Jump to content

Η Παραγωγή Λογοτεχνίας του Φανταστικού σε περίοδο κρίσης - Λύσεις;


Sylook
 Share

Recommended Posts

Θέλει κανείς να τα κάνει αυτά? Πολλοί στο φορουμ έχουν 1-2 βιβλία στο τσεπάκι τους, σε κάποιο συρτάρι ή καταχωμένα σε κάποιο φάκελο στον σκληρό δίσκο. Βλέπεις κανέναν να προσφέρεται να το δώσει δωρεάν?

Όχι. Γιατί περιμένουμε να γίνουμε νέοι J.K. Rowlings και John Grishams. Θέλουμε να μπορούμε να πούμε ''εκδόθηκα από τον τάδε εκδοτικό οίκο'', γιατί αν το βγάλουμε δωρεάν κανείς δεν θα μας πάρει στα σοβαρά.

Σηκώνω το χέρι και το παραδέχομαι. Εγώ είμαι αυτός. Και το ζήτημα δεν είναι ο φόβος μήπως και δεν με πάρουν στα σοβαρά. Τα ένα-δύο βιβλία που έχω δεν τα έχω κόψει από το δέντρο που φυτρώνει στον κήπο μου και βγάζει βιβλία. Ίδρωσα, μαστιγώθηκα και μάτωσα μέχρι να τα θεωρήσω τελειωμένα. Και με το άγχος που ζω τελευταία, σκέφτομαι ότι δύο βιβλίο έχω σήμερα, θα έχω κανένα βιβλίο αύριο; Σήμερα δημιουργικός, αύριο καμμένη περίπτωση.

 

Συν το ότι πριν από αυτό, το γράψιμο δεν προέκυψε από χόμπι. Το σπούδασα ο μαλάκας. Σινεμά/Συγγραφή, εκεί ήταν τα όνειρα μου τέλος πάντων. Έστρωσα έξι χρόνια κώλο και άγχος στα θρανία του εξωτερικού. Στοίχησα χιλιάδες δολλάρια στους γονείς μου, εκατομμύρια σε δραχμές.

 

Ελπίζω η έκδοση να με βοηθήσει σε παράπλευρο βιοπόρο επάγγελμα, αλλά να δώσω ένα βιβλίο μου έτσι δωρεάν; Μάλλον δεν είμαι έτοιμος για κάτι τέτοιο.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 116
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • heiron

    18

  • SpirosK

    8

  • Παρατηρητής

    19

  • BladeRunner

    11

Δεν είναι κριτική αυτό προς κανέναν, Ντίνο. Εγώ είμαι πρώτος που όταν τελειώσω την νουβέλα θα την στείλω σε εκδοτικούς. Απλά τα λέω γιατί βλέπω ιδέες να πετάγονται και μεγάλα λόγια, αλλά αναρωτιέμαι αν υπάρχει κανείς που θέλει να τα κάνει όλα αυτά ή αν απλά μιλάμε για να μιλάμε.

Link to comment
Share on other sites

ΜακΞανθη,ειπα στην Ελλαδα αυτο το κοινο είναι το ΜΟΝΟ αξιολογο (ποσοτικα).Στο εξωτερικο κατι μπορει να γινει και για τα άλλα ειδη επειδη ο κοσμος γενικα διαβαζει περισσοτερο.Οποτε το ιδιο μικρο ποσοστο που διαβαζει ΣΦΦ εκει αντιστοιχει σε μεγαλυτερο πληθος αναγνωστων.

Και φυσικα οταν λεμε για μια επιστροφη στα βιβλια τσεπης μιλαμε γενικα για βιβλια.Κατι τετοιο απλα θα βοηθησει παραλληλα και τη φανταστικη λογοτεχνια.Απο εκει και περα ηλεκτρονικα το μονο που βλεπω ειναι κανα print on demand.Δηλαδη να βγαινει ηλεκτρονικα ενα βιβλιο και μετα οποιος θελει να το διαβασει να το παραγγελνει απο τον εκδοτη κι αυτος να του το τυπωνει.Φυσικα κατι τετοιο προς το παρον δεν δουλευει και πολυ καλα οπου γινεται.

Link to comment
Share on other sites

Απο εκει και περα ηλεκτρονικα το μονο που βλεπω ειναι κανα print on demand.Δηλαδη να βγαινει ηλεκτρονικα ενα βιβλιο και μετα οποιος θελει να το διαβασει να το παραγγελνει απο τον εκδοτη κι αυτος να του το τυπωνει.Φυσικα κατι τετοιο προς το παρον δεν δουλευει και πολυ καλα οπου γινεται.

 

Δεν πιστεύω πως κάτι τέτοιο δεν λειτουργεί. Υπάρχουν πολλές εταιρίες πια που παρέχουν POD και η κατάσταση γίνεται συνέχεια καλύτερη. Οποιοσδήποτε απο εμάς θα μπορούσε να εκτυπώσει 100-1000 αντίτυπα του βιβλίου του με κόστος 3-4 ευρώ το ένα. Το θέμα είναι να έχεις κοινό.

Link to comment
Share on other sites

Μην το βλέπετε ότι πρέπει να δώσετε δωρεάν τα βιβλία σας. Δεν ξέρω πως γράφεται οι υπόλοιπο, εγώ πάντως πέρα απο το μυθιστόρημά μου, γράφω συνεχώς short stories όλων των μεγεθών και ειδών, μπορούμε αυτά να έχουμε δωρεάν με τις διαφημίσεις κτλ και μία φορά το χρόνο να εκδίδουμε τα βιβλία μας μαζικά. Αυτά που δεν δίνουμε δωρεάν.

