39ος Διαγωνισμός Σύντομης Ιστορίας, Κατηγορία: Τρόμος, Θέμα: Τεχνολογία

[Morfeas]

Αγαπετέ διοργανωτή μπορούμε να έχουμε και μερικά πιο συγκεκριμένα στατιστικά; Όπως για παράδειγμα πόσοι ψήφισαν και τι θέσεις κατέλαβε η κάθε ιστορία, δηλαδή πόσες πρώτες, δεύτερες, τρίτες κτλ ...

Ναι μπορείτε

Απλώς κάντε υπομονή μέχρι αύριο το απόγευμα, να βρω λίγο χρόνο, γιατί πνίγομαι, κι όλα θα γίνουν.

[Διγέλαδος]

Συγχαρητήρια σε όλους! Κανένας δεν είναι χαμένος, από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε για να ανέβουμε σκαλοπατάκι σκαλοπατάκι

Edited June 16, 2015 by Διγέλαδος

[elgalla]

Και όντως έπεσα μέσα!

 

Συγχαρητήρια σε όλους για ένα τρομερά δυνατό διαγωνισμό, ίσως τον καλύτερο στον οποίο έχω συμμετάσχει τον ένα μου χρόνο εδώ. Μπράβο στον Mesmer που άξια κέρδισε την πρωτιά, αλλά και σε όλα τα παιδιά που γέμισαν το φόρουμ με ενδιαφέρουσες ιστορίες. Μπράβο στους μοντεράτορες και τη βοηθό καταμετρητή και, φυσικά, μπράβο στον φανταστικό διοργανωτή που δημιούργησε τζέρτζελο προ διαγωνισμού με αποτέλεσμα να έχουμε τόσες συμμετοχές και επέλεξε ένα δύσκολο θέμα-πρόκληση στις συγγραφικές μας ικανότητες. Πολλές ευχαριστίες σε όσους διάβασαν, σχολίασαν και ψήφισαν: η βοήθειά τους ήταν, όπως πάντα, ανεκτίμητη.

 

Δεν περίμενα με τίποτα την 4η θέση και πραγματικά θέλω να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ σ' αυτούς που έδειξαν τόση αγάπη στην ιστοριούλα μου, με τόσο διχασμό στις γνώμες ομολογώ πως την περίμενα πολύ πιο χαμηλά.

 

Guys, it was great, ραντεβού στον φαντασίας τώρα

[Oceanborn]

Συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες. Να είστε καλά να γράφετε, να σας διαβάζουμε. 

[GeorgeDamtsios]

Συγχαρητήρια στον νικητή Mesmer, σε όλους όσους συμμετείχαν, καθώς και στους διοργανωτές. Πολύ ευχάριστη εμπειρία! Την καταδιασκέδασα!

[Mesmer]

Πρώτος; Απ' τη μια είμαι κάπως έτσι   κι απ' την άλλη κάπως έτσι   . Χαίρομαι που σας άρεσε τόσο πολύ η ιστορία μου!

 

Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στο διαγωνισμό. Όλα ήταν πολύ όμορφα.

 

Ένα μεγάλο μπράβο στον Morfea και τη Naroualis για την εξαιρετική διοργάνωση. Πραγματικά κρατήσατε το κέφι μας αμείωτο καθόλη τη διάρκεια.

 

Κι ένα ευχαριστώ σ' αυτούς που συμμετείχαν στο διαγωνισμό με σχόλια και ψήφους.

[Διγέλαδος]

Παιδιά δεν πάτε πουθενά. Πρέπει να απαντηθεί η ερώτηση με το quiz για τα αμάξια!

[MadnJim]

Συγχαρητήρια στον νικητή Mesmer, αλλά και προς κάθε κατεύθυνση, στους συγγραφείς, στον διοργανωτή, στους mods, στους βοηθούς. Ήταν ένας μήνας με πολύ ενδιαφέρον.

 

Πολλά ευχαριστήρια σε όλους όσους διάβασαν, περισσότερα σε όσους σχολίασαν κιόλας, κι ακόμα περισσότερα σε όσους επιπλέον ψήφισαν.

[Ιρμάντα]

 

(...και συνεχίζουμε...)

 

Ο GeorgeDamtsios δεν έφτασε στον προορισμό του αλλά άφησε το στίγμα του στον χάρτη. Εντοπίστηκε στην 8^η θέση, 140 βαθμούς βόρεια.

Στη συνέχεια πετυχαίνουμε την Τζενούλα, ένα κορίτσι άλλο πράγμα, που οδήγησε μέσα από επίμονες οδηγίες τη Nienor στην 7^η θέση, με τη συντομότερη διαδρομή διάρκειας 147 χιλιομέτρων.

Στην 6^η θέση έκατσε ο φωτογράφος του Διγέλαδου, αφού δεν πρόλαβαν να τον Τραβήξουν στο Πράσινο κι έτσι συγκέντρωσε μόλις 149 βαθμούς.

(μια ανάσα διαφορά)

 

Κι η τελική πεντάδα τώρα...

 

Στην 5^η θέση, με 157 views το σοκαριστικό Βιντεάκι του Γιώργος77.

Η elgalla ξεχάστηκε για λίγο να ανέβει στο βάθρο κι η Νυχτωμένη Μνήμη της βρίσκεται στην 4^ηθέση, με 173 αναγνωστικά likes.

 

(Τρεις μείνανε...)

Ο Μορφέας έβγαζε τα αποτελέσματα λίγα -λίγα για να σκαρώσει ευφυές συνοδευτικό κειμενάκι ανακοίνωσης. Thus spoke the Lord of Whispers. :secret:

Και όντως έπεσα μέσα!

