Jump to content

Ποιο είδος σιχαίνεστε περισσότερο;


Βάρδος
 Share

Ποιο είδος σιχαίνεστε περισσότερο;  

118 members have voted

  1. 1. Ποιο είδος σιχαίνεστε περισσότερο;

    • fantasy: good vs evil
      14
    • fantasy: grey (i.e., no good vs evil)
      2
    • swords-and-sorcery
      11
    • comic fantasy
      4
    • horror: psychological
      5
    • horror: splatter
      40
    • horror: vampires
      12
    • scifi: space opera
      5
    • sifi: hard
      17
    • cyberpunk
      11


Recommended Posts

Άλλο το να παρουσιάζεις κάτι το πιθανό επιστημονικά ή κάτι το εντελώς φανταστικό κι άλλο να παρουσιάζεις κάτι το απίθανο (έως αδύνατο) επιστημονικά ως μη φανταστικό!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

syberpunk. Γενικότερα οι ιστορίες με το διάστημα δεν μου κινούν καθόλου το ενδιαφέρον, και τις βρίσκω αρκετά βαρετές. Αν μία ιστορία βέβαια είναι σαν το Dune τότε το θέμα αλλάζει. Γενικότερα όμως μικρά πράσινα ανθρωπάκια και μεταλλαγμένες πατάτες είναι ιστορίες που τις διαβάζω και με παίρνει ο ύπνος στις πρώτες γραμμές. :sleepy:

Link to comment
Share on other sites

Όμως το cyberpunk δεν έχει σχέση με πράσινα ανθρωπάκια και διάστημα :) Θα εννοείς sci-fi, hard μάλλον μιας και σου αρέσουν βιβλία τύπου dune.

Edited by Μελδόκιος
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Γιατί απλά ποτέ δεν βρήκα τα βαμπίρ τρομακτικά...Πάντα θεωρούσα ότι έπρεπε να υπάρχουν μόνο ασώματοι απέθαντοι(σπέκτορες, σκιές και φαντάσματα).Απλά τους βρίσκω πολύ πιο τρομακτικούς, αφου κατά κάποιο τρόπο συμβολίζουν το παρελθόν και τις αναμνήσεις που σε στοιχειώνουν... :glare:

Link to comment
Share on other sites

My thoughts exactly, Blackcloak!

 

Κι εμένα δε με συγκινούν τα ζόμπι, οι σκελετοί, τα βαμπίρ, κι όλα τα σχετικά. Τα πνεύματα έχουν μια άλλη μαγεία.

Link to comment
Share on other sites

My thoughts exactly, Blackcloak!

 

Κι εμένα δε με συγκινούν τα ζόμπι, οι σκελετοί, τα βαμπίρ, κι όλα τα σχετικά. Τα πνεύματα έχουν μια άλλη μαγεία.

 

Έχεις διαβάσει το διήγημα "ο Εφιάλτης" του Γκυστάβ Φλωμπέρ;(btw ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς(η "Βιβλιομανία" σχεδόν περιγράφει εμένα στο πρόσωπο του κεντρικού ήρωα));Πάντως τα πρώτα διήγηματα με πνεύματα που μου ξύπνησαν το σχετικό ενδιαφέρον ήταν "Ο Ψαράς και η Ψυχή του" και "Το Φάντασμα του Κάντερβιλ", του Ουάιλντ...Τα παρουσιάζει πολύ μοναχικά και κουρασμένα και επίσης με μια αίσθηση του "ανικανοποίητου", επειδή δεν έχουν πια σώμα(κάτι που το εκμεταλλεύονται και ο Φλωμπέρ(ο Σατανάς στον "Εφιάλτη") και ο Φίλιπ Πούλμαν(ο Υπέρτατος (ο αρχάγγελος που το έπαιζε Θεός) στο "Κεχριμπαρένιο Τηλεσκόπιο" παρουσιάζεται έτσι, ειδικά στο τελευταίο κεφάλαιο και επίσης άλλοι Άγγελοι δηλώνουν αδύναμοι και ζηλιάρηδες μπροστά στους ανθρώπους επειδή "δεν έχουν σώμα").Τι γνώμη θα είχες για τη δημιουργία σχετικού thread(λ.χ. Σώμα εναντίον Πνεύματος στο Φανταστικό);

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...
το cyberpunk γιατί ο συγραφέας ή αυτος που σκεφτετε ετσι, περισσότερο μπερδεύεται μόνος του και στην ουσία ο κόσμος γύρω του είναι πιο απλός. και δεν μου αρέσει η φάση της τοσο μεγάλης απαισιοδοξίας και γενικώς οι μηδενηστηκες θεωρίες που μπορεί να ξεπηδήσουν. .