Link to comment
Share on other sites

Πρέπει να σημειωθεί και κάτι άλλο σχετικά με την Παραγωγή του Φανταστικού, πέρα από τα όσα ορθώς αναφέρθηκαν. Η εποχή του Φάντασι έχει περάσει. Τα δημοφιλή βιβλία του χώρου γράφτηκαν σε παλαιότερες εποχές, τότε που δεν υπήρχαν τα βιντεοπαιχνίδια και οι κινηματογραφικές παραγωγές, τότε που ο κόσμος διάβαζε ένα βιβλίο και πραγματικά ταξίδευε μέσω της ιστορίας του. Δεν ξέρω πως θα ήταν εάν σήμερα ξεκινούσαν να γράφουν τις ιστορίες τους ο Moorcock, Hickman, Weis, Salvatore, Jordan, Gemmel, Martin και οι λοιποί που καταπιάστηκαν με το Φάντασι από το 70 και μετά.

Ναι, ακόμα υπάρχει παραγωγή. Ακόμα γράφουν Φάντασι εκεί έξω αλλά ποιοι; Ποιος είναι ο νούμερο ένα δημοφιλής συγγραφέας του Φανταστικού της νέας γενιάς; Ο Παολίνι; Και μήπως τα βιβλία που γράφονται σε Αγγλία και Αμερική αποτελούν σενάρια για μελλοντικές κινηματογραφικές ταινίες (τρανό παράδειγμα το Ιματζιναριουμ Γκεογκράφικα του Όουεν);

Εν τω μεταξύ ας υπολογίσουμε και το άλλο. Από το 98 και μετά όπου το Χάρι Πόττερ κατέκτησε τη λογοτεχνία και την αγορά, οι περισσότεροι νέοι συγγραφείς επιδώθηκαν στο φάντασι απευθυνόμενοι όμως σε νεαρές ηλικίες. Έτσι ξεπετάχτηκαν οι σειρές Charlie Bone, Septymus Heap, Percy Jackson, Spiderwick Chronicles, Series of Unfortunable Events, The Tapestry και άλλα πολλά μέχρι σήμερα όπου η σκυτάλη παραδόθηκε στο Φανταστικό με Βρυκόλακες και Λυκανθρώπους.

Στην Ελλάδα το Φανταστικό έγινε δημοφιλές τα πρώτα χρόνια του 2000 όταν προβλήθηκαν οι ταινίες Αρχοντας των Δαχτυλιδιών και Χάρι Πότερ. Ο κόσμος τότε έτρεχε να αγοράσει τα αντίστοιχα βιβλία και οι εκδότες με τη σειρά τους (όσοι έδωσαν σημασία στο γεγονός) έτρεχαν να μεταφράσουν παρόμοιους τίτλους (με προτίμηση σε εκείνους που θα γυρνόντουσαν πρόσφατα σε ταινίες-αν και ο Πέρσι τζάκσον τους ξέφυγε!). Ήταν εκείνος ο καιρός που οργανώθηκε ο Άνουβις και ο Φανταστικός Κόσμος ακολουθώντας την τακτική του ότι "εμείς φέρνουμε αποκλειστικά βιβλία του Φανταστικού" άντε και κάνα ξέμπαρκο.

Όμως πια έχουμε 2010 και πάμε για το 11. Έπειτα από εκείνο τον πανικό που προκάλεσαν οι ταινίες που προανέφερα, σχηματίστηκε ένα κοινό (μικρό, μεσαίο, σίγουρα πάντως όχι μεγάλο ούτε και ικανοποιητικό) που καταπιαστηκε με την ανάγνωση βιβλίων φαντασίας. Άλλοι απλώς διάβασαν Τόλκιν και Ρόουλιγκ και έμειναν εκεί. Άλλοι έγιναν οπαδοί των συγγραφέων δίχως να συνεχίζουν να ψάχνονται με το είδος εκτός κι αν ακούσουν πάλι για κάτι καλό ή που να τους ενδιαφέροι. Άλλοι γουστάρουν το Φάνταζι αλλά δεν διαβάζουν γιατί απορροφήθηκαν εντελώς από τα βινετοπαιχνίδια και ειδικά τα online, προτιμώντας την έτοιμη εικόνα και την άμεση δράση από τη φαντασία που πηγάζει μέσω των λέξεων.

Και άλλοι (κάτι τύποι σαν κι εμάς) πίστεψαν πως ήρθε επιτέλους η ώρα να βγουν από το σκοτάδι και το περιθώριο της ελληνικης λογοτεχνικής πραγματικότητας, βρίσκοντας την ευκαιρία να κάνουν ένα βήμα έξω από το Σπήλαιο. Κι όμως τα πράγματα δεν άλλαξαν και πολύ. Κι ούτε θα άλλαξουν όσο τα μεγάλα κεφάλια κάνουν κουμάντο στο χώρο και οι τοπ εκδοτικοί λένε στον κόσμο τι θα διαβάσει.

Το έχω ξαναπεί. Η λύση θα ήταν να υπήρχε ένας εκδοτικός που να έβγαζε μόνο Έλληνες του φανταστικού σε βιβλία τσέπης, κάτι αντίστοιχο της Τέρα Νόβα και της Ωρόρα. Αφού δεν πρόκειται η σκηνή αυτή να στηριχτεί απο τους μεγάλους εκδοτικούς (άντε δυο-τρεις συγγραφείς και κάτι έγινε), αφού δεν πρόκειται το Φανταστικό να γίνει αποδεχτό στη μάζα (συγγραφικά πάντα) αφού δεν πρόκειται να κερδίσει τη σημασία ακαδημαικών και διανοούμενων.

Αλλά ποιος θα το κάνει...;

Link to comment
Share on other sites

Ξέρω ότι είναι ξένος ο αχυρώνας (συγγραφή) αλλά εγώ σα γάιδαρος συνεχίζω...

 

Όπως είπε ο Karasou_Noroi, όλοι έχετε γράψει μικρές έως μεγάλες ιστορίες, τις έχετε ανεβάσει εδώ και οι υπόλοιποι τις έχουν διαβάσει χωρίς να πληρώσουν τίποτα (=δωρεάν). Επίσης, από αυτές τις ιστορίες, όσοι τις διάβασαν έχουν βγάλει τα συμπεράσματα τους για το τι ψάρια πιάνει ο καθένας κι ας μην έχουν διαβάσει κάποιο βιβλίο του (=διαφήμιση)

Link to comment
Share on other sites

+1 στον Jester.

