Jump to content

Aξιολόγηση καλύτερων βιβλίων ΕΦ


Recommended Posts

Το Κουρδιστό Κορίτσι, Paolo Bacigalupi: (5.0 + 3.0) = 8.0

Εξαιρετική κοσμοπλασία που θα μπορούσε να δώσει και 6/6 στην ιδέα αν δεν ήταν μια-δυο-τρεις συμπτώσεις υπερβολικές στην πλοκή.

 

Robots and Empire: (5.5 + 3.0) = 8.5

Τα περισσότερα από τα σχετικά με την Αυτοκρατορία έργα του Ασίμωφ δεν με είχαν ενθουσιάσει. Αλλά εδώ, ο τρόπος που έκανε τη σύνδεση με τα ρομπότ, με κάνει να πω: Επιτέλους, ανακάλυψα το καλύτερο βιβλίο της Γαλαξιακής! (Κάλλιο αργά παρά ποτέ) :)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Brian Aldiss- Ταξίδι Χωρίς Τέλος: Ένα διαστημόπλοιο ταξιδεύει στο διάστημα χωρίς κυβερνήτη και χωρίς κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Οι εχθρικές φυλές που το κατοικούν τριγυρίζουν στους απέραντους έρημους διαδρόμους του που είναι σκεπασμένοι από μεγάλα φυτά. Μία μέρα τα μέλη μίας φυλής θα πάρουν την απόφαση να λύσουν το μυστήριο σχετικά με την φύση του σκάφους και του νοήματος της ύπαρξης τους. Ωραίο βιβλίο που ανήκει στην κατηγορία του generation ship. Ήταν το πρώτο βιβλίο αυτού του είδους που διαβάζω, και η όλη ιδέα μου άρεσε πολύ. 4+4= 8

Edited by Δημήτρης
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Χιούστον! Χιούστον! Με λαμβάνεις; Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αρκετά καλογραμμένη νουβέλα επιστημονικής φαντασίας, γραμμένη με το αντρικό ψευδώνυμο Τζέιμς Τίπτρι Τζούνιορ, από την Αμερικανίδα συγγραφέα και ψυχολόγο Άλις Μπ. Σέλντον. Η ιστορία αρκετά απλή, μια διαστημική αποστολή γύρω από τον Ήλιο, που αποτελείται από τρεις άντρες, έχει πάρει τον δρόμο της επιστροφής στη Γη. Μόνο που στη νεκρή συχνότητα επικοινωνίας με το Χιούστον, παρεμβάλλεται μια κοριτσίστικη φωνή. Ένα άγνωστο σκάφος βρίσκεται κοντά τους. Μην τα πολυλογώ, το σκάφος με τους τρεις άντρες αστροναύτες χάθηκε στο διάστημα και μάλλον έκανε ένα μεγάλο άλμα στον χρόνο, ύστερα από μια μεγάλη ηλιακή έκρηξη. Αυτά που θα μάθουν θα είναι συγκλονιστικά γι'αυτούς, όσον αφορά το μέλλον της Γης και της ανθρώπινης κοινωνίας... Νουβέλα-τροφή για σκέψη που θίγει τα φύλα, την ανθρώπινη κοινωνία, τον ρόλο των γυναικών και των αντρών σ'αυτήν και λοιπά και λοιπά. Και όλα αυτά με μια πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή και μια πολύ ωραία, ξεχωριστή γραφή. Το θέμα είναι ότι θα ήθελα να ήταν μυθιστόρημα διπλάσιο ή τριπλάσιο σε μέγεθος, θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η εξερεύνηση της κοινωνίας σε βάθος που παρουσιάστηκε συντόμως στην νουβέλα αυτή. Όπως και να'χει όμως, έμεινα ευχαριστημένος από αυτά που διάβασα. Ο πρόλογος της ελληνικής έκδοσης με τον τίτλο Γυναίκες με πρόσωπο δανεικό, πολύ καλός και με ενδιαφέροντα στοιχεία.

 

Τζέιμς Τίπτρι Τζούνιορ - Χιούστον! Χιούστον! Με λαμβάνεις; 5+3=8

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Το Κουρδιστό Κορίτσι, Paolo Bacigalupi: (5.0 + 3.0) = 8.0

Εξαιρετική κοσμοπλασία που θα μπορούσε να δώσει και 6/6 στην ιδέα αν δεν ήταν μια-δυο-τρεις συμπτώσεις υπερβολικές στην πλοκή.

 

Robots and Empire: (5.5 + 3.0) = 8.5

Τα περισσότερα από τα σχετικά με την Αυτοκρατορία έργα του Ασίμωφ δεν με είχαν ενθουσιάσει. Αλλά εδώ, ο τρόπος που έκανε τη σύνδεση με τα ρομπότ, με κάνει να πω: Επιτέλους, ανακάλυψα το καλύτερο βιβλίο της Γαλαξιακής! (Κάλλιο αργά παρά ποτέ) :)

 

εντυπωσιακο, εγω το θεωρω το λιγοτερο καλο εργο της τετραλογιας, αν και σιγουρα καλο :mf_bookread:

βασικα βεβαια δεν αποτελει αμεσο μερος της Γαλαξιακης Αυτοκρατοριας αλλα της τετραλογιας των Ρομποτ

ελπιζω να συνεχισεις και στα υπολοιπα

Edited by Ugh
Link to comment
Share on other sites

Καλοκαιρινά αναγνώσματα....

