Jump to content

Φαντασία με Φανταστικά Προβλήματα


Βάρδος
 Share

Recommended Posts

Τι από τα δύο προτιμάτε και γιατί;

 

Τι εννοώ: Φανταστικά προβλήματα είναι αυτά που προέρχονται από την ίδια τη Φαντασία και δε μπορούν να έχουν σύνδεση με την πραγματικότητα. Πχ, αν ο ιππότης αναζητά το Άγιο Δισκοπότηρο, αν ο μάγος ψάχνει τις μαγικές λέξεις που θα ξεκλειδώσουν την Υπερκόσμια Πύλη... αυτά δεν συμβαίνουν στην πραγματικότητα (σώωωωπα :p ) και είναι επομένως "φανταστικά προβλήματα".

 

Αν πάλι, μέσα από έναν φαναστικό κόσμο, μια φανταστική ιστορία, αναφερόμαστε σε προβλήματα όπως δουλεία, δουλειά, τέχνη, ρατσισμός, εξέλιξη της τεχνολογίες, πλούτος, διαφθορά από την εξουσία, κτλ, αυτά είναι "πραγματικά προβλήματα", απλά τίθενται εντός ενός φανταστικού κόσμου.

Link to comment
Share on other sites

Πιστεύω πως ο συνδιασμός αυτών των 2 είναι το καλύτερο... Έτσι για να μην πλήττουμε.... :guitar:

Link to comment
Share on other sites

  • Management

Όλα είναι καλά. Τα φανταστικά προβλήματα είναι αυτά που σου θυμίζουν ότι υπάρχει κάτι το μαγικό στον κόσμο και είναι συνήθως αυτά που «τραβάνε» την ιστορία, πχ. Ο μάγος που ψάχνει να βρεί τις μαγικές του λέξεις για το υπέρτατο ξόρκι.

 

Τα πραγματικά προβλήματα όμως είναι αυτά που με τραβάνε εμένα. Φαντάσου ένας μάγος να ψάχνει να βρει τη χαμένη μάνα του που δε γνώρισε ποτέ γιατί έχει μια σπάνια αρρώστια και χρειάζεται λίγο από το αίμα της. Φυσικά θα πρέπει πάντα να υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει η απόλυτη δυνατότητα για οτιδήποτε του στυλ wish, miracle κτλ. Γιατί αλλιώς τίποτε δεν έχει σημασία.

 

Πρέπει να υπάρχουν κάπου όρια πάνω στα οποία vα σχοινοβατούν οι χαρακτήρες ... (τι λεω πάλι :lol: )

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως ένας συνδυασμός των 2 είναι ο καλύτερος για μένα, μόνο που προτιμώ το μεγάλο πρόβλημα (ή προβλήματα) που έχουν να αντιμετωπίσουν οι ήρωες να είναι φανταστικό (Δισκοπότηρο, μαγικές λέξεις κλπ) και τα πραγματικά προβλήματα να είναι ας πούμε δευτερεύοντα (χωρίς όμως να υποβαθμίζεται η σημασία τους).

Link to comment
Share on other sites

Γιατί;

 

 

Γιατί είναι ωραίο να υπάρχει μίξη αυτων των δύο. αν ένα κείμενο έχει μόνο φανταστικα προβλήματα ίσως ο συγραφέας προσπαθώντας να ευφεύρει άλλα προβλήματα πιο περίπλοκα απο αυτά που εχει γράψει ίσως πέσει στην παγίδα και αρχισει να λέει για προβλήματα τα οποια ίσως κάνει το ολο κείμενο να ξεφυγεί μαζί με τουσ χαρακτήρες.

ενώ αν έχει και πραγματίκα προβλήματα να βασανίζουν τουσ χαρακτήρες τουσ προσγειώνει στην πραγματικότητα αυτύ που διαβάζει και τουσ κάνει πιο δικούς του.