 

Ποιος κοροϊδεύει ποιον; Εδώ μέσα δεν τα έχουμε/γράφουμε/διαβάζουμε όλοι τσάμπα; Το μόνο που θ' αλλάξει, είναι ότι θα το βγάλουμε παραέξω απ' την κλειστή μας κοινότητα. Θα το δείξουμε στον κόσμο (όπως, αν θυμάται κανείς, έκανε η ομάδα παιδιών που φτιάχνει τις ταινίες πάνω στο έργο του Τόλκιν) και θα πούμε, με τον δικό μας δωρεάν τρόπο, πόσο αγαπάμε να γράφουμε και να διαβάζουμε φανταστικό. Στην χειρότερη, απλά δεν θα γίνει τίποτα και δεν θ' αλλάξει τίποτα. Αλλά σίγουρα, το να κάνεις κάτι και ν' απογοητευτείς γιατί δεν πέτυχε είναι προτιμότερο απ' το να μην κάνεις τίποτα.

 

Εγώ τα δίνω τα βιβλία μου δωρεάν. Ούτως ή άλλως, τιμή θεωρώ πως μου έχουν κάνει οι λίγοι άνθρωποι που ξόδεψαν εργατοώρες για να τα διαβάσουν. Ούτως ή άλλως, ποτέ δεν μ' ένοιαξε να με βγάλει ο τάδε ή ο δείνα εκδοτικός οίκος ή να βγάλω λεφτά συγγράφοντας. Αυτό που μ' ένοιαζε πάντα ήταν α) να γράφω, β) να αρέσουν αυτά που γράφω.

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, αν και μοιάζουν να είναι απλά.

Ναι, έχουμε ανεβάσει εδώ ιστορίες ζωντανά. Ναι, έχει γίνει μια διαφήμιση και υπάρχουν συμπάθειες προς τον τρόπο γραφής κάποιων μελών. Ναι, ξέρουμε πλέον πάνω κάτω πόσα ψάρια πιάνει ο καθένας.

Αλλά εδώ μιλάμε για μια διαδικτυακή κοινότητα που όσα μέλη και να αριθμεί δεν υπάρχουν συνολικά πάνω από 100-120 ενεργά μέλη (που να γράφουν ή απλά να διαβάζουν ανελλιπώς και καθημερινά). Κι ακόμη μέσα σε όλα αυτά τα μέλη δεν υπάρχει μια ομοφωνία σχετικά με το ποιος είναι πραγματικά καλός. Όλοι έχουν τις προτιμήσεις τους.

 

Τι γίνεται τώρα με το κυνήγι της έκδοσης;

Όλοι θέλουν να εκδοθούν κάτω απο την σκέπη του είδους του φανταστικού , αλλά ενδόμυχα θέλουν να γίνουν mainstream φανταστικό (LOTR, Harry Potter, Twillight κλπ) για να περάσουν στην μαζική κατανάλωση και αναγνώριση.

 

Μια κίνηση σε σάιτ στο ίντερνετ ή μια αυτοέκδοση δεν πρόκειται να εκπληρώσει τα όνειρα κανενός.

 

edit: Το ποστ είναι πάνω στα σχόλια του Jester

Edited by Drake Ramore
Link to comment
Share on other sites

Πρέπει να σημειωθεί και κάτι άλλο σχετικά με την Παραγωγή του Φανταστικού, πέρα από τα όσα ορθώς αναφέρθηκαν. Η εποχή του Φάντασι έχει περάσει. Τα δημοφιλή βιβλία του χώρου γράφτηκαν σε παλαιότερες εποχές, τότε που δεν υπήρχαν τα βιντεοπαιχνίδια και οι κινηματογραφικές παραγωγές, τότε που ο κόσμος διάβαζε ένα βιβλίο και πραγματικά ταξίδευε μέσω της ιστορίας του. Δεν ξέρω πως θα ήταν εάν σήμερα ξεκινούσαν να γράφουν τις ιστορίες τους ο Moorcock, Hickman, Weis, Salvatore, Jordan, Gemmel, Martin και οι λοιποί που καταπιάστηκαν με το Φάντασι από το 70 και μετά.

Ναι, ακόμα υπάρχει παραγωγή. Ακόμα γράφουν Φάντασι εκεί έξω αλλά ποιοι; Ποιος είναι ο νούμερο ένα δημοφιλής συγγραφέας του Φανταστικού της νέας γενιάς; Ο Παολίνι; Και μήπως τα βιβλία που γράφονται σε Αγγλία και Αμερική αποτελούν σενάρια για μελλοντικές κινηματογραφικές ταινίες (τρανό παράδειγμα το Ιματζιναριουμ Γκεογκράφικα του Όουεν);

Εν τω μεταξύ ας υπολογίσουμε και το άλλο. Από το 98 και μετά όπου το Χάρι Πόττερ κατέκτησε τη λογοτεχνία και την αγορά, οι περισσότεροι νέοι συγγραφείς επιδώθηκαν στο φάντασι απευθυνόμενοι όμως σε νεαρές ηλικίες. Έτσι ξεπετάχτηκαν οι σειρές Charlie Bone, Septymus Heap, Percy Jackson, Spiderwick Chronicles, Series of Unfortunable Events, The Tapestry και άλλα πολλά μέχρι σήμερα όπου η σκυτάλη παραδόθηκε στο Φανταστικό με Βρυκόλακες και Λυκανθρώπους.

Στην Ελλάδα το Φανταστικό έγινε δημοφιλές τα πρώτα χρόνια του 2000 όταν προβλήθηκαν οι ταινίες Αρχοντας των Δαχτυλιδιών και Χάρι Πότερ. Ο κόσμος τότε έτρεχε να αγοράσει τα αντίστοιχα βιβλία και οι εκδότες με τη σειρά τους (όσοι έδωσαν σημασία στο γεγονός) έτρεχαν να μεταφράσουν παρόμοιους τίτλους (με προτίμηση σε εκείνους που θα γυρνόντουσαν πρόσφατα σε ταινίες-αν και ο Πέρσι τζάκσον τους ξέφυγε!). Ήταν εκείνος ο καιρός που οργανώθηκε ο Άνουβις και ο Φανταστικός Κόσμος ακολουθώντας την τακτική του ότι "εμείς φέρνουμε αποκλειστικά βιβλία του Φανταστικού" άντε και κάνα ξέμπαρκο.

