brave Posted April 8, 2004 Share Posted April 8, 2004 Ο "τρελός" καθόταν στον βορεινό πύργο και κοιτούσε στο παράθυρο τη φύση που άλλαζε ο φθινοπωρινός άνεμος. Ήταν "τρελός", ναι αυτό το γνώριζε κι ο ίδιος, αν τον κοίταζες κατάματα νόμιζες πως το βλέμα του διαπερνούσε ακόμη και τον ίδιο το χρόνο. Κάποτε μιλούσε πάρα πολύ, αλλα έχει χρόνια να μιλήσει ακόμη και στον ίδιο του τον εαυτό. Ήταν αρχιστράτηγος του Βασιλιά, ναι ήταν, αλλά όποιος δεν έζησε την ήττα της Ποσειδωνίας και την τελευταία μάχη δεν θα μπορούσε να πιστέψει πώς αυτό το ανθρώπινο ερήπειο ήταν κάποτε μεγάλος στρατηλάτης, και μετά η τελευταία γραμή άμυνας της Ατλαντίδας απέναντι στον στρατό των μάγων που κατέβηκε απο τον ουρανό. Δεν έχει πια καμία σημασία βέβαια, ούτε και έμεινε τίποτα να θυμίζει πως κάποτε εδώ αναπτύχθηκε ο μεγαλύτερος πολιτισμός της Γής, αν εξαιρέσει κανείς αυτό το βράχο, που πάνω του κείτονται τα ερήπεια του κάστρου, κι έναν τρελό -τον τελευταίο των Ατλάντων- ΄μια ισχνή καμπουριασμένη παρουσία ενώς μονόχειρα που ζεί τρεφόμενος με αρουραίους και με τις αναμνήσεις του. Στο σωρό των κουρελιών που είναι τυλιγμένος σε μιά παρωδία ανθρώπινης ένδυσης ξεχωρίζει το λαμπρό χρυσό δαχτυλίδι με την τρίαινα του Ποσειδώνα, ένα απο τα σύμβολα τού βαθμού του, που συμπλήρωνε ένα ατσάλινο κράνος με καλύπτρα για τα μάτια, και την τρίαινα σε σκαλισμένο χρυσάφι στο μέτωπο και ανάμεσα στα μάτια, και το σφυρίλατο σπαθί που κάποτε άστραφτε τόσο που μπορούσες στην κοφτερή του λάμα να δείς ακόμη και το πρόσωπό σου. Τώρα το κράνος βρίσκεται ποδοπατημένο και τσακισμένο, και το σπαθί σπασμένο και σκουριασμένο κάπου στο βυθό, εκει που δώθηκε η τελευταία μάχη , και που οι Άτλαντες χάσαν, κι ολόκληρο το νησί τους βούλιαξε, και τα αρχιτεκτονικά οικοδομήματα που ζήλευε όλος ο κόσμος μετατράπηκαν σε κατοικείες ψαριών. Οι σκέψεις του "τρελού" είναι μπερδεμένες, όμως υπάρχει ανάμεσά τους μιά ξεκάθαρη ελπίδα, ένα όνειρο, να μπορέσει ολομόναχος να εκδικηθεί τους μάγους. Εύχεται να ξανάρθουν, και να καταφέρει να σκοτώσει έστω και έναν απο αυτούς. Τότε θα έχει πάρει εκδίκηση για το βασιλιά του, για τους καλλιτέχνες που θαύμαζε, για την ίδια την Ατλαντίδα. Αυτός είναι ίσως κι ο λόγος που ο -κάποτε- μεγάλος στρατηγός -καταφέρνει να παρατείνει τη ζωη της εξαθλιωμένης του ύπαρξης ζώντας σαν τον χειρότερο ερημήτη. Στα υπόγεια του κάστρου έχει την εκρηκτική λάσπη που είχε το σιδερένιο ιπτάμενο μεταφορικό τών μάγων, και απο πειράματα που είχε κάνει με ελάχιστη ποσότητα απο αυτό το υλικό, είχε χάσει το χέρι του, ενώ τα δυό μικρά βαρελάκια που κατάφερε να σβήσει τη φωτιά τους στο νερό όταν οι μάγοι έφευγαν, είναι ικανά να εξαφανίσουν το κάστρο, και το βραχο ακόμη που το στηρίζει, καθώς και ότι υπάρχει πάνω του. Εδώ και χρόνια πάντως ούτε οι μάγοι ξαναφάνηκαν, ούτε κανένας. Σε εκλάμψεις καθαρής λογικής, σκέφτεται πώς θα ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος της Γής αν άκουγε μια ανθρώπινη φωνή να του μιλάει, έστω κι αν ήταν του ανιψιού του που ήταν έμπορας και τον σιχαινόταν κάποτε όσο κανέναν άλλο στην Ποσειδωνία, αν εξαιρέσει κανείς εκείνη την κωμική φιγούρα , τη γυναίκα του, που άνοιγε το στόμα της μόνο για να κατηγορήσει