Jump to content

Aξιολόγηση καλύτερων βιβλίων ΕΦ


Recommended Posts

Η Ώρα των Τριφίδων. Ένα κλασικό, πολύ σημαντικό και καλογραμμένο post apocalyptic μυθιστόρημα, που σε κρατάει από την αρχή ως το τέλος, με την πλοκή του και την υπέροχη γραφή. Δεν υπάρχει εξελιγμένη τεχνολογία εδώ, ούτε διαστημόπλοια, ούτε κομπιούτερ τελευταίας τεχνολογίας, ούτε τίποτα παρόμοιο, βρισκόμαστε στην εποχή του ψυχρού πολέμου, όπου οι πρώτοι δορυφόροι ταξίδευαν στο διάστημα. Το βιβλίο είναι σημαντικό, γιατί ο συγγραφέας μας δείχνει πως συμπεριφέρεται ο άνθρωπος σε γεγονότα που αλλάζουν πλήρως την καθημερινότητά του, σε γεγονότα που είναι εκτός... σχεδίου. Τι γίνεται όταν συμβαίνει μια μεγάλη καταστροφική αλλαγή, πως αλλάζει τις σκέψεις και τα ένστικτά του ο άνθρωπος, για χάρη της επιβίωσης σε έναν νέο κόσμο, ολότελα διαφορετικό από τον παλιό; Αυτά και άλλα πολλά σε τούτο το μυθιστόρημα... Τι να του βάλω; Είμαι ανάμεσα στο 8.5 και το 9. Χμ... (9 τελικά).

 

Τζων Γουίνταμ - Η Ώρα των Τριφίδων: 5+4=9

Link to comment
Share on other sites

η Liz Jensen του έβαλε δέκα πάντως... Εγώ του είχα βάλει 9.5, όπως υψηλό βαθμό του είχαν δώσει όλα τα μέλη που το αξιολόγησαν ως τώρα (με εξαίρεση... μια γνωστή φαν του fantasy χεχε)

 

 

Liz Jensen

The Day of the Triffids by John Wyndham (1951)

As a teenager, one of my favourite haunts was Oxford's Botanical Gardens. I'd head straight for the vast heated greenhouses, where I'd pity my adolescent plight, chain-smoke, and glory in the insane vegetation that burgeoned there. The more rampant, brutally spiked, poisonous, or cruel to insects a plant was, the more it appealed to me. I'd shove my butts into their root systems. They could take it. My librarian mother disapproved mightily of the fags but when under interrogation I confessed where I'd been hanging out – hardly Sodom and Gomorrah – she spotted a literary opportunity, and slid John Wyndham's The Day of the Triffids my way. I read it in one sitting, fizzing with the excitement of recognition. I knew the triffids already: I'd spent long hours in the jungle with them, exchanging gases. Wyndham loved to address the question that triggers every invented world: the great "What if . . ." What if a carnivorous, travelling, communicating, poison-spitting oil-rich plant, harvested in Britain as biofuel, broke loose after a mysterious "comet-shower" blinded most of the population? That's the scenario faced by triffid-expert Bill Masen, who finds himself a sighted man in a sightless nation. Cataclysmic change established, cue a magnificent chain reaction of experimental science, physical and political crisis, moral dilemmas, new hierarchies, and hints of a new world order. Although the repercussions of an unprecedented crisis and Masen's personal journey through the new wilderness form the backbone of the story, it's the triffids that root themselves most firmly in the reader's memory. Wyndham described them botanically, but he left enough room for the reader's imagination to take over. The result being that everyone who reads The Day of the Triffids creates, in their mind's eye, their own version of fiction's most iconic plant. Mine germinated in an Oxford greenhouse, in a cloud of cigarette smoke.