 

Moi aussi Elgalla ξεκουμπίδια επιτέλους από το ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥΥΥΥΥ!!!!!

 

 

 

Α και μην ξεχαστούμε:

 

Συγχαρητήρια για την πρωτιά Μεσμέριε Άγγελε! :first: :first: Μπράβο σε όλους σας παιδιά: μπράβο και στους συντονιστές, Ναρού και Μορφέα!

 

Άντε και καλός φαντασοδιαγωνισμός τώρα....

Edited June 16, 2015 by Ιρμάντα

[Nienor]

Συγχαρητήρια Mesmer (και από δω ) και συγχαρητήρια Mορφέα για μια από τις καλύτερες και πιο ζουμερές διοργανώσεις των τελευταίων χρόνων   Ευχαριστούμε πολύ Ναρού που δεν τον άφησες μοναχούλη του

Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις αναγνώσεις, τα σχόλια και τις ψήφους σας.

 

Ήταν πραγματικά ένας πολύ ωραίος διαγωνισμός, παρόλο που ήτανε τρόμου κι εγώ προσωπικά γενικά δεν τρόμαξα ιδιαίτερα, ήτανε τίγκα στις ιδέες και είχε πολύ ωραίες ιστορίες. Έπιασα την πεντάδα κιόλας, και για μια θέση διαφορά (την οποία την άλλαξα κυριολεκτικά τελευταία στιγμή και πλέον σιγουρεύτηκα πως μάλλον ήταν λάθος ) θα είχα και την εξάδα. Είναι και από τις λίγες φορές που τα πράγματα ήτανε τόσο καθαρά στο πού να βάλω τι, ασχέτως που δεν υπήρχε καμία ιστορία στην οποία να μη βρω τίποτα που να μου αρέσει.

 

Κι επειδή αυτό εδώ το ποστ είναι ποστ είναι το κλασικό ποστ συγχαρητηρίων, θέλω να δώσω ακόμα ένα μπράβο, στον άξιο δεύτερο (μπαρντόν Νατάσσα, δεν ήταν η θέση το point μου ούτε και η αξιοσύνη που είναι αναμφισβήτητη και των δυο σας)  τρίτο Nihilio   και να σας δηλώσω πως το φαν κλαμπ είναι ανοιχτό και δέχεται εγγραφές (με τις οποίες θα τον πιέσουμε και να γράφει περισσότερο-πιο συχνά κτλ )

Edited June 16, 2015 by Nienor

[Ιρμάντα]

 

Κι επειδή αυτό εδώ το ποστ είναι ποστ είναι το κλασικό ποστ συγχαρητηρίων, θέλω να δώσω ακόμα ένα μπράβο, στον άξιο δεύτερο Nihilio   και να σας δηλώσω πως το φαν κλαμπ είναι ανοιχτό και δέχεται εγγραφές (με τις οποίες θα τον πιέσουμε και να γράφει περισσότερο-πιο συχνά κτλ )

Μα τρίτος ήταν (αν και τα συγχαρητήρια ισχύουν για όλους, εννοείται.)

[Nienor]

Ναι, το διόρθωνα κι από μόνη μου το ίδιο λεπτό. Αμάν το μάτι σου

[Ιρμάντα]

Ναι, το διόρθωνα κι από μόνη μου το ίδιο λεπτό. Αμάν το μάτι σου

Ναι γιατί λέω αφού έπεσα μέσα στην τριάδα. Μπας και δεν έπεσα μέσα τελικά (στην τριάδα;)  

[Morfeas]

Εγώ σας ανησύχησα άδικα.

Μετά από εξορκισμό ο Δαίμων του Τυπογραφείου αποχώρησε από μέσα μου κι όλα ελπίζω να είναι τώρα καλά. (είχα φάει και μια ψήφο από την Κιάρα, όταν έλεγα μια ανάσα διαφορά το εννοούσα).

 

Κι αφού ξορκίσαμε τα στοιχειά, εύχομαι όνειρα γλυκά σε όλους (τι άλλο θα μπορούσε ένας Μορφέας να ευχηθεί;), εκτός από εκείνους που γουστάρουν τους εφιάλτες, για να αντλούν έμπνευση και να μας στοιχειώνουν.

[Ιρμάντα]

 

Μετά από εξορκισμό ο Δαίμων του Τυπογραφείου αποχώρησε από μέσα μου κι όλα ελπίζω να είναι τώρα καλά.

Δεν αποχώρησαν και τα άλλα δαιμόνια....αυτά που ευθύνονται για διοργανώσεις τρομοδιαγωνισμών, ελπίζω....

[Natasha]

Μου άρεσε πολυ ο διαγωνισμός! Το να γράψω την ιστορία και να τη δουλέψω τόσο πολυ είχε να κάνει με τη γεγονός ότι ήξερα πως θα την διάβαζε κόσμος άμεσα. Τα σχόλιά σας ειναι πολύτιμα για μένα και οι ψήφοι σας επίσης! Ευχαριστώ παρά πολύ για την τιμητική δεύτερη θέση! Mesmer, συγχαρητήρια πολλα για την υπέροχη ιστορία σου! Το ίδιο και για τον Nihilio και για όσους συμμετείχαν :-) Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Μορφέα που μας είχε όλους στην τεχνολογική πρίζα και διοργάνωσε τα πάντα ωραια με τη βοήθεια φυσικά και της Ναρουαλις! ΥΓ: αυτό το στέλνω από τη δουλειά οπότε δεν μπορώ να βάλω πολλές φατσούλες! Πιστεύω τα θαυμαστικά από μόνα τους να δείξουν τη χαρα μου!

