Jump to content

συγγραφικά "κολλήματα"


brave
 Share

Recommended Posts

Απλά κρατάς τις σημειώσεις και για μια άλλη ιστορία. Η για την συνέχεια αυτής.

Link to comment
Share on other sites

Το πρόβλημα είναι ότι κάποιες σημειώσεις πλέον είναι άκυρες, αυτό που στ' αγγλικά λένε obsolete, κι άρα ΔΕ ΘΕΣ να ισχύσουν, αλλά μπορεί να βρίσκονται για πολλούς λόγους μαζί με τις άλλες. Οι ημερομηνίες βοηθούν στη διάρθρωση και ταξινόμηση των σημειώσεων, ώστε να ξέρεις τι έρχεται σε σύγκρουση με τι και πως να το διευθετήσεις. Ακόμα κι έτσι, μπορεί κάποιος να προτιμήσει κάτι που ανέφερε μια παλιότερη σημείωση, τελικά.

Link to comment
Share on other sites

Nαι κάποιες μπορεί να είναι άκυρες πια. Άλλες σημειώσεις όμως μπορούν να μπουν, λίγο αλλαγμένες, σε άλλες ιστορίες.

Μάλιστα δεν θυμάμαι ποιος/ποια συγγραφέας ήταν που είχε πει πως για τα βιβλία της γράφει ατελείωτες σημειώσεις και λεπτομέρειες όπως πλήρη γενεαλογικά δέντρα των σημαντικών χαρακτήρων κλπ. Αυτά τα γενεαλογικά δέντρα δεν θα γίνουν μέρος της ιστορίας που γράφει, αλλά βρίσκει πως την βοηθούν πολύ να τα έχει "μέσα στο νου της" όταν γράφει γιατί την κάνουν να νιώθει πιο αληθινούς και ζωντανούς τους χαρακτήρες της.

Τέτοιες λεπτομέρειες και σημειώσεις έχω βρει πως ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιηθούν ποτέ, συχνά "γεννούν" άλλες ιδέες που μπορεί να είναι απόλυτα χρήσιμες σε αυτό που γράφω.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό είναι πολύ σωστό! Οι λεπτομέρειες σε βοηθούν να "πατήσεις" κάπου κι ας μην αναφερθούν πουθενά στην ιστορία. Γράφεις με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Όπως γίνεται φυσικά και με πόλεις ή χώρες που δημιουργείς. Μπορεί να μην κουράζεις με λεπτομέρειες την ιστορία σου, αλλά εσύ γνωρίζεις π.χ. τη μορφολογία, το κλίμα κλπ. Σε βοηθάει να το δεις "ζωντανά" και να το αποδώσεις καλύτερα. Δεν είμαι υπέρμαχος των λεπτομερειών - με κουράζουν αφάνταστα - αλλά έχω δει πόσο πολύ χρειάζονται.

 

 

 

Μήπως ξεφύγαμε απ'το θέμα;

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Tsa!

Σας επαναφερω εγω στο θεμα με τα παρακατω λογια του διασημου Φιλιπ Πουλμαν.Λεει σχετικα με το writer's block:

 

" don't believe in it. All writing is difficult. The most you can hope for is a day when it goes reasonably easily. Plumbers don't get plumber's block, and doctors don't get doctor's block; why should writers be the only profession that gives a special name to the difficulty of working, and then expects sympathy for it?"

 

Εγω απλα -σχεδον παντα-βαριεμαι.Αν για καποιο λογο ξεβαρεθω θα γραψω.Στο μυαλο μου υπαρχουν ολοκληρες ιστοριες,οχι απλα ιδεες αλλα ειμαι τεμπελης και λεω..."και γιατι να τις γραψω?Ας χαμερπιασω."

Link to comment
Share on other sites

Χαχαχα :D. Γαμάτο! Και συμφωνώ απόλυτα. Εϊναι άλλο πράγμα το να μη σου βγαινει μια ιδεα όπως ήθελες, αλλά αυτο που λέμε "γενικό μπλοκάρισμα" όντως, τις πιο πολλες φορές οφείλεται σε απλους, ανθρώπινους λόγους, και το να λες "ω θεε μου, έχω μπλοκάρισμα" σίγουρα δε σε βοηθάει :p.