 

Greg Bear - Eternity

Το βιβλίο αρχικά κινείται σε δυο παράλληλους κόσμους, δείχνοντας πως εξελίσσονται τα πράγματα μετά τα γεγονότα του πρώτου βιβλίου, και στη συνέχεια δίνει μερικές απαντήσεις και μια κατάληξη που δεν είναι και τόσο ικανοποιητική. Αρκετά αδιάφορο, αν και πιο εύκολο στην ανάγνωση από το προηγούμενο. Δεν έχει καμιά ουσιαστική κορύφωση, ενώ σε σημεία οι χαρακτήρες νομίζω πως δρουν εντελώς παράλογα.

 

3 + 2 = 5

 

Arthur Clarke - The City and the Stars

Η ιστορία ξεκινά ένα δισεκατομμύριο χρόνια στο μέλλον, στην μόνη πόλη του πλανήτη Γη, τη Ντίασπαρ. Η Ντίασπαρ είναι μια μεγαλειώδης πόλη, πλήρως αυτοματοποιημένη και αυτάρκης, στην οποία οι κάτοικοί της είναι ελεύθεροι να ασχοληθούν με ότι επιθυμούν. Ο πληθυσμός της πόλης είναι σταθερός και στάσιμος – οι προσωπικότητες των ανθρώπων αποθηκεύονται στον κεντρικό υπολογιστή της πόλης, ο οποίος σε τυχαίες στιγμές τους αναγεννά, ώστε να συνεχίσουν τις ζωές τους για μερικές εκατοντάδες χρόνια ακόμα, μέχρι να ξαναμπούν στο 'ψυγείο' για μερικές χιλιετίες. Πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι ο Άλβιν, μια πολύ σπάνια περίπτωση στην ιστορία της πόλης – ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που έχει βγει από τη μνήμη του κεντρικού υπολογιστή για να ζήσει για πρώτη φορά. Ο Άλβιν διαθέτει ακόρεστη περιέργεια και είναι αποφασισμένος να μάθει τι υπάρχει έξω από τα τείχη της πόλης, τη στιγμή που όλοι οι φίλοι του τον διαβεβαιώνουν ότι αναζητά κάτι που δεν υπάρχει. Χωρίς να πτοείται όμως θα συνεχίσει τις έρευνες του, για να ανακαλύψει την πραγματικότητα για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας. Ενδιαφέρον βιβλίο, που δεν δείχνει τόσο παλιό όσο είναι, με τα κλασσικά μεγαλόπνοα οράματα του Κλαρκ, αλλά ένα κάπως αδύναμο φινάλε.

 

4,5 + 3 = 7,5

 

Arthur Clarke - The Sands of Mars

Η προσωπική μαρτυρία ενός συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας που επισκέπτεται για πρώτη  φορά τις αποικίες του Άρη, ενώ ο αποικισμός είναι ακόμα στα πρώτα του βήματα, και απειλείται με εγκατάλειψη λόγω του μεγάλου κόστους. Στην προσπάθεια του να μάθει τα πάντα για το νέο του περιβάλλον, σχεδόν αποκαλύπτει ένα μυστικό τεράστιας σημασίας για το μέλλον του κόκκινο πλανήτη. Δυστυχώς έχοντας διαβάσει τον Κόκκινο Άρη, φοβάμαι ότι κανένα συναφές μυθιστόρημα δεν θα μου κάνει εντύπωση πλέον. Παρόλα αυτά νομίζω πως είναι ένα ευχάριστο βιβλίο.

 

3,5 + 3 = 6,5

 

Keith Roberts - Pavane

Τι θα γινόταν αν η βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας είχε δολοφονηθεί και η χώρα επέστρεφε στον Καθολικισμό; Η μεγάλη Βρετανική αυτοκρατορία δεν θα σχηματιζόταν ποτέ, ο Πάπας της Ρώμης θα παρέμενε ο απόλυτος κυρίαρχος της Ευρώπης, και ο κόσμος δεν θα ξέφευγε ποτέ από την Φεουδαρχία. Αυτή είναι το σκηνικό του βιβλίου, που μέσα από χαλαρά συνδεδεμένες ιστορίες περιγράφει την κατάσταση στην καταπιεσμένη Αγγλία του 20ου αιώνα, που βρίσκεται ένα βήμα από την επανάσταση. Αρκετά ενδιαφέρον, αλλά και αρκετά δύσκολο (δεν ξέρω αν έχει μεταφραστεί, αλλά στα αγγλικά με δυσκόλεψε αρκετά).

