Deodonus Posted January 14, 2006 Share Posted January 14, 2006 "[...] Μιλόντας, εξ άλλου, όχι για μουσικά έργα αλλά για μυθιστορήματα, ο Έντγκαρ Άλαν Πόε ισχυριζόταν πως ένας συγγραφέας, εάν είναι έξυπνος, συλλαμβάνει πρώτα μια τελική έκβαση και κατόπιν επινοεί μια τέτοια ακολουθία γεγονότων έτσι ώστε να οδηγούν πειστικά προς αυτό το αποτέλεσμα. "Σε αυτή την περίπτωση", έγραφε ο Πόε, "το τέλος μπορούσε να είναι η αιτία όλων όσων προηγούνται και όχι το αντίστροφο"! [...]" Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο "Εισαγωγή στη Θεωρία και Ανάλυση της Τονικής Μουσικής" του Γιώργου Φιτσιώρη, καθηγητή θεωριτικών στο τμήμα Μουσικών Σπουδών στην Αθήνα (σελ.119). Εσείς όταν γράφετε πάτε από το τέλος προς την αρχή ή αφίνεστε στην ίδια την ιστορία να σας οδηγίσει? Σημείωση: το να πας από το τέλος προς την αρχή, δεν αποκλήει τις εκπλήξεις. Αυτά... Υ.Γ.: παρακαλώ μην μίνετε και πολύ στο "ένας συγγραφέας, εάν είναι έξυπνος". αυτό αποτελεί άποψη του Πόε, ας μην αρχίζουμε να λέμε για το ποιός είναι έξυπνος ή όχι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted January 14, 2006 Share Posted January 14, 2006 Στην τρίτη λυκείου αυτό έκανα στις εκθέσεις: έγραφα πρώτα έναν επίλογο, όπου "έκλεινα" μέσα όλο το κείμενο, μετά έκανα ανάλυση της εν λόγω παραγράφου (όπου κι έβγαινε το κυρίως θέμα) και στο τέλος η εισαγωγή μου έπαιρνε γύρω στα 5 λεπτά! Δεν ξέρω αν είναι έξυπνο, σίγουρα είναι μια λειτουργική τεχνική. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted January 14, 2006 Share Posted January 14, 2006 Μπα, δε με βολεύει εμένα αυτή η τεχνική. Πάντα αρχίζω από την αρχή και πηγαίνω εξερευνώντας. Έχει περισσότερο ενδιαφέρον έτσι, και μπορώ να δώσω ό,τι τέλος θέλω, ανάλογα με το πού θα με οδηγήσουν τα γεγονότα της ιστορίας μου. Και είμαι πιο έξυπνος από τον κύριο Πόε. :Ρ j/k Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted January 14, 2006 Share Posted January 14, 2006 Εγώ πάλι είμαι μαζί του, κανονικά Όμως, εντάξει, αυτό είναι μια αποσπασματική φράση και ουσιαστικά αφορά μικρές ιστορίες. Το "ολόκληρο" νόημα αυτού στο οποίο αναφέρεται ο Πόε, από άλλα πράγματα στα οποία το περιγράφει, είναι ότι πρέπει να έχει συντελεστεί η ιστορία στο κεφάλι σου προτού το χέρι σου αγγίξει το στυλό. Και με αυτό είναι που συμφωνώ απόλυτα, γιατί τότε αυτό που φτιάχνεις μου φαίνεται πως είναι πιο εύκολο να ολοκληρωθεί και να σε πάει κάπου. Και πάλι, θα ξαναπώ, πως δεν είμαι σίγουρη πως συμφωνώ στο ίδιο πράγμα, όταν μιλάμε για μια νουβέλα ή ένα μυθιστόρημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 14, 2006 Share Posted January 14, 2006 Ξεκινάω από μια αρχή στο κεφάλι μου σαν στίγμα, χαράζω μια σειρά από πιθανές διαδρομές και καταλήγω σε κάποια τέλη στον ορίζοντα. Διαλέγω το καλύτερο και μετά γράφω (στις σύντομες ιστορίες) ή έχω μια γενική κατεύθυνση του τέλους στα μεγαλύτερα κείμενα και κατευθύνομαι προς αυτή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted January 14, 2006 Share Posted January 14, 2006 αλλες φορές αρχίζω απο το τέλος, άλλες φορές απο ένα σημείο. Τωρα που έχω αρχίσει κάπως μεγαλύτερες ιστορίες, εχω στο μυαλό μου το τέλος, και μερικά σημεία, όμως δεν είναι πάντα απόλυτο πως δε θα αλλάξει κάτι στη διάρκεια της ανάπτυξης.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted January 15, 2006 Share Posted January 15, 2006 Όπως τύχει. Πολλές φορές έχω απλά μια ιδέα την οποία σπρώχνω παραπέρα. Αν δεν θέλει καθόλου σπρώξιμο για να πάει παραπέρα, είναι ακόμα καλύτερα. Άλλες πάλι φορές μου έρχεται στο νου ένα ωραίο τέλος, και προσπαθώ να βρω πιθανές αλληλουχίες γεγονότων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν προς τα εκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.