 

Το cyberpunk γαμάει και σπέρνει. Αν υπάρχει και μιζέρια μέσα του έίναι επειδή υπάρχει μιζέρια στο σύγχρονο επιταχυμένο τρόπο ζωής και πιο ειδικά ίσως στην αποξένωση του ανθρώπου εξαιτίας της επικοινωνιακής τεχνολογίας (οξύμωρο ε;). Και δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από τη νοοτροπία "έλα μωρέ τώρα τι να μιζεριάζουμε με αυτά" όταν "αυτά" είναι ένα βήμα πριν την πόρτα μας. Μην με παρεξηγείτε, απλώς μου τη δίνει η νοοτροπία του "ότι κάνω το κάνω για να περνώ καλά και να νοιώθω ωραία" Είναι η συνειδητή κάθοδος στον κόσμο της λήθης, τον κόσμο του "ο κόσμος έξω καίγεται αλλά εγώ είμαι κάλά στο σπιτάκι μου". όταν όμως η φωτιά θα φτάσει στο σπιτάκι μου τότε θα τρέχω και δε θα φτάνω...

 

Επισκευθείτε

againsttcpa

και θα δείτε οτι ο Μεγάλος Αδελφός είναι ίσως πολύ πιο κοντά από ότι νομίζουμε.

 

Ούτως ή άλλως υπάρχουν και πιο φωτεινά δείγματα cyberpunk όπως του δικού μας Θανάση Βέμπου του οποίου τα διηγήματα θεωρώ ΚΟΡΥΦΑΙΑ στο χώρο του Cyberpunk Συλλογές του: Ιστορίες Κυβερνοπανκ από τα βιβλία τσέπης της Ωρόρα και Πέντε Ρωγμές στο Δίκτυο, δε θυμάμαι εκδότη. Συνιστώνται ανεπιφύλακτα.

Edited by Jack_Mordino
Link to comment
Share on other sites

...είδα το splatter. Το θεωρώ ανούσιο, επιτηδευμένο, φτηνό τρόπο εντυπωσιασμού και πολύ απλά άκομψο και άχαρο.

:death:

Link to comment
Share on other sites

Το splatter γιατί πολύ απλά δεν έχει νόημα, είναι χαμένος χρόνος να βλέπεις απλώς αίματα να πετάγονται κ δεν βοηθάει την φαντασία.

:sorcerer:

Link to comment
Share on other sites

E ma Good vs Evil? Eleos... Kaneis den einai apolyta good kai kaneis den einai apolyta evil... Mono h 8eia moy poy einai kai trelh 8eoysa alla apo thn allh pisteyei kai sta magia

Zoyki μακάρι και εμένα να ταν η θεία μου, έλα όμως που με παρόμοιο άτομο έχω στενότερο βαθμό συγγενειας :blush: (μητρική φωνή από το βάθος:"Άκουσες για σατανιστές που ψαρεύουν τα θύματά τους σε sites για Φανταστικο;"). :whistling: :spam:

Edited by The Blackcloak
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Όπως ίσως πρόσεξες, συμφωνώ μαζί σου: και το splatter κάπου καλό είναι...

 

Το cyberpunk μου τα χαλάει γενικά. Όχι ότι δεν έχει καλές στιγμές, αλλά είναι λίγες σε σχέση με τα υπόλοιπα.

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ τα ίδια...

Splatter doesn't have a reason to exist.

Βέβαια δεν ξέρω και κανέναν συγγραφέα που να γράφει αυτό το είδος, αλλά αν υπάρχει είναι το χειρότερό μου. Πολλή βία χωρίς νόημα. Άλλο βία με νόημα, άλλο χωρίς.

