Μποτρινι την παπαρδελα. Ηταν ενας αψογος χειριστης του λογου και της πενας. Το "Τα Ονειρα στο Σπιτι της Μαγισσας" ειναι ισως η πιο τρομακτικη του ιστορια και πιθανως αυτη που γραφτηκε με σκοπο να πουλησει και να σοκαρει πιο πολυ απο ολες. Για αυτο την κατηγορουν κιολας. Πραγματικα εφιαλτικη ιστορια. Αν δεν σου αρεσει αυτη ή 2-3 ακομα απο το 1926 και επειτα τοτε αποκλειεται να σου αρεσει ο ΧΦΛ.

 

2) Το Χρωμα απο το Διαστημα - H.P.Lovecraft

 

Αν το "Τα Ονειρα στο Σπιτι της Μαγισσας" ειναι η πιο τρομακτικη του ιστορια, αυτη ειναι απλα η καλυτερη.

Δεν την διαβασα πολυ μικρος,οταν και ημουν πολυ επηρασμενος απο τον Λαβκραφτ, την διαβασα αργοτερα αρα πιστευω ειχα πιο ουδετερη ματια.

 

Πιθανως να ανηκει καλυτερα σε μια λιστα με τα καλυτερα SF διηγηματα. Τρομερη συλληψη που αντιγραφτηκε κατα κορον (πχ και ο ιδιος ο Κινγκ το παραδεχτηκε για τους Νυχτεριτες).

Δεν ειναι μονο η ιδεα ομως πισω απο την ιστορια. Ειναι και η γραφη. Μπορεις να κατηγορησεις και δικαια τον Λαβκραφτ για τη γλωσσα του και τις περιγραφες του. Αλλα οχι εδω. Μιλαμε για ενα διηγημα το οποιο δεν δειχνει την ηλικια του και ειναι γραμμενο με απιστευτα μεστο τροπο.

 

3) Βερενικη - Εντγκαρ Αλαν Ποε

 

Ενας πραγματικος ποιητης του πεζου λογου. Απο τις πιο λυρικες πενες. Δειχνει και με το παραπανω την ηλικια της η Βερενικη αλλα ειναι πραγματικα ανατριχιαστικη ιστορια.

 

4) Ο Λευκος Λαος - Αρθουρ Μαχεν

 

Ο Μαχεν ειναι πολυ αδικημενος συγγραφεας. Δεν λεω αδικαιολογητα. Αν ο Λαβκραφτ θεωρειται δυσκολος τοτε αυτος ειναι Λαβκραφτ επι 2.

 

Ο Λευκος Λαος ομως πρεπει να διαβαστει απο ολους.

Και μονο για την θεωρια περι αμαρτιας με την οποια ξεκιναει το διηγημα, η οποια σε αφηνει με ανοιχτο το στομα και με το δαχτυλο να ξυνει την κορυφη του κεφαλιου. Σιγουρα δεν ειναι κατι που περιμενες να διαβασεις σε μια ξεχασμενη ιστορια τρομου του 1890.

Οσο για την ιδια την ιστορια που περιγραφεται μεσα απο το ημερολογιο ενος μικρου κοριτσιου, οι υπονοιες που αφηνει και το κλιμα που χτιζεται σιγα σιγα ειναι κατι που σιγουρα δεν ξεχνιεται απο οποιον το διαβασει.

 

5) Η Επιστροφη των Λοιγκορ - Κολιν Γουιλσον

 

Τιμημενη Ωρορα νο.7. Μεγαλε Γ. Μπαλανε. Αυτη η ιστορια αμα δεν ειχε αυτον τον προλογο πιθανως να ελεγες πως ειναι μια συμπαθητικη εως αρκετα καλη ιστορια που ανηκει στη Μυθολογια Κθουλου. Οταν ομως διαβαζεις πως τα 9 στα 10 ( !! ) στοιχεια ειναι αληθινα τοτε δυσκολα κλεινεις το φως πριν πεσεις για υπνο.

 

ΟΥΦ !!!!!! sweatdrop.gif sweatdrop.gif sweatdrop.gif sweatdrop.gif

 

Αν παντως το " Οι Ιτιες" του Μπλακγουντ θεωρειται διηγημα και οχι νουβελα και δικαιουται να μπει στη λιστα τοτε βαλτε το και αυτο καπου εκει αναμεσα....

