Jump to content

Κλασικά αριστουργήματα του βωβού κινηματογράφου


KUBRICK
 Share

Recommended Posts

Σε αυτό το topic θα ήθελα να κατατεθούν οι απόψεις των συνδαιτιμόνων οι οποίοι παρακολουθούν βωβό κινηματογράφο.

Ποιές είναι οι αγαπημένες σας ταινίες του βωβού.

Αν ρωτούσατε εμένα θα μπορούσα να ξεχωρίσω πολλές.Θα περιοριστώ όμως σε δυό που είδα τελευταία.

Το "Εργαστήριο του Δ.καλιγκάρι" του οποίου το σενάριο και κυρίως τα σκηνικά είναι από τις μέγιστες απολαύσεις των οφθαλμών.

Το "Σέρλοκ Χολμς Junior" είναι ίσως η καλύτερη κωμοδία του Μπάστερ Κίτον,και μία από τις σεμιναριακού τύπου δημιουργίες,τουλάχιστον όσο αφορά το μοντάζ,με τον Μπάστερ να ισορροπεί και να μεταβαίνει από τοποθεσίες όπως κορυφές βουνών,ποτάμια,λίμνες,κοιλάδες κ.α. σε ράχες βουβαλιών,στέγες σπιτιών,χιονοπέδιλα,κορμούς δέντρων κ.α.

Edited by KUBRICK
Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι, κι ενώ μιλάς για εξπρεσιονισμό, είμαι ταγμένη με το Μουρνάου. Ειδικά το Νοσφεράτου, μια συμφωνία τρόμου, αλλά και ο Δρ. Φάουστ μπορώ να σου πω, είναι συναρπαστικός.

 

 

Από κει και πέρα, εντάξει, δε νομίζω να δεις το εργαστήριο του δόκτωρα καλιγκάρι και να μη θυμάσαι αργότερα (για πολλά πολλά χρόνια) το control all brains επάνω στο βαζάκι :worshippy:

 

Ο σημαντικότερος ίσως σκηνοθέτης της περιόδου αυτής, που συντέλεσε στη διαμόρφωση του γερμανικού εξπρεσιονισμού, ήταν ο Φριτς Λανκ και νομίζω πως (άσχετα με προσωπικό γούστο) πρέπει να αναφέρουμε εδώ το Μητρόπολις, μια ταινία του 1926, που είναι τόσο καθηλωτική και λέει τόσα πολλά πράγματα χωρίς να μιλάει κανείς τελικά, μόνο με τις εικόνες της και το μοντάζ.

 

Αν κάποιος δεν έχει δει καθόλου βωβό, δηλαδή, η πρότασή μου είναι η Μητρόπολις κι όχι το Νοσφεράτου που μ’αρέσει τόσο πολύ.

Link to comment
Share on other sites

Το Μετροπολις ειναι και ΕΦ,οποτε...θαμπς απ!

Ναι,ο Κιτον ηταν μεγας,αλλα καποιες λιγες ταινιες τις ειχα δει μικρος.Αυτα που περιγραφεις κατι μου θυμιζουν αλλα ο μονος τιτλος που εχω συγκρατησει ειναι "Ο στρατηγος".

Και βεβαια σε βουβη κωμωδια πρεπει να αναφερθει και ο Τσαρλι Τσαπλιν αν και οι ταινιες του ηταν γενικα πιο χαζοχαρουμενες.Οχι οτι δεν ειχε και καλυτερες βεβαια.

Θα κανω μια μινι ερευνα και θα επιστρεψω.

Link to comment
Share on other sites

Βουβές ταίνς! :thmbup:

Καλοί κύριοι με καπέλα! :thmbup:

 

Συμφωνώ με τη Νίενορ. Νοσφερατού και Μετρόπολις. Πολύ καλές και διαχρονικές. Αυτό το εκκλησιαστικό όργανο στο Νοσφερατού με στείχειωνε. :o (και το remake του Herzog είναι υπερβολικά καλό).

 

Και φυσικα, η νούμερο ένα επιλογή μου είναι το Un chien andalou! Απίστευτες, πανίσχυρες σουρεάλ καταστάσεις...