 

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Κερτ Βόνεγκατ - Σλάπστικ: 3.5+4=7.5

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Λεβιάθαν. Εφηβικό/νεανικό steampunk και alternative history μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Η όλη ιστορία διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ή για να είμαι πιο ακριβής, λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος. Από την μια μεριά είναι οι Δαρβινιστές, οι οποίοι χρησιμοποιώντας τις γνώσεις και τις τεχνικές του Δαρβίνου, δημιούργησαν ένα κάρο περίεργα πλάσματα και νέα είδη ζώων, που χρησιμοποιούνται ως μεταφορείς, ταχυδρόμοι, πολεμικά μέσα και άλλα. Ελέφαντες που χρησιμεύουν σαν μεταφορικά μέσα, σαύρες που μιλάνε σαν άνθρωποι και μεταφέρουν μηνύματα, γεράκια που λειτουργούν σαν καταδιωκτικά αεροσκάφη, νυχτερίδες που τρώνε καρφιά και τα εκτοξεύουν με δύναμη στους εχθρούς, σκουλήκια που χρησιμεύουν σαν φωτιστικά, ιπτάμενες φάλαινες-αερόπλοια, μέδουσες-αερόστατα και άλλα πολλά. Από την άλλη μεριά, βρίσκονται οι Μηχανοκράτες, που έχουν δημιουργήσει προηγμένες μηχανές. Διάφορα σκάφη που μοιάζουν με εξωγήινα, και έχουν πολλές δυνατότητες. Πρωταγωνιστές είναι δυο έφηβοι, ένα κορίτσι που παριστάνει το αγόρι για να μπει στην αεροπορία της Αγγλίας(τις ιπτάμενες φάλαινες-αερόπλοια που λέγαμε), και ένα αγόρι, που είναι ο γιος του Αρχιδούκα της Αυστροουγγαρίας, και είναι άσος στο να οδηγεί έναν Βαδιστή, ένα προηγμένο πολεμικό μοντέλο. Το βιβλίο δεν παίρνει άριστα, είναι απλά ένα περιπετειώδες πρώτο μέρος μιας τριλογίας που έχει να δείξει πολλά, αλλά έχει πλάκα σε μερικές σκηνές, με όλα αυτά τα "τερατάκια" του Δαρβίνου, και σίγουρα μπόλικη περιπέτεια. Ευχάριστο βιβλίο, περιμένω να μεταφραστεί και το επόμενο της σειράς, που αναμένεται εξίσου ενδιαφέρον.

 

Σκοτ Γουέστερφελντ - Λεβιάθαν: 5+3.5=8.5

 

edit: Ξέχασα να αναφέρω τα πολύ όμορφα, αν και λίγο σκοτεινά, σκίτσα του Κιθ Τόμσον. Σε αυτά τα σκίτσα εμφανίζονται όλα τα περίεργα πλάσματα των Δαρβινιστών και όλες οι προηγμένες μηχανές των Μηχανοκρατών, και φυσικά σκηνές από τις μάχες.

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Οι Δαίμονες του Παραδείσου. Ένα ελαφρύ πολεμικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας στον κόσμο του Starcraft. Πολλές μάχες, χιλιάδες πυροβολισμοί από 'δω και από 'κει, μπόλικες εκρήξεις, μπουνιές, κλωτσιές και άλλα ωραία. Ανάπτυξη χαρακτήρων μέτρια, εκτός κάποιων εκ των πρωταγωνιστών, περιγραφές μαχών μέτριες προς σχετικά καλές, η πλοκή υποτυπώδης αν και σε σημεία είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον, τέλος συνηθισμένο σε τέτοιου είδους περιπετειώδη μυθιστορήματα, και διάλογοι ψιλομέτριοι, με μπόλικες κλισέ ατάκες, που ταιριάζουν βέβαια σε ένα μέτριο πολεμικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Σε σημεία οι περιγραφές των όπλων, των συστημάτων και όλων των τακτικών του στρατού, θύμιζαν κάποιο στρατιωτικό μάνουαλ γεμάτο αρχικά λέξεων, αλλά δεν ήταν κουραστικές. Πάντως, η όλη ατμόσφαιρα, με τις μάχες, την περιπέτεια, και όλα αυτά, μου άρεσε, ήταν σαν να έβλεπα μια περιπετειώδη ταινία επιστημονικής φαντασίας, με ποπ κορν και κόκα κόλα, όπου μετά από λίγες ώρες θα την ξεχνούσα. Μακάρι η γραφή να μην ήταν τόσο κλισέ, το βιβλίο θα μπορούσε να ήταν ανώτερο, γιατί ο κόσμος του Starcraft έχει πολύ ενδιαφέρον.

