Βάρδος Posted February 2, 2006 Share Posted February 2, 2006 Αναγνώστε και σχολιάστε ελεύθερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted February 2, 2006 Share Posted February 2, 2006 (edited) Άρα σαν να λέμε χρειάζεται να υπάρξει ένας πλούσιος Έλληνας συγγραφέας φαντασίας που θα θέλει να εκδόσει τα βιβλία του κι ο μόνος τρόπος θα ήταν να φτιάξει έναν εκδοτικό οίκο (είτε βρίσκοντας κι άλλους συγγραφείς φαντασίας για να συνεργαστούν είτε μόνος του). Κι όταν τον φτιάξει και τα εκδόσει, θα πει αφού έχω τον οίκο που τον έχω δεν εκδίδω και κανένα άλλο βιβλίο κανενός άλλου Έλληνα συγγραφέα φαντασίας που περνάει τα ίδια με μένα; Edited February 2, 2006 by twocows Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted February 2, 2006 Author Share Posted February 2, 2006 Ή, μεγάλες εκδόσεις (όπως ο Αίολος ή ο Anubis) θα μπορούσαν να αρχίσουν να εκδίδουν και Έλληνες συγγραφείς... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted February 2, 2006 Share Posted February 2, 2006 Ναι, νομίζω ότι αυτή είναι η μόνη σωτηρία... Βασικά νομίζω δεν τους ενδιαφέρει καν αν ειναι καλοί συγγραφείς ή όχι. Γνωστός=πωλήσεις κατευθείαν. Όσο για το β) που λες...συμφωνώ, αλλά αν ένα νέο βιβλιο φαντασίας πλασαριστεί με "διθυραμβικές κριτικές" και ατάκες του στυλ "ο πολύ γνωστός συγγραφέας του τάδε", δεν έχει σημασία αν είναι γνωστός ή όχι στην Ελλάδα. Έχουμε μια τάση να προτιμάμε τους "γνωστούς", και μάλλον εκεί βασίζονται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Amandel Posted February 2, 2006 Share Posted February 2, 2006 Όσον αφορά τα κριτήρια των ελληνικών εκδοτικών Οίκων για το ποιοι ξένοι είναι κατάλληλοι προς μετάφραση, συμφωνώ με αυτά που λες Bardusix. Αυτά συν κάποιες περιπτώσεις που έχει τύχει να δω από μέσα από εκδοτικούς οίκους, όπου μεταφράζονται δοκιμαστικά κομμάτια βιβλίων (ασχέτως με το αν οι συγγραφείς είναι δημοφιλείς ή όχι), και αν η γλώσσα είναι πιασάρικη και ευκολοχώνευτη στα ελληνικά, τότε αποφασίζεται να μεταφραστούν. Όσον αφορά τους Ελληνες Συγγραφείς, πολύ φοβάμαι ότι τελικά όποιος κάνει όνομα (με οποιονδήποτε τρόπο) έχει την ευκαιρία να γράψει βιβλίο για ότι θέλει. Ο Αίολος έχει κάποια κινητικότητα καθώς έχει εκδόσει βιβλία του Θωμά Μαστακούρη και του Αντωνόπουλου. Για τους πρωτοεμφανιζόμενους τα πράγματα είναι πάντα δύσκολα Μου φαίνεται πως αν δεν υπάρξει σημαντική στροφή προς αυτό το είδος, δεν θα ευνοηθούν και πολύ οι ¨Ελληνες. Δηλαδή ίσως αν έβγαινε ένα πολύ καλό βιβλίο φαντασίας από Έλληνα, όχι μόνο με διαφήμιση και promotion αλλά να έσπαγε το ρόδι που λένε, θα χωνόντουσαν όλοι με τα μούτρα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted February 2, 2006 Share Posted February 2, 2006 Βασικα,πολυ σωστο ειναι το σχολιο του Νιχιλιο στο μπλογκ του Βαρδου. Ελαχιστοι διαβαζουν Ελληνες συγγραφεις.Ουτε εγω διαβαζω εδω που τα λεμε.Και ο κυριος λογος ειναι περιπου αυτο που ειπε ο Βαρδος.Ειναι καποιοι συγγραφεις που εχουν κανει επιτυχια σε ολο τον κοσμο.Αρα,υποθετω οτι, ειναι καλοι και αγοραζω τα βιβλια τους.Με τον Μουρκοκ ας πουμε ετσι εγινε.Εβλεπα τοσα μεταφρασμενα βιβλια του κι αναρωτιομουν "Μα,ειναι τοσο καλος?".Εψαξα στο διαδιχτυ και μου αρεσαν αυτα που ειδα.Διαβασα το πρωτο βιβλιο του Ελρικ και...πορωθηκα. Μου κανει εντυπωση που ενω προωθουνται mainstream Ελληνες ΚΑΙ ξενοι που γραφουν φανταστικο...δεν προωθειτε καθολου ο συνδυασμος αυτων των δυο: Ελληνες που γραφουν φανταστικη λογοτεχνια!!! Παντως υποθετω οτι το ιδιο προβλημα που εχουν οι Ελληνες λογοτεχνες του Φανταστικου θα εχουν και οι υπολοιποι ξενοι-μη αγγλοφωνοι.Σκεφτειτε το λιγο: Στο mainstream υπαρχουν ενα σωρο γνωστοι λογοτεχνες απο ολο τον κοσμο.Γαλλοι,Ρωσοι,Ιταλοι,Ινδοι,Αιγυπτιοι,Βραζιλιανοι... Αλλα στο φανταστικο ειναι μια αμελητεα μειονοτητα.(Αυτο σηκωνει απο μονο του συζητηση για αλλο τοπικ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted February 2, 2006 Share Posted February 2, 2006 (edited) Πάντως εμένα μ' αρέσει να διαβάζω βιβλία (επ.) φαντασίας από Έλληνες συγγραφείς. Έχω πετύχει και κάτι καλά/ενδιαφέροντα (έχω κάνει και τοπικ για ένα). Έχει μερικά ράφια αφιερωμένα για παλιούς και καινούριους Έλληνες συγγραφείς φαντασίας στον Ελευθερουδάκη. Edited February 2, 2006 by twocows Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 2, 2006 Share Posted February 2, 2006 Και στην πολιτεία έχει μπόλικα βιβλία από Έλληνες συγγραφείς, απλά είναι στο κάτω κάτω ράφι των βιβλίων φανταστικής λογοτεχνείας. Πάντως με το να παραπονιόμαστε για τα χάλια των εκδόσεων χωρίς εμείς, σαν