Edited by Μελδόκιος
Link to comment
Share on other sites

Μ'αρέσουν οι πανάρχαιες ταινίες "ε.φ.", όπως μια με ένα ταξίδι στο φεγγάρι (όχι πάνω στο βιβλίο του Βερν), αλλά περισσότερο από όλα μια ταινία που είχα δει σε ένα Convention κάποτε, το "Aelita", νομίζω του 1920, Ρώσικης παραγωγής, που περιέγραφε ένα πολιτισμό στον 'Άρη, κατοικούμενο από ανθρώπους όμως, και εντελώς art nouveau αισθητική.

 

Από άλλες ταινίες του βωβού κινηματογράφου δε συμπαθώ τόσο τον Τσάπλιν, προτιμώ τον Keaton, τους Λωρελ και Χάρντυ και ειδικά διάφορα δακρύβρεκτα μελό της εποχής.

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Μ'αρέσουν οι πανάρχαιες ταινίες "ε.φ.", όπως μια με ένα ταξίδι στο φεγγάρι

Λες εκείνη που κάτι καλοί κύριοι εκτοξεύονται στο φεγγάρι χρησιμοποιώντας μια οβίδα, η οποία σφινώνεται στο μάτι του φεγγαριού; (το φεγγάρι έχει πρόσωπο!:o). Πως τη λένε αυτή την ταινία;

Link to comment
Share on other sites

Aυτή λέω αλλά δε θυμάμαι καθόλου πως τη λένε. Μακάρι να την έβρισκα κάπου, όπως και την Αελίτα!

Link to comment
Share on other sites

Είναι το The Trip to the Moon του 1902 σε σκηνοθεσία του Melies, ορόσημο, από τις πρώτες ταινίες του μέσου! Μην είναι και η πρώτη! Γαλλική ο κανονικός τίτλος είναι 'Le Voyage Dans La Lune'. Δεν έχω καταφέρει να δω καμμία από αυτές και ήθελα πάρα πολύ να δω το Aelita.

 

Μελδοκιε για πιο extreme πράγματα τσέκαρε το 'Shadow of the Vampire' πρόσφατη με τον Willem Dafoe και θα με θυμιθείς! :)

Edited by Canopus
Link to comment
Share on other sites

A, μπράβο Canopus!

H Aelita πάντως είδα πως είναι του 1924 τελικά και κυκλοφορεί και σε dvd. Να μερικές εικόνες:

 

post-59-1133344925_thumb.jpg post-59-1133345048_thumb.jpg post-59-1133345275_thumb.jpg post-59-1133345451_thumb.jpg post-59-1133346487_thumb.jpg

 

Eδώ έχει περισσότερες: http://marsmovies.free.fr/aelita3.html

και εδώ πληροφορίες για την ταινία:

http://en.wikipedia.org/wiki/Aelita

 

Δεν έχει μια γοητεία περίεργη?? Ειδικά το όλο design? :lol:

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με τη Νίενορ. Νοσφερατού και Μετρόπολις.

Εγώ αναφέρθηκα μόνο σε δυό από τις τελευταίες ταινίες του "είδους" που είδα.

Δεν έχει αναφερθεί κανείς σε τέσσερις από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία της έβδομης τέχνης.

Πρώτη και καλύτερη είναι το "θωρικτό Ποτέμκιν".Το φίλμ που έδωσε σάρκα και οστά στο μοντάζ.

"Τα φώτα της πόλης".Η πιο δραματική κωμοδία που έβγαλε ο βωβός.

"Γέννηση ενός έθνους".Η πιο αμφισβητούμενη ταινία του αμερικάνικου βωβού κινηματογράφου.

"Ναπολέον".Η ταινία που δημιούργησε ορισμένες από τις πιο βασικές τεχνικές του κινηματογράφου όπως το σινεμασκόπ.

Δεν πρέπει να αμελίσουμε βέβαια και μια από τις καλύτερες δημιουργίες του σουρρεαλιστικού σινεμά.Αναφέρομαι στον ανυπέρβλητο "Ανδαλουσιανό σκύλο".

Αυτές είναι λίγες από τις πολλές καλές ή αριστουργηματικές ταινίες της περιόδου του βωβού,που μου έρχονται στο μυαλό.

Link to comment
Share on other sites

To design είναι απίστευτο πραγματικά! O Lang επιρρεάστηκε διάβασα από αυτό.

 

Το χε πάρει το μάτι μου παλιότερα σε ένα βιβλίο αλλά πέρασε ο καιρός, δεν το κυνήγησα και ξεχάστηκε! Θα το ψάξω μήπως το παραγγείλω τελικά το dvd γιατί αξίζει τον κόπο!

