Jump to content

Τέχνη Vs Τεχνική


Cassandra Gotha
 Share

Recommended Posts

Κέλλυ, οι once in a lifetime ιδέες έρχονται... 2,3 φορές :-p (you see what I did there).

 

(Αν είναι once in a lifetime, πώς δηλαδή έρχονται 2,3 φορες;:lol:)

 

 

Αυτό μού θύμισε κάτι φάσεις στο Bing Bang Theory, όπου κάποιος απευθύνει έναν προφανή σαρκασμό στον Σέλντον κι αυτός κάθεται και τον επεξηγεί...

Link to comment
Share on other sites

Μικρότερος σε ηλικία, γνώσεις και συγγραφική ή αναγνωστική εμπειρία από όλους τους προλαλήσαντες, θα ήθελα να πω κι εγώ την εξυπνάδα μου. Η καλύτερη τεχνική είναι η απλότητα. Και η απλότητα είναι αληθινή τέχνη.

Η γνώμη μου είναι ότι το δίλημμα Τέχνη versus Τεχνική δεν υφίσταται. Η μία έννοια εμπεριέχεται στην άλλη και δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτήν (κάτι σαν το μυστήριο της Αγίας Τριάδας). Αν ακολουθούσαμε την απλότητα, ακόμα και μέσα από την πολυπλοκότητα, θα ήμασταν όλοι πολύ καλύτεροι "συγγραφείς". Στην τελική, δεν αξίζει να αναλωνόμαστε σε τέτοιες συζητήσεις. Ο καθένας είναι αυτός που είναι και δύσκολα θ' αλλάξει.

Edited by David1778
Link to comment
Share on other sites

Δε νομίζω ότι τίθεται θέμα τέχνης vs τεχνικής. Εξάλλου η Άννα, απ' ό,τι κατάλαβα, δεν είπε αυτό. Η Άννα είπε "έχω μια ιστορία να διηγηθώ" vs "ξέρω πώς να διηγηθώ μια ιστορία", που ο Μιχάλης μετέφρασε (σωστά νομίζω) ως "ιδέα vs τεχνική" στην απάντησή του. Τώρα γιατί το thread έγινε τέχνη vs τεχνική δεν το κατάλαβα, [...]

 

Ναι, ο τίτλος του τόπικ ως έχει τώρα (Τέχνη vs Τεχνική) σίγουρα δεν αντανακλά τον κύριο προβληματισμό της κουβέντας.

Link to comment
Share on other sites

Δε νομίζω ότι τίθεται θέμα τέχνης vs τεχνικής. Εξάλλου η Άννα, απ' ό,τι κατάλαβα, δεν είπε αυτό. Η Άννα είπε "έχω μια ιστορία να διηγηθώ" vs "ξέρω πώς να διηγηθώ μια ιστορία", που ο Μιχάλης μετέφρασε (σωστά νομίζω) ως "ιδέα vs τεχνική" στην απάντησή του. Τώρα γιατί το thread έγινε τέχνη vs τεχνική δεν το κατάλαβα, [...]

 

Ναι, ο τίτλος του τόπικ ως έχει τώρα (Τέχνη vs Τεχνική) σίγουρα δεν αντανακλά τον κύριο προβληματισμό της κουβέντας.

 

Κι εγώ πάλι, από τις απόψεις που εκφράζονται, εκλαμβάνω το περιεχόμενο του τόπικ ως "Έμπνευση+Πάθος vs Μηχανιστικό Κομμάτι+ Λεπτομέρειες".

 

Και αν είναι έτσι, θα συμφωνήσω με κάποιους από τους από πάνω ότι χωρίς έμπνευση δε γίνεται τίποτα. Χωρίς συναίσθημα και αγάπη γι αυτό που έχεις εμπνευστεί, και πάλι δε γίνεται τίποτα. Από την άλλη, το πάθος χύμα στο χαρτί μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να δώσει πολύ δυνατά αποτελέσματα, αλλά στις περισσότερες δεν μπορεί. Εξάλλου, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο αυθόρμητοι στη ζωή τους, οπότε δεν μπορεί να είναι το ίδιο αυθόρμητοι και στο έργο τους.