καταναλωτές, να αγοράζουμε βιβλία ελλήνων είναι είτε βλακεία είτε υποκρισία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted February 2, 2006 Share Posted February 2, 2006 Απάντηση στην ερώτηση σου, του τέλους: Όχι. Έχω τοποθετηθεί ξανά στο ίδιο θέμα μου φαίνεται, αλλά θα το κάνω και πάλι γιατί συνεχίζει να είναι ενδιαφέρον. Όχι, λοιπόν, γιατί είμαστε Έλληνες. Έχουμε την τάση να γκρινιάζουμε για την κατάσταση που οι ίδιοι δημιουργούμε και να μην προσπαθούμε να την αλλάξουμε, παρά συνεχίζουμε να μιζεριάζουμε λέγοντας "δε γίνεται τίποτα", το γνωστό άλλοθί μας, οπότε δεν κάνουμε και τίποτα. Κι αυτό γενικά, όχι μόνο στο συγκεκριμένο θέμα. Το να αλλάξουν τα πράγματα, ουσιαστικά περνάει από το χέρι μας. Άμα κατακλύζαμε τον Άνουβι (και τον κάθε Άνουβι) καθημερινά με ελληνικά κέιμενα της εν λόγω λογοτεχνίας κι αν ήμασταν οργανωμένοι και αρκετοί σε αυτό, κάποια στιγμή δε θα μπόρούσε να μας αγνοεί άλλο. Κι αν αυτό το συνεχίζαμε, αφού θα καταφέρναμε να εκδόσουμε κάποιο από όλα όσα θα δίναμε, και δε σταματούσαμε εκεί μα συνεχίζαμε το παιχνίδι (την πίεση και τη συγγραφή) και με άλλους οίκους, ίσως κάποτε να καταφερναμε να το κάνουμε και μόδα. Όμως αυτά τα πράγματα δεν τα κάνουμε. Δεν τα κάνουμε, τουλάχιστον, οργανωμένα, με θέληση και υπομονή. Εγώ, προσωπικά, δε βλέπω άλλο δρόμο για το συγκεκριμένο πράγμα. Προφανώς είναι δύσκολο, προφανώς θα σπάγαμε το κεφάλι μας πολλές φορές μέχρι να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά άμα το θέλουμε (και δεν είναι μικρή λέξη αυτή) μπορούμε να το κάνουμε. Από την άλλη, έχουμε κι αυτή τη νοοτροπία, "άμα δεν το κάνεις εσύ, δεν το κάνω κι εγώ", οπότε άλλος ένας λόγος που μας τραβάει πίσω θεωρώ πως είναι κι αυτός. Κι ένας ακόμα: Ποιος πήρε τελευταία φορά κείμενο άλλου, που να το θεωρεί σωστό και καλό, να το γυρίσει δεξιά αριστερά να βρει εκδότη? Όχι για τον εαυτό του, όχι για να κερδίσει κάτι, αλλά επειδή θεωρεί πως είναι καλό και πως δεν πρέπει να χαθεί. Κανείς. Κι αν εκδόσει κάποιος που το κείμενο του το θεωρούμε σκάρτο, θα λέμε όλοι "γιατί αυτός κι όχι εγώ?" (σε αντιθεση με την επάνω φράση). Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά μας είναι που μας κρατάνε πίσω και δε δουλεύουμε για τη δικιά μας αγορά(και το ότι τα βλέπω και τα λέω δε σημαίνει πως βγαζω και την ουρά μου απ'έξω, προέρχονται και από μένα οι παρατηρήσεις όπως και από αυτά που βλέπω γύρω μου και από τις αντιμετωπίσεις που έχω δει πριν καν σας γνωρίσω). Όλα αυτά, λοιπόν, θα πρέπει να τα αποβάλουμε, πρώτα σε προσωπικό επίπεδο, προτού θελήσουμε να προσπαθήσουμε στην αγορά. Εγώ, άμα σας αρέσει σαν ιδέα, είμαι μέσα στο να προσπαθήσουμε (το έχω ξαναπεί εξάλλου), για την ακρίβεια δε θέλω καν να δώσω ακόμα δικά μου κείμενα, δεν με θεωρώ έτοιμη για αυτό, όμως όλοι μας θα θέλαμε να υπάρχει σαν δυνατότητα κάτι τέτοιο. Το βλέπω στο χέρι μας να το κάνουμε πραγματοποιήσιμο, μια σχετική οργάνωση θέλει, δουλειά από όλους και υπομονή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted February 2, 2006 Author Share Posted February 2, 2006 Ευχαριστώ τους πάντες (και τα πάντα –τα αρκουδάκια :Ρ) για τα σχόλια! Βασικά νομίζω δεν τους ενδιαφέρει καν αν ειναι καλοί συγγραφείς ή όχι. Γνωστός=πωλήσεις κατευθείαν. Όσο για το β) που λες...συμφωνώ, αλλά αν ένα νέο βιβλιο φαντασίας πλασαριστεί με "διθυραμβικές κριτικές" και ατάκες του στυλ "ο πολύ γνωστός συγγραφέας του τάδε", δεν έχει σημασία αν είναι γνωστός ή όχι στην Ελλάδα. Έχουμε μια τάση να προτιμάμε τους "γνωστούς", και μάλλον εκεί βασίζονται. True. Αλλά και για έναν Έλληνα θα μπορούσαν να γράψουν στα blurbs «Ο Έλληνας Τόλκιν!» ή «Ένα ελληνικό έπος αντάξιο του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών!», και παρόμοια. Όσον αφορά τους Ελληνες Συγγραφείς, πολύ φοβάμαι ότι τελικά όποιος κάνει όνομα (με οποιονδήποτε τρόπο) έχει την ευκαιρία να γράψει βιβλίο για ότι θέλει. Αληθές, και δυστυχές… Ο Αίολος έχει κάποια κινητικότητα καθώς έχει εκδόσει βιβλία του Θωμά Μαστακούρη και του Αντωνόπουλου. Ο Μαστακούρης κάνει μεταφράσεις. Για τον Αντωνόπουλο λέω παρακάτω. Για τους πρωτοεμφανιζόμενους τα πράγματα είναι πάντα δύσκολα Μου φαίνεται πως αν δεν υπάρξει σημαντική στροφή προς αυτό το είδος, δεν θα ευνοηθούν και πολύ οι ¨Ελληνες. Δηλαδή ίσως αν έβγαινε ένα πολύ καλό βιβλίο φαντασίας από Έλληνα, όχι μόνο με διαφήμιση και promotion αλλά να έσπαγε το ρόδι που λένε, θα χωνόντουσαν όλοι με τα μούτρα! Αυτό πιστεύω κι εγώ: αν γινόταν μια καλή αρχή, μετά θα τσουλούσε το πράγμα από μόνο του. Παντως υποθετω οτι το ιδιο προβλημα που εχουν οι Ελληνες λογοτεχνες του Φανταστικου θα εχουν και οι υπολοιποι ξενοι-μη αγγλοφωνοι.