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ απορρίπτω τα splatter, καθώς μου φαίνονται επί το πλείστον ανούσια. Υπάρχουν πολλές cult ταινίες με ζόμπια, δράκουλες, τέρατα και λοιπά κατοικίδια, αλλά μπορώ να τις δω μόνο για πλάκα. Δε λέω ότι όλες οι ταινίες πρέπει να είναι τίγκα στα νοήματα και το συναίσθημα, αλλά πολύ ανούσια κατηγορία ρε παιδί μου (με πιθανή εξείρεση παλιές ταινίες του Carpenter). Και όσο σκέφτομαι το ότι οι ηθοποιοί έχουν ρίξει απίστευτο γέλιο κατά τα γυρίσματα, τρομάζω ή σοκάρομαι όλο και λιγότερο.

 

Όσο για το cyberpunk πιστεύω ότι έχει δώσει τα πιο ώριμα δείγματα μετά την καθαρή επιστημονική φαντασία. Γκίμπσον, Ντικ, και βάλτε εσείς όποιον θέλετε μετά.

Edited by Titus
Link to comment
Share on other sites

Από cyberpunk μόνο ένα συγγραφέα που έχω συναντήσει εκτιμώ - τον Gibson. Ο Dick έκανε τραγικά λάθη κατά την άποψη μου...

Link to comment
Share on other sites

Ο Dick δεν γραφει cyberpunk (αν δεν κανω κανα τραγικο λαθος δηλαδη)...Τι λαθη εκανε ακριβως αν επιτρεπετε?

Link to comment
Share on other sites

Επειδή η συζήτηση εξελίσσεται ενδιαφέρουσα, αλλά δεν έχει άμεση σχέση με το topic, μετέφερα όλες σας τις καταχωρήσεις για τον Dick εδώ, όπου μπορείτε να κουβεντιάσετε ανενόχλειτα για τον εν λόγω συγγραφέα.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Σπλατερ...οχι μονο γιατι τα περισσοτερα ειναι μαπα αλλα επισης δεν ειναι ακριβως στο χωρο του φανταστικου.Καλα,ο Σαιχουλουντ,γνωστος λατρης του Ντιουν δεν ξερει τι ειναι space opera?

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Αντιπαθώ τα κλισεδιάρικα good vs evil, κυρίως γιατί οι χαρακτήρες έχουν προσωπικότητες a la carte, χωρίς κάτι νέο να πουν...

Link to comment
Share on other sites

1) Splatter, Πάνω απ'όλα, δεν είναι καν διασκεδαστικό.

2) Sci-fi Hard

3) Sword and Sorcery

 

Το Psycho Horror, όταν γίνει καλό, είναι απλά θαύμα.

Link to comment
Share on other sites

"2) Sci-fi Hard"

 

Και - Ιδου!- αποκαλυπτεται ο πολεμος κατα της καθαροαιμης ΕΦ!!!Σκοτεινοπλευρικο σιωνιστικο χτυπημα!!!

Δηλαδη,ποια βιβλια αυτου του ειδους σε χαλανε?

 

Και μετα ερχεται και το δευτερο χτυπημα...

"3) Sword and Sorcery"?!?

 

Καλα,γουστα ειναι αυτα...

Link to comment
Share on other sites

sci-fi hard. Γιατί ποτέ δεν μου άρεσε γενικά ότι έχει σχέση με επιστημονική φαντασία, πόσο μάλλον hard.

Link to comment
Share on other sites

Heiron, απλά με χαλάει ως είδος περισσότερο από άλλα. Και το Sword and Sorcery δεν είναι πως είναι κάτι που αποφεύγω με τα 1000, απλά και στα 3 αυτά έχω περισσότερες άσχημες εμπειρίες απ'ότι καλές (έχω διαβάσει πολύ λίγα βιβλία Sci-Fi hard, η μεγαλύτερη επαφή μου με το είδος είναι μέσω παιχνιδιών και TV). Στην Space-Opera, Horror, και Cyberpunk, το Sci-Fi το λατρεύω όμως (γιατί δεν παίζει 1ο ρόλο με αποτέλεσμα να παραγκωνίζει όλα τα άλλα στοιχεία).

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..