 

Για να πω μια προσωπική άποψη: έχω γνωρίσει εδώ στο φόρουμ άτομα, που εκτιμώ πολύ το έργο τους, ενώ δεν μου αρέσει η θεματολογία τους. Αν δε άκουγα περιληπτικά την ιστορία τους, μπορεί και να έλεγα ότι δε θα τη διαβάσω. Τη διαβάζω όμως -και συχνά την ξαναδιαβάζω και μου αρέσει- επειδή κάτι με τραβάει στην τεχνική τους.

 

Σκεφτόμουνα λοιπόν να πω διάφορα για τεχνικές, για συνταγές, για υπέρ για κατά, για οτιδήποτε.

Και ξαφνικά θυμήθηκα ένα πράγμα που είχα μάθει στο Λύκειο:

Δεν ξέρω αν είναι αστικός μύθος (της Αρχαίας Αθήνας όμως...) αλλά θυμάμαι Πρώτη Λυκείου που κάναμε στ' αρχαία Δημοσθένη, να μας λεει η φιλόλογός μας ότι ο Δημοσθένης δεν ήταν καθόλου εύγλωττος και γι αυτό δούλευε τους λόγους του πάρα πολύ. Οι σύγχρονοί του ρήτορες τον κορόιδευαν ότι "οι λόγοι του μυρίζουν λυχνάρι", ότι δηλαδή ξενυχτούσε και ετοίμαζε και ξαναετοίμαζε αυτά που θα έλεγε.

Πρώτη μου σκέψη -αντιπαθούσα και τα αρχαία- Και σιγά, τι πέτυχε; Δεν την έσωσε τελικά την Αθήνα από το Φίλιππο και την αυτοκρατορία του.

Δεύτερη σκέψη, σήμερα το απόγευμα, διαβάζοντας το τόπικ: Δεν ξέρω τι έγιναν οι λόγοι των άλλων ρητόρων, αλλά να, οι λόγοι του Δημοσθένη έχουν παραμείνει και διδάσκονται διόμισυ χιλιάδες χρόνια μετά. Και δεν ήταν καν οι λόγοι που έσωσαν τον κόσμο. Ήταν οι λόγοι που μύριζαν λυχνάρι!

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με την Βάσω.

Τι άλλο μπορεί να είναι η τεχνική εξάλλου αν δεν είναι και αυτή μια μορφή της τέχνης, μια έκφανση της;

Κι εγώ διαβάζω εργα ανθρώπων εδω που η θεματολογία τους μου είναι εντελώς αδιάφορη για τον απλό και μονο λόγο οτι μου αρέσει η τεχνική τους.

 

Το ερωτημα του τίτλου του νηματος μάλλον πρέπει να αλλάξει, δεν αντικατοπτρίζει την ουσία της συζήτησης.

 

Παντως στεναχωριέμαι όταν συναντάω αξιόλογες, αλλά αχτένιστες και απαίδευτες ιστορίες μέσα στο φόρουμ. Υπάρχουν κάποιες που με ένα χτένισμα θα γίνουν δυναμίτες!

Link to comment
Share on other sites

Μικρότερος σε ηλικία, γνώσεις και συγγραφική ή αναγνωστική εμπειρία από όλους τους προλαλήσαντες, θα ήθελα να πω κι εγώ την εξυπνάδα μου. Η καλύτερη τεχνική είναι η απλότητα. Και η απλότητα είναι αληθινή τέχνη.

Η γνώμη μου είναι ότι το δίλημμα Τέχνη versus Τεχνική δεν υφίσταται. Η μία έννοια εμπεριέχεται στην άλλη και δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτήν (κάτι σαν το μυστήριο της Αγίας Τριάδας). Αν ακολουθούσαμε την απλότητα, ακόμα και μέσα από την πολυπλοκότητα, θα ήμασταν όλοι πολύ καλύτεροι "συγγραφείς". Στην τελική, δεν αξίζει να αναλωνόμαστε σε τέτοιες συζητήσεις. Ο καθένας είναι αυτός που είναι και δύσκολα θ' αλλάξει.

 

+1 για την εξυπνάδα σου;-)

 

Και βάζοντας το

Η μία έννοια εμπεριέχεται στην άλλη και δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτήν

 

δίπλα στο

Τη διαβάζω όμως -και συχνά την ξαναδιαβάζω και μου αρέσει- επειδή κάτι με τραβάει στην τεχνική τους

 

μού αποκαλύπτεται κάτι που αντιλαμβάνομαι ως βεβαιότατη αλήθεια, αλλά δεν μπορώ να σας το μεταφέρω με πιο απλά και κατανοητά λόγια από το ότι Τέχνη είναι η Τεχνική.