Σκεφτειτε το λιγο: Στο mainstream υπαρχουν ενα σωρο γνωστοι λογοτεχνες απο ολο τον κοσμο.Γαλλοι,Ρωσοι,Ιταλοι,Ινδοι,Αιγυπτιοι,Βραζιλιανοι... Αλλα στο φανταστικο ειναι μια αμελητεα μειονοτητα.(Αυτο σηκωνει απο μονο του συζητηση για αλλο τοπικ) Πράγματι, υπάρχει πρόβλημα και σε άλλες χώρες. Αλλά γίνονται καλύτερες προσπάθειες απ’ό,τι εδώ: πχ, στη Γερμανιά, στην Ιταλία, ακόμα και στη Βουλγαρία. Έχουν δικούς τους λογοτέχνες φαντασίας, όπως είχα διαβάσει στο sffworld.com, σε κάποια φάση. Πάντως, ναι, κι εκεί η κατάσταση δεν είναι τόσο καλή. Αλλά εδώ είναι άθλια. Πάντως εμένα μ' αρέσει να διαβάζω βιβλία (επ.) φαντασίας από Έλληνες συγγραφείς. Έχω πετύχει και κάτι καλά/ενδιαφέροντα (έχω κάνει και τοπικ για ένα). Έχει μερικά ράφια αφιερωμένα για παλιούς και καινούριους Έλληνες συγγραφείς φαντασίας στον Ελευθερουδάκη. Και στην πολιτεία έχει μπόλικα βιβλία από Έλληνες συγγραφείς, απλά είναι στο κάτω κάτω ράφι των βιβλίων φανταστικής λογοτεχνείας. Πάντως με το να παραπονιόμαστε για τα χάλια των εκδόσεων χωρίς εμείς, σαν καταναλωτές, να αγοράζουμε βιβλία ελλήνων είναι είτε βλακεία είτε υποκρισία. Σωστό αυτό που λες, αλλά σκέψου πως, πολλές φορές, δεν είναι καν εύκολο να βρεις ελληνικά βιβλία για να διαβάσεις, γιατί δεν προωθούνται ούτε διαφημίζονται. Πχ, πρόσφατα αγόρασα ένα μυθιστόρημα που ονομάζεται «Οι Εκλεκτοί», του Θωμά Λάσκαρη, εκδόσεις Περίπλους. Το ξέρει κανένας; Μάλλον όχι. Ούτε κι εγώ ήξερα ότι υπήρχε, αλλά, όταν το είδα, είπα να το αγοράσω για να υποστηρίξω έναν καινούργιο συγγραφέα (γεννηθείς το 1983, παρακαλώ). Για μένα, το γεγονός ότι δεν διαβάζουμε κι αυτούς τους λίγους που υπάρχουν οφείλεται στο εξής: (α) Τα βιβλία είναι χαμένα στο χάρτη. Δεν προωθούνται, δεν διαφημίζονται. Δεν τα ξέρει ο κόσμος. (β) Κανένας εκδ. οίκος δεν έχει «σειρά φαντασίας». Απλά, πού και πού, βλέπεις να πετάνε και κανένα βιβλίο φαντασίας. Έτσι χάνεται μέσα στα υπόλοιπα. (γ) Αυτό που είπε η trillian στο blog μου: Πολλά εκδίδονται μέσω γνωστών και φίλων, οπότε δεν ξέρεις αν θα είναι άθλια γραμμένα. (δ) Πολλά είναι, όντως, άθλια γραμμένα. (ε) Πολλά κράζουν ΕΛΛΑΣ! ΕΛΛΑΣ! ΕΛΛΑΣ! ή είναι αυστηρά ελληνικά προσανατολισμένα. Και, τουλάχιστον εγώ, αυτό δεν είναι κάτι που θα ήθελα να το διαβάσω. (στ) Κάποια, απλά, δε μ’ενδιαφέρει, προσωπικά, η θεματολογία τους. Πχ, του Αντωνόπουλου, που λέγαμε. Μπορεί να είναι καλό μυθιστόρημα (δεν το αμφισβητώ· εξάλλου, δεν το έχω διαβάσει, για να το αμφισβητήσω), αλλά η θεματολογία του, έτσι όπως την έχω ακούσει, δε με κάνει να θέλω να το διαβάσω αμέσως. Το έχω στα υπόψη, αλλά δεν είναι το επόμενο στη λίστα μου. Και τι θέλεις, ρε φίλε; Το ένα σου ξυνίζει, το άλλο σου βρομάει! Πολύ επιλεκτικός δεν είσαι; Θέλω να βλέπω φανταστική λογοτεχνία με όραμα και καινούργιες ιδέες και καλλιτεχνική πώρωση. Θέλω να βλέπω συγγραφείς παρόμοιους μ’αυτούς του εξωτερικού, που στήνουν ολόκληρους κόσμους, που έχουν δεκάδες γαμάτες ιδέες, που γράφουν ζωντανούς χαρακτήρες και ενδιαφέρουσες πλοκές. Δε μου αρέσουν τα ημίμετρα, και δε μου αρέσει η λογοτεχνία να είναι στρατευμένη-ελληνοκεντρική. Απάντηση στην ερώτηση σου, του τέλους: Όχι. Έχω τοποθετηθεί ξανά στο ίδιο θέμα μου φαίνεται, αλλά θα το κάνω και πάλι γιατί συνεχίζει να είναι ενδιαφέρον. […] Όμως αυτά τα πράγματα δεν τα κάνουμε. Δεν τα κάνουμε, τουλάχιστον, οργανωμένα, με θέληση και υπομονή. Εγώ, προσωπικά, δε βλέπω άλλο δρόμο για το συγκεκριμένο πράγμα. Προφανώς είναι δύσκολο, προφανώς θα σπάγαμε το κεφάλι μας πολλές φορές μέχρι να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά άμα το θέλουμε (και δεν είναι μικρή λέξη αυτή) μπορούμε να το κάνουμε. Σ’αυτό έχεις δίκιο. Κοίτα, προσωπικά έχω στείλει κείμενά μου παλιότερα, και τα αποτελέσματα τα έχω γράψει σε άλλο topic. Μελλοντικά, λέω ξανά να κάνω απόπειρα, με κάποια νέα πράγματα που γράφω, να δούμε. Κι αν γίνει κάτι οργανωμένο, ακόμα καλύτερα. Από την άλλη, έχουμε κι αυτή τη νοοτροπία, "άμα δεν το κάνεις εσύ, δεν το κάνω κι εγώ", οπότε άλλος ένας λόγος που μας τραβάει πίσω θεωρώ πως είναι κι αυτός. Κι ένας ακόμα: Ποιος πήρε τελευταία φορά κείμενο άλλου, που να το θεωρεί σωστό και καλό, να το γυρίσει δεξιά αριστερά να βρει εκδότη? Όχι για τον εαυτό του, όχι για να κερδίσει κάτι, αλλά επειδή θεωρεί πως είναι καλό και πως δεν πρέπει να χαθεί. Κανείς. Κι αν εκδόσει κάποιος που το κείμενο του το θεωρούμε σκάρτο, θα λέμε όλοι "γιατί αυτός κι όχι εγώ?" (σε αντιθεση με την επάνω φράση). Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά μας είναι που μας κρατάνε πίσω και δε δουλεύουμε για τη δικιά μας αγορά(και το ότι τα βλέπω και τα λέω δε σημαίνει πως βγαζω και την ουρά μου απ'έξω, προέρχονται και από μένα οι παρατηρήσεις όπως και από αυτά που βλέπω γύρω μου και από τις αντιμετωπίσεις που έχω δει πριν καν σας γνωρίσω). Όλα αυτά, λοιπόν, θα πρέπει να τα αποβάλουμε, πρώτα σε προσωπικό επίπεδο, προτού θελήσουμε να προσπαθήσουμε στην αγορά. Σταμάτα να έχεις δίκιο, θα σε βαρέσω. :ΡΡ Ναι, αυτή είναι η μιζέρια του Έλληνα. Ο ένας ζηλεύει τον άλλο –πολλές φορές για ανούσια πράγματα–, λες κι έχουμε να μοιράσουμε κανένα χωράφι. Κι εγώ πιστεύω πως, αν γινόταν μια καλή αρχή (όπως είπα και παραπάνω), μετά θα κυλούσε το νερό στο αυλάκι, και θα υπήρχε χώρος για όλους όσους θέλουν να γράφουν σοβαρά. Στο εξωτερικό, βλέπεις ο ένας συγγραφέας να γράφει θετικά σχόλια για να τον άλλο, προκειμένου να τον προωθήσει. Εδώ… μιζέρια και παρακμή. Για να πει ο άλλος θετικά σχόλια για σένα, πρέπει να του έχεις πάρει π***. Το οποίο είναι τραγικό. Επιπλέον, αν υπήρχαν μερικοί Έλληνες συγγραφείς που αλληλοπροωθούνταν, με blurbs και σχολιασμούς (στο διαδίκτυο και όχι μόνο), αυτό θα προωθούσε και όλο το είδος γενικότερα. Εγώ, άμα σας αρέσει σαν ιδέα, είμαι μέσα στο να προσπαθήσουμε (το έχω ξαναπεί εξάλλου), για την ακρίβεια δε θέλω καν να δώσω ακόμα δικά μου κείμενα, δεν με θεωρώ έτοιμη για αυτό, όμως όλοι μας θα θέλαμε να υπάρχει σαν δυνατότητα κάτι τέτοιο. Το βλέπω στο χέρι μας να το κάνουμε πραγματοποιήσιμο, μια σχετική οργάνωση θέλει, δουλειά από όλους και υπομονή. Κι εγώ μέσα είμαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted February 2, 2006 Share Posted February 2, 2006 (edited) Κοίτα, προσωπικά έχω στείλει κείμενά μου παλιότερα, και τα αποτελέσματα τα έχω γράψει σε άλλο topic. Μελλοντικά, λέω ξανά να κάνω απόπειρα, με κάποια νέα πράγματα που γράφω, να δούμε. Ήσουν μονάχος σου όμως, έτσι δεν έιναι? Πως να τους τα κάνει "να" ένας άνθρωπος μόνος του? Κι εγώ μέσα είμαι. Αυτό μας κάνει δύο! Άμα γίνουμε δέκα και κάθε εβδομάδα δίνουμε από κάτι, μέχρι πότε θα μας φτύνουνε? Εντάξει, προφανώς μπορεί και να μην πιάσει, μπορεί να μη δουλέψει για οποιοδήποτε λόγο που δε μπορώ να τον σκεφτώ πριν, δεν το έχω ξανακάνει εξάλλου για να ξέρω, αλλά βρε αδερφέ, άμα δε δοκιμάσεις πως θα μάθεις? Άλλος κανείς? (Υπό την προυπόθεση πάντα, ότι θα πάμε ενωμένοι, χωρίς κολλητιλίκια κι αηδίες τέτοιες. Μία ομάδα, κι ότι και να καταφέρουμε θα το έχουμε καταφέρει παρέα και θα το χαρούμε όλοι μαζί.) edit: Α! και ως προς το τι γράφεται, το πόσα από αυτά θέλεις να διαβάσεις ή όχι, ένας άνθρωπος είσαι, με συγκεκριμένο γούστο. Είναι προφανές πως δε θα ήθελες να διαβάσεις τα πάντα. Εγώ πιστέυω πως ένας από τους λόγους που δε βρίσκεις κάτι να διαβάσεις είναι η στενότητα της αγοράς. Λίγα πράγματα από λίγους ανθρώπους, αν μεγάλωνε αυτό θα έβρισκες κάτι που να σου ταιριάζει περισσότερο, όπως και κάθε άλλος προφανώς. Edited February 2, 2006 by Nienor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted March 9, 2008 Share Posted March 9, 2008 Και να λοιπόν που μετά απο δύο χρόνια και ένα μήνα το τόπικ αυτό ανοίγει ξανά. Ναι, έχω ένα κόλλημα να ασχολούμαι με το παρελθόν αλλα στην προκειμένη ανοίγω το τόπικ ώστε να μας πουν την άποψη τους για τη λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα τα παλιά(κυρίως) αλλά και τα νέη μέλη. Είναι λογικό μέσα σε δύο χρονια να άλλαξαν πολλά. Προσωπικά παρατήρησα ότι είχαμε μία γενναία δόση ανάπτυξης του φανταστικού στη χώρα μας. Νέα βιβλία, νέες (ερχόμενες) τριλογίες νέοι εκδοτικοί, νέα περιοδικά, νέα κόμικς, πολλά νέα μέλη στο sff παραθέτωντας δικές τους ιστορίες, διαγωνισμοί ακόμα και καταστήματα που άνοιξαν για να ασχοληθούν με το φανταστικό (Cube, Public). Βέβαια το κατά πόσο ευτυχισμένοι νιώθουν οι νέοι συγγραφείς, δημιουργοί, εκδότες, βιβλιοπώληδες, δεν μπορώ να το γνωρίζω.