 

5 + 2,5 = 7,5

 

Cliford Simak - Way Station

Το βιβλίο παρακολουθεί τον Enoch Wallace, έναν βετεράνο του Αμερικανικού εμφυλίου, ο οποίος εκατό χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου εξακολουθεί να μένει στο ίδιο σπίτι, να δείχνει το ίδιο νέος και να ακολουθεί καθημερινά την ίδια ρουτίνα. Καθώς η κυβέρνηση μαθαίνει για την ύπαρξή του και αρχίζει να ψάχνει τι συμβαίνει, μαθαίνουμε την παράξενη του ιστορία. Μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή ο συγγραφέας κάνει εκτενή σχόλια με πολιτικό, ηθικό και φιλοσοφικό περιεχόμενο, με σαφή αισιοδοξία για το μέλλον της ανθρωπότητας. Το βιβλίο έχει καλό ρυθμό, με το μυστήριο να αποκαλύπτεται σιγά σιγά, και μια αναπάντεχη κορύφωση λίγο πριν το τέλος. Το τελικό αποτέλεσμα δυστυχώς δεν με ικανοποίησε, ίσως λόγω μιας βολικής σύμπτωσης στην πλοκή, αλλά και επειδή γενικότερα μυθιστορήματα με τόσο ευχάριστο και αισιόδοξο ύφος (όπως η “Πόλη” του ίδιου) δεν με συναρπάζουν.

 

3,5 + 3 = 6,5

 

Philip Dick - Counter Clock World

Η βασική ιδέα του βιβλίου είναι ότι κάποια στιγμή ο χρόνος αντιστρέφεται, και όλα αρχίζουν να κυλούν ανάποδα. Οι νεκροί ανασταίνονται από τα νεκροταφεία, για να γίνουν μεσήλικες, νέοι, παιδιά, και να καταλήξουν έμβρυα στην κοιλιά της μητέρας τους. Το φαγητό που όλοι καταναλώνουν είναι ένα καφετί εκχύλισμα, που όταν χωνευτεί γίνεται καφές, μήλα, μακαρόνια, ή οτιδήποτε άλλο. Τα αποτσίγαρα καπνίζονται για να γίνουν ολόκληρα τσιγάρα, καθαρίζοντας στη διαδικασία την ατμόσφαιρα, και ούτω καθεξής. Η ιδέα του Ντικ είναι πολύ πρωτότυπη, και μετά τις πρώτες σελίδες περίμενα να διαβάσω κάτι πολύ καλό, αλλά δυστυχώς ο αντίστροφος κόσμος είναι γεμάτος ασυνέπειες. Και πώς θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε, με το θέμα που έχει; Η κεντρική πλοκή δεν είναι αρκετά ενδιαφέρουσα για να πνίξει την αίσθηση ότι ο κόσμος της ιστορίας δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι αληθινός, και έτσι το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι καλό.

 

2,5 + 2,5 = 5

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Frank Herbert, Dune Messiah / Φρανκ Χέρμπερτ, Ο Μεσσίας του Ντιουν

 

6+4=10

 

αληθεια συνονοματε..εμενα αυτο ηταν το βιβλιο που με εκανε να σταματησω να διαβαζω Dune saga  χαχαχα

 

Philip Dick - Counter Clock World
Η βασική ιδέα του βιβλίου είναι ότι κάποια στιγμή ο χρόνος αντιστρέφεται, και όλα αρχίζουν να κυλούν ανάποδα. Οι νεκροί ανασταίνονται από τα νεκροταφεία, για να γίνουν μεσήλικες, νέοι, παιδιά, και να καταλήξουν έμβρυα στην κοιλιά της μητέρας τους. Το φαγητό που όλοι καταναλώνουν είναι ένα καφετί εκχύλισμα, που όταν χωνευτεί γίνεται καφές, μήλα, μακαρόνια, ή οτιδήποτε άλλο. Τα αποτσίγαρα καπνίζονται για να γίνουν ολόκληρα τσιγάρα, καθαρίζοντας στη διαδικασία την ατμόσφαιρα, και ούτω καθεξής. Η ιδέα του Ντικ είναι πολύ πρωτότυπη, και μετά τις πρώτες σελίδες περίμενα να διαβάσω κάτι πολύ καλό, αλλά δυστυχώς ο αντίστροφος κόσμος είναι γεμάτος ασυνέπειες. Και πώς θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε, με το θέμα που έχει; Η κεντρική πλοκή δεν είναι αρκετά ενδιαφέρουσα για να πνίξει την αίσθηση ότι ο κόσμος της ιστορίας δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι αληθινός, και έτσι το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι καλό.
 
2,5 + 2,5 = 5

 

 

ο συγγραφεας του ποστ να συλληφθει αμεσα  :hitler:

πλακα πλακα αυτο ελεγα να διαβασω μετα και τωρα μου εκοψες τη φορα ρε συ elerran...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

Frank Herbert, Dune Messiah / Φρανκ Χέρμπερτ, Ο Μεσσίας του Ντιουν

 

6+4=10

 

αληθεια συνονοματε..εμενα αυτο ηταν το βιβλιο που με εκανε να σταματησω να διαβαζω Dune saga  χαχαχα

 

Η κατάρα των sequels: να είναι στο επίπεδο του πρώτου βιβλίου, ακριβώς στα σημεία που είναι καλό το πρώτο βιβλίο, δημιουργώντας σου παράλληλα ένα πολιτισμικό σοκ εφάμιλλο με εκείνο του πρώτου.