 

Γουίλιαμ Ντίετζ - Οι Δαίμονες του Παραδείσου: 4+3=7

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Πικνίκ δίπλα στο δρόμο. Άλλο ένα κλασικό και εξαιρετικό έργο επιστημονικής φαντασίας, περνάει στη λίστα με τα διαβασμένα. Καταπληκτικό βιβλίο! Τέλεια ατμόσφαιρα, απλή πλοκή και καταπληκτικοί χαρακτήρες, που ενδιαφέρεσαι γι'αυτούς. Τι γίνεται στο έργο; Κάποια χρόνια πριν, έκαναν την επίσκεψή τους στη Γη, κάποιοι εξωγήινοι. Η όλη διαδικασία δεν κράτησε πολύ. Ήρθαν σε μια συγκεκριμένη περιοχή, και μετά έφυγαν. Το σημείο που επισκέφτηκαν, ονομάστηκε Ζώνη. Μέσα σε αυτή την Ζώνη, λοιπόν, οι Εξωγήινοι άφησαν λογής λογής περίεργα αντικείμενα, και όπως είναι φυσικό, αυτά τα αντικείμενα έγιναν λόγος για να επισκέπτονται διάφοροι τυχοδιώκτες-κυνηγοί, Στάλκερ στο πρωτότυπο, την Ζώνη, για να παίρνουν όλα αυτά τα αντικείμενα, να τα βγάζουν εκτός Ζώνης, και να τα πουλάνε. Αλλά δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα. Πολλά περίεργα και ανεξήγητα γεγονότα συμβαίνουν μέσα στη Ζώνη, τελείως αφύσικα και πέρα από κάθε λογική, και έτσι η δουλειά των Κυνηγών, είναι εξαιρετικά δύσκολη και επικίνδυνη. Αυτά εν ολίγοις. Όσον αφορά τη γραφή, αξίζει να πάρει ένα 5 στα 4 από μένα, τόσο καλή είναι, με χιούμορ σε πολλά σημεία, και μπόλικα φιλοσοφικά ερωτήματα διάσπαρτα, για τους ανθρώπους, την ζωή, την ελευθερία, την ευτυχία, τον λόγο για τον οποίο οι Κυνηγοί ρισκάρουν της ζωή τους για μια χούφτα δολάρια(ή όποιο άλλο νόμισμα τέλος πάντων), και άλλα πολλά.

 

Μπόρις & Αρκάντι Στρουγκάτσκι - Πικνίκ δίπλα στο δρόμο: 6+4=10

Link to comment
Share on other sites

E, ναι, είναι ένα υπέροχο βιβλίο που σιγά σιγά θα βρει τη θέση του στη λίστα μας και θα είναι πολύ ψηλά. Με τη δική σου έχει τρεις αξιολογήσεις και του μένουν άλλες δύο...