Link to comment
Share on other sites

Είναι το The Trip to the Moon του 1902 σε σκηνοθεσία του Melies, ορόσημο, από τις πρώτες ταινίες του μέσου! Μην είναι και η πρώτη!

 

Όχι δεν ήταν :) , οι πρώτοι ήταν οι αδερφοί Λυμιέρ οι οποίοι το 1894 τελειοποίησαν την τεχνολογία του κινηματογράφου και πρόβαλλαν και την πρώτη κινηματογραφική ταινία. 28 Δεκεμβρίου του 1895, στο Γκραντ καφέ στο Παρίσι, η οποία, αν θυμάμαι καλά είναι εκείνη με το τραίνο που έρχεται προς το κοινό, με αποτέλεσμα να τρομάξουν πολλοί θεατές που νόμιζαν πως θα τους χτυπήσει το τραίνο.

 

Ο Μελιές από την άλλη, ήταν ο πρώτος που γύρισε εφ και έχει πολύ ενδιαφέρον το ότι προηγουμένως ήταν ταχυδακτυλουργός σε θέατρα και ένας από τους θεατές της πρώτης προβολής που έγινε ποτέ. Κι όλα αυτά, τα περίεργα σκηνικά, τα πρώτα παραμύθια κατά κάποιο τρόπο που γυρίστηκαν (αφού οι Λυμιέρ τραβούσαν κυρίως επίκαιρα, ενώ ο Μελιές έφτιαχνε και ιστοριούλες) μετέτρεψαν την τέχνη του ταχυδακτυλουργού στην τέχνη του σινεμά.

 

 

Κιούμπρικ, για τον Ανδελουσιανό σκύλο σε πρόλαβε ο Μελδόκιος, εγώ πάλι δεν μπορώ να το δω. Το έχω δει δηλαδή τρεις φορές μέχρις στιγμής, αλλά τι να το κάνεις όταν σε 15 λεπτά ταινίας στα 5 τουλάχιστον είμαι στραμμένη αλλού να μη βλέπω? :p

 

Έχω μια ένσταση όμως ως προς τον Αϊζενστάιν. Αυτό που μας ενδιαφέρει δηλαδή από το Ποτέμκιν και τον Οκτώβρη, είναι το ότι παγίωσαν την τεχνική του μοντάζ? Όχι, ρε παιδί μου, εντάξει το έκαναν κι αυτό, αλλά δεν το έκανε για αυτό, όπως οι υπόλοιποι για τους μιλάμε εδώ. Συντέλεσε στην διαμόρφωση της κινηματογραφικής αισθητικής σε πάρα πολλούς τομείς εκτός από το μοντάζ και αυτό έγινε, επειδή ακριβώς είχε κάτι να πει και έψαχνε τους τρόπους για να το κάνει. Κατά τα άλλα, οι ταινίες του είναι μικρά αριστουργήματα, και προσκυνώ το γεγονός του ότι τον θυμήθηκες.

 

Κι επειδή είμαστε στη φάση της εξελικτικής διαδικασίας, να πούμε και για Κουλεσώφ – Βερτόφ, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για το σινεμά-μάτι, την αφετηρία (ίσως) της τέχνης του ντοκιμαντέρ και διάφορα άλλα πειράματα, μονταζιακά και μη.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

αααα..

και ήμουν έτοιμη να παρουσιάσω το Un Chien Andalou!

τέσπα, για όποιον δεν το έχει δεί κλίκ χίαρ...

 

και για όποιον δεν το κατάλαβε, ορίστε και ένα άρθρο ξανακλίκ χίαρ.. εξηγεί την σύλληψη της ιδέας.

 

ψηφίζω και γω Τα φώτα της πόλης,και ειδικά Το Χαμίνι (λατρεύω τον Τσάπλιν απο μικρή, το δάκρυ πήγαινε κορόμηλο, πράγμα σπάνιο καθότι εκ γενετής μουλάρα) :crybaby:

και φυσικά το Le Voyage dans la lune, δαγκωτό! Ακόμα θυμάμαι την λιωμένη μούρη του φεγγαριού! (μετά ήρθε ο χρόνος και μου φερε να δω τον Freddy Krueger με παρόμοιο μουτράκι, να μου θυμίζει τον κύριο Φεγγάρι,στο καμίνι το μανάρι μου, να ιδρώνει να πιάσει ένα θύμα..<--άσχετο με το θρεντ, αλλα παιδικό -και αγαπημενο-τραύμα)