Εύχομαι τουλάχιστον στα επόμενα δύο χρόνια να έχουν αναπτυχθεί περισσότερο οι δουλειές και όσοι δημιούργησαν-δημιουργούν, έγραψαν-γράφουν, επιχείρησαν-επιχειρούν, έκδοσαν-εκδίδουν, να μην απογοητευτούν από τα χτυπήματα που έφαγαν-τρώνε στο στομάχι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 Δε βάζουμε και άλλον ένα χρόνο στην πλάτη πριν το ξανανοίξουμε αυτό, για να θυμούνται οι παλιοί και να δούμε όλοι πόσα άλλαξαν από τότε: Όπως το βλέπω εγώ, έχουμε από τη μία φως στον ορίζοντα, με Έλληνες να εκδίδονται επιτέλους και ενίωτε και να προωθούνται από τους οίκους τους, από την άλλη ο χώρος του βιβλίου είναι στα πρόθυρα οικονομικής κρίσης που δεν ξέρουμε πότε ακριβώς θα κάνει το μπαμ. Σχολιάστε ελεύθερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 (edited) Έλληνες εκδίδονται αλλά ακόμα αγνοούνται. Μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι αμφιβάλουν για τους ξένους τίτλους του φανταστικού που έχουν εισάγει. Το φανταστικό δεν πουλάει, λένε , ενώ ελάχιστοι είναι που βλέπουν ότι έχει προοπτικές. Μικροί εκδοτικοί που εισάγουν ξένους τίτλους και εκδίδουν Έλληνες συγγραφείς είναι χρεωμένοι ως το κόκκαλο. Το βιβλιοπωλείο Cube το οποίο στήριξε με το δικό του τρόπο το φανταστικό όσο κανένα άλλο βιβλιοπωλείο, έκλεισε. Η Ελλάδα, όπως και σε τόσους ακόμα τομείς, περισσότερο σημαντικούς από ότι η λογοτεχνία, βρίσκεται πολλά χρόνια πίσω και δυτυχώς δεν πρόκειται ποτέ να προλάβει τους ρυθμούς των τελευταίων δεκαετιών. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ασχολούνται με το φανταστικό (σε μορφή βιντεοπαιχνιδιών πάντα) οι οποίοι δεν ξέρουν τι εστί Τόλκιν. Αυτά είναι μερικά από τα άσχημα. Κάποιος ας αναφέρει τα ευχάριστα. edit: ορθογραφικά Edited February 23, 2009 by Παρατηρητής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 Το βιβλιοπωλείο Cube το οποίο στήριξε με το δικό του τρόπο το φανταστικό όσο κανένα άλλο βιβλιοπωλείο, έκλεισε. Απο την άλλη,στη Θεσσαλονίκη η Αγνωστη Κανταθ κρατάει γερά εδώ και αρκετά χρόνια.Το γιατί δεν πάει καλά μια επιχείρηση είναι συνιστμένη πολλών παραγόντων. Σαφώς και οι μικροί εκδοτικοί οίκοι έχουν πρόβλημα ως μικρές (ελληνικές) επιχειρήσεις.Απ'έξω από το χορό θα μείνουν; Εγώ πιστεύω ότι τα κύρια σημεία του προβλήματος είναι ότι 1.Ο Έλληνας δε διαβάζει γενικώς 2.Τα βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας είναι ακριβά στα Ελληνικά και επιπλέον(όπως έχω παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια) απευθύνονται σε μάλλον ψαγμένο κοινό που θα προτιμήσει να πάρει το fantasy βιβλίο από άμαζον με 7 ευρώ πχ από το να το πάρει σε 2 τόμους των 23,5 και να του στοιχήσει 47 ευρώ αντί 7.Μια μικρή άνθηση είχε η φανταστική λογοτεχνία τότε με τις εκδοσεις Κακτου και Ωρόρα που ήταν καλές ιστορίες σε μέτριες εκδόσεις με χαμηλή τιμή.Το παιδί που πορώνεται με το φαντασυ από ταινίες και παιχνίδια πρεπει α:Να έχει το ερέθισμα από το περιβάλλον του και να πάει να πάρει κάποια βιβλία φάντασυ αφού του αρέσει και β:Να έχει τη δυνατότητα με το χαρτζηλίκι του να αγοράσει τα βιβλία. Επίσης θα ήθελα να επισημάνω το εξής εδώ.Ενώ η παραεπιστήμη και η κάθε new age μόδα έχει πέραση(αν ανοίξετε την τηλεόραση θα το καταλάβετε,ακόμη και ο διακεκριμένος Χαρδαβέλας με αυτά ασχολείται)...η φανταστική λογοτεχνία δεν έχει ξεφύγει εντελώς από την περιθωριοποίηση.Δηλαδή οκ,αν διαβάζεις Τόλκιν ή Ρόουλινκ.Αλλά αν διαβάζεις "Ιστορίες με εξωγήινους" σε κοιτάνε με μισό μάτι άτομα που το σαββατόβρραδο μένουν μέσα για να δουνε σε ποιά μέρη της Ελλάδας έχουν πρατήρια καυσίμων οι εξωγήινοι.Αυτό δεν είναι παράδοξο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 Σωστές οι παρατηρήσεις σου Heiron. Θα συνεχίσω λίγο ακόμα το μαύρο ρεπορταζ μου με μερικά ακόμη στοιχεία. Η σελίδα μας, το αγαπημένο μας sff, γεμίζει συνεχώς με νέες ιστορίες από παλιά και από νέα μέλη, κάτι που είναι πραγματικά ευχάριστο και δείχνει ότι υπάρχουν παραγωγικοί Έλληνες και μάλιστα αξιόλογοι. Προβληματισμό όμως προκαλεί το γεγονός ότι η Ανθολογία Sff (Ονείρων Σκιές) από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομες σχεδόν πάτωσε. Οι εκδότες παραμένουν αρνητικοί με τους Έλληνες συγγραφείς. Θα βγάλουν ο καθένας από έναν και θα προσπαθήσουν να τον πλασάρουν ως ταλέντο (είτε το έχει είτε όχι). Αλλά αυτό θα το κάνουν με έναν, άντε δύο. Αν αυτός ο ένας δεν τους φέρει τα λεφτά που περιμένουν, αντίο σας. Το μόνο που θα κάνουν είναι να βγάζουν τα βιβλία αυτού του ένα μέχρι να του πούνε κι αυτουνού αντίο. Εκδοτικοί οίκοι που ασχολούνται μόνο με το φανταστικό, ούτε και φέτος δημιούργησαν τμήμα που να ασχολείται με τους Έλληνες. Με λίγα λόγια φάτε τα ίδια και τα ίδια... Το εφηβικό μυθιστόρημα πάει κατά διαόλου στην Ελλάδα. Θα μου πείτε τι σημασία έχει αυτό; Έχει, διότι τα περισσότερα βιβλία του είδους έχουν φαντσική θεματολογία. Και αν δεν διαβάζουν τα παιδιά του σήμερα πώς θα διαβάσουν οι μεγάλοι του αύριο; Στο παζάρι βιβλίου φέτος είδα για ακόμα μια φορά βιβλία Ελλήνων συγγραφέων του φανταστικού στην τιμή των 2.50, 2 ακόμα και ενός ευρώ. Α ναι...