Lady Nina Posted July 12, 2011 Share Posted July 12, 2011 (edited) Βασίλη, έλεγα εδώ και μέρες να σου στείλω μήνυμα, αλλά τελικά ό,τι έχω να πω, θα το πω εδώ, γιατί μπορεί να φανεί χρήσιμο και σε άλλα μέλη. Στα περισσότερα που ήθελα να πω με έχουν καλύψει τα παιδιά. Αυτό στο οποίο θέλω να δώσω έμφαση είναι πως πρέπει να συνεχίσεις να γράφεις. Η συγγραφή σε γεμίζει, όπως λες, και οι περισσότεροι το έχουμε νιώσει αυτό. Οπότε μη στερείς από τον εαυτό σου αυτή την απόλαυση -δε μας έχουν μείνει εξ'άλλου πολλές στις μέρες μας. Αυτό δες το και σαν απάντηση σε αυτό: Παρακολουθώντας την συμπεριφορά τους και ο ίδιος αναρωτιέμαι για πολλά πράγματα αν πραγματικά αξίζουν κάτι τέτοιο και ποιος ο λόγος. Θα στο πω και λιανά. Τα όνειρά σου αξίζουν κάθε θυσία. Αυτό που θέλεις να γίνεις για να νιώσεις καλά με τον εαυτό σου αξίζει κάθε θυσία. Και οι γονείς, αυτοί που κατά κύριο λόγο σε αγαπούν ανιδιοτελώς (ή θα έπρεπε τουλάχιστον) και θέλουν το καλό σου, θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι που θα σε στηρίζουν ψυχολογικά. Εδώ γίνεται το αντίθετο. Στέκονται εμπόδιο σε κάτι που αγαπάς. Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να κάνεις πολλά. Απλά συνέχισε αυτό που κάνεις, γράφε. Γράφε, με ή χωρίς τη συγκατάθεσή τους, εν γνώσει τους ή όχι. Αλλά γράφε. Το χρωστάς στον εαυτό σου. Και κανένα χρέος δεν είναι μεγαλύτερο από αυτό που έχουμε στον εαυτό μας. Edit: Ντίνο, μπράβο σου που ακολούθησες το όνειρό σου, έστω κι αν δεν το έχεις φτάσει πλήρως. Ποτέ δεν είναι αργά, όμως. Δε σε πήραν και τα χρόνια. Edited July 12, 2011 by Lady Nina Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted July 12, 2011 Share Posted July 12, 2011 έλενα σε ευχαριστώ πολύ με ανέχτηκες αρκετά πριν λίγο καιρό...στην θέση σου άλλος θα είχε αδιαφορήσει. να σου πω την αλήθεια stan αφού ποστάρισα εδώ ενιωσα λίγο καλύτερα, ειλικρινά κόντευα να σκάσω όλες αυτές τις μέρες, συγχρόνως πρέπει να το παραδεχτώ ότι το είχα μετανιώσει και όλας ακριβώς επειδή εκτέθηκα τόσο -αφού αυτά δεν τα είπα ούτε σε άτομα που κάνω παρέα- και επειδή εδώ δεν είναι fb. Σίγουρα το πρόβλημα δεν εξαφανιστηκε και ήδη ζήτησα συγνώμη απο όλους που σας ζάλισα, υπόσχομαι ότι αν θα ξαναμιλήσω εδω μέσα θα είναι με κάποια ιστορία και όχι έτσι. Δεν ανοίγομαι εύκολα ποτέ αλλά οι συνθήκες με έχουν επηρεάσει σε πολλούς τομείς. Ευχαριστώ πάντως όλους σας και ζητώ συγνώμη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted July 12, 2011 Share Posted July 12, 2011 Ρε, κόφτο με τα ενοχικά! Κανέναν δεν ζαλίζεις! Εδώ μέσα πολλοί έχουν περάσει, λίγο έως πολύ, τετοια βιώματα. Αλίμονο αν χρειαζόταν ο καθένας ν' απολογηθεί επειδή μοιράζεται ένα πρόβλημα με ανθρώπους που μπορούν να τον καταλάβουν! Έλα, μην ακούω μαλακίες, ό,τι γουστάρεις θα γράφεις, λέμε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted July 13, 2011 Share Posted July 13, 2011 έλενα σε ευχαριστώ πολύ με ανέχτηκες αρκετά πριν λίγο καιρό...