 

Όμως πλέον δυσκολεύομαι να σκεφτώ το Dune χωρίς το Dune Messiah και το Children of Dune που διαβάζω τώρα, καθώς εμβαθύνει σε μία τρομερή σύλληψη όπως εκείνη του Dune.

 

Όταν το πετυχαίνει αυτό ένα sequel για εμένα είναι ισάξιο του πρώτου βιβλίου.  :p

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

 

 

Frank Herbert, Dune Messiah / Φρανκ Χέρμπερτ, Ο Μεσσίας του Ντιουν

 

6+4=10

 

αληθεια συνονοματε..εμενα αυτο ηταν το βιβλιο που με εκανε να σταματησω να διαβαζω Dune saga  χαχαχα

 

Η κατάρα των sequels: να είναι στο επίπεδο του πρώτου βιβλίου, ακριβώς στα σημεία που είναι καλό το πρώτο βιβλίο, δημιουργώντας σου παράλληλα ένα πολιτισμικό σοκ εφάμιλλο με εκείνο του πρώτου.

 

Όμως πλέον δυσκολεύομαι να σκεφτώ το Dune χωρίς το Dune Messiah και το Children of Dune που διαβάζω τώρα, καθώς εμβαθύνει σε μία τρομερή σύλληψη όπως εκείνη του Dune.

 

Όταν το πετυχαίνει αυτό ένα sequel για εμένα είναι ισάξιο του πρώτου βιβλίου.  :p

 

χαιρομαι που λειτουργησε ετσι με σενα, εμενα αυτο το απο μηχανης θεος που ξερει τα παντα απλα και μονο γιατι π.χ. παρατηρησε την αλλαγη της ατμοσφαιρικης πιεσης (τραβηγμενο το δεχομαι αλλα καπως ετσι ειναι) με ξενερωσε. βεβαια ενα παιδι που εχει διαβασει (σχεδον) τα παντα απο Dune saga μου ειπε οτι το Children of Dune ειναι πολυ καλυτερο. βασικα εχω δει τις τηλεταινιες του SyFy και οντως η υποθεση ξαναγινεται ενδιαφερουσα...

Link to comment
Share on other sites

To Dune Messiah είναι καταπλητικό και μόνο γιατί σου δείχνει πως συνεχίζει ένα παραμύθι μετά το "νίκησαν οι καλοί και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα". Όχι, δεν έζησαν καλά. Με το καλημέρα οι αντίπαλοι σχεδιάζουν ανατροπή, ο γάμος πάει κατά διάολου, ο καλός βασιλιάς έχει γίνει "άθελά" του κατακτητής κτλ. Sequeling done right. Επίσης, έχει ωραία, μάλλον αστυνομική πλοκή. Σε αντίθεση με κάτι άλλα όπως πχ τα 3 τελευταία.

Link to comment
Share on other sites

 

Frank Herbert, Dune Messiah / Φρανκ Χέρμπερτ, Ο Μεσσίας του Ντιουν

 

6+4=10

 

αληθεια συνονοματε..εμενα αυτο ηταν το βιβλιο που με εκανε να σταματησω να διαβαζω Dune saga  χαχαχα

 

Philip Dick - Counter Clock World
Η βασική ιδέα του βιβλίου είναι ότι κάποια στιγμή ο χρόνος αντιστρέφεται, και όλα αρχίζουν να κυλούν ανάποδα. Οι νεκροί ανασταίνονται από τα νεκροταφεία, για να γίνουν μεσήλικες, νέοι, παιδιά, και να καταλήξουν έμβρυα στην κοιλιά της μητέρας τους. Το φαγητό που όλοι καταναλώνουν είναι ένα καφετί εκχύλισμα, που όταν χωνευτεί γίνεται καφές, μήλα, μακαρόνια, ή οτιδήποτε άλλο. Τα αποτσίγαρα καπνίζονται για να γίνουν ολόκληρα τσιγάρα, καθαρίζοντας στη διαδικασία την ατμόσφαιρα, και ούτω καθεξής. Η ιδέα του Ντικ είναι πολύ πρωτότυπη, και μετά τις πρώτες σελίδες περίμενα να διαβάσω κάτι πολύ καλό, αλλά δυστυχώς ο αντίστροφος κόσμος είναι γεμάτος ασυνέπειες. Και πώς θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε, με το θέμα που έχει; Η κεντρική πλοκή δεν είναι αρκετά ενδιαφέρουσα για να πνίξει την αίσθηση ότι ο κόσμος της ιστορίας δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι αληθινός, και έτσι το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι καλό.
 
2,5 + 2,5 = 5

 

 

ο συγγραφεας του ποστ να συλληφθει αμεσα  :hitler:

πλακα πλακα αυτο ελεγα να διαβασω μετα και τωρα μου εκοψες τη φορα ρε συ elerran...

