laas7 168 Posted September 17, 2012 Share Posted September 17, 2012 Ονομα Συγγραφεα :Μαριαντζελλα-Λαας7 Ειδος ποιηματος: νομιζω πως θα το ονομαζα "ωδη" Αριθμος στιχων:13 Σχολια: Για το παιχνιδι "επταλογια του ποιητη". Φανταστειτε πως ενας ερωτευμενος νεος μιλαει στην Βερενγκερια, που ειναι η μορφη μιας νεκρης κοπελας σε ενα παλιο πορταιτο στον τοιχο. Βερενγκέρια ω Βερενγκέρια, τ' ονομα σου μοιαζει γριφος δημιουργημα του καιρου της σκιας την ανασα μου κοβει Η να ΄ναι μυστικη προσευχη; Σαν δηλητηριο, στο δερμα με γευση πικρη ακουμπα εχθρος πονηρος σαν την γατα Με ηχο ξενο κι ομως γνωριμο μ΄αρωμα που ερχεται απο παλια Βερενγκερια ω Βερενγκερια τον υπνο σου μην κοιμασαι αλλο πια 2 Quote Link to post Share on other sites
Cassandra Gotha 5,147 Posted September 19, 2012 Share Posted September 19, 2012 Πολύ αόριστο μου φαίνεται αυτό! Δεν λέω ότι είναι καλό να τα κάνεις όλα τόσο λιανά, που να το εξαντλήσεις το θέμα, (κι αυτό δεν βγάζει ωραίο αποτέλεσμα), αλλά εδώ δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει η κάθε πρόταση. Από όλο το ποίημα κατάλαβα μόνο: "το όνομά σου ... ... την ανάσα μου κόβει", και "τον ύπνο σου μην κοιμάσαι άλλο πια". Quote Link to post Share on other sites
Oberon 1,199 Posted September 19, 2012 Share Posted September 19, 2012 Θυμίζει καντάδα, μπαλάντα. Αν και συμφωνώ με την Κασσάνδρα, νομίζω πως αν δουλευτεί περισσότερο θα βγει κάτι πολύ-πολύ ωραίο. Το όνομα Βερενγκέρια είναι πανέμορφο! Quote Link to post Share on other sites
alkinem 663 Posted September 21, 2012 Share Posted September 21, 2012 Προσπάθησες με λέξεις να αποτυπώσεις τα ενδόμυχα συναισθήματα που γεννιούνται στην ψυχή ενός ανθρώπου, μπροστά στην εικόνα του χαμένου του έρωτα. Εξαρχής δύσκολο, αφού αυτές οι σκέψεις δύσκολα χωράνε μέσα στα καλούπια της λογικής(ίσως σε αυτό οφείλεται και η μερική ασάφεια που ανέφεραν πιο πάνω τα παιδιά). Τα λόγια του νεαρού μου μοιάζουν να βγαίνουν από το στόμα κάποιου που η διανοητική του ισορροπία έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από την απώλεια της αγάπης του. Σίγουρα όμως αν δουλευτεί -και ίσως αν του δώσεις άλλες, πιο σκοτεινές προεκτάσεις-, να μπορέσεις να δημιουργήσεις κάτι πραγματικά εξαιρετικό. Quote Link to post Share on other sites
laas7 168 Posted September 21, 2012 Author Share Posted September 21, 2012 (edited) Ευχαριστω πολυ παιδια! Η αληθεια ειναι πως αυτο το ποιημα δεν ειναι ολοκληρωμενο, ειναι μια αρχικη ιδεα. Αλλα η ασαφεια ειναι αυτο που χαριζει κατα την γνωμη μου (ο john το επιασε) . Ενας ανθρωπος σε πονο δεν μπορει να εκφραστει με σαφηνεια. Ο λογος του δεν μπορει να εχει ειρμο, μπορει ακομα και να μεταφερεται απο το ενα θεμα στο αλλο. Επισης (ειναι βεβαια το γουστο μου δεν σημαινει πως σε ολους πρεπει να αρεσει) η ποιηση προσφερεται για πιο "απελευθερωμενο" λογο, μπορει μια λεξη να εχει "πολλαπλα επιπεδα", μπορει ακομα χωρις σημεια στιξης να διαβαζονται διαφορετικα οι στιχοι κτλ και αυτο το βρισκω εξαιρετικη ελευθερια. Το ιδιαιτερο ονομα και εγω το βρισκω πανεμορφο και ιδιορυθμο (γι αυτο και το χρησιμοποιησα) Διονυση! Μολις το ακους λες... τι ονομα ειναι αυτο;! Edited September 21, 2012 by laas7 Quote Link to post Share on other sites
Lady Nina 952 Posted October 1, 2012 Share Posted October 1, 2012 Πανέμορφος τίτλος, πανέμορφο όνομα, πράγματι! Αν μη τι άλλο, σε κάνει να θες να διαβάσεις το ποίημα, που ακόμα και σ'αυτή τη μορφή του -την αρχική- εμένα μ'άρεσε. Αν δε μας είχες προτρέψει στο σχόλιό σου, να φανταστούμε πως μιλάει ένας ερωτευμένος νέος στο πορτραίτο μιας κοπέλας, θα φανταζόμουν ότι κάποιος -ένας τυχαίος επισκέπτης στις Κατακόμβες των Καπουτσίνων στο Παλέρμο- μιλούσε σε μια κοπέλα ταριχευμένη στο "μουσείο των νεκρών", θρηνώντας χωρίς καν να τη γνωρίζει. But that's just me! Quote Link to post Share on other sites
laas7 168 Posted October 3, 2012 Author Share Posted October 3, 2012 Η ιδεα με τον τυχαιο επισκεπτη και την ταριχευμενη κοπελα ειναι πολλη ωραια Ελενα! Και χαιρομαι που σου αρεσε! Quote Link to post Share on other sites
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.