Write off #81 (elgalla vs SymphonyX13 vs WILLIAM - Η συγγραφέας elgalla ζήτησε να αφαιρεθεί το διήγημά της)

[elgalla]

Ξεκίνησα κι εγώ. Λίγο έχω γράψει, δεν πολυξέρω και πού θα με βγάλει αλλά θα δούμε.

[MadnJim]

Τι δραστηριότητα υπάρχει εκεί έξω; Γράφετε; Γράφετε;

 

Μόλις σταμάτησα για σήμερα. ευτυχώς που γράφω εκτός συναγωνισμού γιατί θα με δέρνατε!

Ξέφυγα λιγάκι, να, τόσο δα. 6500 λέξεις χωρίς τον πρόλογο μέχρι στιγμής, και είμαι περίπου στη μέση ή λίγο μετά τη μέση. Ξεμπέρδεψα με τη γρια (προσαρμόζοντας μια παλιά ιστορία μου, το "Ναό του Φιδιού", που επιτέλους βρήκε κάτι χρήσιμο να κάνει για να δικαιολογεί την ύπαρξή της ) και μένει να γυρίσει πίσω ο Ν'Γκάρα και να ρίξει ένα γερό χέρι ξύλο στους Σύντεχνους που τον δούλεψαν και να πάρει τα νέα του σπαθιά. Βέβαια δεν θα είναι και τόσο απλό, αλλά θα έχει -θέλω να πιστεύω- ενδιαφέρον.

Αύριο το πρωί πάλι, τώρα έβαλε ζέστη και δεν την παλεύω...

[SymphonyX13]

 

Τι δραστηριότητα υπάρχει εκεί έξω; Γράφετε; Γράφετε;

 

Μόλις σταμάτησα για σήμερα. ευτυχώς που γράφω εκτός συναγωνισμού γιατί θα με δέρνατε!

Ξέφυγα λιγάκι, να, τόσο δα. 6500 λέξεις χωρίς τον πρόλογο μέχρι στιγμής, και είμαι περίπου στη μέση ή λίγο μετά τη μέση. Ξεμπέρδεψα με τη γρια (προσαρμόζοντας μια παλιά ιστορία μου, το "Ναό του Φιδιού", που επιτέλους βρήκε κάτι χρήσιμο να κάνει για να δικαιολογεί την ύπαρξή της ) και μένει να γυρίσει πίσω ο Ν'Γκάρα και να ρίξει ένα γερό χέρι ξύλο στους Σύντεχνους που τον δούλεψαν και να πάρει τα νέα του σπαθιά. Βέβαια δεν θα είναι και τόσο απλό, αλλά θα έχει -θέλω να πιστεύω- ενδιαφέρον.

Αύριο το πρωί πάλι, τώρα έβαλε ζέστη και δεν την παλεύω...

 

 

Έλα βρε Σπύρο που το παράκανες. Ίσα μια σταλίτσα, όσο πατάει η γάτα που λέμε εδώ!

[Ιρμάντα]

 

Τι δραστηριότητα υπάρχει εκεί έξω; Γράφετε; Γράφετε;

 

Μόλις σταμάτησα για σήμερα. ευτυχώς που γράφω εκτός συναγωνισμού γιατί θα με δέρνατε!

Ξέφυγα λιγάκι, να, τόσο δα. 6500 λέξεις χωρίς τον πρόλογο μέχρι στιγμής, και είμαι περίπου στη μέση ή λίγο μετά τη μέση. Ξεμπέρδεψα με τη γρια (προσαρμόζοντας μια παλιά ιστορία μου, το "Ναό του Φιδιού", που επιτέλους βρήκε κάτι χρήσιμο να κάνει για να δικαιολογεί την ύπαρξή της ) και μένει να γυρίσει πίσω ο Ν'Γκάρα και να ρίξει ένα γερό χέρι ξύλο στους Σύντεχνους που τον δούλεψαν και να πάρει τα νέα του σπαθιά. Βέβαια δεν θα είναι και τόσο απλό, αλλά θα έχει -θέλω να πιστεύω- ενδιαφέρον.