Edited by odesseo
Link to comment
Share on other sites

 

Νομιζω πως δεν υπαρχουν μοναδικες σωστες απαντησεις στα μεγαλα ερωτηματα.

Τα μεγαλα ερωτηματα ειναι εν τελει εντελως προσωπικα. Το τι ειναι πιο σημαντικο η τεχνη η η τεχνικη δεν μπορει να απαντηθει γιατι για τον καθενα μας ειναι κατι αλλο. Ο Μπετοβεν η ο Δημοσθενης (ωραιο παραδειγμα Βασω) δουλευαν πολυ τις ιδεες τους και καλα εκαναν!

Δειτε τι δημιουργησαν... Ο Μοτσαρτ παλι εγραφε την μουσικη του πηγαια και εκεινος καλα εκανε! Ετσι ενιωθε και επισης αφησε πισω του αριστουργηματα! Δεν μπορεις να πεις ποιος εγραψε τα καλυτερα αριστουργηματα ...ονομαζεις αριστουργημα και την μουσικη του Μπετοβεν και του Μοτσαρτ...και εκει τελιωνει το θεμα. Πως δεν υπαρχουν εν τελει κανονες και αυστηρα ιδια κριτηρια για ολους. Αν το καναμε αυτο θα ειμασταν τυφλοι στην διαφορετικοτητα του καθενος μας.

Υπαρχουν ανθρωποι που δεν χρειαζονται να μαθουν πολλα για τεχνικη-το εχουν εκ φυσεως και αλλοι που πρεπει να το δουλεψουν για να το αναπτυξουν. Σ' αλλους τους κατεβαινουν οι ιδεες ετσι χωρις προσπαθεια και αλλοι χρειαζεται να σκεφτουν καλα.

Τα συγγραφικα στιλ (αν μπορω να τα ονομασω ετσι) ειναι οσα ειναι και οι ανθρωποι... ισως απειρα...ο καθε ανθρωπος ειναι ενα κραμα πραγματων, αναλογο θα ειναι και το γραψιμο του. Αλλος εχει καλυτερη τεχνικη, αλλος καλυτερες ιδεες, αλλος ξερει να δουλευει πολυ και αλλος επιλεγει να παρουσιαζει το κειμενο του αμεσα.

Και οσοι διαβαζουμε επισης... αλλο κειμενο μας αρεσει για το στιλ του, την τεχνικη του. Αλλο για την φοβερη ιδεα κτλ

Ειμαστε πολυπλευρα οντα, αναλογα σκεφτομαστε, διαβαζουμε, λειτουργουμε κτλ

Δεν μπορουμε να διαλεξουμε μονο τεχνικη η μονο ιδεα γιατι ολα τα χρειαζομαστε αναλογα την στιγμη, την φαση μας.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Υπαρχουν ανθρωποι που δεν χρειαζονται να μαθουν πολλα για τεχνικη-το εχουν εκ φυσεως και αλλοι που πρεπει να το δουλεψουν για να το αναπτυξουν.

 

Το θέμα, Μαριάντζελα, δεν αφορά την τεχνική να υφαίνεις ιστούς με τα οκτώ σου πόδια.

Edited by odesseo
Link to comment
Share on other sites

Guest old#2065

 

μού αποκαλύπτεται κάτι που αντιλαμβάνομαι ως βεβαιότατη αλήθεια, αλλά δεν μπορώ να σας το μεταφέρω με πιο απλά και κατανοητά λόγια από το ότι Τέχνη είναι η Τεχνική.

Η τέχνη είναι δύσκολο να οριστεί. Άρα είναι ίσως πιο δύσκολο να την ορίσεις με ένα συνώνυμο. Η τέχνη είναι μια μη φυσική διαδικασία όπου ο άνθρωπος προσπαθεί να αποτυπώσει πνευματικές και συναισθηματικές εμπειρίες μέσα από την δημιουργία.