Ακόμα περιμένουμε το βιβλίο του Ντίνου Χατζηγιώργη καθώς και των υπόλοιπων δύο νικητών του διαγωνισμού του ΟΞΥ. Αναρωτιέμαι αν θα περιμένουμε πολύ ακόμα και αν οι κύριοι εκείνοι του εκδοτικού ασχοληθούν και με άλλα έργα του Ντίνου στο μέλλον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 (edited) Στην ελληνική νοοτροπία ανήκει και η μη πληρωμή ενός διηγήματος που θα τυπωθεί σε περιοδικό του εμπορίου. Λες, εντάξει, δύσκολο να σου βγάλει ο άλλος βιβλίο. Θα το παλέψω με διηγήματα. Και οι ευκαιρίες περισσότερες. Αλλά ... "να λες ευχαριστώ που τυπώθηκες και κάποιος θα σε διαβάσει κι άσε τις ελπίδες για κάποια αμοιβή." Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, και ο πιο γλοιώδης εκδότης θα σκεφτεί να σε κλέψει, να σου δώσει τα λιγότερα δυνατόν χρήματα. Δεν τους περνάει καν από το μυαλό η ελληνική πατέντα "στο βάζω δωρεάν ή δεν στο βάζω καθόλου". It does not compute. Σαν τις μπριζόλες που τις χτυπάει ο χασάπης για να τις μαλακώσει και να τις λεπτύνει, έχουμε φάει τόσο χτύπημα από δικούς μας και ξένους, που είναι πια στα γονίδια μας: Αυτό είναι χόμπι, γράφουμε για την πλάκα μας, για την προσωπική μας ικανοποίηση, και χρηματική αμοιβή για ένα διήγημα είναι σχεδόν ύβρις, σαν ξεπούλημα ή εμπορικοποίηση. Σας ζητώ συγνώμη αν μου είναι δύσκολο να σας μεταδώσω το σκεπτικό μου, που στην ηλικία που βρίσκομαι, η οποιαδήποτε χρηματική αμοιβή για το όποιο ταλέντο μου (αυτό στο οποίο είμαι καλός, αυτό στο οποίο νιώθω σπεσιαλίστας) είναι ένα απίστευτο δεκανίκι στην αυτοεκτίμηση ενός ανθρώπου. Ποιος είπε πως πρέπει να πληρωνόμαστε μόνο για τις δουλειές που μισούμε να κάνουμε; Γιατί τον πιστέψατε; Αυτά. Edited February 23, 2009 by DinoHajiyorgi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 Στην ελληνική νοοτροπία ανήκει και η μη πληρωμή ενός διηγήματος που θα τυπωθεί σε περιοδικό του εμπορίου. Λες, εντάξει, δύσκολο να σου βγάλει ο άλλος βιβλίο. Θα το παλέψω με διηγήματα. Και οι ευκαιρίες περισσότερες. Αλλά ... "να λες ευχαριστώ που τυπώθηκες και κάποιος θα σε διαβάσει κι άσε τις ελπίδες για κάποια αμοιβή." Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, και ο πιο γλοιώδης εκδότης θα σκεφτεί να σε κλέψει, να σου δώσει τα λιγότερα δυνατόν χρήματα. Δεν τους περνάει καν από το μυαλό η ελληνική πατέντα "στο βάζω δωρεάν ή δεν στο βάζω καθόλου". It does not compute. Σαν τις μπριζόλες που τις χτυπάει ο χασάπης για να τις μαλακώσει και να τις λεπτύνει, έχουμε φάει τόσο χτύπημα από δικούς μας και ξένους, που είναι πια στα γονίδια μας: Αυτό είναι χόμπι, γράφουμε για την πλάκα μας, για την προσωπική μας ικανοποίηση, και χρηματική αμοιβή για ένα διήγημα είναι σχεδόν ύβρις, σαν ξεπούλημα ή εμπορικοποίηση. Σας ζητώ συγνώμη αν μου είναι δύσκολο να σας μεταδώσω το σκεπτικό μου, που στην ηλικία που βρίσκομαι, η οποιαδήποτε χρηματική αμοιβή για το όποιο ταλέντο μου (αυτό στο οποίο είμαι καλός, αυτό στο οποίο νιώθω σπεσιαλίστας) είναι ένα απίστευτο δεκανίκι στην αυτοεκτίμηση ενός ανθρώπου. Ποιος είπε πως πρέπει να πληρωνόμαστε μόνο για τις δουλειές που μισούμε να κάνουμε; Γιατί τον πιστέψατε; Αυτά. Για ακόμα μια φορά σου βγάζω το καπέλο... Και μιας που ανέφερες αυτό με τα διηγήματα, αξίζει να σημειωθεί η συνεργασία του sff με το περιοδικό Mystery. Ναι, μπορεί το γνωστό περιοδικό να προσέφερε σε εμάς μερικές σελίδες για να δημοσιεύσουμε κάποιες μικρές μας ιστορίες, αλλά φυσικά δεν μας έδωσε τίποτα. Τουλάχιστον μου έστειλαν ένα αντίτυπο από το τεύχος που συμπεριλήφθηκε η ιστόρία μου. Εν τάξει, δεν με ενόχλησε αυτό, δεν περίμενα και να πάρω τίποτα (άσχετα αν η οποιαδήποτε δημοσίευση ανταμοίβεται). Αλλά αν επισκεφτείτε τη σελίδα του περιοδικού, στα περιεχομενα του κάθε τεύχους δεν αναφέρεται ούτε καν η λέξη διήγημα. Πλήρη άγνοια, λες και ήταν απλώς για να γεμίσουμε τις σελίδες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
gema Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 Το πρόβλημα είναι ποιο σύνθετο αλλά και ποιο απλό. Οι Έλληνες φίλοι του φανταστικού, ακόμα και μέσα στο φόρουμ, ακόμα και ο Heiron, όπως το έχει δηλώσει δημοσίως, δε διαβάζουν Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού, γιατί είναι………Έλληνες…………… Οι Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού δε διαβάζουν άλλους Έλληνες, γιατί είναι ………..