Αύριο το πρωί πάλι, τώρα έβαλε ζέστη και δεν την παλεύω...

 

Ουάου. Είσαι μηχανάκι εσύ: γιατί όμως εκτός συναγωνισμού; εκτός poll δηλαδή; Πάντως αυτό που κάνεις νουβέλα βγαίνει (δεν με χαλάει) Ο Ν'Γκάρα ρίχνει ξύλο, στους σύντεκνους, μπαρδόν στους σύντεχνους, ωραία πάμε!

Ξεκίνησα κι εγώ. Λίγο έχω γράψει, δεν πολυξέρω και πού θα με βγάλει αλλά θα δούμε.

Εύγε, εύγε!

[MadnJim]

 

 

Τι δραστηριότητα υπάρχει εκεί έξω; Γράφετε; Γράφετε;

 

Μόλις σταμάτησα για σήμερα. ευτυχώς που γράφω εκτός συναγωνισμού γιατί θα με δέρνατε!

Ξέφυγα λιγάκι, να, τόσο δα. 6500 λέξεις χωρίς τον πρόλογο μέχρι στιγμής, και είμαι περίπου στη μέση ή λίγο μετά τη μέση. Ξεμπέρδεψα με τη γρια (προσαρμόζοντας μια παλιά ιστορία μου, το "Ναό του Φιδιού", που επιτέλους βρήκε κάτι χρήσιμο να κάνει για να δικαιολογεί την ύπαρξή της ) και μένει να γυρίσει πίσω ο Ν'Γκάρα και να ρίξει ένα γερό χέρι ξύλο στους Σύντεχνους που τον δούλεψαν και να πάρει τα νέα του σπαθιά. Βέβαια δεν θα είναι και τόσο απλό, αλλά θα έχει -θέλω να πιστεύω- ενδιαφέρον.

Αύριο το πρωί πάλι, τώρα έβαλε ζέστη και δεν την παλεύω...

 

Ουάου. Είσαι μηχανάκι εσύ: γιατί όμως εκτός συναγωνισμού; εκτός poll δηλαδή; Πάντως αυτό που κάνεις νουβέλα βγαίνει (δεν με χαλάει) Ο Ν'Γκάρα ρίχνει ξύλο, στους σύντεκνους, μπαρδόν στους σύντεχνους, ωραία πάμε!

Ξεκίνησα κι εγώ. Λίγο έχω γράψει, δεν πολυξέρω και πού θα με βγάλει αλλά θα δούμε.

Εύγε, εύγε!

 

 

Δεν είπα από την αρχή Ειρήνη ότι θα απέχω από τη διαγωνιστική διαδικασία, αλλά θα γράψω για να τιμήσω την εισαγωγή σου και την παρέα; Και τώρα λέω ευτυχώς, γιατί γράφω απελευθερωμένος και φεύγουν οι λέξεις σαν ποτάμι. Έχει γεμίσει το κεφάλι μου εικόνες και ιδέες, και θέλω τόσο πολύ να τα βάλω όλα στη σειρά που δεν έχω ιδέα που θα με πάει τελικά και που/πως θα καταλήξει. Το καταυχαριστιέμαι όμως, και αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία.

[elgalla]

Σας έχω τηζεράκι όνομα και πράμα.

 

 

Το γυμνό δέρμα της είχε το χρώμα της κανέλλας και τα μάτια της ήταν μεγάλα κι αμυγδαλωτά και χρυσά σαν την άμμο. Τα μακριά, μαύρα μαλλιά της ήταν λαδωμένα κι ευωδιαστά –ως εκεί που στεκόταν ο Έιναρρ μύριζε το σανταλόξυλο- κι έπεφταν στη μέση της σε μια μακριά πλεξούδα. Σειρές από χρυσά νομίσματα κρέμονταν απ’ το λαιμό της και μισοκάλυπταν τα βαριά στήθη της.  Δεν φορούσε τίποτε άλλο πέρα απ’ αυτά τα νομίσματα· τα πόδια της ήταν μακριά και μυώδη, καλυμμένα με λεπτές, ανοιχτοκάστανες τριχούλες στο ίδιο χρώμα με την ήβη της. Τη φαντάστηκε να τον καβαλικεύει, τους δυνατούς μηρούς της να τυλίγονται γύρω του και να τον σφίγγουν ενώ τα χρυσά νομίσματα θα καμπάνιζαν γλυκά με κάθε της κίνηση. Ξεροκατάπιε κι απέστρεψε το βλέμμα του από πάνω της.