 

 

Μια χαρα σε βρισκω, αν σταματησες στο Messiah, αυτο σημαινει οτι δεν εφτασες στο God Emperor... Οσο για το counter clock world,  θα σου προτεινα να το δοκιμασεις ετσι κι αλλιως. Σιγουρα ειναι πολυ πρωτοτυπο, και δεν ειναι απαραιτητο οτι τα γουστα μας συμβαδιζουν.

Link to comment
Share on other sites

Μια υπόθεση μορφής. Νουβέλα επιστημονικής φαντασίας, γραμμένη από τον Οράτιο Λ. Γκολντ το μακρινό 1938. Ενδιαφέρουσα αν και αναληθοφανής κεντρική ιδέα, η εκτέλεση όμως μου φάνηκε μάλλον μέτρια. Ένας δημοσιογράφος της εφημερίδας Μόρνινγκ Ποστ προσπαθεί να βρει τι κρύβεται πίσω από το "κύμα" κατατονικών που έχει πλήξει την πόλη. Κάποιος ειδικός χειρουργός κάνει πειράματα πάνω σε ανθρώπους; Η απάντηση είναι θετική: Ο διάσημος δόκτορ Μος προσπαθεί να επιτύχει μια μεταμόσχευση εγκεφάλου, από ένα ανθρώπινο σώμα σ'ένα άλλο. Στην όλη ιστορία μπλέκεται ένας γερασμένος αρχιγκάνγκστερ που είναι στα τελευταία του και χρηματοδοτεί τον γιατρό και ένας άνεργος υπάλληλος γραφείου που θα πέσει θύμα του διεστραμμένου γιατρού. Με τέτοιο σενάριο, με μια προσπάθεια να φανεί πιο αληθοφανές, θα μπορούσε κάλλιστα να γυριστεί ταινία επιστημονικής φαντασίας, σαν και αυτές που γύρισε ο Κρόνεμπεργκ τέλη δεκαετίας '70 αρχές δεκαετίας '80. Από άποψη γραφής είχε αρκετά προβληματάκια, έδειχνε τα (πολλά) χρόνια της και η πλοκή σε σχεδόν κανένα σημείο δεν με συνεπήρε. Ανάπτυξη χαρακτήρων φυσικά μηδενική, η εξέλιξη της ιστορίας σχετικά αναμενόμενη, τίποτα το ιδιαίτερο. Πάντως η ιδέα για την εποχή της ήταν αρκετά μπροστά και κάποια μικρά κομμάτια της ιστορίας μου φάνηκαν συμπαθητικά, οπότε το βιβλίο γλιτώνει χειρότερο βαθμό.

 

Οράτιος Λ. Γκολντ - Μια υπόθεση μορφής: 3.5+2.5=6

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Greg Egan - Axiomatic

 

Πολύ καλές ιδέες, που δυστυχώς δεν υποστηρίζονται από αντίστοιχο γράψιμο. Η γραφή είναι επίπεδη, ξερή, σε μερικά σημεία  υπερβολικά επιστημονική (αν και ακριβέστατη στην αληθοφάνειά της) και καμιά φορά ακόμα και tell -ok, όσο tell μπορεί να κάνει ένας καλός, έμπειρος και φτασμένος συγγραφέας σαν τον Egan.

Όμως δεν διαμαρτύρομαι, το αντίθετο. Τουλάχιστον οι μισές ιδέες από τα 18 διηγήματα σκίζουν. Δεν είναι Chiang, είναι όμως πάρα πολύ καλός. Και οι υπόλοιπες ιδέες (με ελάχιστες εξαιρέσεις είναι μια χαρά, αν και τίποτα το εξαιρετικό. Υπάρχουν και δυο-τρία διηγήματα-φωτιά.

Αυτή είναι μια εξαιρετικά καλή σύνθεση για συλλογή διηγημάτων, οπότε,

 

5 + 3 = 8

Link to comment
Share on other sites

Arthur C. Clarke, The songs of distant earth

 

Στο συνηθισμένο επίπεδο του Κλαρκ, χωρίς εξάρσεις, αλλά με μια ενδιαφέρουσα ιστορία, που σε κάνει να σκέπτεσαι και να θες να βρεθείς στη θέση του ήρωα.

 

4.0 + 3.0 = 7.0

 

Bruce Sterling, Involution ocean

 

Θα είχε διαβάσει 2-3 μαζεμένα ναυτικά μυθιστορήματα (όπως το Μόμπι Ντικ) ο Στίρλινγκ πριν γράψει το Involution. Ωραίες ιδέες, καλή ατμόσφαιρα, κάπως αδύνατο, μη πειστικό τέλος.

 

4.0 + 3.5 = 7.5

 

Ted Chiang, Stories of your life

 

Ότι έχει μεγάλες ιδέες ο Τσιανγκ στα 8 διηγήματα της συλλογής, και πρωτότυπες (οκ, όχι όλες - όχι το undestand) δεν το αμφισβητώ, για να μη τις φάω από τον mman. Η ιστορία με τον πύργο της Βαβυλώνας, από εκείνες που χαμογελάς όσο τη διαβάζεις... Εξαιρετική. Η ομότιτλη έξυπνη, καλογραμμένη, προσεγγίζει πρωτότυπα ένα θέμα που έχει γραφεί πολλές φορές, αλλά τα «72 Γράμματα» ακόμα καλύτερα -αυτές ήταν οι κορυφαίες. Θα ήθελα να διαβάσω ένα μυθιστόρημά του. Ξέρω, δεν έχει γράψει ακόμα.

