Jump to content

Είναι η Ιλιάδα και λοιπά έπη "fantasy"?


Lord_Velkion
 Share

Recommended Posts

Δεν ξέρω τι κάνουν στα φόρα φαντασίας αλλά άν πείς σε έναν καθηγητή πανεπιστημίου ότι η Ιλιάδα είναι "Fantasy" θα φάς φάσ... φάσγανο :D Νομίζω ότι ακούγονται μέχρι εδώ τα κόκαλα του Σλήμαν να χτυπιούνται από το γέλιο.

 

ΥΣ: Αν η Ιλιάδα ήταν fantasy, αυτό κάνει τον Αλέξανδρο τον μεγαλύτερο φαντασά του κόσμου. Έχουμε κι'άλλη πρωτιά στον κόσμο φαίνεται :p

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 137
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Βάρδος

    19

  • Lord_Velkion

    23

  • brave

    11

  • Canopus

    10

Ευθύμη, όπως ξέρεις, δε σέβομαι και πολύ τη γνώμη των καθηγητών πανεπιστημίου. Σέβομαι, όμως, τη γνώμη των ανθρώπων που σκέφτονται και έχουν ασχοληθεί με ένα αντικείμενο, είτε είναι πανεπιστημιακοί είτε όχι.

Link to comment
Share on other sites

Lord_Velkion> Γιατί να μην είναι φαντεσυ αφού ο κόσμος που περιγράφει έχει όλα τα στοιχεία του φάντεσυ.

Αν ο καθηγητής (προφανως φιλολογος εννωείς) που λές έχει μελετήσει τη λογοτεχνία του φανταστικου με την ίδια επιμέλεια που έχει μελετήσει και την Ιλιάδα (που εκ των πρωτέρων λέω πως για μένα είναι 100% pure fantacy, και πολύ καλό αφού σε καθηλώνει) τότε η γνώμη του θα έχει αξία. Αν όχι, τότε μάλλον η γνώμη του ε'ιναι καθαρά προσωπική άποψη (αν όχι προκατάληψη).

Δεν καταλαβαίνω πάλι γιατί αποκλείεις ο Αλέξανδρος να ήταν φαντασάς, αφού ο ήρωας που ταύτιζε τον εαυτό του προερχόταν απο ένα βιβλίο φανταστικής λογοτεχνίας (και δε βλέπω και τίποτα το υποτιμητικό σε αυτό).

Και πολύ περισσότερο, δεν καταλαβαίνω αυτό που έγραψες παραπάνω, πως η Ιλιάδα είναι έπος, κι όχι φάντεσυ.... Μα κι ο Αρχοντας έπος είναι, κι όως κατατάσεται στο φάντεσυ (αν και μερικοί καθηγητές προσπαθήσαν να τον εντάξουν στην κλασσική λογοτεχνία).

Edited by brave
Link to comment
Share on other sites

Υπάρχει μαρμελάδα και σοκολάτα. Πώς η μαρμελάδα δεν είναι σοκολάτα; Έτσι και η Ιλιάδα δεν είναι fantasy.

 

γενικά δεν λέει να αρχίσω αυτήν τη συζήτηση γιατί είναι σαν να προσπαθώ να σας αποδείξω ότι η Tiamat και ο Marduk δεν είναι μυθολογία κθούλου.

 

Ένα καλό πράγμα που μπορείτε να σκεφτείτε είναι ότι κάποιος, κάποτε, βρήκε τον αρχαιολογικό χώρο της τροίας διαβάζοντας Όμηρο.

 

Βάρδε, δεν ξέρω πόσο έγκυρος είσαι που δεν εμπιστεύεσαι επιστήμονες αλλά επισήμως τουλάχιστον είσαι άκυρος.