Link to comment
Share on other sites

Σαντιάγκο. Ένα απολαυστικό, διασκεδαστικό και περιπετειώδες space opera μυθιστόρημα, το οποίο διαδραματίζεται... παντού. Το σύμπαν είναι αχανές, γεμάτο με πολλά πλανητικά συστήματα, με χιλιάδες πλανήτες, μικρούς και μεγάλους, με μικρές και χαώδεις αποστάσεις μεταξύ τους, και με διάφορα είδη εξωγήινων. Τι γίνεται στην ιστορία; Ένας χαμός! Σε γενικές γραμμές, έχουμε διάφορους τύπους, όπως κυνηγούς κεφαλών, δολοφόνους, δημοσιογράφους, ληστές, συλλέκτες έργων τέχνης και ένα κάρο άλλους, που στήνουν συμφωνίες μεταξύ τους, προδίδουν ο ένας τον άλλο, τα γνωστά, και κυνηγάνε ή αναζητάνε τον μυθικό Σαντιάγκο. Τι είναι ο Σαντιάγκο; Θα το μάθετε προς το τέλος του βιβλίου, τις τελευταίες δυο-τρεις σελίδες... Πρόκειται για ένα περιπετειώδες παλπ μυθιστόρημα μεγάλης αξίας και ποιότητας για το είδος του, γεμάτο χιούμορ, ενδιαφέροντες χαρακτήρες, απλή και γραμμική πλοκή αλλά πολύ ενδιαφέρουσα, και με πολύ καλή γραφή που κυλάει σαν γάργαρο νερό και διαβάζεις μέχρι να πας για ύπνο. Για παράδειγμα, και 1.000 σελίδες να ήταν, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα, αντιθέτως... Δυστυχώς το βιβλίο είναι λίγο-πολύ άγνωστο, τόσο στο εξωτερικό, όσο και στην Ελλάδα(αυτό έλειπε!). Του αξίζει μεγαλύτερη προβολή. Μπορεί να μην είναι κάποιο βιβλίο με βαθιές έννοιες και φιλοσοφικά ερωτήματα, με πλοκή που σπάει κόκαλα και με τρομερά twists και turns, που λένε και οι Εγγλέζοι, αλλά πρόκειται για ένα βιβλίο που προσφέρει διασκέδαση, απόλαυση και ξεκούραση στο μυαλό(σε καμία περίπτωση δεν είναι χαζό ή παιδικό). Και λίγα λόγια για την ελληνική έκδοση. Η μετάφραση μου φάνηκε μια χαρά, μην πω πολύ καλή, αλλά του βιβλίου του έλειπε η επιμέλεια. Κανένα στοιχείο του συγγραφέα πέραν του ονόματός του, και αρκετά λάθη, έλειπαν κάποιες λέξεις, κάποια γράμματα σε λέξεις και λοιπά. Η ελληνική έκδοση πρέπει να είναι λίγο σπάνια, το βιβλίο το βρήκα με 8 ευρώ σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο στο Μοναστηράκι. Αλλά απ'όσο βλέπω, και οι αγγλικές εκδόσεις είναι σπάνιες!

 

Μάικ Ρέσνικ - Σαντιάγκο: 5+4=9

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

To Your Scattered Bodies Go, Φίλιπ Χοσέ Φάρμερ

 

Μια μεγάλη ιδέα, γραμμένη και αναπτυγμένη με λιγότερο από άριστο τρόπο. Όλοι οι άνθρωποι (ξεκινώντας από προ-Χόμο Σάπιενς και φτάνοντας στο 2008) που έχουν ζήσει στη Γη ξαναγεννιούνται ανακαταμμένοι με τυχαίο τρόπο γύρω από ένα ποτάμι, σε ένα ιδιόμορφο, εξωγήινο πλανήτη. Διαφορετικές κουλτούρες, γλώσσες, ιδεολογίες, γνώσεις, συνήθειες αλληλεπηδρούν, καταλήγοντα;ς σε μια ουσιαστικά ομοιόμορφη ζωή, αφού πρώτες ύλες δεν υπάρχουν και ο εφοδιασμός σε τρόφιμα ελέγχεται από αόρατους (στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού) δημιουργούς. Παρόλα αυτά οι άνθρωποι, ανάμεσά τους εξερευνητές του 19ου αιώνα, ναζί, ποιητές και συγγραφείς, καιροσκόποι, ιδεολόγοι και ρομαντικοί, παραμένουν δέσμιοι των παλιών τους συνηθειών και παθών.

 

Η ιδέα λοιπόν μεγάλη, αλλά ο Φάρμερ δεν συνθέτει κάτι ιδιαίτερα σπουδαίο και ελκυστικό: ουσιαστικά δημιουργεί μια περιπέτεια, την πορεία μιας ομάδας ξαναγεννημένων καθώς αναζητούν αυτούς που κρύβονται γύρω από την «ανάσταση». Πάντως χάρηκα που το διάβασα, για την κεντρική ιδέα και τις σκέψεις στις οποίες σε βάζει.

 

4.0 + 3.0 = 7.0

Link to comment
Share on other sites

Περίμενε, προηγείται το Mount. Θέλουν και λίγη χώνεψη...

