Δημήτρης 2,611 Posted February 24 Share Posted February 24 (edited) 1 hour ago, BladeRunner said: Δεν γράφεις καλύτερα το σχόλιό σου για το βιβλίο του Δονόσο στο τόπικ Λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία, για να μην χαθεί εδώ μέσα; Α ούτε που το σκέφτηκα, συγνώμη. ok το έκανα, μπορείς αν θέλεις να το σβήσεις από εδώ. Edited February 24 by Δημήτρης Quote Link to post Share on other sites
vaggelis 606 Posted February 27 Share Posted February 27 Μιας και φέτος γιορτάζουμε την επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης λέω να διαβάσω και μερικά βιβλία που να σχετίζονται μαζί της. Οπότε έχω αρχίσει τα "Απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη", από τα πιο εμβληματικά βιβλία για το 1821. 3 Quote Link to post Share on other sites
vaggelis 606 Posted March 8 Share Posted March 8 Έχω αρχίσει το "Έλρικ του Μελνιμπονέ", του Μάικλ Μούρκοκ. 2 Quote Link to post Share on other sites
Δημήτρης 2,611 Posted March 11 Share Posted March 11 Άρχισα ''Το καρτέλ'' του Ντον Γουίνσλοου. 1 Quote Link to post Share on other sites
Δημήτρης 2,611 Posted April 13 Share Posted April 13 (edited) Διάβασα το συλλογικό έργο ''Μύθοι και θρύλοι των λαών: Λατινική Αμερική''. Μέρος της καλαίσθητης σειράς των εκδόσεων Ποντίκι που έχει κυκλοφορήσει και άλλα παρόμοια από διάφορα μέρη. Εδώ ταξιδεύουμε σε Βενεζουέλα και Αργεντινή μεταξύ άλλων, με μύθους που ως επί το πλείστον έχουν να κάνουν με την δημιουργία του κόσμου. Τον ήλιο και το φεγγάρι, αλλά και τοπικές παραδόσεις. Μικροσκοπικές ιστορίες. Της μίας σελίδας ή ούτε καν, πλην όμως ποιοτικές. Εξέχουσα θέση στις προτιμήσεις μου δεν θα μπορούσε να κατέχει τίποτα άλλο από αυτές των Ίνκας και Αζτέκων. Με το αρχαϊκό μεγαλείο και την βαριά τους κληρονομιά. Διάβασα και το ''Μία ανάσα από τον παράδεισο: Στο λόφο του Γουότερσιπ'' του Ρίτσαρντ Άνταμς. Ο ορισμός της λέξης κουνελοβιβλίο μιας και παίζουν σχεδόν αποκλειστικά τα λιλιπούτεια αυτά πλάσματα. Αυτό υποτίθεται ότι ήταν κάτι που θα με ξένιζε. Τι στην ευχή, πρωταγωνιστές...κουνέλια; Και όμως, το όλο αντισυμβατικό λειτούργησε μία χαρά. Ευάλωτα όσο λίγα, δεν τα έχει προικίσει η φύση με αμυντικούς μηχανισμούς. Εκτός από το να σπριντάρουν με χίλια προτού οι διώκτες τους προλάβουν καν να αναπνεύσουν. Και είναι αρκετοί, σκυλιά, γάτες, πουλιά. Και οι χειρότεροι, εκείνοι οι δίποδοι. Το μόνο που έχουν να αντιτάξουν είναι ένστικτο και εξυπνάδα. Έτσι και θα γίνει στη προκειμένη με ολιγομελή ομάδα που θα πάρει απόφαση ζωής. Να εγκαταλείψουν τα μέρη τους για άλλες πολιτείες. Εύκολο να το λες, δύσκολο όμως να το κάνεις. Και τα ζόρικα θα αρχίσουν. Μάχες, ευτράπελα και αγωνία. Παραμύθι μεγάλης έκτασης για παιδιά, αλλά πιστεύω ότι διαβάζεται άνετα απ' όλες τις ηλικίες. Με ορολογία του συγγραφέα και ονόματα όπως Πουρνάρης, Βελανίδης και Φουντούκης Βασισμένο σε ιστορία που διηγήθηκε στα παιδιά του κατά την διάρκεια ταξιδιού με αυτοκίνητο, τιμήθηκε με βραβείο παιδικής λογοτεχνίας το 1972. Συνεχίζω με Πιερ Λουίς και ''Η γυναίκα και το νευρόσπαστο''. Edited April 14 by Δημήτρης 2 Quote Link to post Share on other sites
vaggelis 606 Posted April 16 Share Posted April 16 Έχω αρχίσει το "Ιωάννης Α. Καποδίστριας", του Γρηγορίου Δαφνή και αποτελεί μια πρωτιά για μένα επειδή είναι η πρώτη βιογραφία οποιουδήποτε προσώπου που διαβάζω, μιας και δεν τρελαίνομαι για το είδος. Quote Link to post Share on other sites
Δημήτρης 2,611 Posted April 16 Share Posted April 16 (edited) Διάβασα το ''Η γυναίκα και το νευρόσπαστο'' του Πιερ Λουίς. Δεύτερο ύστερα από το πολύ καλό ''Αφροδίτη''. Και ήταν και αυτό δυνατό, ωραίο. Νέος που αναζητά τον έρωτα κατά την διάρκεια του Σεβιλλιάνικου καρναβαλιού, βάζει στο στόχαστρο μία όμορφη γυναίκα. Ή μήπως όχι; Και εκείνη έχει βάλει στο στόχαστρο της αυτόν; Απρόσμενος σύμμαχος που είχε πάρε- δώσε μαζί της, θα του ανοίξει τα μάτια. Η λέξη Λάμια μάλλον της πάει γάντι. Από τις δυναμικές εκείνες γυναίκες που έχουν τους άντρες για πρωινό. Μία έτσι μία αλλιώς, οδηγούν τους τρόπον τινά εραστές τους στη τρέλα. Και τρόπον τινά γιατί δεν ανήκουν πουθενά. Παρά μόνο στον εαυτό τους. Και απλά αφήνουν ελπίδες φρούδες να αιωρούνται. Ο τύπος πραγματικά είχε καταντήσει έρμαιο, σκουπίδι. Ήταν να τον κλαίνε οι ρέγγες. Και εκείνη όμως αλλοπρόσαλλη. Σε τέτοιο βαθμό που ίσως να μην ήταν ''απλά'' θέμα βίτσιου, αλλά να αναρωτιέσαι αν κάτι δεν πηγαίνει καλά με το μυαλό της. Ναι, υποθέτω ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Ζευγάρια -τρομάρα τους, ο Θεός να τα κάνει- που την βρίσκουν να καταστρέφουν ο ένας τον άλλον. Είχα δει σχετικά πρόσφατα την εξίσου καλή ταινία του Λουίς Μπουνιουέλ χωρίς να ξέρω ότι βασίζεται σε βιβλίο. Θα μου είχε αρέσει περισσότερο αν η ανάγνωση προηγείτο αλλά και πάλι πέρασα καλά. Έχω και άλλα δύο-τρία του πιο πιπεράτα, θα τα πιάσω κάποια στιγμή. Συνεχίζω με Ωρόρα και ''Ιστορίες με μαγικά σπαθιά''. Edited April 17 by Δημήτρης 1 Quote Link to post Share on other sites
vaggelis 606 Posted May 3 Share Posted May 3 Έχω αρχίσει το "Σπάρτακος", του Χάουαρντ Φαστ. 1 Quote Link to post Share on other sites
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.