Πώς τα συνδιάζω το ευλογημένο;.. :death:

Link to comment
Share on other sites

Ο Μελιές από την άλλη, ήταν ο πρώτος που γύρισε εφ και έχει πολύ ενδιαφέρον το ότι προηγουμένως ήταν ταχυδακτυλουργός σε θέατρα και ένας από τους θεατές της πρώτης προβολής που έγινε ποτέ. Κι όλα αυτά, τα περίεργα σκηνικά, τα πρώτα παραμύθια κατά κάποιο τρόπο που γυρίστηκαν (αφού οι Λυμιέρ τραβούσαν κυρίως επίκαιρα, ενώ ο Μελιές έφτιαχνε και ιστοριούλες) μετέτρεψαν την τέχνη του ταχυδακτυλουργού στην τέχνη του σινεμά.

 

Ο Georges Melies δεν ήταν ακριβώς ταχυδακτυλουργός αλλά δημιουργούσε τα ειδικά εφέ στα Θέατρα, ήταν illusionist και είχε τη διαχείριση ορισμένων θεάτρων.

Πολλοί τον ονομάζουν "ο Πατέρας των ειδικών Εφέ"

Ανακάλυψε το μοντάζ απο λάθος του κάμερα μαν του όταν κινηματογραφούσαν μια πλατεία και κόλλησε το φίλμ.

Στη συνέχεια όταν είδαν αυτό που είχαν γυρίσει, είδαν πως εκεί που είχε κολλήσει το φίλμ οι άνθρωποι εξαφανίζονταν και εμφανίζονταν μαγικά, ενώ σε άλλα σημεία που ο κάμερα μαν είχε κουραστεί να γυρίζει τη μανιβέλα και το χέρι του είχε άλλη ταχύτητα τα πάντα κυλούσαν πιό αργά.

Δημιούργησε πιο πολλές απο 500 ταινίες και το αριστούργημα του θεωρήτε το Voyage dans la lune, Le όπως προαναφέρατε αλλά προσωπικά θεωρώ και πολύ καλό το Magie Méliès, La που είναι μια συναυλία με 8 άτομα να παίζουν ταυτόχρονα διαφορετικά όργανα, ενώ στη πραγματικότητα και στα 8 είναι ο ίδιος ο Μελιές.

Link to comment
Share on other sites

Πάντως, η πρώτη μάλλον ταινία που έκανε τον κινηματογράφο αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, δηλαδή ένα είδος "εναλλακτικής λογοτεχνίας" και θέσπισε τους βασικούς του κανόνες είναι μάλλον, δυστυχώς, το φριχτό, απαράδεκτο, απαίσιο, ρατσιστικό Birth of a Nation του Griffith. Μπορεί για την εποχή του να ήταν δεκαετίες μπροστά, αλλά είναι πραγματικά εμετικό (υμνεί την ίδρυση της Κου Κλουξ Κλαν...)

 

Και μία υπέροχη βωβή ταινία του φανταστικού που δεν είδα να αναφέρεται, το Der Mude Tod (ο Κουρασμένος Θάνατος) του Lang και πάλι

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Εγώ ψηφίζω Vampyr του Carl Dreyer, το οποίο βλέπεται ανετότατα και σήμερα (το Νοσφεράτου το θεωρώ βαρετό) και έχει ορισμένα οπτικά εφέ που αληθινά αναρωτιέμαι πώς τα έκαναν.

 

Πάντως, η πρώτη μάλλον ταινία που έκανε τον κινηματογράφο αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, δηλαδή ένα είδος "εναλλακτικής λογοτεχνίας" και θέσπισε τους βασικούς του κανόνες είναι μάλλον, δυστυχώς, το φριχτό, απαράδεκτο, απαίσιο, ρατσιστικό Birth of a Nation του Griffith. Μπορεί για την εποχή του να ήταν δεκαετίες μπροστά, αλλά είναι πραγματικά εμετικό (υμνεί την ίδρυση της Κου Κλουξ Κλαν...)