 

:flowers:

Link to comment
Share on other sites

Πέραν από την θεολογία της Ιλιάδας υπάρχει κ μια δόση ιστορίας απτην άλλη είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν χόμπιτ ούτε κατά διάνοια στον πραγματικό κόσμο τουλάχιστον μέχρι την τελευταία φορα που κοίταξα :p!

Edited by Canopus
Link to comment
Share on other sites

Ένα καλό πράγμα που μπορείτε να σκεφτείτε είναι ότι κάποιος, κάποτε, βρήκε τον αρχαιολογικό χώρο της τροίας διαβάζοντας Όμηρο.

 

 

Ναί, τον τόπο που έφτασαν τα καράβια των Ελλήνων αφού τους το επέτρεψε ο Αίολος φυσικα, οπου οι Ελληνες και οι Τρωες είχαν γίνει τα πιόνια στη σκακιέρα του Αρη και της Αθηνας (φυσικα δεν θα ξεχάσουμε την παρουσία της Ηρας, του Ερμη και του Ποσειδώνα που παίξαν πολύτιμο ρόλο στον ιστορικό αυτό πόλεμο) κτλ κτλ κτλ κτλ.......

Μεγάλοι ήρωες του πολέμου ήταν ο γιός της Θέτιδας που ήταν σχεδόν αθάνατος, και είχε στο άρμα του άλογα που μιλούσαν, ενώ απο τη μεριά των τρώων (καλά αυτός στον πόλεμο δεν ήταν και τόσο ήρωας αλλα λέμε τώρα- κάποιος που 3 Θεες θέλησαν να παίξουν μαζί του (και κάπως έτσι ξεκίνησε κι ο πόλεμος).

Παραλίγο μάλιστα να μήν τελείωνε γιατί ο Πέρσης μάντης Κάλχας κατάλαβε ότι το ξύλινο αλογάκι ήταν παγίδα, όμως ευτυχώς ο Ποσειδώνας έστειλε ένα τέρας και τον κατάπιε και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.....

Παρειπτόντως Ευθύμη μαρμελάδα σοκολάτας ΥΠΑΡΧΕΙ :diablo:

 

Canopus> Αυτό μάλλον είναι λιγάκι spam, αλλά έχει σχέση με το θέμα (τουλάχιστο <τοπικά>) Το εικονίδιό σου είναι απο μια anime ισοριούλα. Εσύ θα τη χαρακτήριζες fantesy ή sci-fi? (ή και τα δύο μήπως)?

Edited by brave
Link to comment
Share on other sites

Και τσιχλόφουσκα κόκα κόλα υπάρχει, αλλά δεν λέει.

 

Brave, πρέπει να ξεχωρίσεις την μυθολογία και το έπος από το fantasy.

 

Ο Tolkien έγραψε fantasy σε μορφή ψευδομυθολογίας (σιλμαρίλιον). Ώς εκεί.

 

Το να μου λέτε ότι η Ιλιάδα είναι φανταστική λογοτεχνεία ακούγεται απίστυετα χαζό :p

Link to comment
Share on other sites

Ευθύμη, αυτό νομίζω πως θα το έλεγε μόνο κάποιος που θεωρεί το φάντεσυ σαν υποδιαίστερο λογοτεχνικό είδος , -Αλλα μπορεί να είμαι και λάθος.

Αν θές κάνε μια περιγραφή των διαφορών (νομίζω πως δεν είναι of-topic) γιατί πραγματικά εγώ δεν τις βλέπω (και δε νομίζω πως είμαι ο μόνος)

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω πόσο καλύτερα μπορώ να σου εξηγήσω το αυτονόητο και κοινώς αποδεκτό. Θα πώ έναν γενικό κανόνα:

 

ότι έχει θεούς και ήρωες καθώς και περίεργα πράγματα, δεν είναι απαραίτητα fantasy. To fantasy έχει μέσα τέτοια, αλλά ότι έχει τέτοια δεν είναι fantasy. Απλό.