Αλλα είναι ενδιαφέρουσα παρατήρηση έτσι; Υποθέτω βγαίνει από το υποσυνείδητο συναίσθημα ότι η πνευματική εργασία είναι δυσκολότερη και "ανώτερη" από τις άλλες...ίσως να θεωρείται ότι είναι καλυτερα να είσαι συγγραφέας με μπλοκάρισμα, παρά υδραυλικός :p.

Link to comment
Share on other sites

Κοιτα,βασικα επειδη ειναι τεχνη,μπορεις να δικαιολογηθεις οτι εκεινη τη στιγμη "δεν εχεις εμπνευση".Γιατι σιγουρα οι συγγραφεις,ουτε υδραυλικοι ειναι,ουτε γιατροι,ουτε φυσικοι(βασικα υπαρχουν αρκετοι φυσικοι-συγγραφεις αλλα τελος παντων).

Αλλα και παλι ειναι λιγο χαζο.Διοτι δεν γινεται μεγαλη κουβεντα για το singer's block,painter's block,actor's block, κτλ κτλ!Δηλαδη υποθετω οτι ολοι οι αλλοι καλλιτεχνες θα γελουν πισω απο την πλατη των λογοτεχνων.

Link to comment
Share on other sites

Χμ, για όλα τα επαγγέλματα που ανέφερες υπάρχει το "artist's block", αλλά χρησιμοποιείται κυρίως για συγγραφείς, designers/ζωγράφους, και άτομα που πρέπει να παράξουν ιδέες, που πρέπει να λύσουν κάποιο [Και οι μαθηματικοί το παθαίνουν ενίοτε, αν δουλεύουν σε άλυτα θέματα, έρευνα κτλ.] πρόβλημα, και κολλάνε. Μπορεί να έχουν μια χαρά διάθεση, να κολλήσουν επειδή δεν έχουν ιδέες, και μετά η διάθεση να πέσει, να το δέσουν κόμπο πως έχουν μπλοκάρει, και να μην έρχονται οι ιδέες με τίποτε.

Οι τραγουδιστές/ηθοποιοί μπορούν απλά να μην έχουν όρεξη/έμπνευση/διάθεση.

 

Είχα απαντήσει και παλιότερα σ' αυτό το post, αλλά δεν είχα πολλά να προσφέρω διότι τότε δεν με ενδιέφερε πολύ η παραγωγικότητα. Ούτε τώρα με καίει [μάλλον γιατί ποτέ δεν είχα ιδιαίτερα μεγάλο πρόβλημα, έγραφα όσο να 'ναι αρκετά], αλλά τώρα έχω μια απάντηση.

Η έμπνευση είναι state of mind. Είμαι πλέον βέβαιη πως μπορείς να την κάνεις summon. Από τότε που άρχισα το napowrimo [το αντίστοιχο του nanowrimo για την ποίηση] γράφω κάθε μέρα, και μερικές φορές παραπάνω από όσο 'είναι υποχρεωτικό' για το συγκεκριμένο εγχείρημα. Λοιπόν, η απάντηση νομίζω πως είναι να ανοίξεις πολύ, να βλέπεις όλα - μα όλα - τα πράγματα σαν πιθανή έμπνευση, ν' αντιμετωπίζεις τον κόσμο σαν ένα μεγάαααλο πηγάδι με έμπνευση, και να γράφεις ξεδιάντροπα πολύ, ακόμα κι αν έχεις την αίσθηση πως θα βγει μία τρύπα στο νερό. Συνήθως ή δε βγαίνει τέτοια τρύπα, ή σε οδηγεί αυτή η τρύπα κάπου αλλού.

Τώρα, αν σε κάποιον όοοολος αυτός ο κόσμος, όοοολη αυτή η ζωή δεν φαίνεται αρκετό πράγμα για να τον εμπνεύσει και να του τσακίσει όλα τα κολλήματα [αν μπει στο κατάλληλο μονοπάτι σκέψης/αντίληψης των πραγμάτων], τότε θα του πρότεινα να κάνει κάτι, να αλλάξει παραστάσεις, να λάβει input τέλος πάντων. Αν δεν βάζεις πράγματα μέσα στην ψυχή σου πώς να βγάλεις μετά; Δεν γίνεται.

Edited by Nienna
Link to comment
Share on other sites

Ναι ακριβώς Χείρονα. Ένας υδραυλικός π.χ. και ένας γιατρός, ακόμα και ένας ηθοποιός ή τραγουδιστής ακολουθούν συγκεκριμένα βήματα, διεργασίες και μεθόδους για να παραχθεί ένα αποτέλεσμα.