 

Δεν το έχω δει. Είναι όντως εμετικό; Ή αυτή η αίσθηση έχει να κάνει με την ΚΚΚ κι όχι με την ταινία; Έχεις υπόψη σου ότι αναφέρεται στην ίδρυση της πρώτης Klan (βγήκε στις αίθουσες πριν γίνει η ίδρυση της δεύτερης, πριν καν τα γεγονότα που οδήγησαν σ' αυτή);

Link to comment
Share on other sites

Κάτα βάση, όχι δεν είναι, αυτό είναι ίσως που κάνει όλα εκείνα που προωθεί ακόμα χειρότερα. Η ταινία είναι μάλλον καλή και για την εποχή της ήταν αφενός μοντέρνα και αφετέρου πρωτοπόρα. Απλά, εγώ προσωπικά τουλάχιστον, δε μπορώ να δω μια ταινία τέτοιου είδους άσχετα με εκείνο που προωθεί.

Link to comment
Share on other sites

Το Vampyr δεν ήταν βωβό, ήταν? νομίζω ότι απλώς μιλούσαν ελάχιστα... εκτός αν με απατά η μνήμη μου. Όσο για το birth of a nation, τεχνικά είναι ίσως η πιο πρωτοποριακή ταινία που έγινε ποτέ. Αλλά το περιεχόμενο είναι απαράδεκτο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μία σκηνή όπου υποτίθεται ότι μαύροι (που τόσο πολύ απειλούσαν την τάξη και την ευημερία) έχουν καταλάβει κάποιο δημόσιο κτίριο ,δε θυμάμαι ακριβώς τι, και κάθονται πάνω στα έδρανα και έχουν απλώσει τα βρωμοπόδαρά τους και τα σκαλίζουν ή κάπως έτσι... Άλλωστε δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο ότι πολλοί από τους μαύρους της ταινίας είναι αν προσέξεις καλύτερα λευκοί με βαμμένο μούτρο. Η ίδρυση της ΚΚΚ παρουσιάζεται ως μια ηρωική πράξη κάποιων ανθρώπων που είδαν και απόειδαν και θέλουν να προστατέψουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους. Για εμένα αυτό είναι εμετικό, τέρμα. Κρίμα πάντως γιατί ο ίδιος σκηνοθέτης έχει κάνει και το Intolerance που ήταν μια πραγματικά αξιόλογη ταινία

Link to comment
Share on other sites

Το Vampyr δεν ήταν βωβό, ήταν? νομίζω ότι απλώς μιλούσαν ελάχιστα... εκτός αν με απατά η μνήμη μου.

 

Μόλις το τσέκαρα. Δε σε απατά εσένα η μνήμη σου, εμένα με απατούσε! Μπόινγκ!

 

Η ίδρυση της ΚΚΚ παρουσιάζεται ως μια ηρωική πράξη κάποιων ανθρώπων που είδαν και απόειδαν και θέλουν να προστατέψουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους.

 

Όσον αφορά την πρώτη Klan, αυτό δεν απέχει και πολύ από την αλήθεια. Είναι γεγονός ότι οι Βόρειοι χρησιμοποίησαν μπράβους αλλά και τους απελευθερωμένους μαύρους (εν αγνοία τους) για να ισοπεδώσουν πολιτισμικά το Νότο (ο οποίος διέφερε σε εθνική σύσταση αλλά και γλώσσα) μέσω τρομοκρατίας. Η ίδρυση της ΚΚΚ όντως είχε σκοπό την αντίσταση σε αυτή την καταπίεση, άλλο αν εκτροχιάστηκε μετά. Η δράση της δεν διήρκεσε ούτε μια δεκαετία πριν διαλυθεί με τη βία. Η ΚΚΚ όπως την ξέρουμε ιδρύθηκε 45 χρόνια μετά, αφού οι Νότιοι είχαν καταντήσει άνθρωποι των σπηλαίων όπως τους ήθελε ο Βορράς.

 

 

Κρίμα πάντως γιατί ο ίδιος σκηνοθέτης έχει κάνει και το Intolerance που ήταν μια πραγματικά αξιόλογη ταινία

 

Το έκανε αμέσως μετά, αφού έγιναν διάφορα (μεταξύ των οποίων και η ίδρυση της δεύτερης ΚΚΚ), ακριβώς για να δείξει ότι δεν εννοούσε αυτό που κατάλαβαν όλοι με τη "Γέννηση ενός Έθνους".