Link to comment
Share on other sites

Ασύνδετος χρόνος. Άλλο ένα πολύ καλό βιβλίο του Φίλιπ Ντικ. Το μόνο που θα πω, είναι ότι πρόκειται για ένα βιβλίο με μπόλικο μυστήριο και με πάρα πολύ καλή γραφή. Δεν θέλω να πω περισσότερα, γιατί φοβάμαι μην κάνω κάνα spoil...

 

Φίλιπ Ντικ - Ασύνδετος χρόνος: 5+4=9

 

Αν και άνετα θα μπορούσα να του βάλω και 9.5, αλλά και το 9 καλό είναι.

Link to comment
Share on other sites

Άντε, καιρό ζητούσα μια πέμπτη αξιολόγηση για το Out of Joint. Με τη δική σου και τις προηγούμενες μπήκε ψηλά στην 50άδα, περισσότερα σύντομα...

Link to comment
Share on other sites

Αναγνώριση Προτύπων. Ένας τελείως διαφορετικός Γκίμπσον! Καμία σχέση με τον Νευρομάντη ή τον Κόμη Μηδέν. Η ιστορία εκτυλίσσεται στο τώρα, στο παρόν, και όχι σε διάφορες χρονικές περιόδους, πηδώντας από την μια ιστορία του τάδε τύπου στην άλλη ιστορία ενός άλλου τύπου, καταφέρνοντας με αυτό να μπερδευτείς και να χάσεις τον μπούσουλα. Και υπάρχει ένας κύριος πρωταγωνιστής, και η όλη ιστορία ακολουθεί αυτόν τον πρωταγωνιστή. Πρόκειται για την Κέις Πόλαρντ, η οποία αναγνωρίζει πρότυπα μόδας και δουλεύει για διάφορες εταιρείες μάρκετινγκ. Είναι αρκετά περίεργος χαρακτήρας. Ο πατέρας της δούλευε για τις αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες, σε χώρες όπως η Ρωσία, και εξαφανίστηκε ξαφνικά την 11η Σεπτεμβρίου, στη Νέα Υόρκη. Δεν ήταν μέσα στους Πύργους, αλλά κάπου γύρω. Αλλά δεν βρέθηκε ποτέ. Υπάρχει πιθανότητα να είναι και ζωντανός. Η μητέρα της είναι και αυτή μια περίεργη που ψάχνει συχνότητες νεκρών ή κάτι τέτοιο, δεν πολυκατάλαβα, και πιστεύει ότι ο άντρας της είναι όντως νεκρός, γιατί έχει πάρει κάποια μηνύματα... Ζει κάπου στο Μάουι. Όπως είπα, η Κέις δουλεύει για διάφορες εταιρείες μάρκετινγκ και διαφημίσεων, με σκοπό να βρει πρότυπα μόδας και να πει την γνώμη της για διάφορες μάρκες, σήματα και λοιπά, που μπορεί να πουλήσουν και να καθιερωθούν στην αγορά. Το περίεργο μ'αυτήν είναι ότι έχει μεγάλη αλλεργία για τα σήματα πολυεθνικών εταιρειών μόδας, και φοράει ρούχα και παπούτσια που δεν ανήκουν σε κάποια μεγάλη εταιρεία-και αλίμονο αν έχει κάποιο σήμα εταιρείας πάνω στο ρούχο! Τέλος πάντων, εκτός από την δουλειά της, έχει μια μανία. Είναι footagehead. Τι είναι αυτό; Παρακολουθεί ένα φόρουμ, καλή ώρα σαν το δικό μας, όπου εκεί ανεβαίνουν διάφορα περίεργα κλιπάκια που μπορεί να ανήκουν σε ένα ολοκληρωμένο έργο, μπορεί όχι. Αυτό είναι το footage. Και έχει δημιουργηθεί μια υποκουλτούρα γύρω από αυτά τα κλιπάκια. Και ένα μυστήριο. Ποιος είναι ο δημιουργός, γιατί ανεβαίνουν στο φόρουμ με άγνωστη προέλευση, ποιος ο σκοπός τους; Μια από τις εταιρείες όπου δουλεύει η Κέις, της ζητάει να πάει να βρει τον δημιουργό. Και έτσι αρχίζει όλο το μυστήριο και η περιπέτεια. Ο Γκίμπσον σε αυτό το βιβλίο θίγει τις πολυεθνικές εταιρείες, τα σήματα και τις μάρκες, γενικά τον εμπορικό κόσμο της μόδας και της τεχνολογίας, καθώς και το ίντερνετ, τα φόρουμ, την υποκουλτούρα που μπορεί να δημιουργηθεί. Πολύ καλή ατμόσφαιρα, πάρα πολύ καλή γραφή, αρκετή τεχνολογία με τα διάφορα gadgets που δεν μας είναι άγνωστα, αλλά περίμενα ένα καλύτερο τέλος, δεν ξέρω. Κάτι που να με κάνει να ανατριχιάσω, να πω "Τι έγινε τώρα εδώ;" ή κάτι τέτοιο. Γι'αυτό και δεν παίρνει 10 από μένα, αλλά ένα 9.5(εντάξει, αν ήμουν πολύ αυστηρός, θα του έβαζα 9, αλλά πραγματικά μου άρεσε).