[Nihilio]

Συγχαρητήρια Mesmer (και από δω ) και συγχαρητήρια Mορφέα για μια από τις καλύτερες και πιο ζουμερές διοργανώσεις των τελευταίων χρόνων Ευχαριστούμε πολύ Ναρού που δεν τον άφησες μοναχούλη του

Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις αναγνώσεις, τα σχόλια και τις ψήφους σας.

 

Ήταν πραγματικά ένας πολύ ωραίος διαγωνισμός, παρόλο που ήτανε τρόμου κι εγώ προσωπικά γενικά δεν τρόμαξα ιδιαίτερα, ήτανε τίγκα στις ιδέες και είχε πολύ ωραίες ιστορίες. Έπιασα την πεντάδα κιόλας, και για μια θέση διαφορά (την οποία την άλλαξα κυριολεκτικά τελευταία στιγμή και πλέον σιγουρεύτηκα πως μάλλον ήταν λάθος ) θα είχα και την εξάδα. Είναι και από τις λίγες φορές που τα πράγματα ήτανε τόσο καθαρά στο πού να βάλω τι, ασχέτως που δεν υπήρχε καμία ιστορία στην οποία να μη βρω τίποτα που να μου αρέσει.

 

Κι επειδή αυτό εδώ το ποστ είναι ποστ είναι το κλασικό ποστ συγχαρητηρίων, θέλω να δώσω ακόμα ένα μπράβο, στον άξιο δεύτερο (μπαρντόν Νατάσσα, δεν ήταν η θέση το point μου ούτε και η αξιοσύνη που είναι αναμφισβήτητη και των δυο σας) τρίτο Nihilio και να σας δηλώσω πως το φαν κλαμπ είναι ανοιχτό και δέχεται εγγραφές (με τις οποίες θα τον πιέσουμε και να γράφει περισσότερο-πιο συχνά κτλ )

Κοκκινιζω.

[Tiessa]

Μπράβο παιδιά!

Συγχαρητήρια, Άγγελε.

Και σε άλλα με υγεία ανατριχίλες.

 

 

[Cassandra Gotha]

Άγγελε, κερνάς μπύρες το Σάββατο;

 

Μπράβο, παιδιά!

[RObiN-HoOD]

Congrats Angel!

[Disco_Volante]

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να δώσω κι εγώ με τη σειρά μου τα συγχαρητήρια στον Mesmer για τη νίκη του. Διαβάζοντας όλες τις ιστορίες ήταν σχετικά αυτονόητο ότι η δική του ιστορία ήταν η καλύτερα παρουσιασμένη και συνεπώς μόνο και μόνο για την  πρωτοτυπία της παρουσίασης θα έπρεπε να νικήσει. Άλλωστε δε θα πρέπει να κρύψω ότι στη λίστα της ψήφου μου η ιστορία αυτή ήταν στη δεύτερη θέση.

           

Η κρίση καθώς και η αξιολόγηση ενός κειμένου είναι δίχως καμία αμφιβολία δύσκολη και σίγουρα υποκειμενική. Δεν είναι μαθηματικό πρόβλημα με λύση 1/2 που είτε την έχεις βρει σωστά είτε όχι. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κάποια στοιχεία και κριτήρια που παραμένουν αντικειμενικά.

 

Ρίχνοντας μια ματιά στη λίστα κατάταξης των ιστοριών δε μπορώ παρά να απορήσω με τη θέση της δικής μου ιστορίας. 12^η πάνω μόνο από μία ιστορία που κινούνταν οριακά εντός ή εκτός του θέματος του διαγωνισμού. Φυσικά υπάρχει και δεύτερη ιστορία με οριακό χαρακτήρα που είναι όμως πάνω από τη δική μου. Προηγουμένως έκανα λόγο για αντικειμενικά κριτήρια έχοντας στο μυαλό μου τα εξής: (α) Εντός ή εκτός θέματος και (β) βασική ιδέα. Θέλω να πιστεύω, και αυτό λογικά δεν πρέπει να είναι μόνο προσωπική άποψη, ότι πρώτον η ιστορία μου ήταν όχι απλά εντός θέματος αλλά στον πυρήνα αυτού και δεύτερον περιείχε τη μεγαλύτερη ιδέα. Απορώ λοιπόν πώς βρέθηκε τόσο χαμηλά. Δεν περίμενα ούτε είχα την αξίωση να βγει πρώτη αλλά όχι και προτελευταία. Δεν έχω αναλυτικά στοιχεία της ψηφοφορίας αλλά με απλά μαθηματικά προκύπτει ότι πολλοί την κατέταξαν τελευταία στη λίστα τους. Θα ήθελα λοιπόν, αν κάποιος από αυτούς έχει την τόλμη να αποκαλύψει τη λίστα του, να μου εξηγήσει το σκεπτικό του.

 

Από την άλλη ήταν βέβαια εμφανές από τα σχόλια που έλαβε ότι δε θα πήγαινε καλά. Ακόμα δεν έχω απαντήσει στα σχόλια που έγιναν και δεν ξέρω αν έχει καν νόημα να το κάνω. Όσο καιρό βρίσκομαι στο forum έχω διαβάσει πολλές ιστορίες και αρκετά σχόλια πάνω σε αυτές. Βλέπω λοιπόν ότι υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση σε άτομα που γνωρίζονται δια ζώσης (μέσω εργαστηρίων για παράδειγμα) σε σχέση με άλλους έξω από αυτόν τον κύκλο. Παρατηρώ μια αλληλοϋποστήριξη της οποίας δεν τυγχάνουν οι υπόλοιποι. Ίσως να κάνω λάθος και εύχομαι να κάνω λάθος. Εγώ πάντως αυτό παρατηρώ και το αναφέρω.