Link to comment
Share on other sites

Δε βλέπω άλλους να λένε γνώμες και φοβάμαι πως πάμε να μετατρέψουμε το topic σε chat

 

Όχι, δε νομίζω πως η εξήγησή σου είναι αρκετή για να με πείσει, αφού δεν διευκρινίζεις τίποτα....

Η διαφορά είναι το πότε γράφτηκε κάτι δηλαδή? Γιατί ας πούμε -μια και λέμε για Ελλάδα- υπάρχουν άπειρες ολόφρεσκες ιστορίες φάντεσυ με κένταυρους και Ολύμπιους (μέχρι και κόμικ έχουμε), αλλα επειδή γράφονται στον 21ο αιώνα είναι φάντεσυ, ενώ αν γράφονταν πριν 2500 χρόνια σε τίποτα μαρμαρα θα ήταν "μύθος"' και "έπος"?

Link to comment
Share on other sites

Που το είδες το spam; Απάντησα σε αυτό που είπες και συμφωνώ με τον Velkion εν ολίγοις!

Πόσο λιανά πρέπει να το κάνω δηλ. η Ιλιάδα είχε ιστορικά πρόσωπα ως ήρωες και αναφερόταν σε πραγματικά γεγονότα την κατάκτηση της Τροίας και αυτό θα τη διαφοροποιεί πάντα απο το LOTR που ανέφερες ως παράδειγμα και κάθε fantasy ιστορία μέχρι στιγμής (δεν ξέρω έχει γραφτεί fantasy με σαφή αναφορά σε ιστορικές προσωπικότητες;)! Δεν εξετάζω το κατά πόσο fantasy είναι λόγω τόυ 12θεου που έτσι και αλλιώς είναι η επίσημη θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων. Το να πει κάποιος ότι δρα καθαρά ως επιρροή σε πολύ μεταγενέστερους συγγραφείς το δέχομαι!

 

Και με βάση τη τροπή που έχει πάρει η συζητηση θα πρέπει να προσδιορίσουμε τις έννοιες 'έπος' κ 'μύθος' ή να τις επανα-προσδιορίσουμε!

 

Η ερωτησή σου για το avatar μου είναι spam νομίζω! Και δεν έχει καμιά σχέση με άνιμε και είναι από ένα τσεχο-γαλλικό animation της δεκαετίας του 70!

Edited by Canopus
Link to comment
Share on other sites

Πέραν από την θεολογία της Ιλιάδας υπάρχει κ μια δόση ιστορίας απτην άλλη είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν χόμπιτ ούτε κατά διάνοια στον πραγματικό κόσμο τουλάχιστον μέχρι την τελευταία φορα που κοίταξα :p!

 

[spam] Είχες δει τον Peter Jackson προτού αδυνατίσει; :D [/spam]

Link to comment
Share on other sites

Canopus> Αφού στο τέλος το κατάλαβες γιατί δεν το διόρθωσες? Ναί, ξέρω απο που είναι, και γι αυτό σε ρώτησα (και αυτό ήταν το spam) αν το θεωρείς φάντεσυ ή sci fi. (ή και τα δύο γιατί συνηπάρχουν σαφέστατα καί η τεχνολογία αλλά και η μαγεία) Πρίν βιαστείς να απαντήσεις το ένα ή το άλλο, θυμίσου λιγάκι την ιστοριούλα.

΄Οσο για την Ιλιάδα, εξακολουθώ να μήν καταλαβαίνω αν έχει σχέση τελικά με το πότε γράφτηκε κάτι. Αν δηλαδή αύριο γράψω μια ιστοριούλα για την επιστροφή ενός ακόμα ήρωα της Τρίας αυτό θα είναι έπος, μύθος ή φάντεσυ? (και γιατί)?

Edited by brave
Link to comment
Share on other sites

Οκ τώρα θα σπαμμάρω με το κιλό χεχ!