 

Γουίλιαμ Γκίμπσον - Αναγνώριση Προτύπων: 5.5+4=9.5

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Να πω και εγω την βαθμολογία μου για κάποια βιβλία:

 

Ritchard Matheson - Ζωντανός Θρύλος 4.5+3.5= 8.0

 

Τζόρτζ Όργουελ - 1984 Ο Μεγάλος Αδελφός 6.0+3.5= 9.5

 

Χ.Τζ.Γουέλς - Ο Πόλεμος Των Κόσμων 4.5+3.0 = 7,5

 

Αnthony Burgess - Tο Κουρδιστό Πορτοκάλι 4.0+4.0 = 8.0

 

Για το Πορτοκάλι πρέπει να πω οτι δεν εχω δει την ταινια και για καποιο λογο παντα ημουν αρνητικα προκατειλημμένος μαζί του.Δεν ειχα σκοπο να το διαβάσω αλλα ετυχε να το κερδισω σε ενα διαγωνισμο.

Το οτι αλλαξα γνωμη νομιζω φαινεται απτον βαθμό που του εβαλα.Στην αρχη μου πηρε λιγο να συνηθισω την γλωσσα (αργκό) που χρησιμοποιει ο συγγραφεας(ναναι καλα το λεξικο στο τέλος) αλλα θεωρω οτι ειναι στα συν του βιβλιου.

Ενα βιβλιο ''σκετο εργο τρόμου'' οπως θα έλεγε ο μικρος Αλεξ.

(Μόνο εγω το διαβασα:huh:?)

Edited by Maxus
Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστούμε Maxus, είσαι το 37ο μέλος που συμμετέχει στο τόπικ με αξιολόγηση βιβλίων.

 

Όσο για το κουρδιστό, το έχει αξιολογήσει και ο Μορτ13 -είσαι ο δεύτερος.

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστούμε Maxus, είσαι το 37ο μέλος που συμμετέχει στο τόπικ με αξιολόγηση βιβλίων.

 

Όσο για το κουρδιστό, το έχει αξιολογήσει και ο Μορτ13 -είσαι ο δεύτερος.

 

Εγω ευχαριστω,αυτο το τοπικ ειναι ενα πολυ χρησιμο εργαλειο ειδικα για νεους στο ειδος οπως εγω.

Χαιρομαι λοιπον να βαλω ενα λιθαρακι σε αυτη τη προσπαθεια.:good:

Link to comment
Share on other sites

The Quantum Thief - Hannu Rajaniemi

 

Τελική βαθμολογία 7/10

 

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα debut novels που έχω διαβάσει. Σκληρή επιστημονική φαντασία, cyberpunk, και μυστήριο. Ενδεικνύεται για fans της επιστημονικής φαντασίας, ιδιαίτερα για όσους είναι nerds και geeks. Κάποιες αναφορές θα τις καταλάβουν μόνο nerds και geeks. Ο Jean Le Flambeur είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες που έχω συναντήσει σε βιβλίο. Είναι απλός αλλά και πολύπλοκος συνάμα, και μυστηριώδης. Για περισσότερα, καλύτερα να διαβάσετε το βιβλίο.