κάποιον ή για να κάνει κακόβουλη κριτική στο έργο του, ενω θεωρούσε τον εαυτό της το πιο αξιόλογο πρόσωπο μέσα στην άξεστη και ξιπασμένη -αλλα και κωμική- συμπεριφορά της. Τώρα που το σκέφτετε καλύτερα, απο το να ακούσει τη δική της φωνή, προτιμάει αυτή την "μουχλιασμένη" σιωπή του τάφου. Σκέψεις. σκέψεις, μερικές κατανοητές, μερικές ανόητες. Σχέδια . σχέδια , μερικά πολύπλοκα, μερικά παιδικά. Και μέσα σε όλα η θλίψη. Κοιτάζει τα σύννεφα και βλέπει Άτλαντες να πεθαίνουν φλεγόμενοι. Κοιτάζει τον ουρανό και βλέπει το θάνατο. Καιτάζει τον ήλιο που δύει και βλέπει τα κόκκαλά του να ασπρίζουν και να μήν έχει ποτέ εκπληρώσει το όνειρό του. Κοιτάζει το κερί που φωτίζει το υγρό δωμάτιο του πύργου να πέφτει, και βλέπει ένα αστραφτερό σπαθί να τσακίζεται πάνω στο ατσάλι του άρματος των μάγων και να μην προκαλεί ούτε γρατζουνια. Κοιτάζει πλέον την ΜΑΧΗ, την τελευταία μέρα των Ατλάντων. Την βλέπει μέσα απο τις φλόγες που παιρνουν οι βαριές κουρελιασμένες κουρτίνες και τα ξύλινα έπιπλα. Βλέπει τους αμυνόμενους να κάνουν μια τελευταία αντεπίθεση στα ατσάλινα άρματα, ενώ στίς φλόγες που τον πλησιάζουν βλέπει τους μάγους να καίνε ζωντανούς τους τελευταίους Άτλαντες μέσα στο κάστρο, και να τοποθετούν τα δυό βαρελάκια με την εκρηκτική λάσπηστο κέντρο και να φεύγουν. Βλέπει τον εαυτό του, -μέσα απο τις λογες που επεκτεινονται σε όλο τον πύργο-να έχει εγκαταλείψει το πεδίο της μάχης, και να τρέχει μόνος του πλέον προς το κάστρο να υπερασπιστεί το βασιλιά του, να μπαινει μέσα, και να σβήνει στο νερό τη φλόγα απο τα βαρελάκια, αλλα όσο και να ψάχνει να μήν υπάρχει ούτε ένας Άτλαντας ζωντανός. Ξαφνικά, μια λάμψη λογικής, βλέπει πως ο πύργος καίγεται, προσπαθεί να βρεί ένα τρόπο να κάνει κάτι για να επιβιώσει ωστε να μην χάσει την ευκαιρία της εκδίκησης όταν οι μάγοι ξανάρθουν. Είναι πανικόβλητος, αλλα δέν έχει σηκωθεί ακόμη απο τη θέση του, μόνο σκέφτεται. Αναζητά στις μνήμες του το τι θα μπορούσε να κάνει για να σβήσει τη φωτιά. Ο πανικός περνάει, και ενα χαμόγελο χαράσεται στα χείλη του. Σκέφτεται τον πατέρα του να του λέει πως ένα πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπίθζεται στη ρίζα του, και αυτός ξέρει ποια είναι η αιτία του προβλήματός του. Σηκώνεται, και παίρνει τα απομεινάρια του κεριού που προκάλεσαν τη φωτιά. Το κοιτά λίγο, ενώ το χαμόγελο ακόμη είναι χαραγμένο στα χείλη του, το φυσάει και το σβήνει. Ένα παρανοικό γέλιο είναι η τελευταία ανθρώπινη φωνή που ακουστηκε στην Ατλαντίδα, που το συνόδευσε μια παρανοική σκέψη οτι τώρα που λύθηκε το πρόβλημα, θα περιμένει να ξανάρθουν οι μάγοι να πάρει την εκδίκηση. Αυτά ένα δευτερόλεπτο πρίν η φλόγα δώσει το τελευταίο φιλί στα δυό βαρελάκια με την εκρηκτική λάσπη. Ν. Σίμος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Management RObiN-HoOD Posted April 8, 2004 Management Share Posted April 8, 2004 Να καλωσορίσω τον φίλο μας τον brave () και να πω ότι το κείμενό σου είναι πολύ ωραίο. Θα χαρώ να βλέπω τακτικά γραπτά σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted April 8, 2004 Author Share Posted April 8, 2004 Ευχαριστώ για το καωσόρισμα, αλλα μάλλον εκανα κάποιο λαθάκι ε? ειμαι νέος χρήστης, (μάλλον φαίνεται), και ήθελα να δημοσιεύσω αυτο το διηγηματάκι (που αν και απο τα πρώτα μου, ανα-διασκευασμένο μου φαίνεται αρκετά καλό το κλίμα που δημιουργεί), αλλα το "ανέβασα" στο forum χμμμμ, οκ, το έστειλα κι εκεί που έπρεπε κι αν θέλετε το δημοσιεύετε..... ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ ΛΟΙΠΟΝ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Management RObiN-HoOD Posted April 8, 2004 Management Share Posted April 8, 2004 Τώρα να πω ότι κατάλαβα ... δε κατάλαβα αλλά αν θες να το βγάλουμε πες μας να το διαγράψουμε ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted April 8, 2004 Author Share Posted April 8, 2004 χμμμ, ενωούσα ότι ήθελα να το δημοσιεύσω στις δημιουργίες που βάζετε απο νέους συγγραφείς, αν δεν υπάρχει πρόβλημα να είναι και στα fora, φυσικά και δε με ενοχλεί καθόλου... απλά νόμιζα ότι δημοσιεύεται αυτόματα εκεί, στα πρωτοσέλιδα ενωώ (ψωνάρα)? χεχε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Management RObiN-HoOD Posted April 8, 2004 Management Share Posted April 8, 2004 Αχέμ ... Νομίζω ότι εδώ είναι μια χαρά για το θέμα ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drunk Elf Posted April 8, 2004 Share Posted April 8, 2004 (edited) Πολύ καλό, keep on. Ποιές δημιουργίες στη κεντρική σελίδα; Στη κεντρική σελίδα μπαίνουν νέα, μήπως εννοείς το Βασίλειο του Φανταστικού; Κάτσε να το δει ο Βάρδος και θα τα αναλάβει αυτός Edited April 8, 2004 by Drunk Elf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted April 8, 2004 Share Posted April 8, 2004 Το ανέλαβα ήδη. Βλέπω, DE, έχεις τραγούδια και χαρές απόψε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted April 9, 2004 Share Posted April 9, 2004 Τώρα που βρήκα καιρό, το διάβασα κιόλας. Δεν είναι άσχημο, αν και το κεντρικό θέμα --Ατλαντίδα-- είναι πολυειπωμένο. Απο κεί και πέρα, θα μπορούσες να είχες κάνει έναν αυτόματο ορθογραφικό έλεγχο με το MSWord! Υπάρχουν πάρα πολλά πολύ χτυπητά ορθογραφικά λάθη μέσα. Πχ, "ερήπειο", το οποίο θα έπρεπε να είναι ερείπιο. Αυτά τα πράγματα το Word θα σ'τα είχε διορθώσει αμέσως. Κάνουν άσχημη έντυπωση. Κατά τα άλλα, ορισμένες προτάσεις είναι πολύ μακρουλές και δεν κάνουν καλή σύνδεση, ακόμα κι αν τις διαβάσει κανείς αργά και προσεκτικά -- πχ, "Στα υπόγεια του κάστρου έχει την εκρηκτική λάσπη που είχε το σιδερένιο ιπτάμενο μεταφορικό τών μάγων, και απο πειράματα που είχε κάνει με ελάχιστη ποσότητα απο αυτό το υλικό, είχε χάσει το χέρι του, ενώ τα δυό μικρά βαρελάκια που κατάφερε να σβήσει τη φωτιά τους στο νερό όταν οι μάγοι έφευγαν, είναι ικανά να εξαφανίσουν το κάστρο, και το βραχο ακόμη που το στηρίζει, καθώς και ότι υπάρχει πάνω του. " Προσπάθησε να γράφεις πιο σφιχτοδεμένα και δυνατά. Αυτά από εμένα. Δηλαδή, σε γενικές γραμμές, είναι καλό, αλλά θα έπρεπε να το είχες γράψει λίγο πιο προσεκτικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eldikinquel Posted April 11, 2004 Share Posted April 11, 2004 Θα συμφωνήσω με το Βάρδο για τα πράγματα που πρέπει να προσέξεις.έχεις καλή φαντασία αλλά ίσως πρέπει να βρεις ένα καλύτερο θέμα. Πιστεύω πως αν βρεις κάποιο θα δώσεις πολλά!!! Keep on it!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.