 

Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω και μια αποκάλυψη. Η ιστορία με την οποία συμμετείχα στο διαγωνισμό έχει προϊστορία. Πίσω στο 2007 με τις ανταλλαγές φοιτητών είχα παρακολουθήσει για ένα εξάμηνο σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης (UMass). Τα σεμινάρια αφορούσαν στον τρόμο και στην επιστημονική φαντασία. Στο τέλος δόθηκε το θέμα «Deadly Machines» που είναι πολύ παρόμοιο με αυτό του διαγωνισμού. Θα έπρεπε να γράψουμε μια ιστορία μέχρι 2500 λέξεις και οι δύο καλύτερες θα δημοσιεύονταν. Εγώ συμμετείχα με την ίδια ακριβώς ιστορία που πήρα μέρος και στον εδώ διαγωνισμό. Βγήκε δεύτερη μόνο και μόνο λόγω των σπαστών αγγλικών μου. Έτσι για την ιστορία να αναφέρω ότι η πρώτη είχε την εξής ιδέα. Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη ένα βράδυ με καταιγίδα οι κεραυνοί πέφτουν στο χώρο του νεκροταφείο. Εκεί με κάποιο υπερφυσικό τρόπο η δύναμη των κεραυνών αλληλεπιδρά με τα ρολόγια που φοράνε οι νεκροί και τους επαναφέρουν στη ζωή ως ζόμπι. Μετά ακολουθούν τα γνωστά, δηλαδή τα ζόμπι επιτίθενται στους κατοίκους της πόλης έως ότου αυτοί καταλάβουν την πηγή της δύναμής τους και βρουν κάποιο τρόπο να τους σταματήσουν. Και οι δύο ιστορίες δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Cemetery Dance του ίδιου έτους, για όσους ενδιαφέρονται να τις διαβάσουν. Το περιοδικό αυτό δεν είναι κάποιο τυχαίο και άγνωστο καθώς φιλοξενεί ιστορίες από τους κορυφαίους του είδους. Γεννάται λοιπόν το εξής εύλογο ερώτημα: πώς είναι δυνατόν μια ιστορία (σε μικρότερη κιόλας έκταση λέξεων) να βγαίνει δεύτερη τότε (ανάμεσα σε 22 άλλες) και προτελευταία τώρα; Παρεμπιπτόντως να πω ότι και τότε οι υπόλοιποι συμμετέχοντες είχαν στοιχειώσει ο καθένας κι από μία συσκευή (κινητό, μιξεράκι, κτλ).

 

Ίσως βέβαια η κουλτούρα να είναι διαφορετική. Στο διαγωνισμό εδώ σε ψηλές θέσεις βρέθηκαν ιστορίες που εννοούσαν τρόμο δίχως να τον περιγράφουν, με άλλα λόγια ποιοτικός και όχι εμπορικός τρόμος. Αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν πρόκειται να το ακολουθήσω γιατί πολύ απλά έτσι με έμαθαν να κάνω. Συνεπώς δεν έχει νόημα να συμμετάσχω σε κάποιον επόμενο διαγωνισμό, ούτε να ανεβάσω κάποια καινούρια ιστορία στη βιβλιοθήκη (άλλωστε έτσι κι’ αλλιώς όσες έχω ανεβάσει έχουν ελάχιστα σχόλια, αντιθέτως με ιστορίες άλλων).

 

Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι!

[Mesmer]

Άγγελε, κερνάς μπύρες το Σάββατο;

 

Αμάν, σκέτη εκμετάλλευση είστε. Μην δείτε έναν άνθρωπο να χαίρεται. 

 

Ελάτε εσείς και θα δούμε τι θα γίνει.

[Cassandra Gotha]

 

Άγγελε, κερνάς μπύρες το Σάββατο;

 

Αμάν, σκέτη εκμετάλλευση είστε. Μην δείτε έναν άνθρωπο να χαίρεται. 

 

Ελάτε εσείς και θα δούμε τι θα γίνει.

 

Εγώ απλά ανάβω φωτιές.    Θα είμαι 500 χιλιόμετρα μακριά.

[Ιρμάντα]

 

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να δώσω κι εγώ με τη σειρά μου τα συγχαρητήρια στον Mesmer για τη νίκη του. Διαβάζοντας όλες τις ιστορίες ήταν σχετικά αυτονόητο ότι η δική του ιστορία ήταν η καλύτερα παρουσιασμένη και συνεπώς μόνο και μόνο για την  πρωτοτυπία της παρουσίασης θα έπρεπε να νικήσει. Άλλωστε δε θα πρέπει να κρύψω ότι στη λίστα της ψήφου μου η ιστορία αυτή ήταν στη δεύτερη θέση.

           

Η κρίση καθώς και η αξιολόγηση ενός κειμένου είναι δίχως καμία αμφιβολία δύσκολη και σίγουρα υποκειμενική. Δεν είναι μαθηματικό πρόβλημα με λύση 1/2 που είτε την έχεις βρει σωστά είτε όχι. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κάποια στοιχεία και κριτήρια που παραμένουν αντικειμενικά.