 

Στην προσπάθεια του αυτή απαιτείται να κατέχει εργαλεία καθώς και πώς να τα χρησιμοποιεί. Στην αρχή χρειαζόταν μια σφήνα για να ζωγραφίσει στον βράχο, αργότερα πολύ περισσότερα και πιο εξειδικευμένα. Αν δεν τα κατείχε δεν μπορούσε και να δημιουργήσει. Με αυτή την έννοια η τέχνη είναι τεχνική. Με μια απαραίτητη προϋπόθεση. Να προυπάρχει γνώση, άποψη, συναίσθημα (η αίσθηση) και έμπνευση. Αυτά αποκτώνται μέσα από σύνθετες διαδικασίες και δεν μπορούν να δοθούν σαν συνταγή.

 

Στο θέμα που πήρε τόση έκταση εδώ, αφού συμφωνήσω ότι το δίλημμα είναι πλαστό, να ξεκαθαρίσω ξανά ότι. Για την συγγραφή πρέπει να γνωρίζεις τη γλώσσα που γράφεις. Περισσότερο και απο την ορθογραφία η τη στίξη, πρέπει να κατέχεις τις έννοιες. Αυτό απαιτεί τριβή, διάβασμα, σύνθεση, ανάλυση, άποψη, αμφιβολία. Δεν μπορεί να δοθεί σαν τυφλοσούρτης από κανένα εργαστήριο η ακόμη και πανεπιστήμιο.

 

Η συγγραφή δεν είναι απαραίτητο να είναι τέχνη. Μπορεί να εξυπηρετεί επιτυχώς δεκάδες άλλους σκοπούς όπως επιστήμη, ενημέρωση, πολιτική κλπ. Όταν όμως μιλάμε για δημιουργική γραφή, εκεί χώνουμε την τέχνη έστω και από το παράθυρο. Και τότε τα πρέπει, τα στρογγυλέματα και τα φκιασίδια μπορεί να διώξουν την τέχνη.

 

Συνοψίζοντας καταλήγω πως νομίζω ότι:

 

Αν έχεις γνώση, συναίσθημα, ταλέντο, τεχνική και έμπνευση θα γράψεις το αριστούργημα.

 

Αν έχεις μόνο τεχνική δεν πρόκειται να το καταφέρεις ποτέ. Αν πάλι σου λείπει μόνο η τεχνική, ε τότε να τη βελτιώσεις.

 

Αν όμως είσαι ένας μέσος άνθρωπος όπως όλοι μας, να ξέρεις ότι όλες οι παράμετροι βαραίνουν το ίδιο στο τελικό αποτέλεσμα. Και επειδή το συναίσθημα, το ταλέντο και η έμπνευση δεν διδάσκονται, μην αφήνεις τη δικτατορία της τεχνικής να τα καταπιέσει.

 

O.T.

Έχω καταλλήξει ότι αν ένας δημιουργός πετύχει να δημιουργήσει συναισθήματα έστω και σε έναν άνθρωπο, ανεξάρτητα απο το που, πως,πότε, τότε έχει αγγίξει την τέχνη
Link to comment
Share on other sites

αφού συμφωνήσω ότι το δίλημμα είναι πλαστό

 

Οτιδήποτε πεις μετά την παραπάνω δήλωση αυτοακυρώνεται, Νίκο. Ή επαναδιατυπώνεις το δίλημμα με όρους που το καθιστούν αληθοφανές και διαχειρίσιμο, ή σιωπάς.

Link to comment
Share on other sites

Guest old#2065

αφού συμφωνήσω ότι το δίλημμα είναι πλαστό

 

Οτιδήποτε πεις μετά την παραπάνω δήλωση αυτοακυρώνεται, Νίκο. Ή επαναδιατυπώνεις το δίλημμα με όρους που το καθιστούν αληθοφανές και διαχειρίσιμο, ή σιωπάς.

Μα δεν απαντώ σε κανένα δίλημμα. Σχολιάζω και ανδέικνύω τα κενά της βεβαιότητας σου ότι τέχνη είναι η τεχνική.

Edited by npaps
Link to comment
Share on other sites

Δεν καταλαβα το σχολιο με τα οχτω ποδια...

Και τεινω να συμφωνησω με τα σχολια του Νικου.

Link to comment
Share on other sites

 

Το θέμα, Μαριάντζελα, δεν αφορά την τεχνική να υφαίνεις ιστούς με τα οκτώ σου πόδια.