 

5.0 + 3.5 = 8.5

 

Φρέντυ Γερμανός, Ο εχθρικός πλανήτης

 

Δεν ξέρω αν έχει νόημα να το εκφράσω έτσι, αλλά θα το κάνω: Πολύ καλύτερο από ό,τι το περίμενα. Αντικειμενικά τώρα: Εμμονή στην απαισιόδοξη πλευρά, μερικές μπανάλ ιστορίες (γραμμένο όμως πριν 30+ χρόνια, δικαιολογείται), μερικές όμως ενδιαφέρουσες, καλές. Η αξιολόγησή του βέβαια γίνεται με το σκεπτικό: Σας έδωσαν να διαβάσετε το βιβλίο και να το κρίνετε χωρίς να σκεφτείτε Ελλάδα, δεκαετία του '70 κλπ.

 

3.0 + 2.0 = 5.0

 

Isaac Asimov, Fantastic Voyage

 

Ίσως έκανα λάθος που έπιασα να διαβάσω αυτό το βιβλίο πολύ κοντά που είδα την ταινία, γιατί είναι απλή βελτιωμένη αναπαραγωγή της. Πολύ μέτριο αν δεν έχεις δει την ταινία (υποθέτω...), αδιάφορο αν την έχεις δει. Γραφή Ασίμοφ, αλλά όχι πνεύμα Ασίμοφ. Να θυμίσω ότι και ο Ασίμοφ, το ίδιο σχεδόν έπαθε: Το έγραψε κατά παραγγελία, έχοντας δει την ταινία...

 

2.5 + 3.0 = 5.5

Edited by nikosal
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ted Chiang, Stories of your life

 

Η ιστορία με τον πύργο της Βαβυλώνας, από εκείνες που χαμογελάς όσο τη διαβάζεις... Εξαιρετική.

 

 

Κι εμένα αυτή μου άρεσε περισσότερο, κι ας μην έχει στην ουσία υπόθεση, κι ας είναι, strictly speaking, fantasy.

Link to comment
Share on other sites

Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο. Μόλις τελείωσα ένα από τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς και βέβαια ένα από τα καλύτερα βιβλία που έγραψε ο Φίλιπ Ντικ. Μετά το Ηλεκτρικό πρόβατο είναι μάλιστα το πιο πολυδιαβασμένο του μυθιστόρημα και το πιο πολυσυζητημένο. Πρόκειται για μια ιστορία που περιγράφει μια διαφορετική εκδοχή της έκβασης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπου οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες κέρδισαν τους Συμμάχους και κυριάρχησαν στον κόσμο. Οι Γερμανοί κατέχουν τις Ανατολικές ΗΠΑ και οι Ιάπωνες τις Δυτικές, η δουλεία έχει νομιμοποιηθεί ξανά, οι λιγοστοί Εβραίοι κυκλοφορούν με ψευδώνυμα, το "πρόβλημα" της Αφρικής λύθηκε οριστικά με την πλήρη καταστροφή του πληθυσμού της, η Μεσόγειος αποξηράνθηκε για να καλλιεργηθεί, τον γερασμένο και άρρωστο Χίτλερ τον διαδέχτηκε ο Μπόρμαν και μετέπειτα ο Γκέμπελς και άπαντες, πριν από κάθε σημαντική απόφαση, καταφεύγουν στο βιβλίο Ι Τσινγκ. Σ'αυτόν τον κόσμο λοιπόν, υπάρχει ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας με τον τίτλο Η ακρίδα κείτεται βαριά, στο οποίο περιγράφεται μια διαφορετική εκδοχή, όπου οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες έχασαν τελικά τον πόλεμο. Το βιβλίο αυτό σαφώς είναι απαγορευμένο (αν και υπάρχει εύκολη πρόσβαση σ'αυτό τελικά...) και ο συγγραφέας, σύμφωνα με το οπισθόφυλλό του βιβλίου, βρίσκεται οχυρωμένος σ'ένα απόρθητο κάστρο στα Βραχώδη όρη. Μπορεί να πει κανείς ότι το βιβλίο αυτό είναι από τα πιο στρωτά και κατανοητά βιβλία που έγραψε ο Ντικ, δεν έχει εξωγήινες συνωμοσίες, περίεργα οράματα κλπ κλπ και τα γεγονότα έχουν μια γραμμική ακολουθία. Αυτά με μια πρώτη ματιά, γιατί αν λάβουμε υπόψιν μας το διφορούμενο και ασαφές τέλος, τότε πιστεύω θ'αλλάξει κανείς γνώμη γι'αυτά που διάβασε στις προηγούμενες σελίδες. Μετά από σκέψη και έρευνα σε διάφορα σχόλια για το τέλος του βιβλίου, νομίζω ότι έβγαλα ένα συμπέρασμα, αλλά οπωσδήποτε δεν πιστεύω ότι είναι το μοναδικό σωστό συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς για την ιστορία αυτή. Η πλάκα είναι ότι τα πιο μπερδεμένα του βιβλία έχουν ένα τέλος που εξηγεί γενικά τι έγινε, ενώ αυτό που είναι πιο στρωτό έχει ένα τέλος που μπερδεύει τον αναγνώστη και τον κάνει να αναρωτιέται τι πραγματικά έγινε. Καλό αυτό, μου άρεσε. Γενικά ο Ντικ σ'αυτό το βιβλίο παίζει με το τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, τι είναι αυθεντικό και τι είναι πλαστό και φυσικά περνάει πολλά πολιτικά και μη μηνύματα, που σίγουρα κάνουν τον αναγνώστη να προβληματίζεται. Η γραφή είναι καλή και ευκολοδιάβαστη, η πλοκή ωραία, οι χαρακτήρες ενδιαφέροντες και όλες αυτές οι αναφορές στο Ι Τσινγκ και όλα αυτά τα ανατολίτικα εξαιρετικά ενδιαφέρουσες επίσης. Είναι το δέκατο έβδομο βιβλίο του τρομερού Φίλιπ Ντικ που διαβάζω και είναι το έκτο βιβλίο του που παίρνει άνετα πέντε αστεράκια στα πέντε.

