«Σκοτεινά μονοπάτια» - Ευάγγελος Ζώτος

[MadnJim]

«Ποιος είσαι; Τι είσαι;» ψιθύρισα.

Τα φωτεινά χρυσαφένια 

γράμματα σβήστηκαν μονομιάς, 

και η απάντηση στο ερώτημά μου 

δεν άργησε να έρθει:

«Είμαι το πνεύμα του βιβλίου, και 

είμαι εδώ για εσένα»

 

Μ' αυτές τις λίγες αράδες στο εξώφυλλο ο Ευάγγελος Ζώτος, ο δικός μας Disco_Volante, φροντίζει να προετοιμάσει τον αναγνώστη για όσα τον περιμένουν σαν αρχίσει να γυρίζει τις σελίδες στα «Σκοτεινά Μονοπάτια». Μια συλλογή εφτά διηγημάτων τρόμου (η δεύτερη δική του που κυκλοφορεί, μπορείτε να δείτε για την πρώτη εδώ), από τις Συμπαντικές Διαδρομές. 292 σελίδες σε μαλακό δέσιμο, γεμάτες μυστήριο και παράξενα μυστικά σε επικίνδυνους τόπους. Η γνωστή κινηματογραφική γραφή του συγγραφέα ρέει αβίαστα, καθηλώνει και δημιουργεί όλες εκείνες τις εικόνες που θα στοιχειώσουν τη σκέψη του ανυποψίαστου αναγνώστη, καθώς θα τον οδηγούν όλο και πιο βαθιά στους μυστηριώδεις κόσμους του βιβλίου.

 

 

Συμπαντικές Διαδρομές

BiblioNet

Facebook

 

Από το οπισθόφυλλο:

«Ζούμε σε έναν περίεργο κόσμο γεμάτο μυστήριο. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και όλοι τριγύρω μας κρύβουν τα δικά τους ένοχα μυστικά. Μυστικά για τα οποία εύκολα θα μπορούσαν να σκοτώσουν για να παραμείνουν κρυμμένα. Αλήθεια, δεν βρεθήκατε ποτέ σε ένα σκοτεινό δωμάτιο νιώθοντας μια αόρατη παρουσία να σας πλησιάζει, ή δεν περπατήσατε ποτέ σε κάποιο πυκνό δάσος αισθανόμενοι ότι κάποιος ή κάτι σας παρακολουθεί; Αν όχι, τότε είστε αλήθεια πολύ τυχεροί. Κάποιοι όμως, έστω και λίγοι, θα έχουν βιώσει μια παρόμοια εμπειρία. Μια εμπειρία που σημάδεψε για πάντα τη ζωή τους. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου που κρατάτε αυτή τη στιγμή στα χέρια σας θα περπατήσουμε μαζί σε σκοτεινές διαδρομές και επικίνδυνα μέρη. Το μόνο που χρειάζεται αγαπητέ αναγνώστη είναι να ανοίξεις το βιβλίο και να περάσεις την πύλη που οδηγεί σ' αυτόν τον μυστηριώδη κόσμο. Θα είμαι μαζί σου σε κάθε σου βήμα, δείχνοντάς σου το δρόμο. Μην ξεχνάς όμως ότι είμαι απλά αυτός που θα σε ξεναγήσει στον κόσμο του. Δεν μπορώ να σου εγγυηθώ ότι θα φτάσεις με ασφάλεια στο τέρμα της διαδρομής. Ακόμα κι αν φτάσεις ίσως να μην είσαι ο ίδιος άνθρωπος που ξεκίνησε το ταξίδι. Η ευθύνη είναι δική σου και μόνο δική σου. Σκέψου καλά και αποφάσισε. Πίστεψέ με όμως, αξίζει τον κόπο.»

 

[Mournblade]

Λοιπόν Βαγγέλη, ήταν ένα βιβλίο που μπορώ να πω πως απόλαυσα πραγματικά πολύ.