Link to comment
Share on other sites

Πριν από το τέλος του κόσμου. Χμ, δεν πρόκειται για βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, καμία σχέση με άλλα βιβλία του Φίλιπ Ντικ, και καμία σχέση με επιστημονική φαντασία. Ούτε εξωγήινοι, ούτε διαστημόπλοια, ούτε κυβερνητικές ή άλλου είδους συνωμοσίες, ούτε προηγμένη τεχνολογία, ούτε τίποτα. Μάλλον πρόκειται για ένα απλό οικογενειακό δράμα. Το βιβλίο είναι απλά ένα διάλειμμα του Φίλιπ Ντικ από την επιστημονική φαντασία. Η πλοκή δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αν και είχε κάποιες ενδιαφέρουσες στιγμές, αλλά το θετικότατο σημείο του βιβλίου, ήταν οι χαρακτήρες και η γραφή. Τέλεια σκιαγραφημένοι χαρακτήρες. Ο πρωταγωνιστής, ο Τζακ Ισιδώρου, τελείως γεια σου. Κρατούσε σημειώσεις και "ντοκουμέντα" για ένα κάρο παλαβά πράγματα. Η αδερφή του, η Φαίη, ήταν παντρεμένη με έναν τύπο, τον Τσάρλυ, που μετά από χρόνια κατάλαβε ότι δεν την άντεχε, δεν άντεχε την αυταρχικότητά της, τον χαρακτήρα της, να θεωρεί όλους τους υπόλοιπους εργαλεία της, για να πλένουν τα πιάτα, να σιδερώνουν τα ρούχα, να πληρώνουν τους λογαριασμούς, να ταΐζουν τα παιδιά... και έτσι αποφάσισε να την σκοτώσει. Και κάπου μπλέκεται και ένα άλλο ζευγάρι, ο Νάθαν και η Γκουέν, όπου η Φαίη ερωτεύεται ή μάλλον βρίσκει ένα νέο της δούλο, τον Νάθαν. Όλοι οι χαρακτήρες, ή μάλλον ο Τζακ, η Φαίη και λίγο ο Τσάρλυ, είναι αρκετά παλαβοί, ή τους έχει λασκάρει κάποια βίδα. Τέλος πάντων, ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, που διαβάζεται πολύ γρήγορα, βλέπεις να ξεδιπλώνεται ένα οικογενειακό δράμα μιας οικογένειας του '50 στην Καλιφόρνια, "μαθαίνεις" που μπορεί να οδηγήσουν κάποιες αποφάσεις, και αυτό ήταν όλο.

 

Φίλιπ Ντικ - Πριν από το τέλος του κόσμου: 3.5+4=7.5

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Genocides, Thomas Disch

 

O Disch έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα το 1965, σε ηλικία μόλις 25 ετών, επιδεικνύοντας εντυπωσιακή ωριμότητα. Η Γη -κάτι που θυμίζει τις τριφίδες του Γουίνταμ- γεμίζει με δισεκατομμύρια εξωγήινα δέντρα που φυτρώνουν παντού, αντέχουν σε κάθε τοξικό και μεγαλώνουν υπέρμετρα, καταστρέφοντας κάθε άλλη βλάστηση και συνακόλουθα στερώντας από τα έντομα και τα ζώα την τροφή τους. Ο Ντις παρακολουθεί τα μέλη μιας κοινότητας που με σκληρά μέτρα προσπαθεί να επιβιώσει (η ζωή στις πόλεις έχει εκλείψει) δίνοντας μάχη με τα δέντρα και ομάδες νομάδων που ψάχνουν για τροφή. Σύντομα η ομάδα βρίσκει καταφύγιο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, δίνοντας στο βιβλίο μια αναπάντεχη στροφή με στοιχεία θρίλερ-περιπέτειας ενώ συνεχώς ο συγγραφέας σκιαγραφεί την εξέλιξη (αλλού άνοδο, αλλού πτώση) των ηρώων του και στηρίζει πολλά στο διαρκώς μεταβαλλόμενο δυναμικό της ομάδας. Υπέροχη γλώσσα επίσης, συγκλονιστικό τέλος, θα έλεγα ότι η μόνη αδυναμία που βρήκα στο βιβλίο ήταν η αναφορά με «γήινους» όρους (μπορώ να πω ότι με ξενέρωσε!) των εξωγήινων που φυτεύουν τους σπόρους προς τη μέση του βιβλίου. Δεν χρειαζόταν, ο αναγνώστης ούτως ή άλλως μπορεί να φανταστεί αυτά που συμβαίνουν, καλύτερα.