 

Ρίχνοντας μια ματιά στη λίστα κατάταξης των ιστοριών δε μπορώ παρά να απορήσω με τη θέση της δικής μου ιστορίας. 12^η πάνω μόνο από μία ιστορία που κινούνταν οριακά εντός ή εκτός του θέματος του διαγωνισμού. Φυσικά υπάρχει και δεύτερη ιστορία με οριακό χαρακτήρα που είναι όμως πάνω από τη δική μου. Προηγουμένως έκανα λόγο για αντικειμενικά κριτήρια έχοντας στο μυαλό μου τα εξής: (α) Εντός ή εκτός θέματος και (β) βασική ιδέα. Θέλω να πιστεύω, και αυτό λογικά δεν πρέπει να είναι μόνο προσωπική άποψη, ότι πρώτον η ιστορία μου ήταν όχι απλά εντός θέματος αλλά στον πυρήνα αυτού και δεύτερον περιείχε τη μεγαλύτερη ιδέα. Απορώ λοιπόν πώς βρέθηκε τόσο χαμηλά. Δεν περίμενα ούτε είχα την αξίωση να βγει πρώτη αλλά όχι και προτελευταία. Δεν έχω αναλυτικά στοιχεία της ψηφοφορίας αλλά με απλά μαθηματικά προκύπτει ότι πολλοί την κατέταξαν τελευταία στη λίστα τους. Θα ήθελα λοιπόν, αν κάποιος από αυτούς έχει την τόλμη να αποκαλύψει τη λίστα του, να μου εξηγήσει το σκεπτικό του.

 

Από την άλλη ήταν βέβαια εμφανές από τα σχόλια που έλαβε ότι δε θα πήγαινε καλά. Ακόμα δεν έχω απαντήσει στα σχόλια που έγιναν και δεν ξέρω αν έχει καν νόημα να το κάνω. Όσο καιρό βρίσκομαι στο forum έχω διαβάσει πολλές ιστορίες και αρκετά σχόλια πάνω σε αυτές. Βλέπω λοιπόν ότι υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση σε άτομα που γνωρίζονται δια ζώσης (μέσω εργαστηρίων για παράδειγμα) σε σχέση με άλλους έξω από αυτόν τον κύκλο. Παρατηρώ μια αλληλοϋποστήριξη της οποίας δεν τυγχάνουν οι υπόλοιποι. Ίσως να κάνω λάθος και εύχομαι να κάνω λάθος. Εγώ πάντως αυτό παρατηρώ και το αναφέρω.

 

Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω και μια αποκάλυψη. Η ιστορία με την οποία συμμετείχα στο διαγωνισμό έχει προϊστορία. Πίσω στο 2007 με τις ανταλλαγές φοιτητών είχα παρακολουθήσει για ένα εξάμηνο σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης (UMass). Τα σεμινάρια αφορούσαν στον τρόμο και στην επιστημονική φαντασία. Στο τέλος δόθηκε το θέμα «Deadly Machines» που είναι πολύ παρόμοιο με αυτό του διαγωνισμού. Θα έπρεπε να γράψουμε μια ιστορία μέχρι 2500 λέξεις και οι δύο καλύτερες θα δημοσιεύονταν. Εγώ συμμετείχα με την ίδια ακριβώς ιστορία που πήρα μέρος και στον εδώ διαγωνισμό. Βγήκε δεύτερη μόνο και μόνο λόγω των σπαστών αγγλικών μου. Έτσι για την ιστορία να αναφέρω ότι η πρώτη είχε την εξής ιδέα. Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη ένα βράδυ με καταιγίδα οι κεραυνοί πέφτουν στο χώρο του νεκροταφείο. Εκεί με κάποιο υπερφυσικό τρόπο η δύναμη των κεραυνών αλληλεπιδρά με τα ρολόγια που φοράνε οι νεκροί και τους επαναφέρουν στη ζωή ως ζόμπι. Μετά ακολουθούν τα γνωστά, δηλαδή τα ζόμπι επιτίθενται στους κατοίκους της πόλης έως ότου αυτοί καταλάβουν την πηγή της δύναμής τους και βρουν κάποιο τρόπο να τους σταματήσουν. Και οι δύο ιστορίες δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Cemetery Dance του ίδιου έτους, για όσους ενδιαφέρονται να τις διαβάσουν. Το περιοδικό αυτό δεν είναι κάποιο τυχαίο και άγνωστο καθώς φιλοξενεί ιστορίες από τους κορυφαίους του είδους. Γεννάται λοιπόν το εξής εύλογο ερώτημα: πώς είναι δυνατόν μια ιστορία (σε μικρότερη κιόλας έκταση λέξεων) να βγαίνει δεύτερη τότε (ανάμεσα σε 22 άλλες) και προτελευταία τώρα; Παρεμπιπτόντως να πω ότι και τότε οι υπόλοιποι συμμετέχοντες είχαν στοιχειώσει ο καθένας κι από μία συσκευή (κινητό, μιξεράκι, κτλ).

 

Ίσως βέβαια η κουλτούρα να είναι διαφορετική. Στο διαγωνισμό εδώ σε ψηλές θέσεις βρέθηκαν ιστορίες που εννοούσαν τρόμο δίχως να τον περιγράφουν, με άλλα λόγια ποιοτικός και όχι εμπορικός τρόμος. Αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν πρόκειται να το ακολουθήσω γιατί πολύ απλά έτσι με έμαθαν να κάνω. Συνεπώς δεν έχει νόημα να συμμετάσχω σε κάποιον επόμενο διαγωνισμό, ούτε να ανεβάσω κάποια καινούρια ιστορία στη βιβλιοθήκη (άλλωστε έτσι κι’ αλλιώς όσες έχω ανεβάσει έχουν ελάχιστα σχόλια, αντιθέτως με ιστορίες άλλων).