 

 

1.076 λεξούλες και προχωράμε.

[SymphonyX13]

Σας έχω τηζεράκι όνομα και πράμα.

 

 

Το γυμνό δέρμα της είχε το χρώμα της κανέλλας και τα μάτια της ήταν μεγάλα κι αμυγδαλωτά και χρυσά σαν την άμμο. Τα μακριά, μαύρα μαλλιά της ήταν λαδωμένα κι ευωδιαστά –ως εκεί που στεκόταν ο Έιναρρ μύριζε το σανταλόξυλο- κι έπεφταν στη μέση της σε μια μακριά πλεξούδα. Σειρές από χρυσά νομίσματα κρέμονταν απ’ το λαιμό της και μισοκάλυπταν τα βαριά στήθη της.  Δεν φορούσε τίποτε άλλο πέρα απ’ αυτά τα νομίσματα· τα πόδια της ήταν μακριά και μυώδη, καλυμμένα με λεπτές, ανοιχτοκάστανες τριχούλες στο ίδιο χρώμα με την ήβη της. Τη φαντάστηκε να τον καβαλικεύει, τους δυνατούς μηρούς της να τυλίγονται γύρω του και να τον σφίγγουν ενώ τα χρυσά νομίσματα θα καμπάνιζαν γλυκά με κάθε της κίνηση. Ξεροκατάπιε κι απέστρεψε το βλέμμα του από πάνω της.

 

 

1.076 λεξούλες και προχωράμε.

 

:shok: :heat:

[WILLIAM]

Σας έχω τηζεράκι όνομα και πράμα.

 

 

Το γυμνό δέρμα της είχε το χρώμα της κανέλλας και τα μάτια της ήταν μεγάλα κι αμυγδαλωτά και χρυσά σαν την άμμο. Τα μακριά, μαύρα μαλλιά της ήταν λαδωμένα κι ευωδιαστά –ως εκεί που στεκόταν ο Έιναρρ μύριζε το σανταλόξυλο- κι έπεφταν στη μέση της σε μια μακριά πλεξούδα. Σειρές από χρυσά νομίσματα κρέμονταν απ’ το λαιμό της και μισοκάλυπταν τα βαριά στήθη της.  Δεν φορούσε τίποτε άλλο πέρα απ’ αυτά τα νομίσματα· τα πόδια της ήταν μακριά και μυώδη, καλυμμένα με λεπτές, ανοιχτοκάστανες τριχούλες στο ίδιο χρώμα με την ήβη της. Τη φαντάστηκε να τον καβαλικεύει, τους δυνατούς μηρούς της να τυλίγονται γύρω του και να τον σφίγγουν ενώ τα χρυσά νομίσματα θα καμπάνιζαν γλυκά με κάθε της κίνηση. Ξεροκατάπιε κι απέστρεψε το βλέμμα του από πάνω της.

 

 

1.076 λεξούλες και προχωράμε.

 

Αχ τι διαβάζω μεσημεριάτικα και κάνει και ζέστη.

Ελπίζω να μην μείνουν μόνο στη φαντασία ( για να μην είμαι ο μόνος που η ιστορία θα περιέχει πράγματα ακατάλληλα για ανηλίκους ).

[Ιρμάντα]

Ωωωωωωωωραία το πάτε.

[WILLIAM]

Εσείς κυρία μου θα μας κάνετε παρέα;

[Ιρμάντα]

Εμ δεν σας κάνω; Από πάνω σας δεν είμαι; Τεσπα αν έχω κάτι καλό θα το προσπαθήσω. Διαφορετικά θα παίξω μετά ανταλλαγή προλογακίων.