 

Από την άλλη όμως ένας συγγραφέας, ποιητής, ζωγράφος ή γλύπτης χρησιμοποιούν αναγκαστικά ένα είδος ψυχολογικού αυτοσχεδιασμού όταν δημιουργούν ένα έργο. Έρχονται σε επαφή με κάποια "πηγή" για να το πω με έναν πιο ρομαντικό όρο. Ή έστω έρχονται σε επαφή με τα εσώτερα του ψυχισμού τους. Δεν θέλω να ωραιοποίησω κάτι με τα παραπάνω, ούτε φυσικά να συγκρίνω τα μη συγκρινόμενα (άμα με πονάει το στομάχι μου θα χρειαστώ γιατρό, όσα ποιήματα και να μου διαβάσει κάποιος το στομάχι δε θα περάσει).

 

Το μπλοκάρισμα που λέμε για τους συγγραφείς και άλλους καλλιτέχνες έχει μεν πάρει διαστάσεις ημι-ρομαντικοποιημένης επιδημίας, αρρώστια της μόδας αν θέλεις, αλλά είναι κάτι υπαρκτό.

Αν οφείλεται σε τεμπελιά, κακή διάθεση, δημιουργικό στέρεμα ή κάτι άλλο είναι δευτερεύον. Οι συζητήσεις που γίνονται γενικώς, έχουν γραφτεί και βιβλία για το θέμα *φυσικά*, περί του συγγραφικού μπλοκαρίσματος τείνουν να περιστρέφονται κυρίως γύρω από το πώς μπορεί κάποιος να κάνει αυτή τη φευγαλέα αίσθηση που λέμε έμπνευση και διάθεση για γράψιμο/ζωγραφική κλπ να έρθει ξανά.

Ακριβώς επειδή είναι κάτι φευγαλέο και μάλλον ανεξέλεγκτο, έχουν δημιουργηθεί οι διάφορες απόψεις για το "πώς να ξεπεράσετε το writer's block και να σας έρθει πάλι η έμπνευση".

Χρησιμοποιώ εδώ τη λέξη έμπνευση όχι μόνο σαν "ιδέες" για κάτι, αλλά σαν ιδέες και πράξη μαζί. Φαντάζομαι μια ιστορία και τη γράφω, νιώθω κάτι και το μεταφέρω στο χαρτί σαν ποίημα κλπ.

 

Εdit: Μόλις είδα το ποστ της Αλίνας παραπάνω και συμφωνώ μαζί της γενικά. Έχουμε την ίδια άποψη στην ουσία, κρίνοντας και από προηγούμενα ποστς μας στο τόπικ αυτό.

Το πρόβλημα είναι τι γίνεται με το καλλιτεχνικό μπλοκάρισμα όταν είσαι υποχρεωμένος να γράψεις, σχεδιάσεις κάτι που έχει αναλάβει επαγγελματικά ειδικά όταν δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου να ανοιχτείς κλπ. Γι'αυτό και το writer's/artist's block παίρνει μια τελείως άλλη διάσταση όταν είσαι επαγγελματίας συγγραφέας ή ζωγράφος και έχεις ένα deadline να κρέμεται πάνω από το κεφάλι σου ως Δαμόκλειος Σπάθη. :whistling:

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως βλέπω τι εννοεί η Αλίνα - πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται να χρησιμοποιήσει πράγματα που αργότερα δεν τολμάω να βάλω. Ίσως το δοκιμάσω. :)

Link to comment
Share on other sites

  • 17 years later...
On 11/29/2005 at 8:28 PM, brave said:

Φαντάζομαι έχει συμβεί σε όλους... έχεις ένα εκατομμύριο ιδέες στο μυαλό σου, υποσυνήδειτα ίσως έχεις μια ολοκληρωμένη ιστορία, κι όμως όταν κάθεσαι μπροστά στο πληκτρολόγιο πελαγώνεις και δεν ξέρεις απο που να αρχίσεις και τι να πρωτογράψεις, ....(και φυσικά παρατάς τον κειμενογράφο σου κι αρχίζεις κανα παιχνίδι)

Πώς το αντιμετωπίζεις?

Το writers block, μεγάλος πονοκέφαλος για τον/ην συγγραφέα.

 Βοηθάμε αυτά που αναφέρω εδώ:

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..