Link to comment
Share on other sites

Δεν γνωρίζω την ιστορία της ΚΚΚ, καταλαβαίνω όμως τι βλέπω. Αυτό το "δεν εννοούσα αυτό που καταλάβατε" μου θυμίζει κάτι πολιτικούς που κάνουν κάποια δήλωση στα ΜΜΕ που φέρνει σε δύσκολη θέση το κόμμα τους και μόλις τους βάλει χέρι το αφεντικό λένε "μεταφέρθηκε λάθος" και "δεν εννοούσα αυτό που καταλάβατε" κτλ κτλ. Δεν ξέρω τι έκανε στις αρχές της η ΚΚΚ, δεν ξέρω αν μετά ο Griffith άλλαξε γνώμη ή τον έκραξαν ή οτιδήποτε, αλλά αν εγώ γράψω ένα κείμενο που λέει ότι οι μαύροι είναι καθυστερημένοι, απολίτιστοι, βρωμιάρηδες και θέλουν να μας κλέψουν τα σπίτια δε νομίζω να πείσω κανέναν μετά ότι δεν ήταν ρατσιστικού περιεχομένου και το καταλαβατε όλοι λάθος...

Link to comment
Share on other sites

Αυτό το "δεν εννοούσα αυτό που καταλάβατε" μου θυμίζει κάτι πολιτικούς που κάνουν κάποια δήλωση στα ΜΜΕ που φέρνει σε δύσκολη θέση το κόμμα τους και μόλις τους βάλει χέρι το αφεντικό λένε "μεταφέρθηκε λάθος" και "δεν εννοούσα αυτό που καταλάβατε" κτλ κτλ.

 

Ορθόττατο.

 

Δεν ξέρω τι έκανε στις αρχές της η ΚΚΚ, δεν ξέρω αν μετά ο Griffith άλλαξε γνώμη ή τον έκραξαν ή οτιδήποτε, αλλά αν εγώ γράψω ένα κείμενο που λέει ότι οι μαύροι είναι καθυστερημένοι, απολίτιστοι, βρωμιάρηδες και θέλουν να μας κλέψουν τα σπίτια δε νομίζω να πείσω κανέναν μετά ότι δεν ήταν ρατσιστικού περιεχομένου και το καταλαβατε όλοι λάθος...

 

 

Το 1865 που διαδραματίζεται η ταινία, οι άρτι απελευθερωθέντες μαύροι του Νότου ήταν όντως απολίτιστοι και βρωμιάρηδες (γιατί δεν τους είχε δωθεί η ευκαιρία να είναι κάτι άλλο). Και τους είχαν πείσει ότι δικαιούνταν να κλέψουν τα σπίτια των Νοτίων (οποιωνδήποτε, όχι ειδικά του πρώην αφεντικού τους) "γιατί αυτοί τα είχαν χτίσει". Αν, λοιπόν, η ιστορία σου διαδραματιζόταν το 1865 και τα έλεγε αυτά, θα ήταν εποχής, όχι ρατσιστική.

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, αλλά κι εδώ είχαμε αρκετά προβλήματα με λαθρομετανάστες, κυρίως Αλβανούς. Αν λοιπόν γράψω ένα ανάλογο κείμενο εναντίον των Αλβανών και πόσο απαίσιοι είναι όλοι τους κι εποφθαλμιούν τις περιουσίες μας κτλ κτλ, δε θα είναι ρατσιστικό; Εγώ νομίζω πως ναι.

Στην περίπτωση βέβαια της ταινίας είναι ακόμα χειρότερα, μιας και μιλάει για τους αφροαμερικανούς, τους οποίους κουβάλησαν εκεί οι Ευρωπαίοι με τη βία για να τους κάνουν σκλάβους. Θα έλεγα ότι πολύ εύκολα έσβησαν τις ενοχές τους γι' αυτό, αλλά αμφιβάλλω αν είχαν ποτέ ενοχές.

Link to comment
Share on other sites

aScannerDarkly, συνεχίζω να βλέπω αδυναμίες στη συλλογιστική σου και θα μπορούσα να πω πολλά ακόμη, αλλά δεν έχω και κάτι για το οποίο προσπαθώ να σε πείσω: την ταινία δεν την έχω δει και δεν είναι απίθανο να είναι εμετική, όπως τη χαρακτήρισες.

 

Οπότε, θα ήθελα να επιστρέψω στο αρχικό ζήτημα που με προβλημάτισε. Μου φάνηκε πολύ εύκολος στόχος για απόρριψη η "Γέννηση ενός Έθνους". Φανατικοί του Γκρίφιθ στό φόρουμ δύσκολο να υπάρχουν (αν υπάρχουν, γενικώς) και το συγκεκριμένο έργο του έχει κακολογηθεί για τόσες δεκαετίες ώστε κανείς δε θα τολμούσε να το υπερασπιστεί. Όσο για τη δεύτερη Κλαν (και την τρέχουσα 3η) όλοι είμαστε σύμφωνοι ότι είναι απεχθής.