 

 

άλωστε πάντα στα περισσότερα πράγματα το λίγο απ' όλα είναι καλο

Link to comment
Share on other sites

Γιατί;

 

 

 

Γιατί;;;

Γιατί όχι....? Εφόσων και τα 2 είδη προβλημάτων μου αρέσουν εξίσου γιατί να μην γίνεται συνδιασμός αυτών των δύο? :ph34r:

Link to comment
Share on other sites

Όντως καλύτερα να υπάρχουν και τα δύο. Πολλές φορές σαν "κύριο πρόβλημα" εμφανίζεται ένα φανταστικό και μετά καθώς προχωρά η υπόθεση εμφανίζονται και πιο "ανθρώπινα" έτσι ώστε να δώσουν την ευκειρία στους πρωταγωνιστές να ξεδιπλώσουν τον χαρακτήρα τους και τις σκέψεις τους. Λογικά αυτές είναι πραγματικές οπότε η σύνδεση με πραγματικά προβλήματα είναι αναπόφευκτη και αναγκαία. Αλλιώς το κείμενο γίνεται πού φανταστικό και χάνει το ενδιαφέρον του. Αυτά τα ολίγα

Link to comment
Share on other sites

Εμένα μου αρέσουν και τα 2...ειτε σε συνδιασμο ειτε ξεχωριστά!απλα πρεπει απο μονοι μας να μην κολάμε σε ενα ειδος και να "διαβάζουμε" εναλάξ...

:sheep:

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Εξαρτάται. Αν ένας κόσμος είτε μυθοπλασία είτε επ.φαντασία είναι λεπτομερής τότε τα φανταστικά προβλήματα μπορούν να μοιάζουν πραγματικά μια που οι χαρακτήρες πρέπει να τα λύσουν, άρα θα περάσουν από "πραγματικές" ψυχολογικές καταστάσεις (ο καθένας βέβαια ανάλογα με το τι είδους χαρακτήρας είναι) όπως αμφιβολία, φόβο, ελπίδα, αγωνία, ανάγκη, άγχος κλπ.

 

Π.χ. ένας ήρωας στο διάστημα που κοντεύει να τον καταπιεί μια Μαύρη Τρύπα και προσπαθεί απεγνωσμένα να "ξυπνήσει" το βιόπλοιό του ώστε να μπορέσουν να ξεφύγουν βιώνει τα ίδια πράγματα με έναν Αρχιμάγο που κοντεύει να τον καταπιεί μια Μαύρη Κολασμένη Διάσταση που άνοιξε όταν έκανε ένα λάθος στα μαγικά λόγια και τώρα προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει το grimoire που έχει τα σωστά λόγια.

 

Αν πρόκειται για καταστάσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα τώρα η αντιμετώπιζε στο παρελθόν τότε και πάλι εξαρτάται από το αν τα προβληματα είναι κεντρικής σημασίας η απλώς αναφέρονται για να φανεί πιο "πλούσιος" ο κόσμος που διαδραματίζεται η ιστορία.

 

Προωπικά προτιμώ μάλλον τα φανταστικά προβλήματα εκτός αν πρόκειται για κάποιο "κοινωνιολογικό" μυθιστόρημα επ. φαντασίας.

 

Dain

Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

 

Η Εφορία Σουφουφιτκών Αρχαιοτήτων αποκαλύπτει τα ευρήματα της πρόσφατης σκαπάνης!

 

 

Εννοείται ότι και τα δύο χρειάζονται όπως συμφώνησαν όλα τα αρχαία πνεύματα του σουφουφου.