στην θέση σου άλλος θα είχε αδιαφορήσει. Βασίλη, μην ξανακούσω αυτή τη λέξη. Ακούς εκεί 'σε ανέχτηκα'... Όποιος έχει καρδιά, απλά δεν μπορεί να αδιαφορήσει σε κάτι τέτοιο. Και σου το έχω ξαναπεί, ό,τι άλλο χρειαστείς, ξέρεις που να με βρεις. Α, και πού'σαι; Μια χάρη θέλω μόνο. Όταν γυριστεί "Η Πόλη των Καταραμένων" σε ταινία, να εισηγηθείς για να πάρω το ρόλο της Νάταλι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 13, 2011 Share Posted July 13, 2011 (edited) Δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο από όσα σου είπαν οι άλλοι, και με τους οποίους συμφωνώ, αλλά θα ήθελα να ρωτήσω ένα πράγμα: Αν και δεν έχεις καμμία υποχρέωση να μπεις στο νου των δικών σου, μια που είσαι ενήλικος άντρας, αναρωτιέμαι αν ξέρεις επακριβώς πού βασίζεται αυτή η εχθρικότητά τους για τη συγγραφική δουλειά σου. Δηλαδή, σου έχουν πει σαφώς τι τους φοβίζει; Είναι ανησυχία για την . . . ψυχική σου υγεία; Είναι κάποια κοινωνική φοβία πως η συγγραφή δεν είναι κάτι "αξιοπρεπές¨; Ή μήπως υπάρχουν άλλοι λόγοι όπως, για παράδειγμα, κάτι παρόμοιο με τους φόβους που κάποιοι γονείς, δάσκαλοι, ιερείς, είχαν εκφράσει για τη "σατανικότητα" του . . . Χάρυ Πότερ; Το να ξέρεις γιατί ακριβώς έχουν τέτοια αρνητική αντίδραση ίσως δεν σε βοηθήσει ιδιαίτερα να τους αλλάξεις γνώμη, αλλά θα σε βοηθούσε να είσαι εσύ πιο ξεκάθαρος μέσα σου για αυτό που θέλεις να κάνεις και θα σου αφαιρούσε ένα μεγάλο μέρος όποιας ενοχής μπορεί να νιώθεις τώρα. Α, και όπως είπε η Σόνυα, και άλλοι, να μην ξαναπείς πως σε "ανεχτήκαμε" ούτε κατά διάνοια! Edited July 13, 2011 by Oberon Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted July 13, 2011 Share Posted July 13, 2011 Anysia, αυτό το post το γράφω έχοντας εσένα κυρίως στο μυαλό μου: Η συμβουλή "ακολούθησε το όνειρό σου, γράψε γιατί αυτό θέλεις" είναι μια κακή συμβουλή. Κανείς δε σου εγγυάται ότι θα είσαι ευτυχισμένος γράφοντας, ότι δε θα σε κοροϊδεύουν οι δικοί σου, ότι θα σε συμπαθούν οι φίλοι σου, ότι θα είσαι επιτυχημένος, ούτε καν ότι θα μπορέσεις να επιβιώσεις (από αυτό). Οι γονείς συχνά φοβούνται μήπως το παιδί τους "πεθάνει στην ψάθα" ή, γενικότερα, δυστυχήσει ακολουθώντας μη-κλασικούς τρόπους ζωής (επαγγελματικής και προσωπικής). Προτείνουν, λοιπόν, την πεπατημένη. Αλλά και η συμβουλή "μη γράφεις/κάνε ό,τι κάνουν όλοι/οι άλλοι / γίνε γιατρός/δικηγόρος κλπ" είναι μια εξίσου κακή συμβουλή. Κανείς δε σου εγγυάται ότι ακολουθώντας την πεπατημένη, όντας ένα συνηθισμένο και αποδεκτό μέλος μιας μη δημιουργικής κοινωνίας, θα γίνεις τελικά ευτυχισμένος. Αλλά τι νόημα έχει το ζειν χωρίς το ευ; (ή το ΕΦ!) Και, αφού δεν υπάρχουν εγγυήσεις, τι από τα δυο να διαλέξεις; Είναι γνωστό ότι για να πεις αν σου αρέσει πιο πολύ το παγωτό σοκολάτα ή βανίλια, θα πρέπει να δοκιμάσεις (ή να έχεις δοκιμάσει) και τα δύο. Και ποιος μπορεί να καυχηθεί ότι έζησε τη ζωή του δυο φορές, γράφοντας και μη, και εκ των υστέρων μπορεί να κρίνει ότι η μια εκδοχή ήταν καλύτερη από την άλλη; Και ποιος μπορεί να πει ότι επειδή εμένα μου αρέσει η σοκολάτα (να ζω τη ζωή μου π.χ. γράφοντας), θα αρέσει και σε σένα; Το τι θα διαλέξεις στη ζωή σου είναι καθαρά προσωπική επιλογή/ρίσκο και καμιά συμβουλή δεν είναι καλή. Δυστυχώς, δεν μπορείς να ξέρεις εκ των προτέρων ποια επιλογή είναι η καλύτερη. Ευτυχώς, δεν μπορείς να ξέρεις ούτε εκ των υστέρων ποια επιλογή ήταν η καλύτερη. Υπάρχει μόνο μια επιλογή: η δική σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted July 14, 2011 Share Posted July 14, 2011 Αυτό το μικρό κομματάκι σοφίας απ' τον Χαλίλ Γκιμπράν προς τους γονείς (και τα παιδιά, γιατί κάποια στιγμή θα γίνουν γονείς): Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή. Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν. Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου Αφού ιδέες έχουν δικές τους. Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου. Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά. Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο και κομπάζει ότι με τη δύναμή του τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά. Ας χαροποιεί τον τοξοτή ο κομπασμός του Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted July 14, 2011 Share Posted July 14, 2011 Αυτό το έχω γράψει σε χαρτόνι και το έχω κολλήσει σ' έναν τοίχο στο δωμάτιό μου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted July 14, 2011 Share Posted July 14, 2011 Αυτό το μικρό κομματάκι σοφίας απ' τον Χαλίλ Γκιμπράν προς τους γονείς (και τα παιδιά, γιατί κάποια στιγμή θα γίνουν γονείς): Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή. Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν. Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου Αφού ιδέες έχουν δικές τους. Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου. Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά. Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο και κομπάζει ότι με τη δύναμή του τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά. Ας χαροποιεί τον τοξοτή ο κομπασμός του Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο. Να, αυτό εννοώ όταν λέω ότι είμαι περισσότερο κυνικό κάθαρμα από σένα: σε κάτι τέτοια σου ποστ βλέπω άφθονους κουβάδες ρομαντισμού, ενώ εγώ, παρόλο που το ξέρω το ποίημα, μπορώ να διακρίνω στην ιδεολογία του αρκετές ρωγμές όπου θα μπορούσε να χωρέσει κάποιος αυταρχισμός/καταπίεση/εγκληματική αδιαφορία και άλλα τέτοια. Είμαι γενικά απαισιόδοξη όσον αφορά τις σχέσεις γονιών-παιδιών... (Εμπιστεύομαι την καλλιτεχνική σου φύση και το καλό σου γούστο έτσι ώστε να μην αρχίσουμε τώρα γραπτό ανταγωνισμό του στυλ "εγώ είμαι πιο κάθαρμα από σένα" - "όχι, εγώ" και γίνουμε εντελώς ρόμπα . Άντε και θα δοκιμάσω να πιω μια γουλίτσα αλκοολούχο της επιλογής σου μεθαύριο, να σου κάνω το χατήρι) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted July 14, 2011 Share Posted July 14, 2011 ενώ εγώ, παρόλο που το ξέρω το ποίημα, μπορώ να διακρίνω στην ιδεολογία του αρκετές ρωγμές όπου θα μπορούσε να χωρέσει κάποιος αυταρχισμός/καταπίεση/εγκληματική αδιαφορία και άλλα τέτοια. Άνοστη-ανάλατη, πιο επίπεδη κι από flat, ευαισθησία ντουβαριού, συναισθηματισμό κόντρα-πλακέ, κρυάδα βαρομετρικού subzero, και μια σκέτη κουνουποκοσκινισμένη τσατίλα. Η wordsmith. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted July 14, 2011 Share Posted July 14, 2011 α) μεθαύριο θα πιεις μέχρι να κάνεις οχτάρια, ακόμα κι αν πρέπει να συνδέσω απευθείας το στομάχι σου με την κάνουλα. :Ρ β) σαφώς και έχει και ρωγμές και τρύπες, αλλά ο σκοπός του είναι άλλος. :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted July 14, 2011 Share Posted July 14, 2011 Είναι πάντα πιο εύκολο να πούμε στους άλλους (π.