[elgalla]

Καλά που βρέχει εδώ πέρα γιατί γράφω σκανδαλώδη πράγματα. Σκανδαλώδη, I tell you!

[Ιρμάντα]

Καλά που βρέχει εδώ πέρα γιατί γράφω σκανδαλώδη πράγματα. Σκανδαλώδη, I tell you!

Ω. Δεν ξέρω θα σας μειώσω τη διαγωγή σε κοσμία μου φαίνεται.

[MadnJim]

Καλά που βρέχει εδώ πέρα γιατί γράφω σκανδαλώδη πράγματα. Σκανδαλώδη, I tell you!

 

Χαχαχα, να δω τι θα γράψεις στα στοιχεία της ιστορίας όταν την ανεβάσεις... :lol:

(Είδος: Sword and Sorcery

Βία: Μπαα

Σεξ: Ωωω ναι, ναιαι, ΝΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙ!

Σχόλια: Τι κάνουν οι βάρβαροι όταν δεν μάχονται τέρατα, μάγους, άλλους βάρβαρους, κλπ; Εεε; Τι κάνουν;)

:lol:

Edited August 5, 2015 by MadnJim

[SymphonyX13]

 

Καλά που βρέχει εδώ πέρα γιατί γράφω σκανδαλώδη πράγματα. Σκανδαλώδη, I tell you!

 

Χαχαχα, να δω τι θα γράψεις στα στοιχεία της ιστορίας όταν την ανεβάσεις... :lol:

(Είδος: Sword and Sorcery

Βία: Μπαα

Σεξ: Ωωω ναι, ναιαι, ΝΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙ!

Σχόλια: Τι άλλο κάνουν οι βάρβαροι ενώ μάχονται τέρατα, μάγους, άλλους βάρβαρους, κλπ; Εεε; Τι κάνουν;)

:lol:

 

 

Δεν πιστεύω ότι δεν έχεις δει το "Shoot`em up" με τον Clive Owen και την Μonica Bellucci Σπύρο! Αν δεν το έχεις δει, να το δεις ΤΩΡΑ!

[MadnJim]

Το έχω δει Δημήτρη, αν και ομολογώ πως δεν μου πολυκίνησε το ενδιαφέρον. Ίσως γιατί σιχαίνομαι τα καρότα...

Μου άρεσαν οι αλλαγές του ποστ μου στο quote σου! :lol:

[elgalla]

 

Καλά που βρέχει εδώ πέρα γιατί γράφω σκανδαλώδη πράγματα. Σκανδαλώδη, I tell you!

 

Χαχαχα, να δω τι θα γράψεις στα στοιχεία της ιστορίας όταν την ανεβάσεις... :lol:

(Είδος: Sword and Sorcery

Βία: Μπαα

Σεξ: Ωωω ναι, ναιαι, ΝΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙ!

Σχόλια: Τι κάνουν οι βάρβαροι όταν δεν μάχονται τέρατα, μάγους, άλλους βάρβαρους, κλπ; Εεε; Τι κάνουν;)

 

Εσβησα από τα γέλια, μιλάμε.

[Mors Planch]

 

Καλά που βρέχει εδώ πέρα γιατί γράφω σκανδαλώδη πράγματα. Σκανδαλώδη, I tell you!

 

 

Χαχαχα, να δω τι θα γράψεις στα στοιχεία της ιστορίας όταν την ανεβάσεις... :lol:

(Είδος: Sword and Sorcery

Βία: Μπαα

Σεξ: Ωωω ναι, ναιαι, ΝΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙ!

Σχόλια: Τι κάνουν οι βάρβαροι όταν δεν μάχονται τέρατα, μάγους, άλλους βάρβαρους, κλπ; Εεε; Τι κάνουν;)

:lol:

Προσπαθούν να καθαρίσουν από τις ψείρες και τους κορεους και προσεύχονται να μην πάθουν δυσεντερια αλλά γίνομαι too literal!

[Ιρμάντα]

Εμένα με πλήγωσε κατάστηθα το υπονοούμενο των καρότων. Ακόμα αναρρώνω. Καλημέρες συγγραφούδια μου!!!