Όμως πια έχουμε 2010 και πάμε για το 11. Έπειτα από εκείνο τον πανικό που προκάλεσαν οι ταινίες που προανέφερα, σχηματίστηκε ένα κοινό (μικρό, μεσαίο, σίγουρα πάντως όχι μεγάλο ούτε και ικανοποιητικό) που καταπιαστηκε με την ανάγνωση βιβλίων φαντασίας. Άλλοι απλώς διάβασαν Τόλκιν και Ρόουλιγκ και έμειναν εκεί. Άλλοι έγιναν οπαδοί των συγγραφέων δίχως να συνεχίζουν να ψάχνονται με το είδος εκτός κι αν ακούσουν πάλι για κάτι καλό ή που να τους ενδιαφέροι. Άλλοι γουστάρουν το Φάνταζι αλλά δεν διαβάζουν γιατί απορροφήθηκαν εντελώς από τα βινετοπαιχνίδια και ειδικά τα online, προτιμώντας την έτοιμη εικόνα και την άμεση δράση από τη φαντασία που πηγάζει μέσω των λέξεων.

Και άλλοι (κάτι τύποι σαν κι εμάς) πίστεψαν πως ήρθε επιτέλους η ώρα να βγουν από το σκοτάδι και το περιθώριο της ελληνικης λογοτεχνικής πραγματικότητας, βρίσκοντας την ευκαιρία να κάνουν ένα βήμα έξω από το Σπήλαιο. Κι όμως τα πράγματα δεν άλλαξαν και πολύ. Κι ούτε θα άλλαξουν όσο τα μεγάλα κεφάλια κάνουν κουμάντο στο χώρο και οι τοπ εκδοτικοί λένε στον κόσμο τι θα διαβάσει.

Το έχω ξαναπεί. Η λύση θα ήταν να υπήρχε ένας εκδοτικός που να έβγαζε μόνο Έλληνες του φανταστικού σε βιβλία τσέπης, κάτι αντίστοιχο της Τέρα Νόβα και της Ωρόρα. Αφού δεν πρόκειται η σκηνή αυτή να στηριχτεί απο τους μεγάλους εκδοτικούς (άντε δυο-τρεις συγγραφείς και κάτι έγινε), αφού δεν πρόκειται το Φανταστικό να γίνει αποδεχτό στη μάζα (συγγραφικά πάντα) αφού δεν πρόκειται να κερδίσει τη σημασία ακαδημαικών και διανοούμενων.

Αλλά ποιος θα το κάνει...;

 

 

Δεν θα ήταν μία καλή ιδέα προς συζήτηση, το sff να μετατραπεί σε εκδοτικό οίκο με αυτά τα χαρακτηριστικά;

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

 

 

 

Δεν θα ήταν μία καλή ιδέα προς συζήτηση, το sff να μετατραπεί σε εκδοτικό οίκο με αυτά τα χαρακτηριστικά;

 

 

 

 

 

Δεν νομίζω πως θα ήταν καλή ιδέα.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Δεν θα ήταν μία καλή ιδέα προς συζήτηση, το sff να μετατραπεί σε εκδοτικό οίκο με αυτά τα χαρακτηριστικά;

 

 

 

 

 

Δεν νομίζω πως θα ήταν καλή ιδέα.

 

 

 

Νομίζω πως έχει γίνει κάποια σχετική κουβέντα πριν μερικούς μήνες σε ξεχωριστό τόπικ. Δεν ξέρω που βρίσκεται 0αν μπορέι κάποιος ας δώσει το link. Πάντως θυμάμαι να έχουν ειπωθεί πολλά αρνητικά για την υλοποίηση μιας τέτοιας ιδέας.

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, αν και μοιάζουν να είναι απλά.

Ναι, έχουμε ανεβάσει εδώ ιστορίες ζωντανά. Ναι, έχει γίνει μια διαφήμιση και υπάρχουν συμπάθειες προς τον τρόπο γραφής κάποιων μελών. Ναι, ξέρουμε πλέον πάνω κάτω πόσα ψάρια πιάνει ο καθένας.

Αλλά εδώ μιλάμε για μια διαδικτυακή κοινότητα που όσα μέλη και να αριθμεί δεν υπάρχουν συνολικά πάνω από 100-120 ενεργά μέλη (που να γράφουν ή απλά να διαβάζουν ανελλιπώς και καθημερινά). Κι ακόμη μέσα σε όλα αυτά τα μέλη δεν υπάρχει μια ομοφωνία σχετικά με το ποιος είναι πραγματικά καλός. Όλοι έχουν τις προτιμήσεις τους.

 

Τι γίνεται τώρα με το κυνήγι της έκδοσης;

Όλοι θέλουν να εκδοθούν κάτω απο την σκέπη του είδους του φανταστικού , αλλά ενδόμυχα θέλουν να γίνουν mainstream φανταστικό (LOTR, Harry Potter, Twillight κλπ) για να περάσουν στην μαζική κατανάλωση και αναγνώριση.

 

Μια κίνηση σε σάιτ στο ίντερνετ ή μια αυτοέκδοση δεν πρόκειται να εκπληρώσει τα όνειρα κανενός.

edit: Το ποστ είναι πάνω στα σχόλια του Jester

 

 

 

Εν μέρη συμφωνώ, όχι απόλυτα όμως, αλλά το θέμα ξεκίνησε για να βρεθεί τρόπος "διάσωσης" του βιβλίου όχι εκπλήρωσης του ονείρου των συγγραφέων και πάνω σε αυτά τοποθετήθηκα.