Αλλά η ερώτηση ήταν "τί προτιμάτε".Και θα έλεγα ότι με ποσοστό 51% προτιμώ τα φανταστικά προβλήματα ως κύριο θέμα στις ιστορίες φανταστικής λογοτεχνίας γιατί ακριβώς μιλάμε για φανταστική λογοτεχνία.Μια ιστορία για το πώς ψάχνει δουλειά ένας άνεργος σιδεράς στο βασίλειο του Δύσθιον δεν μου λέει τίποτα.Από εκεί και πέρα θα πρέπει να υπάρχουν κι αρκετά άλλα "πραγματικά" προβλήματα που θα δίνουν ρεαλισμό στην ιστορία αλλά και θα την κάνουν πιο βαθιά και ενδιαφέρουσα.Δηλαδή,εντάξει ας ψάχνει δουλειά ο τύπος αλλά να μην είναι η ανεργία το ζουμί της υπόθεσης!

Link to comment
Share on other sites

Εγω προτιμω πραγματικα προβληματα με φανταστικο τουιστ. Δηλαδη, αν ειναι πολεμος, το προβλημα ειναι ο πολεμος, αλλα προσθετεις μεσα φανταστικα στοιχεια για "γευση". Αν ειναι ενα σημαντικο δικαστηριο, τοτε παλι αποτελει ενα πραγματικο προβλημα, και παλι το φανταστικο δινει εναν εξωτικο αερα.

Αν θελετε παραδειγμα παρτε τα Star Wars. Η ιστορια ειναι τοσο πεζη που δεν παλευεται. Πριγκηπας με τεραστιες δυνατοτητες παει να σωσει την πριγκηπισσα απο τα χερια του κακου στρατηγου. Συντροφος του ειναι ενας εμπειρος κλεφτης και ενα ψηλο δυνατο ογκωδες πλασμα. Παιρνει το καραβι του και μπαινει κρυφα μεσα στο τεραστιο καστρο του κακου, μεταμφιεζεται σαν στρατιωτης του και καταφερνει να την γλυτωσει.

 

Αυτα ειναι τα πραγματικα προβληματα. Δινονται φανταστικες λυσεις, και αυτο δινει στην ιστορια την καταπληκτικη της ατμοσφαιρα. Ο πριγκηπας τυγχανει να εχει δασκαλο εναν γαμαουα Jedi, που του μαθαινει να ακουει το ενστικτο του κλπ κλπ. Πρεπει να κρυφτει μεσα στο αντρο του κακου, αλλα εχει και force push, καθως και ενα lightsaber που κανει κομματακια οτι αγγιξει. Το τελευταιο δεμενο με τα εξωπραγματικα αντανακλαστικα του τον κανει σχεδον ανικητο πολεμιστη.

 

Φανταστικο προβλημα ειναι το κλασικο "We got caught in its tractor beam!" Πραγματικο προβλημα ειναι η συλληψη απο τους κακους ως αποτελεσμα.

Επισης, το πως ο Sith Emperor, κρυβει την πραγματικη ταυτοτητα του απο τους αλλους Jedi (ναι, και τα προβληματα των κακων μπαινουν στην κατηγορια αυτη). Πραγματικο προβλημα ειναι οτι οι Jedi κατα την διαρκεια των Clone wars εχουν εναν κατασκοπο υψηλα ισταμενο, το γνωριζουν και δεν μπορουν να τον βρουν.

Νομιζω οτι εξηγησα τι εννοω ως "πραγματικα προβληματα με φανταστικο τουιστ".

Edited by Glowleaf
Link to comment
Share on other sites

Φανταστικο προβλημα ειναι το κλασικο "We got caught in its tractor beam!" Πραγματικο προβλημα ειναι η συλληψη απο τους κακους ως αποτελεσμα.

 

Glowleaf, ήσουνα πολύ σαφής τι εννοείς πραγματικό και τι φανταστικό πρόβλημα.

Εγώ πάλι, διαβάζοντας το τόπικ είχα άλλη αίσθηση για το πραγματικό και το φανταστικό.