 

Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι!

 

Ευάγγελε κατ' αρχάς καλημέρα.

Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε μερικά από τα θέματα που θέτεις. Το κατά δύναμιν βεβαίως.

 

Ρίχνοντας μια ματιά στη λίστα κατάταξης των ιστοριών δε μπορώ παρά να απορήσω με τη θέση της δικής μου ιστορίας. 12^η πάνω μόνο από μία ιστορία που κινούνταν οριακά εντός ή εκτός του θέματος του διαγωνισμού. Φυσικά υπάρχει και δεύτερη ιστορία με οριακό χαρακτήρα που είναι όμως πάνω από τη δική μου. Προηγουμένως έκανα λόγο για αντικειμενικά κριτήρια έχοντας στο μυαλό μου τα εξής: (α) Εντός ή εκτός θέματος και (β) βασική ιδέα. Θέλω να πιστεύω, και αυτό λογικά δεν πρέπει να είναι μόνο προσωπική άποψη, ότι πρώτον η ιστορία μου ήταν όχι απλά εντός θέματος αλλά στον πυρήνα αυτού και δεύτερον περιείχε τη μεγαλύτερη ιδέα. Απορώ λοιπόν πώς βρέθηκε τόσο χαμηλά. Δεν περίμενα ούτε είχα την αξίωση να βγει πρώτη αλλά όχι και προτελευταία. Δεν έχω αναλυτικά στοιχεία της ψηφοφορίας αλλά με απλά μαθηματικά προκύπτει ότι πολλοί την κατέταξαν τελευταία στη λίστα τους. Θα ήθελα λοιπόν, αν κάποιος από αυτούς έχει την τόλμη να αποκαλύψει τη λίστα του, να μου εξηγήσει το σκεπτικό του.

 

 

Εδώ θα πω δύο πράγματα, ή μάλλον τρία. Πρώτον εγώ που σε κατέταξα στην έκτη θέση, συμπάθησα τον άμεσο τρόπο που "γράφεις" εικόνες αλλά είχα τις ενστάσεις μου και τις διατύπωσα. Δεύτερον, αν λέγοντας μεγαλύτερη ιδέα εννοείς την πληθώρα θεμάτων, που όντως υπήρχε, αυτό δεν είναι πάντα καλό σε ιστορία με περιορισμένο αριθμό λέξεων, διότι τα πολλά μέτωπα που ανοίγονται δεν είναι πάντα εύκολα διαχειρίσιμα. Τρίτον, και είναι προσωπικό αυτό το σχόλιο επειδή δεν διάβασα όλα όσα έχουν γράψει τα παιδιά, το ξένο περιβάλλον δεν κάνει πάντα την καλύτερη εντύπωση. Καλώς ή κακώς ζούμε στην Ελλάδα. Πιθανότατα κακώς, πράγμα που με φέρνει στο δεύτερο σημείο που θέλω να σχολιάσω.

 

Όσο καιρό βρίσκομαι στο forum έχω διαβάσει πολλές ιστορίες και αρκετά σχόλια πάνω σε αυτές. Βλέπω λοιπόν ότι υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση σε άτομα που γνωρίζονται δια ζώσης (μέσω εργαστηρίων για παράδειγμα) σε σχέση με άλλους έξω από αυτόν τον κύκλο. Παρατηρώ μια αλληλοϋποστήριξη της οποίας δεν τυγχάνουν οι υπόλοιποι. Ίσως να κάνω λάθος και εύχομαι να κάνω λάθος. Εγώ πάντως αυτό παρατηρώ και το αναφέρω.

 

Μμμμ, αν υπάρχουν αυτά εδώ και εγώ εκτός είμαι (αν ήμουν εντός θα το ήξερα) αλλά σαν άνθρωπος που έχει χώσει τη μούρη του σε πολλά είδη καλλιτεχνικής έκφρασης, (θέατρο, ζωγραφική, μουσική) σε ΔΙΑΒΕΒΑΙΩ πως κύκλους και γνωριμίες θα τα δεις να υφίστανται παντού. Δεν είναι καλό, είναι μία νοοτροπία που μας κρατάει στη μετριότητα. Πώς την αντιμετωπίζουμε; Με το προσωπικό μας ήθος και με σκληρή δουλειά (ή με φυγή στο εξωτερικό.)

 

 

Πράγμα που με φέρνει στο επόμενο σημείο που πρέπει να σχολιάσω.

 

Έτσι για την ιστορία να αναφέρω ότι η πρώτη είχε την εξής ιδέα. Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη ένα βράδυ με καταιγίδα οι κεραυνοί πέφτουν στο χώρο του νεκροταφείο. Εκεί με κάποιο υπερφυσικό τρόπο η δύναμη των κεραυνών αλληλεπιδρά με τα ρολόγια που φοράνε οι νεκροί και τους επαναφέρουν στη ζωή ως ζόμπι. Μετά ακολουθούν τα γνωστά, δηλαδή τα ζόμπι επιτίθενται στους κατοίκους της πόλης έως ότου αυτοί καταλάβουν την πηγή της δύναμής τους και βρουν κάποιο τρόπο να τους σταματήσουν. Και οι δύο ιστορίες δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Cemetery Dance του ίδιου έτους, για όσους ενδιαφέρονται να τις διαβάσουν. Το περιοδικό αυτό δεν είναι κάποιο τυχαίο και άγνωστο καθώς φιλοξενεί ιστορίες από τους κορυφαίους του είδους.