 

Όχι πως διαφωνώ ότι πρέπει να εκπληρώσουν οι συγγραφείς τα όνειρα τους, ε; Μιλάω σαν αναγνώστης όχι σαν συγγραφέας :)

Link to comment
Share on other sites

Απο εκεί ξεκίνησε το θέμα όντως, αλλά πήρε άλλη τροπήlaugh.gif

Τα βιβλία εν μέσω κρίσης θα βρουν τρόπο να επιβιώσουν. Εκπτώσεις, φθηνότερα υλικά εκτύπωσης...υπάρχουν τρόποι. Απο εκεί και πέρα σαν κείμενα (και όχι σαν βιβλία) θα επιβιώσουν σίγουρα σε ηλεκτρονικές μορφές και θα αρχίσουν να διακινούνται ευκολότερα και φθηνότερα.

 

Οι συγγραφείς απο την άλλη δεν ξέρω πως θα επιβιώσουν αν στηριξουν τα έσοδα τους στα πνευματικά τους πονήματα...

Edited by Drake Ramore
Link to comment
Share on other sites

Οι συγγραφείς απο την άλλη δεν ξέρω πως θα επιβιώσουν αν στηριξουν τα έσοδα τους στα πνευματικά τους πονήματα...

 

Μάλλον όπως επιβιώνουν και σήμερα. Ξυπνάνε, πάνε στους δουλειές τους, επιστρέφουν σπίτι, παλεύουν να βρουν λίγες ωρίτσες για να γράψουν, γράφουν και κοιμούνται. Από παλιά αυτό συνέβαινε. Λίγοι πλούτισαν από τα γραπτά τους. Κι αυτό επειδή α)έγραψαν την κατάλληλη εποχή και β)δεν έζησαν στην Ελλάδα. Εσείς πιστεύετε πως οι Τολκιν, Κινγκ και Ροουλινγκ θα είχαν κερδίσει τις ίδιες απολαβές εάν ήταν Έλληνες; Ή μήπως η μυθολογία του Λαβκραφτ θα ήταν διαδεδομένη σε όλον τον κόσμο στην ίδια περίπτωση. Η μυθολογία Πούλου ίσως. Η μυθολογία Κθούλου ποτέ.

Edited by Παρατηρητής
Link to comment
Share on other sites

Σχετικα με το ποστ του παρατηρητη #31 εχω να πω ότι ειναι μαλλον λαθος στην τοποθετηση του περι συγχρονης φανταστικης λογοτεχνιας.Καταρχην ο Χαρυ Ποτερ δεν ειναι φαινομενο αποκλειστικα της δεκαετιας 90,ελεος.2007 αν δεν κανω λαθος βγηκε το τελευταιο.Επισης καλες πωλησεις εκαναν τα τελευταια βιβλια του Μαυρου Πυργου απο Στιβεν Κινγκ.Και φυσικα το γεγονος οτι εδω στην Ελλαδα δεν ξερουν καλα καλα τον Ερικσον τον Μαρτιν τον ΑΜπερκρομπι,τον Λυντς,τον Μιεβιλ και άλλους συγγραφεις που ακομη γραφουν μεγαλες επιτυχιες...δε σημαινει οτι δεν ειναι πετυχημενοι.Αν στην ΕΦ πολλοι νοσταλγουν την εποχη του Ασιμοφ,του Κλαρκ και του Ντικ αυτο δεν συμβαινει στο φαντασυ.

Παντως ρε παιδια αν προσεξετε πχ τις εκδοσεις που βγαζουν οπως τωρα στα βιβλιοπωλεια με 5,9 ευρω η εστω και του ΣΚΑΙ με τα 9,9...πουλανε.Και δε νομιζω να μπαινουν μεσα οι εταιρειες.Αφου ουσιαστικα οταν πουλανε ακριβα μετα προσπαθουν να ξεφορτωθουν το στοκ οπως οπως.Το Οξυ εβγαλε το Ζωντανος θρυλος με 17 ευρω δεν πουλησε και μετα τι στον Λιακοπουλο εδωσαν και το ειχε βαλει σε ενα πακετο με 2-3 αλλα ολα μαζι 15 ευρω,τι σε βιβλιοπωλεια το εβρισκα σε προσφορα 5 ευρω...Θελω να πω:Βγαλτε το ρε βλακες απο την αρχη 6-7 ευρω!

Link to comment
Share on other sites

Σχετικα με το ποστ του παρατηρητη #31 εχω να πω ότι ειναι μαλλον λαθος στην τοποθετηση του περι συγχρονης φανταστικης λογοτεχνιας.Καταρχην ο Χαρυ Ποτερ δεν ειναι φαινομενο αποκλειστικα της δεκαετιας 90,ελεος.2007 αν δεν κανω λαθος βγηκε το τελευταιο.Επισης καλες πωλησεις εκαναν τα τελευταια βιβλια του Μαυρου Πυργου απο Στιβεν Κινγκ.Και φυσικα το γεγονος οτι εδω στην Ελλαδα δεν ξερουν καλα καλα τον Ερικσον τον Μαρτιν τον ΑΜπερκρομπι,τον Λυντς,τον Μιεβιλ και άλλους συγγραφεις που ακομη γραφουν μεγαλες επιτυχιες...δε σημαινει οτι δεν ειναι πετυχημενοι.Αν στην ΕΦ πολλοι νοσταλγουν την εποχη του Ασιμοφ,του Κλαρκ και του Ντικ αυτο δεν συμβαινει στο φαντασυ.

Παντως ρε παιδια αν προσεξετε πχ τις εκδοσεις που βγαζουν οπως τωρα στα βιβλιοπωλεια με 5,9 ευρω η εστω και του ΣΚΑΙ με τα 9,9...πουλανε.Και δε νομιζω να μπαινουν μεσα οι εταιρειες.Αφου ουσιαστικα οταν πουλανε ακριβα μετα προσπαθουν να ξεφορτωθουν το στοκ οπως οπως.Το Οξυ εβγαλε το Ζωντανος θρυλος με 17 ευρω δεν πουλησε και μετα τι στον Λιακοπουλο εδωσαν και το ειχε βαλει σε ενα πακετο με 2-3 αλλα ολα μαζι 15 ευρω,τι σε βιβλιοπωλεια το εβρισκα σε προσφορα 5 ευρω...Θελω να πω:Βγαλτε το ρε βλακες απο την αρχη 6-7 ευρω!