[elgalla]

Καλημέρες. Τηζέριον το δεύτερον:

 

 

 

Ο μόνος ακίνδυνος μάγος είναι ένας νεκρός μάγος, έλεγαν οι συμπατριώτες του. Ο Έιναρρ ασπαζόταν αυτήν την αντίληψη, όμως είχε ταξιδέψει αρκετά κι είχε αναγκαστεί να κοιμηθεί στο δρόμο και να φάει ωμό κρέας ή σάπια φρούτα υπερβολικά πολλές φορές ώστε να περιφρονεί το χρυσάφι των μάγων. Σκούπισε το στόμα του με την ανάστροφη του χεριού του κι έγνεψε στον Ιμπν Φαχάντ να συνεχίσει.

«Η Συντεχνία χρειάζεται ένα άτομο των δικών σου ιδιαίτερων... ικανοτήτων» ξεροκατάπιε ο νεαρός Ιμπν Φαχάντ, «για να φέρει εις πέρας μια πολύ σημαντική αποστολή. Έχεις ακούσει για τους Ντρααζίμ Ραντόσα;»

Και ποιος δεν έχει, σκέφτηκε ο Έιναρρ. Υπήρχε στα νοτιοανατολικά του Αρσίν μια απέραντη έρημος από ασημόχρωμη άμμο. Οι ντόπιοι την έλεγαν Ντρααζίμ Αλντοράς, που σήμαινε απέραντη στάχτη. Στα βάθη της ερήμου αυτής, έλεγαν πως υπήρχαν δύο δίδυμα, ασημένια παλάτια από ψημένη άμμο –που σε άλλα μέρη του κόσμου ονόμαζαν γυαλί- και πως εκεί ήταν που κατοικούσε η Μεγάλη Υφάντρα. Ο Έιναρρ δεν ήταν σίγουρος τι είδους πλάσμα ήταν αυτή η υφάντρα, αν ήταν άνθρωπος ή θεά ή κάτι αλλιώτικο εντελώς, είχε όμως ακούσει τραγουδιστάδες και παραμυθάδες σωρό να λένε για τους θησαυρούς που έκρυβε στους πύργους της.

 

 

[Ιρμάντα]

 

 

Καλά που βρέχει εδώ πέρα γιατί γράφω σκανδαλώδη πράγματα. Σκανδαλώδη, I tell you!

 

Χαχαχα, να δω τι θα γράψεις στα στοιχεία της ιστορίας όταν την ανεβάσεις... :lol:

(Είδος: Sword and Sorcery

Βία: Μπαα

Σεξ: Ωωω ναι, ναιαι, ΝΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙ!

Σχόλια: Τι κάνουν οι βάρβαροι όταν δεν μάχονται τέρατα, μάγους, άλλους βάρβαρους, κλπ; Εεε; Τι κάνουν;)

:lol:

Προσπαθούν να καθαρίσουν από τις ψείρες και τους κορεους και προσεύχονται να μην πάθουν δυσεντερια αλλά γίνομαι too literal!

 

Ε ναι, ρε συ. Σιγά μην ξέρει ο ψειροκατοικούμενος βαρβατοβάρβαρος τη λέξη δυσεντερία.

 

Εσείς κύριε Σκρουτζ Μακ Ντακ θα παίξετε μαζί μας;;;;;;;;;; (Α κάτσε, εσύ δεν πολυαντέχεις το φάντασυ. Κρίμα.)

Edited August 6, 2015 by Ιρμάντα

[MadnJim]

Εμένα με πλήγωσε κατάστηθα το υπονοούμενο των καρότων. Ακόμα αναρρώνω. Καλημέρες συγγραφούδια μου!!!

 

Κανένα υπονοούμενο, ο Clive Owen στην εν λόγω ταινία έτρωγε όλη την ώρα καρότα.

 

Αταλάντη θέλω πολύ να διαβάσω αυτό που γράφεις, άντε τέλειωνε κι ανέβασέ το επιτέλους.