 

 

Μπράβο και πολλά συγχαρητήρια. Μην σου πω ότι η ιδέα που περιγράφεις μου άρεσε πολύ περισσότερο από αυτή που πραγματεύτηκες στο διήγημα του διαγωνισμού. Γιατί; Γιατί ήταν μία ιδέα. Δεν μπλέκεται με πολλά θέματα. Αλλά ναι, ισχύει ότι υπάρχουν διαφορετικές κουλτούρες. Όσον αφορά δε, εμπορικός και ποιοτικός τρόμος, γιατί κατά τη γνώμη σου δεν μπορεί να συνυπάρχουν τα δύο αυτά; Βέβαια αυτή είναι μία ερώτηση που κάνει μία φαντασού και όχι μία αυθεντική τρομού (ας μου επιτραπούν οι κακόηχες λέξεις.) Και αν θέλεις τη συμβουλή μου, μετέφραζε τις ιστορίες σου και στέλνε τες έξω, εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα. (Η φυγή που λέγαμε πριν). Μπορούμε να κουβεντιάσουμε και σε πμ επ' αυτού.

 

Αυτά γενικά. Δεν μπορώ να πω περισσότερα, δεδομένου ότι γενικά προσπαθώ να σχολιάζω τις ιστορίες (και μάλιστα με λεπτομέρειες) ανεξαιρέτως ποιον ξέρω και ποιον όχι, και όταν δεν το κάνω απλώς δεν έχω προλάβει. Έτσι λέω πως δεν έχει και μεγάλο νόημα να στεναχωριέσαι, ένας διαγωνισμός ήταν, πρόσεξέ με, η ζωή είναι απλό πράγμα και δεν αξίζει να την πολυμπερδεύουμε. Και γιατί δηλαδή να μην ξανανεβάσεις ιστορία. Πάντα κάποιοι θα την διαβάζουν. Όσο περισσότερο φαίνεσαι και ακούγεσαι, τόσο το καλύτερο.

 

Πολύ φιλικά, 

Ειρήνη Μαντά

(περιμένω λεπτομέρειες για την έκδοση του βιβλίου σου, εννοείται!).

[elgalla]

Ρίχνοντας μια ματιά στη λίστα κατάταξης των ιστοριών δε μπορώ παρά να απορήσω με τη θέση της δικής μου ιστορίας. 12^η πάνω μόνο από μία ιστορία που κινούνταν οριακά εντός ή εκτός του θέματος του διαγωνισμού. Φυσικά υπάρχει και δεύτερη ιστορία με οριακό χαρακτήρα που είναι όμως πάνω από τη δική μου. Προηγουμένως έκανα λόγο για αντικειμενικά κριτήρια έχοντας στο μυαλό μου τα εξής: (α) Εντός ή εκτός θέματος και (β) βασική ιδέα. Θέλω να πιστεύω, και αυτό λογικά δεν πρέπει να είναι μόνο προσωπική άποψη, ότι πρώτον η ιστορία μου ήταν όχι απλά εντός θέματος αλλά στον πυρήνα αυτού και δεύτερον περιείχε τη μεγαλύτερη ιδέα. Απορώ λοιπόν πώς βρέθηκε τόσο χαμηλά. Δεν περίμενα ούτε είχα την αξίωση να βγει πρώτη αλλά όχι και προτελευταία. Δεν έχω αναλυτικά στοιχεία της ψηφοφορίας αλλά με απλά μαθηματικά προκύπτει ότι πολλοί την κατέταξαν τελευταία στη λίστα τους. Θα ήθελα λοιπόν, αν κάποιος από αυτούς έχει την τόλμη να αποκαλύψει τη λίστα του, να μου εξηγήσει το σκεπτικό του.

 

 

Κανένα πρόβλημα. Η ιστορία σου μπορεί να ήταν εντός θέματος, αλλά εγώ τη θεώρησα εκτός concept (ΕΦ και ουχί τρόμο). Αυτό αυτομάτως την έβαλε στις τελευταίες θέσεις γιατί στα πλαίσια ενός διαγωνισμού συγκεκριμένου είδους και θεματολογίας το θεωρώ πολύ σημαντικό και δίκαιο κριτήριο. Αλλά ακόμη κι αν ο διαγωνισμός ήταν ελεύθερος από είδος, πάλι στην τελευταία θέση θα την έβαζα διότι απλά δεν βρήκα ούτε ένα θετικό στοιχείο σε αυτήν. Και λυπάμαι που με υποχρεώνεις με τη στάση σου και το passive-aggressiveness που επέδειξες καθ' όλη τη διάρκεια του διαγωνισμού να σου το πω αυτό, όμως νομίζω ότι καλό θα ήταν να σπάσεις την όμορφη φούσκα την οποία έχεις φτιάξει για το πώς εμείς εδώ γνωριζόμαστε προσωπικά και βλογάμε τα γένια μας (μόνο ένα άτομο από το φόρουμ ξέρω εκτός αυτού γιατί εντελώς τυχαία έκατσε να είναι συνάδελφος κολλητής μου φίλης) και αδικούμε εσένα τον καημένο και υπάρχει κάποια τεράστια συνομωσία εναντίον των νέων χρηστών. Ναι, υπάρχει τέτοια μεγάλη συνομωσία και κλίκα που ο Νικόλας (aka Μορφέας) ξεκίνησε να γράφει στο φόρουμ πέρσι και κέρδισε με τη μία δύο διαγωνισμούς απανωτά (φαντάσίας και τρόμου). Εγώ επίσης ξεκίνησα να γράφω πέρσι (αν και είχα δημιουργήσει λογαριασμό από παλιότερα)  και σε 3 διαγωνισμούς ήμουν στην τριάδα, ενώ στο διαγωνισμό FFL ήρθα στην πρώτη θέση και τώρα ήρθα στην 4η. Σκέψου, λοπόν την πιθανότητα η ιστορία σου να ήρθε στη 12η θέση, όχι επειδή εμείς όλοι είμαστε κακοί αλλά επειδή η ιστορία δεν ήταν και τόσο καλή.