 

Θα με ευχαριστούσε, αν είχες την καλή διάθεση να μου πεις κατά πόσον βρίσκεις "εμετικά" και τα παρακάτω έργα της αφηγηματικής τέχνης:

 

[να σημειώσω ότι είναι ζήτημα προσωπικής περιέργειας κι όχι απόπειρα να σε φέρω σε δύσκολη θέση ή να σε φέρω σε αντίφαση κι έτσι με "πονηριά" να καταρίψω την αρχική σου άποψη - αν υπάρχει η παραμικρή υπόνοια ότι ρωτάω με τέτοιο σκοπό, προτιμώ να μη μου απαντήσεις ή να το κάνεις με ΡΜ σε περίπτωση που θα ήθελες]

 

- Ο Ρόμπερτ Χάουαρντ (φαντάζομαι τον γνωρίζουμε όλοι) εκφράζει στο μεγαλύτερο ποσοστό των ιστοριών του την άποψη ότι οι μαύροι είναι στην πλειονότητά τους άβουλα όντα που έχουν την καθοδήγηση του ανώτερου λευκού, με εξαίρεση τους λίγους κτηνώδεις εγκληματίες στους οποίους πρέπει να γίνεται ευθανασία (με δίκοπο πέλεκυ) για να είμαστε κι εμείς κι οι ομόφυλοί τους ασφαλείς. Και δεν τα γράφει αυτά μόνο για φανταστικούς κόσμους, αλλά και σε ιστορίες που διαδραματίζονται στην εποχή και τον τόπο του (π.χ. "Το μαύρο σκυλί του θανάτου", που έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά).

 

- Η "Καλύβα του μπάρμπα Θωμα" είναι ένα μυθιστόρημα περιορισμένης λογοτεχνικής αξίας (για να το πω ευγενικά), το οποίο παρουσιάζει ανακριβώς (αρνητικά) τους Νότιους και (στερεότυπα) τους μαύρους, πράγμα που δυσαρέστησε και δυσαρεστεί και τους δύο. Επιβιώνει ως και σήμερα (πρόσφατα το διάβαζε η ανηψιά μου) και έχει μεταφραστεί σχεδόν σε κάθε γλώσσα γιατί υπήρξε μεγάλης χρησιμότητας. Την εποχή του, έπεισε την Ευρώπη (όπου οι αγώνες ανεξαρτησίας των διαφόρων εθνών είχαν γίνει αρκετά δημοφιλείς) να μη στείλει βοήθεια στους Νότιους "γιατί δεν την άξιζαν, τέτοιοι που ήταν".

 

- Στον Shaft (το ρημέηκ) οι "λευκοί" και οι "λατινοαμερικάνοι" είναι καθίκια που επιβουλεύονται τους "αφροαμερικανούς".

Link to comment
Share on other sites

Μάλλον έχουμε ξεφύγει εντελώς από το topic, αλλά τι να γίνει. Γι΄αυτά που λες, θα προσθέσω κι εγώ ότι ο υπεραγαπημένος μου (μας) Lovecraft κάνει συχνά πυκνά πολύ ενοχλητικά ρατσιστικά σχόλια (βλ. πχ Red Hook). Αν ο κύριος άξονας του έργου του ήταν αυτές οι ρατσιστικές απόψεις, προφανώς και θα έκανα παρόμοια σχόλια με αυτά που κάνω για την ταινία. Με ενοχλούν αυτές οι σπόντες του, αλλά η μεγαλοφυία του έργου του είναι άλλη ώστε να μπορώ να κλείσω λίγο τα μάτια. Η ταινία, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, είναι από την αρχή μέχρι το τέλος ρατσιστική, οπότε με απωθεί. Άλλωστε δεν νομίζω ότι λέω κάτι που δεν έχει ξαναειπωθεί. Τέλος πάντων, για να μην είμαι και άδικος, παρόλ' αυτά, πιθανότατα, αν δεν είχε υπάρξει η Γέννηση ενός Έθνους, ο κινηματογράφος δε θα ήταν ίδιος.

Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Κλασικά αριστουργήματα του βωβού κινηματογράφου

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..