 

Έλα ντε! Πήρα το "Dracula" του Bram Stoker, στο πρωτότυπο, με 4 ευρώ! Και το έχω πετύχει σε μετάφραση με...19 και κάτι. Μεταφράστε το ρε παιδιά σε paperback στυλ και πουλήστε το με, έστω, 8-10 ευρώ.

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Σχετικα με το ποστ του παρατηρητη #31 εχω να πω ότι ειναι μαλλον λαθος στην τοποθετηση του περι συγχρονης φανταστικης λογοτεχνιας.Καταρχην ο Χαρυ Ποτερ δεν ειναι φαινομενο αποκλειστικα της δεκαετιας 90,ελεος.2007 αν δεν κανω λαθος βγηκε το τελευταιο.

 

Ναι αλλά ήδη απο το 98, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο Χάρι, σημειώθηκε τεράστια επιτυχία σε Αγγλία και Αμερική ταυτόχρονα. Και λόγω αυτής της επιτυχίας οι εκδότες της Bloomsbury πίεσαν τη Ρόουλιγκ να γράψει τη συνέχεια, κάτι για το οποίο και η ίδια δεν ήταν πολύ σίγουρη εάν ήθελε να το κάνει -τουλάχιστον εκείνη τη χρονική περίοδο. Δεν ξεκίνησε εξαρχής με την ιδέα της εφταλογίας και φυσικά, λόγω του ότι η σειρά του Πότερ είχε γίνει μανία ήδη από το τρίτο βιβλίο, δεν περίμενε να κερδίσει την απόλυτη αναγνώριση, φημη και πλούτο το 2007...Ψάξε το λιγάκι.

Οι υπόλοιποι συγγραφείς που ανέφερες από πότε γράφουν; Μετά το 2000; Ε δεν νομίζω. Και προς θεού δεν είπα ότι γράφει μόνο ο Παολίνι. Όλοι όσοι βρίσκονται ακόμα εν ζωή γράφουν αλλά δεν ξέρω εάν θα έκαναν τις ίδες επιτυχίες εάν έβγαιναν τώρα στο προσκήνιο. Η ίδια η Margaret Weis που μίλησε με τον Ζαφειρίου (Μενεστρελ ντε Μιραβάλ) στο facebook, είπε αυτό που κουβεντιάζουμε. Δύσκολες εποχές για νέους συγγραφείς του φανταστικού και εάν εκείνη ξεκινούσε τώρα (και όχι στα 80 όπου κυκλοφόρησαν τα Dragonlance) το πιο πιθανόν θα ήταν να παρέμενε μια άσιμη, φιλόδοξη συγγραφέας.

Τα βιβλία του Μαύρου Πύργου...Πες μου ένα βιβλίο του King που δεν έκανε καλές πωλήσεις...

Link to comment
Share on other sites

Η συζήτηση αυτή είναι κυκλική. Νομίζω δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε την πραγματικότητα.

 

ΟΚ ο Έλληνας δε διαβάζει.

Ο Έλληνας δεν διαβάζει φαντασυ.

Οι εκδοτικοί δεν στηρίζουν το φαντασυ.

 

Και? Κάποια φαντασυ βγαίνουν. Κάποιοι τα αγοράζουν. Είναι μερικές χιλιάδες Έλληνες? Αυτοί είναι το κοινό σου. Κάνε οτι είναι να κάνεις και φρόντισε να το φέρεις μπροστά στο κοινό σου. Δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορείς να κάνεις.

 

Υπάρχουν πράγματα να κάνεις, όπως έχει αποδειχτεί στο παρελθόν ξανά και ξανά.

Link to comment
Share on other sites

Σιγα τη Weis,την dndοσυγγραφεα...:bleh:Ας κλαιγεται οσο θελει,περασε η εποχη των αντιγρεαφεων του Τολκιν τι να κανουμε κυρα μου.

Σορρυ αλλα σημερα ο Ντικ,ενας απο τους πιο πετυχημενους συγγραφεις την εποχη που λες...θα ηταν η δεν θα ηταν παμπλουτος;Ελα ομως που εκεινη την "ω τοσο καλη!" εποχη την εβγαζε με ζωοτροφες.

 

Οι υπόλοιποι συγγραφείς που ανέφερες από πότε γράφουν; Μετά το 2000; Ε δεν νομίζω

Δεν καταλαβαινω γιατι εχει σημασια ποτε ξεκινησαν να γραφουν,δεν θα ψαξω να δω ποτε εγραψαν και την πρωτη τους εκθεση για να σου δειξω οτι κανεις λαθος.Τελος παντων,οριστε:

R Scott Bakker 2003

Joe Abercrobie,2007

China Mieville 1998(μονο 1,ολα τα αλλα απο 2000 και μετα)

 

 

Ναι αλλά ήδη απο το 98, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο Χάρι, σημειώθηκε τεράστια επιτυχία σε Αγγλία και Αμερική ταυτόχρονα. Και λόγω αυτής της επιτυχίας οι εκδότες της Bloomsbury πίεσαν τη Ρόουλιγκ να γράψει τη συνέχεια, κάτι για το οποίο και η ίδια δεν ήταν πολύ σίγουρη εάν ήθελε να το κάνει -τουλάχιστον εκείνη τη χρονική περίοδο

Το ιδιο ισχυει και για τον Τολκιν.Εγραψε το Χομπιτ,τον πιεσαν και εγραψε ως σικουελ μια τριλογια.Δηλαδη ενταξει,θεωρουμε μια σειρα που ξεκινησε το 1998 ως κατι παλιο και δεχομαστε μονο απο το 2000 και μετα;Μα εννοείται ότι τα εργα γινονται κλασικα με την παροδο του χρονου.Και ο Αρχοντας γραφτηκε αρχες δεκαετιας του 50 και εγινε κλασικο απο τους χιπηδες φοιτητες των 60ς.