Θεώρησα ότι φανταστικό πρόβλημα είναι: "έχουμε ένα δισεκατομμύρια πεινασμένα, αιμοδιψή γατολούλουδα (δανείζομαι ασύστολα το όνομα από το διήγημα μιας φίλης) εκεί απέξω κι έναν ξύλινο τοίχο έτοιμο να πέσει και πρέπει να προστατευτούμε". Το θεωρώ φανταστικό γιατί προφανώς είναι πολύ μακριά από το να συμβαίνει.

Αληθινό πρόβλημα: "για να γλυτώσουμε πρέπει να θυσιαστεί ο γιος/η κόρη/η αγαπημένη του αρχηγού" Αυτό πάλι το θεωρώ αληθινό πρόβλημα γιατί παρά την κλισέ κατάσταση, είναι κάτι που μας αγγίζει.

 

Οπότε, αν απαντούσα, πριν διαβάσω το σχόλιό σου θα έλεγα ακριβώς το αντίθετο απ' αυτό που λες, δηλαδή ότι προτιμώ τα φανταστικά προβλήματα με πραγματικές προεκτάσεις. Τώρα που το διάβασα νομίζω ότι λέμε περίπου το ίδιο πράγμα. Χρειάζεται το σωστό μίγμα και από τα δύο. Αν τεθεί θέμα προτίμησης, σαφώς προτιμάω να είμαι γερά χωμένη μέσα στο φανταστικό κόσμο, αλλά αν τα προβλήματα είναι όλα απολύτως φανταστικά και δεν με αγγίζουν καθόλου, τότε η ιστορία δεν μου λέει και πολλά.

 

Edit: To quote γιατί είχα βάλει ανάποδα τη γραμμούλα

Edited by Tiessa
Link to comment
Share on other sites

Δεν νομίζω ότι είναι θέμα προτίμησης. Όταν γράφεις, είναι ανάλογα πως θα σου έρθει η έμπνευση. Μπορεί στη μία σου ιστορία να έχεις ως βάση ένα φανταστικό πρόβλημα και σε μια άλλη ένα πραγματικό πρόβλημα. Είναι εκείνη τη στιγμή τι ιδέα θα σου έρθει. Θα συμφωνήσω πάντως πως το πιο ωραίο είναι ο συνδυασμός των δύο! Και μάλλον στη φανταστική λογοτεχνία δεν νομίζω να γίνεται και διαφορετικά.

 

Ακόμα και σαν αναγνώστρια, δεν μπορώ να πω ότι έχω τέτοιου είδους προτιμήσεις. Αν η ιστορία είναι καλογραμμένη και έχει ενδιαφέρον δε θα με χαλάσει σε καμία περίπτωση το είδος του προβλήματος.

Link to comment
Share on other sites

Glowleaf, νομίζω έχεις παρερμηνέψει το θέμα του τόπικ.Το πας πολύ σε "αρχετυπα".Με τη λογική σου,όλα τα προβληματα είναι πραγματικά.

Αλλά πες μου,είναι πραγματικόπρόβλημα το να είμαστε πρίγκηπες και να πηγαίνουμε σε ένα κάστρο ενός κακού στρατηγού με έναν λαθρέμπορο και ένα γορίλλα να σώσουμε μια πριγκήπισσα;Ξέρεις κάποιον γείτονα που να είχε ποτέ αυτό το πρόβλημα;

Αν το γενικεύουμε και λέμε ότι το πρόβλημα είναι ο "πόλεμος", να το γενικεύσουμε ακόμη πιο πολύ και να πούμε ότι είναι μια ιστορία με ένα "πρόβλημα"! :Ρ

 

Όσον αφορά το θέμα του πολέμου,ορίστε ένα παράδειγμα σχετικό με το δίλημμα του τόπικ:

Έχουμε μια φάντασυ ιστορία όπου οι άνθρωποι πολεμούν ενάντια σε μια φυλή Γιγάντων που βγαίνουν από τα έγκατα της Γης.(Αυτό είναι βέβαια φανταστικό πρόβλημα.Δεν έχει τύχει σε κανέναν...πιστεύω)