Ένα βιβλίο που είναι οτι πρέπει για κάποιον να το πάρει στις διακοπές του ή να περάσει ευχάριστα τα βραδάκια του ενώ έξω χιονίζει! (εγώ στη προκειμένη περίπτωση!) Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις του horror genre, όπως ακριβώς θα έκανα με μια συλλογή διηγημάτων του Κινγκ που όλοι γνωριζουμε το στυλ του.

 

Η γραφή σου είναι ώριμη και μεστή. Ρέει αβίαστα και δεν κουράζει ούτε στιγμή. Ίσα - ίσα, ξεκουράζει μπορώ να πω: βοηθάει τον αναγνώστη να χτίσει τις απαιτούμενες εικόνες, χωρίς να μας βομβαρδίζει με αχρειάστες λεπτομέρειες. Το μέγεθος των ιστοριών, να το πω κι αυτό, είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό - όσο ακριβώς χρειάζεται για να κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο. Χρησιμοποιείς πρωτότυπες ιδέες μέσα στα κείμενα, και σε ορισμένα σημεία μάλιστα, τολμηρές θα έλεγα. Ακολουθείς γνώριμα μονοπάτια, ναι, μα δεν μπορείς να πει κανείς πως τα διηγήματα είναι κλισέ.

 

Όλες οι ιστορίες μου άρεσαν. Πιο πολύ όμως ευχαριστήθηκα το Χρυσοχοείο, την τρίτη ιστορία με τον συνονόματο Γκρεγκ (η πιο ατμοσφαιρική απ' όλες) και την Έξοδο 34. Ειδικά την τελευταία την καταευχαριστήθηκα. Άψογη και ιδιαίτερη! Ο τρόπος που περιγράφεις το... συμβάν είναι mouth drooling..! Τα απογειώνεις πραγματικά, με λεπτομέρειες και στυλ που πραγματικά κάνουν τις σελίδες να γυρνάνε από μόνες τους! Μπράβο λοιπόν!

 

Κάτι αρνητικό; Χμμμ....Ίσως ένας μικρός διάλογος στην αρχή - αρχή της πρώτης ιστορίας να τράβηξε λίγο παραπάνω χωρίς να χρειάζεται και το άμεσο physical threat της δεύτερης, από την ίδια την "πηγή" του κακού. Εκεί θα ήθελα νομίζω πιο σπιρτόζα χρήση της πρωτότυπης κατά τα άλλα ιδέας σου... κάτι σαν το "βλέπω τον θάνατο σου'' ας πούμε, όπου οι θάνατοι γίνονται με ύπουλους τρόπους. Μιλάω πάντα με προσωπικά κριτήρια, καθώς αυτά τα παραπάνω είναι καθαρά λεπτομέρειες που μου έρχονται στο νου σαν κριτής και σχολιαστής, και όχι σαν αναγνώστης που στην προκειμένη περίπτωση μάλλον θα τα προσπερνούσα χωρίς δεύτερη ματια! Όπως και να 'χει όμως, κι αυτές ήταν πολύ ωραίες.

 

Αυτά τα λίγα! Επομένως, η τελική εντύπωση που μου άφησε το έργο σου ήταν άκρως θετική, και σίγουρα γέμισε όμορφα τα βράδια μου!

Σ' ευχαριστώ λοιπόν!

Α, και κάτι ακόμα! Πότε έρχεται η επόμενη συλλογή;

 

(Θέλω Ε.Φ. αυτή τη φορά!)

Edited January 23, 2017 by Mournblade

[Mournblade]

Όπα, ξέχασα να βαθμολογήσω!

 

Νομίζω πως είναι μια πολύ τίμια συλλογή ιστοριών τρόμου και σίγουρα αξίζει κάποιος να επενδύσει τον αναγνωστικό του χρόνο για να βιώσει ακριβώς αυτή την εμπειρία που όλοι μας αναζητούμε όταν λέμε "ας δούμε ένα θριλεράκι απόψε". Ε λοιπόν, τα "Σκοτεινά Μονοπάτια" προσφέρουν αυτή ακριβώς του είδους την διασκέδαση και στο τέλος σε αφήνουν χορτάτο και ικανοποιημένο, όπως μια καλή horror ταινία. Επομένως:

 

9/10