Link to comment
Share on other sites

Σιγα τη Weis,την dndοσυγγραφεα...:bleh:Ας κλαιγεται οσο θελει,περασε η εποχη των αντιγρεαφεων του Τολκιν τι να κανουμε κυρα μου.

Σορρυ αλλα σημερα ο Ντικ,ενας απο τους πιο πετυχημενους συγγραφεις την εποχη που λες...θα ηταν η δεν θα ηταν παμπλουτος;Ελα ομως που εκεινη την "ω τοσο καλη!" εποχη την εβγαζε με ζωοτροφες.

 

 

ε για αυτό τον έλεγαν Ντικ!:tease:

Πλάκα κάνω. Ο Ντικ ήταν από τους άτυχους, όπως και πολλοί άλλοι. Τους περισσότερους μάλιστα δεν θα τους μάθουμε ποτέ. Τουλάχιστον ο Ντικ "ζει και βασιλεύει" οπότε οι κόποι του δεν πήγαν χαμένοι.

Έλα μην είσαι σκληρός με την κυρία Μάργκαρετ! Οι μισοί φαντασάδες πέρα του Ατλαντικού αντισυγγραφείς τους Τόλκιν ήταν. Άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο.

Αφού συμφωνούμε με το θέμα του Χάρι Πότερ, δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή η νήξη. Ανέφερα το έτος 1998 διότι τα περισσότερα φάντασι του είδους (τα νεανικά δηλαδή) γράφτηκαν από το 99 κι έπειτα, λόγω της τρομερής επιροής που άσκησε ο Πότερ. Δεν βλέπω που είμαι λάθος.

Link to comment
Share on other sites

Πάλι πάει να φύγει (αν δεν έχει φύγει ήδη :Ρ) το τόπικ...

 

Οκ, την κατάσταση την γνωρίζουμε όλοι και συνοψίζεται σε δύο πολύ βασικές και μεγάλες αλήθειες:

 

α) οι Έλληνες δεν διαβάζουν

β) η πλειοψηφία αυτών που διαβάζουν, προτιμούν πιο μέινστριμ λογοτεχνία.

 

Το ξέρουμε, το 'χουμε αναλύσει, χιλιοπεί, γκρινιάξει, συζητήσει ξανά και ξανά. Το θέμα μας είναι τι μπορεί να γίνει και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, σαν συγγραφείς και αναγνώστες, για να κάνουμε το βιβλίο πιο προσιτό στον κόσμο. ΟΧΙ για να ζήσουμε απ' αυτό, ΟΧΙ για να ικανοποιήσουμε τις προσωπικές μας φιλοδοξίες και όνειρα, αλλά για να "δημιουργήσουμε" αναγνωστικό κοινό.

 

α) χρησιμοποιούμε το τσάμπα μέσο των ημερών μας: το ίντερνετ. Την ηλεκτρονική δωρεάν έκδοση

β) προσεγγίζουμε όχι το ήδη υπάρχον (μικρό) κοινό, αλλά το κοινό του μέλλοντος: τους εφήβους

γ) κατανοούμε και αποδεχόμαστε ότι αυτό δεν το κάνουμε ΓΙΑ ΕΜΑΣ, αλλά ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ.

 

Στην τελική, δείτε το ρεαλιστικά και πρακτικά το πράγμα: ούτως ή άλλως, οι πιθανότητες κάποιος Έλληνας συγγραφέας του φανταστικού, κάποιος από εμάς, να βγάλει λεφτά απ' την συγγραφή, κολυμπάνε πολύ κάτω απ' το 1%. Από κει και πέρα, το θέμα είναι τι θέλει ο καθένας: θέλει να χαρίσει τον κόπο του, το έργο του, στον κόσμο και να λάβει τουλάχιστον την ηθική ικανοποίηση να τον διαβάσουν, ν' αρέσει ή θέλει να παίξει με τις πιθανότητες και να χαίρεται μόνο ο σκληρός του δίσκος αυτόν τον κόπο;

 

Νομίζω πως η απάντηση έχει ήδη δοθεί εμπράκτως: προφανώς και η αποδοχή, έστω μιας ομάδας ομοϊδεατών είναι ανάμεσα στους στόχους, διαφορετικά δεν θ' ανέβαζε κανείς εδώ μέσα τσάμπα την δουλειά του. Οπότε, προς τι ο χαλασμός; Απλά, να γίνει πιο οργανωμένα, πιο επιμελημένα και σοβαρά και να προωθηθεί στο κοινό. Στην χειρότερη των περιπτώσεων, απλά δεν θ' αλλάξει τίποτα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, τουλάχιστον θ' αποκτήσει περισσότερους αναγνώστες. Λεφτά δεν θα έβγαιναν ούτως ή άλλως, ακόμα κι αν έβρισκε το βιβλίο του τον δρόμο προς το βιβλιοπωλείο, όπως μπορούν να μας διαβεβαιώσουν όσοι από μας έχουν εκδόσει. Οπότε, για το καλό του ΒΙΛΒΙΟΥ, θα ήταν, νομίζω, προτιμότερο, να βάλουμε τις προσωπικές μας φιλοδοξίες στην άκρη και να δούμε την μεγάλη εικόνα.

Link to comment
Share on other sites

Πάλι πάει να φύγει (αν δεν έχει φύγει ήδη :Ρ) το τόπικ...

 

Οκ, την κατάσταση την γνωρίζουμε όλοι και συνοψίζεται σε δύο πολύ βασικές και μεγάλες αλήθειες:

 

α) οι Έλληνες δεν διαβάζουν

β) η πλειοψηφία αυτών που διαβάζουν, προτιμούν πιο μέινστριμ λογοτεχνία.

