Feynman_64 Report post Posted July 4 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Λάζαρος Δημητρίου Είδος: επιστημονική φαντασία, δυστοπία Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 1011 Αυτοτελής; Ναι Σχόλιο: Σε ένα ηλιακό σύστημα πολύ μακριά, χίλια χρόνια πριν τέτοια μέρα, ένα άστρο έγινε supernova. Αρχείο: (επισυνάπτετε το έργο σας σε αρχείο) Η τελευταία λάμψη.pdf Edited July 4 by Feynman_64 Share this post Link to post Share on other sites
Mesmer Report post Posted July 9 Μ' αρέσει βασική ιδέα: ένα ολόκληρο οικοσύστημα, που απλώνεται χρονικά σε εκατομμύρια έτη, έχει ως κοινό χαρακτηριστικό την αυτοκαταστροφή. Μάλιστα, το πιο λογικό/έξυπνο ον του συστήματος φτάνει στο σημείο να καταστρέψει τα πάντα, χωρίς να υπάρχει ένας τόσο σημαντικός λόγος. Έχει μια άγρια γοητεία όλο αυτό. Επίσης, είναι ωραίο που προσπάθησες να φτιάξεις τη μυθολογία ενός γνωστού κοσμικού γεγονότος. Το κάνει μέρος του σύμπαντός μας και το φέρνει πιο κοντά σε μας. Από την άλλη, ο τρόπος που είναι γραμμένο είναι εγκυκλοπαιδικός και απόμακρος. Όπως είπα, είναι η βασική μυθολογία, η οποία μπορεί να γεμίσει με πολλές ιστορίες από αυτόν τον κόσμο. Στο χέρι σου είναι κι εγώ θα το έβρισκα αρκετά ενδιαφέρον. Καλή συνέχεια. 1 Share this post Link to post Share on other sites
WILLIAM Report post Posted July 9 Συμφωνώ με τον Άγγελο. μια ωραία ιστορία και σκέψη, κάτι που θα μπορούσε να είναι η βάση μιας ολόκληρης σειράς βιβλίων. Μια ερώτηση και μια ένσταση. Η ερώτηση: Αυτό που λες για το 1054 είναι ακριβές; Η ένσταση: Αυτό που λες για την καρδιά είναι τραβηγμένο, αν είχαν τόσο δυσανάλογα μεγάλη καρδιά σε σχέση με το σώμα η πίεση του αίματος και μόνο θα το έκανε να εκραγεί. Εμείς έχουμε λίγο πιο μεγάλη καρδιά και όταν συμβαίνει αυτό η πίεση γίνεται επικίνδυνη. Αν αποφασίσεις να το αναπτύξεις θα μπορούσες να το λύσεις με τροποποιημένο κυκλοφορικό σύστημα ή κάτι παρόμοιο. 1 Share this post Link to post Share on other sites
Feynman_64 Report post Posted July 9 Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια. Ναι είναι ακριβές αυτό για το 1054 και μάλιστα η ιστορία δημοσιεύτηκε την ίδια ημέρα 😉 Για την ένσταση ίσως να έχεις και δίκιο, δεν αποκλείω να είναι έτσι όπως το λες. Θα συμφωνήσω και με τους δυο σας ότι το οικοσύστημα προσφέρεται για πολλές ιστορίες πχ τον τρόπο που μεγάλωσε ο Χάους, το πώς και γιατί οι επιστήμονες κινητοποιήθηκαν για να φτιάξουν κατασταλτικά/ηρεμιστικά, συζήτηση επάνω στο που τελικά οδηγεί η εξέλιξη (σε προσαρμογή στο περιβάλλον θηρευτών Vs απλά intelligence) και αν τελικά οδηγεί κάπου ή αν απλά είναι τυφλή. Ίσως βρουν κάποιοι συγγραφείς εδώ μέσα ενδιαφέρον το πλαίσιο που προσπάθησα να δημιουργήσω και να γράψουν ιστορίες εντός του! Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα, θα το θεωρούσα και ως ένα όμορφο challenge ανάμεσα μας, να επεκταθεί αυτό το συγγραφικό σύμπαν. Share this post Link to post Share on other sites