χ. τους γονείς μας) πώς να συμπεριφέρονται σε εμάς (π.χ. τα παιδιά τους), παρά να βρούμε πώς να αντιμετωπίσουμε αυτά που μας κάνουν - κάτι που, βέβαια, είναι δική ΜΑΣ ευθύνη. Δε νομίζω ότι η μαμά μου άλλαξε, όταν διάβασε τον "Προφήτη". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted July 14, 2011 Share Posted July 14, 2011 Ούτε η δική μου, παρά το γεγονός ότι είχε αφισοκολλήσει το συγκεκριμένο ποίημα για να το διαβάζει κάθε μέρα. 9 χρόνια αφού έχω φύγει απ' το σπίτι, συγκατοίκησα, παντρεύτηκα κι ετοιμάζομαι για μετανάστευση, ακόμα έχει ενοχικά και θεωθεί πως δεν ήταν καλή μάνα επειδή τα παιδιά της αποφάσισαν να μείνουν μόνα τους, αντί να βολευτούν κάτω απ' τις φτερούγες της. Κανένα επιχείρημα δεν είναι ικανό να την πείσει ότι θα 'πρεπε να νιώθει υπερήφανη που δημιούργησε δύο ανεξάρτητους ανθρώπους, ικανούς και πρόθυμους να πατήσουν στα δικά τους πόδια αντί για τα δικά της. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted July 14, 2011 Share Posted July 14, 2011 ενώ εγώ, παρόλο που το ξέρω το ποίημα, μπορώ να διακρίνω στην ιδεολογία του αρκετές ρωγμές όπου θα μπορούσε να χωρέσει κάποιος αυταρχισμός/καταπίεση/εγκληματική αδιαφορία και άλλα τέτοια. Άνοστη-ανάλατη, πιο επίπεδη κι από flat, ευαισθησία ντουβαριού, συναισθηματισμό κόντρα-πλακέ, κρυάδα βαρομετρικού subzero, και μια σκέτη κουνουποκοσκινισμένη τσατίλα. Η wordsmith. @Χατζηyo: 1)μόνο σε σύγκριση με τον κο Τουίτι μας, που είναι ψυχούλα, όπως αποδεικνύει και το πλήθος των γατιών-σκυλιών που έχει υιοθετήσει, αντί να τα κάνει στιφάδο 2) @Sonya: α)Ασφαλώς. Αυτό το είπαμε. Αλλά φτάνει πολύ λίγο αλκοόλ για να αρχίσω να κάνω οχτάρια. β)Αυτό εννοώ:εσύ εστιάζεις στο σκοπό του και εγώ στις ρωγμές και στις τρύπες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted July 14, 2011 Share Posted July 14, 2011 Αυτό συμβαίνει γιατί είσαι βλαμμένη, όχι γιατί είσαι κυνική. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
oimoderatorseinaifasistes Posted October 11, 2023 Share Posted October 11, 2023 On 2/23/2005 at 9:57 PM, Βάρδος said: 1)Δείχνετε αυτά που γράφετε σε συγγενείς ή κοντινά πρόσωπα, ή φοβάστε μήπως θα σας παρεξηγήσουν; 2) Αν μέσα στην ιστορία σας υπήρχε μια ερωτική σκηνή, θα αφήνατε ποτέ τη μαμά (ή τον μπαμπά, ή την αδελφή, ή το οποιοδήποτε κοντινό πρόσωπο) να διαβάσει την ιστορία αυτή; 3) Αν μέσα στην ιστορία υπήρχε μεγάλη δόση βίας, ή μαγείας που κάποιος θα μπορούσε να πει "σατανιστική"; 4) Ή, γενικά, αν υπήρχε κάτι ακραίο μέσα στην ιστορία σας; Άλλο ένα post με 200 εκατομμύρια ερωτήσεις. Τότε, 10-15 χρόνια πριν, όλα τα post, το καθένα είχε 200εκατομμύρια ερωτήσεις και πλέον με το ζόρι μία. Πως άλλαξε αυτό το φόρουμ.. κρίμα. 1) Δε τα δείχνω, όχι επειδή φοβάμαι μη παρεξηγήσουν, απλά δεν τους αρέσει ο τρόμος, φοβιτσιάρηδες είναι. 2) Ναι, γιατί όχι; Γράφεις μυθοπλασία, όχι ημερολόγιο. 3) Ναι, αυτά υπήρχαν από την αρχαία Ελλάδα, δεν θα τους πέσει βαρύ. 4) Εξαρτάται τι θεωρείς ακραίο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.