Τα παρατημένα του 2021

[Steel Guardian]

Μιας και ήδη παράτησα βιβλίο για φέτος είπα να ανοίξω εγώ το thread.

1. Corsarios de Levante/Κουρσάροι της Ανατολής - Arturo Perez-Reverte (Εκδόσεις Πατάκη): Το παράτησα στη σελίδα 166/352. Είναι ένα βιβλίο της σειράς ιστορικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή τον λοχαγό Αlatriste. Πέρσι διάβασα το προηγούμενο βιβλίο της σειράς και μου άρεσε αρκετά, αλλά αυτό εδώ το βαρέθηκα μέχρι αηδίας. Μέχρι περίπου τη μέση που διάβασα δεν γίνεται σχεδόν τίποτα και το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου ήταν μια ακατάσχετη παράθεση ιστορικών πληροφοριών, που ναι μεν ήταν (ως επί το πλείστον) ενδιαφέρουσες, αλλά πραγματικά γαμούσαν την όποια ροή είχε η σχεδόν ανύπαρκτη πλοκή και δεν έπαιζαν και κάποιο ρόλο πέραν του να κάνει επίδειξη ο συγγραφέας. Νομίζω ότι θα τον αποφεύγω από εδώ και πέρα.

[Steel Guardian]

2. The Third Policeman/Ο Τρίτος Αστυφύλακας - Flann O'Brien (Εκδόσεις Αλεξάνδρεια): Διάβασα 100/298 σελίδες. Πολύ παράξενο βιβλίο. Πάρα πολύ. Σίγουρα δεν είναι κακό (ίσα, ίσα είναι καλογραμμένο και έχει αρκετή πλάκα) και παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, αλλά έχει ελάχιστη συνοχή και δεν ήμουν σε θέση να το διαβάσω τώρα και να το καταλάβω όσο θα ήθελα. Ένα ακόμα μεγάλο αρνητικό ο βιασμός που είχε ρίξει ο μεταφραστής (που κατά τ' άλλα φαίνεται να έχει κάνει καλή δουλειά) στα περισσότερα ονόμανατα, π.χ. τα Mothers, Divney, Pluck και MacCruiskeen μεταφράζονται αντίστοιχα ως Μαδέρης, Ντίβενης, Πλάκας και Μακρουίσκης.
Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον το ξαναπροσπαθήσω, αλλά δεν ξέρω σίγουρα.

[Steel Guardian]

3. The Throne of Bones - Brian McNaughton (Εκδόσεις Wildside Press): Το παράτησα στις 170/288. Το βαρέθηκα τρομερά πολύ. Δεν μου άρεσε καθόλου η γραφή. Είναι αρκετά πλούσια ως προς το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται, αλλά μου φάνηκε τελείως άψυχη, άνευρη και σχεδόν πλήρως στερούμενη συναισθημάτων. Κρίμα γιατί η, εξαιρετικά ζοφερή, θεματολογία των ιστοριών, καθώς και οι υποθέσεις αυτές καθεαυτές παρουσίαζαν έντονο ενδιαφέρον.