 

Brave kατάλαβα τι εννοείς τώρα απλά έγραφα ταυτόχρονα με τον Velkion και δεν είδα έγκαιρα ότι είχε ποστάρει και αυτός το ίδιο πάνω κάτω όποτε το άφησα ως έχει!

 

 

sf για τον 'Αγριο Πλανήτη' και είναι κάπως αργά για αναλύσεις από την μεριά μου και για τις δύο ερωτήσεις που έθεσες! (Πάλι με πρόλαβε ο Velkion σύμφωνω εκ πρώτης όψεως με αυτό που λέει αλλά θα μπορούσε να είναι και οτιδήποτε πάρε και για παράδειγμα το Ilium του Simmons που αφορά την Τροία και είναι sf - απίστευτο βιβλίο!)

 

Tauntaun> oh my gosh!! Αδυνάτησε;!!!!! Αυτό πρέπει να το δω οπωσδήποτε...lol! Τα elf πάντως κυκλοφορούν ανάμεσα μας! Τhey Live! :mace:

Edited by Canopus
Link to comment
Share on other sites

Και στο urban fantasy υπάρχει (για παράδειγμα) το Λονδίνο, αλλά συγχρόνως υπάρχουν και φανταστικά στοιχεία. Αυτό είναι το όλο νόημα του fantasy: αναφέρεται σε έργα που περιέχουν είτε μόνο φανταστικά στοιχεία είτε και φανταστικά στοιχεία και υπαρκτά στοιχεία.

 

Δεν ξέρω πόσοι έχετε ασχοληθεί με Λογική και τα πεδία που το ένα περιέχεται στο άλλο. Απλά, το fantasy είναι ένα ευρύτερο πεδίο (που περιέχει όλες εκείνες τις ιστορίες με στοιχεία μαγείας, το υπερφυσικό, ή το άκρατο φανταστικό) και η μυθολογία είναι ένα στενότερο πεδίο (που περιέχει όλες τις αρχαίες λαϊκές παραδώσεις). Είναι σαν δύο κύκλοι που ο ένας έχει μεγαλύτερη ακτίνα από τον άλλο, αλλά ο ένας βρίσκεται μέσα στον άλλο.

Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω ρητά με το Βάρδο και το Γενναίο: συγγνώμη, Παίδες εν Ελλάδι Διδαχθέντες τα των Πατρίων Εδαφών και Ηρώων Έπη (δηλαδή, όλους εμάς που ζήσαμε και μεγαλώσαμε μασαφουσκώνοντας το «ελληνικό μεγαλείο» σαν άλλη Big Bubble, με γεύση cola για να μην ξεχνιόμαστε), αλλά και μόνο το γεγονός ότι δίνονται έστω υπαρκτά πρόσωπα με υπερφυσικές διαστάσεις και θεότητες που κινούν τα στοιχεία το κατατάσσει στη φανταστική λογοτεχνία (μυθολογία).

 

Παρεμπιπτόντως, ο Λαοκοόντας ήταν και οι δύο γιοι του, όχι ο Κάλχας· αμάν!

Link to comment
Share on other sites

Μιλάμε για την θρησκεία ενός έθνους.

Μιλάμε για την θεολογία ενός έθνους.

Μιλάμε για συμβολισμούς από την ιστορία αυτού του έθνους.

Μιλάμε για εξιστόρηση πραγμάτων που ο Όμηρος άκουγε από πολλούς και όχι για φανταστική σύλληψη.

Μιλάμε για ιστορικά γεγονότα.

Μιλάμε για λαογραφικά στοιχεία.

Μιλάμε για έμμετρο.