 

Εγώ λίγα πράγματα σήμερα, είχα δουλειές το πρωί και άργησα να καταπιαστώ με την ιστορία μου. Μόλις 2000 λέξεις φύγανε, ίσα που ο Ν'Γκάρα ήρθε φάτσα με φάτσα με τους μάγους της Συντεχνίας και τώρα βρέθηκε εγκλωβισμένος σε ένα αλλόκοτο μέρος όπου τον περιμένουν πολλά τέρατα και πολλές μάχες. Ήδη το πρώτο εμφανίστηκε απειλητικό, ένας μονόφθαλμος κακάσχημος γίγαντας με άγριες διαθέσεις. Ευτυχώς σήμερα όμως έχει δροσιά κι έτσι μετά από τούτο το διάλειμμα θα συνεχίσω να γράφω, να τελειώσω τουλάχιστον τη μάχη με τον γίγαντα και ίσως ξεκινήσω και τη συνάντηση με τον Όρο, τον θεό του Πολέμου που σκοπεύω να βάλω παρακάτω. Σύμμαχος αυτός, έμμεσα τουλάχιστον. Και, θέλω να το πω, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο και πιο απολαυστικό για μένα από το να γράφω ιστορία του Ν'Γκάρα με μουσική υπόκρουση από Manowar. Hell yeah!

Teaserάκι;

 

 

           Ο τόπος που βρέθηκε δεν είχε καμία σχέση με την άδεια αίθουσα που ήταν πριν. Δεν είχε καμία σχέση με οτιδήποτε άλλο είχε δει ως τότε ο Ν'Γκάρα στις περιπλανήσεις του. Ήταν ένα χαοτικό μέρος, γκρίζο φως έπεφτε από έναν συννεφιασμένο βαρύ ουρανό και φώτιζε ατέλειωτους γκρεμούς που το τέλος τους χάνονταν σε πυκνές ομίχλες. Πέτρινες στήλες υψώνονταν εδώ κι εκεί, στραβές και ετοιμόρροπες, εκατοντάδες μέτρα πάνω από τις ομίχλες, σαν τερατώδη δάχτυλα κάποιου τιτάνιου κτήνους. Γέφυρες από σχοινιά και ξύλα τις ένωναν φτιάχνοντας ένα απέραντο δαιδαλώδες σύμπλεγμα, και αιωρούνταν πάνω από το κενό με τον αέρα να τις κουνάει σαν να ήταν μόνο οι ιστοί μιας αράχνης κάτω από ένα φύλλο τριανταφυλλιάς σε κάποιον κήπο. Η κορυφή κάθε στήλης ήταν ένα πλάτωμα, αλλού μικρό και στενό ίσα ίσα για να στηρίζει τις γέφυρες που έφταναν εκεί, κι αλλού φαρδύ σαν μικρή πλατεία. Κάποια ήταν τόσο φαρδιά που είχαν και σπαρμένα μεγάλα βράχια πάνω τους, σαν κακοφορμισμένα καφετιά σπυριά. Τον ορίζοντα έκρυβαν πανύψηλα σκοτεινά βουνά, τόσο μακρινά που φαίνονταν μόνο αχνά οι ογκώδεις φιγούρες τους και οι κορυφογραμμές τους όπου δεν χάνονταν μέσα στα σύννεφα. Ο αέρας σ' αυτόν τον τόπο ήταν καθαρός αλλά βαρύς, σαν να είχε ανέβει σε κάποιο ψηλό βουνό και έκανε την ανάσα του να βγαίνει γρήγορη και λαχανιαστή.

           Σε ένα τέτοιο πλάτωμα βρισκόταν τώρα, με την πύλη που μόλις είχε περάσει πίσω του και τους τρεις μάγους μπροστά του να στέκονται στο χείλος και να ατενίζουν το χάος ακίνητοι.

 

Edited August 6, 2015 by MadnJim

[Ιρμάντα]

 

Εμένα με πλήγωσε κατάστηθα το υπονοούμενο των καρότων. Ακόμα αναρρώνω. Καλημέρες συγγραφούδια μου!!!