 

Φίλιπ Ντικ - Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο: 6+4=10

Edited by BladeRunner
  • Like 5
Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα, πρώτο topic από εμένα στο forum και αυτές είναι οι βαθμολογίες μου:

 

Πικνίκ δίπλα στο δρόμο (Arcadi & Boris Strougatski): Τι να πω για αυτό το βιβλίο... Θα χρησιμοποιήσω μερικές από τις φράσεις της εισαγωγής: «Είναι δύσκολο να θυμηθεί κανείς κάτι ανάλογο με το Πικνίκ δίπλα στο δρόμο... ...Το έργο, του οποίου η λάμψη παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα -περισσότερων από τριών- δεκαετιών από την έκδοσή του, συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης...» Ένα απίστευτο ταξίδι εντός και εκτός της Ζώνης, σε μια αφήγηση ζωντανή, έντονη και χωρίς καμία διάθεση εντυπωσιασμού. Έχει γραφτεί από πολλούς, το γνωρίζετε οι περισσότεροι, αλλά θυμίζω ότι γράφτηκε το 1977...

 

Βαθμολογία: 6,0+4,0=10,0

 

Το κουρδιστό κορίτσι (Paolo Bacigalupi): Πολύ καλύτερο από ό,τι περίμενα, προσωπικά μου άρεσε το γεγονός ότι ο συγγραφέας το τοποθετεί στην Ταϊλάνδη, με όλες τις κλιματικές, θρησκευτικές και φυλετικές μίξεις που αυτό επιφέρει. Ενδιαφέρον και το γεγονός ότι ο Bacigalupi θέλει και καταφέρνει να σου ξυπνήσει και λίγη από την οικολογική σου συνείδηση.

 

Βαθμολογία: 5,0+3,0=8,0

 

Ο αιώνιος πόλεμος (Joe Haldeman): Ένα τρομερό ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο. Ένα βιβλίο που δεν με άφησε να το αφήσω και φυσικά, δεν ήθελα να το τελειώσω με τίποτα. 

 

Βαθμολογία: 6,0+4,0=10,0

 

Σιλό (Hugh Howey): Το περίμενα πως και πως να βγει στα Ελληνικά έχοντας διαβάσει πολλά για αυτό το βιβλίο. Στο τέλος, μου έμεινε μια ανάμικτη γεύση. Σίγουρα, η πλοκή του είναι γρήγορη, γεμάτη ένταση και με ατμόσφαιρα που σε μεταφέρει στα έγκατα του Σιλό. Από την άλλη όμως, θα έλεγα ότι το πως εξελίσσεται είναι αναμενόμενο, ενώ υπάρχουν και κάποιες στιγμές που κουράζει τον αναγνώστη. Φυσικά, για να υπάρχει πλήρης άποψη θα πρέπει να ολοκληρώσει κανείς το διάβασμα όλης της τριλογίας. Εν αναμονή λοιπόν...

 

Βαθμολογία: 4,5+3,5=8,0

 

Το πέρασμα (Justin Cronin): Ένα βιβλίο 1.056 σελίδων, με συνεχή πλοκή και αρκετές εναλλαγές τοπίων, ανθρώπων και χρόνου. Εύκολο στο διάβασμα, δυνατό και πλέον, ένα από τα αγαπημένα της βιβλιοθήκης μου. Χωρίς κανένα ψεγάδι. Στα συν του και η πολύ συμφέρουσα τιμή.