Έλληνες………όπως και οι περισσότεροι που έχω γνωρίσει στο φόρουμ. Και βέβαια κανένας δε καταλαβαίνει, ούτε από το αναγνωστικό κοινό, ούτε από τις εμπλεκόμενες εταιρίες, ότι η βάση για την ανάπτυξη του φανταστικού στην Ελλάδα ξεκινάει πρώτα από την Ελληνική φανταστική λογοτεχνία. (ή άντε να βγάλουμε κανέναν γνωστό μας για να μη φύγει από την παρέα το πράγμα) Επομένως οι 2-3 μεγάλες εταιρίες του χώρου στην Ελλάδα, κάνουν αυτό που ζητάει το αναγνωστικό κοινό, το 90% του αναγνωστικού κοινού, βγάζουν ξένα mainstream, και τα βαράνε στο κεφάλι, και καλά κάνουν αφού πουλάνε. Οι εταιρίες στην Ελλάδα κάνουν αυτό που κάνουν, και η κατάσταση είναι όπως είναι, γιατί αυτό ζητάτε εσείς, η συντριπτική πλειοψηφία από εσάς τέλος πάντων, γιατί παραπονιέστε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 Οι Έλληνες φίλοι του φανταστικού, ακόμα και μέσα στο φόρουμ, ακόμα και ο Heiron, όπως το έχει δηλώσει δημοσίως, δε διαβάζουν Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού, γιατί είναι………Έλληνες…………… Κάτσε γιατί παραποιείς τα λόγια μου. Εγώ είπα ότι γενικώς δε διαβάζω Έλληνες γιατί διαβάζω τους καλύτερους από όλο τον κόσμο.Οχι γιατί "είναι Έλληνες"(εξάλλου γενικώς είμαι και εθνικιστής).Αμα θέλω να πάρω ένα βιβλίο φάντασυ τώρα για μένα είναι πιο καλό να πάρω το "Βόρα ορνιων" του Μάρτιν που ακόμη δε δέησα να διαβάσω ή να συνεχίσω τη σειρά βιβλίων του Κόναν από το να πάρω ένα βιβλίο Έλληνα γιατί(με τη δική σου λογική) είναι Έλληνας και πρεπει να τον στηρίξω.Μπορεί να προσβάλλονται μερικοί εδώ που τους βάζω σε δεύτερη μοίρα μπροστά σε Μάρτιν,Έρικσον,Χάουαρντ,Μουρκοκ και σία αλλά πιστεύω ότι αυτοί οι τύποι είναι must read(σόρρυ παιδιά για τον...εξευτελισμό).Αν είχα διαβάσει 2000 βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας σαφώς και θα είχα διαβάσει και πολλούς Έλληνες.Αλλά στα 200 βιβλία ναι το ομολογώ ότι θα προτιμήσω πχ Χερμπερτ από τον τυχόντα Χερβερτόπουλο.Πάντως,αν αδιαφορούσα για την ελληνική φανταστική λογοτεχνία δε νομίζω ότι θα ασχολιόμουν και με το παρόν φόρουμ ούτε θα έτρωγα τα λεφτά μου καθημερινά σε νετ καφέ για να το επισκέφτομαι. Επίσης όπως πολύ εύστοχα σχολίασε ο Ντινος εκ Χαλκίδας δε νομίζω ότι μπορούν οι Έλληνες εκδότες να το παίζουν υπερασπιστές του Ελληνικού φανταστικού όταν πχ δεν πληρώνουν για διηγήματα.Και δεν αναφέργομαι στον gema ή στο mystery.Η πιο απλή δικαιολογία εξάλλου θα είναι ότι απλούστατα ΚΑΝΕΙΣ δε πληρώνει στην Ελλάδα για διηγήματα οπότε όποιος το κάνει είναι κορόιδο.Λογικό από μια πλευρά,παράλογο από την άλλη. Όσον αφορά τους Έλληνες συγγραφείς φανταστικής λογοτεχνίας τα τελευταία χρόνια αρχίζω να αμφιβάλλω στο κατά πόσο είναι σε πολύ χειρότερη μοίρα από τους Έλληνες συγγραφείς γενικώς.Σίγουρα ένας εκδοτικός οίκος θα κρίνει ότι ένα μυθιστόρημα για την Αθήνα του μεσοπολέμου ή τη σύγχρονη ζωή στην Ελλάδα θα πουλήσει περισσότερο από ότι ένα μυθιστόρημα για το αγροτόπαιδο από την Δεσκια που ξεκινά μια επική περιπέτεια για να σώσει τον κόσμο από τα τέρατα.Αλλά αυτό ισχύει σε όλο τον κόσμο.Η φανταστική λογοτεχνία είναι μεν ένα αρκετά εμπορικό κομμάτι στο εξωτερικό αλλά είναι ένας αρκετά αποκομμένος κλάδος της λογοτεχνίας με συγκεκριμένο φαν κλαμπ που προφανώς στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο μεγάλο ώστε να στηρίξει μια προσπάθεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 Το πρόβλημα είναι ποιο σύνθετο αλλά και ποιο απλό. Οι Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού δε διαβάζουν άλλους Έλληνες, γιατί είναι ………..Έλληνες……… Αυτό είναι μεγάλη κουβέντα και χρειάζεται το δικό της τόπικ για να συζητηθεί. Ακόμα ένα κομμάτι για το μαύρο ρεπορταζ (να πάρει, πέρυσι ήμουν πολύ αισιόδοξος...) Πριν από το καλοκαίρι του 2008, με την ιδέα του εκδότη των Συμπαντικών Διαδρομών, φίλοι του φανταστικού θα ενωνόμασταν για να οργανωθεί το πρώτο Φεστιβάλ του Φανταστικού στη χώρα μας. Αλεφ, Έσπαιρος, Sff, ΦΛεΦαΛο, Unicorn, Φαρφουλάδες, Φίλοι του Κθούλου, LFT, συγγραφείς και εκδότες και τόσοι άλλοι ακόμα μοιράστηκαν ένα κοινό όραμα. Ένα αξιοκρατικό φεστιβάλ που θα λάμβανε χώρο σε διάφορα μέρη της Ελλάδας για να παρουσιάσει το φανταστικό και κυρίως αυτό της δικής μας παραγωγής. Τελικά τίποτα δεν έγινε....Το μόνο που έμεινε ήταν οι προκαθορισμένες ημερομηνίες οι οποίες και δημοσιεύτηκαν στο Μύστερυ Σεπτεμβρίου. Αναρωτιέμαι λοιπόν. Στην περίπτωση εκείνη έφταιγαν οι Έλληνες που δεν διαβάζουν τους ομογενείς τους; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 Οι Έλληνες φίλοι του φανταστικού, ακόμα και μέσα στο φόρουμ, ακόμα και ο Heiron, όπως το έχει δηλώσει δημοσίως, δε διαβάζουν Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού, γιατί είναι………Έλληνες…………… Θα ήταν οξύμωρο να κλαίγομαι που δεν με διαβάζουν στην Ελλάδα και ταυτόχρονα να σνομπάρω τους έλληνες συγγραφείς. Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν που ΓΡΑΦΕΙ (και ειδικά εδώ στο φόρουμ) να λέει "δεν διαβάζω έλληνες." Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