 

Αφησα με πολυ πονο εξω απο τη λιστα τον λατρεμενο μου Μπλοχ ( ο καλυτερος του Κυκλου του Λαβκραφτ), τον Μπαρκερ, τον Κλαρκ Αστον Σμιθ και πιθανως καποιους αλλους. Αλλα επελεξα κυριως με το συναισθημα και τις αναμνησεις.

Edited by Mr. R.Carter
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

2) Το Χρωμα απο το Διαστημα - H.P.Lovecraft

 

Δεν ειναι μονο η ιδεα ομως πισω απο την ιστορια. Ειναι και η γραφη. Μπορεις να κατηγορησεις και δικαια τον Λαβκραφτ για τη γλωσσα του και τις περιγραφες του. Αλλα οχι εδω. Μιλαμε για ενα διηγημα το οποιο δεν δειχνει την ηλικια του και ειναι γραμμενο με απιστευτα μεστο τροπο.

 

Ακριβώς έτσι.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

4) Η Ιστορία του Χειρούργου- Dixon. Κλείνεις το βιβλίο και αναρωτιέσαι τι ήταν αυτό που διάβασες...Οι εικόνες που βάζει στο μυαλό σου (και τα ερωτήματα για την ανθρώπινη φύση) άποτυπώνονται στο μυαλό για πολύ καιρό. Εντυπωσιακά πρωτότυπο και άρρωστο.

 

ΟΚ!

Η παρουσίαση της ιστορίας (διήγηση μέσα στο διήγημα) δείχνει πλέον την ηλικία της, αλλά το γράψιμο είναι μια χαρά και η ιδέα... devil2.gifΌπως λέει και ο Βασίλης Μπαμπούρης στα βιογραφικά των συγγραφέων, ξέρεις, πολύ πριν το τελειώσεις, ότι δεν πρόκειται να το ξεχάσεις ποτέ.good.gif

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

2) Το Χρωμα απο το Διαστημα - H.P.Lovecraft

 

Δεν ειναι μονο η ιδεα ομως πισω απο την ιστορια. Ειναι και η γραφη. Μπορεις να κατηγορησεις και δικαια τον Λαβκραφτ για τη γλωσσα του και τις περιγραφες του. Αλλα οχι εδω. Μιλαμε για ενα διηγημα το οποιο δεν δειχνει την ηλικια του και ειναι γραμμενο με απιστευτα μεστο τροπο.

 

Ακριβώς έτσι.

 

συμφωνω κι εγω, πεστε τα να μην τα πω :D

 

2 διηγηματα που μου ερχονται γρηγορα στο μυαλο ειναι ο "Καταχθονιος Τρομος" του Χ.Φ.Λ. που (προσωπικα για μενα) ειναι και το τρομακτικοτερο του και το "Τρομος" του Μπαρκερ - απλα με ειχε πιασει το στομαχι μου οπως το διαβαζα :blink:

Link to comment
Share on other sites

David Drake - Than Curse the Darkness

 

Αν δίδασκα δημιουργική γραφή, θα το χρησιμοποιούσα σαν υπόδειγμα για τη χρήση της φόρμας

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

1) The rats in the walls - H.P. Lovecraft

2) A warning to the curious - M.R.James

3) The death of Halpin Frayser -Ambrose Bierce

4) The novel of the black seal - Arthur Machen

=5) The graveyard rats - Henry Kuttner

=5) Love me,Love me,Love me - M.S. Vandel

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

1) The rats in the walls - H.P. Lovecraft

2) A warning to the curious - M.R.James

3) The death of Halpin Frayser -Ambrose Bierce

4) The novel of the black seal - Arthur Machen

=5) The graveyard rats - Henry Kuttner

=5) Love me,Love me,Love me - M.S. Vandel

 

Εξαιρετικές επιλογές!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Παιδιά, ο άνθρωπος (παγκοσμίως άγνωστος κατά τα άλλα) λέγεται M.S. Waddell. Γιατί o Μπαλάνος θέλησε να μας κάνει τη ζωή δύσκολη, δεν ξέρω.

Link to comment
Share on other sites

1) The rats in the walls - H.P. Lovecraft

2) A warning to the curious - M.R.James

3) The death of Halpin Frayser -Ambrose Bierce

4) The novel of the black seal - Arthur Machen

=5) The graveyard rats - Henry Kuttner

=5) Love me,Love me,Love me - M.S. Vandel

 

Aλλος ενας Ωρορακιας! Ευγε!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..