Μιλάμε ξεχωριστό είδος όπως τουλάχιστον λένε όλοι οι επιστήμονες και τα πανεπιστήμια, εκτός από τους πρυτάνεις του sff.gr :bag:

 

Αν θέλετε να το λέτε φανταστική λογοτεχνία, μου περισσεύει. Αρκεί να αποφεύγετε με ευκολία τις ντομάτες :p

 

Επίσης άν εγώ ώς Κούναβος, ορίσω ένα σύνολο Σμπαρεκουάκ που συμπεριλαμβάνει ώς υποσύνολα το fantasy, την μυθολογία, το μπαλέτο και το ΠΑΣΟΚ, θα μπορώ άνετα να λέω ότι το Πασόκ είναι μπαλέτο της Πόλοβα αντάξιο της μονομαχίας του Αχιλλέα με τον Έκτορα. Και αυτό όλο είναι Σμπαρεκουάκ.

 

Και θα έχω δίκιο. Απλώς θα τρώω ντομάτες από παντού.

Edited by Lord_Velkion
Link to comment
Share on other sites

Αν δεν πιστεύεις εμάς, μπορείς να ρωτήσεις ανθρώπους στο εξωτερικό που είναι αληθινά ψαγμένοι και έχουν ασχοληθεί αιώνες με το θέμα της φανταστικής λογοτεχνίας. Αλλά, βέβαια, ο καθένας με την άποψή του. Μπορούμε, κάλιστα, να συμφωνήσουμε να διαφωνούμε. :)

Link to comment
Share on other sites

To τόπικ αυτό δημιουργήθιηκε από το διαχωρισμό (split) του τόπικ της Νιενορ "Τι προηγείται χρονικα? Sf η F?", εδω:

 

http://community.sff.gr/index.php?showtopic=2976&st=0

 

επειδή η συζήτηση ξέφυγε από το θέμα του τόπικ, σε ένα άλλο επίσης ενδιαφέρον θέμα. Ας συνεχίσουμε εδώ την κουβέντα περί Ιλιάδας κλπ λοιπόν.

 

Η δική μου γνώμη είναι πως κάθε βιβλίο ιερό για κάποιους, μη ιερό για άλλους μπορεί να θεωρηθεί φάντασυ, αλλά συμβαίνει δισεκατομύρια κόσμος να πιστεύουν πως τα ιερά τους βιβλία δεν είναι καθόλου φαντασία, αλλά εκφράζουν τα θρησκευτικά (δηλαδή πνευματικώς πραγματικά) πιστεύω τους. Οπότε καλό είναι να μη βάζουμε τα πάντα σε ένα σακούλι. Εξ άλλου η παροιμία που λέει "αν μοιάζει με πάπια, περπατάει σαν πάπια και ακούγεται σαν πάπια, τότε είναι πάπια" δεν ισχύει πάντα. Μπορεί κάλλιστα να είναι παιχνίδι. Ή ακόμα χειρότερα για τον λογικό "πάπιο" που θα σκεφτεί την παροιμία, να μην είναι παρά ένα "proxie" ενός κυνηγού.

 

Πάντως τώρα που συζητάγαμε για το Βέλκιον για το θέμα, θυμήθηκα αυτό που είχα ακούσει πως μερικοί θεωρούν τις αρχαίες τραγωδίες προγόνους των soap operas. Π.χ. η Αντιγόνη, με αυτή τη λογική, δεν είναι παρά το "ρομαντικό δράμα μιας γυναίκας που πάει ενάντια στον πλούσιο πατέρα του αγαπημένου της". Αν ψάξει κανείς τα επί μέρους στοιχεία (αφήοντας έξω όσα δεν τον βολεύουν, δηλαδή την ουσία της Αντιγόνης) θα βρει πράγματι πολλά κοινά στοιχεία με τις soap operas! :p

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Η δική μου γνώμη είναι πως κάθε βιβλίο ιερό ή μη μπορεί να θεωρηθεί φάντασυ, αλλά συμβαίνει δισεκατομύρια κόσμος να πιστεύουν πως τα ιερά τους βιβλία δεν είναι καθόλου φαντασία, αλλά εκφράζουν τα θρησκευτικά (δηλαδή πνευματικώς πραγματικά) πιστεύω τους.