gema Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 Με το συμπάθιο βρε Γιώργο, αλλά καλύτερα να πηδήξω σε λάκκο με οχιές, παρά να με πιάσεις στο στόμα σου…………………………………………. Το φεστιβάλ το ακύρωσα εγώ, τις ετοιμασίες μάλλον για το φεστιβάλ, το ακύρωσα με δικιά μου προσωπική ευθύνη, γιατί είχα κάνει λάθη στην αρχική οργάνωση, λάθη που δε μπορούσαν να διορθωθούν πια μετά από μερικούς μήνες και καθιστούσαν αδύνατη τη διοργάνωση του. Ελπίζουμε να ξαναπροσπαθήσουμε σα Συμπαντικές Διαδρομές να το κάνουμε και να έχουμε μάθει από τα λάθη που κάναμε την πρώτη φορά. Αυτό είναι μεγάλη κουβέντα και χρειάζεται το δικό της τόπικ για να συζητηθεί. Ακόμα ένα κομμάτι για το μαύρο ρεπορταζ (να πάρει, πέρυσι ήμουν πολύ αισιόδοξος...) Πριν από το καλοκαίρι του 2008, με την ιδέα του εκδότη των Συμπαντικών Διαδρομών, φίλοι του φανταστικού θα ενωνόμασταν για να οργανωθεί το πρώτο Φεστιβάλ του Φανταστικού στη χώρα μας. Αλεφ, Έσπαιρος, Sff, ΦΛεΦαΛο, Unicorn, Φαρφουλάδες, Φίλοι του Κθούλου, LFT, συγγραφείς και εκδότες και τόσοι άλλοι ακόμα μοιράστηκαν ένα κοινό όραμα. Ένα αξιοκρατικό φεστιβάλ που θα λάμβανε χώρο σε διάφορα μέρη της Ελλάδας για να παρουσιάσει το φανταστικό και κυρίως αυτό της δικής μας παραγωγής. Τελικά τίποτα δεν έγινε....Το μόνο που έμεινε ήταν οι προκαθορισμένες ημερομηνίες οι οποίες και δημοσιεύτηκαν στο Μύστερυ Σεπτεμβρίου. Αναρωτιέμαι λοιπόν. Στην περίπτωση εκείνη έφταιγαν οι Έλληνες που δεν διαβάζουν τους ομογενείς τους; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 (edited) Φυσικά και συμφωνώ με τον Ντίνο, για τα σχετικά με την αμοιβή. Πολλά χρόνια πριν, πίσω στα 1992, συνάντησα τον Γιώργο Μπαλάνο. Ουσιαστικά μού είπε δύο πράγματα εκείνο το απόγευμα. Το ένα ήταν «συνέχισε να γράφεις». Το άλλο ήταν «να απαιτείς πάντα να πληρώνεσαι γι αυτά που γράφεις». Αυτή την αρχή την έχω τροποποιήσει λίγο σε «Απαιτώ πάντα να πληρώνομαι από έντυπα κερδοσκοπικού χαρακτήρα.» Όπως δεν ζήτησα αμοιβή από μη κερδοσκοπικά έντυπα όπως τα Φανταστικά Χρονικά ή Οι Δραματουργοί των Γιανν, και φυσικά δεν θα ζητούσα αμοιβή από το ΕΦ-ΖΙΝ για παράδειγμα, έτσι ακριβώς απαιτώ να αμειφθώ για το έργο μου από έντυπα που θα το χρησιμοποιήσουν για να βγάλουν λεφτά. Ήταν το πρώτο πράγμα που ρώτησα αρκετά χρόνια πριν όταν ήταν να δημοσιεύσω για πρώτη φορά στο «9» -το οποίο πληρώνει κανονικά και τυπικότατα μια που το ανέφερα. Οπότε, Παρατηρητή, χάρηκα πολύ όταν έθιξες αυτό Και μιας που ανέφερες αυτό με τα διηγήματα, αξίζει να σημειωθεί η συνεργασία του sff με το περιοδικό Mystery. Ναι, μπορεί το γνωστό περιοδικό να προσέφερε σε εμάς μερικές σελίδες για να δημοσιεύσουμε κάποιες μικρές μας ιστορίες, αλλά φυσικά δεν μας έδωσε τίποτα. γιατί αυτό ακριβώς ήταν και το πρώτο πράγμα που ρώτησα το Mystery όταν έμαθα για τον εσωτερικό διαγωνισμό εδώ στο sff.gr: «Πληρώνετε;» Η απάντηση ήταν «προωθούμε τη Ελληνική Λογοτεχνία του Φανταστικού». Ευχαρίστησα και δεν ξαναασχολήθηκα. Και, κατόπιν εορτής, σκέφτομαι ότι ακόμα και το ότι ψήφισα στον διαγωνισμό ήταν ηθικά λάθος. Έτσι, θεωρώ ότι είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να θυμηθούμε (ή κάποιοι από μας να ακούσουμε ίσως και για πρώτη φορά) την άποψη που λέει ότι «Όταν κάποιος βγάζει λεφτά από το μεράκι / χόμπυ / τέχνη μας, τότε οφείλει και να μας πληρώνει γι αυτό.» Όχι, σε τέτοιες περιπτώσεις, το να βλέπουμε απλώς το ονοματάκι μας τυπωμένο στο χαρτί σαφώς και δεν πρέπει να είναι αρκετό. edit: typos Edited February 24, 2009 by mman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted February 23, 2009 Share Posted February 23, 2009 Με το συμπάθιο βρε Γιώργο, αλλά καλύτερα να πηδήξω σε λάκκο με οχιές, παρά να με πιάσεις στο στόμα σου…………………………………………. Γιατί καλέ, τι έχει το στόμα μου; Ίσως κακώς να σε ανέφερα στο προηγούμενο ποστ μου αλλά δεν το έκανα για να σε εκθέσω ούτε για να σε πετροβολήσει κανείς. Αντιθέτως επειδή δική σου ήταν εκείνη η πολύ όμορφη και έξυπνη ιδέα, έπρεπε να το τονίσω. Και μέχρι σήμερα δεν ήξερα τους τους λόγους για τους οποιους ακυρώθηκε το φεστιβάλ. Δεν χρειάζεται λοιπόν η απολογία σε τίποτα και σε κανέναν. Η όλη αναφορά στο φεστιβάλ έγινε απλώς για να δούμε ότι δεν φταίει μόνο η αγοραστική προτίμηση του Έλληνα αλλά και ο τρόπος που εργαζόμαστε και συνεργαζόμαστε. Έστω αυτή η μικρή μερίδα ετούτης της μικρής χερσονήσου (που μάλλον αποτελούμε το 1/3 του Έλληνα αναγνώστη του φανταστικού). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.