 

Νομίζω η πιο ουσιώδης, προς ανάλυση, δήλωση της συζήτησης.

Link to comment
Share on other sites

Μα δεν απαντώ σε κανένα δίλημμα. Σχολιάζω και ανδέικνύω τα κενά της βεβαιότητας σου ότι τέχνη είναι η τεχνική.

 

Δεν αναδεικνύεις κανένα κενό. Αλλά λες κάτι πολύ σημαντικό: η συγγραφή δεν είναι απαραίτητο να είναι τέχνη. Κι εγώ τότε ρωτώ: είναι όμως απαραίτητο να είναι τεχνική;

Αν θέλεις απαντάς. Έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουμε, όταν μπορείς να συζητάς για ένα δίλημμα που θεωρείς πλαστό.

Link to comment
Share on other sites

Guest old#2065

Μα δεν απαντώ σε κανένα δίλημμα. Σχολιάζω και ανδέικνύω τα κενά της βεβαιότητας σου ότι τέχνη είναι η τεχνική.

 

Δεν αναδεικνύεις κανένα κενό. Αλλά λες κάτι πολύ σημαντικό: η συγγραφή δεν είναι απαραίτητο να είναι τέχνη. Κι εγώ τότε ρωτώ: είναι όμως απαραίτητο να είναι τεχνική;

Αν θέλεις απαντάς. Έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουμε, όταν μπορείς να συζητάς για ένα δίλημμα που θεωρείς πλαστό.

O.T.

Η μέθοδος αυτή μου είναι γνωστή και λέγεται εκμαίευση αντίφασης μεσω παραπειστικού σοφίσματος. Δοκίμασε κάτι άλλο

Υποθέτω ότι δεν παρακολούθησες τις φάσεις που πέρασε ο αρχικός προβληματισμός. Αρχικά ήταν τέχνη η τεχνική, έγινε έμπνευση vs τεχνική, η Βάσω το εξειδίκευσε σε "Έμπνευση+Πάθος vs Μηχανιστικό Κομμάτι+ Λεπτομέρειες", εσύ ήσουν πιό απόλυτος και είπες Τέχνη είναι η Τεχνική. Αν νομίζεις ότι μέσα σε αυτό το κλίμα η τοποθέτηση μου είναι άκυρη να μαζέψουμε τα οκτώ ποδάρια μας και να σιωπήσουμε. Εγώ πάντως δεν πετάω ένα αυθαίρετο "αξίωμα" , σωστός η λάθος επιχειρηματολογώ, και απαιτώ οι όποιες αντιρρήσεις να είναι αιτιολογημένες, με τον πρέποντα σεβασμό στις αρχές της πολιτισμένης ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Αν θεωρήσω ότι προκαλούμαι, θα απαντήσω ανάλογα.

Edited by npaps
Link to comment
Share on other sites

Να με συγχωρέσετε που πετάγομαι...

 

:)

 

Βρίσκω το συγκεκριμένο θέμα πάρα πολύ ενδιαφέρον αλλά θα γράψω ελάχιστα...

 

Θεωρώ πως είναι δυνατόν να γραφεί κάτι πραγματικά αξιόλογο χωρίς να είναι αριστούργημα τεχνικής.

 

(Πάρτε για παράδειγμα εμένα, εγκχμμμ...εγκχμμμ...)

 

Το να χαθεί η μαγεία λόγω της υπερβολικής προσοχής σε λεπτομέρειες τεχνικής, επίσης το θεωρώ δυνατό.

 

Αυτά τα πολύ λίγα...

Link to comment
Share on other sites

Guest old#2065

Να με συγχωρέσετε που πετάγομαι...

 

:)

 

Βρίσκω το συγκεκριμένο θέμα πάρα πολύ ενδιαφέρον αλλά θα γράψω ελάχιστα...

 

Θεωρώ πως είναι δυνατόν να γραφεί κάτι πραγματικά αξιόλογο χωρίς να είναι αριστούργημα τεχνικής.

 

(Πάρτε για παράδειγμα εμένα, εγκχμμμ...εγκχμμμ...)

 

Το να χαθεί η μαγεία λόγω της υπερβολικής προσοχής σε λεπτομέρειες τεχνικής, επίσης το θεωρώ δυνατό.