 

5.0 + 4.0 = 9.0

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Philip K. Dick - Ubik 5.0 +4.0 = 9.0

To τελειωσα σε μια μερα, αυτο τα λεει ολα! Ωραίες εναλλαγές και μεγάλη ενταση,δεν μπορουσα να το αφησω απτα χέρια μου!

Link to comment
Share on other sites

Κάποτε, στα πανάρχαια χρόνια, σε έναν άλλο κόσμο υπήρχε ένα μυθικό σχεδόν θεικό ον που λέγονταν Ανθρωπος. Πολλές χιλιάδες χρόνια πέρασαν από τότε. Τι να απέγινε αραγε αυτό το μυθικό ον; η μήπως όλες αυτές οι ιστορίες που λέγονται γι'αυτόν δεν είναι παρα μυθοι και θρύλοι, ίσως ακόμη και παραμύθια που λένε τα ρομπότ και τα σκυλιά καθώς το βράδυ κάθονται γύρω από την φωτιά και αρχίζουν να λένε ιστορίες;

 

Clifford Simak: City 10 (6/4)

 

Masterwork...

Edited by karatasiospa
Link to comment
Share on other sites

Angela Carter, Heroes and Villains

 

Απολαυστικό αφήγημα για πολλούς λόγους:

  • Υπέροχα πλασμένοι χαρακτήρες, πολύπλοκοι, ενδιαφέροντες, με αλλόκοτα πάθη σε ένα αλλόκοτο κόσμο (apocalyptic)
  • Απέναντι στην κοινότητα των καθηγητών, που φρουρείται από τους στρατιώτες οι βάρβαροι, και απέναντι στους βάρβαρους που λειτουργούν έστω στο πλαίσιο μιας κοινότητας, οι υπάνθρωποι -η Carter πάει πολλά βήματα μπροστά από τους καλούς - κακούς
  • Γοητευτική γλώσσα, διάλογοι και σκέψεις

Δεν είναι το βιβλίο που θα διαβάσετε για το plot του, να συνεννοούμαστε...

 

5.0 + 4.0 = 9.0

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

John Barnes, A million open doors

 

Στο μακρινό μέλλον της ανθρωπότητας, κοινωνίες (cultures) που ζούσαν για αιώνες απομονωμένες λόγω της διαστρικής απόστασης (σε περισσότερους από τριάντα πλανήτες) έρχονται ξαφνικά ξανά μαζί χάρη στην εφεύρεση της στιγμιαίας τηλεμεταφοράς. Αντιμέτωποι με τη βίαια προσαρμογή και τους νόμους της αγοράς, αντιδρούν απρόβλεπτα. Γράφηκε αρχές της δεκαετίας του '90 και οπωσδήποτε η έμπνευση του Barnes προέρχεται από την επανένταξη στη διεθνή οικονομία των πρώην σοβιετικών κρατών. Η μεταφορά των ιστορικών γεγονότων στο μακρινό μέλλον είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά ο Barnes δεν έχει το χάρισμα της αφήγησης. Οι χαρακτήρες δεν έχουν ενδιαφέρον και το κυριότερο, η εξέλιξη της υπόθεσης είναι flat και σε κανένα σημείο δεν κεντρίζει τον αναγνώστη. Από την αρχή ως το τέλος, ένα μισογεμισμένο μπαλόνι που ξεφουσκώνει με ένα επίπεδο ...φφφφφφφ.... έτσι αργά αργά, χωρίς να κάνει το περίφημο τρελό πέταγμα του μπαλονιού (αυτό που ενθουσιάζει τα παιδάκια)!

 

3.0 + 2.0 = 5.0

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..