Προτιμάτε τώρα σε αυτή την ιστορία να εστιάζει ο συγγραφέας στη φυλή των Γιγάντων και το πώς ζούσαν σε έναν υπόγειο κόσμο καλλιεργώντας φυτά με τη βοήθεια μαγείας(φανταστικό) πχ,ή πως οι ηττημένοι τελικά Γίγαντες μεταναστεύουν μαζικά στην επιφάνεια του κόσμου και παίρνουν τις δουλειές των ανθρώπων προκαλώντας ανεργία(πραγματικό);Κάτι τέτοιο είναι προφανές ότι εννοούσε ο Βάρδος όταν έθετε το ερώτημά του.

Link to comment
Share on other sites

Glowleaf, νομίζω έχεις παρερμηνέψει το θέμα του τόπικ.Το πας πολύ σε "αρχετυπα".Με τη λογική σου,όλα τα προβληματα είναι πραγματικά.

Αλλά πες μου,είναι πραγματικόπρόβλημα το να είμαστε πρίγκηπες και να πηγαίνουμε σε ένα κάστρο ενός κακού στρατηγού με έναν λαθρέμπορο και ένα γορίλλα να σώσουμε μια πριγκήπισσα;Ξέρεις κάποιον γείτονα που να είχε ποτέ αυτό το πρόβλημα;

Αν το γενικεύουμε και λέμε ότι το πρόβλημα είναι ο "πόλεμος", να το γενικεύσουμε ακόμη πιο πολύ και να πούμε ότι είναι μια ιστορία με ένα "πρόβλημα"! :Ρ

 

Όσον αφορά το θέμα του πολέμου,ορίστε ένα παράδειγμα σχετικό με το δίλημμα του τόπικ:

Έχουμε μια φάντασυ ιστορία όπου οι άνθρωποι πολεμούν ενάντια σε μια φυλή Γιγάντων που βγαίνουν από τα έγκατα της Γης.(Αυτό είναι βέβαια φανταστικό πρόβλημα.Δεν έχει τύχει σε κανέναν...πιστεύω)

Προτιμάτε τώρα σε αυτή την ιστορία να εστιάζει ο συγγραφέας στη φυλή των Γιγάντων και το πώς ζούσαν σε έναν υπόγειο κόσμο καλλιεργώντας φυτά με τη βοήθεια μαγείας(φανταστικό) πχ,ή πως οι ηττημένοι τελικά Γίγαντες μεταναστεύουν μαζικά στην επιφάνεια του κόσμου και παίρνουν τις δουλειές των ανθρώπων προκαλώντας ανεργία(πραγματικό);Κάτι τέτοιο είναι προφανές ότι εννοούσε ο Βάρδος όταν έθετε το ερώτημά του.

 

Heiron, νομίζω ότι έτσι όπως το έθεσες και τα δύο είναι φανταστικά προβλήματα ή καλύτερα προβλήματα της Φάνταζι λογοτεχνίας.

Πραγματικό πρόβλημα, και νομίζω ότι είναι μία από τις σημαντικότερες περιπλοκές αυτής της λογοτεχνίας, είναι, να πηγαίνουν να πολεμήσουν τους Γίγαντες (στο δικό σου παράδειγμα) και να εμποδίζονται από τα μπλοκα των αγροτών. Δηλαδή η μείξη του φανταστικού περιβάλλοντος με την βιωματική πραγματικότητα του αναγνώστη.

 

Π.χ. Εξελίσσεις ένα φάνταζι περίβλημα μέσα στη Θεσσαλονίκη, θα αναφέρεις ότι έχει κίνηση λόγω των έργων του μετρό;

Και αυτό δεν είναι τόσο απλό στην εφαρμογή ούτε σαν επιλογή, ιδιαίτερα για τους Έλληνες συγγραφείς. Γιατί από τη μία αυτή η μείξη δημιουργεί αληθοφανείς ψευδαισθήσεις στον αναγνώστη, από την άλλη όμως, η ελληνική πραγματικότητα είναι πολύ ξενερωτική για το περιβάλλον της Φανταστικής λογοτεχνίας και πολλές φορές αταίριαστη (προσωπική άποψη, ότι το αταίριαστο αφείλεται στα αγγλοσαξονικά αρχέτυπα που έχουν επικρατήσει).