 

Κανένα υπονοούμενο, ο Clive Owen στην εν λόγω ταινία έτρωγε όλη την ώρα καρότα.

 

Αταλάντη θέλω πολύ να διαβάσω αυτό που γράφεις, άντε τέλειωνε κι ανέβασέ το επιτέλους.

 

Εγώ λίγα πράγματα σήμερα, είχα δουλειές το πρωί και άργησα να καταπιαστώ με την ιστορία μου. Μόλις 2000 λέξεις φύγανε, ίσα που ο Ν'Γκάρα ήρθε φάτσα με φάτσα με τους μάγους της Συντεχνίας και τώρα βρέθηκε εγκλωβισμένος σε ένα αλλόκοτο μέρος όπου τον περιμένουν πολλά τέρατα και πολλές μάχες. Ήδη το πρώτο εμφανίστηκε απειλητικό, ένας μονόφθαλμος κακάσχημος γίγαντας με άγριες διαθέσεις. Ευτυχώς σήμερα όμως έχει δροσιά κι έτσι μετά από τούτο το διάλειμμα θα συνεχίσω να γράφω, να τελειώσω τουλάχιστον τη μάχη με τον γίγαντα και ίσως ξεκινήσω και τη συνάντηση με τον Όρο, τον θεό του Πολέμου που σκοπεύω να βάλω παρακάτω. Σύμμαχος αυτός, έμμεσα τουλάχιστον. Και, θέλω να το πω, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο και πιο απολαυστικό για μένα από το να γράφω ιστορία του Ν'Γκάρα με μουσική υπόκρουση από Manowar. Hell yeah!

Teaserάκι;

 

 

           Ο τόπος που βρέθηκε δεν είχε καμία σχέση με την άδεια αίθουσα που ήταν πριν. Δεν είχε καμία σχέση με οτιδήποτε άλλο είχε δει ως τότε ο Ν'Γκάρα στις περιπλανήσεις του. Ήταν ένα χαοτικό μέρος, γκρίζο φως έπεφτε από έναν συννεφιασμένο βαρύ ουρανό και φώτιζε ατέλειωτους γκρεμούς που το τέλος τους χάνονταν σε πυκνές ομίχλες. Πέτρινες στήλες υψώνονταν εδώ κι εκεί, στραβές και ετοιμόρροπες, εκατοντάδες μέτρα πάνω από τις ομίχλες, σαν τερατώδη δάχτυλα κάποιου τιτάνιου κτήνους. Γέφυρες από σχοινιά και ξύλα τις ένωναν φτιάχνοντας ένα απέραντο δαιδαλώδες σύμπλεγμα, και αιωρούνταν πάνω από το κενό με τον αέρα να τις κουνάει σαν να ήταν μόνο οι ιστοί μιας αράχνης κάτω από ένα φύλλο τριανταφυλλιάς σε κάποιον κήπο. Η κορυφή κάθε στήλης ήταν ένα πλάτωμα, αλλού μικρό και στενό ίσα ίσα για να στηρίζει τις γέφυρες που έφταναν εκεί, κι αλλού φαρδύ σαν μικρή πλατεία. Κάποια ήταν τόσο φαρδιά που είχαν και σπαρμένα μεγάλα βράχια πάνω τους, σαν κακοφορμισμένα καφετιά σπυριά. Τον ορίζοντα έκρυβαν πανύψηλα σκοτεινά βουνά, τόσο μακρινά που φαίνονταν μόνο αχνά οι ογκώδεις φιγούρες τους και οι κορυφογραμμές τους όπου δεν χάνονταν μέσα στα σύννεφα. Ο αέρας σ' αυτόν τον τόπο ήταν καθαρός αλλά βαρύς, σαν να είχε ανέβει σε κάποιο ψηλό βουνό και έκανε την ανάσα του να βγαίνει γρήγορη και λαχανιαστή.

           Σε ένα τέτοιο πλάτωμα βρισκόταν τώρα, με την πύλη που μόλις είχε περάσει πίσω του και τους τρεις μάγους μπροστά του να στέκονται στο χείλος και να ατενίζουν το χάος ακίνητοι.