 

Επίσης αυτός που το έγραφε δεν ήξερε ότι πρόκειται για φαντασία :p Όπως και πολύ σωστά παρατήρησες ότι δεν πίστευαν και αυτοί που το διάβαζαν. Αλλά διαφέρει κυρίως με την φαντασία λόγω των στοιχείων που ανέφερα ότι έχει σε προηγούμενο μήνυμά μου.

Link to comment
Share on other sites

Σε κάποιο άλλο τόπικ κάποιος (συγχωρήστε τη μνήμη μου) έχει φτιάξει σύνολα μέσα σε ένα υποσύνολο το ΣΜΠΑΡΕΚΟΥΑΚ. Νομίζω πως είναι ο καλύτερος τρόπος να πω τη γνώμη μου εδώ.

 

Υπάρχει ένα μεγάλο σύνολο -αυτό του φανταστικού- μέσα στο οποίο είναι πολλά μικρότερα. Ένα από αυτά τα μικρότερα είναι η λογοτεχνία του φανταστικού. Ένα άλλο είναι τα κάποια έπη. Ένα τρίτο είναι η λογοτεχνία εφ. Ένα τέταρτο είναι οι ταινίες του θαυμαστού και φανταστικού κινηματογράφου, ένα πέμπτο έχει μέσα του αρκετές όπερες.

 

Αν τον όρο fantasy τον χρησιμοποιούμε για τα λογοτεχνικά κείμενα και μόνο, τότε ούτε η Ιλλιάδα ούτε και η Οδύσσεια αποτελούν μέρος της τομής των δύο υποσυνόλων που λέγονται Λογοτεχνία και Έπη. Αυτό δε συμβαίνει επειδή είναι μυθολογία ούτε επειδή κάποιος πιστεύει στο ένα ή στο άλλο κτλ αλλά επειδή τα συγκεκριμένα έπη δεν είναι λογοτεχνικά κείμενα. Είναι ραψωδίες διάφορων ανθρώπων (οι μελετητές έχουν αποφασίσει πως ο Όμηρος δεν ήταν ένα υπαρκτό πρόσωπο) οι οποίες "τραγουδιόντουσαν". Σίγουρα ανήκουν σε κάποιο από τα υποσύνολα του φανταστικού, αλλά όχι σε αυτό σε αυτό της λογοτεχνίας.

 

Αν με τον όρο fantasy από την άλλη μιλάμε για οτιδήποτε κυμαίνεται μέσα στο μεγάλο σύνολο του φανταστικού, τότε και τα δύο έργα ανήκουν σίγουρα σε αυτό. Και για να το πω με απλά μοντέρνα Ελληνικά: κάποιος τα φαντάστηκε όλα αυτά. Δεν τα έζησε, δεν τα είδε μπροστά του ζωντανά, δεν πήρε μέρος σε τίποτα από τα δύο και δεν του τα διηγήθηκε κάποιος που να τα έζησε. Τα φαντάστηκε. Κι αφού τα φαντάστηκε, μιλάμε για φανταστικό-φαντασία κοκ

 

Τώρα το αν εγώ πιστεύω στα θαύματα, στους κύκλωπες και στον Ποσειδώνα που φυσάει τη θάλασσα άμα θέλει ή όχι, είναι μια άλλη ιστορία. Στην πραγματικότητα που ζω εγώ, αυτή της Ελλάδας του 2005 (σχεδόν 2006) δε γίνονται θαύματα, δεν υπάρχουν Κύκλωπες ούτε και ο Ποσειδώνας. Οπότε τα δύο έπη, προφανώς, τα ονομάζω φανταστικά (που ξέρω τι σημαίνει, γιατί ειλικρινά αυτό το οποίο λέτε Αγγλιστί φάντασυ, ώρες ώρες έχω την εντύπωση πως ο ένας μιλάει για μια τυρόπιτα και ο άλλος για ένα πορτατίφ και πιστεύω πως αυτός είναι και ο λόγος για την όλη διαφωνία εδώ)

Link to comment
Share on other sites

Nienor, I fucking love you! :D

 

Ακριβώς αυτό λέω κι εγώ τόση ώρα.