 

Βαθμολογία: 6,0+4,0=10,0

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Καλώς τον Σπύρο, ευχαριστούμε για τις αξιολογήσεις και καλή... παραμονή στο φόρουμ μας!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Αστρόπλοιο Τιτανικός - Douglas Adams, Terry Jones: Τι έχουμε, λοιπόν, εδώ: το «πιο τελειότερο» αστρόπλοιο του Γαλαξία εκτός τροχιάς, ένα φόνο, μια ομιλούσα βόμβα, ρομπότ με άποψη, μια αναπάντεχη πρόσκληση για ένα ταξίδι στο Γαλαξία. Κι όλα αυτά ανακατεμένα σε μια περιπέτεια με πολλές τρέλες, ακραίες και απρόβλεπτες καταστάσεις. Είναι ένα βιβλίο που θέλει να σε κάνει να περάσεις καλά, χωρίς να ζητήσεις πολλά παραπάνω. Γενικά, τα είχε τα προβλήματά του, κυρίως όσον αφορά τους χαρακτήρες, που αρκετές φορές μού φάνηκαν πεζοί, χωρίς να στηρίζουν αυτό που πραγματικά έδειχναν ότι είναι, μόνο και μόνο για να βγάλει χιούμορ. Επίσης, το χιούμορ ήταν κρύο σε πολλά σημεία. Αλλά για να μην το αδικώ, είχε και τις πολύ καλές του στιγμές. Η εξέλιξη, οι ανατροπές, οι λύσεις, όσο τρελά κι αν ήταν, έδιναν στο βιβλίο τη ζωντάνια και το χαρακτήρα του. Πάντως, δεδομένων και των συμμετεχόντων ονομάτων, ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο με μεγάλες προσδοκίες, αλλά δεν έμεινα και πολύ ικανοποιημένος.

 

2,5+4=6,5

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Γεια σου SFF COMMUNITY, λέω να συνεισφέρω στη λίστα μια και έχω διαβάσει αρκετά από τα βιβλία της. Nicosal (πολύ καλή δουλειά!) σχολιασμό δεν θα κάνω, μόνο να πω ότι τα παρακάτω βιβλία τα έχω διαβάσει η ξαναδιαβάσει μέσα στα δυο τελευταία χρόνια.  

 

Phillip K. Dick - the game players of Titan  3.5+3.5  7

 

A. E. Van Vogt - Slan  4+3  7

 

Orson Scott Card - Ender's Game  3.5+3.5  7

 

Phillip K. Dick - Eye in the Sky  4+3.5  7.5

 

Phillip K. Dick - Clans of the Alphane Moon  4+3.5  7.5

 

Robert A. Heinlein - Starship Troopers  4.5+3  7.5

 

Roger Zelazny - Επιστροφή στη γη  3.5+4  7.5

 

Cyril Cornbluth, Frederick Pohl - The Space Merchants   4.5+3.0  7.5

 

Brian W. Aldiss -  Non Stop  4.5+3.5  8

 

Phillip K. Dick -  Galactic Pot Healer   4.5+3.5  8

 

Phillip K. Dick - The Man in the High Castle   4.5+3.5  8

 

Robert A. Heinlein - Starman Jones  4.5+3.5  8

 

Robert A. Heinlein - Stranger in a Strange Land   4.5+3.5  8

 

Michael Moorcock - Behold the Man  5+3  8

 

Isaac Asimov - The Robots of Dawn   4.5+3.5  8

 

Arthur C. Clarke - 2001: A Space Odyssey  5.5+3  8.5

 

Isaac Asimov - The Gods Themselves   5+3.5  8.5

 

Phillip k. Dick - The Three Stigmata of Palmer Eldritch  5+3.5  8.5

 

Arthur C. Clarke - The City and The Stars  5+3.5  8.5

 

Walter Tevis - Mockinbird   5+3.5  8.5

 

Phillip k. Dick - Ubik   5.5+3.5  9

 

Ray Bradbury - The Martian Chronicles  5+4  9

 

Phillip K Dick - Do Androids Dream of Electric Sheep?  5.5+3.5  9

 

Larry Niven - Ringworld  6+3.5  9.5

 

Frank Herbert - Dune  6+3.5  9.5

 

Kurt Vonnegut - Σφαγειο Νο5  5.5+4  9.5

 

Stanislav Lem - Kυβεριαδα  5.5+4  9.5

 

Stanislav Lem - Solaris  6+4  10

 

Ο πρώτος βαθμός στην αξιολόγηση των βιβλίων, βγαίνει από τη συνολική εντύπωση που μου άφησαν (η σούμα από πλοκή, χαρακτήρες, κοσμοπλασια κτλ.).

Για τη γραφή, απο τα όσα λίγα ξέρω, όλα καλογραμμένα τα βρήκα. Υπάρχουν πάντως ποιοτικές διαφορές ανάμεσα στους συγγραφείς. Έτσι πάει ο κόσμος.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

nikosal, ψυχραιμία, αγόρι μου, ε; Μη μας πάθεις τίποτα απ' τη χαρά σου! :-)

AL-76, δεν θα μπορούσες βέβαια να το ξέρεις, αλλά συνήθως προσέχουμε να τον ταΐζουμε λίγο-λίγο, για τον φόβο του overdose. :-)

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..