 

Αυτά τα πολύ λίγα...

:good: +1

Link to comment
Share on other sites

Το ύψιστο επίπεδο τεχνικής στο οποίο μπορεί να φθάσει ένας καλός συγγραφέας, μετά από πολύ μελέτη και κόπο, είναι να κάνει το έργο του να φαίνεται φυσικό κι ανεπιτήδευτο, ωσάν να είναι το προϊόν μιας θείας σχεδόν έμπνευσης.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Το ύψιστο επίπεδο τεχνικής στο οποίο μπορεί να φθάσει ένας καλός συγγραφέας, μετά από πολύ μελέτη και κόπο, είναι να κάνει το έργο του να φαίνεται φυσικό κι ανεπιτήδευτο, ωσάν να είναι το προϊόν μιας θείας σχεδόν έμπνευσης.

 

 

 

Ω, πολύ καλό αυτό! Συμφωνώ!

Edited by Tiessa
Link to comment
Share on other sites

Αν όμως είσαι ένας μέσος άνθρωπος όπως όλοι μας, να ξέρεις ότι όλες οι παράμετροι βαραίνουν το ίδιο στο τελικό αποτέλεσμα. Και επειδή το συναίσθημα, το ταλέντο και η έμπνευση δεν διδάσκονται, μην αφήνεις τη δικτατορία της τεχνικής να τα καταπιέσει.

 

Διαφωνώ, κυρίως με τη φράση στα κόκκινα.

Αν κάποιος έχει ταλεντο, τότε η τεχνική το μόνο που θα κάνει θα είναι να δώσει σ' αυτό πολλούς, δοκιμασμένους τρόπους να εκφραστεί καλύτερα. Το γνήσιο ταλέντο(*) (σε αντίθεση με την απλή κλίση) γρήγορα θα κατανοήσει πού, πότε και πώς μπορεί να σπάσει τους "κανόνες" (σε πολλά εισαγωγικά) της τεχνικής και να δώσει το αποτέλεσμα με τον δικό του πρωτότυπο και προσωπικό τρόπο. Αλλά για να το κάνει αυτό, πρέπει να ξέρει ποιοι είναι οι κανόνες. Αυτό που εννοώ (και το είχα γράψει και παραπάνω με άλλα λόγια) είναι ότι η τεχνική δεν μπορεί να καταπιέσει το (γνήσιο) ταλέντο. [Το τι είναι ταλέντο, ας μην το συζητήσουμε εδώ, υπάρχει άλλο, πολύ πιο σχετικό τόπικ.]

 

Αν κάποιος δεν έχει ταλέντο, τότε είναι που χρειάζεται οπωσδήποτε να βελτιώσει όσο δυνατόν περισσότερο την τεχνική του. Δεν θα δημιουργήσει ποτέ αριστουργήματα, αλλά (αν δουλέψει πολύ και επίμονα) θα καταφέρει να παρουσιάσει αρκετά αξιοπρεπή έργα.

 

Για να εξηγήσω τι εννοώ, στο παράδειγμα που είχα αναφέρει

 

Σκεφτείτε ένα παιδί τριών χρονών που έρχεται ενθουσιασμένο να σου περιγράψει πώς παίζει το παιχνίδι του. Θα επαινέσεις αυτά που σου λέει και θα διασκεδάσεις με τον ενθουσιασμό του. Σκεφτείτε το ίδιο παιδί δέκα χρονών. Ο ενθουσιασμός δεν έφυγε, είναι ακόμα εκεί, αλλά μπορεί να σου τα πει τόσο καλύτερα! Μπορείς να νοίωσεις τόσο περισσότερο πώς αισθάνεται!

 

ο ανθρώπινος εγκέφαλος σαφώς και έχει ταλεντό (=γενετικό προγραμματισμό) στην λεκτική επικοινωνία. Μαθαίνοντας λεξιλόγιο, σύνταξη, γραμματική, βελτιώνει την τεχνική του. Πιστεύω θα συμφωνήσουμε όλοι ότι μεγαλώνοντας, ένας άνθρωπος εκφράζεται καλύτερα από ένα ενθουσιώδες τρίχρονο.