 

Υπάρχει ένα μεγάλο σύνολο -αυτό του φανταστικού- μέσα στο οποίο είναι πολλά μικρότερα. Ένα από αυτά τα μικρότερα είναι η λογοτεχνία του φανταστικού. Ένα άλλο είναι τα κάποια έπη. Ένα τρίτο είναι η λογοτεχνία εφ. Ένα τέταρτο είναι οι ταινίες του θαυμαστού και φανταστικού κινηματογράφου, ένα πέμπτο έχει μέσα του αρκετές όπερες.

 

Ακριβώς.

 

Αν με τον όρο fantasy από την άλλη μιλάμε για οτιδήποτε κυμαίνεται μέσα στο μεγάλο σύνολο του φανταστικού, τότε και τα δύο έργα ανήκουν σίγουρα σε αυτό. Και για να το πω με απλά μοντέρνα Ελληνικά: κάποιος τα φαντάστηκε όλα αυτά. Δεν τα έζησε, δεν τα είδε μπροστά του ζωντανά, δεν πήρε μέρος σε τίποτα από τα δύο και δεν του τα διηγήθηκε κάποιος που να τα έζησε. Τα φαντάστηκε. Κι αφού τα φαντάστηκε, μιλάμε για φανταστικό-φαντασία κοκ

 

Τώρα το αν εγώ πιστεύω στα θαύματα, στους κύκλωπες και στον Ποσειδώνα που φυσάει τη θάλασσα άμα θέλει ή όχι, είναι μια άλλη ιστορία. Στην πραγματικότητα που ζω εγώ, αυτή της Ελλάδας του 2005 (σχεδόν 2006) δε γίνονται θαύματα, δεν υπάρχουν Κύκλωπες ούτε και ο Ποσειδώνας. Οπότε τα δύο έπη, προφανώς, τα ονομάζω φανταστικά (που ξέρω τι σημαίνει, γιατί ειλικρινά αυτό το οποίο λέτε Αγγλιστί φάντασυ, ώρες ώρες έχω την εντύπωση πως ο ένας μιλάει για μια τυρόπιτα και ο άλλος για ένα πορτατίφ και πιστεύω πως αυτός είναι και ο λόγος για την όλη διαφωνία εδώ)

 

Ακριβώς.

 

Το είδος fantasy έχει πολλά υποσύνολο: δεν αναφέρεται μόνο στην πεζογραφία. Αλλιώς δε θα είχαμε ούτε κινηματογράφο με θεματολογία fantasy, ούτε ποιήματα, ούτε comics.

 

Και, επειδή κάποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει το είδος και για θρησκευτικά, δογματικά, ή προσηλυτιστικά κείμενα, αυτό δεν αλλάζει τίποτα στη φύση του είδους. Εξάλλου, σε παλιούς χρόνους αυτή η τακτική ήταν ευρέως χρησιμοποιούμενη: γράφονταν φανταστικά κείμενα προκειμένου να ενώσουν τους πιστούς, να διαδώσουν καινούργιες θρησκείες, και παρόμοια.

Link to comment
Share on other sites

Καταλαβαίνω τι εννοείς Nienor αν και το διαβασα στα πεταχτά το ποστ σου θα συμπληρώσω αργότερα αν διαφωνώ σε κάτι αλλά έχω την εντύπωση ότι στη συζήτηση εδώ χρησιμοποιείται η έννοια του fantasy ως λογοτεχνικό είδος και όχι ως τη γενική κατηγορία του φανταστικού που περιέχει τα πάντα φυσικά!

 

Βάρδε σόρρυ αλλά δεν το έκανες ποτέ λιανά ότι εννοούσες αυτό!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..