Link to comment
Share on other sites

dreamwhisperer, όντως και τα δύο είναι "προβλήματα της Φανταστικής λογοτεχνίας" γιατί για αυτή μιλάμε εδώ.

Από εκεί και πέρα το δεύτερο όμως είναι "πραγματικό" γιατί αναφέρεται στην ανεργία,τη μεταναστευση κτλ.Όπως τέθηκε δηλαδή από το αρχικό ποστ του τόπικ για συζήτηση:

Αν πάλι, μέσα από έναν φαναστικό κόσμο, μια φανταστική ιστορία, αναφερόμαστε σε προβλήματα όπως δουλεία, δουλειά, τέχνη, ρατσισμός, εξέλιξη της τεχνολογίες, πλούτος, διαφθορά από την εξουσία, κτλ, αυτά είναι "πραγματικά προβλήματα", απλά τίθενται εντός ενός φανταστικού κόσμου.

 

Π.χ. Εξελίσσεις ένα φάνταζι περίβλημα μέσα στη Θεσσαλονίκη, θα αναφέρεις ότι έχει κίνηση λόγω των έργων του μετρό;

Ναι,γιατί όχι;Εδώ βάζω το Χριστό να βουτάει στο Θερμαικό και μετά να τρώει και ένα γύρο με πιτα και τυροσαλάτα-χωρίς κρεμμυδι-στην Αριστοτέλους, στο μετρό θα κολλήσω... :crazy:

Link to comment
Share on other sites

Δεν το εχω παρερμηνευσει, ετσι το αντιλαμβανομαι. Ειπα "Εγω το βλεπω ετσι μπλα μπλα..."

Και ναι, χωριζω αρχετυπικα τα πραγματα.

Αν βοηθαει, αλλαξε την λεξη πραγματικα με ρεαλιστικα.

 

Αλλά πες μου,είναι πραγματικόπρόβλημα το να είμαστε πρίγκηπες και να πηγαίνουμε σε ένα κάστρο ενός κακού στρατηγού με έναν λαθρέμπορο και ένα γορίλλα να σώσουμε μια πριγκήπισσα;

Οχι, αλλα ειναι ρεαλιστικο.

Αμα σου πω την ιστορια μου που επρεπε να κουμανταρω ιστιοπλοικο με σπασμενο καταρτι μεσα σε 8 μποφωρ επι δυο ωρες (περασμενο καλοκαιρι, εξω απο την Λεσβο), θα μου πεις οτι δεν ειναι πραγματικο προβλημα, επειδη εσυ δεν εχεις ζησει κατι τετοιο?

 

η ελληνική πραγματικότητα είναι πολύ ξενερωτική για το περιβάλλον της Φανταστικής λογοτεχνίας

Εχει πλακα, γιατι εγω προσπαθω σε ενα γραπτο μου να κανω ακριβως αυτο, να βαλω φανταστικη λογοτεχνια στην συγχρονη Αθηνα χωρις να ειναι ξενερωτικο. Θα δουμε αν θα τα καταφερω.

Link to comment
Share on other sites

Βρε εσύ μια χαρά το αντιλαμβάνεσαι και μαζί σου είμαι...απλά δεν ήταν αυτό ακριβώς το θέμα του τόπικ.Αυτό είπα.