 

(*) Και επειδή πολύ αμφιβάλλω αν κανείς μας εδω μέσα διαθέτει κάτι τέτοιο, γι' αυτό συστήνω την ενδελεχή μελέτη / εκμάθηση / βελτίωση της τεχνικής μας.

Link to comment
Share on other sites

(*) Και επειδή πολύ αμφιβάλλω αν κανείς μας εδω μέσα διαθέτει κάτι τέτοιο, γι' αυτό συστήνω την ενδελεχή μελέτη / εκμάθηση / βελτίωση της τεχνικής μας.

 

Θα το πληρώσεις αυτό, αν δεν το έχεις πληρώσει ήδη.

Anyway, +1.

Link to comment
Share on other sites

Συνοψίζοντας καταλήγω πως νομίζω ότι:

 

Αν έχεις γνώση, συναίσθημα, ταλέντο, τεχνική και έμπνευση θα γράψεις το αριστούργημα.

 

Αν έχεις μόνο τεχνική δεν πρόκειται να το καταφέρεις ποτέ. Αν πάλι σου λείπει μόνο η τεχνική, ε τότε να τη βελτιώσεις.

 

Αν όμως είσαι ένας μέσος άνθρωπος όπως όλοι μας, να ξέρεις ότι όλες οι παράμετροι βαραίνουν το ίδιο στο τελικό αποτέλεσμα. Και επειδή το συναίσθημα, το ταλέντο και η έμπνευση δεν διδάσκονται, μην αφήνεις τη δικτατορία της τεχνικής να τα καταπιέσει.

 

Πολλοί θα βρεθούν να συμφωνήσουν με τα παραπάνω, Νίκο. Και ξέρεις γιατί; Γιατί διαχωρίζεις το ταλέντο από την τεχνική, ισχυρίζεσαι ότι το ταλέντο είναι αυθύπαρκτο και μάλιστα δεν διδάσκεται. Και αυτό είναι πολύ θελκτικό, σχεδόν κολακευτικό για τις μάζες.

Αν ήσουν θεωρητικός τη τέχνης ή καλλιτέχνης, ίσως και να σε πίστευα. Αλλά δεν ξέρω από ποια θέση λες αυτά που λες.

Edited by odesseo
Link to comment
Share on other sites

Το ύψιστο επίπεδο τεχνικής στο οποίο μπορεί να φθάσει ένας καλός συγγραφέας, μετά από πολύ μελέτη και κόπο, είναι να κάνει το έργο του να φαίνεται φυσικό κι ανεπιτήδευτο, ωσάν να είναι το προϊόν μιας θείας σχεδόν έμπνευσης.

 

 

 

Κάπως έτσι εννοούσα την παραπάνω δήλωσή μου "Τέχνη είναι η Τεχνική". Ευχαριστώ, Cyrano.

Link to comment
Share on other sites

Το ότι υπάρχει πολύς κόσμος που λέει "Έτσι γράφεται ένα μυθιστόρημα, και μόνο έτσι" είναι γνωστό και κατακριτέο (και τέτοια σεμινάρια είναι μάλλον χρόνου και χρήματος νομίζω). Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τεχνικές που πρέπει να μάθει κανείς, καθώς και κόσμος που είναι πρόθυμος να τις διδάξει σωστά, ούτε ότι για να φτιάξεις ένα καλό κέικ δεν πρέπει να μάθεις να μαγειρεύεις πρώτα...

 

Νομίζω το "δίλημμα" προκύπτει κυρίως επειδή υπάρχει τόσο κόσμος πρόθυμος να "διδάξει" και τόσος κόσμος πρόθυμος να "γράψει". Αλλά σ' αυτήν την παρέα σίγουρα τα εισαγωγικά της παραπάνω πρότασης φεύγουν...

 

Εν ολίγοις, νομίζω ότι το να μάθει κανείς την ιδανική ισορροπία μεταξύ τεχνικής και έμπνευσης ως προς το δικό του γράψιμο, είναι μέρος της τεχνικής.

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω το "δίλημμα" προκύπτει κυρίως επειδή υπάρχει τόσο κόσμος πρόθυμος να "διδάξει" και τόσος κόσμος πρόθυμος να "γράψει". Αλλά σ' αυτήν την παρέα σίγουρα τα εισαγωγικά της παραπάνω πρότασης φεύγουν...

 

Εξαιρετικη τοποθετηση!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..