 

Για να δούμε, λοιπόν. 1. Είμαι αναγνώστρια που δίνει τρομερή σημασία στη γραφή γιατί αυτό το πράγμα που κάνουμε λέγεται λογοτεχνία και όχι ιδεοτεχνία όπως εσφαλμένα φαίνεται να πιστεύεις. Η γραφή σου δεν μου άρεσε κι αυτό λειτούργησε κατά της ιστορίας σου. Συγκεκριμένα, μπερδεύεις χρόνους διαρκώς στις ιστορίες σου, κάτι που σου έχω πει κατ' επανάληψη και δεν έχεις προσπαθήσει να διορθώσεις. Δεν μπορείς να αποφασίσεις αν θες να γράφεις μοντέρνα ή κλασικά, με αποτέλεσμα σε πολλά σημεία να φαίνεται ο λόγος σου κακότεχνος και επιτηδευμένος. 2. Αλλά μπορώ να παραβλέψω τη γραφή αν τουλάχιστον η ιστορία που διαβάζω έχει καλοδουλεμένους χαρακτήρες. Η δική σου δεν είχε, ένα ακόμη μείον. 3. Στις πολλές και διαφορετικές ιδέες που τη συνθέτουν, ούτε μία δεν μου φάνηκε πρωτότυπη και η τάση υπερβολής που σε διακρίνει σου έχει επίσης επισημανθεί ως κάτι αρνητικό, αλλά και πάλι δεν έχεις προσπαθήσει να το διορθώσεις. 4. Η έλλειψη έρευνας με ενόχλησε ιδιαίτερα. Παρεμπιπτόντως, αυτό που απάντησες για το FBI ΔΕΝ ισχύει και με μια απλή αναζήτηση στο FAQ του ίδιου του FBI όπου αναφέρει σε ποιες περιστάσεις μπορούν να εμπλακούν σε υποθέσεις που αφορούν state law και όχι federal law θα το είχες βρει και μόνος σου. Δεν στο έγραψα, όμως, για να μη σε βάλω σε πειρασμό να ξανα-απαντήσεις. Το ότι επιχειρηματολόγησες, δε, για το πώς χειρίστηκες το θέμα της ακούσιας νοσηλείας (ένα θέμα πολύ σοβαρό) φέρνοντας παραδείγματα από μια σειρά επιστημονικής φαντασίας 20ετίας, μόνο προχειρότητα έδειξε εξ ου και δεν θα έπρεπε να έχεις απαντήσει πριν τη λήξη του διαγωνισμού.

 

Συνοψίζοντας, άγουρη γραφή, μηδενική ανάπτυξη του κεντρικού χαρακτήρα, καμία πρωτοτυπία στο κολάζ ιδεών που μας παρουσίασες, καμία έρευνα, ενώ μάλιστα τοποθέτησες την ιστορία σε εντελώς άλλη χώρα και κατάληξη η οποία ακύρωσε εντελώς τον τρόμο και μας πήγε στην επιστημονική φαντασία. Αυτό το οποίο, όμως, με στεναχωρεί περισσότερο απ' όλα είναι η τάση σου να ακυρώνεις όλα όσα σου λένε με σκοπό να σε βοηθήσουν να γίνεις καλύτερος.

 

Edit: Κατά λάθος δημοσίευσα πριν ολοκληρώσω το κείμενο.

 

Σέβομαι ότι έχεις κάποιες απόψεις σχετικά με τη λογοτεχνία, το τι θέλει ο αναγνώστης κτλ. Αλλά το γεγονός και μόνο ότι δεν κάνεις την παραμικρή προσπάθεια να διορθώσεις αρνητικά που σου έχουν επισημανθεί κατ' επανάληψη και είναι πολύ αντικειμενικά και πραγματικά (π.χ. χρόνοι, υπερβολή κτλ) δείχνει ότι δεν λαμβάνεις υπόψη τα σχόλια που σου γίνονται αλλά από την άλλη ζητάς διαρκώς σχόλια και γκρινιάζεις που οι ιστορίες μένουν ασχολίαστες χωρίς να λάβεις υπόψη ότι πολλοί δουλεύουν, γράφουν και γενικά δεν έχουν άπειρο χρόνο στη διάθεσή τους για να διαβάζουν και να σχολιάζουν, αν και θα ήθελαν.

 

Τέλος, η ιστορία στην οποία αναφέρεσαι ακούγεται τελείως διαφορετική όπως την περιγράφεις και, συμφωνώ με την Ειρήνη, πολύ καλύτερη διότι φαίνεται επικεντρωμένη σε μία μόνο ιδέα.

 

Ζητώ συγγνώμη από όλους για το σκληρό του λόγου μου, δεν υπάρχει καμία κακή πρόθεση από πλευράς μου και πιστεύω ότι πραγματικά μπορείς να γίνεις καλός αν προσπαθήσεις.

Edited June 17, 2015 by elgalla