 

Το ξέρουμε, το 'χουμε αναλύσει, χιλιοπεί, γκρινιάξει, συζητήσει ξανά και ξανά. Το θέμα μας είναι τι μπορεί να γίνει και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, σαν συγγραφείς και αναγνώστες, για να κάνουμε το βιβλίο πιο προσιτό στον κόσμο. ΟΧΙ για να ζήσουμε απ' αυτό, ΟΧΙ για να ικανοποιήσουμε τις προσωπικές μας φιλοδοξίες και όνειρα, αλλά για να "δημιουργήσουμε" αναγνωστικό κοινό.

 

α) χρησιμοποιούμε το τσάμπα μέσο των ημερών μας: το ίντερνετ. Την ηλεκτρονική δωρεάν έκδοση

β) προσεγγίζουμε όχι το ήδη υπάρχον (μικρό) κοινό, αλλά το κοινό του μέλλοντος: τους εφήβους

γ) κατανοούμε και αποδεχόμαστε ότι αυτό δεν το κάνουμε ΓΙΑ ΕΜΑΣ, αλλά ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ.

 

Στην τελική, δείτε το ρεαλιστικά και πρακτικά το πράγμα: ούτως ή άλλως, οι πιθανότητες κάποιος Έλληνας συγγραφέας του φανταστικού, κάποιος από εμάς, να βγάλει λεφτά απ' την συγγραφή, κολυμπάνε πολύ κάτω απ' το 1%. Από κει και πέρα, το θέμα είναι τι θέλει ο καθένας: θέλει να χαρίσει τον κόπο του, το έργο του, στον κόσμο και να λάβει τουλάχιστον την ηθική ικανοποίηση να τον διαβάσουν, ν' αρέσει ή θέλει να παίξει με τις πιθανότητες και να χαίρεται μόνο ο σκληρός του δίσκος αυτόν τον κόπο;

 

Νομίζω πως η απάντηση έχει ήδη δοθεί εμπράκτως: προφανώς και η αποδοχή, έστω μιας ομάδας ομοϊδεατών είναι ανάμεσα στους στόχους, διαφορετικά δεν θ' ανέβαζε κανείς εδώ μέσα τσάμπα την δουλειά του. Οπότε, προς τι ο χαλασμός; Απλά, να γίνει πιο οργανωμένα, πιο επιμελημένα και σοβαρά και να προωθηθεί στο κοινό. Στην χειρότερη των περιπτώσεων, απλά δεν θ' αλλάξει τίποτα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, τουλάχιστον θ' αποκτήσει περισσότερους αναγνώστες. Λεφτά δεν θα έβγαιναν ούτως ή άλλως, ακόμα κι αν έβρισκε το βιβλίο του τον δρόμο προς το βιβλιοπωλείο, όπως μπορούν να μας διαβεβαιώσουν όσοι από μας έχουν εκδόσει. Οπότε, για το καλό του ΒΙΛΒΙΟΥ, θα ήταν, νομίζω, προτιμότερο, να βάλουμε τις προσωπικές μας φιλοδοξίες στην άκρη και να δούμε την μεγάλη εικόνα.

 

Αυτό, αν και πρέπει να προσθέσω κάτι. Όσοι δεν σας πάει να τα δώσετε τζάμπα τα βιβλία το σκέφτεστε λάθος. Money πια βγαίνουν με πολλούς τρόποςυ (όπως ήδη εχουμε αναφέρει αρκετοι πιο πάνω) το ότι θα δίδονται κάποια πράγματα χωρίς τιμή, δεν σημαίνει ότι δεν θα φέρουν χρήματα. Και στην τελική πιστεύω ότι υπάρχουν πιο πολλές πιθανότητες να βάλουμε διαφήμιση σε ένα site όταν έιμαστε ολοι σε αυτό παρά αν πάμε ένας ένας σε εκδοτικούς.

Link to comment
Share on other sites

Και ρε παιδια δωρεαν βγαίνει πχ ηλεκτρονικα ενα βιβλιο.Προσωπικα ειχα κατεβασει ορισμενα που ποτε δε διαβασα και απλα διαγραφτηκαν.Τωρα το θεμα ειναι το πραγματικα βιβλια στα βιβλιοπωλεια.Δεν μπορει να κοστιζουν τα βιβλια του τυχαιου αγνωστου Ελληνα περισσοτερο απο πχ του Γουλφ.Δηλαδη τι ακριβως πληρωνουμε;Το παχυλο συμβολαιο του συγγραφέα;Τη μεταφραση;Τα δικαιωματα απο τον οικο του εξωτερικου;:lol:Απλα οι εκδοτες σκεφτονται "χμ...αν ειναι να πουλησω μονο 200 αντιτυπα ας το βαλω τουλαχιστον 15 ευρω να παρω μικτα 3000".Ωραια,αλλα αν το εβγαζε σε βιβλιο τσεπης δε θα μπορουσε να το δωσει 5 ευρω;Θα έπαιρνε μονο 1000 ευρω μικτα αν πουλουσε παλι 200 αντιτυπα αλλα πιστευω θα πουλουσε παραπανω(και θα εβγαζε το κοστος αφου ειναι μικροτερο λογω φτηνης μορφης εκδοσης) και εξηγουμαι.

Οταν καποιος(ειδικα νεαρος-μαθητης,φοιτητης,εργαζομενος των 700 ευρω)παει στο βιβλιοπωλειο αποφασισμενος να παρει Ελληνικη φανταστικη λογοτεχνια δεν λεει θα παω να τα σηκώσω ολα.Εχει πχ ενα εικοασευρω και σκεφτεται να παρει 1 βιβλιο(αφου δεν φτανει για παραπανω) και αντε ενα γυρο με τα ρεστα.Τωρα αν το καθε βιβλιο κανει 18 ευρω παει και ο γυρος.Ενω αν κανει 5 ευρω θα πάρει και του μμαν,και του κχαρ και του σολονορ και τον γυρο.:D

Ετσι πχ 3πλασιαζονται οι πωλησεις.

Link to comment
Share on other sites

Και πάλι, το ζητούμενο είναι τι μπορούμε εμείς να κάνουμε, όχι τι θα έπρεπε να γίνει. :)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..