 

Αμα σου πω την ιστορια μου που επρεπε να κουμανταρω ιστιοπλοικο με σπασμενο καταρτι μεσα σε 8 μποφωρ επι δυο ωρες (περασμενο καλοκαιρι, εξω απο την Λεσβο), θα μου πεις οτι δεν ειναι πραγματικο προβλημα, επειδη εσυ δεν εχεις ζησει κατι τετοιο?

Είναι πραγματικό πρόβλημα γιατί αν και δεν έχει τύχει σε μένα έχει τύχει σε φίλους μου και εν γένει είναι κάτι που συμβαίνει.Αλλά πες μου αν συμβαίνει το -απογυμνωμένο από τα φάντασυ όπλα κτλ-περιστατικό που παίρνεις για παράδειγμα από το Star wars.Αν σου πω ότι έχω σώσει πριγκήπισσα από τον διαστημικό σταθμό παρέα με έναν λαθρέμπορο και μια αρκούδα πέρυσι το καλοκαίρι θα με πιστέψεις όπως σε πίστεψα εγώ για το ιστιοπλοικό;!;

Link to comment
Share on other sites

Εχει πλακα, γιατι εγω προσπαθω σε ενα γραπτο μου να κανω ακριβως αυτο, να βαλω φανταστικη λογοτεχνια στην συγχρονη Αθηνα χωρις να ειναι ξενερωτικο. Θα δουμε αν θα τα καταφερω.

 

Καλή επιτυχία. Μην πτοήσαι. Άλλωστε σε ελληνικό κοινό απευθυνόμαστε. Τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μία ονειρική Αθήνα.

Link to comment
Share on other sites

Καλή επιτυχία. Μην πτοήσαι. Άλλωστε σε ελληνικό κοινό απευθυνόμαστε. Τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μία ονειρική Αθήνα.

Μια χαρά το μπορούμε. Όρεξη, έμπνευση και ικανότητα στη γραφή χρειαζόμαστε μόνο (πχ, έχεις διαβάσει το "Ανάμεσα" του Π.Μ. Ζερβού και το πως παρουσιάζει έναν Πειραιά με φανταστικό στοιχείο - κι ας είναι τρόμου το βιβλίο)

Link to comment
Share on other sites

και εν γένει είναι κάτι που συμβαίνει

Αυτο ειναι πολυ σχετικο. Ο καθε ανθρωπος ζει την δικη του πραγματικοτητα, σμιλευμενη απο τις εμπειριες και τις γνωσεις του. Το τι συμβαινει για τον εναν, μπορει να ειναι εξωπραγματικο για τον αλλο.

 

Και για να μην κολλαμε στο παραδειγμα με το Star Wars και τις πριγκηπισσες, παρε ενα νεοτερο.

Χακινγκ.

Πραγματικο προβλημα: To να ανακαλυψουμε την τοποθεσια απο οπου καλει ο απαγωγεας.

Φανταστικο προβλημα: To firewall που πρεπει να σπασει ο χακερ.

Φανταστικη λυση: Παταει ο χακερ τα κουμπια παρα μα παρα πολυ γρηγορα φαινομενικα με καποιο μοτιβο.

 

Εγω οταν τα βλεπω αυτα στις ταινιες, μου γυριζουν τα αντερα. Η πραγματικοτητα μου, αποκλειει τετοιες λυσεις σε πραγματικα προβληματα, ως εξωπραγματικες.

Οταν βλεπει την ιδια σκηνη ο μεσος ανθρωπος, το θεωρει αληθοφανες, ρεαλιστικο, δηλαδη πραγματικη κατασταση. Η πραγματικοτητα του επιτρεπει τετοιες τρελες καταστασεις.

Ο ιδιος ανθρωπος, οταν βλεπει σκηνη που τον παρακολουθει ενας δορυφορος real-time, το θεωρει επιστημονικη φαντασια. Η δικια μου πραγματικοτητα περικλειει μια τετοια κατασταση ως κατι υπαρκτο.

Το "κατι που συμβαινει" ειναι πολυ, μα πολυ σχετικο.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..