 

 

Ωωωωωω. Πολύ παραμυθένιους σας βρίσκω παιδιά. Τώρα αυτό μου θυμίζει σκηνικό παιχνιδιού έτσι; Adventure, από κείνα τα παλιά.

Πολύ χαίρομαι. Γράψτε, γράψτε.

 

 

Καλημέρες. Τηζέριον το δεύτερον:

 

 

 

Ο μόνος ακίνδυνος μάγος είναι ένας νεκρός μάγος, έλεγαν οι συμπατριώτες του. Ο Έιναρρ ασπαζόταν αυτήν την αντίληψη, όμως είχε ταξιδέψει αρκετά κι είχε αναγκαστεί να κοιμηθεί στο δρόμο και να φάει ωμό κρέας ή σάπια φρούτα υπερβολικά πολλές φορές ώστε να περιφρονεί το χρυσάφι των μάγων. Σκούπισε το στόμα του με την ανάστροφη του χεριού του κι έγνεψε στον Ιμπν Φαχάντ να συνεχίσει.

«Η Συντεχνία χρειάζεται ένα άτομο των δικών σου ιδιαίτερων... ικανοτήτων» ξεροκατάπιε ο νεαρός Ιμπν Φαχάντ, «για να φέρει εις πέρας μια πολύ σημαντική αποστολή. Έχεις ακούσει για τους Ντρααζίμ Ραντόσα;»

Και ποιος δεν έχει, σκέφτηκε ο Έιναρρ. Υπήρχε στα νοτιοανατολικά του Αρσίν μια απέραντη έρημος από ασημόχρωμη άμμο. Οι ντόπιοι την έλεγαν Ντρααζίμ Αλντοράς, που σήμαινε απέραντη στάχτη. Στα βάθη της ερήμου αυτής, έλεγαν πως υπήρχαν δύο δίδυμα, ασημένια παλάτια από ψημένη άμμο –που σε άλλα μέρη του κόσμου ονόμαζαν γυαλί- και πως εκεί ήταν που κατοικούσε η Μεγάλη Υφάντρα. Ο Έιναρρ δεν ήταν σίγουρος τι είδους πλάσμα ήταν αυτή η υφάντρα, αν ήταν άνθρωπος ή θεά ή κάτι αλλιώτικο εντελώς, είχε όμως ακούσει τραγουδιστάδες και παραμυθάδες σωρό να λένε για τους θησαυρούς που έκρυβε στους πύργους της.

 

 

Εάν σου πω πως έχω και εγώ ιστορία με ασημένια έρημο; Και με παλάτι στην έρημο από άμμο που ζει μία μάγισσα και τη λένε, μεταξύ άλλων, αράχνη, επειδή υφαίνει διάφορα; Seriously now. Γίνεται ανατριχιαστικό. Μπρρρρρ......

 

Πάντως βλέπω πολύ, μα πολύ ωραίες εικόνες.

Και δεν βλέπω πουθενά την Ευγενία και τον Γουίλιαμ.

 

edit: Αυτή ήταν η 666η μου ανάρτηση. :diablo:

Edited August 6, 2015 by Ιρμάντα

[elgalla]

Σπύρο, κεντάς, μιλάμε, περιμένω να δω τις περιπέτειες του Ν'Γκάρα, νομίζω θα γίνει απ' τα αγαπημένα μου κείμενά σου αυτό. Όσο για μένα, το πάω ήρεμα, με το πάσο μου, δεν πολυκοιτάω πόσες λέξεις θα μου βγει για την ώρα. Είπα να μην πιεστώ και κάνω την κλασική βλακεία που κάνω με μαθηματική ακρίβεια στα διηγήματά μου: τρελό χτίσιμο στα 3/4 και απίστευτο γκάζωμα/βιασύνη στο τέλος.

 

Ειρήνη, μπρρρ, δεν λες τίποτα. Τρομάζω λίγο!

[WILLIAM]

Κρατώ κλειστά τα χαρτιά μου.

Καλά καλά θα δείξω και εγώ ένα τηζεράκι πιο μετά!